WEBVTT

00:00:31.626 --> 00:00:34.488
[ANISH KAPOOR]
Volgens mij zijn voorwerpen bedrieglijk

00:00:35.640 --> 00:00:39.360
Ze zijn nooit wat ze op het
eerste gezicht lijken te zijn.

00:00:42.720 --> 00:00:46.598
We bekijken ze meestal met liefde,

00:00:46.598 --> 00:00:50.280
haat, verlangen, afkeer of wat dan ook.

00:00:51.117 --> 00:00:52.558
De kijker is betrokken.

00:00:52.558 --> 00:00:53.755
Er is altijd een gesprek.

00:01:00.960 --> 00:01:05.580
En een van de dingen waar ik
tijdens mijn proces op gestoten ben,

00:01:05.580 --> 00:01:10.740
is die onzekerheid over
wat het voorwerp is.

00:01:15.517 --> 00:01:18.577
Is de ruimte van dit object
daarbinnen of is het hierbuiten?

00:01:19.080 --> 00:01:21.900
Het -- het voelt alsof het hier ergens is.

00:01:27.240 --> 00:01:29.099
Waarom proberen de
camera te verbergen?

00:01:29.340 --> 00:01:31.390
Misschien is het niet
anders mogelijk hier.

00:01:32.400 --> 00:01:34.500
Zelfs daar, zie je,
komt de camera in beeld.

00:01:39.960 --> 00:01:43.559
Gepolijste voorwerpen komen
al heel lang voor in de kunst.

00:01:44.460 --> 00:01:46.020
Maar ze waren allemaal bol.

00:01:47.640 --> 00:01:49.560
Ik heb gewerkt met concaafheid

00:01:52.500 --> 00:01:54.720
en wat dat heeft, is een focus.

00:01:55.320 --> 00:01:58.500
Het vergroot en zet alles ondersteboven

00:02:00.600 --> 00:02:03.120
en op dat moment komt er een
vorm van duizeligheid.

00:02:04.754 --> 00:02:09.067
En het is dat gevoel, van het
object binnenstebuiten te keren,

00:02:09.067 --> 00:02:10.740
waar ik erg van hou.

00:02:14.160 --> 00:02:17.640
We zien geometrie als iets kenbaar.

00:02:17.640 --> 00:02:20.430
Het interessante aan geometrie echter,

00:02:20.430 --> 00:02:25.500
is wanneer het tot de zoveelste
graad van weten verheven wordt,

00:02:26.220 --> 00:02:27.780
dat het onkenbaar wordt.

00:02:28.740 --> 00:02:30.120
Hier is er nog een...

00:02:30.120 --> 00:02:33.880
die hetzelfde doet, maar
op een andere manier.

00:02:34.560 --> 00:02:38.400
Dit is een rechthoek,
met een gebogen rand.

00:02:39.420 --> 00:02:42.420
Het is een rechte lijn hier en
een rechte lijn daar.

00:02:43.920 --> 00:02:47.640
Maar al het oppervlak
daartussen is gebogen.

00:02:47.640 --> 00:02:52.440
Dus het doet alles wat ik
van een object wil, namelijk

00:02:52.440 --> 00:02:53.490
dat het concaaf wordt.

00:03:01.500 --> 00:03:05.880
Lewis Carroll stelt een
wereld voor waarin je kan vallen.

00:03:05.880 --> 00:03:08.220
Je weet wel, het konijnenhol
of wat het ook is.

00:03:08.220 --> 00:03:13.500
En het is dat gevoel van vallen
dat een groot deel is van

00:03:13.500 --> 00:03:14.220
concaafheid.

00:03:18.180 --> 00:03:21.090
Als kunstenaars voeren we
ons onderricht uit in het openbaar.

00:03:22.260 --> 00:03:25.980
We kunnen nooit zeker zijn of
het een succes zal zijn, in termen van

00:03:25.980 --> 00:03:27.060
wat het werk oplevert.

00:03:29.160 --> 00:03:30.540
Men moet het gewoon riskeren.

00:03:34.746 --> 00:03:38.589
Ik heb mensen een ruimte zien
binnen gaan en dit zien doen

00:03:38.589 --> 00:03:39.480
zo

00:03:40.140 --> 00:03:42.240
Geweldig, dat is mijn bedoeling.

00:03:43.380 --> 00:03:45.600
Dat gevoel van, "hoe is dat mogelijk?"

00:03:50.100 --> 00:03:54.900
Sinds 'Cloud Gate' klaar was,
hebben al 200 miljoen mensen

00:03:54.900 --> 00:03:56.940
het gezien, wat opmerkelijk is.

00:03:56.940 --> 00:04:02.340
En 200 miljoen mensen
betekent blijkbaar 500 miljoen

00:04:02.340 --> 00:04:04.980
selfies [lacht], wat ik geweldig vind.

00:04:09.180 --> 00:04:12.840
Toen ik het voor het eerst maakte,
voelde ik dat het te populair was,

00:04:12.840 --> 00:04:14.880
te...gemakkelijk.

00:04:15.720 --> 00:04:20.760
En terwijl ik daarmee zat,
realiseerde ik me dat het iets

00:04:20.760 --> 00:04:21.840
eerder bijzonder doet.

00:04:23.340 --> 00:04:25.820
Wanneer je er in de buurt bent,
lijkt het gigantisch

00:04:25.820 --> 00:04:29.180
maar je hoeft niet te ver weg te
stappen tot het dat niet meer is.

00:04:29.640 --> 00:04:32.520
Het heeft een soort glijdende schaal.

00:04:35.080 --> 00:04:36.937
De grootte van een ding,
is de grootte

00:04:36.937 --> 00:04:38.563
van een ding.
Groot, klein, ...

00:04:38.563 --> 00:04:42.900
De schaal van een ding echter,
is een vreemde combinatie van

00:04:42.900 --> 00:04:47.340
betekenis, grootte en emotionaliteit.

00:04:49.620 --> 00:04:55.200
Het slaagt erin te zeggen: "de maat
van mijn lichaam, is in zo'n relatie

00:04:55.200 --> 00:04:59.100
tot het object
dat het iets met mijn geest doet."

00:05:02.700 --> 00:05:06.660
Leidt dat er dan toe dat
men zichzelf afvraagt hoe groot,

00:05:06.660 --> 00:05:10.249
hoe klein, hoe
belangrijk men is of

00:05:10.249 --> 00:05:11.680
een variatie op al die dingen?

00:05:19.980 --> 00:05:21.980
Zoals alle kleine, brave Indiase jongetjes

00:05:21.980 --> 00:05:24.040
was ik ervan overtuigd dat
ingenieur worden

00:05:24.040 --> 00:05:27.370
de enige optie was.

00:05:27.900 --> 00:05:31.520
Maar toen ik op mijn 17de de beslissing
had genomen om kunstenaar te worden,

00:05:31.520 --> 00:05:34.100
wist ik dat dat mijn lotsbestemming was.

00:05:38.100 --> 00:05:40.290
Ik kwam hier om naar de
kunstacademie te gaan.

00:05:40.921 --> 00:05:44.500
En omdat Londen zo
prachtig kosmopolitisch is,

00:05:44.500 --> 00:05:45.270
ben ik gebleven.

00:05:51.550 --> 00:05:53.790
Kom mee en ik zal proberen
uit te leggen wat we

00:05:53.790 --> 00:05:56.221
hiernaast aan het doen zijn.
Of waar we aan denken.

00:06:07.210 --> 00:06:11.100
Ik ben bezig met een
aantal vormen te maken,

00:06:11.640 --> 00:06:15.240
ze zijn allemaal vrij organisch
en hebben allemaal een binnenkant.

00:06:16.140 --> 00:06:21.540
En we vragen ons af hoe we het proces...

00:06:23.040 --> 00:06:24.230
eenvoudiger kunnen maken.

00:06:26.340 --> 00:06:29.220
Ik begin iets door op de muur te tekenen

00:06:29.220 --> 00:06:31.320
of op een stuk papier of op wat dan ook.

00:06:31.980 --> 00:06:33.700
Ik denk er op voorhand niet over na,

00:06:34.140 --> 00:06:35.480
ik laat het gewoon ontstaan.

00:06:36.720 --> 00:06:41.400
En ik probeer de implicaties
ervan te volgen.

00:06:41.400 --> 00:06:44.040
Maar dan moet iemand ze uiteraard maken.

00:06:45.960 --> 00:06:48.900
Dit is gemaakt door Hilary,

00:06:48.900 --> 00:06:50.090
die daar aan het werk is.

00:06:50.220 --> 00:06:54.900
Het vergt een bepaalde
manier van denken om het accuraat te doen.

00:06:56.520 --> 00:07:00.480
Over de jaren heen hebben
zij en ik langzaam begrepen

00:07:00.480 --> 00:07:03.900
hoe je een tekening zo nauwkeurig
genoeg maakt, zodat het object

00:07:03.900 --> 00:07:06.420
daadwerkelijk goed in elkaar
past en zo verder.

00:07:10.800 --> 00:07:14.520
Ik ben opgegroeid in Dehradun,
in het noorden van India,

00:07:15.360 --> 00:07:18.000
aan de voet van de Himalaya.

00:07:18.000 --> 00:07:21.720
Dus in het bovenste gedeelte van de stad,

00:07:22.560 --> 00:07:24.120
waren de bergen.

00:07:24.780 --> 00:07:27.960
Ze waren een soort constante,
mysterieuze aanwezigheid

00:07:29.700 --> 00:07:32.520
Dat is iets dat al sinds mijn heel vroege

00:07:32.520 --> 00:07:38.280
pigment-werken - 40 jaar geleden -
aanwezig was tot in deze lege

00:07:38.280 --> 00:07:39.042
bergen.

00:07:41.100 --> 00:07:45.120
De stelling hier is in ieder geval
dat er een plek of een ruimte

00:07:45.120 --> 00:07:46.620
daar doorheen is, daarachter.

00:07:47.820 --> 00:07:49.140
Het is nooit alleen fysiek,

00:07:49.140 --> 00:07:51.240
er is altijd iets anders is.

00:07:53.600 --> 00:07:57.420
Ik heb vaak gewerkt met donkere blauwen,

00:07:58.140 --> 00:08:01.560
dit heel erg donkere zwart-zwart
waar ik momenteel mee

00:08:01.560 --> 00:08:05.000
aan het werk ben. En rood als zwartheid.

00:08:05.000 --> 00:08:06.084
Rood als duisternis.

00:08:06.084 --> 00:08:07.181
Rood als interieur.

00:08:26.280 --> 00:08:30.420
Ik denk aan kleur als
een onderdompelde kwaliteit

00:08:32.640 --> 00:08:34.980
dat een beetje is zoals een douche nemen.

00:08:35.490 --> 00:08:37.198
Je gaat in de douche, je wordt nat.

00:08:37.198 --> 00:08:39.194
Eens je voor een rood
object gestaan hebt,

00:08:39.194 --> 00:08:40.010
dan word je rood.

00:08:40.500 --> 00:08:42.720
Het is volledig met jou, rondom je.

00:08:44.160 --> 00:08:47.520
Het is in wezen een reflectie
van een binnenkant.

00:08:49.080 --> 00:08:50.520
Ik word hierdoor gedefinieerd,

00:08:51.120 --> 00:08:54.240
maar eigenlijk, als ik mijn
ogen sluit, ben ik dat niet.

00:08:54.240 --> 00:08:56.280
Ik ben iets volledig anders.

00:08:56.280 --> 00:08:57.240
Ik ben uitgestrekt.

00:09:00.000 --> 00:09:02.467
En dat heeft, geloof ik,
te maken met rood.

00:09:05.040 --> 00:09:09.240
Voorwerpen representeren
deze psychische voorstellen.

00:09:18.300 --> 00:09:22.818
'Symphony for a Beloved Son'
zijn transportbanden

00:09:22.818 --> 00:09:30.120
waar grote klonten was op staan,
die traag naar de top gaan en vallen

00:09:31.320 --> 00:09:33.720
waarbij ze - hoop ik - een
enorme knoeiboel maken.

00:09:36.480 --> 00:09:41.520
Waar ik uiteraard op uit ben, is
dat gevoel van aanwezigheid,

00:09:41.520 --> 00:09:47.880
verval, proces - alles dat zowel
door de mechanische procedure,

00:09:47.880 --> 00:09:51.000
als door het sculptuur zelf
vertegenwoordigd worden.

00:10:00.000 --> 00:10:06.120
Hier is een werk dat bestaat uit
ongeveer 20 ton was met dit grote blok

00:10:06.120 --> 00:10:08.760
dat langzaam draait.

00:10:09.600 --> 00:10:10.610
Er gebeurt niet veel.

00:10:13.500 --> 00:10:15.060
Het heet 'My Red Homeland'.

00:10:16.530 --> 00:10:20.710
Omdat mijn thuisland rood is,
zowel intern en - [lacht]

00:10:20.710 --> 00:10:22.620
en extern.

00:10:29.761 --> 00:10:32.321
Men doet niet aan psychoanalyse,

00:10:32.321 --> 00:10:33.300
voor de lol.

00:10:34.620 --> 00:10:38.460
Ik bedoel, ik heb het ongeveer
30 jaar lang gedaan.

00:10:41.611 --> 00:10:45.204
Ik deed het omdat het nodig was.

00:10:54.845 --> 00:10:59.640
Ik hou ervan omdat het een proces is dat

00:10:59.640 --> 00:11:05.220
mijn innerlijke wereld
even belangrijk, zo niet belangrijker,

00:11:05.220 --> 00:11:08.040
voorstelt dan de zogenaamde werkelijkheid.

00:11:09.600 --> 00:11:12.420
En de taak is dan om daar
mee aan de slag te gaan.

00:11:13.500 --> 00:11:15.640
Dat is precies wat er in
het atelier gebeurt.

00:11:17.700 --> 00:11:20.040
Men komt steeds weer terug.

00:11:20.040 --> 00:11:22.140
"Wat is deze verdomde obsessie met rood?"

00:11:23.820 --> 00:11:26.460
"Waarom moet ik het
opnieuw en opnieuw doen?"

00:11:27.240 --> 00:11:29.100
Weet je, ik kan er niets aan doen.

00:11:29.100 --> 00:11:30.120
Het is er gewoon.

00:11:33.480 --> 00:11:35.460
Kunstenaar zijn, is een lange carrière.

00:11:36.240 --> 00:11:43.140
Er is veel te doen en zichzelf
werkelijk openstellen voor zichzelf

00:11:43.140 --> 00:11:45.060
is het moeilijkste werk dat je kan doen.