ทำไมเราไม่ควรใช้ชีวิตในเงื้อมมือการตลาด
-
0:01 - 0:06นี่คือคำถามที่เราต้องมาคิดใหม่ด้วยกันครับ
-
0:06 - 0:08เงินและตลาดควรมีบทบาทอย่างไร
-
0:08 - 0:12ในสังคมของเรา
-
0:12 - 0:14ทุกวันนี้ มีอยู่แค่ไม่กี่อย่างที่
-
0:14 - 0:17เงินซื้อไม่ได้
-
0:17 - 0:18ถ้าคุณต้องเข้าคุก
-
0:18 - 0:21ในซานตาบาร์บาร่า แคลิฟอร์เนีย
-
0:21 - 0:22คุณควรจะรู้ว่า
-
0:22 - 0:25ถ้าคุณไม่ชอบที่พักแบบมาตรฐาน
-
0:25 - 0:29คุณสามารถจ่ายเงินเพื่ออัพเกรดห้องขังได้
-
0:29 - 0:32จริงๆนะครับ เท่าไหร่น่ะเหรอ คุณคิดว่าไงครับ
-
0:32 - 0:34คุณทายว่าเท่าไหร่ครับ
-
0:34 - 0:36500 ดอลลาร์เหรอ
-
0:36 - 0:39มันไม่ใช่โรงแรมริทซ์คาร์ลตัน (Riitz-Carlton)
นะครับ มันคือคุก -
0:39 - 0:41คืนละ 82 ดอลลาร์ครับ
-
0:41 - 0:44คืนละ 82 ดอลลาร์
-
0:44 - 0:46ถ้าคุณไปสวนสนุก
-
0:46 - 0:48แล้วไม่อยากยืนรอคิวยาวๆ
-
0:48 - 0:50ในแถวเครื่องเล่นสุดฮิต
-
0:50 - 0:53มีทางออกแล้วครับ ตอนนี้
-
0:53 - 0:57ในสวนสนุกหลายแห่ง คุณจ่ายเพิ่ม
-
0:57 - 0:59เพื่อที่จะโดดไปอยู่หัวแถวได้เลย
-
0:59 - 1:03พวกเขาเรียกมันว่า ทางด่วน (Fast Track)
หรือตั๋ว VIP -
1:03 - 1:07และนี่ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในสวนสนุกเท่านั้นนะครับ
-
1:07 - 1:10ในวอชิงตัน ดีซี แถวยาวๆ
-
1:10 - 1:12ที่บางครั้งต่อแถวกัน
-
1:12 - 1:16เพื่อฟังประชุมสภาสำคัญๆ
-
1:16 - 1:19เดี๋ยวนี้ คนจำนวนหนึ่งไม่อยากรอในแถวยาว
-
1:19 - 1:22ข้ามคืนหรือแม้กระทั่งกลางสายฝน
-
1:22 - 1:24ดังนั้น ตอนนี้ สำหรับนักล็อบบี้และคนอื่นๆ
-
1:24 - 1:26ที่ต้องการจะเข้าร่วมงานนี้อย่างมาก
-
1:26 - 1:28แต่ไม่อยากรอ มีบริษัทครับ
-
1:28 - 1:30บริษัทเข้าคิวต่อแถว
-
1:30 - 1:32และคุณไปหาพวกเขาได้
-
1:32 - 1:34คุณจ่ายเงินพวกเขาจำนวนหนึ่ง
-
1:34 - 1:37พวกเขาจ้างคนจรจัดหรือคนที่ว่างงาน
-
1:37 - 1:41ไปยืนต่อแถว นานเท่าไหร่ก็แล้วแต่
-
1:41 - 1:44แล้วนักล็อบบี้ทั้งหลาย ก่อนงานจะเริ่ม
-
1:44 - 1:46ก็สามารถมาเข้าที่ตรงหัวแถว
-
1:46 - 1:49แล้วก็ได้นั่ง ที่นั่งดีๆหน้าห้องไป
-
1:49 - 1:52งานต่อแถวรับจ้าง
-
1:52 - 1:56มันกำลังเกิดขึ้นครับ การพึ่งพากลไกตลาด
-
1:56 - 1:58และการคิดและการแก้ปัญหาด้วยการตลาด
-
1:58 - 2:01ในขอบเขตที่กว้างขึ้น
-
2:01 - 2:04มาดูวิธีการที่เราต่อสู้ในสงครามกันครับ
-
2:04 - 2:07คุณรู้มั้ยครับว่า ในอิรักและอัฟกานิสถาน
-
2:07 - 2:11มีทหารรับจ้างอยู่ในพื้นที่
-
2:11 - 2:15มากกว่าทหารของกองทัพสหรัฐฯ เสียอีก
-
2:15 - 2:18เอาล่ะ นี่ไม่ใช่เพราะว่าเราได้ถกเถียงกัน
-
2:18 - 2:21เรื่องว่าเราอยากจะจ้างบริษัทเอกชน
-
2:21 - 2:23มาทำสงครามหรือไม่
-
2:23 - 2:26แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว
-
2:26 - 2:28ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา
-
2:28 - 2:32เราใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางการปฏิวัติเงียบ
-
2:32 - 2:37เราล่องลอยไปโดยแทบจะไม่รู้เลยว่า
-
2:37 - 2:40เราเปลี่ยนจากการมีระบบเศรษฐกิจ
ที่ใช้การตลาด -
2:40 - 2:44ได้กลายมาเป็นสังคมการตลาด
-
2:44 - 2:48ความแตกต่างก็คือว่า
ระบบเศรษฐกิจการตลาดนั้น เป็นเครื่องมือ -
2:48 - 2:50เครื่องมือที่มีค่าและมีประสิทธิภาพ
-
2:50 - 2:53สำหรับจัดการกับการผลิตที่มากเกินกว่า
ความต้องการ -
2:53 - 2:56แต่สังคมแบบการตลาดนั้นคือ
-
2:56 - 2:59ที่ๆ เกือบทุกอย่างนั้นมีไว้เพื่อขาย
-
2:59 - 3:02มันเป็นวิถีชีวิต ที่การคิดแบบการตลาด
-
3:02 - 3:05และค่านิยมแบบกตลาด ได้ครอบงำ
-
3:05 - 3:08ทุกๆด้านของชีวิต
-
3:08 - 3:13ความสัมพันธ์ส่วนตัว ชีวิตครอบครัว
สุขภาพ การศึกษา -
3:13 - 3:16การเมือง กฎหมาย ชีวิตพลเมือง
-
3:16 - 3:22เอาล่ะ ทำไมต้องกังวลด้วยล่ะ
ทำไมต้องกังวลกับการที่เรากลายมาเป็น -
3:22 - 3:24สังคมการตลาด
-
3:24 - 3:27ผมคิดว่า มันมีสองเหตุผลครับ
-
3:27 - 3:32หนึ่งในนั้นก็คือเรื่องของความไม่เท่าเทียมกัน
-
3:32 - 3:35ยิ่งเงินซื้อของได้มากเท่าไหร่
-
3:35 - 3:40ความมั่งคั่ง หรือการยากไร้
ก็ยิ่งสำคัญมากขึ้นเท่านั้น -
3:40 - 3:43ถ้าหากมีเพียงสิ่งเดียวที่เงินเป็นตัวตัดสิน
-
3:43 - 3:48คือการได้มาซึ่งเรือยอช หรือ วันหยุดหรูๆ
หรือ รถ BMW แล้วล่ะก็ -
3:48 - 3:53ความไม่เท่าเทียมกัน
ก็คงจะไม่สำคัญเท่าไหร่นัก -
3:53 - 3:56แต่เมื่อเงินได้ครอบงำ
-
3:56 - 4:01การเข้าถึงสิ่ง ปัจจัยสำคัญในการมีชีวิตที่ดี
มากขึ้นเรื่อยๆ เช่น -
4:01 - 4:05การบริการด้านสุขภาพที่ยอดเยี่ยม
การศึกษาที่ดีที่สุด -
4:05 - 4:10การมีสิทธิทางการเมือง
และสิทธิในการรณรงค์เรื่องต่างๆ -
4:10 - 4:13ถ้าเงินครอบงำสิ่งเหล่านั้นได้แล้วล่ะก็
-
4:13 - 4:16ความไม่เท่าเทียม
ก็มีความสำคัญอย่างมากเลยทีเดียว -
4:16 - 4:18ดังนั้น การที่ทุกอย่างกลายเป็นสินค้าในตลาด
-
4:18 - 4:22ทำให้ความเหลื่อมล้ำ ด้านสังคม
-
4:22 - 4:24และพลเมือง ขยายวงกว้างขึ้น
-
4:24 - 4:27นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ควรค่าแก่การกังวล
-
4:27 - 4:29ยังมีเหตุผลที่สองอยู่นะครับ
-
4:29 - 4:33นอกจากเรื่องความเหลื่อมล้ำ
-
4:33 - 4:35นั่นก็คือ
-
4:35 - 4:39สำหรับสินค้า
และแนวปฏิบัติทางสังคมบางอย่าง -
4:39 - 4:45เมื่อวิธีคิดและค่านิยมแบบใช้การตลาด
ย่างกรายเข้ามา -
4:45 - 4:47มันอาจเปลี่ยนความหมายของแนวปฏิบัติเหล่านั้น
-
4:47 - 4:51และดึงเอาทัศนคติและบรรทัดฐานต่างๆ
-
4:51 - 4:53ที่เราควรจะให้ความสนใจ ทิ้งไป
-
4:53 - 4:55ผมอยากจะยกตัวอย่าง
-
4:55 - 4:59ของการใช้กลไกตลาดที่เป็นที่โต้แย้งกัน
-
4:59 - 5:04เช่น การจูงใจด้วยเงิน
แล้วมาดูกันว่าคุณคิดยังไงกับมัน -
5:04 - 5:07หลายๆ โรงเรียนเผชิญกับข้อท้าทาย
-
5:07 - 5:10ในการจูงใจเด็กๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กๆ
-
5:10 - 5:14ที่มาจากปูมหลังที่ด้อยกว่า
เพื่อให้พวกเขาขยันเรียน -
5:14 - 5:17ทำอย่างไรให้พวกเขาตั้งใจเรียนให้เก่ง
-
5:17 - 5:20นักเศรษฐศาสตร์บางคน
เสนอทางออก โดยใช้กลไกของตลาด -
5:20 - 5:24เสนอเงินจูงใจให้เด็กๆ เพื่อให้ทำเกรดได้ดีๆ
-
5:24 - 5:26หรือทำคะแนนได้ดีๆ
-
5:26 - 5:28หรืออ่านหนังสือ
-
5:28 - 5:30พวกเขาลองมันแล้วล่ะ จริงๆ แล้ว
-
5:30 - 5:32พวกเขาได้ทำการทดลอง
-
5:32 - 5:35ในเมืองใหญ่หลายเมืองในอเมริกา
-
5:35 - 5:39ในนิวยอร์ก ชิคาโก วอชิงตันดีซี
-
5:39 - 5:42พวกเขาลองแล้ว เสนอเงิน 50 เหรียญ สำหรับเกรดเอ
-
5:42 - 5:4435 เหรียญสำหรับเกรดบี
-
5:44 - 5:48ในดัลลัส เท็กซัส พวกเขามีกิจกรรม
ที่ให้ข้อเสนอ -
5:48 - 5:52กับเด็กแปดขวบว่า พวกเขาจะได้สองเหรียญ
จากหนังสือแต่ละเล่มที่พวกเขาอ่าน -
5:52 - 5:55ดังนั้น มาดูกัน -- บางคนชอบ
-
5:55 - 5:58บางคนต่อต้านการใช้เจ้าเงินจูงใจนี่
-
5:58 - 6:00เป็นตัวกระตุ้นการบรรลุผลสำเร็จ
-
6:00 - 6:03มาดูกันว่า คนที่นี่คิดยังไงกับมันครับ
-
6:03 - 6:07นึกภาพว่า คุณเป็นหัวหน้าของระบบโรงเรียนขนาดใหญ่
-
6:07 - 6:10แล้วใครบางคนก็มาหาคุณ
พร้อมกับข้อเสนอนี้ -
6:10 - 6:13สมมติว่า เป็นมูลนิธิแห่งหนึ่ง
พวกเขาจะให้เงินทุนด้วย -
6:13 - 6:15คุณไม่ต้องดึงเอางบอะไรของคุณออกมาเลย
-
6:15 - 6:16มีกี่คนที่เห็นด้วย
-
6:16 - 6:20และกี่คนที่ไม่เห็นด้วย
กับการทดลองนี้ครับ -
6:20 - 6:21มาดูผลกัน ด้วยการยกมือครับ
-
6:21 - 6:25อันดับแรก มีกี่คนที่คิดว่า
มันก็น่าลองดู -
6:25 - 6:29ว่ามันจะใช้ได้ผลมั้ย ยกมือครับ
-
6:29 - 6:31และมีกี่คนที่ไม่เห็นด้วยครับ มีกี่คนที่ --
-
6:31 - 6:34เอาล่ะ ส่วนใหญ่ของคนที่นี่ไม่เห็นด้วย
-
6:34 - 6:37แต่ส่วนน้อยจำนวนหนึ่งเห็นด้วย
-
6:37 - 6:39เรามาคุยกันดีกว่าครับ
-
6:39 - 6:42เรามาเริ่มด้วยคุณๆ ที่ไม่เห็นด้วย
-
6:42 - 6:45เราตัดวิธีนี้ทิ้ง ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้ทดลอง
-
6:45 - 6:46เหตุผลของคุณคืออะไร
-
6:46 - 6:50ใครจะเป็นคนเริ่มการสนทนาของเราครับ ครับ
-
6:50 - 6:52ไฮเกอะ โมเสส (Heike Moses):
สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อไฮเกอะ -
6:52 - 6:55และฉันแค่คิดว่า
มันจะทำลายแรงจูงใจภายใน -
6:55 - 7:00ไม่ว่าเด็กๆ จะอยากอ่านหนังสือหรือไม่
-
7:00 - 7:02วิธีนี้ ทำให้คุณเอาแรงจูงใจภายในโยนทิ้งไป
-
7:02 - 7:06ด้วยการแค่จ่ายเงินพวกเขา
มันก็เปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาได้แล้ว -
7:06 - 7:09ไมเคิล แซนเดล (Michael Sandel):
ดึงเอาแรงจูงใจภายในออกไป -
7:09 - 7:13แล้วอะไรล่ะที่เป็น หรือควรเป็น
แรงจูงใจภายใน -
7:13 - 7:15ไฮเกอะ : คือ แรงจูงใจภายใน
-
7:15 - 7:17ควรจะเป็นความอยากที่จะเรียนรู้
-
7:17 - 7:20ไมเคิล: ความอยากที่จะเรียนรู้
ไฮเกอะ: ความอยากที่จะรู้จักโลก -
7:20 - 7:23แล้ว ถ้าคุณหยุดจ่ายเงินพวกเขา
อะไรจะเกิดขึ้น -
7:23 - 7:24แล้วพวกเขาก็จะหยุดอ่านงั้นหรือ
-
7:24 - 7:27ไมเคิล: เอาล่ะ มาดูซิว่ามีใครเห็นด้วย
กับการจ่ายเงินบ้าง -
7:27 - 7:30ใครคิดว่ามันน่าลอง
-
7:30 - 7:32เอลิซาเบ็ธ ลอฟทัส (Elizabeth Loftus):
ฉันชือเอลิซาเบ็ธ ลอฟทัสค่ะ -
7:32 - 7:36และคุณพูดว่า น่าลอง
ดังนั้น ทำไมไม่ลองดูล่ะ -
7:36 - 7:40และทำการทดลอง แล้ววัดผลมันซะ
-
7:40 - 7:42ไมเคิล: แล้ววัดผลมัน อะไรที่คุณจะใช้วัดล่ะ
-
7:42 - 7:44คุณจะวัดว่ามีกี่ --
-
7:44 - 7:46เอลิซาเบ็ธ : พวกเขาอ่านหนังสือกี่เล่ม
-
7:46 - 7:48และมีหนังสือกี่เล่มที่พวกเขาอ่านต่อ
-
7:48 - 7:50หลังจากที่คุณหยุดจ่ายพวกเขา
-
7:50 - 7:52ไมเคิล: โอ้ หลังจากที่คุณหยุดจ่าย
-
7:52 - 7:54เอาล่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะ
-
7:54 - 7:56ไฮเกอะ: บอกตามตรงนะคะ ฉันแค่คิดว่า
-
7:56 - 8:00ไม่ได้จะว่าใครเลยนะคะ
นี่เป็นวิธีคิดแบบอเมริกัน -
8:00 - 8:07(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)
-
8:07 - 8:09ไมเคิล: เอาล่ะ สิ่งที่เกิดขึ้นจากการสนทนานี้
-
8:09 - 8:11คือคำถามต่อมาที่ว่า
-
8:11 - 8:15เงินจูงใจจะผลักดัน หรือบิดเบือน
-
8:15 - 8:19หรือดึงออกมา ซึ่งแรงจูงใจที่มีคุณค่าสูงกว่า
-
8:19 - 8:23แรงจูงใจภายในที่เราหวังอยากให้มี
-
8:23 - 8:28ซึ่งคือการเรียนรู้ที่จะรักการอ่าน
และรักที่จะเรียนรู้ -
8:28 - 8:30เพื่อตัวของพวกเขาเอง
-
8:30 - 8:34และถึงคนส่วนใหญ่จะเห็นไม่ตรงกัน
ว่าผลกระทบจากการทำเช่นนั้นจะเป็นอย่างไร -
8:34 - 8:36แต่นั่นดูจะเป็นคำถามที่สำคัญ
-
8:36 - 8:38ในทางใดทางหนึ่ง กลไกการตลาด
-
8:38 - 8:43หรือเงินจูงใจ ให้บทเรียนแบบผิดๆ
-
8:43 - 8:47และถ้าเป็นอย่างนั้น เด็กๆ เหล่านั้น
จะเป็นอย่างไรในอนาคต -
8:47 - 8:50ผมควรจะบอกคุณว่า
มันเกิดอะไรขึ้นบ้างในการทดลองเหล่านี้ -
8:50 - 8:55การใช้เงินเพื่อให้ได้มาซึ่งเกรดดีๆ
มีผลลัพธ์ที่หลากหลายมาก -
8:55 - 8:58ส่วนใหญ่ไม่ได้ส่งผลให้เด็กๆ มีเกรดที่ดีขึ้น
-
8:58 - 9:00เงินสองเหรียญ
สำหรับการอ่านหนังสือแต่ละเล่ม -
9:00 - 9:04ทำให้เด็กๆ อ่านหนังสือมากขึ้นจริงๆ
-
9:04 - 9:06แต่มันยังทำให้เด็กๆ อ่านหนังสือที่สั้นลงด้วย
-
9:06 - 9:10(เสียงหัวเราะ)
-
9:10 - 9:12แต่คำถามที่แท้จริงคือว่า
-
9:12 - 9:15แล้วในอนาคตเด็กๆ เหล่านี้จะเป็นอย่างไร
-
9:15 - 9:17สิ่งที่น่ากังวลคือพวกเขาจะได้เรียนรู้ว่า
การอ่านเป็นเรื่องน่าเบื่อ -
9:17 - 9:20เป็นงานประเภทที่ต้องได้ค่าจ้างถึงจะทำ
-
9:20 - 9:24หรือมันอาจจะทำให้พวกเขาอ่าน
ด้วยเหตุผลแบบผิดๆ ในเบื้องต้น -
9:24 - 9:29แต่ก็ทำให้พวกเขาตกหลุมรักการอ่าน
ในภายหลัง รึเปล่า -
9:29 - 9:34ตอนนี้ สิ่งที่เรื่องนี้
หรือการถกเถียงแบบสั้นๆ ครั้งนี้ -
9:34 - 9:38ได้นำออกมา ก็คือ
สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์หลายคนมองข้ามไป -
9:38 - 9:40นักเศรษฐศาสตร์มักจะคาดเดาว่า
-
9:40 - 9:42ตลาดนั้นเฉื่อย
-
9:42 - 9:47มันจะไม่แตะต้อง
หรือทำให้สินค้าที่มันแลกเปลี่ยนแปดเปื้อน -
9:47 - 9:50พวกเขาคาดว่า การแลกเปลี่ยนในตลาด
-
9:50 - 9:52ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความหมายหรือคุณค่า
-
9:52 - 9:54ของสินค้าที่ถูกแลกเปลี่ยน
-
9:54 - 9:55นี่จะอาจจะจริงก็ได้
-
9:55 - 9:58ถ้าเรากำลังพูดถึงสินค้าที่เป็นวัตถุ
-
9:58 - 10:00ถ้าคุณขายทีวีจอแบนให้ผม
-
10:00 - 10:02หรือให้ผมเครื่องหนึ่งเป็นของขวัญ
-
10:02 - 10:04มันก็จะมีผลแบบเดียวกัน
-
10:04 - 10:06มันให้ผลแบบเดียวกันไม่ว่าทางใด
-
10:06 - 10:09แต่มันอาจไม่เป็นเช่นนั้น
-
10:09 - 10:11ถ้าเรากำลังพูดถึงสินค้าที่ไม่ใช่วัตถุ
-
10:11 - 10:15อย่างแนวปฏิบัติทางสังคม เช่น
การสอนและการเรียน -
10:15 - 10:19หรือการมีส่วนร่วมในวิถีชีวิตของพลเมือง
-
10:19 - 10:22ในเรื่องเหล่านี้ การนำเอากลไกตลาด
-
10:22 - 10:26และเงินจูงใจมาใช้ อาจกัดกร่อน
-
10:26 - 10:31หรือเบียดบังคุณค่าและทัศนคติ
ที่ไม่เกี่ยวข้องกับตลาด -
10:31 - 10:33แต่เป็นสิ่งที่มีความสำคัญ
และควรให้ความสนใจ -
10:33 - 10:35แล้วเมื่อเราได้เห็นว่า
-
10:35 - 10:39ตลาดและการค้า
-
10:39 - 10:43ที่ขยายตัวออกนอกขอบเขตทางวัตถุ
-
10:43 - 10:48สามารถเปลี่ยนคุณลักษณะของสินค้า
-
10:48 - 10:51สามารถเปลี่ยนความหมายของ
แนวปฏิบัติทางสังคมต่างๆ -
10:51 - 10:54อย่างที่เห็นในตัวอย่าง เรื่องการเรียนการสอน
-
10:54 - 10:59เราต้องถามว่า การตลาดควรจะอยู่ที่ตรงไหน
-
10:59 - 11:01และไม่ควรจะอยู่ที่ตรงไหน
-
11:01 - 11:03ตรงไหนที่มันลดทอน
-
11:03 - 11:06คุณค่าและทัศนคติที่พึงมี
-
11:06 - 11:09แต่ในการถกเถียงเรื่องนี้
-
11:09 - 11:13เราต้องทำในสิ่งที่เราทำได้ไม่ดีนัก
-
11:13 - 11:16และนั่นก็คือการให้เหตุผลร่วมกัน
-
11:16 - 11:19เกี่ยวกับคุณค่าและความหมาย
-
11:19 - 11:23ของแนวปฏิบัติทางสังคมที่เราให้ความสำคัญ
-
11:23 - 11:26ตั้งแต่ร่างกายของเรา
จนถึงชีวิตครอบครัวของเรา -
11:26 - 11:28รวมถึงความสัมพันธ์ส่วนตัว สุขภาพ
-
11:28 - 11:32การเรียนการสอน ชีวิตพลเมือง
-
11:32 - 11:35สิ่งเหล่านี้คือ คำถามสำคัญ
-
11:35 - 11:37และเรามีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยง ที่จะตอบ
-
11:37 - 11:40ที่จริง ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา
-
11:40 - 11:43ในเวลาที่การให้เหตุผลแบบการตลาด
และการคิดแบบการตลาด -
11:43 - 11:46มีพลังและได้รับสิทธิพิเศษ
-
11:46 - 11:50การถกเถียงสาธารณะของเราในช่วงเวลานั้น
-
11:50 - 11:52กลับกลวงโบ๋
-
11:52 - 11:56ปราศจากความหมายทางศีลธรรมที่กว้างขวาง
-
11:56 - 11:59ด้วยความกลัวที่จะคิดต่าง
เราหลีกเลี่ยงคำถามเหล่านี้ -
11:59 - 12:02แต่เมื่อเราได้เห็นว่า การตลาด
-
12:02 - 12:05เปลี่ยนแปลงคุณลักษณะของสินค้า
-
12:05 - 12:09เราต้องถกเถียงกันเอง
-
12:09 - 12:11เกี่ยวกับคำถามที่ใหญ่กว่าเหล่านี้
-
12:11 - 12:13ที่เกี่ยวกับการให้คุณค่าสินค้า
-
12:13 - 12:16หนึ่งในผลลัพธ์ที่อันตรายที่สุด
-
12:16 - 12:19ของการให้ราคากับทุกอย่าง
-
12:19 - 12:22จะเกิดขึ้นกับ การแบ่งปันร่วม
-
12:22 - 12:25ความรู้สึกที่ว่า
เราทุกคนล้วนเป็นส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์นี้ -
12:25 - 12:29ที่จะต้องร่วมกันมองเบื้องหลังของ
ความเหลื่อมล้ำที่กำลังเพิ่มขึ้น -
12:29 - 12:33ของการให้ราคากับทุกเรื่องในชีวิต
-
12:33 - 12:39ซึ่งนำไปสู่สภาวะที่คนที่มั่งคั่ง
-
12:39 - 12:41และคนที่มีชีวิตสมถะ
-
12:41 - 12:45ใช้ชีวิตที่แยกห่างออกจากกันมากขึ้นเรื่อยๆ
-
12:45 - 12:48เราใช้ชีวิต ทำงาน ซื้อของ พักผ่อน
-
12:48 - 12:50ในสถานที่ๆ แตกต่างกัน
-
12:50 - 12:53ลูกของเราเรียนคนละโรงเรียน
-
12:53 - 12:56นี่ไม่ดีเลยกับประชาธิปไตย
-
12:56 - 12:59และก็ไม่ได้เป็นวิถีชีวิตที่น่าพึงใจเลย
-
12:59 - 13:02ไม่ดี แม้แต่กับพวกเราบางคนที่สามารถ
-
13:02 - 13:05จ่ายเงินเพื่อให้ได้ไปอยู่หัวแถวได้
-
13:05 - 13:06นี่คือเหตุผล
-
13:06 - 13:11ประชาธิปไตย
ไม่ได้ต้องการความเท่าเทียมอย่างสมบูรณ์แบบ -
13:11 - 13:13แต่สิ่งที่มันต้องการคือ
-
13:13 - 13:17การที่พลเมืองใช้ชีวิตร่วมกันได้
-
13:17 - 13:19สิ่งที่สำคัญก็คือ
-
13:19 - 13:21คนที่มาจากปูมหลังทางสังคมที่แตกต่างกัน
-
13:21 - 13:23และมาจากวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน
-
13:23 - 13:25ได้พบเจอกัน
-
13:25 - 13:27ปะทะกัน
-
13:27 - 13:31ในวิถีชีวิตปกติธรรมดา
-
13:31 - 13:33เพราะสิ่งเหล่านี้ จะสอนเรา
-
13:33 - 13:37ให้ต่อรอง
และยอมรับความแตกต่างระหว่างเรา -
13:37 - 13:41และนี่คือวิถีทางที่จะนำเรา
มาสู่การใส่ใจกับประโยชน์สาธารณะ -
13:41 - 13:45ดังนั้น ในท้ายที่สุด คำถามเกี่ยวกับการตลาด
-
13:45 - 13:49ไม่ได้เป็นเพียงคำถาม
ทางด้านเศรษฐศาสตร์เท่านั้น -
13:49 - 13:53จริงๆ แล้ว มันเป็นคำถามที่ว่า
เราอยากจะอยู่ร่วมกันอย่างไร -
13:53 - 13:57เราต้องการสังคมที่ทุกอย่างมีไว้ซื้อขาย
-
13:57 - 14:01หรือว่า มันมีสินค้าทางจริยธรรม
และวิถีพลเมืองบางอย่าง -
14:01 - 14:03ที่การตลาดไม่ได้ให้ความสำคัญ
-
14:03 - 14:06และเงินซื้อไม่ได้ บ้างหรือไม่
-
14:06 - 14:07ขอบคุณมากครับ
-
14:07 - 14:12(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ทำไมเราไม่ควรใช้ชีวิตในเงื้อมมือการตลาด
- Speaker:
- ไมเคิล แซนเดล
- Description:
-
more » « less
ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา ไมเคิล แซนเดล กล่าวว่า สหรัฐฯ ได้เคลื่อนไปจากระบบเศรษฐกิจแบบตลาดสู่สังคมแบบตลาด มันสมเหตุสมผลที่จะพูดว่า ประสบการณ์ของคนอเมริกันเกี่ยวกับการใช้ชีวิตพลเมืองร่วมกันขึ้นอยู่กับว่าพวกเขามีเงินมากเท่าไหร่ (สามตัวอย่างสำคัญ: การเข้าถึงการศึกษา การเข้าถึงความยุติธรรม การมีอิทธิพลทางการเมือง) ในทอล์กและการสนทนาระหว่างผู้ฟัง แซนเดลขอให้เราคิดถึงคำถามนี้อย่างตรงไปตรงมา: ในระบอบประชาธิปไตยปัจจุบันของเรา สิ่งที่ขายได้มีมากไปรึเปล่า
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:37
|
Kelwalin Dhanasarnsombut commented on Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
Chatthip Chaichakan commented on Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
Yada Sattarujawong accepted Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
|
Yada Sattarujawong commented on Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life | |
|
|
Yada Sattarujawong edited Thai subtitles for Why we shouldn't trust markets with our civic life |
Yada Sattarujawong
เรื่องนี้ดีัมากเลยค่ะ ขออนุญาตแก้ไขนะคะ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องการตัดบรรทัดและตัดทอนคำบางคำออกเพื่อความกระชับ
ไม่ได้ลิสท์มาทั้งหมดแต่แก้ใหญ่ๆตามนี้นะคะ
เสนอชื่อเรื่องค่ะ ทำไมเราไม่ควรใช้ชีวิตในเงื้อมมือการตลาด
ตลาด เปลี่ยนเป็น การตลาด หรือ กลไกการตลาด
Chatthip Chaichakan
ขอบคุณที่ช่วยรีวิวนะคะ :)
เรื่องแก้ไขชื่อเรื่อง ถ้าคำว่าตลาดที่แปลตรงตัวมาจาก Market ฟังดูห้วนไป ขอเลือกคำว่า กลไกตลาด แทนได้มั้ยคะ เพราะว่าคำว่า การตลาด มันฟังดูเหมือนเรื่องการตลาดแบบ Marketing ที่อยู่ในข่ายวิชาด้านบริหารธุรกิจ มากกว่าที่จะเป็น Market ภายใต้แนวคิดทางเศรษฐศาสตร์ ซึ่งดูเหมือนไมเคิล แซนเดล (ผู้พูด) จะอิงอยู่กับหลักทางด้านนี้น่ะค่ะ คำว่า กลไกตลาด ถึงจะชวนให้คิดถึง Market mechanism แต่ก็เป็น concept ที่สืบเนื่องมาจาก Market ในทอล์คนี้ได้น่ะค่ะ
ยังไงฝาก LC ช่วยพิจารณาก่อน approve อีกทีด้วยนะคะ
Kelwalin Dhanasarnsombut
พยายามอย่าให้เกินบรรทัดละ 48-50 ตัวอักษรนะคะ
ขอบคุณทั้งสองคนค่ะ งานนี้ออกมาได้สักที เยๆๆๆ ^^ โน้ต