-
Magische avonturen in fantasiewerelden klinken op papier misschien leuk,
-
maar vaker wel dan niet is het een verrassend riskante gok
-
In het beste geval kom je thuis en zie je dat er slechts seconden zijn verstreken sinds je vertrek
-
en dat je niet eens in de problemen komt omdat je weg was
-
Soms gaat de tijd één op één voorbij en terwijl jij ronddartelt in die magische wereld,
-
gaat de tijd nog steeds voorbij in de echte wereld en heb je heel wat uit te leggen als en wanneer je terugkomt
-
Maar het ergste scenario draait dat eerste om -
-
je denkt misschien dat je maar een paar dagen in de andere wereld was,
-
maar in werkelijkheid kunnen er honderden jaren voorbij zijn gegaan
-
Het concept van gelokaliseerde tijddilatatie is een hoofdbestanddeel
-
in fictie en folklore omdat het eerlijk gezegd zeer verontrustend is
-
Extra fun fact: het is ook echt een ding in relativiteit
-
Het is bijna totaal onwaarneembaar onder normale omstandigheden,
-
omdat we meestal op dezelfde plaats blijven ten opzichte van de aarde
-
en ons meestal niet verplaatsen met een fractie van de lichtsnelheid,
-
maar een klok die beweegt ten opzichte van een waarnemer kan langzamer tikken dan een relatief stilstaande klok,
-
en een klok dicht bij een zwaartekracht uitoefenende massa zal minder tijd meten
-
dan een klok verder weg van diezelfde massa
-
Dankzij gravitationele tijddilatatie is de kern van de aarde ongeveer twee en een half jaar jonger dan de korst
-
Dit is gestoord, en je kent het misschien nog wel van Interstellar,
-
wat eigenlijk de enige keer is dat pop culture dit ooit heeft gebruikt
-
Misschien bevinden die magische werelden zich gewoon...
-
dicht bij de waarnemingshorizon...
-
vertraagd en vervormd door de aard van ruimte-tijd.........
-
of misschien is het fictie en hoeven we er niet te veel in te lezen
-
Hoe dan ook, laten we het vandaag hebben over een Japans sprookje over de gevaren
-
van magische werelden en het belang van instructies opvolgen van mensen die meer weten dan jij
-
Ons verhaal begint met een jonge visser, Urashima,
-
een heel lieve jongen zonder een gemeen bot in zijn lichaam
-
Zijn beroep van "visser" maakt het een beetje moeilijk voor hem om volledig onschadelijk te zijn,
-
maar hij is zeer gewetensvol over de hele zaak en doet niet meer kwaad dan nodig is
-
Als hij op een dag een enorme schildpad opvist,
-
herinnert hij zich dat hij gehoord heeft dat schildpadden duizend jaar kunnen worden
-
Hij vindt het vervelend dat hij dat zou inkorten voor een smakelijk diner,
-
dus gooit hij de schildpad terug en gaat lekker in de visboot liggen dutten
-
Op dat moment komt er een mooie vrouw uit het water, stapt in de boot
-
en vertelt Urashima dat zij die schildpad was,
-
alsook de dochter van de zeegod, en dat ze hier is omdat hij zich zojuist
-
in een geheime test van zijn karakter heeft bewezen en gekwalificeerd is om haar echtgenoot te worden
-
Dat klinkt Urashima goed in de oren, en hij en de prinses varen uit naar het Drakenpaleis om te trouwen,
-
waar ze zich vestigen om duizend zalige jaren in rijkdom en luxe samen te leven
-
En als het verhaal daar maar eindigde
-
Maar hoewel Urashima een grote fan is van dit magische paleis en de drakenprinses als echtgenote,
-
krijgt hij na ongeveer drie jaar goddelijke gelukzaligheid een beetje heimwee
-
en wil hij terugvaren naar zijn nederige dorp om zijn familie en vrienden op te zoeken, snap je?
-
De drakenprinses vindt dit geen goed idee, maar ze zal hem niet tegenhouden
-
Ze waarschuwt hem alleen om heel voorzichtig te zijn,
-
want ze heeft het gevoel dat er iets heel ergs kan gebeuren als hij iets roekeloos doet
-
Ze geeft hem een klein doosje en waarschuwt hem het onder geen beding te openen, anders kan hij niet meer terugkomen
-
Dus bergt Urashima de doos op, pakt zijn boot en vaart terug naar huis -
-
maar het is niet helemaal wat hij verwachtte te zien
-
De bergen en rivieren zijn allemaal hetzelfde,
-
maar de gebouwen zijn weg, inclusief zijn huis
-
Hij stopt een paar strandgangers en vraagt hen wat er met het huis van Urashima is gebeurd
-
Zij vertellen hem dat dat een vreemde vraag is, want het is een oud sprookje in deze streek -
-
vierhonderd jaar geleden verdronk een jochie genaamd Urashima
-
tijdens een visreis en kwam nooit meer thuis
-
Zijn familie is natuurlijk allang dood, en zelfs het dorp waar hij woonde is vervallen ruïne
-
Urashima realiseert zich dat het drakenpaleis wel eens een van die magische sprookjesrijken zou kunnen zijn,
-
waar de tijd aan de binnenkant veel langzamer verstrijkt dan aan de buitenkant
-
Hij dacht dat er maar drie jaar verstreken was, maar hier zijn er al eeuwen voorbij
-
Nou, dat is jammer, maar wat kun je eraan doen, toch?
-
Zonder overlevende vrienden of familie en geen reden om te blijven,
-
bereidt Urashima zich voor om terug te gaan - alleen om te beseffen...
-
dat hij de weg niet meer weet
-
Verrassing, de oceaan heeft niet veel herkenningspunten
-
Urashima raakt in paniek voordat hij zich de doos herinnert
-
en denkt dat er misschien iets in zit wat hij kan gebruiken
-
Verrassing - dat is er niet
-
Als hij de doos openbreekt is het enige wat erin zit een vaag onheilspellend dampwolk
-
en de herinnering dat dat het enige was wat hij niet mocht doen
-
Oeps!
-
Wat er ook aan magie in de doos zat verdwijnt en
-
Urashima wordt geraakt met vierhonderd jaar achterstallige tijd in een keer,
-
en veroudert snel helemaal tot een lijk
-
Heel jammer
-
Moraal van het verhaal?
-
Afgezien van het standaard "Negeer geen magische bevelen van sprookjesdames",
-
moet je er misschien voor zorgen dat jij en je verloofde op één lijn zitten voor je gaat samenwonen
-
Je weet wel, misschien pak je je klusjes anders aan, of heb je verschillende normen voor organisatie...
-
dat zijn nou net het soort dingen die je echt eerst moet uitpraten
-
En het huis van je verloofde kan ook een relativerende anomalie zijn
-
die je voor altijd afsluit van je vrienden en geliefden,
-
wat over het algemeen een rode vlag is
-
[Maybe This Time - Cabaret]
