WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:03.000 Ik sprak met een groep van zo'n 300 kinderen 00:00:03.000 --> 00:00:05.000 6 tot 8-jarigen, in een kindermuseum 00:00:05.000 --> 00:00:09.000 en ik had een tas vol met benen bij me, 00:00:09.000 --> 00:00:11.000 vergelijkbaar met het soort dat je hier ziet, 00:00:11.000 --> 00:00:13.000 en had ze op een tafel tentoongespreid. 00:00:13.000 --> 00:00:17.000 En uit mijn ervaring weet ik dat kinderen van nature nieuwsgierig zijn 00:00:17.000 --> 00:00:19.000 over wat ze niet weten of niet begrijpen, 00:00:19.000 --> 00:00:21.000 of waarmee ze nog geen ervaring hebben. 00:00:21.000 --> 00:00:23.000 Ze leren slechts bang te zijn voor die verschillen, 00:00:23.000 --> 00:00:26.000 wanneer een volwassene ze daartoe aanzet, 00:00:26.000 --> 00:00:29.000 wellicht door die nieuwsgierigheid te onderdrukken 00:00:29.000 --> 00:00:32.000 of door hun vragen tegen te houden 00:00:32.000 --> 00:00:34.000 zodat ze zich als beleefde kinderen gedragen. 00:00:34.000 --> 00:00:38.000 Dus ik stelde me al een leerkracht voor 00:00:38.000 --> 00:00:41.000 die de kinderen van tevoren op het hart drukte: "Wat je ook doet, 00:00:41.000 --> 00:00:43.000 staar niet naar haar benen!" NOTE Paragraph 00:00:43.000 --> 00:00:45.000 Maar dat was nu net de bedoeling! 00:00:45.000 --> 00:00:48.000 Daarvoor was ik er juist, ik wilde ze net laten kijken. 00:00:48.000 --> 00:00:52.000 Dus ik maakte een deal met de begeleiders. 00:00:52.000 --> 00:00:55.000 De kinderen mochten twee minuten naar binnen 00:00:55.000 --> 00:00:57.000 alleen zonder volwassenen. 00:00:57.000 --> 00:01:01.000 De deuren gaan open en de kinderen omcirkelen meteen de tafel vol benen. 00:01:01.000 --> 00:01:04.000 Ze porren en ze buigen de tenen 00:01:04.000 --> 00:01:06.000 en ze proberen met hun volle gewicht op een sprintbeen te hangen 00:01:06.000 --> 00:01:08.000 om te kijken wat er mee gebeurt. 00:01:08.000 --> 00:01:10.000 En ik zei, "Kinderen, even snel -- 00:01:10.000 --> 00:01:14.000 toen ik vanmorgen wakker werd, besloot ik dat ik over een huis wilde kunnen springen -- 00:01:14.000 --> 00:01:16.000 niks groots hoor, zo'n twee à drie verdiepingen maar -- 00:01:16.000 --> 00:01:21.000 maar als jij zou kunnen kiezen uit elk dier, superheld of stripfiguur, 00:01:21.000 --> 00:01:23.000 maakt niet uit, wat je maar kan bedenken 00:01:23.000 --> 00:01:25.000 wat voor soort benen zou je voor mij bouwen?" NOTE Paragraph 00:01:25.000 --> 00:01:28.000 En meteen riep iemand "kangoeroe!" 00:01:28.000 --> 00:01:30.000 "Nee, nee, nee! Een kikker!" 00:01:30.000 --> 00:01:32.000 "Nee. Het moet Go Go Gadget worden!" 00:01:32.000 --> 00:01:34.000 "Nee, nee, nee! The Incredibles." 00:01:34.000 --> 00:01:37.000 En andere dingen, die ik eigenlijk niet ken. 00:01:37.000 --> 00:01:39.000 En toen zei een kind van acht opeens 00:01:39.000 --> 00:01:43.000 "Hé, wil je dan ook niet kunnen vliegen?" 00:01:44.000 --> 00:01:47.000 En iedereen in de klas en ik gingen van "Jaaa!" 00:01:47.000 --> 00:01:49.000 (zaal lacht) 00:01:49.000 --> 00:01:52.000 Opeens werd ik van een "gehandicapte" vrouw, 00:01:52.000 --> 00:01:56.000 zoals de kinderen zouden geleerd worden me te bekijken, 00:01:56.000 --> 00:02:01.000 tot iemand met mogelijkheden, die ze zelf niet hadden. 00:02:01.000 --> 00:02:03.000 Zelfs misschien iemand met superkrachten. 00:02:03.000 --> 00:02:05.000 Interessant. NOTE Paragraph 00:02:05.000 --> 00:02:10.000 Sommigen onder jullie hebben mij 11 jaar geleden op TED gezien, 00:02:10.000 --> 00:02:14.000 en er wordt veel gesproken over hoe ingrijpend deze conferentie is 00:02:14.000 --> 00:02:18.000 voor zowel de sprekers als de bezoekers en ik ben geen uitzondering. 00:02:18.000 --> 00:02:24.000 TED was letterlijk de springplank voor de volgende 10 jaar in de reis van mijn leven. 00:02:24.000 --> 00:02:29.000 De benen, die ik toen presenteerde, waren een doorbraak in prothesen. 00:02:29.000 --> 00:02:31.000 Ik had sprintbenen van koolstofvezels 00:02:31.000 --> 00:02:33.000 gebaseerd op de achterpoten van een cheetah, 00:02:33.000 --> 00:02:35.000 die je misschien gisteren op het podium hebt gezien. 00:02:35.000 --> 00:02:41.000 En ook deze levensechte siliconenbenen. NOTE Paragraph 00:02:41.000 --> 00:02:45.000 Dat moment was voor mij de kans om een oproep te doen 00:02:45.000 --> 00:02:49.000 aan vernieuwers buiten de traditionele makers van medische protheses 00:02:49.000 --> 00:02:53.000 om hun talent aan te wenden voor de wetenschap en de kunst 00:02:53.000 --> 00:02:55.000 van het bouwen van benen. 00:02:55.000 --> 00:03:00.000 Zodat we vorm, functie en schoonheid niet langer apart bekijken 00:03:00.000 --> 00:03:02.000 maar in een harmonieus geheel. 00:03:02.000 --> 00:03:06.000 Nou, gelukkig gaven er een heleboel mensen gehoor aan die oproep. 00:03:06.000 --> 00:03:11.000 En de reis startte, grappig genoeg, met een TED bezoeker -- 00:03:11.000 --> 00:03:14.000 Chee Pearlman, die vandaag hopelijk ook aanwezig is. 00:03:14.000 --> 00:03:17.000 Ze was de hoofdredacteur van het tijdschrift 'ID' 00:03:17.000 --> 00:03:20.000 en ze gaf me de voorpagina van het blad. NOTE Paragraph 00:03:20.000 --> 00:03:23.000 Daarmee begon een wonderlijke reis. 00:03:23.000 --> 00:03:25.000 Ik had toen veel onverwachte ontmoetingen. 00:03:25.000 --> 00:03:28.000 Ik had al over de wereld verschillende uitnodigingen geaccepteerd 00:03:28.000 --> 00:03:31.000 om te komen spreken over het ontwerp van de cheetah benen 00:03:31.000 --> 00:03:34.000 Mensen kwamen na mijn speech naar me toe 00:03:34.000 --> 00:03:36.000 zowel mannen als vrouwen. 00:03:36.000 --> 00:03:38.000 En zo'n gesprek ging dan ongeveer als volgt: 00:03:38.000 --> 00:03:42.000 "Weet je, Aimee, je bent erg knap. 00:03:42.000 --> 00:03:44.000 je ziet er niet invalide uit." 00:03:44.000 --> 00:03:45.000 (gelach) 00:03:45.000 --> 00:03:47.000 Ik dacht: "Nou, dat is fantastisch, 00:03:47.000 --> 00:03:49.000 want ik voel me niet gehandicapt." 00:03:49.000 --> 00:03:54.000 Dat opende mijn ogen voor een mogelijke discussie 00:03:54.000 --> 00:03:56.000 over schoonheid. 00:03:56.000 --> 00:03:59.000 Hoe hoort een mooie vrouw er uit te zien? 00:03:59.000 --> 00:04:01.000 Wat is een sexy lichaam? 00:04:01.000 --> 00:04:03.000 En met betrekking tot identiteit 00:04:03.000 --> 00:04:06.000 wat betekent het om handicapt te zijn? 00:04:06.000 --> 00:04:09.000 Ik bedoel -- Pamela Anderson heeft meer prothetisch materiaal in haar lichaam dan ik. 00:04:09.000 --> 00:04:11.000 Niemand noemt haar invalide. 00:04:11.000 --> 00:04:16.000 (gelach) NOTE Paragraph 00:04:17.000 --> 00:04:21.000 Dit tijdschrift ging onder leiding van grafisch ontwerper Peter Saville 00:04:21.000 --> 00:04:26.000 naar modeontwerper Alexander McQueen en fotograaf Nick Knight, 00:04:26.000 --> 00:04:28.000 die ook geïnteresseerd waren in het uitdiepen van dit thema. 00:04:28.000 --> 00:04:31.000 Drie maanden na TED zat ik in het vliegtuig 00:04:31.000 --> 00:04:36.000 naar London voor mijn eerste fotosessie, 00:04:36.000 --> 00:04:37.000 met deze cover als resultaat -- 00:04:37.000 --> 00:04:40.000 Modieus? Mode-mogelijk? 00:04:40.000 --> 00:04:44.000 Drie maanden later liep ik mijn eerste modeshow voor Alexander McQueen 00:04:44.000 --> 00:04:49.000 op een paar handgegraveerde benen van massief essenhout. 00:04:49.000 --> 00:04:52.000 Niemand wist het -- iedereen dacht dat het houten laarzen waren. 00:04:52.000 --> 00:04:54.000 Ik heb ze meegebracht, hier op het podium: 00:04:55.000 --> 00:04:59.000 Druiventrossen, magnolia's, echt schitterend. 00:05:00.000 --> 00:05:03.000 Poëzie is belangrijk. 00:05:03.000 --> 00:05:08.000 Poëzie verheft het banale en het verwaarloosde 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 tot een vorm van kunst. 00:05:10.000 --> 00:05:16.000 Wat eerst beangstigend lijkt kan poëzie omvormen 00:05:16.000 --> 00:05:18.000 in iets dat uitnodigt te kijken, 00:05:18.000 --> 00:05:21.000 en nog eens te kijken 00:05:21.000 --> 00:05:23.000 en wellicht zelfs om te begrijpen. NOTE Paragraph 00:05:23.000 --> 00:05:27.000 Ik leerde dat uit mijn volgende avontuur 00:05:27.000 --> 00:05:31.000 met kunstenaar Matthew Barney voor zijn film "The Cremaster Cycle". 00:05:31.000 --> 00:05:34.000 Hierdoor werd het me opeens duidelijk -- 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 dat mijn benen kunstwerken kunnen zijn. 00:05:36.000 --> 00:05:43.000 Op dat moment begon ik mijn lichamelijkheid niet meer na te bootsen 00:05:43.000 --> 00:05:45.000 als het enige esthetische ideaal. 00:05:45.000 --> 00:05:49.000 Dus we maakten "glazen benen" 00:05:49.000 --> 00:05:53.000 ook al waren ze van doorzichtig polyurethaan 00:05:53.000 --> 00:05:55.000 oftewel bowlingbal materiaal. 00:05:55.000 --> 00:05:56.000 Zwaar! 00:05:56.000 --> 00:05:58.000 Toen maakten we benen uit aarde 00:05:58.000 --> 00:06:02.000 met aardappelwortels en rode bieten. 00:06:02.000 --> 00:06:04.000 en een hele mooie messing teen. 00:06:04.000 --> 00:06:06.000 Een mooie close-up van die teen. 00:06:06.000 --> 00:06:08.000 Het volgende was half-vrouw, half-luipaard -- 00:06:08.000 --> 00:06:10.000 een eerbetoon aan mijn leven als atlete. 00:06:10.000 --> 00:06:13.000 14 uur prothetische make-up 00:06:13.000 --> 00:06:17.000 om in een wezen te veranderen met uitgesproken klauwen, 00:06:17.000 --> 00:06:21.000 grote nagels en een staart die rondzwiert 00:06:21.000 --> 00:06:23.000 als die van een gekko. 00:06:23.000 --> 00:06:24.000 (gelach) 00:06:25.000 --> 00:06:29.000 Een ander paar benen waaraan we samenwerkten ... 00:06:29.000 --> 00:06:31.000 die zien eruit als kwallen-benen. 00:06:31.000 --> 00:06:33.000 Ook polyurethaan. 00:06:33.000 --> 00:06:36.000 En het enige nut voor deze benen, 00:06:36.000 --> 00:06:39.000 buiten de context van een film, 00:06:39.000 --> 00:06:42.000 is om de zintuigen te stimuleren en de verbeelding te prikkelen. 00:06:42.000 --> 00:06:45.000 Speelsheid is dus belangrijk. NOTE Paragraph 00:06:45.000 --> 00:06:51.000 Tegenwoordig heb ik meer dan een dozijn prothetische benen 00:06:51.000 --> 00:06:53.000 gemaakt door verschillende mensen 00:06:53.000 --> 00:06:57.000 en daarmee heb ik verschillende methoden van lopen afhankelijk van de ondergrond. 00:06:57.000 --> 00:06:59.000 En ik kan mijn lengte veranderen. 00:06:59.000 --> 00:07:01.000 Ik kan nu kiezen uit vijf verschillende lengtes. 00:07:01.000 --> 00:07:03.000 (gelach) 00:07:03.000 --> 00:07:05.000 Vandaag ben ik 1.85 m. 00:07:05.000 --> 00:07:08.000 Deze benen zijn een jaar geleden gemaakt 00:07:08.000 --> 00:07:10.000 door Dorset Orthopedie in Engeland 00:07:10.000 --> 00:07:12.000 en toen ik terug thuis was in Manhattan, 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 ging ik een avondje uit naar een chic feest. 00:07:14.000 --> 00:07:17.000 Daar was een vrouw, die me al jaren kende 00:07:17.000 --> 00:07:19.000 op mijn normale 1.73 m. 00:07:19.000 --> 00:07:21.000 Haar mond viel open van verbazing 00:07:21.000 --> 00:07:24.000 en ze zei "Wat ben je lang!" 00:07:24.000 --> 00:07:26.000 "Ja, leuk hè?" zei ik. 00:07:26.000 --> 00:07:28.000 Het loopt als stelten op stelten, 00:07:28.000 --> 00:07:31.000 deuropeningen zijn een nieuwe ervaring voor mij 00:07:31.000 --> 00:07:33.000 wat ik nooit verwacht had. 00:07:33.000 --> 00:07:36.000 En ik had er lol in. 00:07:36.000 --> 00:07:38.000 Ze keek me aan 00:07:38.000 --> 00:07:40.000 en zei "Maar Aimee, dat is niet eerlijk!" 00:07:40.000 --> 00:07:43.000 (gelach) 00:07:43.000 --> 00:07:45.000 (applaus) 00:07:45.000 --> 00:07:49.000 En ze meende het nog ook. 00:07:49.000 --> 00:07:51.000 Het is niet eerlijk je lengte te veranderen 00:07:51.000 --> 00:07:53.000 als je daar zin in hebt. NOTE Paragraph 00:07:53.000 --> 00:07:55.000 En toen wist ik het -- 00:07:55.000 --> 00:07:58.000 toen wist ik dat de maatschappelijke discussie 00:07:58.000 --> 00:08:00.000 wezenlijk veranderd is 00:08:00.000 --> 00:08:02.000 in de laatste 10 jaar. 00:08:02.000 --> 00:08:07.000 Het gaat niet langer over het overkomen van een gebrek. 00:08:07.000 --> 00:08:09.000 Het gaat wel over toegevoegde waarde. 00:08:09.000 --> 00:08:13.000 Het gaat over nieuwe mogelijkheden. 00:08:13.000 --> 00:08:18.000 Een prothese vervangt geen verlies. 00:08:18.000 --> 00:08:21.000 Het staat symbool voor de gebruiker, 00:08:21.000 --> 00:08:24.000 die kan creëren wat hij of zij wil 00:08:24.000 --> 00:08:26.000 in dat opzicht. 00:08:26.000 --> 00:08:29.000 Dus de mensen, die als invalide werden aangezien, 00:08:29.000 --> 00:08:34.000 kunnen nu hun eigen identiteit vormgeven 00:08:34.000 --> 00:08:36.000 en ze kunnen dat blijven doen 00:08:36.000 --> 00:08:38.000 door hun lichamen zelf te ontwerpen 00:08:38.000 --> 00:08:41.000 als bron van empowerment. 00:08:41.000 --> 00:08:46.000 En wat me op dit moment zo blij maakt 00:08:46.000 --> 00:08:50.000 is dat we door het combineren van vooruitstrevende technologie -- 00:08:50.000 --> 00:08:52.000 robotica, bionica -- 00:08:52.000 --> 00:08:54.000 met eeuwenoude poëzie, 00:08:54.000 --> 00:09:00.000 het begrip van onze collectieve mensheid dichterbij brengen. 00:09:00.000 --> 00:09:05.000 Ik denk dat als we de volle mogelijkheden 00:09:05.000 --> 00:09:07.000 van ons mens-zijn willen aanspreken, 00:09:07.000 --> 00:09:11.000 we al onze hartbrekende sterktes 00:09:11.000 --> 00:09:14.000 en al onze glorieuze zwaktes die we hebben moeten waarderen. 00:09:14.000 --> 00:09:17.000 Het doet me denken aan Shakespeares Shylock: 00:09:17.000 --> 00:09:21.000 "Als je ons prikt, bloeden wij dan niet? 00:09:21.000 --> 00:09:24.000 Als je ons kietelt, lachen wij dan niet?" 00:09:24.000 --> 00:09:27.000 Het is onze menselijkheid, 00:09:27.000 --> 00:09:29.000 en al de mogelijkheden daarin, 00:09:29.000 --> 00:09:32.000 dat ons zo mooi maakt. 00:09:32.000 --> 00:09:33.000 Dank u wel. 00:09:33.000 --> 00:09:40.000 (applaus)