WEBVTT

00:00:00.624 --> 00:00:04.672
ว่ากันว่า สนามหญ้าของเพื่อนบ้านมักจะ

00:00:04.672 --> 00:00:07.726
เขียวสดสวยกว่าในสนามหญ้าบ้านเราเสมอ
[สำนวนคล้ายๆ คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า]

00:00:07.726 --> 00:00:10.872
ผมเชื่อว่ามันจริงครับ

00:00:10.872 --> 00:00:13.456
โดยเฉพาะเมื่อผมได้ยินประธานาธิปดีโอบาม่า

00:00:13.456 --> 00:00:15.954
พูดบ่อยๆเกี่ยวกับระบบการศึกษาของเกาหลี

00:00:15.954 --> 00:00:19.465
ในฐานะที่เป็นมาตราฐานความสำเร็จ

00:00:19.465 --> 00:00:21.862
ครับ ผมบอกคุณได้ว่า

00:00:21.862 --> 00:00:25.409
ด้วยโครงสร้างที่เข้มงวดและมีการแข่งขันกันสูง

00:00:25.409 --> 00:00:27.600
ของระบบโรงเรียนในเกาหลี

00:00:27.600 --> 00:00:29.934
หรือที่เรียกกันว่าเป็น หม้ออบความดัน

00:00:29.934 --> 00:00:35.593
ไม่ใช่ว่าทุกคนสามารถที่จะทำได้ดีในสิ่งแวดล้อมนั้น

00:00:35.593 --> 00:00:38.218
ในขณะที่คนจำนวนมากตอบโต้ในหนทางที่ต่างกัน

00:00:38.218 --> 00:00:41.218
เกี่ยวกับระบบการศึกษาของเรา

00:00:41.218 --> 00:00:44.594
การตอบโต้ของผมต่อสิ่งแวดล้อมที่มีความกดดันสูง

00:00:44.594 --> 00:00:47.524
คือการทำคันธนูด้วยชิ้นไม้

00:00:47.524 --> 00:00:50.268
ที่พบได้ใกล้ๆ กับอพาร์ทเมนท์ของผม

NOTE Paragraph

00:00:50.268 --> 00:00:52.788
ทำไมต้องคันธนูหรือครับ

00:00:52.788 --> 00:00:55.539
ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน

00:00:55.539 --> 00:00:59.484
บางที เมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันที่มีตลอดเวลา

00:00:59.484 --> 00:01:01.731
สัญชาตญาณเอาตัวรอดแบบมนุษย์ถ้ำของผม

00:01:01.731 --> 00:01:06.053
ผูกพันกับคันธนู

00:01:06.053 --> 00:01:07.787
ถ้าคุณคิดถึงมัน

00:01:07.787 --> 00:01:11.200
คันธนูนั้นได้ช่วยขับเคลื่อนการอยู่รอดของมนุษย์

00:01:11.200 --> 00:01:13.925
ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์

00:01:13.925 --> 00:01:17.192
ในพื้นที่สามกิโลเมตรรอบๆ บ้านผม

00:01:17.192 --> 00:01:19.375
เคยเป็นป่าต้นหม่อน

00:01:19.375 --> 00:01:21.665
ในช่วงราชวงศ์โจซอน (Joseon)

00:01:21.665 --> 00:01:26.122
ที่ซึ่งหนอนไหมได้อาศัยใบหม่อนเป็นอาหาร

00:01:26.122 --> 00:01:30.828
เพื่อเป็นการปลุกสำนึกทางประวัติศาสตร์ในเรื่องนี้

00:01:30.828 --> 00:01:35.163
รัฐบาลได้ปลูกต้นหม่อน

00:01:35.163 --> 00:01:36.941
เมล็ดของต้นไม้เหล่านี้

00:01:36.941 --> 00:01:39.740
ยังถูกแพร่ออกไปทั่วโดยพวกนก

00:01:39.740 --> 00:01:43.218
ใกล้ๆกับกำแพงกันเสียงของทางด่วนในเมือง

00:01:43.218 --> 00:01:47.584
ที่ถูกสร้างขึ้นราวๆ ช่วงโอลิมปิกปี 1988

00:01:47.584 --> 00:01:50.085
พื้นที่ใกล้ๆ กำแพงเหล่านี้

00:01:50.085 --> 00:01:53.065
ซึ่งไม่มีใครอยากจะใส่ใจ

00:01:53.065 --> 00:01:56.259
ได้ถูกปล่อยทิ้งไว้โดยไม่โดนแทรกแซง

00:01:56.259 --> 00:02:02.159
และนั่นก็เป็นที่ซึ่งผมพบกับขุมทรัพย์ของผม

NOTE Paragraph

00:02:02.159 --> 00:02:05.360
พอผมรู้สึกถลำลึกลงไปในการทำคันธนูมากขึ้น

00:02:05.360 --> 00:02:09.571
ผมก็เริ่มที่จะค้นหาไกลและห่างออกไปจากย่านใกล้บ้าน

00:02:09.571 --> 00:02:11.689
เมื่อผมได้ไปทัศนศึกษากับโรงเรียน

00:02:11.689 --> 00:02:14.913
ไปเที่ยวกับครอบครัว หรือแค่เดินทางกลับบ้าน

00:02:14.928 --> 00:02:17.763
เมื่อเลิกเรียนพิเศษ

00:02:17.763 --> 00:02:19.862
ผมเดินไปรอบๆในพื้นที่ป่า

00:02:19.862 --> 00:02:21.601
และรวบรวมกิ่งไม้

00:02:21.601 --> 00:02:25.572
ด้วยอุปกรณ์ที่ผมได้ซ่อนเอาไว้ในกระเป๋านักเรียน

00:02:25.572 --> 00:02:29.273
และพวกมันก็เป็นอะไรบางอย่างเช่น เลื่อย มีด

00:02:29.273 --> 00:02:31.519
เคียว และขวาน

00:02:31.519 --> 00:02:36.207
ที่ผมปกปิดพวกมันด้วยเศษผ้าขนหนู

00:02:36.207 --> 00:02:38.088
ผมจะนำกิ่งไม้พวกนั้นกลับบ้าน

00:02:38.088 --> 00:02:40.077
ขึ้นรถประจำทางและรถไฟใต้ดิน

00:02:40.077 --> 00:02:43.466
แทบจะไม่ได้อุ้มพวกมันไว้ในมือ

NOTE Paragraph

00:02:43.466 --> 00:02:47.342
และผมไม่ได้นำอุปกรณ์พวกนี้
มาที่ลองบีช (Long Beach) นะครับ

00:02:47.342 --> 00:02:48.898
ติดเรื่องความปลอดภัยที่สนามบินครับ

NOTE Paragraph

00:02:48.898 --> 00:02:50.978
(เสียงหัวเราะ)

00:02:50.978 --> 00:02:54.697
เมื่อผมอยู่เป็นส่วนตัวในห้องของผม 
ที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่นเลื่อย

00:02:54.697 --> 00:02:58.751
ผมจะเลื่อย ฝานและขัดไม้ทั้งคืน

00:02:58.751 --> 00:03:01.218
จนกระทั่งเริ่มเห็นโครงคันธนู

NOTE Paragraph

00:03:01.218 --> 00:03:05.713
วันหนึ่ง ผมกำลังดัดแปลงรูปทรงของไม้ไผ่

00:03:05.713 --> 00:03:10.468
และจบลงที่การทำไฟไหม้สถานที่

00:03:10.468 --> 00:03:15.257
ที่ไหนน่ะหรือ ด่านฟ้าของอพาร์ทเมนท์ของผม

00:03:15.257 --> 00:03:18.897
ที่ซึ่ง 96 ครัวเรือนเรียกมันว่าบ้าน

00:03:18.897 --> 00:03:21.488
ลูกค้าจากห้างสรรพสินค้าตรงข้ามตึกที่ผมอยู่

00:03:21.488 --> 00:03:22.978
โทรเรียก 911

00:03:22.978 --> 00:03:25.025
และผมก็วิ่งลงมาชั้นล่างเพื่อจะบอกแม่ผม

00:03:25.025 --> 00:03:30.242
พร้อมกับผมที่ไหม้ไปครึ่งหัว

00:03:30.242 --> 00:03:32.370
ผมอยากที่จะใช้โอกาสนี้

00:03:32.370 --> 00:03:36.074
บอกแม่ของผม ในกลุ่มผู้ฟังในวันนี้:

00:03:36.074 --> 00:03:38.415
แม่ครับ ผมขอโทษจริงๆ

00:03:38.415 --> 00:03:42.061
และผมจะระวังมากกว่านี้เมื่อต้องยุ่งกับฟืนไฟในที่เปิด 
ต่อไปจากนี้

NOTE Paragraph

00:03:42.061 --> 00:03:44.695
แม่ของผมต้องอธิบายอะไรมากมาย

00:03:44.695 --> 00:03:47.024
บอกผู้คนให้รู้ว่า ลูกชายของเธอไม่ได้กระทำการ

00:03:47.024 --> 00:03:50.483
วางเพลิงโดยเจตนา

NOTE Paragraph

00:03:53.250 --> 00:03:57.405
ผมยังได้ทำการค้นคว้าอย่างจริงจังเกี่ยวกับคันธนูทั่วโลก

00:03:57.420 --> 00:03:59.466
ในระหว่างขั้นตอนนั้น ผมพยายามที่จะผสมผสาน

00:03:59.466 --> 00:04:01.907
คันธนูแบบต่างๆจากต่างยุคและสถานที่

00:04:01.907 --> 00:04:05.690
เพื่อที่จะสร้างคันธนูที่มีประสิทธิภาพสูงสุด

00:04:05.690 --> 00:04:08.043
ผมยังลองใช้ไม้ชนิดต่างๆ

00:04:08.043 --> 00:04:11.231
เช่นไม้เมเปิล ไม้ยิว หรือไม้ต้นหม่อน

00:04:11.231 --> 00:04:13.171
และผมได้ทำการทดลองยิงหลายครั้ง

00:04:13.171 --> 00:04:15.670
ในพื้นที่ป่าใกล้ๆกับทางด่วนเขตเมือง

00:04:15.670 --> 00:04:18.505
ที่ผมได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้

NOTE Paragraph

00:04:18.505 --> 00:04:20.530
คันธนูที่ทรงประสิทธิภาพสูงสุดของผม

00:04:20.530 --> 00:04:23.297
จะมีหน้าตาแบบนี้ครับ

NOTE Paragraph

00:04:23.297 --> 00:04:27.510
หนึ่ง: ปลายโค้งสามารถที่จะเพิ่มการดีดตัวได้มากที่สุด

00:04:27.510 --> 00:04:31.041
เมื่อคุณง้างสายและยิงลูกธนูออกไป

NOTE Paragraph

00:04:31.041 --> 00:04:35.938
สอง: ส่วนท้องต้องหย่อนลงมา 
เพื่อที่จะให้น้ำหนักในการเหนี่ยวที่มากขึ้น

00:04:35.938 --> 00:04:39.599
ซึ่งหมายถึงพลังที่มากกว่า

NOTE Paragraph

00:04:39.599 --> 00:04:43.911
สาม: เส้นเอ็นที่ใช้ในส่วนนอกของปีกธนู

00:04:43.911 --> 00:04:46.816
สำหรับการสะสมแรงตึงให้ได้มากที่สุด

NOTE Paragraph

00:04:46.816 --> 00:04:55.055
และสี่: เขาสัตว์ที่ใช้ในการเก็บพลังงานในการบีบอัด

NOTE Paragraph

00:04:55.055 --> 00:04:58.053
หลังจากปรับปรุง แยกส่วน ออกแบบใหม่

00:04:58.053 --> 00:05:00.984
ซ่อมแซม ดัดงอ และแก้ไข

00:05:00.984 --> 00:05:04.291
คันธนูในอุดมคติของผมก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง

00:05:04.291 --> 00:05:08.146
และเมื่อมันสำเร็จ

00:05:08.146 --> 00:05:11.600
มันมีหน้าตาแบบนี้ครับ

00:05:12.673 --> 00:05:14.910
ผมภูมิใจในตนเองมาก

00:05:14.910 --> 00:05:20.984
ที่ได้ประดิษฐ์คันธนูที่สมบูรณ์แบบด้วยตนเอง

00:05:20.984 --> 00:05:24.416
นี่เป็นภาพของคันธนูเกาหลีแบบดั้งเดิม

00:05:24.416 --> 00:05:26.312
ที่ถ่ายจากในพิพิธภัณฑ์

00:05:26.312 --> 00:05:31.796
และดูสิครับ ว่าคันธนูของผมคล้ายพวกมันแค่ไหน

00:05:31.796 --> 00:05:33.362
ต้องขอบคุณบรรพบุรุษของผม

00:05:33.362 --> 00:05:38.653
ที่ได้ขโมยสิ่งประดิษฐ์ของผมไป (เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:39.542 --> 00:05:41.394
ผ่านกระบวนการทำคันธนูนี้

00:05:41.394 --> 00:05:44.455
ผมได้เข้ามาสัมผัสกับวัฒนธรรมที่ตกทอดกันมา

00:05:44.455 --> 00:05:48.018
การเรียนรู้ข้อมูลที่ได้สั่งสมกันมาตามกาลเวลา

00:05:48.018 --> 00:05:50.856
และการอ่านข้อความที่ทิ้งไว้โดยบรรพชนนั้น

00:05:50.856 --> 00:05:53.455
ดีเสียยิ่งกว่าการบำบัดเพื่อความสบายใจใดๆ

00:05:53.455 --> 00:05:58.404
หรือคำแนะนำที่ผมจะได้จากผู้ใหญ่คนไหน

00:05:58.404 --> 00:06:01.322
เห็นไหมครับ ผมได้ค้นหากว้างออกไป

00:06:01.322 --> 00:06:04.798
แต่ไม่เคยได้มองมาที่ใกล้ๆ ตัวเลย

00:06:04.798 --> 00:06:07.043
เมื่อผมตระหนักได้เช่นนี้

00:06:07.043 --> 00:06:09.864
ผมเริ่มที่จะสนใจในประวัติศาสตร์เกาหลี

00:06:09.864 --> 00:06:13.261
ซี่งมันไม่เคยบันดาลใจอะไรผมมาก่อนหน้านี้เลย

00:06:13.261 --> 00:06:16.637
ที่สุดแล้ว หญ้าที่อยู่ในรั้วบ้านผม

00:06:16.637 --> 00:06:18.427
ก็เขียวขจีเสียยิ่งกว่า

00:06:18.427 --> 00:06:21.604
แม้ว่าเราจะไม่ได้ตระหนึกถึงมัน

NOTE Paragraph

00:06:21.604 --> 00:06:26.355
ผมกำลังจะที่แสดงให้คุณดูว่าคันธนูของผมทำงานอย่างไร

00:06:26.355 --> 00:06:29.476
ลองมาดูว่าอันนี้ทำงานอย่างไรกัน

00:06:31.568 --> 00:06:33.705
นี่เป็นคันธนูไม้ไผ่

00:06:33.705 --> 00:06:37.637
ที่มีน้ำหนักในการเหนี่ยวที่ 45 ปอด์น

00:06:37.637 --> 00:06:39.821
(เสียงยิงธนู)

00:06:39.821 --> 00:06:44.779
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:06:48.285 --> 00:06:52.694
คันธนูนั้นอาจทำงานด้วยกลไกที่เรียบง่าย

00:06:52.694 --> 00:06:55.245
แต่เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งคันธนูที่ดีนั้น

00:06:55.245 --> 00:06:59.257
ต้องการความละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก

00:06:59.257 --> 00:07:01.787
คุณต้องควบคุมและสื่อสาร

00:07:01.787 --> 00:07:04.533
กับไม้และวัสดุ

00:07:04.533 --> 00:07:06.225
แต่ละเส้นใยในเนื้อไม้

00:07:06.225 --> 00:07:09.051
มีเหตุผลและหน้าที่อย่างที่มันเป็น

00:07:09.051 --> 00:07:12.446
และด้วยการทำงานร่วมกันและการประสานระหว่างพวกมัน

00:07:12.446 --> 00:07:16.043
จึงได้มาเป็นคันธนูที่ยอดเยี่ยม

00:07:16.043 --> 00:07:17.833
ผมอาจเป็นนักแรียน [แปลกๆ]

00:07:17.833 --> 00:07:20.024
ที่มีความสนใจที่ไม่ค่อยจะเหมือนใคร

00:07:20.024 --> 00:07:22.966
แต่ผมหวังว่าผมได้มีส่วนร่วม

00:07:22.966 --> 00:07:26.855
โดยแบ่งปันเรื่องราวของผมกับพวกคุณทุกคน

NOTE Paragraph

00:07:26.855 --> 00:07:29.108
โลกในอุดมคติของผม คือสถานที่

00:07:29.108 --> 00:07:31.321
ที่ไม่มีใครถูกปล่อยปะละเลย

00:07:31.321 --> 00:07:34.614
ที่ซึ่งทุกคนเป็นที่ต้องการในที่ที่เขาอยู่

00:07:34.614 --> 00:07:38.210
เหมือนกับเส้นใยและเส้นเอ็นของคันธนู

00:07:38.210 --> 00:07:41.479
สถานที่ซึ่งความแข็งแกร่งนั้นยืดหยุ่นได้

00:07:41.479 --> 00:07:45.272
และที่เปราะบางนั้นกลับคืนสู่สถาพเดิมได้

00:07:45.272 --> 00:07:46.923
คันธนูนั้นคล้ายกับผม

00:07:46.923 --> 00:07:49.971
และผมเองก็มีส่วนคล้ายคันธนู

00:07:49.971 --> 00:07:54.835
ครับ ผมได้ยิงส่วนหนึ่งของตัวผมไปยังพวกคุณ

00:07:54.835 --> 00:07:57.585
ไม่สิ มันยิ่งกว่านั้น ส่วนหนึ่งของจิตผมต่างหาก

00:07:57.585 --> 00:08:00.424
ที่เพิ่งจะถูกยิงออกไปยังจิตของคุณ

00:08:00.424 --> 00:08:02.668
มันพุ่งเข้าไปถึงคุณหรือเปล่าครับ

NOTE Paragraph

00:08:02.668 --> 00:08:04.208
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:08:04.208 --> 00:08:09.870
(เสียงปรบมือ)