ปรัชญาชีวิตของผมเพื่อชีวิตที่มีความสุข | แซม เบิร์นส์ (Sam Berns)| TEDxMidAtlantic
-
0:18 - 0:20สวัสดีครับทุกคน
-
0:20 - 0:22ผมชื่อแซม
-
0:22 - 0:24ผมเพิ่งจะอายุ 17
-
0:24 - 0:28ไม่กี่ปีก่อนหน้านี้
ก่อนที่ผมจะขึ้นชั้นมัธยมปลาย -
0:28 - 0:30ผมอยากเล่นกลองสแนร์ (snare drum)
ในวงโยธวาธิตของโรงเรียนมัธยมฟอกซ์โบโร -
0:33 - 0:36มันเป็นความฝัน
ที่ผมจะต้องทำให้เป็นจริงให้ได้ -
0:36 - 0:38แต่กลองสแนร์และสายสะพาย
-
0:38 - 0:40หนังถึงชิ้นละ 40 ปอนด์ (18 กิโลกรัม)
-
0:40 - 0:43และผมเป็นโรคที่ชื่อว่าโพรจีเรีย (Progeria)
-
0:43 - 0:47เพื่อให้คุณพอเข้าใจ
ผมหนักแค่ 50 ปอนด์ (เกือบ 23 กิโลกรัม) -
0:47 - 0:52ดังนั้น โดยสภาพแล้ว ผมไม่สามารถ
สะพายกลองสแนร์ขนาดปกติได้ -
0:52 - 0:56และเพราะว่าผู้อำนวยการวงมอบหมายให้ผมเล่น
-
0:56 - 0:59กลุ่มเครื่องตีในแถวหน้าสุดของวงโยธวาธิต
ในช่วงการแสดงพักครึ่งเวลา -
0:59 - 1:01ซึ่งการเล่นในตำแหน่งนั้นมันสนุก
-
1:01 - 1:05ประกอบไปด้วยเครื่องตีรอง
ที่เจ๋ง ๆ หลายชิ้น -
1:05 - 1:09เช่น กลองบองโกส์ กลองทิมพานี
-
1:09 - 1:11ไปจนถึงกลองชุด และตัวเคาะจังหวะ
-
1:11 - 1:13มันจึงสนุกมาก
-
1:13 - 1:18แต่ทั้งหมดนั้น ผมจะไม่ได้เดินสวนสนาม
ซึ่งผมรู้สึกแย่มาก -
1:18 - 1:21แต่กระนั้น ไม่มีอะไรที่จะหยุดผม
-
1:21 - 1:24จากการที่จะได้เล่นกลองสแนร์ในวงโยธวาธิต
-
1:24 - 1:25ในช่วงการแสดงพักครึ่งเวลา
-
1:25 - 1:30ดังนั้น ครอบครัวผมและตัวผม
จึงได้ทำงานร่วมกับวิศวกร เพื่อออกแบบ -
1:30 - 1:32สายสะพายกลองสแนร์
-
1:32 - 1:36ที่เบาขึ้นและสะพายง่ายขึ้นสำหรับผม
-
1:36 - 1:40หลังจากที่พวกเราลงแรงกันได้สักระยะ
เราก็ได้สร้าง -
1:40 - 1:44ชุดอุปกรณ์กลองสแนร์
ที่หนักแค่ 6 ปอนด์ (ไม่ถึง 3 กิโลกรัม) -
1:44 - 1:48(เสียงปรบมือ)
-
1:48 - 1:52ผมขอให้ข้อมูลพวกคุณอีกสักนิด
เกี่ยวกับโรคโพรจีเรีย -
1:52 - 1:58โรคนี้เกิดกับเด็กแค่ 350 คนทั่วโลก
-
1:58 - 2:01มันจึงเป็นโรคที่หายากมาก ๆ
-
2:01 - 2:03ผลของโรคโพรจีเรียประกอบด้วย
-
2:03 - 2:07ผิวหนังตึง น้ำหนักตัวเพิ่มช้า
และร่างรายแคระแกรน -
2:07 - 2:09รวมไปถึงโรคหัวใจ
-
2:09 - 2:13เมื่อปีก่อน คุณแม่ของผม
และทีมนักวิทยาศาสตร์ของท่าน -
2:13 - 2:17ได้เผยแพร่ผลการศึกษา
การรักษาโรคโพรจีเรียที่สำเร็จเป็นครั้งแรก -
2:17 - 2:19และเพราะสิ่งนี้ ผมได้ให้สัมภาษณ์
ทางสถานีวิทยุแห่งชาติ -
2:19 - 2:22และจอห์น ฮามิลตัน
(ผู้สื่อข่าวสายวิทยาศาสตร์) ได้ถามผมว่า -
2:22 - 2:24"อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุด
-
2:24 - 2:27ที่ผู้คนควรจะรู้เกี่ยวกับคุณ?"
-
2:27 - 2:29ผมตอบไปอย่างเรียบง่ายว่า
-
2:29 - 2:32ผมมีชีวิตที่มีความสุข
-
2:32 - 2:36(เสียงปรบมือ)
-
2:36 - 2:40แม้ว่าจะมีอุปสรรคมากมายในชีวิตผม
-
2:40 - 2:43ซึ่งหลายอย่างเกิดขึ้นเพราะโรคโพรจีเรีย
-
2:43 - 2:45แต่ผมไม่ต้องการให้ผู้คนรู้สึกแย่กับผม
-
2:45 - 2:47เพราะผมไม่ได้หมกมุ่น
คิดถึงอุปสรรคเหล่านั้นตลอดเวลา -
2:49 - 2:51ผมสามารถเอาชนะ
อุปสรรคหลาย ๆ อย่างได้ในที่สุด -
2:51 - 2:56ผมจึงมาที่นี่ ในวันนี้ เพื่อที่จะแบ่งปันปรัชญาชีวิตของผม
สำหรับชีวิตที่มีความสุข ให้กับทุกท่าน -
2:56 - 3:01สำหรับผม ปรัชญาชีวิตประกอบด้วย 3 ข้อ
-
3:01 - 3:05นี่คือวลีของเฟอริส บูลเลอร์ ผู้โด่งดัง
-
3:05 - 3:09ปรัชญาข้อแรกก็คือ
-
3:09 - 3:12ผมยอมรับได้กับสิ่งที่ผมทำไม่ได้
-
3:12 - 3:14เพราะว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่ผมสามารถทำได้
-
3:14 - 3:17ผู้คนมักจะถามผมว่า
-
3:17 - 3:19"การใช้ชีวิตกับโรคโพรจีเรีย
มันน่าจะลำบากนะ" -
3:19 - 3:23หรือไม่ก็ "ในแต่ละวัน เธอต้อง
เจอความยากลำบากอะไรบ้างจากโรคนี้?" -
3:23 - 3:26ซึ่งผมอยากจะบอกว่า
แม้ผมจะเป็นโรคโพรจีเรีย -
3:26 - 3:29แต่เวลาส่วนใหญ่ของผม
ใช้คิดอ่านในเรื่องอื่น ๆ -
3:29 - 3:32ที่ไม่เกี่ยวกับโรคนี้เลย
-
3:32 - 3:36ไม่ใช่ว่าผมทำเป็นเมินเฉย
ต่ออุปสรรคจากโรคนี้ -
3:36 - 3:38เมื่อผมไม่สามารถทำอะไรบางอย่างได้
อย่างเช่น -
3:38 - 3:43การวิ่งเป็นระยะทางไกล ๆ
หรือการขึ้นรถไฟเหาะตีลังกา -
3:43 - 3:45ผมรู้ดีว่าผมพลาดเรื่องสนุก ๆ พวกนั้น
-
3:45 - 3:48แต่ในทางกลับกัน
ผมเลือกที่จะให้ความสำคัญกับกิจกรรม -
3:48 - 3:52ที่ผมทำมันได้อย่างราบรื่น
ที่ผมมีความหลงไหล -
3:52 - 3:56เช่น กิจกรรมลูกเสือ ฟังเพลง
หรืออ่านหนังสือการ์ตูน -
3:56 - 3:59หรือการติดตามทีมกีฬา
ประจำเมืองบอสตันที่ผมคลั่งไคล้ -
3:59 - 4:02ใช่เลย (หัวเราะ)
-
4:02 - 4:06อย่างไรก็ดี บางครั้งผมจำเป็นใช้วิธีที่แตกต่าง
เพื่อที่จะทำบางสิ่งบางอย่างให้เกิดขึ้นได้ -
4:06 - 4:08โดยการปรับปรุงตกแต่งมันเสียหน่อย
-
4:08 - 4:12และผมต้องการเพิ่มบรรดาสิ่งเหล่านั้น
เข้าไปในรายการประเภท "ฉันทำได้" -
4:12 - 4:15อย่างเช่นเรื่องกลอง
ที่พวกคุณเพิ่งได้เห็นไปเมื่อสักครู่นี้ -
4:15 - 4:17นี่เป็นคลิปวิดีโอ
-
4:17 - 4:19ที่ผมเล่นเพลงไอ้แมงมุม (Spider-Man)
-
4:19 - 4:22ร่วมในวงโยธวาธิตโรงเรียนมัธยมฟอกซ์โบโร
-
4:22 - 4:24ในการแสดงช่วงพักครึ่งเวลา
เมื่อสองสามปีมาแล้ว -
4:24 - 4:26(วิดีโอ)
-
4:27 - 4:32♫ เพลงประกอบไอ้แมงมุม ♫
-
5:07 - 5:11(เสียงปรบมือ)
-
5:11 - 5:13ขอบคุณครับ
-
5:13 - 5:15เอาล่ะ เอาล่ะ
-
5:15 - 5:16มันเจ๋งทีเดียว
-
5:16 - 5:20ผมสามารถทำความฝันให้เป็นจริงได้
-
5:20 - 5:22นั่นคือการเล่นกลองสแนร์ในวงโยธวาธิต
-
5:22 - 5:25เพราะผมเชื่อว่า
ผมสามารถทำความฝันทุกอย่างให้เป็นจริงได้ -
5:25 - 5:30ซึ่งผมหวังว่า พวกคุณก็สามารถทำความฝันของคุณให้เป็นจริงได้ ด้วยแนวคิดนี้เช่นกัน
-
5:30 - 5:32ปรัชญาชีวิตข้อต่อไปของผมก็คือ
-
5:32 - 5:37ผมพาตัวเองไปอยู่
ในกลุ่มคนที่ผมอยากอยู่ด้วย -
5:37 - 5:39คืือกลุ่มคนที่มีคุณภาพสูง
-
5:39 - 5:43ผมโชคดีมาก ๆ ที่มีครอบครัวที่ยอดเยี่ยม
-
5:43 - 5:46พวกเขาคอยสนับสนุนผมตลอดมา
-
5:46 - 5:48และผมก็โชคดีมาก
-
5:48 - 5:51ที่มีกลุ่มเพื่อนสนิทที่โรงเรียน
-
5:51 - 5:55พวกเราเป็นก๊วนเฮฮาไปไหนไปกัน
พวกเราหลายคนคลั่งไคล้ในวงโยธาวาทิต -
5:55 - 5:57พวกเราชื่นชมวงของกันและกัน
-
5:57 - 6:00และพวกเราก็ช่วยเหลือกันในยามจำเป็น
-
6:00 - 6:05เรามองลึกเข้าไปในตัวตนของแต่ละคน
-
6:05 - 6:07และนี่ก็คือแนวการเฮฮาไปไหนไปกัน
ของพวกเรา -
6:07 - 6:09ตอนนี้พวกเราเป็นรุ่นน้องในโรงเรียนมัธยม
-
6:09 - 6:15แต่เราก็สามารถเป็นที่ปรึกษา
ให้กับสมาชิกรุ่นใหม่ ๆ ในวงได้ -
6:15 - 6:17ซึ่งพวกเราทำกันเป็นทีม
-
6:17 - 6:20สิ่งที่ผมรักในการได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม
อย่างเช่นวงโยธวาทิต -
6:20 - 6:23คือการได้สร้างดนตรีขึ้นมาด้วยกัน
-
6:23 - 6:28มันจับต้องได้ มันเป็นของจริง
และมันเข้ามาแทนทีโรคโพรจีเรีย -
6:28 - 6:30ผมจึงไม่ต้องกังวลกับโรคนี้
-
6:30 - 6:34เมื่อผมมีความสุขในยามที่ทำงานดนตรี
-
6:34 - 6:37ตอนที่กำลังถ่ายทำสารคดี
-
6:37 - 6:39หรือตอนที่ได้ออกทีวีอยู่สองสามครั้ง
-
6:39 - 6:41ผมรู้สึกว่ามันเป็นจุดสูงสุดของชีวิต
-
6:41 - 6:46ในแต่ละวัน เมื่อผมอยู่ท่ามกลางผู้คนใกล้ชิด
-
6:46 - 6:49พวกเขาให้พลังด้านบวกแก่ชีวิตผม
-
6:49 - 6:55และผมหวังว่า ผมจะสามารถส่งพลังด้านบวก
กลับไปให้ผู้คนรอบ ๆ ตัวผมได้เช่นกัน -
6:55 - 6:58(เสียงปรบมือ)
-
6:58 - 6:59ขอบคุณครับ
-
6:59 - 7:01ดังนั้น ใจความมันมีอยู่ว่า
-
7:01 - 7:05ผมหวังว่าคุณจะซาบซึ่ง
และรักครอบครัวของคุณ -
7:05 - 7:08รักเพื่อนของคุณ รักพี่น้องของคุณ
-
7:08 - 7:12แล้วบอกให้คนเหล่านั้นได้รับรู้
ไม่ว่าจะเป็นคนที่ให้คำปรึกษาคุณ -
7:12 - 7:14หรือชุมชนของคุณ
-
7:14 - 7:17เพราะพวกเขาเป็นสังคมที่เราได้พบเจอจริง ๆ
ในแต่ละวันของชีวิต -
7:17 - 7:21พวกเขาสามารถสร้างพลังในด้านสร้างสรรค์
ได้อย่างแท้จริง -
7:21 - 7:24ปรัชญาชีวิตข้อที่ 3 คือ
-
7:24 - 7:26จงเดินหน้าอย่าหยุดยั้ง
-
7:26 - 7:30นี่เป็นวลีของคุณที่น่าจะรู้จักดี วอลท์ ดีสนีย์
-
7:30 - 7:31มันเป็นหนึ่งในวลีประจำใจของผมเลยทีเดียว
-
7:31 - 7:34ผมจะหาเป้าหมายในชีวิตอยู่เสมอ
-
7:34 - 7:37ตั้งบางอย่างเป็นหมายให้ฝ่าฟัน
เพื่อให้ชีวิตผมมีความหมายยิ่งขึ้น -
7:37 - 7:39ซึ่งมันไม่เป็นจำเป็นต้องใหญ่โต
-
7:39 - 7:41มันอาจจะเป็นอะไรก็ได้
-
7:41 - 7:44เช่นการตั้งตารอหนังสือการ์ตูนเล่มใหม่
-
7:44 - 7:46หรือไม่ก็ตั้งตารอการไปเที่ยวกับครอบครัว
อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา -
7:46 - 7:49หรือไม่ก็ตั้งตารอการไปเที่ยวเฮฮากับกลุ่มเพื่อน
-
7:49 - 7:52หรือแม้แต่การตั้งตารองานฟุตบอล
ครั้งต่อไปของโรงเรียนมัธยม -
7:52 - 7:55ทั้งหมดนี้ ทำให้ผมมีเป้าหมาย
-
7:55 - 7:58และรู้ว่าอนาคตที่สดใสกำลังรอผมอยู่
-
7:58 - 8:02และอาจจะพาผมให้ผ่านพ้นช่วงเวลาแย่ ๆ ในชีวิต
ที่อาจจะต้องพบเจอ -
8:02 - 8:08แนวคิดแบบนี้มันรวมไปถึง
ความตั้งมั่นในการคิดให้ก้าวหน้าเสมอ -
8:08 - 8:11ผมพยายามอย่างหนัก
ที่จะไม่เสียเวลาไปกับการรู้สึกหดหู่กับตัวเอง -
8:11 - 8:15เพราะเมื่อผมหลงเสียเวลาแบบนั้น
ผมจะติดอยู่ในความขัดแย้งในจิตใจ -
8:15 - 8:19ว่ามันจะไม่มีพื้นที่ว่างสำหรับความสุข
หรือความรู้สึกด้านอื่น ๆ อีกต่อไป -
8:19 - 8:23จริง ๆ แล้วผมไม่ได้เฉยชา
ต่อความรู้สึกแย่ ๆ ที่เกิดขึ้นในใจ -
8:23 - 8:25ผมกลับยอมรับมัน
-
8:25 - 8:28ผมปล่อยให้มันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต
ซึ่งมันทำให้ผมรับรู้ว่ามันยังคงอยู่ -
8:28 - 8:32เพื่อที่ผมจะได้ทำในสิ่งที่ต้องทำ
คือก้าวข้ามมันไป -
8:32 - 8:35ตอนเด็ก ๆ ผมอยากเป็นวิศวกร
-
8:35 - 8:37ผมอยากเป็นนักประดิษฐ์
-
8:37 - 8:40ซึ่งสามารถขับเคลื่อนโลกอย่างก้าวกระโดด
ไปสู่อนาคตที่ดีขึ้น -
8:40 - 8:42มันอาจจะมาจากความคลั่งไคล้ในตัวต่อเลโก้
-
8:42 - 8:45และอิสรภาพในการแสดงออกถึงสิ่งที่ผมรู้สึก
-
8:45 - 8:48ขณะที่ผมกำลังประกอบตัวต่อเลโก้
ขึ้นมาเป็นรูปทรง -
8:48 - 8:53จริง ๆ แล้วแนวคิดนี้อาจจะมาจากครอบครัว
และที่ปรึกษาชีวิตของผม -
8:53 - 8:58ผู้ซึ่งทำให้ผมรู้สึกดี
และได้รับการเติมเต็มในชีวิต -
8:58 - 9:01ตอนนี้ความใฝ่ฝันของผมเปลี่ยนไปเล็กน้อย
-
9:01 - 9:04ผมอยากทำงานด้านชีววิทยา
-
9:04 - 9:08อาจจะเป็นสาขาชีววิทยาของเซลล์
หรือสาขาพันธุศาสตร์ -
9:08 - 9:12หรืออาจจะเป็นสาขาชีวเคมี หรืออะไรก็ได้
-
9:12 - 9:16คนนี้คือเพื่อนของผม คนที่ผมเคารพ
-
9:16 - 9:19ฟรานซีส คอลลินส์
ผู้อำนวยการสถาบันสุขภาพแห่งชาติ
(National Institutes of Health) -
9:19 - 9:23นี่คือเรา 2 คนในงาน TEDMED เมื่อปีก่อน
เรากำลังพูดคุยกันอย่างออกรส -
9:23 - 9:26ผมรู้สึกว่า ไม่ว่าสิ่งใดที่ผมต้องการจะเป็น
-
9:26 - 9:30ผมเชื่อว่าผมสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้
-
9:30 - 9:34และเมื่อผมเดินหน้าเปลี่ยนแปลงโลก
ผมก็จะมีความสุข -
9:34 - 9:37ประมาณ 4 ปีมาแล้ว
-
9:37 - 9:39HBO เริ่มถ่ายทำสารคดี
-
9:39 - 9:42เกี่ยวกับครอบครัวผมและตัวผม
สารคดีนี้ชื่อว่า "ชีวิตในมุมมองของแซม"
(Life According to Sam) -
9:42 - 9:46มันเป็นประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่
แต่นั่นมันก็ 4 ปีมาแล้ว -
9:46 - 9:50ซึ่งก็เหมือน ๆ กันทุกคน
มุมมองเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไป -
9:50 - 9:54และหวังว่ามันจะมีความเป็นผู้ใหญ่เพียงพอ
ดังเช่นที่ผมเลือกอาชีพในอนาคตของผม -
9:54 - 9:59แต่กระนั้น บางอย่างก็ยังคงเดิม
ตลอดเวลาที่ผ่านมา -
9:59 - 10:03อย่างเช่น จิตใจของผม และปรัชญาชีวิต
-
10:03 - 10:05ผมอยากให้พวกคุณได้ดู
-
10:05 - 10:08คลิปวิดีโอเกี่ยวกับตัวผมเองตอนเด็ก ๆ
-
10:08 - 10:11ซึ่งผมรู้สึกว่ามันช่าง
สอดคล้องกับปรัชญาของผม -
10:11 - 10:13(คลิปวิดีโอ)
-
10:13 - 10:16เมื่อผมได้เข้าใจมากขึ้นในเชิงพันธุศาสตร์
-
10:16 - 10:20ผมจึงไม่ค่อยใส่ใจมันเท่าไรแล้ว
-
10:20 - 10:21มันเคยเป็น
-
10:21 - 10:24สิ่งที่ขัดขวางผมจากการทำสิ่งต่าง ๆ
-
10:24 - 10:27ทำให้เด็กหลาย ๆ คนต้องตาย
-
10:27 - 10:30ทำให้ทุกคนต้องวิตก
-
10:30 - 10:35แต่ตอนนี้ ผมรู้แล้ว
ว่ามันเป็นแค่โรคโปรตีนผิดปกติ -
10:35 - 10:39ที่ทำให้โครงสร้างของเซลล์อ่อนแอ
-
10:40 - 10:42ดังนั้น
-
10:42 - 10:45มันจึงไม่เป็นภาระสำหรับผมอีกต่อไป
-
10:45 - 10:48ผมไม่พะวงคิดถึง
-
10:48 - 10:52โรคโพรจีเรีย ว่ามันเป็นตัวเป็นตน
ที่คอยหลอกหลอนผม -
10:56 - 10:58ดีใช่ไหมล่ะ ?
-
10:58 - 11:02(เสียงปรบมือ)
-
11:02 - 11:03ขอบคุณครับ
-
11:03 - 11:06คุณคงพอจะเห็นภาพว่า
ผมได้ยึดถือแนวคิดนี้มาตลอดหลายปี -
11:06 - 11:10แต่จริง ๆ แล้ว
ผมไม่เคยนำปรัชญาเหล่านี้มาใช้จริง ๆ -
11:10 - 11:14แม้แต่ครั้งเดียว จนกระทั่ง
เดือนมกราคมที่ผ่านมา -
11:14 - 11:19ผมป่วยมากด้วยอาการหลอดลมอักเสบ
และผมต้องอยู่โรงพยาบาลหลายวัน -
11:19 - 11:24ผมต้องถูกแยกจากสิ่งแวดล้อมทั้งหมดในชีวิต
ที่ผมให้คุณค่าว่า -
11:24 - 11:25ทำให้ผมเป็นผม
-
11:25 - 11:28ที่มอบตัวตนให้กับผม
-
11:28 - 11:31แต่เมื่อได้รู้ว่า ผมมีอาการดีขึ้น
-
11:31 - 11:34และคิดไปถึงเวลา
ที่ผมจะได้กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง -
11:34 - 11:37มันช่วยให้ผมเดินหน้าต่อไปได้
-
11:37 - 11:39บางครั้งผมต้องกล้า
-
11:39 - 11:41ซึ่งมันไม่ง่ายเลย
-
11:41 - 11:43และบางครั้ง
ผมต้องพบความผิดหวังจนเสียศูนย์ -
11:43 - 11:44ผมเคยมีวันที่แย่
-
11:44 - 11:48แต่ผมตระหนักว่าการมีความกล้าหาญ มันไม่ง่าย
-
11:48 - 11:52สำหรับผม มันคือกุญแจสำคัญ
ที่จะทำให้เดินหน้าต่อไปได้ -
11:52 - 11:54และทั้งหมดนี้
-
11:54 - 11:58ผมไม่เสียเวลารู้สึกแย่กับตัวเอง
-
11:58 - 12:01ผมพาตัวเองไปอยู่ร่วมกับผู้คน
ที่ผมอยากจะอยู่ด้วย -
12:01 - 12:03และผมมุ่งมั่นที่จะเดินหน้าต่อไป
-
12:03 - 12:07และด้วยปรัชญานี้ ผมหวังว่าทุก ๆ คน
-
12:07 - 12:09จะก้าวข้ามอุปสรรคของตัวเอง
-
12:09 - 12:12และมีชีวิตที่มีความสุขเช่นเดียวกัน
-
12:12 - 12:13อ้อ ช้าก่อน ยังไม่หมดแค่นั้น
-
12:13 - 12:16ผมมีคำแนะนำอีกอย่าง
-
12:16 - 12:17(หัวเราะ)
-
12:17 - 12:20อย่าพลาดงานเลี้ยง ถ้าคุณสามารถไปร่วมได้
-
12:20 - 12:22โรงเรียนผม
จะมีงานเลี้ยงเต้นรำต้อนรับศิษย์เก่าในคืนพรุ่งนี้ -
12:22 - 12:24และผมจะไปร่วมแน่นอน
-
12:24 - 12:26ขอบคุณมากครับ
-
12:26 - 12:31(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ปรัชญาชีวิตของผมเพื่อชีวิตที่มีความสุข | แซม เบิร์นส์ (Sam Berns)| TEDxMidAtlantic
- Description:
-
more » « less
แซมได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคโพรจีเรีย (Progeria ) ตอนอายุ 2 ขวบ โรคนี้เป็นโรคที่ไม่ค่อยมีคนเป็น มันทำให้ร่างกายแก่ลงอย่างรวดเร็ว แต่แซมได้มาเล่าถึงปรัชญาของชีวิตที่มีความสุขในการพูดนี้
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 12:46
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
MeMe Kassiri accepted Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
|
MeMe Kassiri edited Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
|
MeMe Kassiri edited Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic | |
|
Amaranta Heredia Jaén approved Thai subtitles for My Philosophy for a Happy Life: Sam Berns at TEDxMidAtlantic |