Mutluluk zihninizde : Gen Kelsang Nyema - TEDxGreenville 2014

Budist bir rahibe olan Gen Kelsang Nyema, mutluluğun gerçekte kendi kalbimizde ve zihnimizde olduğunu savunuyor. Şahsi mutluluğumuzu diğer insan ve koşulların isteğine bırakamayız. Mutlu olmak istiyorsak mutluluğumuzun sorumluluğunu diğer insanlara yıkmayı bırakmalı ve içsel huzurumuzun kaynağını beslemeliyiz.

Pekala arkadaşlar, merhaba.

(Seyirci) Merhaba.

Sizlere birkaç soru yönelterek başlamak istiyorum.

Biliyorum ki, diğer konuşmacılar da

sizlere bazı sorular sordu

ve çoğu zor sorulardı.

Ancak benim yönelteceğim sorular,

çok çok kolay olacak.

Söz veriyorum cevap vermekte zorlanmayacaksınız.

Pekala, ilk soru için hazır mısınız ?

Tamam.

İlk sorunuz--

yüksek sesle cevap vermek zorunda değilsiniz:

Gününüz güzel geçiyor mu?

peki, cevabı buldunuz mu?

Tamam.

İkinci sorum:

Neden?

Eğer güzel bir gün geçiriyorsanız,

bunun nedeni nedir?

Ya da kötü bir gün geçiriyorsanız,

bunun nedeni nedir?

Sizler için bir sorum daha olacak.

Bu hepsinden daha kolay.

Son sorum:

Yarın,

tercihen iyi bir gün mü geçirmek istersiniz,

yoksa kötü bir gün mü geçirmek istersiniz?

Bu soru için bir cevabınız var mı peki?

Peki, yarından sonraki gün için ne düşünüyorsunuz?

Pazar günü için?

Bir bakalım. Evet, doğru.

Yarın Cumartesi. Pazar.

Peki ya Pazartesi?

Pazartesi günü iyi bir gün mü olsun

yoksa kötü bir gün mü?

Salı?

Çarşamba? Perşembe? Cuma?

Önümüzdeki hafta bugün?

İyi bir gün veya kötü bir gün?

Sorduğum son soru

dediğim gibi, muhtemelen cevabı

en kolay sorulardan,

çünkü hepimiz cevabını biliyoruz, öyle değil mi?

Her günü güzel geçirmek

isteriz.

Aramızda

'Evet, pazartesi gününü kötü geçirmek istiyorum' diye cevap veren oldu mu?

Tabii ki hayır.

Hepimiz her gün güzel bir gün geçirmek isteriz.

Sonuç olarak burada bahsettiğimiz mutluluk

hepimizin kalbinden geçen ve

olmasını istediğimiz mutluluktur.

Mutlu olduğumuz zaman günümüz güzel geçer

ve hepimiz her gün güzel birgün geçirmek isteriz.

Mutlu olmak istemediğimiz

tek bir gün bile yoktur.

Ancak, iyi veya kötü bir gün geçirip geçirmememiz

aslında gerçekten ikinci soruya

nasıl cevap verdiğimizle ilgilidir.

İkinciyi soruyu hatırlıyorsunuz değil mi?

Neydi ikinci sorumuz?

'Neden? '

Neden iyi bir gün geçiriyorum?

Neden kötü bir gün geçiriyorum?

Öğretmenimin bana sürekli söylediği bir şey var

--adı Geshe Kelsang Gyatso--

der ki;

''Çoğu zaman

aklımız

rüzgarda salınan bir balon gibidir,

dış koşulların etkisiyle

oraya buraya sürüklenir.''

Bu hissi bilir misiniz?

Diyor ki,işler tam da güzel giderken,

tam da istediğimiz gibiyken

kendimizi mutlu hissederiz.

Fakat, herhangi birşey yanlış gittiğinde,

mesela,

''sevmediğimiz birisiyle birlikte çalışmamız gerektiğinde,''

eminim burada hiçbirinizin sevmediği iş arkadaşı yoktur, değil mi ?

(Gülüşmeler)

Diyor ki, sevmediğimiz kişilerle çalışmak zorunda kaldığımız zaman

veya işler istediğimiz gibi gitmediğinde

mutluluk hissimiz ortadan kaybolur.

Daha önce sorduğumuz,

''Neden kötü bir gün geçiriyorum'' veya '' neden iyi bir gün geçiriyorum'' sorularına verdiğiniz yanıtlar

çünkü biliyorsunuz, bu soru günlük hayatımızda insanların bize sorduğu sorulardır,

mesela eve gittiğinizde,

birileri size 'anlat bakalım TED toplantısı nasıldı?'

''İyi bir gün geçirdin mi?' diye sorar.

Ve biz de, ''Evet tabii güzel bir gündü.

Bir kadın vardı ve bize

eski tutuklulara nasıl sevecen davranmamız gerektiği ile ilgili konuştu,

ve bir de ağzıyla beat-box yapan bir sanatçı vardı,

bilirsin işte bu tip insanlar vardı.'' diye cevap veririz.

İyi bir gün geçirmemize dair

sunduğumuz sebeplerin ne kadarı dış koşullara bağlıysa

istediğimiz istikrarlı mutluluğa

ulaşmamız o kadar zor olur.

Bu durum sizin için bir anlam ifade ediyor mu?

Çünkü, eğer mutluluğumuz bu duruma bağlıysa--

ve bizler insanlar ve koşulları

her zaman

kontrol edemediğimiz için --

mutluluğumuzun kontrolünü diğer insanlara vermiş oluyoruz, değil mi?

Mutluluğumuz koşulların keyfine kalmış olacaktır.

Eğer gerçekten

her gün mutlu bir gün geçirmek isterseniz,

yapmamız gereken iki şey var.

Yapmamız gereken ilk şey

mutluluğumuzu

dışa bağımlı olmaktan çıkarmak

ve mutsuzluğumuzu da aynı şekilde dış kaynaklardan

insan ve koşullardan bağımsız hale getirmektir.

Diğer bir deyişle,

mutluluğumuzu bizim dışımızda gelişen olaylara

atfetmeyi bırakmalı,

ve diğer insanları,

--özellikle diğer insanları--

mutsuzluğumuz için suçlamayı bırakmalıyız.

Bunu yaptığımız sürece,

yani diğer insan ve koşulları

bizi mutlu etmek görevi ile

görevlendirdiğimiz sürece,

veya mutsuz olduğumuz zaman suçu onlara yüklediğimiz sürece

mutluluğumuz çok istikrarsız

ve yanıltıcı olacaktır.

İkinci görevimiz ise;

kendi zihnimizden gelen

bir huzur ve mutluluk kaynağı yaratıp

onu aktif olarak beslemeliyiz.

Şimdi zihninize işlemenizi istediğim bir şey olacak.

Hazır mısınız?

Size bahsettiğim öğretmenimin kitabından

başka bir söz daha,

diyor ki,

''Mutluluk ve mutsuzluk,

zihinsel bir durumdur,

bu sebeple gerçekleşme sebeplerini

zihnin dışında arayamayız.''

Yani, eğer huzurlu bir zihnimiz varsa

insanlar ve koşullardan bağımsız olarak

mutlu olabiliriz.

Eğer zihnimiz huzursuz ve acı içerisindeyse,

koşullar çok iyi olsa bile

mutlu olmamız imkansızdır.

Kısaca,diğer bir deyişle,

bizi mutlu veya mutsuz yapan

olaylar değildir,

bu olaylara verdiğimiz tepkiler

mutlu olup olmayacağımızı kararlaştırır.

Mutluluğumuz ve mutsuzluğumuza karar veren şey

zihinsel durumumuzun o anki halidir.

Peki, bunu nasıl başaracağız?

Hepimiz bu durumu anladık değil mi ?

o kadar da zor bir durum değil, haksız mıyım?

Anlaşılması çok kolay.

Ve belki, belli noktaya kadar

size bu söylediklerim için

aklınızdan, ''Ya ya tabii,bunu önceden de biliyordum''

''Bunu önceden de biliyordum'' diye geçirmiş olabilirsiniz.

Fakat,bunu gerçekten nasıl yapacağız?

Zihnimizdeki bu kalıcı huzur halini

nasıl aktif olarak besleyebiliriz?

dış koşullardan bağımsız olarak

nasıl ona tutunabiliriz ?

İşte bu noktada meditasyon devreye giriyor.

Meditasyon konusunu adilce ele alabilmek için

--imada bulunuyorum--(Gülüşmeler)

benim ayrıca bir TED konuşması yapmam gerekebilir tabii.

Ancak bugünkü amacımız doğrultusunda

meditasyonun

zihinsel bir aktivite olduğunu söyleyebiliriz.

Huzurlu ve pozitif bir zihin üzerine

konsantre olmuş zihinsel bir aktivitedir.

Bunu yaparak,huzurlu pozitif bir zihin

üzerine konsantre olmuş oluruz

ve meditasyon yapıyoruz diyebiliriz.

Bu şekilde olsa bile,değil mi?

Bakın, mesela şu an aslında meditasyon yapıp yapmadığımı bilemiyorsunuz,

mesela şu an alışveriş listemi düşünüyor olabilirim.

(Gülüşmeler)

Medistasyon sadece gerçekten huzurlu pozitif bir zihin

üzerine yoğunlaştığımız zaman gerçek olur.

Fakat işin hileli bir yanı da bu halde bile meditasyon yapabiliyor olmam.

Buna formal meditasyon denir.

Bunu ayrıca her zaman

günlük hayatımızda da yapabiliriz.

Alın size mükemmel bir fırsat.

(Gülüşmeler)

Sabırlı bir zihin üzerine konsantre oluyoruz.

Huzursuz ve mutsuz değiliz.

Pekala,neden şimdi denemiyoruz?

İster misiniz? Sadece kısa bir meditasyon.

Saate göre sadece 3 dk kalmış,

yani kısa bir uygulama olacak.

Hadi gerçekten deneyelim,

kendi potansiyelimizden faydalanmak ve

huzurlu pozitif bir zihin durumu için.

Pekala, herkes rahatça yerine yerleşsin,

ayak tabanlarınız yere değecek şekilde olsun ,

elleriniz dizlerinizin üzerinde.

Ve yavaşça gözlerinizi kapatabilir

ve burnunuzun ucundan

nefes alıp verdiğinizi farkında olun.

Nefes verirken,

üzerinizdeki gerginliği dışarı attığınızı

hayal edin,

zihninizde dönüp duran işler,

kızgınlık

veya hayatınızdaki mutsuzluğu attığınızı.

Hepsini nefesinizle dışarı atıyorsunuz,

tıpkı siyah bir duman gibi.

Ve nefes alırken

içinize temiz,berrak bir ışık aldığınızı

hayal edip inanabilirsiniz

ki bu iç huzurunuzun doğasında vardır.

Ve bu temiz,berrak ışığın

bütün zihninizi ve bedeninizi sardığını hayal edip buna inanabilirsiniz.

Ve birkaç saniye için

içeriden gelen bu huzurun

tadını çıkarabilirsiniz.

Ve şimdi bitirmek üzereyken,

içinizdeki bu huzuru gün içerisinde

yanınızda taşımayı unutmayın

hem kendiniz

hem diğer insanların faydalanması için.

Pekala,meditasyondan çıkabiliriz.

Çok teşekkürler.

(Alkış)