ศิลปะแห่งการสร้างคันธนู
-
0:01 - 0:05ว่ากันว่า สนามหญ้าของเพื่อนบ้านมักจะ
-
0:05 - 0:08เขียวสดสวยกว่าในสนามหญ้าบ้านเราเสมอ
[สำนวนคล้ายๆ คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า] -
0:08 - 0:11ผมเชื่อว่ามันจริงครับ
-
0:11 - 0:13โดยเฉพาะเมื่อผมได้ยินประธานาธิปดีโอบาม่า
-
0:13 - 0:16พูดบ่อยๆเกี่ยวกับระบบการศึกษาของเกาหลี
-
0:16 - 0:19ในฐานะที่เป็นมาตราฐานความสำเร็จ
-
0:19 - 0:22ครับ ผมบอกคุณได้ว่า
-
0:22 - 0:25ด้วยโครงสร้างที่เข้มงวดและมีการแข่งขันกันสูง
-
0:25 - 0:28ของระบบโรงเรียนในเกาหลี
-
0:28 - 0:30หรือที่เรียกกันว่าเป็น หม้ออบความดัน
-
0:30 - 0:36ไม่ใช่ว่าทุกคนสามารถที่จะทำได้ดีในสิ่งแวดล้อมนั้น
-
0:36 - 0:38ในขณะที่คนจำนวนมากตอบโต้ในหนทางที่ต่างกัน
-
0:38 - 0:41เกี่ยวกับระบบการศึกษาของเรา
-
0:41 - 0:45การตอบโต้ของผมต่อสิ่งแวดล้อมที่มีความกดดันสูง
-
0:45 - 0:48คือการทำคันธนูด้วยชิ้นไม้
-
0:48 - 0:50ที่พบได้ใกล้ๆ กับอพาร์ทเมนท์ของผม
-
0:50 - 0:53ทำไมต้องคันธนูหรือครับ
-
0:53 - 0:56ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน
-
0:56 - 0:59บางที เมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันที่มีตลอดเวลา
-
0:59 - 1:02สัญชาตญาณเอาตัวรอดแบบมนุษย์ถ้ำของผม
-
1:02 - 1:06ผูกพันกับคันธนู
-
1:06 - 1:08ถ้าคุณคิดถึงมัน
-
1:08 - 1:11คันธนูนั้นได้ช่วยขับเคลื่อนการอยู่รอดของมนุษย์
-
1:11 - 1:14ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์
-
1:14 - 1:17ในพื้นที่สามกิโลเมตรรอบๆ บ้านผม
-
1:17 - 1:19เคยเป็นป่าต้นหม่อน
-
1:19 - 1:22ในช่วงราชวงศ์โจซอน (Joseon)
-
1:22 - 1:26ที่ซึ่งหนอนไหมได้อาศัยใบหม่อนเป็นอาหาร
-
1:26 - 1:31เพื่อเป็นการปลุกสำนึกทางประวัติศาสตร์ในเรื่องนี้
-
1:31 - 1:35รัฐบาลได้ปลูกต้นหม่อน
-
1:35 - 1:37เมล็ดของต้นไม้เหล่านี้
-
1:37 - 1:40ยังถูกแพร่ออกไปทั่วโดยพวกนก
-
1:40 - 1:43ใกล้ๆกับกำแพงกันเสียงของทางด่วนในเมือง
-
1:43 - 1:48ที่ถูกสร้างขึ้นราวๆ ช่วงโอลิมปิกปี 1988
-
1:48 - 1:50พื้นที่ใกล้ๆ กำแพงเหล่านี้
-
1:50 - 1:53ซึ่งไม่มีใครอยากจะใส่ใจ
-
1:53 - 1:56ได้ถูกปล่อยทิ้งไว้โดยไม่โดนแทรกแซง
-
1:56 - 2:02และนั่นก็เป็นที่ซึ่งผมพบกับขุมทรัพย์ของผม
-
2:02 - 2:05พอผมรู้สึกถลำลึกลงไปในการทำคันธนูมากขึ้น
-
2:05 - 2:10ผมก็เริ่มที่จะค้นหาไกลและห่างออกไปจากย่านใกล้บ้าน
-
2:10 - 2:12เมื่อผมได้ไปทัศนศึกษากับโรงเรียน
-
2:12 - 2:15ไปเที่ยวกับครอบครัว หรือแค่เดินทางกลับบ้าน
-
2:15 - 2:18เมื่อเลิกเรียนพิเศษ
-
2:18 - 2:20ผมเดินไปรอบๆในพื้นที่ป่า
-
2:20 - 2:22และรวบรวมกิ่งไม้
-
2:22 - 2:26ด้วยอุปกรณ์ที่ผมได้ซ่อนเอาไว้ในกระเป๋านักเรียน
-
2:26 - 2:29และพวกมันก็เป็นอะไรบางอย่างเช่น เลื่อย มีด
-
2:29 - 2:32เคียว และขวาน
-
2:32 - 2:36ที่ผมปกปิดพวกมันด้วยเศษผ้าขนหนู
-
2:36 - 2:38ผมจะนำกิ่งไม้พวกนั้นกลับบ้าน
-
2:38 - 2:40ขึ้นรถประจำทางและรถไฟใต้ดิน
-
2:40 - 2:43แทบจะไม่ได้อุ้มพวกมันไว้ในมือ
-
2:43 - 2:47และผมไม่ได้นำอุปกรณ์พวกนี้
มาที่ลองบีช (Long Beach) นะครับ -
2:47 - 2:49ติดเรื่องความปลอดภัยที่สนามบินครับ
-
2:49 - 2:51(เสียงหัวเราะ)
-
2:51 - 2:55เมื่อผมอยู่เป็นส่วนตัวในห้องของผม
ที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่นเลื่อย -
2:55 - 2:59ผมจะเลื่อย ฝานและขัดไม้ทั้งคืน
-
2:59 - 3:01จนกระทั่งเริ่มเห็นโครงคันธนู
-
3:01 - 3:06วันหนึ่ง ผมกำลังดัดแปลงรูปทรงของไม้ไผ่
-
3:06 - 3:10และจบลงที่การทำไฟไหม้สถานที่
-
3:10 - 3:15ที่ไหนน่ะหรือ ด่านฟ้าของอพาร์ทเมนท์ของผม
-
3:15 - 3:19ที่ซึ่ง 96 ครัวเรือนเรียกมันว่าบ้าน
-
3:19 - 3:21ลูกค้าจากห้างสรรพสินค้าตรงข้ามตึกที่ผมอยู่
-
3:21 - 3:23โทรเรียก 911
-
3:23 - 3:25และผมก็วิ่งลงมาชั้นล่างเพื่อจะบอกแม่ผม
-
3:25 - 3:30พร้อมกับผมที่ไหม้ไปครึ่งหัว
-
3:30 - 3:32ผมอยากที่จะใช้โอกาสนี้
-
3:32 - 3:36บอกแม่ของผม ในกลุ่มผู้ฟังในวันนี้:
-
3:36 - 3:38แม่ครับ ผมขอโทษจริงๆ
-
3:38 - 3:42และผมจะระวังมากกว่านี้เมื่อต้องยุ่งกับฟืนไฟในที่เปิด
ต่อไปจากนี้ -
3:42 - 3:45แม่ของผมต้องอธิบายอะไรมากมาย
-
3:45 - 3:47บอกผู้คนให้รู้ว่า ลูกชายของเธอไม่ได้กระทำการ
-
3:47 - 3:50วางเพลิงโดยเจตนา
-
3:53 - 3:57ผมยังได้ทำการค้นคว้าอย่างจริงจังเกี่ยวกับคันธนูทั่วโลก
-
3:57 - 3:59ในระหว่างขั้นตอนนั้น ผมพยายามที่จะผสมผสาน
-
3:59 - 4:02คันธนูแบบต่างๆจากต่างยุคและสถานที่
-
4:02 - 4:06เพื่อที่จะสร้างคันธนูที่มีประสิทธิภาพสูงสุด
-
4:06 - 4:08ผมยังลองใช้ไม้ชนิดต่างๆ
-
4:08 - 4:11เช่นไม้เมเปิล ไม้ยิว หรือไม้ต้นหม่อน
-
4:11 - 4:13และผมได้ทำการทดลองยิงหลายครั้ง
-
4:13 - 4:16ในพื้นที่ป่าใกล้ๆกับทางด่วนเขตเมือง
-
4:16 - 4:19ที่ผมได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้
-
4:19 - 4:21คันธนูที่ทรงประสิทธิภาพสูงสุดของผม
-
4:21 - 4:23จะมีหน้าตาแบบนี้ครับ
-
4:23 - 4:28หนึ่ง: ปลายโค้งสามารถที่จะเพิ่มการดีดตัวได้มากที่สุด
-
4:28 - 4:31เมื่อคุณง้างสายและยิงลูกธนูออกไป
-
4:31 - 4:36สอง: ส่วนท้องต้องหย่อนลงมา
เพื่อที่จะให้น้ำหนักในการเหนี่ยวที่มากขึ้น -
4:36 - 4:40ซึ่งหมายถึงพลังที่มากกว่า
-
4:40 - 4:44สาม: เส้นเอ็นที่ใช้ในส่วนนอกของปีกธนู
-
4:44 - 4:47สำหรับการสะสมแรงตึงให้ได้มากที่สุด
-
4:47 - 4:55และสี่: เขาสัตว์ที่ใช้ในการเก็บพลังงานในการบีบอัด
-
4:55 - 4:58หลังจากปรับปรุง แยกส่วน ออกแบบใหม่
-
4:58 - 5:01ซ่อมแซม ดัดงอ และแก้ไข
-
5:01 - 5:04คันธนูในอุดมคติของผมก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
-
5:04 - 5:08และเมื่อมันสำเร็จ
-
5:08 - 5:12มันมีหน้าตาแบบนี้ครับ
-
5:13 - 5:15ผมภูมิใจในตนเองมาก
-
5:15 - 5:21ที่ได้ประดิษฐ์คันธนูที่สมบูรณ์แบบด้วยตนเอง
-
5:21 - 5:24นี่เป็นภาพของคันธนูเกาหลีแบบดั้งเดิม
-
5:24 - 5:26ที่ถ่ายจากในพิพิธภัณฑ์
-
5:26 - 5:32และดูสิครับ ว่าคันธนูของผมคล้ายพวกมันแค่ไหน
-
5:32 - 5:33ต้องขอบคุณบรรพบุรุษของผม
-
5:33 - 5:39ที่ได้ขโมยสิ่งประดิษฐ์ของผมไป (เสียงหัวเราะ)
-
5:40 - 5:41ผ่านกระบวนการทำคันธนูนี้
-
5:41 - 5:44ผมได้เข้ามาสัมผัสกับวัฒนธรรมที่ตกทอดกันมา
-
5:44 - 5:48การเรียนรู้ข้อมูลที่ได้สั่งสมกันมาตามกาลเวลา
-
5:48 - 5:51และการอ่านข้อความที่ทิ้งไว้โดยบรรพชนนั้น
-
5:51 - 5:53ดีเสียยิ่งกว่าการบำบัดเพื่อความสบายใจใดๆ
-
5:53 - 5:58หรือคำแนะนำที่ผมจะได้จากผู้ใหญ่คนไหน
-
5:58 - 6:01เห็นไหมครับ ผมได้ค้นหากว้างออกไป
-
6:01 - 6:05แต่ไม่เคยได้มองมาที่ใกล้ๆ ตัวเลย
-
6:05 - 6:07เมื่อผมตระหนักได้เช่นนี้
-
6:07 - 6:10ผมเริ่มที่จะสนใจในประวัติศาสตร์เกาหลี
-
6:10 - 6:13ซี่งมันไม่เคยบันดาลใจอะไรผมมาก่อนหน้านี้เลย
-
6:13 - 6:17ที่สุดแล้ว หญ้าที่อยู่ในรั้วบ้านผม
-
6:17 - 6:18ก็เขียวขจีเสียยิ่งกว่า
-
6:18 - 6:22แม้ว่าเราจะไม่ได้ตระหนึกถึงมัน
-
6:22 - 6:26ผมกำลังจะที่แสดงให้คุณดูว่าคันธนูของผมทำงานอย่างไร
-
6:26 - 6:29ลองมาดูว่าอันนี้ทำงานอย่างไรกัน
-
6:32 - 6:34นี่เป็นคันธนูไม้ไผ่
-
6:34 - 6:38ที่มีน้ำหนักในการเหนี่ยวที่ 45 ปอด์น
-
6:38 - 6:40(เสียงยิงธนู)
-
6:40 - 6:45(เสียงปรบมือ)
-
6:48 - 6:53คันธนูนั้นอาจทำงานด้วยกลไกที่เรียบง่าย
-
6:53 - 6:55แต่เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งคันธนูที่ดีนั้น
-
6:55 - 6:59ต้องการความละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก
-
6:59 - 7:02คุณต้องควบคุมและสื่อสาร
-
7:02 - 7:05กับไม้และวัสดุ
-
7:05 - 7:06แต่ละเส้นใยในเนื้อไม้
-
7:06 - 7:09มีเหตุผลและหน้าที่อย่างที่มันเป็น
-
7:09 - 7:12และด้วยการทำงานร่วมกันและการประสานระหว่างพวกมัน
-
7:12 - 7:16จึงได้มาเป็นคันธนูที่ยอดเยี่ยม
-
7:16 - 7:18ผมอาจเป็นนักแรียน [แปลกๆ]
-
7:18 - 7:20ที่มีความสนใจที่ไม่ค่อยจะเหมือนใคร
-
7:20 - 7:23แต่ผมหวังว่าผมได้มีส่วนร่วม
-
7:23 - 7:27โดยแบ่งปันเรื่องราวของผมกับพวกคุณทุกคน
-
7:27 - 7:29โลกในอุดมคติของผม คือสถานที่
-
7:29 - 7:31ที่ไม่มีใครถูกปล่อยปะละเลย
-
7:31 - 7:35ที่ซึ่งทุกคนเป็นที่ต้องการในที่ที่เขาอยู่
-
7:35 - 7:38เหมือนกับเส้นใยและเส้นเอ็นของคันธนู
-
7:38 - 7:41สถานที่ซึ่งความแข็งแกร่งนั้นยืดหยุ่นได้
-
7:41 - 7:45และที่เปราะบางนั้นกลับคืนสู่สถาพเดิมได้
-
7:45 - 7:47คันธนูนั้นคล้ายกับผม
-
7:47 - 7:50และผมเองก็มีส่วนคล้ายคันธนู
-
7:50 - 7:55ครับ ผมได้ยิงส่วนหนึ่งของตัวผมไปยังพวกคุณ
-
7:55 - 7:58ไม่สิ มันยิ่งกว่านั้น ส่วนหนึ่งของจิตผมต่างหาก
-
7:58 - 8:00ที่เพิ่งจะถูกยิงออกไปยังจิตของคุณ
-
8:00 - 8:03มันพุ่งเข้าไปถึงคุณหรือเปล่าครับ
-
8:03 - 8:04ขอบคุณครับ
-
8:04 - 8:10(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ศิลปะแห่งการสร้างคันธนู
- Speaker:
- ดอง วู จัง (Dong Woo Jang)
- Description:
-
more » « less
ดอง วู จัง (Dong Woo Jang) มีงานอดิเรกหลังเลิกเรียนที่ไม่ธรรมดา จัง ผู้มีอายุ 15 ปีเมื่อเขามาบรรยาย เล่าถึงเรื่องราวว่าการใช้ชีวิตอยู่ในป่าคอนกรีตในกรุงโซลนั้นเป็นแรงบันดาลใจเขาอย่างไรในการสร้างคันธนูที่สมบูรณ์แบบ ชมเขาสาธิตหนึ่งในคันธนูอันวิจิตรที่สร้างสรรค์จากน้ำมือของเขา
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 08:28
|
Kelwalin Dhanasarnsombut commented on Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
Tisa Tontiwatkul accepted Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Dong Woo Jang | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Dong Woo Jang |
Kelwalin Dhanasarnsombut
Thanks for corrections ka :)