1
00:00:01,459 --> 00:00:05,686
นี่คือคำถามที่เราต้องมาคิดใหม่ด้วยกันครับ

2
00:00:05,686 --> 00:00:08,127
เงินและตลาดควรมีบทบาทอย่างไร

3
00:00:08,127 --> 00:00:11,613
ในสังคมของเรา

4
00:00:11,613 --> 00:00:14,107
ทุกวันนี้ มีอยู่แค่ไม่กี่อย่างที่

5
00:00:14,107 --> 00:00:16,795
เงินซื้อไม่ได้

6
00:00:16,795 --> 00:00:18,452
ถ้าคุณต้องเข้าคุก

7
00:00:18,452 --> 00:00:20,903
ในซานตาบาร์บาร่า แคลิฟอร์เนีย

8
00:00:20,903 --> 00:00:22,255
คุณควรจะรู้ว่า

9
00:00:22,255 --> 00:00:24,970
ถ้าคุณไม่ชอบที่พักแบบมาตรฐาน

10
00:00:24,970 --> 00:00:29,313
คุณสามารถจ่ายเงินเพื่ออัพเกรดห้องขังได้

11
00:00:29,313 --> 00:00:32,159
จริงๆนะครับ เท่าไหร่น่ะเหรอ คุณคิดว่าไงครับ

12
00:00:32,159 --> 00:00:34,100
คุณทายว่าเท่าไหร่ครับ

13
00:00:34,100 --> 00:00:35,805
500 ดอลลาร์เหรอ

14
00:00:35,805 --> 00:00:39,140
มันไม่ใช่โรงแรมริทซ์คาร์ลตัน (Riitz-Carlton) 
นะครับ มันคือคุก

15
00:00:39,140 --> 00:00:41,164
คืนละ 82 ดอลลาร์ครับ

16
00:00:41,164 --> 00:00:43,536
คืนละ 82 ดอลลาร์

17
00:00:43,536 --> 00:00:45,736
ถ้าคุณไปสวนสนุก

18
00:00:45,736 --> 00:00:48,428
แล้วไม่อยากยืนรอคิวยาวๆ

19
00:00:48,428 --> 00:00:49,884
ในแถวเครื่องเล่นสุดฮิต

20
00:00:49,884 --> 00:00:52,771
มีทางออกแล้วครับ ตอนนี้

21
00:00:52,771 --> 00:00:57,035
ในสวนสนุกหลายแห่ง คุณจ่ายเพิ่ม

22
00:00:57,035 --> 00:00:58,649
เพื่อที่จะโดดไปอยู่หัวแถวได้เลย

23
00:00:58,649 --> 00:01:03,164
พวกเขาเรียกมันว่า ทางด่วน (Fast Track) 
หรือตั๋ว VIP

24
00:01:03,164 --> 00:01:06,753
และนี่ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในสวนสนุกเท่านั้นนะครับ

25
00:01:06,753 --> 00:01:09,969
ในวอชิงตัน ดีซี แถวยาวๆ

26
00:01:09,969 --> 00:01:11,909
ที่บางครั้งต่อแถวกัน

27
00:01:11,909 --> 00:01:15,778
เพื่อฟังประชุมสภาสำคัญๆ

28
00:01:15,778 --> 00:01:19,283
เดี๋ยวนี้ คนจำนวนหนึ่งไม่อยากรอในแถวยาว

29
00:01:19,283 --> 00:01:21,788
ข้ามคืนหรือแม้กระทั่งกลางสายฝน

30
00:01:21,788 --> 00:01:23,785
ดังนั้น ตอนนี้ สำหรับนักล็อบบี้และคนอื่นๆ

31
00:01:23,785 --> 00:01:25,591
ที่ต้องการจะเข้าร่วมงานนี้อย่างมาก

32
00:01:25,591 --> 00:01:28,310
แต่ไม่อยากรอ มีบริษัทครับ

33
00:01:28,310 --> 00:01:30,353
บริษัทเข้าคิวต่อแถว

34
00:01:30,353 --> 00:01:32,216
และคุณไปหาพวกเขาได้

35
00:01:32,216 --> 00:01:34,105
คุณจ่ายเงินพวกเขาจำนวนหนึ่ง

36
00:01:34,105 --> 00:01:37,370
พวกเขาจ้างคนจรจัดหรือคนที่ว่างงาน

37
00:01:37,370 --> 00:01:40,653
ไปยืนต่อแถว นานเท่าไหร่ก็แล้วแต่

38
00:01:40,653 --> 00:01:43,521
แล้วนักล็อบบี้ทั้งหลาย ก่อนงานจะเริ่ม

39
00:01:43,521 --> 00:01:46,400
ก็สามารถมาเข้าที่ตรงหัวแถว

40
00:01:46,400 --> 00:01:49,145
แล้วก็ได้นั่ง ที่นั่งดีๆหน้าห้องไป

41
00:01:49,145 --> 00:01:52,224
งานต่อแถวรับจ้าง

42
00:01:52,224 --> 00:01:55,806
มันกำลังเกิดขึ้นครับ การพึ่งพากลไกตลาด

43
00:01:55,806 --> 00:01:58,480
และการคิดและการแก้ปัญหาด้วยการตลาด

44
00:01:58,480 --> 00:02:01,112
ในขอบเขตที่กว้างขึ้น

45
00:02:01,112 --> 00:02:03,783
มาดูวิธีการที่เราต่อสู้ในสงครามกันครับ

46
00:02:03,783 --> 00:02:06,850
คุณรู้มั้ยครับว่า ในอิรักและอัฟกานิสถาน

47
00:02:06,850 --> 00:02:10,895
มีทหารรับจ้างอยู่ในพื้นที่

48
00:02:10,895 --> 00:02:14,715
มากกว่าทหารของกองทัพสหรัฐฯ เสียอีก

49
00:02:14,715 --> 00:02:17,834
เอาล่ะ นี่ไม่ใช่เพราะว่าเราได้ถกเถียงกัน

50
00:02:17,834 --> 00:02:20,811
เรื่องว่าเราอยากจะจ้างบริษัทเอกชน

51
00:02:20,811 --> 00:02:22,982
มาทำสงครามหรือไม่

52
00:02:22,982 --> 00:02:25,689
แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว

53
00:02:25,689 --> 00:02:28,117
ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา

54
00:02:28,117 --> 00:02:32,215
เราใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางการปฏิวัติเงียบ

55
00:02:32,215 --> 00:02:37,182
เราล่องลอยไปโดยแทบจะไม่รู้เลยว่า

56
00:02:37,182 --> 00:02:40,430
เราเปลี่ยนจากการมีระบบเศรษฐกิจ 
ที่ใช้การตลาด

57
00:02:40,430 --> 00:02:44,397
ได้กลายมาเป็นสังคมการตลาด

58
00:02:44,397 --> 00:02:47,982
ความแตกต่างก็คือว่า 
ระบบเศรษฐกิจการตลาดนั้น เป็นเครื่องมือ

59
00:02:47,982 --> 00:02:49,644
เครื่องมือที่มีค่าและมีประสิทธิภาพ

60
00:02:49,644 --> 00:02:52,702
สำหรับจัดการกับการผลิตที่มากเกินกว่า
ความต้องการ

61
00:02:52,702 --> 00:02:55,760
แต่สังคมแบบการตลาดนั้นคือ

62
00:02:55,760 --> 00:02:58,608
ที่ๆ เกือบทุกอย่างนั้นมีไว้เพื่อขาย

63
00:02:58,608 --> 00:03:02,060
มันเป็นวิถีชีวิต ที่การคิดแบบการตลาด

64
00:03:02,060 --> 00:03:04,781
และค่านิยมแบบกตลาด ได้ครอบงำ

65
00:03:04,781 --> 00:03:08,305
ทุกๆด้านของชีวิต

66
00:03:08,305 --> 00:03:13,040
ความสัมพันธ์ส่วนตัว ชีวิตครอบครัว 
สุขภาพ การศึกษา

67
00:03:13,040 --> 00:03:16,339
การเมือง กฎหมาย ชีวิตพลเมือง

68
00:03:16,339 --> 00:03:21,830
เอาล่ะ ทำไมต้องกังวลด้วยล่ะ
ทำไมต้องกังวลกับการที่เรากลายมาเป็น

69
00:03:21,830 --> 00:03:24,376
สังคมการตลาด

70
00:03:24,376 --> 00:03:27,480
ผมคิดว่า มันมีสองเหตุผลครับ

71
00:03:27,480 --> 00:03:32,161
หนึ่งในนั้นก็คือเรื่องของความไม่เท่าเทียมกัน

72
00:03:32,161 --> 00:03:35,494
ยิ่งเงินซื้อของได้มากเท่าไหร่

73
00:03:35,494 --> 00:03:39,788
ความมั่งคั่ง หรือการยากไร้ 
ก็ยิ่งสำคัญมากขึ้นเท่านั้น

74
00:03:39,788 --> 00:03:42,645
ถ้าหากมีเพียงสิ่งเดียวที่เงินเป็นตัวตัดสิน

75
00:03:42,645 --> 00:03:48,334
คือการได้มาซึ่งเรือยอช หรือ วันหยุดหรูๆ 
หรือ รถ BMW แล้วล่ะก็

76
00:03:48,334 --> 00:03:52,686
ความไม่เท่าเทียมกัน
ก็คงจะไม่สำคัญเท่าไหร่นัก

77
00:03:52,686 --> 00:03:56,113
แต่เมื่อเงินได้ครอบงำ

78
00:03:56,113 --> 00:04:00,950
การเข้าถึงสิ่ง ปัจจัยสำคัญในการมีชีวิตที่ดี 
มากขึ้นเรื่อยๆ เช่น

79
00:04:00,950 --> 00:04:04,876
การบริการด้านสุขภาพที่ยอดเยี่ยม 
การศึกษาที่ดีที่สุด

80
00:04:04,876 --> 00:04:09,746
การมีสิทธิทางการเมือง 
และสิทธิในการรณรงค์เรื่องต่างๆ

81
00:04:09,746 --> 00:04:13,326
ถ้าเงินครอบงำสิ่งเหล่านั้นได้แล้วล่ะก็

82
00:04:13,326 --> 00:04:15,876
ความไม่เท่าเทียม
ก็มีความสำคัญอย่างมากเลยทีเดียว

83
00:04:15,876 --> 00:04:18,131
ดังนั้น การที่ทุกอย่างกลายเป็นสินค้าในตลาด

84
00:04:18,131 --> 00:04:21,701
ทำให้ความเหลื่อมล้ำ ด้านสังคม

85
00:04:21,701 --> 00:04:23,885
และพลเมือง ขยายวงกว้างขึ้น

86
00:04:23,885 --> 00:04:26,871
นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ควรค่าแก่การกังวล

87
00:04:26,871 --> 00:04:29,108
ยังมีเหตุผลที่สองอยู่นะครับ

88
00:04:29,108 --> 00:04:33,007
นอกจากเรื่องความเหลื่อมล้ำ

89
00:04:33,007 --> 00:04:35,326
นั่นก็คือ

90
00:04:35,326 --> 00:04:39,250
สำหรับสินค้า
และแนวปฏิบัติทางสังคมบางอย่าง

91
00:04:39,250 --> 00:04:44,716
เมื่อวิธีคิดและค่านิยมแบบใช้การตลาด
ย่างกรายเข้ามา

92
00:04:44,716 --> 00:04:47,488
มันอาจเปลี่ยนความหมายของแนวปฏิบัติเหล่านั้น

93
00:04:47,488 --> 00:04:50,837
และดึงเอาทัศนคติและบรรทัดฐานต่างๆ

94
00:04:50,837 --> 00:04:52,786
ที่เราควรจะให้ความสนใจ ทิ้งไป

95
00:04:52,786 --> 00:04:55,410
ผมอยากจะยกตัวอย่าง

96
00:04:55,410 --> 00:04:59,136
ของการใช้กลไกตลาดที่เป็นที่โต้แย้งกัน

97
00:04:59,136 --> 00:05:03,881
เช่น การจูงใจด้วยเงิน
แล้วมาดูกันว่าคุณคิดยังไงกับมัน

98
00:05:03,881 --> 00:05:07,046
หลายๆ โรงเรียนเผชิญกับข้อท้าทาย

99
00:05:07,046 --> 00:05:09,585
ในการจูงใจเด็กๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กๆ

100
00:05:09,585 --> 00:05:13,540
ที่มาจากปูมหลังที่ด้อยกว่า 
เพื่อให้พวกเขาขยันเรียน

101
00:05:13,540 --> 00:05:16,579
ทำอย่างไรให้พวกเขาตั้งใจเรียนให้เก่ง

102
00:05:16,579 --> 00:05:20,067
นักเศรษฐศาสตร์บางคน
เสนอทางออก โดยใช้กลไกของตลาด

103
00:05:20,067 --> 00:05:24,126
เสนอเงินจูงใจให้เด็กๆ เพื่อให้ทำเกรดได้ดีๆ

104
00:05:24,126 --> 00:05:26,500
หรือทำคะแนนได้ดีๆ

105
00:05:26,500 --> 00:05:28,451
หรืออ่านหนังสือ

106
00:05:28,451 --> 00:05:30,233
พวกเขาลองมันแล้วล่ะ จริงๆ แล้ว

107
00:05:30,233 --> 00:05:31,518
พวกเขาได้ทำการทดลอง

108
00:05:31,518 --> 00:05:34,949
ในเมืองใหญ่หลายเมืองในอเมริกา

109
00:05:34,949 --> 00:05:38,596
ในนิวยอร์ก ชิคาโก วอชิงตันดีซี

110
00:05:38,596 --> 00:05:42,307
พวกเขาลองแล้ว เสนอเงิน 50 เหรียญ สำหรับเกรดเอ

111
00:05:42,307 --> 00:05:44,499
35 เหรียญสำหรับเกรดบี

112
00:05:44,499 --> 00:05:47,673
ในดัลลัส เท็กซัส พวกเขามีกิจกรรม
ที่ให้ข้อเสนอ

113
00:05:47,673 --> 00:05:52,093
กับเด็กแปดขวบว่า พวกเขาจะได้สองเหรียญ
จากหนังสือแต่ละเล่มที่พวกเขาอ่าน

114
00:05:52,093 --> 00:05:55,012
ดังนั้น มาดูกัน -- บางคนชอบ

115
00:05:55,012 --> 00:05:58,402
บางคนต่อต้านการใช้เจ้าเงินจูงใจนี่

116
00:05:58,402 --> 00:06:00,100
เป็นตัวกระตุ้นการบรรลุผลสำเร็จ

117
00:06:00,100 --> 00:06:02,737
มาดูกันว่า คนที่นี่คิดยังไงกับมันครับ

118
00:06:02,737 --> 00:06:07,245
นึกภาพว่า คุณเป็นหัวหน้าของระบบโรงเรียนขนาดใหญ่

119
00:06:07,245 --> 00:06:10,230
แล้วใครบางคนก็มาหาคุณ
พร้อมกับข้อเสนอนี้

120
00:06:10,230 --> 00:06:12,867
สมมติว่า เป็นมูลนิธิแห่งหนึ่ง
พวกเขาจะให้เงินทุนด้วย

121
00:06:12,867 --> 00:06:14,733
คุณไม่ต้องดึงเอางบอะไรของคุณออกมาเลย

122
00:06:14,733 --> 00:06:16,015
มีกี่คนที่เห็นด้วย

123
00:06:16,015 --> 00:06:19,609
และกี่คนที่ไม่เห็นด้วย 
กับการทดลองนี้ครับ

124
00:06:19,609 --> 00:06:21,205
มาดูผลกัน ด้วยการยกมือครับ

125
00:06:21,205 --> 00:06:24,799
อันดับแรก มีกี่คนที่คิดว่า 
มันก็น่าลองดู

126
00:06:24,799 --> 00:06:28,695
ว่ามันจะใช้ได้ผลมั้ย ยกมือครับ

127
00:06:28,695 --> 00:06:31,426
และมีกี่คนที่ไม่เห็นด้วยครับ มีกี่คนที่ --

128
00:06:31,426 --> 00:06:34,240
เอาล่ะ ส่วนใหญ่ของคนที่นี่ไม่เห็นด้วย

129
00:06:34,240 --> 00:06:37,222
แต่ส่วนน้อยจำนวนหนึ่งเห็นด้วย

130
00:06:37,222 --> 00:06:38,791
เรามาคุยกันดีกว่าครับ

131
00:06:38,791 --> 00:06:41,834
เรามาเริ่มด้วยคุณๆ ที่ไม่เห็นด้วย

132
00:06:41,834 --> 00:06:44,715
เราตัดวิธีนี้ทิ้ง ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้ทดลอง

133
00:06:44,715 --> 00:06:46,336
เหตุผลของคุณคืออะไร

134
00:06:46,336 --> 00:06:50,208
ใครจะเป็นคนเริ่มการสนทนาของเราครับ ครับ

135
00:06:50,208 --> 00:06:52,106
ไฮเกอะ โมเสส (Heike Moses): 
สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อไฮเกอะ

136
00:06:52,106 --> 00:06:54,873
และฉันแค่คิดว่า 
มันจะทำลายแรงจูงใจภายใน

137
00:06:54,873 --> 00:07:00,021
ไม่ว่าเด็กๆ จะอยากอ่านหนังสือหรือไม่

138
00:07:00,021 --> 00:07:02,138
วิธีนี้ ทำให้คุณเอาแรงจูงใจภายในโยนทิ้งไป

139
00:07:02,138 --> 00:07:05,590
ด้วยการแค่จ่ายเงินพวกเขา 
มันก็เปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาได้แล้ว

140
00:07:05,590 --> 00:07:09,008
ไมเคิล แซนเดล (Michael Sandel): 
ดึงเอาแรงจูงใจภายในออกไป

141
00:07:09,008 --> 00:07:13,243
แล้วอะไรล่ะที่เป็น หรือควรเป็น 
แรงจูงใจภายใน

142
00:07:13,243 --> 00:07:14,933
ไฮเกอะ : คือ แรงจูงใจภายใน

143
00:07:14,933 --> 00:07:16,610
ควรจะเป็นความอยากที่จะเรียนรู้

144
00:07:16,610 --> 00:07:19,753
ไมเคิล: ความอยากที่จะเรียนรู้
ไฮเกอะ: ความอยากที่จะรู้จักโลก

145
00:07:19,753 --> 00:07:22,647
แล้ว ถ้าคุณหยุดจ่ายเงินพวกเขา 
อะไรจะเกิดขึ้น

146
00:07:22,647 --> 00:07:24,394
แล้วพวกเขาก็จะหยุดอ่านงั้นหรือ

147
00:07:24,394 --> 00:07:27,375
ไมเคิล: เอาล่ะ มาดูซิว่ามีใครเห็นด้วย
กับการจ่ายเงินบ้าง

148
00:07:27,375 --> 00:07:29,745
ใครคิดว่ามันน่าลอง

149
00:07:29,745 --> 00:07:31,714
เอลิซาเบ็ธ ลอฟทัส (Elizabeth Loftus): 
ฉันชือเอลิซาเบ็ธ ลอฟทัสค่ะ

150
00:07:31,714 --> 00:07:35,844
และคุณพูดว่า น่าลอง 
ดังนั้น ทำไมไม่ลองดูล่ะ

151
00:07:35,844 --> 00:07:39,967
และทำการทดลอง แล้ววัดผลมันซะ

152
00:07:39,967 --> 00:07:42,140
ไมเคิล: แล้ววัดผลมัน อะไรที่คุณจะใช้วัดล่ะ

153
00:07:42,140 --> 00:07:43,861
คุณจะวัดว่ามีกี่ --

154
00:07:43,861 --> 00:07:45,705
เอลิซาเบ็ธ : พวกเขาอ่านหนังสือกี่เล่ม

155
00:07:45,705 --> 00:07:48,395
และมีหนังสือกี่เล่มที่พวกเขาอ่านต่อ

156
00:07:48,395 --> 00:07:50,110
หลังจากที่คุณหยุดจ่ายพวกเขา

157
00:07:50,110 --> 00:07:52,467
ไมเคิล: โอ้ หลังจากที่คุณหยุดจ่าย

158
00:07:52,467 --> 00:07:53,821
เอาล่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะ

159
00:07:53,821 --> 00:07:55,798
ไฮเกอะ: บอกตามตรงนะคะ ฉันแค่คิดว่า

160
00:07:55,798 --> 00:08:00,431
ไม่ได้จะว่าใครเลยนะคะ 
นี่เป็นวิธีคิดแบบอเมริกัน

161
00:08:00,431 --> 00:08:06,903
(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

162
00:08:06,903 --> 00:08:09,106
ไมเคิล: เอาล่ะ สิ่งที่เกิดขึ้นจากการสนทนานี้

163
00:08:09,106 --> 00:08:11,226
คือคำถามต่อมาที่ว่า

164
00:08:11,226 --> 00:08:15,477
เงินจูงใจจะผลักดัน หรือบิดเบือน

165
00:08:15,477 --> 00:08:18,666
หรือดึงออกมา ซึ่งแรงจูงใจที่มีคุณค่าสูงกว่า

166
00:08:18,666 --> 00:08:23,460
แรงจูงใจภายในที่เราหวังอยากให้มี

167
00:08:23,460 --> 00:08:27,547
ซึ่งคือการเรียนรู้ที่จะรักการอ่าน 
และรักที่จะเรียนรู้

168
00:08:27,547 --> 00:08:29,550
เพื่อตัวของพวกเขาเอง

169
00:08:29,550 --> 00:08:33,647
และถึงคนส่วนใหญ่จะเห็นไม่ตรงกัน
ว่าผลกระทบจากการทำเช่นนั้นจะเป็นอย่างไร

170
00:08:33,647 --> 00:08:36,304
แต่นั่นดูจะเป็นคำถามที่สำคัญ

171
00:08:36,304 --> 00:08:38,340
ในทางใดทางหนึ่ง กลไกการตลาด

172
00:08:38,340 --> 00:08:43,201
หรือเงินจูงใจ ให้บทเรียนแบบผิดๆ

173
00:08:43,201 --> 00:08:46,808
และถ้าเป็นอย่างนั้น เด็กๆ เหล่านั้น
จะเป็นอย่างไรในอนาคต

174
00:08:46,808 --> 00:08:50,181
ผมควรจะบอกคุณว่า 
มันเกิดอะไรขึ้นบ้างในการทดลองเหล่านี้

175
00:08:50,181 --> 00:08:54,699
การใช้เงินเพื่อให้ได้มาซึ่งเกรดดีๆ 
มีผลลัพธ์ที่หลากหลายมาก

176
00:08:54,699 --> 00:08:57,846
ส่วนใหญ่ไม่ได้ส่งผลให้เด็กๆ มีเกรดที่ดีขึ้น

177
00:08:57,846 --> 00:09:00,217
เงินสองเหรียญ
สำหรับการอ่านหนังสือแต่ละเล่ม

178
00:09:00,217 --> 00:09:03,518
ทำให้เด็กๆ อ่านหนังสือมากขึ้นจริงๆ

179
00:09:03,518 --> 00:09:06,162
แต่มันยังทำให้เด็กๆ อ่านหนังสือที่สั้นลงด้วย

180
00:09:06,162 --> 00:09:10,340
(เสียงหัวเราะ)

181
00:09:10,340 --> 00:09:11,990
แต่คำถามที่แท้จริงคือว่า

182
00:09:11,990 --> 00:09:14,562
แล้วในอนาคตเด็กๆ เหล่านี้จะเป็นอย่างไร

183
00:09:14,562 --> 00:09:16,676
สิ่งที่น่ากังวลคือพวกเขาจะได้เรียนรู้ว่า
การอ่านเป็นเรื่องน่าเบื่อ

184
00:09:16,676 --> 00:09:19,648
เป็นงานประเภทที่ต้องได้ค่าจ้างถึงจะทำ

185
00:09:19,648 --> 00:09:24,265
หรือมันอาจจะทำให้พวกเขาอ่าน
ด้วยเหตุผลแบบผิดๆ ในเบื้องต้น

186
00:09:24,265 --> 00:09:29,011
แต่ก็ทำให้พวกเขาตกหลุมรักการอ่าน
ในภายหลัง รึเปล่า

187
00:09:29,011 --> 00:09:33,832
ตอนนี้ สิ่งที่เรื่องนี้ 
หรือการถกเถียงแบบสั้นๆ ครั้งนี้

188
00:09:33,832 --> 00:09:37,650
ได้นำออกมา ก็คือ
สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์หลายคนมองข้ามไป

189
00:09:37,650 --> 00:09:39,746
นักเศรษฐศาสตร์มักจะคาดเดาว่า

190
00:09:39,746 --> 00:09:42,370
ตลาดนั้นเฉื่อย

191
00:09:42,370 --> 00:09:46,736
มันจะไม่แตะต้อง
หรือทำให้สินค้าที่มันแลกเปลี่ยนแปดเปื้อน

192
00:09:46,736 --> 00:09:49,840
พวกเขาคาดว่า การแลกเปลี่ยนในตลาด

193
00:09:49,840 --> 00:09:52,300
ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความหมายหรือคุณค่า

194
00:09:52,300 --> 00:09:53,583
ของสินค้าที่ถูกแลกเปลี่ยน

195
00:09:53,583 --> 00:09:55,159
นี่จะอาจจะจริงก็ได้

196
00:09:55,159 --> 00:09:57,576
ถ้าเรากำลังพูดถึงสินค้าที่เป็นวัตถุ

197
00:09:57,576 --> 00:10:00,082
ถ้าคุณขายทีวีจอแบนให้ผม

198
00:10:00,082 --> 00:10:02,260
หรือให้ผมเครื่องหนึ่งเป็นของขวัญ

199
00:10:02,260 --> 00:10:03,620
มันก็จะมีผลแบบเดียวกัน

200
00:10:03,620 --> 00:10:06,106
มันให้ผลแบบเดียวกันไม่ว่าทางใด

201
00:10:06,106 --> 00:10:08,882
แต่มันอาจไม่เป็นเช่นนั้น

202
00:10:08,882 --> 00:10:11,214
ถ้าเรากำลังพูดถึงสินค้าที่ไม่ใช่วัตถุ

203
00:10:11,214 --> 00:10:15,164
อย่างแนวปฏิบัติทางสังคม เช่น
การสอนและการเรียน

204
00:10:15,164 --> 00:10:18,896
หรือการมีส่วนร่วมในวิถีชีวิตของพลเมือง

205
00:10:18,896 --> 00:10:22,317
ในเรื่องเหล่านี้ การนำเอากลไกตลาด

206
00:10:22,317 --> 00:10:26,235
และเงินจูงใจมาใช้ อาจกัดกร่อน

207
00:10:26,235 --> 00:10:30,555
หรือเบียดบังคุณค่าและทัศนคติ
ที่ไม่เกี่ยวข้องกับตลาด

208
00:10:30,555 --> 00:10:32,914
แต่เป็นสิ่งที่มีความสำคัญ 
และควรให้ความสนใจ

209
00:10:32,914 --> 00:10:35,138
แล้วเมื่อเราได้เห็นว่า

210
00:10:35,138 --> 00:10:38,849
ตลาดและการค้า

211
00:10:38,849 --> 00:10:42,510
ที่ขยายตัวออกนอกขอบเขตทางวัตถุ

212
00:10:42,510 --> 00:10:47,960
สามารถเปลี่ยนคุณลักษณะของสินค้า

213
00:10:47,960 --> 00:10:50,521
สามารถเปลี่ยนความหมายของ
แนวปฏิบัติทางสังคมต่างๆ

214
00:10:50,521 --> 00:10:53,985
อย่างที่เห็นในตัวอย่าง เรื่องการเรียนการสอน

215
00:10:53,985 --> 00:10:58,631
เราต้องถามว่า การตลาดควรจะอยู่ที่ตรงไหน

216
00:10:58,631 --> 00:11:00,562
และไม่ควรจะอยู่ที่ตรงไหน

217
00:11:00,562 --> 00:11:02,935
ตรงไหนที่มันลดทอน

218
00:11:02,935 --> 00:11:05,938
คุณค่าและทัศนคติที่พึงมี

219
00:11:05,938 --> 00:11:09,200
แต่ในการถกเถียงเรื่องนี้

220
00:11:09,200 --> 00:11:12,698
เราต้องทำในสิ่งที่เราทำได้ไม่ดีนัก

221
00:11:12,698 --> 00:11:16,180
และนั่นก็คือการให้เหตุผลร่วมกัน

222
00:11:16,180 --> 00:11:19,420
เกี่ยวกับคุณค่าและความหมาย

223
00:11:19,420 --> 00:11:23,424
ของแนวปฏิบัติทางสังคมที่เราให้ความสำคัญ

224
00:11:23,424 --> 00:11:25,929
ตั้งแต่ร่างกายของเรา 
จนถึงชีวิตครอบครัวของเรา

225
00:11:25,929 --> 00:11:27,882
รวมถึงความสัมพันธ์ส่วนตัว สุขภาพ

226
00:11:27,882 --> 00:11:31,595
การเรียนการสอน ชีวิตพลเมือง

227
00:11:31,595 --> 00:11:34,579
สิ่งเหล่านี้คือ คำถามสำคัญ

228
00:11:34,579 --> 00:11:37,339
และเรามีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยง ที่จะตอบ

229
00:11:37,339 --> 00:11:40,259
ที่จริง ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา

230
00:11:40,259 --> 00:11:42,756
ในเวลาที่การให้เหตุผลแบบการตลาด
และการคิดแบบการตลาด

231
00:11:42,756 --> 00:11:46,244
มีพลังและได้รับสิทธิพิเศษ

232
00:11:46,244 --> 00:11:49,726
การถกเถียงสาธารณะของเราในช่วงเวลานั้น

233
00:11:49,726 --> 00:11:51,961
กลับกลวงโบ๋

234
00:11:51,961 --> 00:11:55,667
ปราศจากความหมายทางศีลธรรมที่กว้างขวาง

235
00:11:55,667 --> 00:11:58,879
ด้วยความกลัวที่จะคิดต่าง
เราหลีกเลี่ยงคำถามเหล่านี้

236
00:11:58,879 --> 00:12:02,406
แต่เมื่อเราได้เห็นว่า การตลาด

237
00:12:02,406 --> 00:12:04,579
เปลี่ยนแปลงคุณลักษณะของสินค้า

238
00:12:04,579 --> 00:12:09,146
เราต้องถกเถียงกันเอง

239
00:12:09,146 --> 00:12:11,483
เกี่ยวกับคำถามที่ใหญ่กว่าเหล่านี้

240
00:12:11,483 --> 00:12:13,443
ที่เกี่ยวกับการให้คุณค่าสินค้า

241
00:12:13,443 --> 00:12:16,438
หนึ่งในผลลัพธ์ที่อันตรายที่สุด

242
00:12:16,438 --> 00:12:19,225
ของการให้ราคากับทุกอย่าง

243
00:12:19,225 --> 00:12:21,594
จะเกิดขึ้นกับ การแบ่งปันร่วม

244
00:12:21,594 --> 00:12:24,772
ความรู้สึกที่ว่า 
เราทุกคนล้วนเป็นส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์นี้

245
00:12:24,772 --> 00:12:29,495
ที่จะต้องร่วมกันมองเบื้องหลังของ 
ความเหลื่อมล้ำที่กำลังเพิ่มขึ้น

246
00:12:29,495 --> 00:12:33,362
ของการให้ราคากับทุกเรื่องในชีวิต

247
00:12:33,362 --> 00:12:38,913
ซึ่งนำไปสู่สภาวะที่คนที่มั่งคั่ง

248
00:12:38,913 --> 00:12:40,763
และคนที่มีชีวิตสมถะ

249
00:12:40,763 --> 00:12:45,145
ใช้ชีวิตที่แยกห่างออกจากกันมากขึ้นเรื่อยๆ

250
00:12:45,145 --> 00:12:48,364
เราใช้ชีวิต ทำงาน ซื้อของ พักผ่อน

251
00:12:48,364 --> 00:12:50,095
ในสถานที่ๆ แตกต่างกัน

252
00:12:50,095 --> 00:12:53,211
ลูกของเราเรียนคนละโรงเรียน

253
00:12:53,211 --> 00:12:55,760
นี่ไม่ดีเลยกับประชาธิปไตย

254
00:12:55,760 --> 00:12:58,683
และก็ไม่ได้เป็นวิถีชีวิตที่น่าพึงใจเลย

255
00:12:58,683 --> 00:13:01,963
ไม่ดี แม้แต่กับพวกเราบางคนที่สามารถ

256
00:13:01,963 --> 00:13:04,718
จ่ายเงินเพื่อให้ได้ไปอยู่หัวแถวได้

257
00:13:04,718 --> 00:13:06,491
นี่คือเหตุผล

258
00:13:06,491 --> 00:13:11,420
ประชาธิปไตย
ไม่ได้ต้องการความเท่าเทียมอย่างสมบูรณ์แบบ

259
00:13:11,420 --> 00:13:13,183
แต่สิ่งที่มันต้องการคือ

260
00:13:13,183 --> 00:13:16,811
การที่พลเมืองใช้ชีวิตร่วมกันได้

261
00:13:16,811 --> 00:13:19,440
สิ่งที่สำคัญก็คือ

262
00:13:19,440 --> 00:13:21,209
คนที่มาจากปูมหลังทางสังคมที่แตกต่างกัน

263
00:13:21,209 --> 00:13:22,933
และมาจากวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน

264
00:13:22,933 --> 00:13:25,217
ได้พบเจอกัน

265
00:13:25,217 --> 00:13:27,240
ปะทะกัน

266
00:13:27,240 --> 00:13:30,730
ในวิถีชีวิตปกติธรรมดา

267
00:13:30,730 --> 00:13:33,454
เพราะสิ่งเหล่านี้ จะสอนเรา

268
00:13:33,454 --> 00:13:37,126
ให้ต่อรอง
และยอมรับความแตกต่างระหว่างเรา

269
00:13:37,126 --> 00:13:41,340
และนี่คือวิถีทางที่จะนำเรา
มาสู่การใส่ใจกับประโยชน์สาธารณะ

270
00:13:41,340 --> 00:13:44,690
ดังนั้น ในท้ายที่สุด คำถามเกี่ยวกับการตลาด

271
00:13:44,690 --> 00:13:48,830
ไม่ได้เป็นเพียงคำถาม
ทางด้านเศรษฐศาสตร์เท่านั้น

272
00:13:48,830 --> 00:13:52,918
จริงๆ แล้ว มันเป็นคำถามที่ว่า 
เราอยากจะอยู่ร่วมกันอย่างไร

273
00:13:52,918 --> 00:13:57,458
เราต้องการสังคมที่ทุกอย่างมีไว้ซื้อขาย

274
00:13:57,458 --> 00:14:00,970
หรือว่า มันมีสินค้าทางจริยธรรม
และวิถีพลเมืองบางอย่าง

275
00:14:00,970 --> 00:14:02,899
ที่การตลาดไม่ได้ให้ความสำคัญ

276
00:14:02,899 --> 00:14:05,693
และเงินซื้อไม่ได้ บ้างหรือไม่

277
00:14:05,693 --> 00:14:07,155
ขอบคุณมากครับ

278
00:14:07,155 --> 00:14:12,340
(เสียงปรบมือ)