< Return to Video

စူဂါးတ မစ်ထရာ၏ မိမိကိုယ်ကို သင်ကြားခြင်း စမ်းသပ်မှု အသစ်များ။

  • 0:02 - 0:04
    ဒီအေပၚမွာ ဒီစာေၾကာင္းေလးဟာ ထင္ရွားတဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ တစ္ခုပါပဲ
  • 0:04 - 0:07
    ကြၽန္ေတာ္ လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၁၂-ႏွစ္ေလာက္က ဒီ စာေၾကာင္းေလးနဲ႕ စတင္ခဲ႕ပါတယ္
  • 0:07 - 0:10
    စတင္ခဲ႕တဲ႕ ၀န္းက်င္ အေျခအေနေတြကေတာ႕
  • 0:10 - 0:12
    ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြမွာပါ
  • 0:12 - 0:15
    ဒါေပမယ္႕ ခင္ဗ်ားတို႕ကေတာ႕ ကမာၻ႕အႏွံ႕အျပားကေန ဒီမွာလာၿပီး ထုိင္ေနၾကတာ
  • 0:15 - 0:18
    အဲဒီေတာ႕ ကိုယ္႕ႏိုင္ငံရဲ႕ ေျမပံုေလးကို ျမင္ေယာင္ၾကည္႕ရင္
  • 0:18 - 0:20
    ခင္ဗ်ားတို႕ နားလည္လာလိမ္႕မယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္
  • 0:20 - 0:22
    ကမာၻေပၚမွာရွိတဲ႕ ႏိုင္ငံတိုင္းအတြက္
  • 0:22 - 0:24
    စက္၀ုိင္းေလးေတြဆြဲၾကည္႕ၿပီး ေျပာႏုိင္တယ္
  • 0:24 - 0:27
    "ဒီေနရာေတြကေတာ႕ ဆရာေကာင္းေတြ သြားမယ္႕ေနရာ မဟုတ္ဘူး" ေပါ႕
  • 0:28 - 0:30
    ဒါ႕အျပင္
  • 0:30 - 0:33
    အဲဒီေနရာေတြဟာ ျပႆနာေတြ လာတဲ႕ ေနရာေတြ ျဖစ္ေနျပန္တယ္
  • 0:33 - 0:35
    ဒီေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ အထင္နဲ႕အျမင္ တျခားစီျဖစ္ေနတဲ႕ ျပႆနာ တစ္ခု ရွိလာတယ္
  • 0:35 - 0:37
    ဆရာေကာင္းေတြက
  • 0:37 - 0:40
    သူတို႕ကို အလိုအပ္ဆံုးဆိုတဲ႕ ေနရာေတြကို မသြားခ်င္ၾကဘူးတဲ႕ဗ်ာ
  • 0:40 - 0:43
    ကြၽန္ေတာ္ ၁၉၉၉-ခုႏွစ္ မွာ
  • 0:43 - 0:46
    လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခ်က္တစ္ခုနဲ႕ ဒီျပႆနာကို အာ႐ံုစိုက္ဖို႕ စတင္ခဲ႕တယ္
  • 0:46 - 0:49
    အဲဒါက နယူးေဒလီမွာ လုပ္တဲ႕ အရမ္းကို ႐ိုး႐ွင္းတဲ႕ စမ္းသပ္မႈေလးတစ္ခုပါ
  • 0:51 - 0:54
    ကြၽန္ေတာ္ အေျခခံအက်ဆံုးအေနနဲ႕ ကြၽန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးကို
  • 0:54 - 0:57
    နယူးေဒလီ က ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္ ရဲ႕ နံရံတစ္ခုမွာ ျမွဳပ္ၿပီးတပ္ထားေပးလိုက္တယ္
  • 0:58 - 1:01
    ကေလးေတြက ေက်ာင္းမသြားၾကသေလာက္ပါပဲ၊ သူတို႕ အဂၤလိပ္စာ တစ္လံုးမွ မတတ္ပါဘူး
  • 1:01 - 1:03
    သူတို႕ အရင္ကလည္း ကြန္ပ်ဴတာကို လံုး၀ မျမင္ဖူးဘူး
  • 1:03 - 1:06
    သူတို႕ အင္တာနက္ဟာ ဘာဆိုတာလည္း မသိၾကဘူး
  • 1:06 - 1:09
    ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ပ်ဴတာကို ျမန္ႏႈန္းျမင္႕ အင္တာနက္ ခ်ိတ္ေပးထားတယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာက ေျမႀကီးကေန ၃-ေပေလာက္ျမင္႕တယ္
  • 1:09 - 1:11
    အဲဒါကို ဖြင္႕ေပးထားၿပီး အဲဒီမွာ ထားခဲ႕တယ္
  • 1:11 - 1:13
    အဲဒီေနာက္မွာ
  • 1:13 - 1:16
    ကြၽန္ေတာ္တို႕ စိတ္၀င္စားစရာ ကိစၥႏွစ္ခု သတိထားမိလာတယ္၊ အဲဒါကို ခင္ဗ်ားတို႕ ေတြ႕ပါလိမ္႕မယ္
  • 1:16 - 1:19
    ဒါေပမယ္႕ ဒီစမ္းသပ္မႈကို ကြၽန္ေတာ္ အိႏိၵယ တစ္ခြင္လံုးမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထပ္လုပ္တယ္
  • 1:19 - 1:21
    ေနာက္ေတာ႕
  • 1:21 - 1:23
    ကမာၻႀကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ထပ္လုပ္ၾကည္႕ရင္းကေန
  • 1:23 - 1:25
    သတိထားမိလာတယ္
  • 1:25 - 1:27
    ကေလးေတြဟာ
  • 1:27 - 1:30
    သူတို႕ သင္ယူခ်င္တာကို သင္ယူၾကလိမ္႕မယ္ ဆိုတာပါပဲ
  • 1:30 - 1:32
    ဒါကေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ပထမဆံုး စမ္းသပ္မႈပါ
  • 1:32 - 1:34
    ညာဘက္က ၈-ႏွစ္သား ေကာင္ေလးက
  • 1:34 - 1:37
    သူ႕တပည္႕ျဖစ္တဲ႕ ၆-ႏွစ္သား ကေလးမေလးကို သင္ေပးေနတာ
  • 1:37 - 1:40
    သူက ကေလးမေလးကို ဘယ္လို ေလွ်ာက္ၾကည္႕ရတယ္ဆိုတာ သင္ေပးေနတာ
  • 1:41 - 1:44
    ဒီေကာင္ေလးက အိႏိၵယအလယ္ပိုင္းက
  • 1:45 - 1:47
    ဒါက ရာဂ်က္စ္သန္ ျပည္နယ္က ႐ြာကေလး တစ္႐ြာမွာ
  • 1:47 - 1:50
    ကေလးေတြက သူတို႕ကိုယ္တိုင္ဆိုထားတဲ႕ သီခ်င္းကို အသံသြင္းေနတာ
  • 1:50 - 1:53
    ၿပီးေတာ႕ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ဖြင္႕ျပေနတာ
  • 1:53 - 1:55
    ဒီျဖစ္စဥ္မွာ
  • 1:55 - 1:57
    သူတို႕ေတြက သူတို႕ဖာသာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ေပ်ာ္ေနၾကတာ
  • 1:57 - 1:59
    သူတို႕က ဒီသင္ယူမႈအားလံုးကို ၄-နာရီ ထဲနဲ႕ လုပ္လိုက္တာ
  • 1:59 - 2:02
    ကြၽန္ပ်ဴတာကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျမင္ၿပီးတဲ႕ေနာက္မွာေပါ႕
  • 2:02 - 2:05
    ေနာက္ထပ္ အိႏိၵယေတာင္ဘက္က ႐ြာေလးမွာ
  • 2:05 - 2:07
    ဒီေကာင္ေလးေတြ
  • 2:07 - 2:09
    ေဆာ႕ဖ္၀ဲထဲမွာ ဗီဒီယို ကင္မရာ တစ္လံုးကို ဆင္ေနတာ
  • 2:09 - 2:11
    ၿပီးေတာ႕ ပိတုန္းတစ္ေကာင္ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကတာ
  • 2:11 - 2:13
    သူတို႕က အဲဒါကို ဒစ္စေန ေဒါ႕ ကြန္းမ္ ၀က္ဘ္ဆိုက္ဒ္ ကေန
  • 2:13 - 2:15
    ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီလိုမ်ိဳး ၀က္ဘ္ဆိုက္ဒ္ တစ္ခုခုကေန ဆြဲခ်ၿပီးကူးထားတာ
  • 2:15 - 2:18
    သူတို႕႐ြာမွာ ကြန္ပ်ဴတာ ထားၿပီးလို႕ ၁၄-ရက္ အၾကာမွာေနာ္
  • 2:21 - 2:23
    ဒီေတာ႕ ဒီစမ္းသပ္မႈရဲ႕ အဆံုးမွာ
  • 2:23 - 2:25
    ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္၊ ကေလးအုပ္စုလိုက္ေတြဟာ
  • 2:25 - 2:28
    ကြၽန္ပ်ဴတာနဲ႕ အင္တာနက္ကို သူတို႕ဖာသာ သံုးတတ္ေအာင္ သင္ယူေလ႕လာႏိုင္တယ္
  • 2:28 - 2:30
    သူတို႕ဖာသာ ဘယ္သူေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္
  • 2:30 - 2:33
    သူတို႕ဖာသာ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ႐ွိ႐ွိ ပါ
  • 2:33 - 2:36
    အဲဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ပိုၿပီး ရည္႐ြယ္ခ်က္ႀကီးလာတယ္
  • 2:36 - 2:39
    အဲဒီေတာ႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္
  • 2:39 - 2:42
    ကေလးေတြ ကြန္ပ်ဴတာသံုးၿပီး ဘာေတြမ်ား လုပ္ႏိုင္ၾကမလဲဆိုတာ ၾကည္႕မယ္ေပါ႕
  • 2:42 - 2:45
    ကြၽန္ေတာ္တို႕ အိႏိၵယက ဟိုက္ဒရာဘဒ္ၿမိဳ႕မွာ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုနဲ႕ စတယ္
  • 2:45 - 2:48
    အဲဒီမွာ ကေလးတစ္အုပ္ရွိတယ္
  • 2:48 - 2:51
    သူတို႕က အဂၤလိပ္စကားကို တယ္လူဂူသံ အရမ္း၀ဲ၀ဲနဲ႕ ေျပာၾကတာ
  • 2:51 - 2:53
    ကြၽန္ေတာ္ သူတို႕ကို ကြၽန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးေပးလိုက္တယ္
  • 2:53 - 2:55
    စကားေျပာတာကို စာျပန္႐ိုက္ေပးတဲ႕ ၾကားခံစနစ္ တစ္ခုပါတယ္
  • 2:55 - 2:58
    ခင္ဗ်ားတို႕ အဲဒါကို အခု ၀င္းဒိုးစ္မွာ အလကားရေနၿပီ
  • 2:58 - 3:00
    သူတို႕ကို အဲဒီစနစ္ထဲကို စကားေျပာခိုင္းတယ္
  • 3:00 - 3:02
    အဲဒီေတာ႕ သူတို႕ အဲဒီထဲကို စကားေျပာလိုက္ရင္
  • 3:02 - 3:04
    ကြၽန္ပ်ဴတာက အဓိပၸါယ္မရွိတာေတြ ႐ိုက္ထုတ္ေပးေရာ
  • 3:04 - 3:06
    အဲဒီေတာ႕ သူတို႕ကေျပာတယ္ "ကြၽန္ပ်ဴတာက ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေျပာေနတာ တစ္လံုးမွ နားမလည္ဘူး" တဲ႕
  • 3:06 - 3:08
    ဒီေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "ဟုတ္တယ္၊ အဲဒါကို ဒီမွာ ၂-လ ထားခဲ႕မယ္"
  • 3:08 - 3:10
    "မင္းတို႕ဖာသာ
  • 3:10 - 3:12
    ကြၽန္ပ်ဴတာကို နားလည္ေအာင္ လုပ္ၾက" လို႕
  • 3:12 - 3:14
    ဒီေတာ႕ ကေလးေတြက ေမးတယ္ "အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ" တဲ႕
  • 3:14 - 3:16
    ကြၽန္ေတာ္က ေျပာလိုက္တယ္
  • 3:16 - 3:18
    "တကယ္ေတာ႕ ငါလည္း မသိဘူး" လို႕
  • 3:18 - 3:20
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 3:20 - 3:22
    ၿပီးေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ႕လိုက္တယ္
  • 3:22 - 3:24
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 3:25 - 3:27
    ေနာက္ ၂-လ ၾကာေတာ႕
  • 3:27 - 3:29
    အခု အဲဒီစမ္းသပ္မႈကို
  • 3:29 - 3:31
    သတင္းအခ်က္အလက္နည္းပညာ အေနနဲ႕ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါၿပီ
  • 3:31 - 3:33
    အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ဂ်ာနယ္ အတြက္ပါ
  • 3:33 - 3:35
    သူတို႕ရဲ႕ ဘာသာစကားေလသံက ေျပာင္းသြားတယ္
  • 3:35 - 3:38
    မွတ္သားေလာက္ေအာင္ပဲ မူရင္း ဘရစ္တစ္႐ွ္ ေလသံအတိုင္း နီးစပ္လာတယ္
  • 3:38 - 3:41
    စကားေျပာတာကို စာျပန္႐ိုက္ေပးတဲ႕ အသံစနစ္ ကို ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီ မူရင္း ေလသံနဲ႕ ေလ႕က်င္႕ေပးထားတာ
  • 3:41 - 3:44
    တနည္းေျပာရရင္ သူတို႕အားလံုးက ပညာေရး ပါရဂူ ဂ်ိမ္းစ္ တူလီ လိုပဲ စကားေျပာေနၾကတာ
  • 3:44 - 3:46
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 3:46 - 3:48
    သူတို႕ အဲဒါကို သူတို႕ဖာသာ လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္
  • 3:48 - 3:50
    အဲဒါၿပီးေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္
  • 3:50 - 3:52
    တျခားဟာေတြ အမ်ားႀကီးကို စၿပီး စမ္းသပ္တယ္
  • 3:52 - 3:54
    သူတို႕ဖာသာ တတ္ေအာင္ သင္ယူခ်င္ သင္ယူၾကမယ္႕ ဟာေတြေပါ႕
  • 3:54 - 3:57
    ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခါတုန္းက ကိုလံဘိုကေန စိတ္၀င္စားစရာ ဖုန္းေခၚတာကို ရဖူးတယ္
  • 3:57 - 3:59
    ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ႕ သိပၸံ၀တၳဳေရးဆရာ အာသာ စီ ကလာ႕ခ္ ဆီကေနပါ
  • 3:59 - 4:01
    သူကေျပာတယ္ "ဘာေတြျဖစ္ကုန္လဲဆိုတာ ငါျမင္ခ်င္တယ္ကြာ" တဲ႕
  • 4:01 - 4:04
    သူက ခရီးမသြားႏိုင္ဘူး၊ အဲဒီေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ဆီ သြားလိုက္တယ္
  • 4:04 - 4:06
    သူက စိတ္၀င္စားစရာ ကိစၥ ၂-ခု ကိုေျပာျပတယ္
  • 4:06 - 4:11
    "စက္ပစၥည္းလို႕ေျပာရမယ္႕ဟာတစ္ခုနဲ႕ အစားထိုးလို႕ရတဲ႕ ဆရာတစ္ေယာက္" အေၾကာင္းရယ္
  • 4:11 - 4:13
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 4:13 - 4:15
    သူေျပာခဲဲ႕တဲ႕ ဒုတိယ ကိစၥက
  • 4:15 - 4:17
    "ကေလးေတြသာ စိတ္၀င္စားမႈ ရွိရင္
  • 4:17 - 4:20
    ပညာေရးဆိုတာ ျဖစ္လာမယ္" တဲ႕
  • 4:20 - 4:22
    ကြၽန္ေတာ္က ဒီနယ္ပယ္ထဲမွာ လုပ္ေနတာဆိုေတာ႕
  • 4:22 - 4:24
    အၿမဲတမ္းပဲ ကြၽန္ေတာ္ ဒါေလးကို ၾကည္႕ၿပီး သူ႕အေၾကာင္းစဥ္းစားတယ္
  • 4:24 - 4:27
    အာသာ စီ ကလာ႕ခ္ း သူတို႕ေတြ ေသခ်ာေပါက္ပဲ
  • 4:27 - 4:29
    လူေတြကို ကူညီႏိုင္မွာ
  • 4:29 - 4:31
    ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကေလးေတြက လမ္းညႊန္္အတိုင္း သြားတတ္ေအာင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သင္ယူၿပီး
  • 4:31 - 4:34
    သူတို႕ကို စိတ္၀င္စားေစတဲ႕ အရာေတြကို ၀င္ၿပီးရွာၾကမွာ
  • 4:34 - 4:37
    စိတ္၀င္စားမႈေတြ ရလာၿပီဆိုရင္ ပညာေရးဆိုတာ ႐ွိလာမယ္
  • 4:37 - 4:40
    စူဂါးတ မစ္ထရာ း ကြၽန္ေတာ္ ဒီစမ္းသပ္ခ်က္ကို ေတာင္အာဖရိက ကို ယူသြားတယ္
  • 4:40 - 4:42
    ဒါက ၁၅-နွစ္သား ေကာင္ေလး
  • 4:42 - 4:45
    ေကာင္ေလး း ... ေျပာျပတာပါ၊ ကြၽန္ေတာ္က
  • 4:45 - 4:48
    တရိစာၦန္ေတြ ပါတဲ႕ ဂိမ္းေတြ ကစားတယ္
  • 4:48 - 4:51
    ကြၽန္ေတာ္ သီခ်င္း နားေထာင္တယ္
  • 4:51 - 4:53
    စူဂါးတ မစ္ထရာ း ကြၽန္ေတာ္ က သူ႕ကိုေမးတယ္ "မင္း အီးေမးလ္ေတြ ပို႕သလား" ဆိုေတာ႕
  • 4:53 - 4:56
    သူက ေျပာတယ္ "ပို႕ပါတယ္၊ အီးေမးလ္ေတြက သမုဒၵရာကို ခုန္ပ်ံေက်ာ္လြႊား သြားၾကတယ္ေလ"
  • 4:57 - 4:59
    ဒါကေတာ႕ ကမ္ေဘာဒီးယား မွာ
  • 4:59 - 5:02
    ကမ္ေဘာဒီးယား ေက်းလက္ပိုင္း ေပါ႕
  • 5:02 - 5:05
    ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာင္တဲ႕ သခ်ၤာ ကစားနည္းေလးပါ
  • 5:05 - 5:07
    အဲဒါကို ဘယ္ကေလးမွ အတန္းထဲမွာ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္မွာ ကစားမွာ မဟုတ္ဘူး
  • 5:07 - 5:09
    သိတယ္မွတ္လား၊ သူတို႕က ခင္ဗ်ားကိုေတာင္ ျပန္ပစ္ေပါက္လိုက္ဦးမယ္
  • 5:09 - 5:11
    သူတို႕ကေျပာတယ္ "'ဒါႀကီးက အရမ္းပ်င္းစရာေကာင္းတယ္" တဲ႕
  • 5:11 - 5:13
    လူသြားလမ္းေပၚမွာ အဲဒါကို ထားလိုက္မယ္
  • 5:13 - 5:15
    ၿပီးေတာ႕ လူႀကီးေတြအားလံုး မရွိၾကေတာ႕ဘူးဆိုရင္
  • 5:15 - 5:17
    သူတို႕ေတြက အခ်င္းခ်င္း ၾကြားၾကပါလိမ္႕မယ္
  • 5:17 - 5:19
    သူတို႕ ဘာလုပ္ႏုိုင္တယ္ေပါ႕
  • 5:19 - 5:21
    ဒါက အဲဒီကေလးေတြ လုပ္ေနတဲ႕ဟာပါ
  • 5:21 - 5:24
    သူတို႕ ေျမွာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတာ ထင္တယ္
  • 5:24 - 5:26
    အိႏိၵယ တစ္ခြင္လံုးမွာ
  • 5:26 - 5:28
    ၂-နွစ္ေလာက္ အကုန္မွာ
  • 5:28 - 5:31
    ကေလးေတြက သူတို႕ အိမ္စာေတြအတြက္ ဂူဂဲလ္ မွာ စၿပီး ရွာၾကတယ္
  • 5:31 - 5:33
    ရလဒ္အေနနဲ႕ကေတာ႕၊ ဆရာေတြက အစီရင္ခံတယ္
  • 5:33 - 5:35
    ကေလးေတြရဲ႕ အဂၤလိပ္စာမွာ ဧရာမ တိုးတက္မႈေတြ ရွိလာတယ္ေပါ႕
  • 5:35 - 5:39
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 5:39 - 5:41
    လ်င္ျမန္တဲ႕ တိုးတက္မႈတဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစံုပဲတဲ႕
  • 5:41 - 5:44
    ဆရာေတြကေျပာတယ္ " ကေလးေတြက တကယ္႕ကို နက္နက္နဲနဲ စဥ္းစားေတြးေခၚသူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ အမ်ားႀကီးပါပဲ"
  • 5:44 - 5:47
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 5:47 - 5:49
    တကယ္ကိုပဲ သူတို႕ တိုးတက္လာၾကတယ္
  • 5:49 - 5:51
    ဆိုလိုတာက ဂူဂဲလ္ထဲမွာ အေၾကာင္းအရာစံု ႐ွိေနမွေတာ႕
  • 5:51 - 5:54
    ဘာျဖစ္လို႕ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေခါင္းထဲထည္႕ဖို႕ လိုေတာ႕မွာလဲ
  • 5:55 - 5:57
    ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ ၄-ႏွစ္ အကုန္မွာ
  • 5:57 - 6:00
    ကြၽန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခဲ႕တယ္၊ ကေလးေတြအုပ္စုလိုက္ဟာ အင္တာနက္မွာ လမ္းညႊန္အတိုင္း သြားလာတတ္တယ္
  • 6:00 - 6:03
    ပညာေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို သူတို႕ဖာသာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ယူတတ္တယ္
  • 6:03 - 6:05
    အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေငြ ပမာဏ အေျမာက္အမ်ား
  • 6:05 - 6:07
    နယူးကက္စတယ္လ္ တကၠသိုလ္ကို ေရာက္လာတယ္
  • 6:07 - 6:10
    အိႏိၵယမွာ ေက်ာင္းပညာ တိုးတက္ဖို႕အတြက္ပါ
  • 6:10 - 6:13
    အဲဒါနဲ႕ နယူးကက္စ္တယ္လ္ ကေန ကြၽန္ေတာ္႕ကို ဖုန္းဆက္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္က ေျပာလိုက္တယ္ "ငါ အဲဒါကို ေဒလီကေန လုပ္မယ္" လို႕
  • 6:13 - 6:15
    သူတို႕ကေျပာတယ္
  • 6:15 - 6:18
    "တကၠသိုလ္က ပိုက္ဆံ ေပါင္ ၁-သန္းေလာက္ကို
  • 6:18 - 6:20
    အိႏိၵယမွာ ထိုင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး"ေပါ႕
  • 6:20 - 6:22
    အဲဒါနဲ႕ ၂၀၀၆-ခုႏွစ္မွာ
  • 6:22 - 6:24
    ကြၽန္ေတာ္ အေပၚ႐ံု ကုတ္အကႋ်အေလးႀကီး၀ယ္ၿပီး
  • 6:24 - 6:26
    နယူးကက္စ္တယ္လ္ ကို ေျပာင္းသြားခဲ႕တယ္
  • 6:27 - 6:29
    ကြၽန္ေတာ္က ဒီစနစ္ရဲ႕
  • 6:29 - 6:31
    အကန္႕အသတ္ေတြကို စမ္းသပ္စစ္ေဆးခ်င္တယ္
  • 6:31 - 6:33
    နယူးကက္စ္တယ္လ္ မွာ ကြၽန္ေတာ္ထြင္ခဲ႕တဲ႕ ပထမဆံုး စမ္းသပ္မႈကို
  • 6:33 - 6:35
    တကယ္ေတာ႕ အိႏိၵယမွာ လုပ္ျဖစ္တာပါ
  • 6:35 - 6:38
    ကြၽန္ေတာ္႕ဖာသာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ခ်တယ္
  • 6:38 - 6:41
    တမီလ္ စကားေျပာတဲ႕
  • 6:41 - 6:43
    ၁၂-ႏွစ္ ကေလးေတြ
  • 6:43 - 6:46
    အိႏိၵယေတာင္ပိုင္း ႐ြာကေလးကေနာ္
  • 6:46 - 6:48
    သူတို႕ကိုယ္ကို ဇီ၀နည္းပညာ ဘာသာရပ္ကို
  • 6:48 - 6:50
    သူတို႕ဖာသာ အဂၤလိပ္လို သင္ႏိုင္သလား ဆိုတာ
  • 6:50 - 6:53
    ကြၽန္ေတာ္ ေတြးၾကည္႕တယ္၊ သူတို႕ကို စာစစ္မယ္၊ သူတို႕ သုည ရမယ္
  • 6:53 - 6:55
    ကြၽန္ေတာ္ သူတို႕ကို ပစၥည္းေတြေပးမယ္၊ ျပန္လာၿပီး သူတို႕ကို စာထပ္စစ္မယ္
  • 6:55 - 6:57
    သူတို႕ ေနာက္ သုည ထပ္ရမယ္
  • 6:57 - 7:01
    ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာမယ္၊ ၿပီးရင္ ေျပာမယ္ "ဟုတ္ပါတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြအတြက္ေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဆရာေတြ လိိုတယ္" ေပါ႕
  • 7:01 - 7:03
    ဒီလိုနဲ႕ ကေလး ၂၆-ေယာက္ ကိုေခၚလိုက္တယ္
  • 7:03 - 7:05
    သူတို႕အားလံုး အဲဒီထဲကို၀င္လာေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္သူတို႕ကိုေျပာတယ္
  • 7:05 - 7:07
    ဒီကြန္ပ်ဴတာမွာ တကယ္႕ကို ခက္ခဲတဲ႕ စာေတြရွိေနတယ္
  • 7:07 - 7:10
    မင္းတို႕ ဘာမွ နားမလည္ခဲ႕ရင္လည္း ငါကေတာ႕ အံ႔ၾသမွာ မဟုတ္ပါဘူး
  • 7:10 - 7:13
    အဲဒါက အားလံုး အဂၤလိ္ပ္လို ေရးထားတာ၊ ကဲ ငါေတာ႕သြားၿပီ လို႕
  • 7:13 - 7:15
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 7:15 - 7:17
    အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႕ကို ကြၽန္ပ်ဴတာနဲ႕ ထားခဲ႕တယ္
  • 7:17 - 7:19
    ကြၽန္ေတာ္ ၂-လ အၾကာမွာ ျပန္လာတယ္
  • 7:19 - 7:21
    ကေလး ၂၆-ေယာက္ က အရမ္းကို ၿငိမ္သက္ေနၾကတဲ႕ပံုစံေတြနဲ႕ ခ်ီတက္၀င္လာၾကတယ္
  • 7:21 - 7:24
    ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "မင္းတို႕ေတြ အထဲကဟာေတြကို ၾကည္႕ျဖစ္ၾကလား" ဆိုေတာ႕
  • 7:24 - 7:26
    သူတို႕က ေျပာတယ္ "ဟုတ္ကဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၾကည္႕ျဖစ္ပါတယ္" တဲ႕
  • 7:26 - 7:29
    "မင္းတို႕ တခုခုမ်ား နားလည္ၾကသလား" ဆိုေတာ႕ "ဟင္႕အင္း၊ နားမလည္ဘူး" တဲ႕
  • 7:29 - 7:31
    အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္
  • 7:31 - 7:33
    "ဒါဆိုရင္ မင္းတို႕ အဲဒါကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေလ႕က်င္႕ၾကသတံုး
  • 7:33 - 7:35
    မင္းတို႕ ဘာမွနားမလည္ဘူးဆိုတာကို မဆံုးျဖတ္ခင္" ေပါ႕ကြာ ဆိုေတာ႕
  • 7:35 - 7:38
    သူတို႕ကေျပာတယ္ "ကြၽန္ေတာ္တို႕ အဲဒါကို ေန႕တိုင္းၾကည္႕တယ္" တဲ႕
  • 7:38 - 7:40
    အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "၂-လ လံုးလံုး၊ မင္းတို႕နားမလည္တဲ႕ ဟာေတြကို ၾကည္႕ေနၾကတယ္ေပါ႕" ဆိုေတာ႕
  • 7:40 - 7:42
    အဲဒီက်မွ ၁၂-ႏွစ္ အ႐ြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ က သူ႕လက္ကို ေထာင္ၿပီး ေျပာတယ္
  • 7:42 - 7:44
    စာဆန္ဆန္နဲ႕
  • 7:45 - 7:48
    "ဒီအင္န္ေအ ေမာ္လီက်ဴးေတြကို မမွန္မကန္ ပြားယူမိရင္
  • 7:48 - 7:50
    မ်ိဳး႐ိုးဗီဇဆိုင္ရာ ေရာဂါေတြကို ျဖစ္ေစတတ္တယ္ ဆိုတာကလြဲရင္
  • 7:50 - 7:52
    ကြၽန္မတို႕ ဘာမွ နားမလည္ပါဘူး" တဲ႕
  • 7:52 - 7:54
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 7:54 - 8:01
    (လက္ခုပ္သံမ်ား)
  • 8:01 - 8:04
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 8:04 - 8:06
    ဒီအေၾကာင္းကို ထုတ္ေ၀ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ ၃-ႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္
  • 8:06 - 8:09
    အဲဒါကို ဘရစ္တစ္ရွ္ ပညာေရးနည္းပညာ ဂ်ာနယ္ထဲမွာလည္း မၾကာခင္က ထည္႕သြင္းထုတ္ေ၀ထားပါတယ္
  • 8:09 - 8:12
    ဒီစာတမ္းကို အကဲျဖတ္ေပးတဲ႕ အကဲျဖတ္တစ္ေယာက္က
  • 8:12 - 8:15
    "အဲဒါက အမွန္လို႕ ေျပာဖို႕ ေကာင္းလြန္းေနတယ္" တဲ႕
  • 8:15 - 8:17
    ဒီလိုေျပာသြားတာ တကယ္ေတာ႕ သိပ္မေကာင္းပါဘူး
  • 8:17 - 8:19
    မိန္းကေလးေတြထဲက တစ္ေယာက္က
  • 8:19 - 8:21
    ဆရာမ ျဖစ္လာေအာင္ သူ႕ဖာသာ သင္ယူတယ္
  • 8:21 - 8:23
    ဟိုနားက ဟာက သူပဲ
  • 8:31 - 8:33
    သတိရေနာ္၊ သူတို႕ အဂၤလိပ္စာ မတတ္ဘူး
  • 8:46 - 8:49
    ေနာက္ဆံုးနားေလးမွာ ကြၽန္ေတာ္ "ႏ်ဴ႐ြန္ ဘယ္မွာလဲလို႕" ေမးထားတားေလးကို ဂ်ာနယ္ထဲမွာ တည္းျဖတ္ထည္႕သြင္းထားပါတယ္
  • 8:49 - 8:51
    သူက ေျပာတယ္ "ႏ်ဴ႐ြန္၊ ႏ်ဴ႐ြန္၊"
  • 8:51 - 8:54
    သူ ေလွ်ာက္ၾကည္႕ၿပီး ဒါမ်ိဳး လုပ္လိုက္တယ္
  • 8:54 - 8:57
    ဘယ္လိုအမူအရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သိပ္ေတာ႕ မေကာင္းပါဘူး
  • 8:57 - 9:00
    သူတို႕ ရမွတ္ေတြက သုည ကေန ၃၀ ရာႏႈန္း အထိ တက္သြားတယ္
  • 9:00 - 9:03
    ဒါမ်ိဳးဆိုတာ ဒီအေနအထားမွာ ပညာေရးအရ မျဖစ္ႏိုင္တဲ႕ ကိစၥရပ္ တစ္ခုပါ
  • 9:03 - 9:06
    ဒါေပမယ္႕ ၃၀ ရာႏႈန္းဆိုတာ ေအာင္မွတ္ မဟုတ္ေသးပါဘူး
  • 9:06 - 9:08
    အဲဒါနဲ႕ သူတို႕မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕မိတယ္
  • 9:08 - 9:10
    မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၊ သူက ေဒသခံ စာရင္းကိုင္
  • 9:10 - 9:12
    သူတို႕က ဒီမိန္းကေလးနဲ႕ ေဘာလံုးကန္ၾကတာ
  • 9:12 - 9:14
    ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီ မိန္းကေလးကို ေမးတယ္ "မင္း သူတို႕ကို
  • 9:14 - 9:16
    ဇီ၀နည္းပညာ ဘာသာရပ္ကို ေအာင္မွတ္ရေအာင္ သင္ေပးႏိုင္မလား" ဆိုေတာ႕
  • 9:16 - 9:18
    သူက ေျပာတယ္ "ကြၽန္မ ဘယ္လို သင္မတုန္း၊ ကြၽန္မမွ ဒီဘာသာရပ္ကို မသိတာ" တဲ႕
  • 9:18 - 9:20
    ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "ရတယ္၊ အဖြားရဲ႕နည္းလမ္း ကိုသံုးပါ" ဆိုေတာ႕
  • 9:20 - 9:22
    သူကေမးတယ္ "အဲဒါက ဘာလဲ" တဲ႕
  • 9:22 - 9:24
    ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "မင္းလုပ္ရမွာကေတာ႕
  • 9:24 - 9:26
    သူတို႕ အေနာက္မွာ ရပ္ၿပီး
  • 9:26 - 9:29
    တစ္ခ်ိန္လံုး သူတို႕ကို ယံုၾကည္ကိုးစားေအာင္ လုပ္ဖို႕ပဲ
  • 9:29 - 9:31
    သူတို႕ကို ဒါေလးက ေကာင္းတယ္ေနာ္၊ ဒါေလးက စိတ္၀င္စားစရာေလး
  • 9:31 - 9:34
    အဲဒါက ဘာလဲ၊ ျပန္ထပ္လုပ္ျပလို႕ ရမလား၊ ငါ႕ကို နည္းနည္းေလာက္ ထပ္လုပ္ျပ ႏိုင္မလား ဆိုတာေလးေတြ ေျပာေပး႐ံုပဲ" လို႕ဆိုေတာ႕မွ
  • 9:34 - 9:36
    သူက အဲဒါကို ၂ လေလာက္ လုပ္ေပးတယ္
  • 9:36 - 9:38
    ရမွတ္ေတြက ၅၀ အထိ တက္သြားတယ္
  • 9:38 - 9:40
    အဲဒီရမွတ္မ်ိဳးက နယူးေဒလီ လူကံုထံ ေက်ာင္းေတြမွာ
  • 9:40 - 9:43
    ေလ႕က်င္႕ထားတဲ႕ ဇီ၀နည္းပညာ ဆရာေတြသင္ေပးမွ ရတဲ႕အမွတ္မ်ိဳး
  • 9:43 - 9:45
    အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ နယူးကက္စ္တယ္လ္ကို ျပန္လာတယ္
  • 9:45 - 9:47
    ဒီ ရလဒ္ေတြနဲ႕ အတူေပါ႕
  • 9:47 - 9:49
    ၿပီးေတာ႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ႕တယ္
  • 9:49 - 9:51
    ဒီေနရာမွာ တစ္ခုခုေတာ႕ ျဖစ္ေနၿပီေပါ႕
  • 9:51 - 9:54
    အဲဒါက ေသခ်ာေပါက္ကို ႀကီးက်ယ္ လာေနၿပီ ေပါ႕
  • 9:55 - 9:58
    ဒီလိုနဲ႕ ေ၀းလံတဲ႕ ေနရာမ်ိဳးစံုမွာ လက္ေတြ႕ စမ္းသပ္မႈေတြလုပ္ၿပီး
  • 9:58 - 10:01
    အေ၀းလံဆံုးလို႕ ကြၽန္ေတာ္ထင္မိ္တဲ႕ ေနရာတစ္ခုကို လာတယ္
  • 10:01 - 10:03
    (ရယ္သံမ်ား)
  • 10:04 - 10:07
    ေဒလီကေန ခန္႕မွန္းေျခ မိုင္ ၅၀၀၀ ေလာက္ ေ၀းတဲ႕
  • 10:07 - 10:09
    ဂိတ္စ္ဟဒ္ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးပါ
  • 10:09 - 10:12
    ဂိတ္စ္ဟဒ္ မွာ ကြၽန္ေတာ္ ကေလး ၃၂-ေယာက္ ေခၚၿပီး
  • 10:12 - 10:15
    ဒီနည္းလမ္းကို စၿပီး အေခ်ာသတ္တယ္
  • 10:15 - 10:18
    ကြၽန္ေတာ္ သူတို႕ကို ၄-ေယာက္ တစ္အုပ္စု ဖြဲ႕လိုက္တယ္
  • 10:18 - 10:20
    ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတယ္ "မင္းတို႕ ၄-ေယာက္ပါတဲ႕ အဖြဲ႕ေလးေတြ ကိုယ္စီ ဖြဲ႕ၾက
  • 10:20 - 10:23
    အဲဒီ ၄-ေယာက္ တစ္အုပ္စုက ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုး သံုးလို႕ရမယ္၊ ကြြန္ပ်ဴတာ ၄-လံုး မဟုတ္ဘူးေနာ္" လို႕
  • 10:23 - 10:26
    နံရံေပၚမွအေပါက္ ဆိုတဲ႕ ကစားနည္းကို သတိရၾကပါ
  • 10:26 - 10:28
    "မင္းတို႕ အဖြဲ႕ေတြ ေျပာင္းခ်င္ရင္ ေျပာင္းလို႕ရတယ္
  • 10:28 - 10:30
    မင္းတို႕ တျခား အုပ္စုေတြထဲကို သြားလို႕လည္းရတယ္
  • 10:30 - 10:32
    ကုိယ္႕ အုပ္စုကို မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္၊ စသျဖင္႕ေပါ႕
  • 10:32 - 10:35
    မင္းတို႕ တျခား အုပ္စုေတြဆီသြားလို႕ရတယ္၊ သူတို႕ ပုခံုးေပၚက ေက်ာ္ၿပီး သူတို႕ ဘာလုပ္ေနလဲဆိုတာ ၾကည္႕လို႕ရတယ္၊
  • 10:35 - 10:38
    ၿပီးရင္ ကိုယ္႕အုပ္စုဆီျပန္လာ၊ အဲဒါကို ကိုယ္လုပ္ထားတဲ႕ဟာ ဆိုၿပီး ေျပာရင္လဲရတယ္" လို႕
  • 10:38 - 10:40
    ကြၽန္ေတာ္ သူတိို႕ကို ရွင္းျပတယ္
  • 10:40 - 10:43
    မင္းတို႕ သိရဲ႕လားေပါ႕၊ သိပၸံသုေတသန ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဲဒီနည္းလမ္းကိုသံုးၿပီး ရလာတာ လို႕
  • 10:43 - 10:45
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 10:45 - 10:50
    (လက္ခုပ္ဩဘာသံမ်ား)
  • 10:52 - 10:54
    ကေလးေတြက တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္႕ကို၀ိုင္းၿပီး ေျပာတယ္
  • 10:54 - 10:56
    "အခု ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို ဘာလုပ္ေစခ်င္တာလဲ" တဲ႕
  • 10:56 - 10:59
    ကြၽန္ေတာ္က သူတို႕ကို ဂ်ီစီအက္စ္အီး အထက္တန္းအဆင္႕စာေမးပြဲ ေမးခြန္း ၆-ခု ေပးလိုက္တယ္
  • 10:59 - 11:01
    ပထမအုပ္စုက အေတာ္ဆံုး အုပ္စု
  • 11:01 - 11:03
    မိနစ္ ၂၀ ထဲနဲ႕ အားလံုးကို ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္
  • 11:03 - 11:06
    အညံ႕ဆံုးအုပ္စုကေတာ႕ ၄၅ မိနစ္ၾကာတယ္
  • 11:06 - 11:08
    သူတို႕က သူတို႕ သိသမွ်ဟာ အကုန္လံုးကို အသံုးခ်တယ္
  • 11:08 - 11:10
    သတင္းအုပ္စုေတြ၊ ဂူဂဲလ္၊ ၀ီကီပီးဒီးယား
  • 11:10 - 11:12
    အက္စ္ ဂ်ိဗ္စ္၊ စသျဖင္႕ေပါ႕
  • 11:12 - 11:15
    ဆရာေတြက ေျပာတယ္ "ဒါ နက္နက္နဲနဲ ေလ႕လာတာမ်ိဳးလား" တဲ႕
  • 11:15 - 11:17
    ကြၽန္ေတာ္က ေျပာတယ္ "အင္း၊ စမ္းၾကည္႕တာေပါ႕ဗ်ာ" လို႕
  • 11:17 - 11:19
    ကြၽန္ေတာ္ ၂-လ အၾကာမွာ ျပန္လာမယ္
  • 11:19 - 11:21
    သူတို႕ကို ေရးေျဖ စာေမးပြဲ စစ္မယ္
  • 11:21 - 11:23
    ကြန္ပ်ဴတာ မသံုးရဘူး၊ အခ်င္းခ်င္း စကားမေျပာရဘူး၊ စသျဖင္႕" ေပါ႕
  • 11:23 - 11:25
    ကြန္ပ်ဴတာေတြ၊ အုပ္စုေတြနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခိုင္းလို႕ ရလာတဲ႕ ပ်မ္းမွ် ရမွတ္က
  • 11:25 - 11:27
    ၇၆ ရာႏႈန္းပါ
  • 11:27 - 11:29
    ကြၽန္ေတာ္ စမ္းသပ္မႈလုပ္တဲ႕အခ်ိန္၊ စာေမးပြဲ စစ္တဲ႕အခ်ိန္က
  • 11:29 - 11:32
    ၂-လ အၾကာမွ စစ္တာေနာ္၊ ရမွတ္က
  • 11:32 - 11:35
    ၇၆ ရာႏႈန္းပဲ
  • 11:35 - 11:37
    ပံုရိပ္ေတြကို ျပန္မွတ္မိ္တာမ်ိဳးက
  • 11:37 - 11:39
    ကေလးဆီေတြမွာ ရွိေနတယ္
  • 11:39 - 11:42
    သူတို႕က အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးၾကတဲ႕အတြက္ေၾကာင္႕လို႕ ကြၽန္ေတာ္ သံသယျဖစ္မိတယ္
  • 11:42 - 11:44
    ကေလးတစ္ဦးခ်င္းစီ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး ေရွ႕မွာ ေျဖရင္
  • 11:44 - 11:46
    ဒါမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး
  • 11:46 - 11:48
    ကြၽန္ေတာ္႕မွာ တျခားရလဒ္ေတြလည္း ရွိေသးတယ္
  • 11:48 - 11:50
    အဲဒါေတြကေတာ႕ လံုးလံုး မယံုႏုိင္စရာပဲ
  • 11:50 - 11:52
    ရမွတ္ေတြက အခ်ိန္နဲ႕အမွ် တက္ေနတာ
  • 11:52 - 11:54
    သူတို႕ ဆရာေတြက ေျပာတယ္
  • 11:54 - 11:56
    ဒီ စမ္းသပ္မႈ ၿပီးသြားတဲ႕ေနာက္မွာ
  • 11:56 - 11:59
    ကေလးေတြက ဂူဂဲလ္မွာ တျခားဟာေတြ ဆက္ၿပီး ရွာၾကတယ္တဲ႕
  • 11:59 - 12:01
    ဒီ ဘရစ္တိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္
  • 12:01 - 12:03
    ဘရစ္တစ္ရွ္ ဘြားဘြားေတြကို ဖိတ္ေခၚမႈတစ္ခု ထုတ္လိုက္တယ္
  • 12:03 - 12:05
    ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕ ကပ္ပမ္ၿမိဳ႕က စမ္းသပ္မႈ အၿပီးမွာပါ
  • 12:05 - 12:07
    သိၾကတဲ႕အတိုင္းပဲ
  • 12:07 - 12:09
    ဘရစ္တစ္႐ွ္က ဘြားဘြားေတြက တကယ္႕ကို တက္ၾကြတဲ႕ သူေတြဗ်ာ
  • 12:09 - 12:11
    အေယာက္ ၂၀၀ ေလာက္ ခ်က္ခ်င္းပဲ လုပ္အားေပးတာ
  • 12:11 - 12:13
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 12:13 - 12:16
    အေပးအယူကေတာ႕ သူတို႕က ကြၽန္ေတာ္႕ကို
  • 12:16 - 12:18
    ဘေရာ႕ဒ္ဘန္းဒ္ အင္တာနက္ ၁-နာရီ ေပးရမယ္
  • 12:18 - 12:20
    သူတို႕အိမ္မွာ ထိုင္ၿပီးေတာ႕ေပါ႕
  • 12:20 - 12:22
    တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္ထဲ
  • 12:22 - 12:24
    သူတို႕က အဲဒါကို လုပ္ေပးၾကတယ္
  • 12:24 - 12:26
    ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ၂-ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အတြင္းမွာ
  • 12:26 - 12:28
    နာရီေပါင္း ၆၀၀-ေက်ာ္ စာသင္ၾကားမႈကို
  • 12:28 - 12:30
    Skype ကေန လုပ္ျဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္
  • 12:30 - 12:33
    ကြၽန္ေတာ္႕ ေက်ာင္းသားေတြေခၚေနၾကတဲ႕ ဘြားဘြားအစုအေ၀း ကို အသံုးျပဳၿပီးေတာ႕ေပါ႕ဗ်ာ
  • 12:33 - 12:36
    ဘြားဘြား အစုအေ၀း က ဟိုမွာ ထိုင္ေနတယ္
  • 12:36 - 12:39
    သူတို႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ပို႕ခ်င္တဲ႕ ေက်ာင္းကိုေရာက္ ေအာင္ ထုတ္လႊင္႕ေပးလို႕ရတယ္
  • 12:45 - 12:47
    ဆရာမ း မင္း ငါ႕ကို ဖမ္းလို႕ မမိဘူး
  • 12:47 - 12:50
    ေျပာၾကည္႕ပါ
  • 12:50 - 12:53
    မင္းငါ႕ကို ဖမ္းလို႕မမိဘူး
  • 12:53 - 12:56
    ကေလးမ်ား း မင္းငါ႕ကို ဖမ္းလို႕ မမိဘူး
  • 12:56 - 12:59
    ဆရာမ း ငါက ဂ်င္းေပါင္မုန္႕နဲ႕ လုပ္ထားတဲ႕ မုန္႕လူသားကြ
  • 12:59 - 13:01
    ကေလးမ်ား း ငါက ဂ်င္းေပါင္မုန္႕နဲ႕ လုပ္ထားတဲ႕ မုန္႕လူသားကြ
  • 13:01 - 13:03
    ဆရာမ း ေကာင္းတယ္၊ အရမ္းေတာ္တယ္
  • 13:09 - 13:11
    ဂိတ္စ္ဟဒ္ ကို ျပန္ေရာက္ သြားတာပါ
  • 13:11 - 13:13
    ၁၀-ႏွစ္ ကေလးမေလးက ဟိႏၵဴဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရအေၾကာင္းေတြကို
  • 13:13 - 13:15
    ၁၅ မိနစ္ထဲနဲ႕ ေရာက္သြားတယ္
  • 13:15 - 13:18
    ကြၽန္ေတာ္ တစ္လံုးမွ မသိတဲ႕ အေၾကာင္းအရာေတြဗ်ာ
  • 13:21 - 13:23
    ကေလး ၂-ေယာက္ TED ေဟာေျပာပြဲကို ၾကည္႕တယ္
  • 13:23 - 13:25
    အရင္တုန္းက သူတို႕က ေဘာလံုးသမားေတြ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာ
  • 13:25 - 13:27
    TED ေဟာေျပာပြဲ ၈-ခု လည္း ၾကည္႕ၿပီးေရာ
  • 13:27 - 13:30
    သူက လီယိုနာဒို ဒါဗင္ခ်ီ ျဖစ္ခ်င္လာတယ္
  • 13:30 - 13:33
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 13:33 - 13:36
    (လက္ခုပ္ဩဘာသံမ်ား)
  • 13:36 - 13:38
    ဒါ အေတာ္႕ကို ႐ိုး႐ွင္းတဲ႕ ကိစၥပါ
  • 13:38 - 13:40
    ဒါကေတာ႕ အခု ကြၽန္ေတာ္ ေဆာက္ေနတဲ႕ဟာ
  • 13:40 - 13:43
    ဒါေတြကို ဆိုးလ္ (SOLE) လို႕ေခၚတယ္၊ မိမိဖာသာစုစည္းေလ႕လာသင္ယူႏုိင္ေသာ ရပ္၀န္းမ်ား ေပါ႕
  • 13:43 - 13:45
    ပရိေဘာဂေတြကို ဒီဇိုင္း လုပ္ထားတဲ႕ပံုက
  • 13:45 - 13:48
    စြမ္းအားျမင္႕ၿပီး ႀကီးမားတဲ႕ ဖန္သားျပင္ေတြနဲ႕ေရွ႕မွာ
  • 13:48 - 13:51
    ႀကီးမားတဲ႕ ဘေရာ႕ဒ္ဘန္း ဆက္သြယ္ေရးေတြနဲ႕ ကေလးေတြ အုပ္စုလိုက္ ထိုင္လို႕ရေအာင္ လုပ္ေပးထားတာပါ
  • 13:51 - 13:54
    သူတို႕ အလုိရွိရင္ ဘြားဘြားမ်ား အစုအေ၀း ကို သူတို႕ လွမ္းေခၚလို႕ရတယ္
  • 13:54 - 13:56
    ဒါက နယူးကက္စ္တယ္လ္ က ဆိုးလ္ (SOLE) ပါ
  • 13:56 - 13:58
    ၾကားခံေပးတဲ႕သူက အိႏိၵယ က
  • 13:58 - 14:01
    အဲဒီေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘယ္ေလာက္ ေ၀းေ၀း သြားလို႕ရမလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးဟာေလးတစ္ခု နည္းနည္းေလာက္ေျပာၿပီးရင္ေတာ႕ ရပ္ပါမယ္
  • 14:01 - 14:04
    ကၽြန္ေတာ္ ေမလက အီတလီႏိုင္ငံ က်ဳးရင္န္ၿမိဳ႕ ကိုသြားတယ္
  • 14:05 - 14:08
    ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕ ၁၀-ႏွစ္သား ေက်ာင္းသားေတြ အုပ္စုမွာရွိေနတဲ႕ ဆရာအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ အေ၀းကိုပို႕ထားလိုက္တယ္
  • 14:09 - 14:12
    ကြၽန္ေတာ္က အဂၤလိပ္စကားပဲေျပာတယ္၊ သူတို႕ကလည္း အီတလီစကားပဲ ေျပာတယ္
  • 14:12 - 14:14
    ဒီေတာ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ ဆက္သြယ္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
  • 14:14 - 14:17
    ကြၽန္ေတာ္က သင္ပုန္းေပၚမွာ အဂၤလိပ္လို ေမးခြန္းေတြ စေရးတယ္
  • 14:18 - 14:20
    ကေလးေတြက အဲဒါေတြကို ၾကည္႕ၿပီး ေျပာတယ္ "ဘာေတြလဲ" ေပါ႕
  • 14:20 - 14:22
    ကြၽန္ေတာ္က ေျပာလိုက္တယ္ "အင္း၊ လိုက္လုပ္ၾကည္႕" လို႕
  • 14:22 - 14:25
    သူတို႕က အဲဒါကို ဂူဂဲလ္ထဲ ႐ိုက္ထဲ႕ၿပီး အီတလီဘာသာကို ျပန္တယ္
  • 14:25 - 14:27
    ၿပီးရင္ အီတလီဘာသာနဲ႕ ဂူဂဲလ္ကို ျပန္သြားတယ္
  • 14:27 - 14:30
    ၁၅-မိနစ္ အၾကာမွာ ရသြားတယ္
  • 14:37 - 14:40
    ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခု က "ကယ္လ္ကတ္တား ဘယ္မွာလဲ" ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္း
  • 14:42 - 14:45
    ဒီတစ္ခုက်ေတာ႕ သူတို႕ ၁၀-မိနစ္ပဲ ၾကာတယ္
  • 14:49 - 14:52
    ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ခက္တဲ႕ဟာတစ္ခု ထပ္ေပးလိုက္တယ္
  • 14:52 - 14:55
    ပိုက္သာဂိုးရက္စ္ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ၊ သူက ဘာလုပ္သလဲ ေပါ႕
  • 14:57 - 14:59
    အဲဒီမွာ ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္
  • 14:59 - 15:01
    ၿပီးေတာ႕မွ သူတို႕က ေျပာတယ္ "စာလုံးေပါင္း မွားေပါင္းထားတယ္
  • 15:01 - 15:04
    အဲဒါ ပီတာဂိုးရ" တဲ႕
  • 15:08 - 15:10
    ေနာက္ထပ္
  • 15:10 - 15:12
    မိနစ္-၂၀ အၾကာမွာ
  • 15:12 - 15:14
    ေထာင္႕မွန္ၾတိဂံေတြ ကြန္ပ်ဴတာ ဖန္သားျပင္မွာ စၿပီး ေပၚလာၾကတယ္
  • 15:14 - 15:17
    အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္႕ ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္ကို တုန္တက္သြားေစတယ္
  • 15:17 - 15:19
    ဒါ ၁၀-ႏွစ္ ကေလးေလးေတြေနာ္
  • 15:32 - 15:35
    စာသား း ေနာက္ မိနစ္-၃၀ တြင္ သူတို႕ ႏိႈင္းရသီအိုရီ ကို ေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားႏုိင္သည္၊ ထို႕ေနာက္..။
  • 15:35 - 15:37
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 15:37 - 15:46
    (လက္ခုပ္ဩဘာသံမ်ား)
  • 15:46 - 15:48
    အဲဒီေတာ႕ ဘာေတြျဖစ္ခဲ႕တယ္ဆိုတာ အားလံုး သိၾကပါၿပီ
  • 15:48 - 15:50
    ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႕
  • 15:50 - 15:52
    သူ႕အလိုလိုစုစည္းတတ္တဲ႕ စနစ္တစ္ခုကို အမွတ္မထင္ ေတြ႕ရွိခဲ႕ပါတယ္
  • 15:52 - 15:54
    သူ႕အလိုလိုစုစည္းတတ္တဲ႕ စနစ္ဆိုတာ
  • 15:54 - 15:56
    အဲဒီစနစ္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံုတစ္ခု ေပၚေပါက္လာမယ္
  • 15:56 - 15:59
    အျပင္ကေန တိက်ျပတ္သားတဲ႕ စြက္ဖက္မႈ မရွိဘူး
  • 15:59 - 16:02
    သူ႕အလိုလိုစုစည္းတတ္တဲ႕ စနစ္ေတြဟာ အၿမဲဆိုသလို ေပၚထြက္မႈအသစ္ေတြ ျပေနမယ္
  • 16:02 - 16:04
    ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုရင္ ဒီစနစ္က ကိစၥေတြကို သူ႕ဖာသာစၿပီးလုပ္မယ္
  • 16:04 - 16:06
    စနစ္ကို အဲဒီလို ဒီဇိုင္းထုတ္ထားတာေတာ႕မဟုတ္ဘူး
  • 16:06 - 16:08
    ဒါေၾကာင္႕လည္း ကိုယ္လုပ္ေနၾကအတိုင္း တံု႕ျပန္ၾကတာ
  • 16:08 - 16:11
    သူက မျဖစ္ႏိုင္တဲ႕ပံု ေပၚေနတာကိုး
  • 16:11 - 16:14
    အခုဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ခန္႕မွန္းခ်က္ တစ္ခု လုပ္လို႕ရၿပီလို႕ထင္တယ္
  • 16:14 - 16:16
    ပညာေရးဆိုတာ သူ႕အလိုလိုစုစည္းစီစဥ္တတ္တဲ႕ စနစ္တစ္ခုပါ
  • 16:16 - 16:18
    အဲဒီမွာ သင္ယူေလ႕လာျခင္းဆိုတာက ေပၚထြက္လာတဲ႕ ျဖစ္ရပ္
  • 16:18 - 16:20
    စမ္းသပ္မႈေတြအရဆိုရင္ေတာ႕ ဒါကို သက္ေသျပဖို႕ ႏွစ္ နည္းနည္းၾကာဦးမယ္
  • 16:20 - 16:22
    ဒါေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႕ ႀကိဳးစားၾကည္႕မွာ
  • 16:22 - 16:25
    ဒါေပမယ္႕ ေလာေလာဆယ္မွာ နည္းလမ္းတစ္ခုေတာ႕ ရွိပါတယ္
  • 16:25 - 16:28
    ကေလးေပါင္း သန္း ၁-ေထာင္အတြက္ ၾကားခံကူညီေပးတဲ႕သူ သန္း-၁၀၀ ေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ လိုတယ္
  • 16:28 - 16:30
    ကမာၻမွာ အဲဒီထက္မက အမ်ားႀကီးရွိတယ္
  • 16:30 - 16:32
    ဆိုးလ္ အေရအတြက္ ၁၀-သန္း၊
  • 16:32 - 16:35
    ေဒၚလာ သန္းေထာင္ေပါင္း ၁၈၀ နဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀-ႏွစ္ ဆိုရင္
  • 16:36 - 16:38
    ကြၽန္ေတာ္တို႕ အရာအားလံုးကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ ႏိုင္ပါတယ္
  • 16:38 - 16:40
    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
  • 16:40 - 16:51
    (လက္ခုပ္ဩဘာသံမ်ား)
Title:
စူဂါးတ မစ်ထရာ၏ မိမိကိုယ်ကို သင်ကြားခြင်း စမ်းသပ်မှု အသစ်များ။
Speaker:
Sugata Mitra
Description:

ပညာေရး သိပၸံပညာရွင္ စူဂါးတ မစ္ထရာက အလိုအပ္ဆံုးေနရာတြင္ အေကာင္းဆံုးဆရာမ်ားႏွင္႕ ေက်ာင္းမ်ား မရွိသည္႕ အႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာ ပညာေရးျပႆနာတစ္ခုကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလိုက္ပါသည္။ နယူးေဒလီ မွ ေတာင္အာဖရိက၊ ေတာင္အာဖရိက မွ အီတလီ အထိ လက္ေတြ႕ဘ၀ အတြဲလိုက္ စမ္းသပ္မႈမ်ားတြင္ သူက ကေလးမ်ားအား အင္တာနက္ကို ကိုယ္တိုင္ႀကီးၾကပ္သံုးစြဲခြင္႕ေပးလိုက္ေသာအခါ သင္ၾကားျခင္းအေၾကာင္း ကြၽႏ္ုပ္တို႕ေတြးေခၚပံုကို ေတာ္လွန္ႏိုင္သည္႕ ရလဒ္မ်ားကို သူ ေတြ႕ျမင္ခဲ႕ရပါသည္။
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:53

Burmese subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.