1
00:00:00,624 --> 00:00:04,672
ว่ากันว่า สนามหญ้าของเพื่อนบ้านมักจะ

2
00:00:04,672 --> 00:00:07,726
เขียวสดสวยกว่าในสนามหญ้าบ้านเราเสมอ
[สำนวนคล้ายๆ คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า]

3
00:00:07,726 --> 00:00:10,872
ผมเชื่อว่ามันจริงครับ

4
00:00:10,872 --> 00:00:13,456
โดยเฉพาะเมื่อผมได้ยินประธานาธิปดีโอบาม่า

5
00:00:13,456 --> 00:00:15,954
พูดบ่อยๆเกี่ยวกับระบบการศึกษาของเกาหลี

6
00:00:15,954 --> 00:00:19,465
ในฐานะที่เป็นมาตราฐานความสำเร็จ

7
00:00:19,465 --> 00:00:21,862
ครับ ผมบอกคุณได้ว่า

8
00:00:21,862 --> 00:00:25,409
ด้วยโครงสร้างที่เข้มงวดและมีการแข่งขันกันสูง

9
00:00:25,409 --> 00:00:27,600
ของระบบโรงเรียนในเกาหลี

10
00:00:27,600 --> 00:00:29,934
หรือที่เรียกกันว่าเป็น หม้ออบความดัน

11
00:00:29,934 --> 00:00:35,593
ไม่ใช่ว่าทุกคนสามารถที่จะทำได้ดีในสิ่งแวดล้อมนั้น

12
00:00:35,593 --> 00:00:38,218
ในขณะที่คนจำนวนมากตอบโต้ในหนทางที่ต่างกัน

13
00:00:38,218 --> 00:00:41,218
เกี่ยวกับระบบการศึกษาของเรา

14
00:00:41,218 --> 00:00:44,594
การตอบโต้ของผมต่อสิ่งแวดล้อมที่มีความกดดันสูง

15
00:00:44,594 --> 00:00:47,524
คือการทำคันธนูด้วยชิ้นไม้

16
00:00:47,524 --> 00:00:50,268
ที่พบได้ใกล้ๆ กับอพาร์ทเมนท์ของผม

17
00:00:50,268 --> 00:00:52,788
ทำไมต้องคันธนูหรือครับ

18
00:00:52,788 --> 00:00:55,539
ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน

19
00:00:55,539 --> 00:00:59,484
บางที เมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันที่มีตลอดเวลา

20
00:00:59,484 --> 00:01:01,731
สัญชาตญาณเอาตัวรอดแบบมนุษย์ถ้ำของผม

21
00:01:01,731 --> 00:01:06,053
ผูกพันกับคันธนู

22
00:01:06,053 --> 00:01:07,787
ถ้าคุณคิดถึงมัน

23
00:01:07,787 --> 00:01:11,200
คันธนูนั้นได้ช่วยขับเคลื่อนการอยู่รอดของมนุษย์

24
00:01:11,200 --> 00:01:13,925
ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์

25
00:01:13,925 --> 00:01:17,192
ในพื้นที่สามกิโลเมตรรอบๆ บ้านผม

26
00:01:17,192 --> 00:01:19,375
เคยเป็นป่าต้นหม่อน

27
00:01:19,375 --> 00:01:21,665
ในช่วงราชวงศ์โจซอน (Joseon)

28
00:01:21,665 --> 00:01:26,122
ที่ซึ่งหนอนไหมได้อาศัยใบหม่อนเป็นอาหาร

29
00:01:26,122 --> 00:01:30,828
เพื่อเป็นการปลุกสำนึกทางประวัติศาสตร์ในเรื่องนี้

30
00:01:30,828 --> 00:01:35,163
รัฐบาลได้ปลูกต้นหม่อน

31
00:01:35,163 --> 00:01:36,941
เมล็ดของต้นไม้เหล่านี้

32
00:01:36,941 --> 00:01:39,740
ยังถูกแพร่ออกไปทั่วโดยพวกนก

33
00:01:39,740 --> 00:01:43,218
ใกล้ๆกับกำแพงกันเสียงของทางด่วนในเมือง

34
00:01:43,218 --> 00:01:47,584
ที่ถูกสร้างขึ้นราวๆ ช่วงโอลิมปิกปี 1988

35
00:01:47,584 --> 00:01:50,085
พื้นที่ใกล้ๆ กำแพงเหล่านี้

36
00:01:50,085 --> 00:01:53,065
ซึ่งไม่มีใครอยากจะใส่ใจ

37
00:01:53,065 --> 00:01:56,259
ได้ถูกปล่อยทิ้งไว้โดยไม่โดนแทรกแซง

38
00:01:56,259 --> 00:02:02,159
และนั่นก็เป็นที่ซึ่งผมพบกับขุมทรัพย์ของผม

39
00:02:02,159 --> 00:02:05,360
พอผมรู้สึกถลำลึกลงไปในการทำคันธนูมากขึ้น

40
00:02:05,360 --> 00:02:09,571
ผมก็เริ่มที่จะค้นหาไกลและห่างออกไปจากย่านใกล้บ้าน

41
00:02:09,571 --> 00:02:11,689
เมื่อผมได้ไปทัศนศึกษากับโรงเรียน

42
00:02:11,689 --> 00:02:14,913
ไปเที่ยวกับครอบครัว หรือแค่เดินทางกลับบ้าน

43
00:02:14,928 --> 00:02:17,763
เมื่อเลิกเรียนพิเศษ

44
00:02:17,763 --> 00:02:19,862
ผมเดินไปรอบๆในพื้นที่ป่า

45
00:02:19,862 --> 00:02:21,601
และรวบรวมกิ่งไม้

46
00:02:21,601 --> 00:02:25,572
ด้วยอุปกรณ์ที่ผมได้ซ่อนเอาไว้ในกระเป๋านักเรียน

47
00:02:25,572 --> 00:02:29,273
และพวกมันก็เป็นอะไรบางอย่างเช่น เลื่อย มีด

48
00:02:29,273 --> 00:02:31,519
เคียว และขวาน

49
00:02:31,519 --> 00:02:36,207
ที่ผมปกปิดพวกมันด้วยเศษผ้าขนหนู

50
00:02:36,207 --> 00:02:38,088
ผมจะนำกิ่งไม้พวกนั้นกลับบ้าน

51
00:02:38,088 --> 00:02:40,077
ขึ้นรถประจำทางและรถไฟใต้ดิน

52
00:02:40,077 --> 00:02:43,466
แทบจะไม่ได้อุ้มพวกมันไว้ในมือ

53
00:02:43,466 --> 00:02:47,342
และผมไม่ได้นำอุปกรณ์พวกนี้
มาที่ลองบีช (Long Beach) นะครับ

54
00:02:47,342 --> 00:02:48,898
ติดเรื่องความปลอดภัยที่สนามบินครับ

55
00:02:48,898 --> 00:02:50,978
(เสียงหัวเราะ)

56
00:02:50,978 --> 00:02:54,697
เมื่อผมอยู่เป็นส่วนตัวในห้องของผม 
ที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่นเลื่อย

57
00:02:54,697 --> 00:02:58,751
ผมจะเลื่อย ฝานและขัดไม้ทั้งคืน

58
00:02:58,751 --> 00:03:01,218
จนกระทั่งเริ่มเห็นโครงคันธนู

59
00:03:01,218 --> 00:03:05,713
วันหนึ่ง ผมกำลังดัดแปลงรูปทรงของไม้ไผ่

60
00:03:05,713 --> 00:03:10,468
และจบลงที่การทำไฟไหม้สถานที่

61
00:03:10,468 --> 00:03:15,257
ที่ไหนน่ะหรือ ด่านฟ้าของอพาร์ทเมนท์ของผม

62
00:03:15,257 --> 00:03:18,897
ที่ซึ่ง 96 ครัวเรือนเรียกมันว่าบ้าน

63
00:03:18,897 --> 00:03:21,488
ลูกค้าจากห้างสรรพสินค้าตรงข้ามตึกที่ผมอยู่

64
00:03:21,488 --> 00:03:22,978
โทรเรียก 911

65
00:03:22,978 --> 00:03:25,025
และผมก็วิ่งลงมาชั้นล่างเพื่อจะบอกแม่ผม

66
00:03:25,025 --> 00:03:30,242
พร้อมกับผมที่ไหม้ไปครึ่งหัว

67
00:03:30,242 --> 00:03:32,370
ผมอยากที่จะใช้โอกาสนี้

68
00:03:32,370 --> 00:03:36,074
บอกแม่ของผม ในกลุ่มผู้ฟังในวันนี้:

69
00:03:36,074 --> 00:03:38,415
แม่ครับ ผมขอโทษจริงๆ

70
00:03:38,415 --> 00:03:42,061
และผมจะระวังมากกว่านี้เมื่อต้องยุ่งกับฟืนไฟในที่เปิด 
ต่อไปจากนี้

71
00:03:42,061 --> 00:03:44,695
แม่ของผมต้องอธิบายอะไรมากมาย

72
00:03:44,695 --> 00:03:47,024
บอกผู้คนให้รู้ว่า ลูกชายของเธอไม่ได้กระทำการ

73
00:03:47,024 --> 00:03:50,483
วางเพลิงโดยเจตนา

74
00:03:53,250 --> 00:03:57,405
ผมยังได้ทำการค้นคว้าอย่างจริงจังเกี่ยวกับคันธนูทั่วโลก

75
00:03:57,420 --> 00:03:59,466
ในระหว่างขั้นตอนนั้น ผมพยายามที่จะผสมผสาน

76
00:03:59,466 --> 00:04:01,907
คันธนูแบบต่างๆจากต่างยุคและสถานที่

77
00:04:01,907 --> 00:04:05,690
เพื่อที่จะสร้างคันธนูที่มีประสิทธิภาพสูงสุด

78
00:04:05,690 --> 00:04:08,043
ผมยังลองใช้ไม้ชนิดต่างๆ

79
00:04:08,043 --> 00:04:11,231
เช่นไม้เมเปิล ไม้ยิว หรือไม้ต้นหม่อน

80
00:04:11,231 --> 00:04:13,171
และผมได้ทำการทดลองยิงหลายครั้ง

81
00:04:13,171 --> 00:04:15,670
ในพื้นที่ป่าใกล้ๆกับทางด่วนเขตเมือง

82
00:04:15,670 --> 00:04:18,505
ที่ผมได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้

83
00:04:18,505 --> 00:04:20,530
คันธนูที่ทรงประสิทธิภาพสูงสุดของผม

84
00:04:20,530 --> 00:04:23,297
จะมีหน้าตาแบบนี้ครับ

85
00:04:23,297 --> 00:04:27,510
หนึ่ง: ปลายโค้งสามารถที่จะเพิ่มการดีดตัวได้มากที่สุด

86
00:04:27,510 --> 00:04:31,041
เมื่อคุณง้างสายและยิงลูกธนูออกไป

87
00:04:31,041 --> 00:04:35,938
สอง: ส่วนท้องต้องหย่อนลงมา 
เพื่อที่จะให้น้ำหนักในการเหนี่ยวที่มากขึ้น

88
00:04:35,938 --> 00:04:39,599
ซึ่งหมายถึงพลังที่มากกว่า

89
00:04:39,599 --> 00:04:43,911
สาม: เส้นเอ็นที่ใช้ในส่วนนอกของปีกธนู

90
00:04:43,911 --> 00:04:46,816
สำหรับการสะสมแรงตึงให้ได้มากที่สุด

91
00:04:46,816 --> 00:04:55,055
และสี่: เขาสัตว์ที่ใช้ในการเก็บพลังงานในการบีบอัด

92
00:04:55,055 --> 00:04:58,053
หลังจากปรับปรุง แยกส่วน ออกแบบใหม่

93
00:04:58,053 --> 00:05:00,984
ซ่อมแซม ดัดงอ และแก้ไข

94
00:05:00,984 --> 00:05:04,291
คันธนูในอุดมคติของผมก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง

95
00:05:04,291 --> 00:05:08,146
และเมื่อมันสำเร็จ

96
00:05:08,146 --> 00:05:11,600
มันมีหน้าตาแบบนี้ครับ

97
00:05:12,673 --> 00:05:14,910
ผมภูมิใจในตนเองมาก

98
00:05:14,910 --> 00:05:20,984
ที่ได้ประดิษฐ์คันธนูที่สมบูรณ์แบบด้วยตนเอง

99
00:05:20,984 --> 00:05:24,416
นี่เป็นภาพของคันธนูเกาหลีแบบดั้งเดิม

100
00:05:24,416 --> 00:05:26,312
ที่ถ่ายจากในพิพิธภัณฑ์

101
00:05:26,312 --> 00:05:31,796
และดูสิครับ ว่าคันธนูของผมคล้ายพวกมันแค่ไหน

102
00:05:31,796 --> 00:05:33,362
ต้องขอบคุณบรรพบุรุษของผม

103
00:05:33,362 --> 00:05:38,653
ที่ได้ขโมยสิ่งประดิษฐ์ของผมไป (เสียงหัวเราะ)

104
00:05:39,542 --> 00:05:41,394
ผ่านกระบวนการทำคันธนูนี้

105
00:05:41,394 --> 00:05:44,455
ผมได้เข้ามาสัมผัสกับวัฒนธรรมที่ตกทอดกันมา

106
00:05:44,455 --> 00:05:48,018
การเรียนรู้ข้อมูลที่ได้สั่งสมกันมาตามกาลเวลา

107
00:05:48,018 --> 00:05:50,856
และการอ่านข้อความที่ทิ้งไว้โดยบรรพชนนั้น

108
00:05:50,856 --> 00:05:53,455
ดีเสียยิ่งกว่าการบำบัดเพื่อความสบายใจใดๆ

109
00:05:53,455 --> 00:05:58,404
หรือคำแนะนำที่ผมจะได้จากผู้ใหญ่คนไหน

110
00:05:58,404 --> 00:06:01,322
เห็นไหมครับ ผมได้ค้นหากว้างออกไป

111
00:06:01,322 --> 00:06:04,798
แต่ไม่เคยได้มองมาที่ใกล้ๆ ตัวเลย

112
00:06:04,798 --> 00:06:07,043
เมื่อผมตระหนักได้เช่นนี้

113
00:06:07,043 --> 00:06:09,864
ผมเริ่มที่จะสนใจในประวัติศาสตร์เกาหลี

114
00:06:09,864 --> 00:06:13,261
ซี่งมันไม่เคยบันดาลใจอะไรผมมาก่อนหน้านี้เลย

115
00:06:13,261 --> 00:06:16,637
ที่สุดแล้ว หญ้าที่อยู่ในรั้วบ้านผม

116
00:06:16,637 --> 00:06:18,427
ก็เขียวขจีเสียยิ่งกว่า

117
00:06:18,427 --> 00:06:21,604
แม้ว่าเราจะไม่ได้ตระหนึกถึงมัน

118
00:06:21,604 --> 00:06:26,355
ผมกำลังจะที่แสดงให้คุณดูว่าคันธนูของผมทำงานอย่างไร

119
00:06:26,355 --> 00:06:29,476
ลองมาดูว่าอันนี้ทำงานอย่างไรกัน

120
00:06:31,568 --> 00:06:33,705
นี่เป็นคันธนูไม้ไผ่

121
00:06:33,705 --> 00:06:37,637
ที่มีน้ำหนักในการเหนี่ยวที่ 45 ปอด์น

122
00:06:37,637 --> 00:06:39,821
(เสียงยิงธนู)

123
00:06:39,821 --> 00:06:44,779
(เสียงปรบมือ)

124
00:06:48,285 --> 00:06:52,694
คันธนูนั้นอาจทำงานด้วยกลไกที่เรียบง่าย

125
00:06:52,694 --> 00:06:55,245
แต่เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งคันธนูที่ดีนั้น

126
00:06:55,245 --> 00:06:59,257
ต้องการความละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก

127
00:06:59,257 --> 00:07:01,787
คุณต้องควบคุมและสื่อสาร

128
00:07:01,787 --> 00:07:04,533
กับไม้และวัสดุ

129
00:07:04,533 --> 00:07:06,225
แต่ละเส้นใยในเนื้อไม้

130
00:07:06,225 --> 00:07:09,051
มีเหตุผลและหน้าที่อย่างที่มันเป็น

131
00:07:09,051 --> 00:07:12,446
และด้วยการทำงานร่วมกันและการประสานระหว่างพวกมัน

132
00:07:12,446 --> 00:07:16,043
จึงได้มาเป็นคันธนูที่ยอดเยี่ยม

133
00:07:16,043 --> 00:07:17,833
ผมอาจเป็นนักแรียน [แปลกๆ]

134
00:07:17,833 --> 00:07:20,024
ที่มีความสนใจที่ไม่ค่อยจะเหมือนใคร

135
00:07:20,024 --> 00:07:22,966
แต่ผมหวังว่าผมได้มีส่วนร่วม

136
00:07:22,966 --> 00:07:26,855
โดยแบ่งปันเรื่องราวของผมกับพวกคุณทุกคน

137
00:07:26,855 --> 00:07:29,108
โลกในอุดมคติของผม คือสถานที่

138
00:07:29,108 --> 00:07:31,321
ที่ไม่มีใครถูกปล่อยปะละเลย

139
00:07:31,321 --> 00:07:34,614
ที่ซึ่งทุกคนเป็นที่ต้องการในที่ที่เขาอยู่

140
00:07:34,614 --> 00:07:38,210
เหมือนกับเส้นใยและเส้นเอ็นของคันธนู

141
00:07:38,210 --> 00:07:41,479
สถานที่ซึ่งความแข็งแกร่งนั้นยืดหยุ่นได้

142
00:07:41,479 --> 00:07:45,272
และที่เปราะบางนั้นกลับคืนสู่สถาพเดิมได้

143
00:07:45,272 --> 00:07:46,923
คันธนูนั้นคล้ายกับผม

144
00:07:46,923 --> 00:07:49,971
และผมเองก็มีส่วนคล้ายคันธนู

145
00:07:49,971 --> 00:07:54,835
ครับ ผมได้ยิงส่วนหนึ่งของตัวผมไปยังพวกคุณ

146
00:07:54,835 --> 00:07:57,585
ไม่สิ มันยิ่งกว่านั้น ส่วนหนึ่งของจิตผมต่างหาก

147
00:07:57,585 --> 00:08:00,424
ที่เพิ่งจะถูกยิงออกไปยังจิตของคุณ

148
00:08:00,424 --> 00:08:02,668
มันพุ่งเข้าไปถึงคุณหรือเปล่าครับ

149
00:08:02,668 --> 00:08:04,208
ขอบคุณครับ

150
00:08:04,208 --> 00:08:09,870
(เสียงปรบมือ)