-
Cześć, nazywam się Tony
-
a to jest Every Frame a Painting
-
gdzie analizujemy konstrukcje filmu.
-
Obecnie w sieci jest mnóstwo świetnych filmów
-
analizujących filmową zawartość i schematy,
-
ale wydaje mi się, że gubimy treść
o aktualnej formie -
-
wiesz: obrazu i dźwięku
-
W każdym razie, film
który dzisiaj omówię
-
jest wspaniałym przykładem
sztuki i rzemiosła.
-
Jest to film Matka z 2009 roku
w reżyserii Joon-ho Bonga
-
Jeżeli jeszcze go nie widziałeś,
-
jest to film o człowieku niesłusznie skazanym za morderstwo
-
i jeżeli nie znasz Joon-ho Bonga,
-
to wiec że jest on niesamowity.
-
Facet jest poważnie najlepszy.
-
Uprzedzam, będą
spoilery całego filmu.
-
Jeżeli nie chcesz spoilerów,
przestań oglądać i odpal film.
-
Gotowy? Dobra.
-
Film jest kombinacją dwóch technik,
które chciałbym dzisiaj poruszyć.
-
Pierwszą z nich jest kręcenie ważnych
dla historii momentów z profilu.
-
Druga jest realizowana
przy użyciu teleobiektywów.
-
A więc normalnie, nagrywając aktora
chcesz widzieć jego twarz.
-
Jeżeli kamera jest ustawiona przed aktorem,
-
to jest to generalnie najlepsze wyjście dla nas
widzimy malujące się emocje.
-
Jeżeli nagrywamy coś z daleka
profil twarzy
-
jest odrobinę straszny
-
i surowy.
-
Jak to.
-
Porównując do tego.
-
Boże. Stop. O Boże!
-
Teraz jest dziwna część.
-
Chwyć teleobiektyw,
-
i ogranicz przestrzeń.
-
My zrobimy to cały czas
w filmach do zbliżeń.
-
Jest to bardziej wdzięczne
-
i te rozmyte tło
daje nam ten piękny efekt.
-
Ale kiedy zrobisz to z profilu,
-
to nie wygląda już tak pięknie.
-
Ukrywa coś przed nami.
-
I ten subtelny ruch kamerą,
-
i to jak my ledwo nadążamy.
-
Wiele z głównych scen
w tym filmie jest nagrywana
-
teleobiektywem, z profilu.
-
Jeżeli obecnie oglądasz film ponownie,
-
zobaczysz, że Bong jest bardzo subtelny
-
serwując nam ważne punkty fabuły
-
Not Synced
versus czerwony unik.
-
Not Synced
Więc kiedy Matka spotyka handlarza
