Chapter 01 - The Metamorphosis by Franz Kafka

Chapter 1. Classic Literature VideoBook with synchronized text, interactive transcript, and closed captions in multiple languages. Audio courtesy of Librivox. Read by David Barnes.

Playlist for The Metamorphosis by Franz Kafka: http://www.youtube.com/playlist?list=PL7A6D6EEC645742AC

The Metamorphosis free audiobook at Librivox: http://librivox.org/the-metamorphosis-by-franz-kafka/

The Metamorphosis free eBook at Project Gutenberg: http://www.gutenberg.org/ebooks/5200

The Metamorphosis at Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Metamorphosis

View a list of all our videobooks: http://www.ccprose.com/booklist

CAIBIDIL I.

Maidin amháin, mar Gregor Samsa bhí dúiseacht ó aisling imníoch, fuair sé i

leaba go raibh sé athrú i bug monstrous verminous.

Leagan sé ar ais ar a armúr-chrua agus chonaic, mar a thóg sé a cheann ar bun beag, a donn,

bolg droimneach roinnte suas i Bow-mhaith ailt docht.

Ón airde d'fhéadfadh an blaincéad, ach faoi réidh le sleamhnán amach go hiomlán, ar éigean

fanacht i bhfeidhm.

Iomadúla a cosa, pitifully tanaí i gcomparáid leis an chuid eile dá

imlíne, flickered helplessly roimh a shúile.

"Céard a tharla do dom," a cheap sé.

Bhí sé aon aisling. Ina seomra, seomra ceart do bheith ag an duine,

ach beagán ró-bheag, a leagan go socair idir na ceithre maith ar a dtugtar ballaí.

Os cionn an tábla, ar a raibh leathadh bailiúchán unpacked na n-earraí éadach samplacha

amach - Samsa bhí salesman taisteal - crochadh an pictiúr a bhí sé gearrtha amach de

léirithe iris tamall beag ó shin agus atá leagtha i bhfráma deas óraithe.

Bhí sé pictiúr de bhean a bhfuil hata fionnaidh agus Boa fionnaidh.

Shuigh sí in airde ann, ardú suas i dtreo an breathnóir ar Muff fionnaidh soladach

isteach a bhí sí imithe forearm ar fad.

Sracfhéachaint Gregor ar iompaithe ansin leis an fhuinneog.

An aimsir dreary - titeann báisteach ag titim bhí na audibly síos ar an fhuinneog miotail

ledge - rinne lionn dubh air go leor.

"Cén fáth nach mé a choinneáil ar feadh tamaill beag codlata níos faide agus an dearmad seo go léir

foolishness, "a cheap sé.

Ach bhí go hiomlán seo praiticiúil, do bhí in úsáid sé a chodladh ar a thaobh na láimhe deise, agus

ina staid láithreach nach bhféadfadh sé é féin isteach sa phost seo a fháil.

Níl cuma cé chomh deacair a chaith sé é féin isteach ina thaobh na láimhe deise, rolladh sé i gcónaí arís isteach

a chúl.

Caithfidh sé go bhfuil iarracht sé céad uaire, dúnta a súile ionas nach mbeadh air

a fheiceáil na cosa wriggling, agus thug suas ach amháin nuair a thosaigh sé ag mothú éadrom, pian dull i

lena thaobh a bhraith sé riamh roimhe seo.

"A Dhia," shíl sé, "cad post dúshlánach mé roghnaithe!

Lá i, amach lá, ar an mbóthar.

Is iad na béim a dhíol i bhfad níos mó ná an obair atá ar siúl ag an phríomhoifig, agus,

sa bhreis ar sin, tá mé chun dul i ngleic leis na fadhbanna a bhaineann le taisteal, an imní

faoi thurais traein, droch-neamhrialta

bia, caidreamh sealadach agus ag síorathrú daonna, a thagann ó riamh

an croí. Chun ifreann leis go léir! "

Bhraith sé tochas beag ar an barr a bolg.

Bhrúigh sé go mall é féin ar a chúl níos gaire don phost leaba ionas go bhféadfadh sé ardaitheoir a

ceann níos éasca, fuair an chuid itchy, a bhí clúdaithe go hiomlán le beaga bána

spotaí - ní raibh a fhios aige cad a dhéanamh díobh agus theastaigh a bhraitheann an áit a bhfuil cos.

Ach retracted sé é láithreach, do bhraith na teagmhála ar nós cith fuar ar fud

dó.

Slid sé ar ais arís san a seasamh níos luaithe.

"Is é seo ag dul suas go luath," shíl sé, a dhéanann "fear idiotic go leor.

Ní mór fear a chuid codlata.

Beo salesmen taisteal eile cosúil le mná harem.

Mar shampla, nuair a thiocfaidh mé ar ais chuig an teach ósta i gcúrsa ar maidin a scríobh

suas na horduithe is gá, is iad seo ach uaisle suí síos go dtí bricfeasta.

Má bhí mé ar iarracht sin le mo Boss, ba mhaith liom a chaitheamh amach ar an láthair.

Fós, a fhios a cibé acu a d'fhéadfadh a bheith i ndáiríre go maith dom?

Más rud é nach raibh mé a shealbhú ar ais le haghaidh mo thuismitheoirí 'son, ba mhaith liom go bhfuil aois scor ó shin.

Ba mhaith mé imithe go dtí an Boss agus d'inis sé dó ach cad a cheapann mé ó íochtar mo

croí.

Bheadh sé atá tar éis titim ceart as a dheasc! Conas is aisteach go bhfuil sé chun suí suas ag an deasc agus

labhairt síos go dtí an fhostaí ó mbealach suas ann.

Tá an Boss deacracht éisteachta, mar sin ag an bhfostaí chun céim suas go leor gar dó.

Mar sin féin, nach bhfuil mé tugtha suas go hiomlán go bhfuil súil go fóill.

Nuair a fuair mé le chéile an t-airgead a íoc as mo thuismitheoirí 'fiachas dó - ba chóir go bhfuil a ghlacadh

cúig nó sé bliana eile - a dhéanamh I'll sé cinnte.

Ansin, beidh mé a dhéanamh ar an sos mór.

In aon chás, ceart anois tá mé a fháil ar bun. Duilleoga Mo traein a cúig a chlog. "

D'fhéach sé thar ag an clog aláraim tic ar shiúl ag an cófra tarraiceán.

"Dea-Dia!" Shíl sé.

Bhí sé leath sé anuas, agus ar na lámha a bhí ag dul go socair ar.

Bhí sé thar an leath uair an chloig, cheana féin beagnach ceathrú do.

Níorbh fhéidir an t-aláram go bhfuil teipthe ar fáinne?

Chonaic amháin as an leaba go raibh sé leagtha síos i gceart le haghaidh 04:00.

Cinnte bhí bhualadh air. Sea, ach ní raibh sé indéanta a chodladh trí

go torann a rinne an shake troscán?

Anois, tá sé fíor nach mhaith chodail sé go socair, ach ba mhaith chodail sé soiléir go léir níos doimhne.

Fós féin, cad ba cheart dó a dhéanamh anois? An traein eile ar chlé ag 07:00.

A ghabháil go amháin, bheadh sé dul i Rush dÚsachtach.

Ní raibh an bailiúchán samplach a bhí pacáilte suas go fóill, agus tá sé i ndáiríre ní raibh a bhraitheann go háirithe

úr agus gníomhach.

Agus fiú má ghabh sé an traein, ní raibh aon seachaint buille-suas leis an Boss,

toisc go mbeadh buachaill errand an ghnólachta atá ag feitheamh le haghaidh an traein 5:00 agus

Thuairiscigh an nuacht sé as láthair fada ó shin.

Bhí sé ar an Boss Minion, gan cnámh droma nó faisnéis.

Bhuel ansin, cad má thuairiscigh sé i tinn?

Ach bheadh thar a bheith amhrasach embarrassing agus, mar gheall le linn a cúig

Ní raibh bliain seirbhíse curtha tinn Gregor fiú aon uair amháin.

Ba mhaith leis an Boss teacht cinnte leis an dochtúir ón gcuideachta árachais sláinte

Ba mhaith agus oirbhire lena thuismitheoirí as a gcuid mac leisciúil agus a ghearradh ar gach agóid ghairid in éineacht le

an dochtúir árachais tuairimí; dó

gach duine a bhí go hiomlán sláintiúil ach i ndáiríre leisciúil faoi obair.

Agus seachas a bheadh, ar an dochtúir sa chás seo a bheith go hiomlán mícheart?

Amach ó codlatacht ndáiríre iomarcach tar éis an codladh fada, Gregor i ndáiríre, bhraith

Bhí go maith go leor agus fiú appetite i ndáiríre láidir.

De bhrí go raibh sé ag smaoineamh ar seo go léir os a chionn sa haste is mó, gan a bheith in ann a dhéanamh

an cinneadh a fháil amach an leaba - an clog aláraim a bhí in iúl go díreach ráithe chun

seacht - bhí iarmhartach aireach ar an doras ag ceann na leapa.

"Gregor," ar a dtugtar guth - bhí sé ar a mháthair -! "Tá sé 06:45.

Ná mhaith leat a bheith ar do bhealach a dhéanamh? "

An guth bog! Bhí geit Gregor nuair a chuala sé a ghuth

fhreagairt.

Bhí sé go soiléir agus a ghuth unmistakably níos luaithe, ach bhí intermingled ann, amhail is dá mba

ó thíos, le squeaking irrepressibly pianmhar, a d'fhág na focail go dearfach

ar leith ach amháin i láthair na huaire agus an chéad

as a riocht iad sa reverberation, ionas nach raibh a fhios ag duine más rud é go raibh cloiste amháin

gceart.

Gregor Theastaigh a fhreagairt go mion agus gach rud a mhíniú, ach sna

imthosca teoranta sé é féin a rá, "Tá, tá, go raibh maith agat mháthair.

Tá mé ag dul suas ar an bpointe boise. "

Mar gheall ar an doras adhmaid nach raibh an t-athrú i guth Gregor i ndáiríre faoi deara

lasmuigh de, agus mar sin calmed a mháthair síos leis an míniú agus shuffled as.

Mar sin féin, mar thoradh ar an comhrá gearr, na baill teaghlaigh eile

tháinig ar an eolas go raibh Gregor gan súil go fóill sa bhaile, agus cheana féin bhí a athair

knocking ar thaobh amháin doras, weakly ach lena dhorn.

"Gregor, Gregor," ar a dtugtar sé amach, "cad atá ar siúl?"

Agus, tar éis tamaill ghairid, d'áitigh sé dó ar arís i guth níos doimhne: "Gregor!"

Gregor! "Ag an doras taobh eile, áfach, a dheirfiúr

knocked éadrom.

"Gregor? An bhfuil tú ceart go léir?

An bhfuil rud ar bith de dhíth ort? "Dírithe Gregor freagraí sa dá threo,

"Beidh mé a bheith réidh ceart ar shiúl."

Rinne sé iarracht leis an chuid is mó cúramach agus a chur in iúl tríd sosanna fada

idir na focail aonair a bhaint as gach rud iontach a ghuth.

A athair iompú ar ais chuig a bricfeasta.

Mar sin féin, dúirt an deirfiúr, "Gregor, an doras a oscailt - impigh mé leat."

Gregor raibh aon intinn ag oscailt an doras, ach comhghairdeas é féin ar a

réamhchúram, a fuarthas ó taisteal, de glasáil doirse go léir i rith na hoíche, fiú ag

bhaile.

An chéad raibh sé ag iarraidh seasamh suas go ciúin agus undisturbed, fháil cóirithe, thar aon ní eile a bheith

bricfeasta, agus gan ach a mheas ansin gníomh breise, do - thug sé faoi deara go soiléir seo - ag

rudaí ag smaoineamh os a chionn i leaba nach mbeadh sé ag teacht ar chonclúid réasúnta.

Chuimhnigh sé go raibh sé den tuairim go minic cheana féin le pian éadrom nó eile sa leaba, b'fhéidir

mar thoradh ar staid awkward atá suite, a iompú ina dhiaidh sin amach a bheith de chineál

samhailteach nuair a sheas sé suas, agus bhí sé

fonn a fheiceáil conas a bheadh aige i láthair fantasies dissipate de réir a chéile.

Go raibh an t-athrú ina ghlór rud ar bith eile seachas gan a fuaraigh fíor, ar

tinneas ceirde an lucht siúil tráchtála nach, de go raibh an

amhras slightest.

Bhí sé an-éasca le caith leataobh an blaincéad.

Dhíth air ach amháin chun é féin a bhrú suas beagán, agus thit sé féin.

Ach chun leanúint ar aghaidh a bhí deacair, go háirithe toisc go raibh sé chomh leathan sin neamhghnách.

Gá sé arm agus na lámha a bhrú ar é féin ina seasamh.

In ionad sin, áfach, ní raibh sé ach go leor géaga beaga a bhí ag bogadh incessantly

le foriarratais an-difriúil agus, ina theannta sin, bhí sé in ann a rialú.

Má theastaigh uaidh Bend ceann acu, agus ansin bhí sé ar an chéad uair a leathnú féin, agus má tá sé

ar deireadh, d'éirigh leis a dhéanamh cad a bhí aige leis an slándáil phearsanta, idir an dá linn na daoine eile go léir,

amhail is dá saor in aisce ar chlé, ar athraíodh a ionad timpeall i agitation excessively painful.

"Ach ní mór dom fanacht sa leaba uselessly," a dúirt Gregor leis féin.

Ar dtús, bhí sé a fháil amach an leaba leis an chuid íochtarach a choirp, ach tá sé seo níos ísle

chuid - a, dála an scéil, ní raibh fhéach sé fós ar agus a bhfuil sé chomh maith nach bhféadfaí

pictiúr soiléir - bhí féin ró-deacair a bhogadh.

An iarracht chuaigh chomh mall.

Nuair a bheidh, a theacht chun bheith beagnach frantic, hurled sé ar deireadh é féin chun tosaigh le go léir a

bhfeidhm agus gan smaoineamh, roghnaigh sé a ordú go mícheart, agus bhuail sé an gceann is ísle

bedpost crua.

An pian foréigneach bhraith sé le fios dó go raibh an chuid íochtarach a choirp ag an

nóiméad dócha is íogaire.

Dá bhrí sin, rinne sé chun a fháil amach ar a chorp uachtair an chéad leaba agus chas a cheann go cúramach

i dtreo an imeall an leaba.

Bhainistiú sé é seo a dhéanamh go héasca, agus in ainneoin a leithead agus meáchan a mais comhlacht ag

dhiaidh seo caite go mall an casadh ar a cheann.

Ach mar a ardaíodh sé ar deireadh a cheann taobh amuigh den leaba faoin aer, bhí sé fonn

maidir le dul chun cinn ar bith eile ar an mbealach seo, le haghaidh má cheadaítear sé é féin

sa deireadh go dtitfidh an bpróiseas seo, tá sé

bheadh a ghlacadh chun cosc a miracle a cheann ó gortaithe.

Agus ar na costais go léir nach mór dó a chailleadh Chonaic ceart anois.

Sé is fearr chun fanacht sa leaba.

Mar sin féin, tar éis iarracht den chineál céanna, cé go leagfaidh sé ann arís, sighing mar a rinneadh cheana, agus

nuair a chonaic arís ar a géaga beaga ag troid le chéile, más rud ar bith níos measa ná níos luaithe,

agus ní raibh seans ar bith a fheiceáil de fhorchur ciúin

agus ord ar an ghluaiseacht treallach, a dúirt sé féin arís nach bhféadfadh sé

b'fhéidir fanacht sa leaba agus go bhféadfadh sé a bheith an rud is réasúnach a sacrifice

gach rud dá mbeadh fiú an slightest

Tá súil a fháil dó féin as an leaba sa phróiseas.

I láthair na huaire céanna, áfach, ní raibh sé dearmad a chur i gcuimhne dó féin ó am go ham

ar an bhfíric go calma - go deimhin calmest - d'fhéadfadh machnamh a bheith níos fearr ná an chuid is mó

cinntí ar dhaoine eatarthu.

Ag chuimhneacháin den sórt sin, d'ordaigh sé a gaze chomh cruinn is a d'fhéadfadh sé i dtreo na fuinneoige,

ach ar an drochuair ní raibh mórán cheer muiníneach go raibh ó Sracfhéachaint ar

an ceochán maidin, a bhfolach fiú ar an taobh eile de na sráide caol.

"Tá sé cheana féin, 7:00," a dúirt sé i láthair ag an buailte is déanaí de an t-aláram

clog, "cheana féin agus atá fós 07:00 den sórt sin a morning."

Agus ar feadh tamaillín níos faide a leagan air go socair le análaithe lag, amhail is dá b'fhéidir

feithimh do choinníollacha gnáth agus nádúrtha a ath-cinn as an socracht iomlán.

Ach ansin dúirt sé leis féin, "Sula stailceanna sé seacht anuas ráithe, is cuma cén

tharlaíonn Ní mór dom a bheith go hiomlán as an leaba.

Thairis sin, faoin am sin beidh duine ó oifig thagann ceist a chur faoi dom, mar gheall ar

Beidh an oifig ar oscailt roimh 07:00. "

Agus rinne sé iarracht ansin go carraig a fhad chorp ar fad as an leaba le

tairiscint éide.

Má lig sé é féin titim amach as an leaba ar an mbealach seo, a cheann, atá i gcúrsa

bheadh ar an titim atá beartaithe aige a thógann suas go géar, fós is dócha uninjured.

A chúl an chuma a bheith deacair; dtarlódh aon rud i ndáiríre leis mar thoradh ar an

titim.

Bhí sé áirithinte agus is ar imní mar gheall ar an torann ard nach mór an titim a chruthú

agus is dócha a bheadh dúisigh, más rud é nach fright, ansin, ar a laghad imní ar an taobh eile

taobh de na doirse.

Mar sin féin, bhí sé a bheidh le triail.

Mar a bhí Gregor i mbun an phróisis féin a ardú leath as an leaba - bhí an modh nua

níos mó de chluiche ná mar iarracht; dhíth air ach go carraig le rithim tairiseach - sé

bhuail sé cé chomh furasta a bheadh seo go léir dá mbeadh duine éigin chun teacht ar a chuid cabhrach.

Beirt daoine láidre - a cheap sé a athar, agus an cailín seirbhíseach - bheadh go leor

leor.

Bheadh acu ach a bhrú ar a n-airm faoina ais droimneach a fháil dó as an

leaba, a Bend síos lena n-ualach, agus ansin amháin a foighne agus cúraim a fheidhmiú

chríochnaigh sé an smeach isteach ar an urlár, áit a

Bheadh a cosa dhíspeagtha ansin, súil aige, a fháil ar na críche sin.

Anois, tá go leor seachas an bhfíric go raibh na doirse faoi ghlas, ba chóir dó glaoch i ndáiríre

amach chun cabhair a fháil?

In ainneoin a chuid anacair go léir, bhí sé in ann a chur faoi chois gáire ag an smaoineamh seo.

Fuair sé go raibh cheana féin go dtí an pointe más rud é, ag rocking níos láidre, a chothabháil sé a

cothromaíochta le deacracht, agus go han-luath a bheadh aige ar deireadh chun cinneadh a dhéanamh, i

cúig nóiméad go mbeadh sé ina 07:15.

Ansin bhí fáinne ag an doras ar an árasán.

"Sin é an duine as oifig," a dúirt sé féin, agus froze sé beagnach fad a

géaga beaga damhsa ach ar fud fad an níos tapúla.

I gcás amháin d'fhan nóiméad gach rud go fóill.

"Nach bhfuil siad oscailt," a dúirt Gregor leis féin, ghabháil suas i roinnt dóchas áiféiseach.

Ach ar ndóigh ansin, mar is gnách, chuaigh an cailín seirbhíseach lena tread daingean go dtí an doras

agus osclaíodh é.

Gregor ag teastáil a chloisteáil ach an chéad fhocal an chuairteora Beannacht a aithint

láithreach a bhí sé, an bainisteoir féin.

Cén fáth ar Gregor t-aon cheann dhaoradh chun obair i ngnólacht más rud é, ag an slightest

léig, mheall duine láithreach an t-amhras is mó?

An raibh na fostaithe ar fad ansin dteannta a chéile, agus gach ceann amháin, scoundrels?

Ina measc bhí ann ansin, aon duine a bheidh dírithe go fírinneach, má theip air a úsáid ach

cúpla uair an chloig ar maidin le haghaidh obair oifige a bheadh, bheith neamhghnácha ó pangs de

coinsiasa agus a bheith i ndáiríre in aon stát a fháil amach an leaba?

An raibh sé i ndáiríre nach bhfuil go leor chun ligean ar printíseach fiosruithe a dhéanamh, más rud é sin

ceistiú raibh fiú gá?

Nach mór dóibh teacht an bainisteoir féin, agus ní mór sa phróiseas a léiriú ar an

teaghlach ar fad neamhchiontach go bhfuil an t-imscrúdú seo a amhrasacha

D'fhéadfadh imthosca a chuirtear de chúram ach amháin an fhaisnéis ar an bainisteoir?

Agus níos mó mar thoradh ar an stát excited inar chuir an smaoineamh seo Gregor seachas mar a

thoradh ar chinneadh iarbhír, chastar sé é féin lena bhféadfaí go léir amach as an leaba.

Bhí thud ard, ach nach timpiste fíor.

Bhí an titim absorbed beagán ag an cairpéad agus, ina theannta sin, bhí a siar níos mó

Bhí shíl leaisteach ná Gregor.

Ar an ábhar sin nach raibh an torann dull go leor mar sin fheiceálach.

Ach ní raibh sé i seilbh a cheann suas le cúram leordhóthanach agus gur bhuail sé.

Chas sé a cheann, irritated agus i bpian, agus Chuimil sé ar an cairpéad.

"Rud éigin tar éis titim i ann," a dúirt an bainisteoir sa seomra eile ar thaobh na láimhe clé.

Gregor iarracht a shamhlú leis féin an bhfuil aon rud cosúil leis an méid a bhí ag tarlú

D'fhéadfaí é a tharla sa lá atá inniu chomh maith ag pointe éigin ar an mbainisteoir.

Amháin ar a laghad bhí ar ghéill an bhféidearthacht rud den sórt sin.

Mar sin féin, amhail is dá mba a thabhairt ar an freagra garbh ar an gceist seo, an bainisteoir anois, le

squeak a chuid buataisí snasta, ghlac roinnt céimeanna a chinntear sa seomra eile.

Ón chomharsanacht seomra ar dheis raibh an deirfiúr whispering a chur in iúl Gregor:

"Gregor, is é an bainisteoir anseo." "Tá a fhios agam," a dúirt Gregor leis féin.

Ach ní raibh sé leomh a dhéanamh ar a ghuth ard go leor ionas go bhféadfaí a dheirfiúr a chloisteáil.

"Gregor," a dúirt anois a athair as an seomra chomharsanacht ar thaobh na láimhe clé, "an tUasal Bainisteoir

Tá teacht agus é ag iarraidh ar cén fáth nach bhfuil tú fágtha ar an traein go luath.

Níl a fhios againn cad é ba chóir dúinn a insint dó.

Thairis sin, ba mhaith sé freisin chun labhairt leat go pearsanta.

Mar sin, le do thoil an doras a oscailt. Beidh sé maith go leor a logh an praiseach

i do sheomra. "

I lár na bliana seo go léir, ar a dtugtar an bainisteoir amach ar bhealach cairdiúil, "Dea-

maidin, an tUasal Samsa. "

"Nach bhfuil sé go maith," a dúirt a mháthair leis an bainisteoir, cé go raibh a athair ag caint fós

ag an doras, "nach bhfuil sé go maith, creidim dom, an tUasal Bainisteoir.

Seachas sin bheadh conas Gregor chailleann an traein?

Tá an fear óg ní san a cheann ach amháin gnó.

Tá mé beagnach feargach riamh a théann sé amach ar an oíche.

Ceart anois tá sé curtha sa chathair ocht lá, ach sé curtha sa bhaile gach tráthnóna.

Suíonn sé anseo le linn ag an tábla agus léann an nuachtán go ciúin nó staidéir a chuid taistil

sceidil.

It'sa atreorú go leor le haghaidh dó féin gnóthach le fretwork.

Mar shampla, gearrtha sé amach fráma beag thar thréimhse dhá nó trí oíche.

Mhaith leat a bheith ag amazed cé chomh deas é.

Tá sé crochta ceart taobh istigh den seomra. Feicfidh tú é a fheiceáil láithreach, a luaithe is

Gregor Osclaíonn an doras. Mar sin féin, tá mé sásta go bhfuil tú anseo, an tUasal

Bainisteoir.

Ag dúinn féin, ní ba mhaith atá déanta againn maidir Gregor an doras a oscailt.

Tá sé amhlaidh stubborn, agus tá sé cinnte nach bhfuil go maith, cé gur shéan sé go

maidin. "

"Tá mé ag teacht ar an bpointe boise," a dúirt Gregor go mall agus d'aon ghnó agus ní raibh a bhogadh, ionas nach

a chailleadh focal amháin an chomhrá.

"Mo bhean daor, ní féidir liom é a mhíniú mé féin ar aon bhealach eile," a dúirt an bainisteoir;

"Tá súil agam go bhfuil sé rud ar bith tromchúiseach.

Ar an láimh eile, caithfidh mé a rá freisin go bhfuil daoine gnó againn, luckily nó Unluckily,

Breathnaíonn an ceann ar sé, áfach, go minic a bheith simplí a shárú le indisposition beag ar

chúiseanna gnó. "

"Is féidir an tUasal Bainisteoir teacht Mar sin, i a fheiceann tú anois?" D'iarr athair mífhoighneach agus

knocked arís eile ar an doras. "Níl," a dúirt Gregor.

Sa seomra chomharsanacht ar thaobh na láimhe clé shliocht ar socracht painful.

Sa seomra chomharsanacht ar dheis thosaigh an deirfiúr a sob.

Cén fáth nach raibh a dheirfiúr téigh go dtí na cinn eile?

Ba mhaith sí gotten dócha ach suas as an leaba anois agus nár thosaigh fiú a fháil cóirithe

go fóill. Ansin, cén fáth go raibh sí ag gol?

Toisc nach raibh sé ag fáil suas agus nach raibh an bainisteoir ligean ar cíos i, toisc go raibh sé i

baol de chailliúint a phost, agus mar gheall ar ansin bheadh a chuid Boss broc a thuismitheoirí nuair a

arís leis an éileamh d'aois?

Iad siúd a bhí dócha go bhfuil imní gan ghá ceart anois.

Gregor bhí fós anseo agus nach raibh sé ag smaoineamh ar chor ar thart ar a mhuintir a thréigean.

Ag an am a bhí sé ceart ann atá suite ar an cairpéad, agus aon duine a fhios mar gheall ar a

Bheadh coinníoll atá éilíonn go dáiríre go bhfuil sé in iúl an bainisteoir isteach

Ach ní bheadh Gregor a dhífhostú casually bealach ceart mar gheall ar seo beag

discourtesy, a mbeadh sé éasca teacht ar leithscéal agus oiriúnach ar níos déanaí.

Dhealraigh sé Gregor go bhféadfadh sé a bheith i bhfad níos réasúnta a fhágáil dó i síocháin ag

Faoi láthair, in ionad cur isteach dó ag gol agus comhrá.

Ach bhí sé an-an éiginnteacht atá suaite agus na daoine eile saortha a n-

iompar. "An tUasal Samsa, "Bhí an bainisteoir shouting anois,

a ghuth ardaithe, "cad é an t-ábhar?

Tá tú barricading féin i do sheomra, freagair le ach tá agus ní, ag déanamh

Trioblóidí tromchúiseach agus nach bhfuil gá do do thuismitheoirí agus dá dtabharfaí neamhaird (I lua seo

ach go teagmhasach) do dhualgais tráchtála i unheard fíor de bhealach.

Tá mé ag labhairt anseo in ainm do thuismitheoirí agus do d'fhostóir, agus tá mé

iarrann tú i ngach tromchúis chun míniú a láithreach agus soiléir.

Tá mé ag amazed.

Tá mé ag amazed. Cheap mé go raibh a fhios agam go mbainfidh tú mar calma, réasúnta

duine sin, agus anois le feiceáil tú go tobann ag iarraidh tús a parading timpeall i moods aisteach.

An Phríomh-in iúl dom níos luaithe ar an lá seo an-míniú is féidir do do

faillí - lena mbaineann sé le bailiú airgid a chuirtear de chúram duit tamall gearr ó shin -

ach i bhfírinne thug mé beagnach dó mo bhriathar

onóra gur míniú seo nach bhféadfaí a bheith ceart.

Mar sin féin, anois mé a fheiceáil anseo trí d'muc unimaginable headedness, agus tá mé go hiomlán ar aon chailliúint

mian chun labhairt amach ar do shon sa slightest.

Agus nach bhfuil do seasamh ar fad slán an chuid is mó.

Ar dtús i gceist agam leis seo go léir lua a thabhairt duit go príobháideach, ach ós rud é go bhfuil tú ag ligean ar cíos

dramhaíola dom mo chuid ama anseo uselessly, níl a fhios agam cén fáth nár chóir an t-ábhar a thagann chuig an

aird do thuismitheoirí.

Tá do tháirgiúlacht curtha freisin an-sásúil le déanaí.

Ar ndóigh, ní hí sin an t-am den bhliain a sheoladh gnó eisceachtúla, aithnímid

sin, ach-am den bhliain a sheoladh aon ghnó, níl aon rud den sórt sin ar chor ar bith,

Ní mór an tUasal Samsa, agus a leithéid de rud a bheith. "

"Ach an tUasal Bainisteoir," ar a dtugtar Gregor, in aice féin agus, ina agitation, forgetting

gach rud eile, "Tá mé an doras a oscailt láithreach bonn, seo an-láthair.

Tá indisposition beag, seal dizzy, cosc orm ó dul suas.

Tá mé fós ina luí sa leaba ceart anois. Ach tá mé ag athnuachan go maith arís.

Tá mé i midst ag dul amach as an leaba.

Just a bheith foighneach ar feadh nóiméad gearr! Nach bhfuil rudaí ag dul chomh maith le shíl mé.

Ach tá rudaí ceart go léir. Conas is féidir seo a shárú go tobann duine éigin!

Tráthnóna inné go raibh gach rud ach breá liom.

Tá a fhios go cinnte mo thuismitheoirí. Iarbhír tráthnóna inné ach go raibh mé

premonition beag.

Caithfidh daoine a bheith le feiceáil go bhfuil i dom. Cén fáth nach bhfuil mé tuairisc go dtí an oifig?

Ach is dóigh daoine i gcónaí go mbainfidh siad a fháil níos mó ná breoiteachta gan a bheith ag fanacht

bhaile.

Mr Bainisteoir! Tóg go bog é ar mo thuismitheoirí!

Níl i ndáiríre aon bhunús do na cáintí a bhfuil tú ag déanamh anois i mo choinne, agus

i ndáiríre tá aon duine a dúirt focal dom faoi sin.

B'fhéidir nach bhfuil tú ag léamh na horduithe is déanaí a shipped mé.

Thairis sin, anois tá mé ag leagan amach ar mo thuras ar an traein 8:00; an cúpla uair an chloig '

chuid eile déanta níos láidre dom.

An tUasal Bainisteoir, ná fanacht. Beidh mé ag an oifig i gceart duine

ar shiúl. Do thoil, an maitheas a rá go agus chun

mo urramaíonn in iúl do na Príomh. "

Cé go raibh Gregor blurting tapa go léir seo amach, ar éigean ar an eolas faoi cad a bhí á rá aige, sé

Bhí ar athraíodh a ionad in aice leis an cófra tarraiceán gan iarracht, is dócha mar thoradh ar an

cleachtas aige a bhí cheana féin sa leaba, agus anois

raibh sé ag iarraidh a ardú féin suas ar sé. I ndáiríre, bhí sé ag an doras a oscailt.

Theastaigh sé i ndáiríre a ligean ar é féin a fheiceáil agus a labhairt leis an mbainisteoir.

Bhí sé fonn ar chun an finné cad a bheadh na daoine eile anois ag iarraidh mar gheall air a rá nuair a chonaic siad

dó. Má bhí siad geit, ansin ní raibh Gregor

freagrachta níos mó agus d'fhéadfadh a bheith socair.

Ach má ghlac siad gach rud go ciúin, ansin bheadh air aon chúis a fháil sceitimíní

agus, má fuair sé bogadh ar féidir, a bheith i ndáiríre ag an stáisiún ar fud 08:00.

Ar dtús, slid sé síos cúpla uair ar an cófra tarraiceán rianúil.

Ach ag anuas thug sé é féin swing deiridh agus sheas sé ina seasamh ansin.

Bhí sé a thuilleadh ag gach eolas faoi na Pianta ina comhlacht níos ísle, is cuma conas a d'fhéadfadh siad

Sting go fóill.

Anois, lig sé é féin titim i gcoinne chúl an cathaoirleach in aice láimhe, ar an imeall a bhfuil sé

Greim féin lena géaga tanaí.

De é seo faighte aige smacht féin agus a choimeád ciúin, d'fhéadfadh sé anois

éisteacht leis an mbainisteoir.

"An bhfaca tú thuigtear focal amháin?" D'iarr an bainisteoir na tuismitheoirí, An bhfuil "sé ag imirt

an amadán a dhéanamh linn? "

"Do mhaithe Dé," adeir an mháthair cheana féin i Tears, "b'fhéidir tá sé an-tinn agus tá muid

upsetting air. Grete!

Grete! "Yelled sí ag an bpointe sin.

"Máthair?" Ar a dtugtar an deirfiúr as an taobh eile.

Bhí siad ag déanamh thuig dóibh féin trí seomra Gregor ar.

"Ní mór duit dul chuig an dochtúir ceart ar shiúl.

Gregor atá tinn. Hurry chun an dochtúir.

Bhfuil tú ag éisteacht Gregor labhairt go fóill? "

"Go raibh an t-ainmhí guth," a dúirt an bainisteoir, thar cuimse go socair i gcomparáid

na máthar cries. "Anna!

Anna! 'Yelled an t-athair tríd an halla isteach sa chistin, bualadh bos a lámha,

"Beir locksmith ceart away!"

An bheirt bhan óg a bhí ag rith cheana féin tríd an halla le sciortaí swishing - conas a

Bhí a dheirfiúr í féin cóirithe chomh tapa -?-yanked oscailte agus na doirse na

árasán.

Ní fhéadfá a chloisteáil ar na doirse dúnta ar chor ar bith. D'fhág siad dócha oscailt dóibh, mar go bhfuil

gnách a úsáid i árasán i gcás ina mbeidh misfortune ollmhór déanta.

Mar sin féin, bhí i bhfad níos ciúine.San Gregor.

Ceart go leor, ní raibh daoine tuiscint a fháil ar a chuid focal ar bith níos mó, cé go bhfuil an chuma siad soiléir

go leor chun a dó, níos soiléire ná roimhe sin, b'fhéidir mar gheall go raibh gotten a chluasa a úsáidtear chun

orthu.

Ach ar a laghad, shíl daoine anois nach raibh rudaí ceart go léir leis agus bhí

ullmhaithe chun cuidiú leis.

An muinín agus dearbhú a bhí ar na socruithe a rinneadh an chéad

rinne bhraitheann air go maith.

Bhraith sé é féin arís san áireamh sa chiorcal na daonnachta agus bhí sé ag súil ó

araon an dochtúir agus an locksmith, gan idirdhealú a dhéanamh eatarthu le haon fíor

cruinneas, torthaí a splendid agus iontais.

D'fhonn a fháil chomh soiléir agus is féidir le guth don chomhrá criticiúla

a bhí ar tí tarlú, coughed sé beagán, agus is cinnte ghlac an deacracht seo a dhéanamh

ar bhealach i ndáiríre maolchluasach, ós rud é go raibh sé

féidir go bhfuil Sounded fiú torainn seo cosúil le rud éigin difriúil ó cough daonna.

Sé a thuilleadh iontaofa é féin chun cinneadh a dhéanamh ar bith níos mó.

Idir an dá linn sa seomra eile a tháinig chun bheith ciúin sé i ndáiríre.

B'fhéidir go raibh a thuismitheoirí ina suí leis an mbainisteoir ag cogarnaíl tábla; b'fhéidir

go raibh siad ag leaning go léir i gcoinne an éisteacht doras.

Gregor bhrú féin go mall i dtreo an doras, le cabhair an chathaoir éasca, a ligean ar

dul ar sé ann, threw é féin in aghaidh an doras, a tionóladh é féin ina seasamh i gcoinne é - an

liathróidí a géaga bídeach Bhí beagán greamaitheacha

stuif orthu - agus tá quieuit momentarily óna exertion.

Ansin rinne sé iarracht dul ar an eochair sa ghlais lena bhéal.

Ar an drochuair, ba chosúil nach raibh aon fiacla fíor.

Cén chaoi a raibh sé ansin chun grab a shealbhú de na príomh?

Ach a dhéanamh suas le go raibh a jaws go nádúrtha an-láidir; lena n-cuidiú sé

bhainistiú a fháil ar an eochair ag gluaiseacht i ndáiríre.

Ní raibh sé faoi deara go raibh sé inflicting léir go roinnt damáiste ar é féin, le haghaidh

donn sreabhach tháinig amach as a bhéal, flowed thar an eochair, agus dripped isteach ar an urlár.

"Just a éisteacht ar feadh nóiméad," a dúirt an bainisteoir sa seomra eile; "Tá sé ag casadh an

eochair. "Chun Gregor go raibh spreagadh iontach.

Ach tá siad ceart go léir ar a dtugtar amach dó, lena n-áirítear a athair agus a mháthair, "Come on,

Gregor, "Ba chóir tá siad scairt;" a choinneáil ag dul, a choinneáil ag obair ar an glas ".

Shamhlú go léir a chuid iarrachtaí a bhí á leanúint le fionraí, beagán sé síos

frantically ar an eochair leis bhfeidhm go léir d'fhéadfadh sé coimhéirghe.

Mar a tharla an eochair níos mó, danced sé ar fud an ghlais.

Anois, bhí a bhfuil sé féin ina seasamh ach leis a bhéal, agus bhí sé a scíth a ligint isteach ar an

eochair nó ansin brúigh sé síos arís leis an meáchan iomlán a choirp, de réir mar is gá.

An cliceáil go leor ar leith ar an glas mar a thiomsóidh sé ar deireadh gur dhúisigh Gregor suas.

Análaithe mór dúirt sé leis féin, "Mar sin, ní raibh mé gá an locksmith," agus leag sé a

ceann i gcoinne an doras a oscailt an doras a láimhseáil go hiomlán.

Toisc go raibh sé an doras a oscailt ar an mbealach seo, bhí sé an-leathan oscailte cheana féin gan

a bheith aige fós le feiceáil i ndáiríre.

Bhí sé é féin go mall sa chéad dul thart ar imeall an doras, go han-chúramach, de

ndóigh, más rud é nach raibh sé ag iarraidh titim awkwardly ar a ceart ar ais ag an mbealach isteach sa

seomra.

Bhí sé ag preoccupied fós leis an ghluaiseacht deacair agus nach raibh aon am a íoc

aird a thabhairt ar aon rud eile, nuair a chuala sé an exclaim bainisteoir glórach "Oh!" - sé

sounded cosúil leis an ghaoth feadaíl - agus anois sé

chonaic é, is gaire don doras, brú a lámh i gcoinne a bhéal oscailte agus a ghluaiseann go

go mall ar ais, amhail is dá mba gur fórsa invisible brú tairiseach é ar shiúl.

A mháthair - in ainneoin an láithreacht an bhainisteora bhí sí ina seasamh anseo le cuid gruaige

sticking suas ar deireadh, fós ina praiseach as an oíche - bhí ag breathnú ar a athair lena

lámha fáiscthe.

Chuaigh sí ansin dhá chéim i dtreo Gregor agus thit ceart i lár a

sciortaí, bhí a leathadh amach go léir timpeall uirthi, a aghaidh ar a chuaigh chíche,

ceilte go hiomlán.

A athair clenched fist aige le léiriú naimhdeach, amhail is dá mba mhian leis a bhrú Gregor

ar ais isteach ina seomra, d'fhéach sé ansin uncertainly thart ar an seomra suí, clúdaithe a shúile

lena lámha, agus cried ionas go shook a chíche mighty.

Ag an bpointe seo ní raibh Gregor a ghlacadh céim amháin isteach sa seomra, ach chlaon a chorp ó na

taobh istigh i gcoinne an eite bolted go daingean ar an doras, ionas go raibh ach leath a chorp

sofheicthe, chomh maith le a cheann, tilted

sideways, lena peeped sé thar ag na daoine eile.

A tháinig chun bheith Idir an dá linn sé i bhfad níos gile.

Bhí ina seasamh amach go soiléir ón taobh eile de na sráide mar chuid de na endless liath-

dubh teach suite os coinne - go raibh sé ina ospidéal - lena fuinneoga rialta dian

bhriseadh suas an facade.

An bháisteach a bhí ag teacht amach i gcónaí, ach amháin i leith móra titeann infheicthe agus go daingean

thrown síos ceann ar cheann amach ar an talamh.

Na miasa bricfeasta a bhí ina seasamh timpeall piled ar an tábla, mar gheall ar a athair

Bhí an t-am béile bricfeasta is tábhachtaí sa lá, a fada sé uair an chloig ag

léamh nuachtáin éagsúla.

Díreach trasna ar an mballa os coinne crochadh grianghraf den Gregor ón tráth a

seirbhís mhíleata; bhí sé pictiúr de dó mar leifteanant, mar atá sé, miongháire agus imní

saor in aisce, lena láimh ar a chlaíomh, éileofar urraim dá imthacaí agus éide.

An doras go dtí an halla a bhí ajar, agus ós rud é an doras leis an árasán a bhí oscailte freisin,

D'fhéadfadh duine a fheiceáil amach isteach i dtír an árasán agus tús an staighre

ag dul síos.

"Anois," a dúirt Gregor, go maith ar an eolas go raibh sé an ceann amháin a bhí á choimeád aige a composure.

"Beidh mé fháil cóirithe ceart ar shiúl, pacáiste suas bailiú samplaí, agus atá leagtha amach.

Feicfidh tú deis dom a leagan amach ar mo bhealach nach mbeidh, tá tú?

Féach tú, an tUasal Bainisteoir, níl mé muc-i gceannas, agus tá áthas orm a bheith ag obair.

Taisteal Tá exhausting, ach ní raibh mé in ann maireachtáil gan é.

Cá bhfuil tú ag dul, an tUasal Bainisteoir? Chuig an oifig?

Really?

An mbeidh tú tuairisc gach rud go fírinneach?

Is féidir le duine a bheith éagumasach chun oibre momentarily, ach sin go beacht an chuid is fearr

am chun cuimhneamh ar an bainte amach níos luaithe agus chun a mheas ina dhiaidh sin, tar éis an

constaicí a bheith shoved leataobh, an

Beidh an duine ag obair seo níos eagerly agus intensely.

Tá mé i ndáiríre faoi chomaoin sin a tUasal Príomh - tá a fhios agat go maith breá.

Ar an láimh eile, tá imní orm faoi mo thuismitheoirí agus mo dheirfiúr.

Tá mé i shocrú, ach beidh mé ag obair dom féin amach arís.

Ná rudaí a dhéanamh níos deacra dom ná mar atá siad cheana féin.

Labhairt suas ar mo shon san oifig! Ní dhéanann daoine cosúil salesmen taisteal.

Tá a fhios agam go bhfuil.

Daoine a cheapann siad a thuilleamh potaí airgid agus dá bhrí sin le saol breá luaidhe.

Nach bhfuil daoine go fiú ar aon chúis speisialta chun smaoineamh tríd an breithiúnas níos

go soiléir.

Ach tá tú, an tUasal Bainisteoir, tá tú i dearcadh níos fearr ar cad atá i gceist ná eile

daoine, fiú amháin, inseoidh mé duit faoi rún iomlán, ó thaobh níos fearr ná an tUasal

Cathaoirleach é féin, a bhfuil ina cháil mar

féadfaidh an fostóir a ligean ina bhreithiúnas botúin a dhéanamh ócáideacha ar chostas de

fhostaí.

A fhios agat freisin maith go leor go bhfuil an salesman taisteal atá taobh amuigh den

oifig beagnach Is féidir na bliana ar fad a bheith chomh héasca mar íospartach de gossip, coincidences,

agus gan bhonn gearáin, i gcoinne a

tá sé dodhéanta dó é féin a chosaint, ós rud é don chuid is mó nach bhfuil sé éisteacht

mar gheall orthu ar chor ar bith agus ansin amháin nuair atá sé traochta tar éis críochnú an turas agus ag

Faigheann bhaile a bhraitheann ina cholainn féin ar an olc

iarmhairtí, nach féidir a iniúchadh go críochnúil ar ais go dtí a mbunús.

An tUasal Bainisteoir, ná fág gan focal a labhairt ag insint dom go mbainfidh tú ar a laghad

ghéill go I'ma beag sa ceart! "

Ach ag Gregor ar na chéad fhocail a bhí ar an mbainisteoir iompú ar shiúl cheana féin, agus anois d'fhéach sé ar ais

ag Gregor thar a ghualainn twitching le liopaí pursed.

Le linn óráid Gregor ar nach raibh sé fós ar feadh nóiméad ach choinnigh bogadh i dtreo an

doras, gan a shúile as Gregor, ach i ndáiríre de réir a chéile, mar a bheadh ann

toirmeasc rúnda ar fhágáil an seomra.

Bhí sé cheana féin sa halla, agus mar gheall ar an gluaiseacht go tobann leis a raibh sé ar deireadh

tharraing a chos amach as an seomra suí, d'fhéadfadh ceann amháin a chreid go raibh sé díreach dóite

an t-aon dá chos.

Sa halla, áfach, shín sé a lámh dheas ar shiúl amach as a chorp i dtreo

an staighre, amhail is dá mba faoiseamh éigin fíor osnádúrtha fanacht air

ann.

Gregor thuig nach mór dó faoi aon imthosca ar chumas an bainisteoir chun dul amach

sa fráma intinne, go háirithe más rud é nach raibh a phost sa ghnólacht a chur

i mbaol is mó.

Ní raibh a thuismitheoirí tuiscint a fháil ar seo go léir go han-mhaith.

Thar na blianta fada, a bhí siad an-áitiús gur bunaíodh Gregor ar bun ar feadh an tsaoil

ina ghnólacht agus, ina theannta sin, bhí siad an oiread sin a dhéanamh lá atá inniu ann lena chur i láthair

Trioblóidí go raibh gach fadbhreathnaitheachta eachtrach a thabhairt dóibh.

Ach bhí Gregor fadbhreathnaitheacht seo. Ní mór an bainisteoir a bheith ar siúl ar ais, calmed síos,

cinnte dearfa de, agus ar deireadh bhuaigh os a chionn.

Todhchaí na Gregor agus a chlann i ndáiríre ag brath ar é!

Más rud é amháin go raibh an deirfiúr ann! Bhí sí cliste.

Bhí sí cried cheana féin nuair a bhí suite Gregor fós go socair ar a chúl.

Agus an bainisteoir, an cara de na mban a bheadh, a ligean cinnte féin á stiúradh ag

di.

Mbeadh sí an doras dúnta chuig an árasán agus labhair sé as a chuid fright

sa halla. Ach ní raibh an deirfiúr fiú ansin.

Ní mór Gregor déileáil leis féin.

Gan ag smaoineamh go fóill nach raibh a fhios aige rud ar bith faoi láthair a chumas chun bogadh

agus go óráid a thug sé, b'fhéidir, - go deimhin is dócha - ní raibh arís eile curtha

thuiscint, d'fhág sé an sciathán ar an doras,

bhrú féin tríd an oscailt, agus theastaigh chun dul anonn go dtí an bainisteoir, a bhí

cheana féin a bhfuil daingean ar an ráille láimhe leis an dá lámh ar an tuirlingt i

bhealach ridiculous.

Ach mar a d'fhéach sé le rud éigin a shealbhú isteach, le scream beag Gregor

láithreach thit síos isteach ar a cosa beag go leor.

Éigean a bhí ar tharla sé seo, nuair a bhraith sé don chéad uair go maidin ginearálta

dea-bhail fhisiceach.

Na géaga beaga Bhí urlár gnólacht fúthu; géilleadh siad breá, mar a thug sé ar a

áthas, agus strove a dhéanamh air ar aghaidh sa treo theastaigh uaidh.

Ar an bpointe boise chreid sé go raibh an feabhsú deiridh a fhulaingt go léir

láithreach ar láimh.

Ach ag an am an-nuair a leagan sé ar an urlár rocking ar bhealach srian go leor

dlúth agus go díreach trasna óna mháthair, a raibh cosúil go hiomlán chuaigh isteach

í féin, sprang sí go tobann ceart suas le

airm a scaipeadh bhfad óna chéile agus a méar sínte amach agus cried, "Cabhair, le haghaidh Dé

Ar mhaithe le, cabhrú! "

Tionóladh sí a ceann bowed síos, amhail is dá mba theastaigh uaithi chun amharc Gregor níos fearr, ach bhí ar siúl

senselessly ais, bhréagnú go gesture, forgetting go taobh thiar di sheas

an tábla leis na miasa ar sé.

Nuair a shroich sí an tábla, shuigh sí síos go mór ar sé, amhail is dá mba-mindedly as láthair, agus

ní raibh le feiceáil ar chor ar bith a thabhairt faoi deara go aice léi caife a bhí ag stealladh amach ar an

cairpéad i sruth iomlán ón gcoimeádán mór aisiompú.

"Máthair, máthair," a dúirt Gregor go ciúin, agus d'fhéach sé níos mó i dtreo a.

Bhí an bainisteoir momentarily imithe go hiomlán as a aigne.

Ag amharc ar an caife ag sileadh nach bhféadfaí Gregor stopadh snapping é féin a jaws i

an t-aer cúpla uair.

Ag an screamed a mháthair ar fad arís, hurried ón tábla, agus thit isteach i

an t-armas a athar, a bhí i dtreo a rushing.

Ach bhí Gregor aon am ceart anois le haghaidh a thuismitheoirí - an bainisteoir a bhí cheana féin ar an

staighre. Ar a leibhéal féin smig leis an banister, an

bainisteoir fhéach sé ar ais don uair dheireanach.

Gregor thóg gluaiseacht tosaigh chun teacht suas dó más féidir.

Ach ní mór don bhainisteoir bhfuil rud éigin amhrasta, mar rinne sé de léim síos thar

cúpla staighre agus imithe, shouting fós "Huh!"

Macalla na fuaime ar fud an staighre ar fad.

Anois, ar an drochuair chuma seo eitilt ar an mbainisteoir freisin bewilder a athair

go hiomlán.

Bhí sé measartha calma níos luaithe, d'ionad a reáchtáil i ndiaidh an bainisteoir

féin nó ar a laghad, nach bac Gregor as a shaothrú, lena lámh dheas sé

rug a shealbhú an bhainisteora a cána, a

gur fhág sé thiar lena hata agus cóta mór ar chathaoir.

Le a lámh chlé, roghnaíodh a athair suas nuachtán mór ón tábla agus,

stampáil a chosa ar an urlár, a leagtar sé amach a thiomáint Gregor ar ais isteach ina seomra ag

waving na cána agus an nuachtán.

Uimh iarraidh Gregor a bhí ar aon úsáid; ní bheadh aon iarraidh a thuiscint fiú.

Níl cuma cé chomh sásta a bhí sé ag dul a cheann go measúil, stomped a athair ach

go léir an níos deacra leis a chosa.

Ar fud an tseomra uaidh go raibh tharraing a mháthair a oscailt fuinneog, in ainneoin an fuarú

aimsire, agus leaning amach lena lámha ar a leicne, bhrúigh sí a aghaidh fada agus taobh amuigh de

an fhuinneog.

Idir an alley agus an staighre tháinig dréacht-láidir ar bun, na cuirtíní ar an

fuinneog flew timpeall, swished nuachtáin ar an mbord, agus bileoga ar leith

fluttered síos ar an urlár.

An t-athair brúite síoraí ar aghaidh, ag brú amach sibilants, mar fear fiáin.

Anois, ní raibh aon chleachtadh Gregor ar chor ar bith ag dul ar gcúl i - bhí sé an-mhall ag dul i ndáiríre.

Más rud é go raibh cead ag Gregor ach dul timpeall féin, bheadh sé ina

seomra ceart ar shiúl, ach bhí sé eagla a dhéanamh ar a impatient athair ag an am-íditheach

próiseas casadh timpeall, agus gach nóiméad

bhíonn sé ag bagairt an buille marfach ar a chúl nó ar a cheann ó na cána ina

lámh athar.

Ar deireadh Gregor raibh aon rogha eile, do thug sé faoi deara le horror nach raibh sé

a thuiscint conas a choimeád ar bun fós ag dul ar gcúl ordú uaidh.

Agus mar sin thosaigh sé, i measc amharc i gcónaí imníoch sideways i treo a athar,

dul timpeall féin chomh tapa agus is féidir, cé go raibh sé sin i bhfírinne ach

dhéanamh go han-mhall.

B'fhéidir faoi deara a athair a chuid dea-intinn, mar nach raibh sé ag cur isteach ar Gregor

sa tairiscint, ach leis an barr an cána ó fad ordaigh sé fiú

Ghluaiseacht rothlach Gregor ar anseo agus ansiúd.

Amháin más rud é nach raibh a athair mar sin hissed unbearably!

Mar gheall ar gur chaill Gregor go hiomlán a cheann.

Bhí sé beagnach go hiomlán iompú thart cheana féin, nuair a, i gcónaí leis an hissing i

a chluas, rinne sé ach botún agus iompú ar ais é féin beag.

Ach nuair a bhí sé ar deireadh rathúil a fháil ar a cheann os comhair an dorais

oscailt, ba léir go raibh a chorp ró-leathan chun dul tríd aon thuilleadh.

Ar ndóigh a athair, ina staid mheabhrach faoi láthair, ní raibh aon smaoineamh ar oscailt an ceann eile

sciathán ar an doras le beagán a chruthú sliocht oiriúnach do Gregor a fháil tríd.

A shíl seasta amháin ná go mór Gregor a fháil isteach ina seomra chomh tapa agus is

is féidir.

Ní bheadh sé cead ag na hullmhúcháin a ilchasta a cheanglaítear le Gregor orient

féin agus dá bhrí sin a fháil b'fhéidir tríd an doras.

Ar a mhalairt, amhail is dá mba nach raibh aon chonstaic agus le torann aisteach, anois sé

Thiomáin Gregor ar aghaidh.

Taobh thiar Gregor raibh an fhuaim ag an bpointe seo a thuilleadh cosúil leis an guth ach amháin

athair.

Anois, bhí sé i ndáiríre a thuilleadh a joke, agus iachall Gregor féin, céard a d'fhéadfadh teacht,

isteach an doras. Ardaíodh thaobh amháin de a chorp suas.

Leagan sé ar uillinn ar an doras a oscailt.

Taobh amháin a bhí tinn leis an scraping. Ar an doras bhán a bhí fágtha blotches gránna.

Bhí sé i bhfostú Go gairid go tapa agus nach mbeadh in ann bogadh ar bith níos mó ar a chuid féin.

Na cosa bídeach ar thaobh amháin crochadh twitching thuas san aer, agus na cinn ar an taobh eile

Bhí bhrú isteach taobh painfully an urlár.

Ansin, thug a athair dó amháin a bhrú i ndáiríre fuascailliú láidir ó taobh thiar, agus tá sé

scurried, fuiliú theorannú go mór, i bhfad ar an taobh istigh dá sheomra.

Bhí an doras dúnta slammed leis na cána, agus ar deireadh bhí sé ciúin.