< Return to Video

როგორ კლავენ სკოლები შემოქმედებას

  • 0:00 - 0:05
    დილა მშვიდობის. როგორ ბრძანდებით?
  • 0:05 - 0:06
    (სიცილი)
  • 0:06 - 0:08
    დიდებული კონფერენცია იყო არა?
  • 0:08 - 0:11
    უზარმაზარი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე
    ამ ყველაფერმა
  • 0:11 - 0:12
    ისე, მეც გტოვებთ ახლა.
  • 0:12 - 0:18
    (სიცილი)
  • 0:18 - 0:21
    სამი თემა ტრიალებდა
    კონფერენციის განმავლობაში,
  • 0:21 - 0:24
    იმასთან დაკავშირებული
    რაზეც მინდა რომ გელაპარაკოთ.
  • 0:24 - 0:28
    პირველი არის ადამიანური შემოქმედებითობის
    არაჩვეულებრივი მაგალითი
  • 0:28 - 0:31
    ყველა პრეზენტაციაში რაც კი აქამდე გვქონდა
  • 0:31 - 0:33
    და ყველა აქ მყოფ ადამიანში.
  • 0:33 - 0:35
    უბრალოდ უდიდესი სხვადასხვაობა
    და სპექტრი ამ შემოქმედების.
  • 0:36 - 0:38
    მეორე არის ის რომ ამან ყველაფერმა
    იქამდე მიგვიყვანა,
  • 0:38 - 0:41
    რომ წარმოდგენა არ გვაქვს,
    თუ რა მოხდება მომავალში,
  • 0:41 - 0:42
    რომ წარმოდგენა არ გვაქვს,
    თუ რა მოხდება მომავალში,

    როგორ გათამაშდება ეს ყველაფერი.
  • 0:42 - 0:45
    წარმოდგენა არ გვაქვს,
    როგორ გათამაშდება ეს ყველაფერი.
  • 0:45 - 0:47
    მე დაინტერესუბული ვარ განათლებით.
  • 0:47 - 0:51
    სხვათაშორის, ჩემი დაკვირვებით
    ყველა დაინტერესებულია განატლებით
  • 0:51 - 0:52
    თქვენ არა?
  • 0:52 - 0:54
    მე ეს ძალზედ საინტერესოდ მიმაჩნია.
  • 0:54 - 0:55
    თუ სადმე ვახშმის წვეულებაზე ხართ
  • 0:56 - 0:58
    და იტყვით
    რომ განათლების სფეროში მუშაობთ...
  • 0:58 - 1:01
    პრინციპში სიმართლე რომ თქვათ
    არც ისე ხშირად ხართ წვეულებაზე.
  • 1:01 - 1:05
    (სიცილი)
  • 1:05 - 1:07
    თუ განათლების სფეროში მუშაობთ,
    არავინ გპატიჟებთ.
  • 1:07 - 1:10
    (სიცილი)
  • 1:10 - 1:14
    და თუ სადმე მაინც იყავით კიდევ მოსვლას
    არავინ გთავაზობთ. ჩემდა გასაკვირად.
  • 1:14 - 1:16
    მაგრამ თუ ხართ სადმე ასეთ გარემოში
    და ეტყვით ვინმეს...
  • 1:16 - 1:18
    რომ გკითხავენ: "რას საქმიანობთ?"
  • 1:18 - 1:20
    და თქვენ ეტყვით, რომ განათლებაში მუშაობთ,
  • 1:20 - 1:22
    ნახავთ როგორ უფითრდება სახე.
  • 1:22 - 1:24
    ფიქრობენ: "ღმერთო ჩემო,"
    ხომ იცით, "რატომ მე?
  • 1:24 - 1:26
    (სიცილი)
  • 1:26 - 1:28
    "ჩემი ერთადერთი საღამო კვირაში
    საზოგადოებაში."
  • 1:28 - 1:30
    (სიცილი)
  • 1:30 - 1:34
    მაგრამ, თუ მათი განათლების შესახებ შეეკითხეთ,
    მიგაკრავენ კედელზე.
  • 1:34 - 1:37
    რადგან ეს ერთ-ერთი ისეთი რამ არის
    რაც პირადულია, არ ვარ მართალი?
  • 1:37 - 1:41
    როგორც რელიგია, და ფული, და ასე შემდეგ.
  • 1:41 - 1:45
    მაშ, მე განათლების სფეროს დიდი ინტერესი
    მაქვს და ვფიქრობ ასევე ყველას ჩვენ.
  • 1:45 - 1:47
    დიდი ინტერესი გვაქვს,
  • 1:47 - 1:50
    ნაწილობრივ იმიტომ რომ, განათლებაა
    რამაც უნდა წაგვიყვანოს იმ მომავლისკენ,
  • 1:50 - 1:52
    რომელიც ჯერ მიუწვდომელია.
  • 1:52 - 1:55
    თუ კარგად დაფიქრდებით,
    ბავშვები რომლებიც წელს შევლენ სკოლაში,
  • 1:55 - 1:59
    პენსიაზე გავლენ 2065 წელს.
  • 2:00 - 2:02
    არავის აქვს წარმოდგენა...
  • 2:02 - 2:05
    მიუხედავად ბოლო ოთხი დღის განმავლობაში,
    გამოთქმული ექსპერტული მოსაზრებებისა,
  • 2:05 - 2:08
    თუ როგორი იქნება მსოფლიო ხუთი წლის შემდეგ.
  • 2:08 - 2:10
    მიუხედავად ამისა,
    ჩვენ მათ განათლება უნდა მივაღებინოთ
  • 2:10 - 2:13
    ასე რომ, ჩემის აზრით არაპროგნოზირებადობა
    არაჩვეულებრივია.
  • 2:13 - 2:14
    და ამის მესამე ნაწილი არის ის,
  • 2:14 - 2:16
    რომ მიუხედავად თქმულისა
    ჩვენ ყველა ვთანხმდებით,
  • 2:16 - 2:22
    ბავშვების არაჩვეულებრივ შესაძლებლობებზე.
  • 2:22 - 2:24
    სიახლის შექმნის უნარებზე.
  • 2:24 - 2:27
    მაგალითად. გუშინ საღამოს,
    სირენა საოცრება იყო, არა?
  • 2:27 - 2:28
    უბრალოდ იმის ხილვა,
    თუ რისი კეთება შეეძლო მას.
  • 2:28 - 2:33
    და იგი განსაკუთრებულია, მაგრამ მგონი
  • 2:33 - 2:37
    არც ისეთი გამონაკლისი მთელს ბავშვებში.
  • 2:37 - 2:40
    ეს არის ადამიანი არაჩვეულებრივი თავდადებით,
  • 2:40 - 2:41
    ვინც საკუთარი ნიჭი იპოვა.
  • 2:41 - 2:44
    და ჩემი მტკიცება არის ის,
    რომ ყოველ ბავშვს აქვს უშველებელი ნიჭი.
  • 2:44 - 2:46
    და ჩვენ, საკმაოდ დაუნდობლად ვფლანგავთ მათ.
  • 2:46 - 2:48
    ამიტომ მინდა ვილაპარაკო განათლებაზე
  • 2:48 - 2:50
    და მინდა ვილაპარაკო შემოქმედებაზე.
  • 2:50 - 2:56
    ჩემი მტკიცებაა, რომ შემოქმედება
    განათლებაში ამჟამად ისევე მნიშვნელოვანია,
  • 2:56 - 2:59
    როგორც წერა-კითხვა და ჩვენ ორივეს
    თანაბარი სტატუსი უნდა მივანიჭოთ.
  • 2:59 - 3:01
    (აპლოდისმენტები) მადლობა.
  • 3:01 - 3:05
    (აპლოდისმენტები)
  • 3:05 - 3:07
    სულ ეს იყო, სხვათა შორის.
  • 3:07 - 3:08
    ძალიან დიდ მადლობა.
  • 3:08 - 3:10
    (სიცილი)
  • 3:10 - 3:12
    მაშ, 15 წუტი დამრჩა.
  • 3:12 - 3:15
    (სიცილი)
  • 3:15 - 3:16
    ესე იგი, მე დავიბადე... არა.
  • 3:17 - 3:20
    (სიცილი)
  • 3:20 - 3:22
    ჩინებული ამბავი მოვისმინე ახლახან...
    მიყვარს მისი მოყოლა...
  • 3:22 - 3:25
    ერთი პატარა გოგოზე,
    რომელიც ხატვის გაკვეთილზე იყო.
  • 3:25 - 3:27
    ექვსი წლის. იჯდა საკლასო ოთახის ბოლოში
    და ხატავდა.
  • 3:27 - 3:30
    მასწავლებელმა თქვა,
    რომ ეს გოგო იშვიათად იყო ყურადღებით,
  • 3:30 - 3:32
    მაგრამ ამ გაკვეთილზე პირიქით.
  • 3:32 - 3:33
    მასწავლებელი გაოგნდა,
  • 3:33 - 3:36
    მივიდა მასთან და ჰკითხა, "რას ხატავ?"
  • 3:36 - 3:39
    და გოგონამ უპასუხა, "მე ღმერთს ვხატავ."
  • 3:40 - 3:43
    მასწავლებელმა უთხრა: "კი მაგრამ
    არავინ იცის ღმერტი როგორ გამოიყურება."
  • 3:43 - 3:45
    და გოგნამ უპასუხა:
    "ერთ წუთში ეცოდინებათ."
  • 3:45 - 3:52
    (სიცილი)
  • 3:57 - 3:59
    ჩემი ბიჭი ოთხი წლის რომ იყო ინგლისში...
  • 3:59 - 4:02
    მართალი გითხრათ, ყველგან ოთხი წლის იყო
  • 4:02 - 4:03
    (სიცილი)
  • 4:03 - 4:07
    ზუსტად რომ ვთქვათ, სადაც არ წავიდა,
    ყველგან ოთხის იყო იმ წელს.
  • 4:07 - 4:09
    იგი მონაწილეობდა ქრისტეშობის სპექტაკლში
    გახსოვთ ეს ამბავი?
  • 4:09 - 4:11
    (სიცილი)
  • 4:11 - 4:13
    არა, ძალიან ცნობილი,
    ცნობილი ისტორია იყო.
  • 4:13 - 4:15
    მელ გიბსონმა გადაიღო გაგრძელობა
    შეიძლება ნანახი გქონდეთ:
  • 4:15 - 4:16
    (სიცილი)
  • 4:16 - 4:17
    "ქრისტეშობა ორი."
  • 4:18 - 4:22
    მაგრამ ჟეიმსი თამაშობდა იოსებს,
    რამაც ძალიან მოგვხიბლა.
  • 4:22 - 4:24
    ჩვენ ეს ერთ-ერთ წამყვან როლად მიგვჩნდა.
  • 4:24 - 4:27
    იქაურობა გავავსეთ ადამიანებით,
    მაისურებში წარწერით:
  • 4:27 - 4:29
    "ჟეიმს რობინსონი არის იოსები !" (სიცილი)
  • 4:29 - 4:31
    მას რამის თქმა არ ევალებოდა,
  • 4:31 - 4:33
    მაგრამ ხომ იცით ის ნაწილი
    სამი მეფე რომ შემოდის საჩუქრებით?
  • 4:33 - 4:36
    მათ მოაქვთ ოქრო, საკმეველი და მირონი
  • 4:36 - 4:37
    ეს მართლა მოხდა.
  • 4:37 - 4:40
    ჩვენ ვიჯექით ვუყურებდით
    და თანმიმდევრობა შეცვალეს
  • 4:40 - 4:43
    და ჩვენ ველაპარაკეთ პატარა ბიჭს,
    სპექტაკლის შემდეგ და ვკითხეთ:
  • 4:43 - 4:46
    "კმაყოფილი ხარ ამით?"
    და მან გვიპასუხა, "დიახ, რატო, რა არსწორი იყო?"
  • 4:46 - 4:47
    ისინი უბრალოდ გადანაცვლდნენ.
  • 4:47 - 4:48
    სამი ბიჭი შემოვიდა,
  • 4:48 - 4:50
    ოთხი-წლისები, თავზე მოხვეული ტილოებით
  • 4:50 - 4:52
    და დააწყვეს ეს ყუთები,
  • 4:52 - 4:54
    და პირველმა თქვა: "მე მომაქვს ოქრო."
  • 4:54 - 4:56
    მეორემ თქვა: "მე მომაქვს მირონი."
  • 4:56 - 4:58
    და მესამემ თქვა: "ეს ფრენკმა გამომატანა."
  • 4:58 - 5:01
    (სიცილი)
  • 5:11 - 5:14
    ამ ისტორიებს საერთო ის აქვთ,
    რომ ბავშვები რისკებზე მიდიან.
  • 5:14 - 5:16
    თუ არ იციან რამე, მაინც ცდილობენ.
  • 5:16 - 5:20
    მართალი ვარ? მათ შეცდომის არ ეშინიათ.
  • 5:21 - 5:24
    იმას არ ვამბობ,
    რომ შეცდომა იგივეა რაც კრეატიულობა.
  • 5:25 - 5:28
    რაც ჩვენ ვიცით არის,
    რომ თუ არ ხარ შეცდომის დასაშვებად მზად,
  • 5:28 - 5:30
    ვერასოდეს შექმნი რამე ორიგინალურს.
  • 5:30 - 5:32
    თუ არ ხარ მზად შეცდომის დასაშვებად.
  • 5:33 - 5:37
    და ზრდასრული ასაკის მიღწევისას,
    ბავშვების უმრავლესობა კარგავს ამ უნარს.
  • 5:37 - 5:40
    მათ შეცდომების დაშვების შიში უჩნდებათ.
  • 5:40 - 5:42
    და ჩვენ კომპანიებსაც ასე ვმართავთ.
  • 5:42 - 5:43
    ჩვენ შეცდომების სტიგმატიზებას ვახდენთ
  • 5:43 - 5:46
    და ჩვენ ახლა ვმართავთ
    ნაციონალურ განათლების სისტემებს
  • 5:46 - 5:48
    სადაც შეცდომის დაშვება ყველაზე უარესია.
  • 5:49 - 5:52
    და შედეგი არის ის, რომ ჩვენი განათლება
  • 5:52 - 5:54
    ხალხს ართმევს მათ შემოქმედ უნარებს.
  • 5:54 - 5:59
    პიკასომ ერთხელ თქვა,
    რომ ყველა ბავშვი შემოქმედად იბადება.
  • 5:59 - 6:02
    პრობლემა ზრდის კვალობაზე
    შემოქმედად დარჩენაშია.
  • 6:02 - 6:05
    მე ამის მხურვალედ მჯერა,
    რომ ჩვენ შემოქმედებად კი არ ვიზრდებით
  • 6:05 - 6:07
    არამედ ზრდასთან ერთად ვკარგავთ ამ ნიჭს.
  • 6:07 - 6:09
    უფრო სწორად განათლების შედეგად ვკარგავთ.
  • 6:09 - 6:11
    და რატომ ხდება ეს?
  • 6:11 - 6:15
    მე ვცხოვრობდი სტრეტფორდ-ონ-ევონში
    დახლოებით ხუთი წლის წინ
  • 6:15 - 6:17
    სტრატფორდიდან გადმოვედით ლოს ანჯელესში.
  • 6:18 - 6:21
    ასე რომ შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ
    თუ რა შეუმჩნეველი ცვლილება იყო.
  • 6:21 - 6:22
    (სიცილი)
  • 6:22 - 6:24
    პრინციპში ვცხოვრობდით ადგილზე
    სახელად სნიტერფილდი,
  • 6:24 - 6:26
    ზუსტად სტრატფორდის გარეთ,
  • 6:26 - 6:28
    სადაც შეკსპირის მამა დაიბადა.
  • 6:28 - 6:30
    უცნაური აზრი არ გაგიჩნდათ? მე კი.
  • 6:30 - 6:33
    არ გეგონათ რომ შექსპირს მამა ჰყავდა, არა?
  • 6:33 - 6:37
    რადგან ძნელი წარმოსადგენია
    შექსპირი ბავშვობაშო, არა?
  • 6:37 - 6:39
    შექსპირი შვიდი წლის ასაკში?
  • 6:39 - 6:40
    არასდროს წარმომიდგენია,
  • 6:40 - 6:42
    არადა იგი იყო შვიდის ერთ დროს.
  • 6:42 - 6:44
    იგი იყო ვიღაცის ინგლისურის გაკვეთილზე, არა?
  • 6:44 - 6:51
    (სიცილი)
  • 6:51 - 6:52
    რამდენად გამაღიზიანებელი იქნებოდა?
  • 6:52 - 6:55
    (სიცილი)
  • 7:00 - 7:01
    "უფრო უნდა ეცადო."
  • 7:01 - 7:05
    (სიცილი)
  • 7:05 - 7:08
    დასაძინებლად რომ გაუშვებდა მამამისი,
    წარმოიდგინეთ შექსპირს: "წადი დაიძინე, ახლავე"
  • 7:08 - 7:11
    და დადე ფანქარი"
  • 7:11 - 7:12
    (სიცილი)
  • 7:12 - 7:13
    "და მორჩი ეგრე ლაპარაკს"
  • 7:13 - 7:17
    (სიცილი)
  • 7:17 - 7:19
    "ყველას აბნევ"
  • 7:19 - 7:24
    (სიცილი)
  • 7:24 - 7:29
    მოკლედ, გადავედით სტრატფორდიდან
    ლოს ანჯელესში,
  • 7:29 - 7:32
    და ორი სიტყვით მინდა ვთქვა
    ამ გადასვლის შესახებ.
  • 7:32 - 7:33
    ჩემ ვაჟს არ უნდოდა წამოსვლა.
  • 7:33 - 7:36
    ორი შვილი მყავს. ბიჭი 21-საა,
    გოგო 16-ს.
  • 7:36 - 7:38
    მას არ უნდოდა წამოსვლა ლოს ანჯელესში.
  • 7:38 - 7:41
    კი მოსწონდა აქაურობა,
    მაგრამ შეუყვარებული ჰყავდა ინგლისში.
  • 7:41 - 7:45
    იგი იყო მისი ცხოვრების სიყვარული, სარა.
  • 7:45 - 7:46
    მას ერთი თვე იცნობდა.
  • 7:46 - 7:48
    (სიცილი)
  • 7:48 - 7:50
    შეგახსენებთ მეოთხე წლისთავი აღნიშნეს,
  • 7:50 - 7:53
    რადგან ეს დიდი დროა როცა 16 ხარ.
  • 7:53 - 7:54
    ის ძალიან ნაწყენი იყო თვითმფრინავში.
  • 7:54 - 7:57
    ამბობდა: "ვეღარასდროს ვნახავ სარასნაირ გოგოს."
  • 7:57 - 7:59
    და სიმართლე გითხრათ
    ჩვენ ეს ძალიან გვესიამოვნა.
  • 7:59 - 8:02
    (სიცილი)
  • 8:07 - 8:10
    რადგან ის გოგო იყო
    ჩვენი ქვეყნიდან წასვლის მთავარი მიზეზი.
  • 8:10 - 8:13
    (სიცილი)
  • 8:16 - 8:18
    მაგრამ, რაღაც აზრი გიჩნდება
    ამერიკაში გადმოსვლისას
  • 8:18 - 8:20
    და როცა მოგზაურობთ მსოფლიოში:
  • 8:20 - 8:23
    ყველა განათლების სისტემას მსოფლიოში
    აქვს საგნების ერთნაირი იერარქია.
  • 8:24 - 8:25
    თითოეულ მათგანს. სადაც არ უნდა წახვიდეთ.
  • 8:26 - 8:28
    იფიქრებდით რომ ასე არ უნდა იყოს,
    მაგრამ ასეა.
  • 8:28 - 8:30
    უმაღლესია მათემატიკა და უცხო ენები,
  • 8:30 - 8:32
    შემდეგ ჰუმანიტარულები
    და ფსკერზე არის ხელოვნება.
  • 8:32 - 8:33
    ყველგან დედამიწაზე.
  • 8:33 - 8:37
    და თითქმის ყველა სისტემაში,
    იერარქიაა ასევე ხელოვნების საგნებშიც.
  • 8:38 - 8:40
    ხატვას და მუსიკას ძირითადად აქვთ
    უფრო მაღალი სტატუსი სკოლებში,
  • 8:40 - 8:42
    ვიდრე თეატრს და ცეკვას.
  • 8:42 - 8:44
    პლანეტაზე არ არსებოფს განათლების სისტემა,
  • 8:44 - 8:46
    რომელიც ბავშვებს
    ცეკვას ასწავლის ყოველ დღე.
  • 8:46 - 8:48
    როგორც ჩვენ ვასწავლით მათემატიკას. რატომ?
  • 8:49 - 8:51
    რატომ არა?
    ჩემი აზრით ეს საკმაოდ მნიშვნელოვანია.
  • 8:51 - 8:54
    ვფიქრობ მათემატიკა მნიშვნელოვანია,
    მაგრამ ასევეა ცეკვაც.
  • 8:54 - 8:56
    ბავშვები მუდამ ცეკვავენ თუ ნებას დართათ,
    ჩვენ ყველანი ასევე.
  • 8:56 - 8:59
    ჩვენ ყველას გვაქვს სხეული, არა?
    რამე ხომ არ მეშლება?
  • 8:59 - 9:02
    (სიცილი)
  • 9:03 - 9:05
    სინამდვილეში ხდება ის,
    რომ როცა ბავშვები იზრდებიან,
  • 9:05 - 9:08
    ჩვენ ვიწყებთ მათ განათლებას
    წელს ზემოდან
  • 9:08 - 9:09
    და შემდეგ, ვკონცენტრირდებით მათ თავებზე
  • 9:09 - 9:11
    და ცოტათი ერთ მხარეს.
  • 9:11 - 9:14
    თუ მოინახულებთ განათლების სისტემას
    როგორც უცხოპლანეტელი
  • 9:14 - 9:17

    და იკითხავთ "რისთვისაა, საჯარო განათლება?"
  • 9:17 - 9:20
    მგონი თუ ნაყოფს შეხედავთ უნდა დაასკვნათ,
  • 9:20 - 9:21
    რომ ვინც მართლა წარმატებულია ამით,
  • 9:21 - 9:23
    ვინც ყველაფერს სწორად აკეთებს ამ მხრივ,
  • 9:23 - 9:26
    ვინც იღებს ყველაზე მეტ ქულებს,
    ვინც გამარჯვებულია
  • 9:26 - 9:29
    მგონი უნდა დაასკვნათ,
    რომ საჯარო განათლების მტელი მიზანი
  • 9:29 - 9:30
    მთელ მსოფლიოში
  • 9:30 - 9:32
    უნივერსიტეტის პროფესორების შექმნაა.
  • 9:32 - 9:34
    არა?
  • 9:34 - 9:36
    ეგენი არიან ხალხი ვინც სათავეში ექცევა.
  • 9:36 - 9:38
    და აი მე ვიყავი ერთ-ერთი მათგანი.
  • 9:38 - 9:40
    (სიცილი)
  • 9:40 - 9:44
    და მე მიყვარს უნივერსიტეტის პროფესორები,
    მაგრამ იცით რა,
  • 9:44 - 9:45
    ჩვენ ისინი არ უნდა გვეგონოს
  • 9:45 - 9:48
    მთელი კაცობირიობის მიღწევების აპოთეოზი.
  • 9:48 - 9:50
    ისინი უბრალოდ სიცოცხლის ფორმა არიან,
  • 9:50 - 9:52
    ერთ-ერთი სიცოცხლის ფორმა.
  • 9:52 - 9:55
    მაგრამ ისინი საკმაოდ უცნაურები არიან
    და ამას სიყვარულით ვამბობ.
  • 9:55 - 9:58
    არის რაღაც უცნაური პროფესორებში
    ჩემს გამოცდილებაში.
  • 9:58 - 10:01
    ყველა არა, მაგრამ როგორ წესი
    ისინი ცხოვრობენ თავიანთ თავებში.
  • 10:01 - 10:03
    ცხოვრობენ იქ ზევით და ოდნავ ერთ მხარეს.
  • 10:03 - 10:07
    გეგონებათ რომ უტანოები არიან,
    ხომ იცით, პირდაპირი გაგებით.
  • 10:07 - 10:10
    ისინი თავიანთ ტანებს უყურებენ როგორც
    საკუთარი თავებისთვის გადაადგილების საშუალებას
  • 10:10 - 10:16
    (სიცილი)
  • 10:16 - 10:17
    არა?
  • 10:17 - 10:19
    ეს არის მათი თავების
    შეხვედრებზე მიტანის საშუალება.
  • 10:19 - 10:25
    (სიცილი)
  • 10:25 - 10:29
    თუ გაინტერესებს ნამდვილი ტანს-გერე გამოცდილება,
    სხვათა შორის, მოხვდით სადმე კონფერენციაზე
    უფროსი აკადემოკოსების,
    და შეიხედეთ დისკოტეკაზე ბოლო საღამოს.
    (სიცილი) და ნახავთ, ზრდასრულ მამაკაცებს და ქალბატონებს
    რომლებიც უკონტროლოდ იკრუნჩხებიან, რითმის გარეშე,
    ელოდებიან როდის დამთავრდება ეს ყველაფერი, რომ წავიდნენ სახლში და თემა დაწერონ ამის შესახებ.
    ამჟამად ჩვენი განათლების სისტემა არის დაფუძნებული აკადემიური უნარის იდეაზე.
    და მიზეზია ამისთვის.
    მთელი სისტემა იყო მოგონილი -- მსოფლიოში, არ იყო
    საჯარო განათლების სისტემა, რეალურად, მეცხრამეტე საუკუნემდე.
    ყველა მათგანი შეიქმნა
    რათა დაეკმაყოფილებინა ინდუსტრიალიზაციის მოთცოვნები.
    ასე რომ ჰიერარქია არის დაყრდნობილი ორ იდეაზე.
    ნომერი ერთი, ყველაზე გამოსადეგარი საგნები მუშაობისთვის
    არიან კენწეროზე. ასე რომ თქვენ ალბათ გულკეთილად იყავით მიმართული
    შორს ისეთი საგნებისგან რომლებიც თქვენ მოგწონდათ სკოლაში,
    იმ საფუძველზე რომ თქვენ
    ვერასოდეს იშოვით სამსახურს მაგის კეთებით, ხომ მართალი ვარ?
    არ გინდა მუსიკა. მუსიკოსი ხომ არ გამოხვალ;
    არ გინდა ხატვა, მხატვარი ხომ არ იქნები.
    გულკეთილი რჩევა -- აწმყოში, ღრმად მცდარი. მთელი მსოფლიო
    არის შთანთქმული რევოლუციის მიერ.
    და მეორე არის აკადემიური უნარი, რომელიც დომინირებს
    ჩვენ შეხედულებას გონებამახვილების შესახებ,
    რადგან უნივერსიტეტბმა შექმნეს სისტემა სახად.
    თუ დაფიქრდით, მთელი საჯარო განათლების სისტემა
    მსოფლიოში არის გაჭიანურებული პროცესი
    უნივერსიტეტში ჩაბარების.
    და ამ ყველაფრის შედეგი ისაა რომ ბევრი ძაან ნიჭიერი,
    ბრწყინვალე, შემოქმედი ადამიანებიო ფიქრობენ რომ ისინი უვარგისები არიან
    იმიტომ რომ ის საგანი რაშიც ისინი წარმატებულნი იყვნენ სკოლაში
    არ იყო დაფასებული, მეტიც კი, ითვლებოდა ცუდ ტონად.
    და ჩემის აზრით ჩვენ საშუალება არ გვაქვს რომ ესე გავაგრძელოთ.
    შემდეგ ოცდაათი წლის განმავლობაში, UNESCO-ს თანახმად,
  • 10:29 - 10:32
    უფრო მეტი ადამიანი დაამთავრებს უნივერსიტეტს
  • 10:32 - 10:35
    განათლების სისტემის გზით, ვიდრე ისტორიის დასაწყისიდან დღემდე.
  • 10:35 - 10:37
    მეტი ხალხი, და კომბინაცია
  • 10:37 - 10:39
    იმ ყველაფრისა რაზეც აქამდე ვილაპარაკეთ --
  • 10:39 - 10:43
    ტექნოლოგია და მისი ტრანსფორმირებელი ეფექტი მუშაობაზე, და დემოგრაფიაზე
  • 10:43 - 10:46
    და უზარმაზარი აფეთქება მოსახლეობის რაოდენობის.
  • 10:46 - 10:49
    უცაბედად, დიპლომებს ფასი დაეკარგათ, არ არის ეს მართალი?
  • 10:49 - 10:51
    მე რომ ვიყავი სტუდენტი, დიპლომი თუ გქონდა, სამსახურიც გქონდა.
  • 10:51 - 10:55
    თუ არ გქონდა სამსახური, ეგ იმიტომ რომ არ გინდოდა მუშაობა.
  • 10:55 - 10:56
    და მე არ მინდოდა, გულახდილად რომ გითხრათ.(სიცილი)
  • 10:56 - 11:00
    მაგრამ დღეს-დღეობით საკმაოდ ხშირათ, ახალგაზრდები დიპლომებით
  • 11:00 - 11:02
    ბრუნდებიან სახლში და აგძელებენ კომპიუტერულ თამაშებს,
  • 11:02 - 11:05
    იმიტომ რომ სამსახურები დღეს რომ უმაღლესის დიპლომს ითხოვენ, ადრე სკოლის დიპლომი იყო საკმარისი,
  • 11:05 - 11:07
    და ადამიანს გჭირდება დოქტორის ხარისხი სადაც ადრე ნაკლები იყო საჭირო.
  • 11:07 - 11:12
    ეს არის აკადემიური ინფლაციის პროცესი.
  • 11:12 - 11:14
    და ეს იმის მაჩვენებელია რომ მთელი განათლების სტრუქტურა
  • 11:14 - 11:17
    მიცას გვაქცლის ფეხებს ქვეშ. ჩვენ მოგვიწევს რადიკალურად შეცვლა
  • 11:17 - 11:20
    ჩვენი წარმოდგენა ჭკუა-გონების შესახებ.
  • 11:20 - 11:23
    ჩვენ ვიცით სამი რამ გონებამახვილობის შესახებ.
  • 11:23 - 11:25
    პირველი, მრავალფეროვნება. ჩვენ ვფიქროთ მსოფლიოზე იმდენნაირად
  • 11:25 - 11:28
    რამდენნაირადაც ჩვენ მას განვიცდით. ჩვენ ვფიქრობთ ვიზუალურად,
  • 11:28 - 11:30
    ჩვენ ვფიქრობთ ხმის თვალსარისით, ჩვენ ვფიქრობთ დინამიურად.
  • 11:30 - 11:32
    ჩვენ ვფიქრობთ აბსტრაქტულ ტერმინებში, ვფიქრობთ მოძრაობაში.
  • 11:32 - 11:35
    მეორე, გონებამახვილება არის დინამიური.
  • 11:35 - 11:38
    თუ შეხედავ ადამიანის ტვინის ურთიერთმოქმედებას, როგორხ მოვისმინეთ
  • 11:38 - 11:42
    გუშინ რომდენიმე პრეზენტაციაში,
  • 11:42 - 11:44
    გონებამახვილება არის ჩინებულად ინტერაქტიული.
  • 11:44 - 11:46
    ტვინი არაა დაყოფილი განყოფილებებად.
  • 11:46 - 11:49
    ფაქტობრივად, შემოქმედება -- რასაც მე განვსაზღვრავ როგორც
  • 11:49 - 11:51
    ფასეულობის მქონე, ორიგინალური იდეების ქონის პროცესს --
  • 11:51 - 11:53
    რომლებიც მეტწილად მოდიან ურთიერთმოქმედების
  • 11:53 - 11:56
    და ნივთების სხვადასხვა დისციპლინარული გზებით დანახვის წყალობით.
  • 11:56 - 11:58
    ტვინი არის განზრახული -- სხვათა შორის,
  • 11:58 - 12:01
    ტვინის ორი ნაცილს ერთმანეთთან აკავშირებს ნერვების მილისებრი გროვა
  • 12:01 - 12:04
    რომელსაც ქვია კორპუს კალლოსუმ.და ეს გროვა გაცილებით უფრო დიდია ქალბატონებში.
  • 12:04 - 12:07
    რო გავაგრძელო ელენეს გუშინდელი თემა, ჩემის აზრით
  • 12:07 - 12:10
    ესაა ალბათ მიზეზი იმის რომ ქალები გაცილებით უკეთესად უმკლავდებიან რამოდენიმე საქმეს ერთდროულად
  • 12:10 - 12:12
    იმტომ რომ ეგრეა, არა?
  • 12:12 - 12:15
    კვლევების ძალზედ დიდ რაოდენობაა ამის შესახებ, მაგრამ მე ეს საკუთარი ცხოვრებიდან ვიცი.
  • 12:15 - 12:16
    ჩემი მეუღლე თუ საჭმელს აკეთებს სახლში --
  • 12:17 - 12:19
    რაც, საბედნიეროდ არც თუ ისე ხშირად ხდება.(სიცილი)
  • 12:20 - 12:22
    მაგრამ ხომ იცით, აკეთებს -- არა, ნუ იგი ბრწყინვალეა რამეში --
  • 12:22 - 12:25
    მაგრამ თუ საჭმელს ამზადებს, ხომ იცით,
  • 12:25 - 12:29
    ხალხთან დიალოგი აქვს ტელეფონზე,
  • 12:29 - 12:32
    ბავშვებს ელაპარაკება, ჭერს ღებავს,
  • 12:32 - 12:35
    გულის ოპერაციას აწარმოებს აქეთ მხარეს.
  • 12:35 - 12:37
    მე თუ ვამზადეფ საჭმელს, კარები დახურულია, ბავშვები გარეთ არიან,
  • 12:37 - 12:39
    ტელეფონი გათიშულია, ცოლი თუ შემოვა მე ვღიზიანდები.
  • 12:39 - 12:41
    ვამბოფ, " ტერრი, ძალიან გთხოვ, ხომ ხედავ კვერცხის შეცვას ვცდილოფ, მაცალე." (სიცილი)
  • 12:41 - 12:43
    შხვათა შორის, ხომ გახსოვთ ეს ძველი ფილოსოფიური შეკითხვა,
  • 12:43 - 12:45
    ხე თუ წაიქცა ტყეში და ხმა ვერავინ გაიგო,
  • 12:46 - 12:47
    მოხდა თუ არა? გახსოვთ ეს ძველი გამოცანა?
  • 12:48 - 12:49
    ახლახან ვნახე წარწერა მაისურზე, "თუ კაცი თავის აზრს გამოთქვამს
  • 12:49 - 12:52
    ტყეში, და არც ერთ ქალს არ ესმის მისი,
  • 12:52 - 12:55
    მაინც არასწორია მისი აზრი?" (სიცილი)
  • 12:55 - 12:57
    და მესამე რამ გონეამახვილების შესახებ არის,
  • 12:57 - 12:59
    ის განსხვავებულია. მე ამჟამად ვმუშაობ ახალ წიგნზე
  • 13:00 - 13:02
    რომელსაც ქვია "Epiphany," რომელიც დაფუძნებულია ინტერვიუების სერიაზე
  • 13:02 - 13:05
    ინტერვიუების სერიებზე ხალხთან, იმის შესახებ თუ როგორ აღმოაჩინეს
  • 13:05 - 13:07
    თავიანთი ნიჭი. მოხიბლული ვარ იმით თუ როგორ მიახწია ხალხმა ასეთ დონეს.
  • 13:07 - 13:09
    ეს ყველაფერი დაიწყო ერთო დიალოგის შემდეგ
  • 13:10 - 13:13
    რომელიც მქონდა ერთ შესანიშნავ ქალბატონთან ვის შესახებაც ბევრ ადამიანს
  • 13:13 - 13:15
    არაფერი სმენია, მისი სახელია ჯილიან ლინნი,
  • 13:15 - 13:18
    გსმენიათ მის შესახებ? რამოდენიმე თქვენთაგანს სმენია. იგი არის ქორეოგრაფი
  • 13:18 - 13:21
    და ყველა იცნობს მის ნამუშევარს.
  • 13:22 - 13:26
    "Cats," და "Phantom of the Opera" მისი გაკეთებულია.
  • 13:26 - 13:27
    საოცარი ადამიანია. მე ვიყავი სამეფო ბალეტის საბჭოში, ინგლისში,
  • 13:28 - 13:29
    როგორც მატყობთ.
  • 13:29 - 13:31
    ერთი სიტყვით, მე და ჯილიანმა ვისადილეთ ერთად ერთ მშვენიერ დღეს და მე შევეკითხე,
  • 13:31 - 13:34
    "ჯულიან, როგორ გახდი მოცეკვავე?" და მან მიპასუხა
  • 13:34 - 13:36
    რომ ეს საკმაოდ საინტერესო იყო, როდესაც სკოლაში სწავლობდა,
  • 13:36 - 13:39
    ძალიან წყალწაღებული იყო. სკოლამ, ოცდაათიან წლებში,
  • 13:40 - 13:45
    მისწერა მის მშობლებს რომ, "ჩვენ ვფიქრობთ
  • 13:45 - 13:48
    რომ ჯილიანს აქვს სწავლის მოშლილობა." მას არ შეეძლო კონცენტრირება,
  • 13:48 - 13:50
    მოუსვენარი ბავშვი იყო. მემგონი დღეს იტყოდნენ
  • 13:50 - 13:52
    რომ მას ყურადღების დეფიციტი აქვს. როგორ ფიქრობთ? მაგრამ ეს იყო ათას ცხრაას ოცდაათიანი წლები,
  • 13:52 - 13:55
    და ყურადღების დეფიციტი არ იყო მოგონილი ჯერ-ჯერობით.
  • 13:55 - 13:58
    ის ჯერ არ იყო არსეული დაავადება.(სიცილი)
  • 13:58 - 14:01
    ხალხმა არ იცოდა რომ მათ შეეძლოთ ამის ქონა.
  • 14:01 - 14:04
    მოკლედ, იგი წავიდა სპეციალისტთან გასასინჯად. ასე რომ, არის ამ მუხით მორთულ ოთახში
  • 14:04 - 14:07
    და არის იქ დედამისთან ერთად,
  • 14:07 - 14:14
    და მიიყვანეს და დასვეს სკამზე ოთახის ბოლოს,
  • 14:14 - 14:15
    და იჯდა ხელებ დაწყობილი ოცი წუთის განმავლობაში სანამ
  • 14:15 - 14:17
    ეს მამაკაცი ელაპარაკებოდა დედამისს ყველა იმ
  • 14:17 - 14:20
    პრობლემის შესახებ ჯილიანი რასაც განიცდიდა სკოლაში. და ამ ყველაფრის ბოლოს --
  • 14:20 - 14:23
    რადგან იგი აწუხებდა ხალხს,
  • 14:23 - 14:25
    მისი საშინაო დავალება მუდამ გვიან იყო, და ასე შემდეგ,
  • 14:25 - 14:27
    რვა წლის ბავშვი -- ბოლოში, ექიმი მივიდა და მიუჯდა
  • 14:27 - 14:31
    ჯილიანს გვერდით და უთხრა, "ჯილიან,
  • 14:31 - 14:32
    მოვუსმინე ყველაფერს რაც დედაშენმა მომიყვა
  • 14:32 - 14:38
    და უნდა დაველაპარაკო მას ცალკე გვეძე ოთახში."
  • 14:40 - 14:42
    მან თქვა, " მოიცადე აქ, და ჩვენ მალე დავბრუნდებით, დიდ ხანს არ გავატანთ."
  • 14:42 - 14:43
    გავიდნენ და დატოვეს მარტო.
  • 14:44 - 14:46
    მაგრამ ოთახიდან გასვლისას, ექიმმა ჩართო რადიო
  • 14:46 - 14:49
    რომელიც იქვე მაგიდაზე იდგა. და რო გავიდნენ
  • 14:49 - 14:51
    ოთახიდან, ექიმმა უთხრა დედამისს,
  • 14:51 - 14:53
    "უბრალოდ დადექით აქ და უყურეთ მას." და როგორც კი გავიდნენ ოთახიდან,
  • 14:53 - 14:56
    მან თქვა რომ, მაშინვე ფეხზე წამოხტა, და დაიწყო მუსიკასთან ერთად მოძრაობა
  • 14:56 - 14:59
    და მათაც უყურეს რამოდენიმე წუთი
  • 14:59 - 15:01
    ექიმი შეუბრუნდა დედამისს და უთხრა,
  • 15:01 - 15:03
    "ქალბატონი ლუნნ, ჯულიანი არ არის ავად, იგი მოცეკვავეა.
  • 15:03 - 15:05
    წაიყვანეთ საცეკვაო აკადემიაში."
  • 15:05 - 15:06
    მე შევეკითხე, "და მერე რა მოხდა?"
  • 15:06 - 15:08
    მან მიპასუხა, " წამიყვანა, და არ შემიძლია აგიღწერო თუ რა მომაჯადოებელი იყო.
  • 15:08 - 15:09
    შევედით ამ ოთახში რომელიც სავსე იყო
  • 15:10 - 15:12
    ჩემნაირი ხალხით. ხალხით ვისაც არ შეეძლოთ წყნარად ჯდომა.
  • 15:12 - 15:14
    ხალხი ვისაც სჭირდებოდათ მოძრაობა საფიქრალად." ვისაც უნდა ემოძრავათ რო ეფიქრათ.
  • 15:14 - 15:15
    ისინი ცეკვავდნენ ბალეტს, ტაპს, ჯაზს,
  • 15:15 - 15:17
    ისინი ცეკვავდნენ ახალ და თანამედროვე სტილებს.
  • 15:17 - 15:21
    საბოლოოდ იგი გადავიდა სამეფო ბალეტის სკოლაში,
  • 15:21 - 15:23
    გახდა სოლისტი,ჰქონდა საოცარი კარიერა
  • 15:23 - 15:25
    სამეფო ალეტში. ბოლო-ბოლო დაამთავრა
  • 15:25 - 15:28
    სამეფო ალეტის სკოლა და
  • 15:29 - 15:33
    დააარსა საკუთარი კომპანია, ჯილიან ლინ საცეკვაო კომპანია,
  • 15:33 - 15:35
    შეხვდა ანდრე ლოიდ ვებერს. მან შექმნა
  • 15:35 - 15:38
    ბევრი ყველაზე წარმატებული მუსიკალური თეატრის
  • 15:38 - 15:40
    წარმოება ისტორიაში, მილიონობიტ ხალხ ანიჭენს სიამოვნებას,
  • 15:40 - 15:42
    და მილიონერია. ვინმე სხვას
  • 15:42 - 15:46
    შეიძლება იგი დაესვა წამლებზე და ეთქვა
  • 15:46 - 15:50
    რომ დაწყნარებულიყო.
  • 15:50 - 15:53
    ეხლა, მე ვფიქრობ --(აპლოდისმენტები) მე რასაც ვფიქრობ მარტივდება აქამდე:
  • 15:53 - 15:56
    ალ გორმა ილაპარაკა გუშინ საღამოს
  • 15:56 - 15:59
    ეკოლოგიაზე, და რევოლუციაზე რომელიც დაიწყო რეიჩელ კარსონმა.
  • 15:59 - 16:02
    მე მწამს რომ ჩვენი ერთადერთი იმედი მომავლისთვის
  • 16:02 - 16:03
    არის ადამიანური ეკოლოგიის კონცეფციის ათვისება,
  • 16:03 - 16:06
    რომელშიც ჩვენ დავიცყებთ შეცვლას ჩვენი გაგების
  • 16:06 - 16:09
    ადამიანური უნარის სიმდიდრის მიმართ.
  • 16:09 - 16:11
    ჩვენი განათლების სისტემა ძირს უთხრის ჩვენ გონებას ისევე როგორც
  • 16:11 - 16:13
    ჩვენ ვთხრით დედამიწას: კონკრეტული საქონლის ძიებაში.
  • 16:13 - 16:16
    და მომავლისთვის, ჩვენ ეს არ დაგვეხმარება.
  • 16:16 - 16:17
    ჩვენ უნდა შევიცვალოთ ჩვენი აზროვნება ფუნდამენტალურ პრინციპებზე
  • 16:17 - 16:20
    რომლებზე დაყრდნობითაც ჩვენ ვზრდით ჩვენ შვილებს. სადღაც ვნახე
  • 16:20 - 16:24
    ერთი არაჩვეულებრივი ციტატა ჯონას სალკის მიერ, ვინც თქვა, " თუ ყველა მწერი
  • 16:24 - 16:27
    გაქრა დედამიწის ზურგიდან,
  • 16:27 - 16:29
    ორმოცდაათი წლის განმავლობაში, ყველანაირი სიცოცხლე დედამიწაზე შეწყდება.
  • 16:30 - 16:33
    მაგრამ თუ ყველა ადამიანი გაქრა დედამიწის ზურგიდან,
  • 16:33 - 16:37
    ორმოცდაათ წელიწადში ყველა სხვა სიცოცხლის ფორმა აყვავდება."
  • 16:37 - 16:39
    და ის მართალია.
  • 16:39 - 16:41
    TED-ი ზეიმობს იმ საჩუქარს რაც არის ადამიანის ფანტაზია.
  • 16:41 - 16:44
    ჩვენ ეხლა ფრთხილად უნდა ვიყოთ და ვიხმაროთ ეს საჩუქარი
  • 16:44 - 16:47
    ბრძნულად, რახან ავიცილოთ თავიდან რამოდენიმე სცენარი
  • 16:47 - 16:49
    სცენარი რომლებზეც ჩვენ ვილაპარაკეთ. და ერთადერთი გზა
  • 16:49 - 16:54
    ამის გასაკეთებლად არის ჩვენი შემოქმედებითი ტევადობის დანახვა
  • 16:54 - 16:57
    იმ სიმდიდრეთ რაც ის არის, და ჩვენი ბავშვების დანახვა
  • 16:57 - 17:00
    იმ იმედათ რომლებიც ისინი არიან. და ჩვენი ამოცანაა
  • 17:00 - 17:04
    რომ განვანათლოდ მათი მთლიანი არსება, რათა მათ შეძლოთ რომ გაბედულად შეეგებნონ მომავალს
  • 17:04 - 17:06
    სხვათა შორის -- ჩვენ ვერ დავინახავთ ამ მომავალს,
  • 17:06 - 17:08
    მაგრამ ისინი დაინახავენ. და ჩვენი სამსახურია რომ დავეხმაროთ
  • 17:08 - 17:09
    მათ რომ მისგან რაიმე შექმნან. ძალიან დიდი მადლობა.
Title:
როგორ კლავენ სკოლები შემოქმედებას
Speaker:
კენ რობინსონი
Description:

სერ კენ რობინსონმა წამოაყენა ხალისიანი და შემდზვრელი არგუმენტი ისეთი განათლების სისტემის შექმნისთვის, რომელიც ეხმარება (ხელის შეშლის ნაცვლად) შემოქმედებას
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
19:00

Georgian subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.