< Return to Video

Aimee Mullins en haar 12 paar benen

  • 0:00 - 0:03
    Ik sprak met een groep van zo'n 300 kinderen
  • 0:03 - 0:05
    6 tot 8-jarigen, in een kindermuseum
  • 0:05 - 0:09
    en ik had een tas vol met benen bij me,
  • 0:09 - 0:11
    vergelijkbaar met het soort dat je hier ziet,
  • 0:11 - 0:13
    en had ze op een tafel tentoongespreid.
  • 0:13 - 0:17
    En uit mijn ervaring weet ik dat kinderen van nature nieuwsgierig zijn
  • 0:17 - 0:19
    over wat ze niet weten of niet begrijpen,
  • 0:19 - 0:21
    of waarmee ze nog geen ervaring hebben.
  • 0:21 - 0:23
    Ze leren slechts bang te zijn voor die verschillen,
  • 0:23 - 0:26
    wanneer een volwassene ze daartoe aanzet,
  • 0:26 - 0:29
    wellicht door die nieuwsgierigheid te onderdrukken
  • 0:29 - 0:32
    of door hun vragen tegen te houden
  • 0:32 - 0:34
    zodat ze zich als beleefde kinderen gedragen.
  • 0:34 - 0:38
    Dus ik stelde me al een leerkracht voor
  • 0:38 - 0:41
    die de kinderen van tevoren op het hart drukte: "Wat je ook doet,
  • 0:41 - 0:43
    staar niet naar haar benen!"
  • 0:43 - 0:45
    Maar dat was nu net de bedoeling!
  • 0:45 - 0:48
    Daarvoor was ik er juist, ik wilde ze net laten kijken.
  • 0:48 - 0:52
    Dus ik maakte een deal met de begeleiders.
  • 0:52 - 0:55
    De kinderen mochten twee minuten naar binnen
  • 0:55 - 0:57
    alleen zonder volwassenen.
  • 0:57 - 1:01
    De deuren gaan open en de kinderen omcirkelen meteen de tafel vol benen.
  • 1:01 - 1:04
    Ze porren en ze buigen de tenen
  • 1:04 - 1:06
    en ze proberen met hun volle gewicht op een sprintbeen te hangen
  • 1:06 - 1:08
    om te kijken wat er mee gebeurt.
  • 1:08 - 1:10
    En ik zei, "Kinderen, even snel --
  • 1:10 - 1:14
    toen ik vanmorgen wakker werd, besloot ik dat ik over een huis wilde kunnen springen --
  • 1:14 - 1:16
    niks groots hoor, zo'n twee à drie verdiepingen maar --
  • 1:16 - 1:21
    maar als jij zou kunnen kiezen uit elk dier, superheld of stripfiguur,
  • 1:21 - 1:23
    maakt niet uit, wat je maar kan bedenken
  • 1:23 - 1:25
    wat voor soort benen zou je voor mij bouwen?"
  • 1:25 - 1:28
    En meteen riep iemand "kangoeroe!"
  • 1:28 - 1:30
    "Nee, nee, nee! Een kikker!"
  • 1:30 - 1:32
    "Nee. Het moet Go Go Gadget worden!"
  • 1:32 - 1:34
    "Nee, nee, nee! The Incredibles."
  • 1:34 - 1:37
    En andere dingen, die ik eigenlijk niet ken.
  • 1:37 - 1:39
    En toen zei een kind van acht opeens
  • 1:39 - 1:43
    "Hé, wil je dan ook niet kunnen vliegen?"
  • 1:44 - 1:47
    En iedereen in de klas en ik gingen van "Jaaa!"
  • 1:47 - 1:49
    (zaal lacht)
  • 1:49 - 1:52
    Opeens werd ik van een "gehandicapte" vrouw,
  • 1:52 - 1:56
    zoals de kinderen zouden geleerd worden me te bekijken,
  • 1:56 - 2:01
    tot iemand met mogelijkheden, die ze zelf niet hadden.
  • 2:01 - 2:03
    Zelfs misschien iemand met superkrachten.
  • 2:03 - 2:05
    Interessant.
  • 2:05 - 2:10
    Sommigen onder jullie hebben mij 11 jaar geleden op TED gezien,
  • 2:10 - 2:14
    en er wordt veel gesproken over hoe ingrijpend deze conferentie is
  • 2:14 - 2:18
    voor zowel de sprekers als de bezoekers en ik ben geen uitzondering.
  • 2:18 - 2:24
    TED was letterlijk de springplank voor de volgende 10 jaar in de reis van mijn leven.
  • 2:24 - 2:29
    De benen, die ik toen presenteerde, waren een doorbraak in prothesen.
  • 2:29 - 2:31
    Ik had sprintbenen van koolstofvezels
  • 2:31 - 2:33
    gebaseerd op de achterpoten van een cheetah,
  • 2:33 - 2:35
    die je misschien gisteren op het podium hebt gezien.
  • 2:35 - 2:41
    En ook deze levensechte siliconenbenen.
  • 2:41 - 2:45
    Dat moment was voor mij de kans om een oproep te doen
  • 2:45 - 2:49
    aan vernieuwers buiten de traditionele makers van medische protheses
  • 2:49 - 2:53
    om hun talent aan te wenden voor de wetenschap en de kunst
  • 2:53 - 2:55
    van het bouwen van benen.
  • 2:55 - 3:00
    Zodat we vorm, functie en schoonheid niet langer apart bekijken
  • 3:00 - 3:02
    maar in een harmonieus geheel.
  • 3:02 - 3:06
    Nou, gelukkig gaven er een heleboel mensen gehoor aan die oproep.
  • 3:06 - 3:11
    En de reis startte, grappig genoeg, met een TED bezoeker --
  • 3:11 - 3:14
    Chee Pearlman, die vandaag hopelijk ook aanwezig is.
  • 3:14 - 3:17
    Ze was de hoofdredacteur van het tijdschrift 'ID'
  • 3:17 - 3:20
    en ze gaf me de voorpagina van het blad.
  • 3:20 - 3:23
    Daarmee begon een wonderlijke reis.
  • 3:23 - 3:25
    Ik had toen veel onverwachte ontmoetingen.
  • 3:25 - 3:28
    Ik had al over de wereld verschillende uitnodigingen geaccepteerd
  • 3:28 - 3:31
    om te komen spreken over het ontwerp van de cheetah benen
  • 3:31 - 3:34
    Mensen kwamen na mijn speech naar me toe
  • 3:34 - 3:36
    zowel mannen als vrouwen.
  • 3:36 - 3:38
    En zo'n gesprek ging dan ongeveer als volgt:
  • 3:38 - 3:42
    "Weet je, Aimee, je bent erg knap.
  • 3:42 - 3:44
    je ziet er niet invalide uit."
  • 3:44 - 3:45
    (gelach)
  • 3:45 - 3:47
    Ik dacht: "Nou, dat is fantastisch,
  • 3:47 - 3:49
    want ik voel me niet gehandicapt."
  • 3:49 - 3:54
    Dat opende mijn ogen voor een mogelijke discussie
  • 3:54 - 3:56
    over schoonheid.
  • 3:56 - 3:59
    Hoe hoort een mooie vrouw er uit te zien?
  • 3:59 - 4:01
    Wat is een sexy lichaam?
  • 4:01 - 4:03
    En met betrekking tot identiteit
  • 4:03 - 4:06
    wat betekent het om handicapt te zijn?
  • 4:06 - 4:09
    Ik bedoel -- Pamela Anderson heeft meer prothetisch materiaal in haar lichaam dan ik.
  • 4:09 - 4:11
    Niemand noemt haar invalide.
  • 4:11 - 4:16
    (gelach)
  • 4:17 - 4:21
    Dit tijdschrift ging onder leiding van grafisch ontwerper Peter Saville
  • 4:21 - 4:26
    naar modeontwerper Alexander McQueen en fotograaf Nick Knight,
  • 4:26 - 4:28
    die ook geïnteresseerd waren in het uitdiepen van dit thema.
  • 4:28 - 4:31
    Drie maanden na TED zat ik in het vliegtuig
  • 4:31 - 4:36
    naar London voor mijn eerste fotosessie,
  • 4:36 - 4:37
    met deze cover als resultaat --
  • 4:37 - 4:40
    Modieus? Mode-mogelijk?
  • 4:40 - 4:44
    Drie maanden later liep ik mijn eerste modeshow voor Alexander McQueen
  • 4:44 - 4:49
    op een paar handgegraveerde benen van massief essenhout.
  • 4:49 - 4:52
    Niemand wist het -- iedereen dacht dat het houten laarzen waren.
  • 4:52 - 4:54
    Ik heb ze meegebracht, hier op het podium:
  • 4:55 - 4:59
    Druiventrossen, magnolia's, echt schitterend.
  • 5:00 - 5:03
    Poëzie is belangrijk.
  • 5:03 - 5:08
    Poëzie verheft het banale en het verwaarloosde
  • 5:08 - 5:10
    tot een vorm van kunst.
  • 5:10 - 5:16
    Wat eerst beangstigend lijkt kan poëzie omvormen
  • 5:16 - 5:18
    in iets dat uitnodigt te kijken,
  • 5:18 - 5:21
    en nog eens te kijken
  • 5:21 - 5:23
    en wellicht zelfs om te begrijpen.
  • 5:23 - 5:27
    Ik leerde dat uit mijn volgende avontuur
  • 5:27 - 5:31
    met kunstenaar Matthew Barney voor zijn film "The Cremaster Cycle".
  • 5:31 - 5:34
    Hierdoor werd het me opeens duidelijk --
  • 5:34 - 5:36
    dat mijn benen kunstwerken kunnen zijn.
  • 5:36 - 5:43
    Op dat moment begon ik mijn lichamelijkheid niet meer na te bootsen
  • 5:43 - 5:45
    als het enige esthetische ideaal.
  • 5:45 - 5:49
    Dus we maakten "glazen benen"
  • 5:49 - 5:53
    ook al waren ze van doorzichtig polyurethaan
  • 5:53 - 5:55
    oftewel bowlingbal materiaal.
  • 5:55 - 5:56
    Zwaar!
  • 5:56 - 5:58
    Toen maakten we benen uit aarde
  • 5:58 - 6:02
    met aardappelwortels en rode bieten.
  • 6:02 - 6:04
    en een hele mooie messing teen.
  • 6:04 - 6:06
    Een mooie close-up van die teen.
  • 6:06 - 6:08
    Het volgende was half-vrouw, half-luipaard --
  • 6:08 - 6:10
    een eerbetoon aan mijn leven als atlete.
  • 6:10 - 6:13
    14 uur prothetische make-up
  • 6:13 - 6:17
    om in een wezen te veranderen met uitgesproken klauwen,
  • 6:17 - 6:21
    grote nagels en een staart die rondzwiert
  • 6:21 - 6:23
    als die van een gekko.
  • 6:23 - 6:24
    (gelach)
  • 6:25 - 6:29
    Een ander paar benen waaraan we samenwerkten ...
  • 6:29 - 6:31
    die zien eruit als kwallen-benen.
  • 6:31 - 6:33
    Ook polyurethaan.
  • 6:33 - 6:36
    En het enige nut voor deze benen,
  • 6:36 - 6:39
    buiten de context van een film,
  • 6:39 - 6:42
    is om de zintuigen te stimuleren en de verbeelding te prikkelen.
  • 6:42 - 6:45
    Speelsheid is dus belangrijk.
  • 6:45 - 6:51
    Tegenwoordig heb ik meer dan een dozijn prothetische benen
  • 6:51 - 6:53
    gemaakt door verschillende mensen
  • 6:53 - 6:57
    en daarmee heb ik verschillende methoden van lopen afhankelijk van de ondergrond.
  • 6:57 - 6:59
    En ik kan mijn lengte veranderen.
  • 6:59 - 7:01
    Ik kan nu kiezen uit vijf verschillende lengtes.
  • 7:01 - 7:03
    (gelach)
  • 7:03 - 7:05
    Vandaag ben ik 1.85 m.
  • 7:05 - 7:08
    Deze benen zijn een jaar geleden gemaakt
  • 7:08 - 7:10
    door Dorset Orthopedie in Engeland
  • 7:10 - 7:12
    en toen ik terug thuis was in Manhattan,
  • 7:12 - 7:14
    ging ik een avondje uit naar een chic feest.
  • 7:14 - 7:17
    Daar was een vrouw, die me al jaren kende
  • 7:17 - 7:19
    op mijn normale 1.73 m.
  • 7:19 - 7:21
    Haar mond viel open van verbazing
  • 7:21 - 7:24
    en ze zei "Wat ben je lang!"
  • 7:24 - 7:26
    "Ja, leuk hè?" zei ik.
  • 7:26 - 7:28
    Het loopt als stelten op stelten,
  • 7:28 - 7:31
    deuropeningen zijn een nieuwe ervaring voor mij
  • 7:31 - 7:33
    wat ik nooit verwacht had.
  • 7:33 - 7:36
    En ik had er lol in.
  • 7:36 - 7:38
    Ze keek me aan
  • 7:38 - 7:40
    en zei "Maar Aimee, dat is niet eerlijk!"
  • 7:40 - 7:43
    (gelach)
  • 7:43 - 7:45
    (applaus)
  • 7:45 - 7:49
    En ze meende het nog ook.
  • 7:49 - 7:51
    Het is niet eerlijk je lengte te veranderen
  • 7:51 - 7:53
    als je daar zin in hebt.
  • 7:53 - 7:55
    En toen wist ik het --
  • 7:55 - 7:58
    toen wist ik dat de maatschappelijke discussie
  • 7:58 - 8:00
    wezenlijk veranderd is
  • 8:00 - 8:02
    in de laatste 10 jaar.
  • 8:02 - 8:07
    Het gaat niet langer over het overkomen van een gebrek.
  • 8:07 - 8:09
    Het gaat wel over toegevoegde waarde.
  • 8:09 - 8:13
    Het gaat over nieuwe mogelijkheden.
  • 8:13 - 8:18
    Een prothese vervangt geen verlies.
  • 8:18 - 8:21
    Het staat symbool voor de gebruiker,
  • 8:21 - 8:24
    die kan creëren wat hij of zij wil
  • 8:24 - 8:26
    in dat opzicht.
  • 8:26 - 8:29
    Dus de mensen, die als invalide werden aangezien,
  • 8:29 - 8:34
    kunnen nu hun eigen identiteit vormgeven
  • 8:34 - 8:36
    en ze kunnen dat blijven doen
  • 8:36 - 8:38
    door hun lichamen zelf te ontwerpen
  • 8:38 - 8:41
    als bron van empowerment.
  • 8:41 - 8:46
    En wat me op dit moment zo blij maakt
  • 8:46 - 8:50
    is dat we door het combineren van vooruitstrevende technologie --
  • 8:50 - 8:52
    robotica, bionica --
  • 8:52 - 8:54
    met eeuwenoude poëzie,
  • 8:54 - 9:00
    het begrip van onze collectieve mensheid dichterbij brengen.
  • 9:00 - 9:05
    Ik denk dat als we de volle mogelijkheden
  • 9:05 - 9:07
    van ons mens-zijn willen aanspreken,
  • 9:07 - 9:11
    we al onze hartbrekende sterktes
  • 9:11 - 9:14
    en al onze glorieuze zwaktes die we hebben moeten waarderen.
  • 9:14 - 9:17
    Het doet me denken aan Shakespeares Shylock:
  • 9:17 - 9:21
    "Als je ons prikt, bloeden wij dan niet?
  • 9:21 - 9:24
    Als je ons kietelt, lachen wij dan niet?"
  • 9:24 - 9:27
    Het is onze menselijkheid,
  • 9:27 - 9:29
    en al de mogelijkheden daarin,
  • 9:29 - 9:32
    dat ons zo mooi maakt.
  • 9:32 - 9:33
    Dank u wel.
  • 9:33 - 9:40
    (applaus)
Title:
Aimee Mullins en haar 12 paar benen
Speaker:
Aimee Mullins
Description:

Atlete, actrice en activist Aimee Mullins praat over haar prostethische benen -- ze heeft een dozijn fantastische setjes -- en haar nieuwe superkrachten: snelheid, schoonheid en 15 cm extra lengte... Ze herdefinieert simpelweg wat het lichaam kan zijn.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
09:46
Hugo Schotman added a translation

Dutch subtitles

Revisions