Return to Video

Anish Kapoor in "London" - Season 10 - "Art in the Twenty-First Century" | Art21

  • 0:32 - 0:34
    [ANISH KAPOOR]
    Volgens mij zijn voorwerpen bedrieglijk
  • 0:36 - 0:39
    Ze zijn nooit wat ze op het
    eerste gezicht lijken te zijn.
  • 0:43 - 0:47
    We bekijken ze meestal met liefde,
  • 0:47 - 0:50
    haat, verlangen, afkeer of wat dan ook.
  • 0:51 - 0:53
    De kijker is betrokken.
  • 0:53 - 0:54
    Er is altijd een gesprek.
  • 1:01 - 1:06
    En een van de dingen waar ik
    tijdens mijn proces op gestoten ben,
  • 1:06 - 1:11
    is die onzekerheid over
    wat het voorwerp is.
  • 1:16 - 1:19
    Is de ruimte van dit object
    daarbinnen of is het hierbuiten?
  • 1:19 - 1:22
    Het -- het voelt alsof het hier ergens is.
  • 1:27 - 1:29
    Waarom proberen de
    camera te verbergen?
  • 1:29 - 1:31
    Misschien is het niet
    anders mogelijk hier.
  • 1:32 - 1:34
    Zelfs daar, zie je,
    komt de camera in beeld.
  • 1:40 - 1:44
    Gepolijste voorwerpen komen
    al heel lang voor in de kunst.
  • 1:44 - 1:46
    Maar ze waren allemaal bol.
  • 1:48 - 1:50
    Ik heb gewerkt met concaafheid
  • 1:52 - 1:55
    en wat dat heeft, is een focus.
  • 1:55 - 1:58
    Het vergroot en zet alles ondersteboven
  • 2:01 - 2:03
    en op dat moment komt er een
    vorm van duizeligheid.
  • 2:05 - 2:09
    En het is dat gevoel, van het
    object binnenstebuiten te keren,
  • 2:09 - 2:11
    waar ik erg van hou.
  • 2:14 - 2:18
    We zien geometrie als iets kenbaar.
  • 2:18 - 2:20
    Het interessante aan geometrie echter,
  • 2:20 - 2:26
    is wanneer het tot de zoveelste
    graad van weten verheven wordt,
  • 2:26 - 2:28
    dat het onkenbaar wordt.
  • 2:29 - 2:30
    Hier is er nog een...
  • 2:30 - 2:34
    die hetzelfde doet, maar
    op een andere manier.
  • 2:35 - 2:38
    Dit is een rechthoek,
    met een gebogen rand.
  • 2:39 - 2:42
    Het is een rechte lijn hier en
    een rechte lijn daar.
  • 2:44 - 2:48
    Maar al het oppervlak
    daartussen is gebogen.
  • 2:48 - 2:52
    Dus het doet alles wat ik
    van een object wil, namelijk
  • 2:52 - 2:53
    dat het concaaf wordt.
  • 3:02 - 3:06
    Lewis Carroll stelt een
    wereld voor waarin je kan vallen.
  • 3:06 - 3:08
    Je weet wel, het konijnenhol
    of wat het ook is.
  • 3:08 - 3:14
    En het is dat gevoel van vallen
    dat een groot deel is van
  • 3:14 - 3:14
    concaafheid.
  • 3:18 - 3:21
    Als kunstenaars voeren we
    ons onderricht uit in het openbaar.
  • 3:22 - 3:26
    We kunnen nooit zeker zijn of
    het een succes zal zijn, in termen van
  • 3:26 - 3:27
    wat het werk oplevert.
  • 3:29 - 3:31
    Men moet het gewoon riskeren.
  • 3:35 - 3:39
    Ik heb mensen een ruimte zien
    binnen gaan en dit zien doen
  • 3:39 - 3:39
    zo
  • 3:40 - 3:42
    Geweldig, dat is mijn bedoeling.
  • 3:43 - 3:46
    Dat gevoel van, "hoe is dat mogelijk?"
  • 3:50 - 3:55
    Sinds 'Cloud Gate' klaar was,
    hebben al 200 miljoen mensen
  • 3:55 - 3:57
    het gezien, wat opmerkelijk is.
  • 3:57 - 4:02
    En 200 miljoen mensen
    betekent blijkbaar 500 miljoen
  • 4:02 - 4:05
    selfies [lacht], wat ik geweldig vind.
  • 4:09 - 4:13
    Toen ik het voor het eerst maakte,
    voelde ik dat het te populair was,
  • 4:13 - 4:15
    te...gemakkelijk.
  • 4:16 - 4:21
    En terwijl ik daarmee zat,
    realiseerde ik me dat het iets
  • 4:21 - 4:22
    eerder bijzonder doet.
  • 4:23 - 4:26
    Wanneer je er in de buurt bent,
    lijkt het gigantisch
  • 4:26 - 4:29
    maar je hoeft niet te ver weg te
    stappen tot het dat niet meer is.
  • 4:30 - 4:33
    Het heeft een soort glijdende schaal.
  • 4:35 - 4:37
    De grootte van een ding,
    is de grootte
  • 4:37 - 4:39
    van een ding.
    Groot, klein, ...
  • 4:39 - 4:43
    De schaal van een ding echter,
    is een vreemde combinatie van
  • 4:43 - 4:47
    betekenis, grootte en emotionaliteit.
  • 4:50 - 4:55
    Het slaagt erin te zeggen: "de maat
    van mijn lichaam, is in zo'n relatie
  • 4:55 - 4:59
    tot het object
    dat het iets met mijn geest doet."
  • 5:03 - 5:07
    Leidt dat er dan toe dat
    men zichzelf afvraagt hoe groot,
  • 5:07 - 5:10
    hoe klein, hoe
    belangrijk men is of
  • 5:10 - 5:12
    een variatie op al die dingen?
  • 5:20 - 5:22
    Zoals alle kleine, brave Indiase jongetjes
  • 5:22 - 5:24
    was ik ervan overtuigd dat
    ingenieur worden
  • 5:24 - 5:27
    de enige optie was.
  • 5:28 - 5:32
    Maar toen ik op mijn 17de de beslissing
    had genomen om kunstenaar te worden,
  • 5:32 - 5:34
    wist ik dat dat mijn lotsbestemming was.
  • 5:38 - 5:40
    Ik kwam hier om naar de
    kunstacademie te gaan.
  • 5:41 - 5:44
    En omdat Londen zo
    prachtig kosmopolitisch is,
  • 5:44 - 5:45
    ben ik gebleven.
  • 5:52 - 5:54
    Kom mee en ik zal proberen
    uit te leggen wat we
  • 5:54 - 5:56
    hiernaast aan het doen zijn.
    Of waar we aan denken.
  • 6:07 - 6:11
    Ik ben bezig met een
    aantal vormen te maken,
  • 6:12 - 6:15
    ze zijn allemaal vrij organisch
    en hebben allemaal een binnenkant.
  • 6:16 - 6:22
    En we vragen ons af hoe we het proces...
  • 6:23 - 6:24
    eenvoudiger kunnen maken.
  • 6:26 - 6:29
    Ik begin iets door op de muur te tekenen
  • 6:29 - 6:31
    of op een stuk papier of op wat dan ook.
  • 6:32 - 6:34
    Ik denk er op voorhand niet over na,
  • 6:34 - 6:35
    ik laat het gewoon ontstaan.
  • 6:37 - 6:41
    En ik probeer de implicaties
    ervan te volgen.
  • 6:41 - 6:44
    Maar dan moet iemand ze uiteraard maken.
  • 6:46 - 6:49
    Dit is gemaakt door Hilary,
  • 6:49 - 6:50
    die daar aan het werk is.
  • 6:50 - 6:55
    Het vergt een bepaalde
    manier van denken om het accuraat te doen.
  • 6:57 - 7:00
    Over de jaren heen hebben
    zij en ik langzaam begrepen
  • 7:00 - 7:04
    hoe je een tekening zo nauwkeurig
    genoeg maakt, zodat het object
  • 7:04 - 7:06
    daadwerkelijk goed in elkaar
    past en zo verder.
  • 7:11 - 7:15
    Ik ben opgegroeid in Dehradun,
    in het noorden van India,
  • 7:15 - 7:18
    aan de voet van de Himalaya.
  • 7:18 - 7:22
    Dus in het bovenste gedeelte van de stad,
  • 7:23 - 7:24
    waren de bergen.
  • 7:25 - 7:28
    Ze waren een soort constante,
    mysterieuze aanwezigheid
  • 7:30 - 7:33
    Dat is iets dat al sinds mijn heel vroege
  • 7:33 - 7:38
    pigment-werken - 40 jaar geleden -
    aanwezig was tot in deze lege
  • 7:38 - 7:39
    bergen.
  • 7:41 - 7:45
    De stelling hier is in ieder geval
    dat er een plek of een ruimte
  • 7:45 - 7:47
    daar doorheen is, daarachter.
  • 7:48 - 7:49
    Het is nooit alleen fysiek,
  • 7:49 - 7:51
    er is altijd iets anders is.
  • 7:54 - 7:57
    Ik heb vaak gewerkt met donkere blauwen,
  • 7:58 - 8:02
    dit heel erg donkere zwart-zwart
    waar ik momenteel mee
  • 8:02 - 8:05
    aan het werk ben. En rood als zwartheid.
  • 8:05 - 8:06
    Rood als duisternis.
  • 8:06 - 8:07
    Rood als interieur.
  • 8:26 - 8:30
    Ik denk aan kleur als
    een onderdompelde kwaliteit
  • 8:33 - 8:35
    dat een beetje is zoals een douche nemen.
  • 8:35 - 8:37
    Je gaat in de douche, je wordt nat.
  • 8:37 - 8:39
    Eens je voor een rood
    object gestaan hebt,
  • 8:39 - 8:40
    dan word je rood.
  • 8:40 - 8:43
    Het is volledig met jou, rondom je.
  • 8:44 - 8:48
    Het is in wezen een reflectie
    van een binnenkant.
  • 8:49 - 8:51
    Ik word hierdoor gedefinieerd,
  • 8:51 - 8:54
    maar eigenlijk, als ik mijn
    ogen sluit, ben ik dat niet.
  • 8:54 - 8:56
    Ik ben iets volledig anders.
  • 8:56 - 8:57
    Ik ben uitgestrekt.
  • 9:00 - 9:02
    En dat heeft, geloof ik,
    te maken met rood.
  • 9:05 - 9:09
    Voorwerpen representeren
    deze psychische voorstellen.
  • 9:18 - 9:23
    'Symphony for a Beloved Son'
    zijn transportbanden
  • 9:23 - 9:30
    waar grote klonten was op staan,
    die traag naar de top gaan en vallen
  • 9:31 - 9:34
    waarbij ze - hoop ik - een
    enorme knoeiboel maken.
  • 9:36 - 9:42
    Waar ik uiteraard op uit ben, is
    dat gevoel van aanwezigheid,
  • 9:42 - 9:48
    verval, proces - alles dat zowel
    door de mechanische procedure,
  • 9:48 - 9:51
    als door het sculptuur zelf
    vertegenwoordigd worden.
  • 10:00 - 10:06
    Hier is een werk dat bestaat uit
    ongeveer 20 ton was met dit grote blok
  • 10:06 - 10:09
    dat langzaam draait.
  • 10:10 - 10:11
    Er gebeurt niet veel.
  • 10:14 - 10:15
    Het heet 'My Red Homeland'.
  • 10:17 - 10:21
    Omdat mijn thuisland rood is,
    zowel intern en - [lacht]
  • 10:21 - 10:23
    en extern.
  • 10:30 - 10:32
    Men doet niet aan psychoanalyse,
  • 10:32 - 10:33
    voor de lol.
  • 10:35 - 10:38
    Ik bedoel, ik heb het ongeveer
    30 jaar lang gedaan.
  • 10:42 - 10:45
    Ik deed het omdat het nodig was.
  • 10:55 - 11:00
    Ik hou ervan omdat het een proces is dat
  • 11:00 - 11:05
    mijn innerlijke wereld
    even belangrijk, zo niet belangrijker,
  • 11:05 - 11:08
    voorstelt dan de zogenaamde werkelijkheid.
  • 11:10 - 11:12
    En de taak is dan om daar
    mee aan de slag te gaan.
  • 11:14 - 11:16
    Dat is precies wat er in
    het atelier gebeurt.
  • 11:18 - 11:20
    Men komt steeds weer terug.
  • 11:20 - 11:22
    "Wat is deze verdomde obsessie met rood?"
  • 11:24 - 11:26
    "Waarom moet ik het
    opnieuw en opnieuw doen?"
  • 11:27 - 11:29
    Weet je, ik kan er niets aan doen.
  • 11:29 - 11:30
    Het is er gewoon.
  • 11:33 - 11:35
    Kunstenaar zijn, is een lange carrière.
  • 11:36 - 11:43
    Er is veel te doen en zichzelf
    werkelijk openstellen voor zichzelf
  • 11:43 - 11:45
    is het moeilijkste werk dat je kan doen.
Title:
Anish Kapoor in "London" - Season 10 - "Art in the Twenty-First Century" | Art21
Description:

more » « less
Video Language:
English
Team:
Art21
Project:
"Art in the Twenty-First Century" broadcast series
Duration:
12:38

Dutch subtitles

Revisions