Кис Муликер: Како мртвата патка ми го промени животот

Едно утро, Кис Муликер добил прилика за истражување која малкумина орнитолози би ја посакале: Летачка патка се забила во стаклото на зградата во која се наоѓала неговата канцеларија, починала, а потоа ... наредното што се случило ќе го промени неговиот живот. [Внимание: Содржи вознемирувачки слики и описи на сексуално однесување кај животните.]

Ова е „Природонаучниот музеј“ во Ротердам,

каде што работам како куратор.

Работа ми е да ја одржувам колекцијата во најдобар ред

и да ја зголемувам,

а тоа значи дека собирам мртви животни.

Во 1995,

добивме ново крило веднаш до музејот.

Беше направено од стакло,

и токму оваа зграда навистина ми помогна во работата.

Зградата беше вистински убиец на птици.

Можеби знаете дека птиците не го разбираат

концептот на стакло. Не го гледаат,

па затоа влетуваат во прозорците и загинуваат.

Јас само треба да излезам,

да ги соберам и да ги препарирам за во колекцијата.

(Смеа)

Во тие денови,

можев да ги идентификувам птиците

само преку звукот кој го произведуваа удирајќи во стаклото.

Беше 5-ти јуни, 1995,

кога слушнав силен тресок во стаклото

кој го промени мојот живот и стави крај на животот на една патка.

И еве што видов кога погледнав низ прозорецот.

Ова е мртвата патка. Влета во прозорецот.

Лежи мртва на стомакот.

Но веднаш до мртвата патка се наоѓа жива патка,

и ве молам обрнете внимание.

И двете се од машки пол.

И тогаш еве што се случи.

Живата патка се качи врз мртвата патка,

и започна со копулација.

Бидејќи сум биолог, односно орнитолог,

си реков, „Нешто не е во ред овде.“

Едната е мртва, а другата жива. Ова мора да е некрофилија.

Погледнав. Двете се од машки пол.

Хомосексуална некрофилија.

И така -- (Смеа)

Го зедов фотоапаратот, го зедов бележникот,

зедов стол и започнав да го набљудувам ова однесување.

После 75 минути - (Смеа) -

Доволно видов, огладнев

и сакав да си одам дома.

И така излегов, ја собрав патката

и пред да ја ставам во замрзнувач,

проверив дали жртвата е навистина од машки пол.

И еве една ретка слика на која е прикажан пенис од патка,

значи навистина беше од машки пол.

Ретка е бидејќи постојат 10.000 видови на птици,

а само 300 од нив поседуваат пенис.

[Првиот случај на хомосексуална некрофилија кај патката Anas platyrhynchos (Aves:Anatidae)]

Знаев дека видов нешто посебно,

но ми требаа шест години за да одлучам да го објавам.

(Смеа)

Мислам, ова е убава тема за на роденден

или покрај кафемат,

но да го споделите ова со вашите колеги е нешто сосема поразлично.

Ја немав рамката.

И така после шест години, пријателите и колегите ме натераа да го објавам,

и така го објавив „Првиот случај на хомосексуална некрофилија

кај дивата патка.“

И еве ја ситуацијата повторно.

A e мојата канцеларија,

Б е местото каде патката удри во стаклото

и Ц е местото од каде набљудував.

И еве ги патките уште еднаш.

Како што веројатно знаете, во науката,

кога ќе напишете некоја важна статија,

само шест или седум луѓе ќе ја прочитаат.

(Смеа)

Но тогаш се случи нешто добро.

Добив телефонски повик од еден човек кој се вика Марк Абрахамс,

кој ми рече, „Освоивте награда со вашата статија за патката:

Нобеловата Награда Иг.“

Нобеловата Награда Иг -

(Смеа) (Аплауз) -

Нобеловата Награда Иг се доделува на истражувањата

кои отпрвин ги засмејуваат луѓето, а потоа ги тераат да размислуваат,

со крајна цел, што повеќе луѓе да станат

заинтересирани за наука.

Тоа е добра работа, па така ја прифатив наградата.

(Смеа)

Отидов -- само да ве потсетам дека Марк Абрахамс

не ми се јави од Стокхолм.

Ми се јави од Кембриџ, Масачусетс.

Така отпатував во Бостон, во Кембриџ,

и отидов на оваа прекрасна церемонија за Нобеловата Награда Иг

која се одржуваше на Универзитетот Харвард

и беше многу убаво искуство.

Наградата ви ја врачуваат вистински нобеловци.

Тоа е првата работа.

И има уште девет други победници кои добиваат награда.

Еве еден мој колега победник. Ова е Чарлс Пакстон

кој во 2000-та ја освои наградата за биологија со неговата статија,

„Сексуално однесување на ноевите кон луѓето

под фармерски услови во Британија.“

(Смеа)

Мислам дека има еден или двајца

освојувачи на Нобеловата Награда Иг во оваа просторија.

Ден, каде си? Ден Ариели?

Аплауз за Ден.

(Аплауз)

Ден освои награда во медицината

покажувајќи дека скапите лажни лекови делуваат

подобро, отколку ефтините лажни лекови.

(Смеа)

Еве ја мојата едноминутна слава,

мојот говор кога ја примив наградата,

и еве ја патката.

Ова за првпат се случува на американскиот Западен Брег.

Ќе ви ја дадам да ја разгледате.

(Смеа)

Да?

Пуштете ја нека кружи.

Забележете дека е музејски примерок,

но нема шанси да добиете птичји грип.

Откако ја освоив оваа награда, животот ми се промени.

Најпрвин, луѓето почнаа да ми испраќаат

секакви работи поврзани со патки

и добив навистина добра колекција.

(Смеа)

Уште поважно,

луѓето почнаа да ми ги испраќаат нивните опсервации

на неверојатни животински однесувања

и верувајте ми, ако има некое безобразно животно на планетава,

јас знам за него.

(Смеа)

Ова е лос.

Ова е лос кој се обидува да копулира

со бронзена статуа на бизон.

Ова е во Монтана, 2008.

Оваa жаба се обидува да копулира со златна рипка.

Ова е Холандија, 2011.

Ова се крастави жаби во Австралија.

Прегазено животно.

Забележете дека ова е некрофилија.

Позата е неверојатна.

Мисионерската поза е многу ретка во животинското царство.

Ова се гулаби во Ротердам.

Врапчиња во Хонг Конг, 2004.

Оваа мисирка е од Висконсин,

во дворот на поправниот дом за деликвенти, „Итан Ален.“

Траеше цел ден,

а затворениците си поминаа многу убаво.

И што значи ова?

Мислам, јас си го поставувам прашањето,

зошто се случува ова во природата?

И дојдов до заклучок,

разгледувајќи ги сите овие случаи,

дека ова се случува

само кога смртта е моментална

и драматична

и во вистинската позиција за копулација.

Барем така мислев, додека не ги добив овие слики.

Овде гледате мртва патка.

Таму се наоѓала три дена,

и лежи на грб.

И така, мојата теорија за некрофилија паѓа во вода.

Уште еден пример за влијанието

на стаклените згради врз животот на птиците.

Ова е Лудиот Макс, црн кос кој живее во Ротердам.

Во периодот од 2004 до 2008, оваа птица непрестано

леташе и се удираше во прозорецот.

Гледајте, и еве ви едно кратко видео.

(Музика) (Удар)

(Удар)

(Удар)

(Удар)

Оваа птица во основа

се бори со својата слика.

Здогледува натрапник во неговата територија,

и постојано лета кон него,

и така до бескрај.

Неколку години ја проучував оваа птица и на почетокот се прашував,

добро, зарем не ѝ оштетен мозокот на оваа птица?

Не. Еве неколку исечоци

од видеото на кое се гледа

дека во последен момент пред да удри во стаклото,

птицата ги испружува нозете,

а потоа удира во стаклото.

За крај сакам да ве поканам на „Денот на мртвата патка.“

Тоа е на 5-ти јуни секоја година.

На пет минути до шест наутро,

се собираме пред „Природонаучниот музеј“ во Ротердам,

ја изнесувам патката од музејот,

и дискутираме за нови начини

како да го спречиме удирањето на птиците во прозори.

И како што знаете, или можеби не знаете,

ова е еден од најголемите причинители на смрт

кај птиците во светот.

Само во САД, милијарда птици умираат

удирајќи се во стаклените згради.

А кога ќе заврши средбата, одиме во кинески ресторан

и за вечера јадеме патка со сите салтанати.

Се надевам дека ќе се видиме

следната година во Ротердам, во Холандија,

на „Денот на мртвата патка.“

Ви благодарам.

(Аплауз)

Уф, извинете.

Може да ми ја вратите патката, ве молам?

(Смеа) (Аплауз)

Ви благодарам.