آیا می‌توانیم تغییرات اقلیمی را با حذف کردن دی‌اکسیدکربن از هوا متوقف کنیم؟

آیا می‌توانیم تغییرات اقلیمی را اصلاح کنیم؟ «تیم کروگر» تحقیق‌کننده در زمینه مهندسی اقلیم‌ها سعی بر انجام این کار دارد. او احتمال امیدوار کننده‌ای را مطرح می‌کند: استفاده از گاز طبیعی برای تولید برق، به گونه‌ای که دی‌اکسیدکربن را از هوا خارج کند. در باره این رشته‌ی بحث‌برانگیز -- هم خطرات و هم مزیت‌های احتمالی آن -- که بدنبال دخالت وسیع، نوآورانه، و عامدانه در طبیعت است تا پیامدهای فاجعه‌بار گرم‌شدن سیاره‌مان را متوقف سازد، بیشتر بدانید.

برای جلوگیری از تغییرات خطرناک اقلیمی،

باید فورا انتشار گازهای گلخانهای
را متوقف کنیم.

که بیانیهای کاملا پذیرفتهشده است،

مخصوصاً برای حضار در جلسه.

اما اینجا چیزی هست که کموبیش
بحثبرانگیز است:

منتشر نکردن گازها کافی نخواهد بود.

ما انتشار باقی مانده کربنهایمان
را برای کاهش دما

تا یک و نیم درجه به زودی طی

چند سال محدودتر خواهیم ساخت،

اما کنترل افزایش دو درجهای دما

بیست سال زمان میخواهد.

ما نه تنها خیلی سریع باید مصرف
و انتشار گاز را کاهش دهیم،

بلکه باید دیاکسید کربن را هم
از جو خارج کنیم.

ممنون.

(خنده)

من مشغول ارزیابی انواع
این تکنیکهای پیشنهادی هستم

تا ببینم کدام یک رهگشاتر است.

میتوانیم از گیاهان برای
جذب دیاکسیدکربن،

و سپس ذخیرهکردن آن در درختان،

در خاک، اعماق زمین
یا در اقیانوسها استفاده کنیم.

میتوانیم ماشینهای بزرگی بسازیم،
معروف به درختان مصنوعی،

که دیاکسیدکربن را از هوا پاکسازی کند.

برای اینکه این ایدهها امکان پذیر باشند،

باید بدانیم که آیا آنها
میتوانند در مقیاسی بزرگ

به گونهای که امن، اقتصادی
و مقبول اجتماع باشد عملی شوند؟

تمام این ایدهها همراه مزایا
و معایبی هستند.

هیچ کدامشان کامل نیستند،

اما بسیاری دارای پتانسیل هستند.

بعید است که هر یک از آنها
این موضوع را به تنهایی حل کنند.

تیر خلاصی وجود ندارد.

ولی همه آنها با هم پتانسیل تبدیل شدن
به مسلسلی قوی را دارند،

که برای توقف تغییرات اقلیمی
به آن نیازمندیم.

من بطور مستقل دارم
روی ایدهای کار میکنم

که در آن از گاز طبیعی برای
تولید برق استفاده میشود

طوری که دیاکسیدکربن را
از هوا جداسازی کند.

ها؟ چطور این کار را میکند؟

«فرآیند انرژی بنیادی» گاز طبیعی را
به خورد سلول سوختی میدهد.

حدود نیمی از انرژی شیمیایی آن
تبدیل به برق

و مابقی تبدیل به گرما میشود،

که برای تجزیه سنگ آهک
به آهک و دیاکسیدکربن

به کار برده میشود.

حالا احتمالا شما فکر میکنید
که من دیوانه هستم.

این روش باعث تولید دیاکسیدکربن میشود.

اما نکته این است که همه
دیاکسیدکربن تولید شده،

از سلولهای سوختی و کوره آهک
خالص است،

و این خیلی مهم است،

چون به این معنی است که میتوانید
از آن کربن استفاده کرده

یا با هزینهای اندک در دل زمین
ذخیره سازیاش کنید.

بعد میشود آهک تولید شده را
در کاربردهای صنعتی استفاده کنید،

و در زمان استفاده، خود
آهک، دیاکسیدکربن هوا را جذب میکند.

خلاصه اینکه، این روش کربنزدا است.

کربن را از هوا خارج میکند.

اگر به طور معمول برق را
از گاز طبیعی تولید کنید،

برای هر کیلو واتساعت، ۴۰۰ گرم

دیاکسیدکربن در هوا
منتشر میکنید.

با این پروسه این مقدار منهای ۶۰۰میشود.

در حال حاضر تولید برق علت انتشار

یک چهارم از کل دیاکسیدکربن در هوا است.

فرضا اگر تمام مولدهای نیرو را
با این پروسه تعویض کنیم،

نه تنها تمام مقدار دیاکسیدکربن منتشر
شده از تولید نیرو را حذف میکنیم

بلکه مقداری از کربن منتشره
دیگر بخشهای صنعت را هم پاک میکنیم،

به طور بالقوه شصت درصد از کل
کربنهای منتشره کم میشود.

حتی میتوان از آهک آن بهره برد

با ریختن مستقیم آن به دریا
برای مقابله با اسیدی شدن اقیانوسها

یکی دیگر از مسائلی که علتش
انتشار دیاکسیدکربن در اتمسفر است.

در واقع، این کار
ضربهی کاریتر وارد میکند.

شما با اضافه کردن آن به آب دریا
دو برابر بیشتر کربن را جذب میکنید

نسبت به استفاده کردن از آن در صنعت.

ولی از این جایی است که خیلی سخت میشود.

اگر چه که مقابله با اسیدی شدن
آب اقیانوس خوب است،

اما از عواقب محیط زیستی آن آگاهی
کامل نداریم،

پس نیاز به ارزیابی داریم که
ببینیم این نسخه پیچیدن

واقعا بهتر از دردی است که
هنوز درمان نشده.

نیاز داریم که این مراحل را قدم
به قدم کنترلشده پیش ببریم

تا این ارزیابی را با امنیت آزمایش کنیم.

و مقیاس آن:

برای دوری از تغییرات خطرناک اقلیمی،

نیاز خواهیم داشت که تریلیونها

بله با "ت" (نه م)

تریلیونها تن دیاکسیدکربن را
طی دهههای آتی از اتمسفر حذف کنیم.

به بهای کسری از تولید ناخالص داخلی--
چیزی شبیه هزینههای نظامی،

فعالیتهای صنعتی بسیار زیاد

و عوارض جانبی و مضر گریزناپذیر.

ولی اگر مقیاس آن خیلی بزرگ به نظر میرسد،

علتش تنها بزرگی مقیاس مساله است

که میخواهیم حلش کنیم.

مسالهای بزرگ و عظیم.

ما دیگر نمیتوانیم از این مشکلات
حاد دوری کنیم.

هر سمتی که بچرخیم
با خطراتی مواجه هستیم :

دنیایی که با تغییرات اقلیمی تغییر کرده

و دنیای تغییرات اقلیمی بعلاوه زحماتی که
ما برای متوقف کردنش متحمل میشویم.

کار از کار گذشته،

ولی ما دیگر نمیتوانیم چشمان خود
را ببندیم و گوشهایمان را بگیریم،

و تنها به حرف بسنده کنیم.

نیاز است که به خودمان بیاییم و
با عواقب کارهایمان روبرو شویم.

(تشویق)

آیا صحبت از اصلاح تغییرات اقلیمی
میل به انتشار کربن را تضعیف میکند؟

این یک دغدغه واقعی است،

پس ما نیاز به تاکید بر اهمیت عظیم
کاهش انتشار آن داریم

و تاکید بر تحقیق روی این ایدهها.

قبلا این کار را کردیم، هنوز
نیاز است آنها را آزمایش کنیم.

آیا میتوانیم تغییرات اقلیمی را
درمان کنیم؟

نمیدانم. ولی اگر تلاش نکنیم
قطعا نمیتوانیم.

نیاز به بلندپروازی داریم بدون غرور.

به بلندپروازی نیاز داریم تا
اتمسفر را احیا کنیم،

تا دیاکسیدکربن را به سطحی کاهش دهیم

که سازگار با اقلیم پایدار و
اقیانوسهای سالم باشد.

که تعهد خیلی بزرگی خواهد بود.

میتوانید به عنوان یک پروژه کلیسای
جامع (کار همگانی) توصیفش کنید.

آنهایی که در ابتدای کار فعال بودند

شاید نقشه را کشیده و
اساس آن را پی ریزی کنند،

اما قرار نیست خشت آخر را هم بگذارند.

این وظیفه، این امتیاز،

به نسل بعدی فرزندان ما تعلق دارد.

هیچ یک از ما آن روز را نخواهیم دید،
ولی باید با این امید شروع کنیم

که نسلهای بعدی بتوانند
آن را به اتمام برساند.

پس میخواهید دنیا را تغییر دهید؟

من نمیخواهم.

من به دنبال تغییر دنیا نیستم،

بلکه میخواهم آنگونه که بود حفظش کنم.

سپاسگزارم.

(تشویق)

کریس اندرسون: ممنون. فقط میخواهم
چند تا سوال از شما بپرسم.

راجع به ریختن آهک به آب دریا بیشتر
به ما توضیح بده.

منظورم این است که قانع کننده به
نظر میرسد --

مقابله با اسیدیشدن اقیانوسها --

و اینکه دیاکسیدکربن
بیشتری را جذب میکند.

گفتی باید آزمایش روی آن انجام شود،

این آزمایش مناسب چه گونه خواهد بود؟

تیم کروگر: به نظرم باید
چندین و چند آزمایش کنید،

ولی باید خیلی آهسته و
قدم به قدم انجام شود.

به روش مشابه آزمایش کردن دارو،

شما که در آزمایشات انسانی یک باره
آزمایش نمیکنید.

نیاز به آزمایشی کوچک است.

اولین آزمایشها باید تماما
بر روی خشکی انجامشود،

در ظروف خاص، دور از محیط زیست.

و بعد از این که مطمئن شدید
این کار با ایمنی انجام میشود،

وارد مرحله بعدی میشوید.

اگر مطمئن نیستید، این کار را نکنید.

مگر مرحله به مرحله.

ک.ا: و چه فردی این آزمایشات را پشتیبانی
مالی میکند؟

چون اینها تا حدی بر سیاره زمین
اثر میگذارند.

به همین دلیل است که کسی آن را پشتیبانی
نمیکند؟

ت.ک: فکر میکنم میشود آزمایشات
کوچک در آبهای ملی داشته باشیم،

و احتمالا هم این کار نیازمند حامیان مالی
داخلی است.

اما اگر بخواهید به همین روش با اسیدی شدن
اقیانوسها در مقیاسی جهانی

مقابله کنید،

نیاز است که در آبهای بینالمللی
انجامش دهید،

و احتمالا نیاز به یک انجمن بینالمللی
دارید که روی آن کار کند.

ک.ا: حتی در آبهای ملی هم، میدانی
که اقیانوسها بهم متصل هستند.

و آهک به هرجایی میرود.

و مردم از انجام این آزمایشها،
احساس ناامنی میکنند،

اینطور که ما شنیدیم.

چطور آن را خنثی میکنید؟

ت.ک: به نظرم روی چیز مهمی انگشت گذاشتی.

که برای انجام عملیات مربوط
به مجوز اجتماعی میشود.

و فکر کنم که انجام آن میسر نباشد،

ولی برای امتحان آن به شهامت نیاز داریم،

که به جلو حرکت کنیم،

تا ببینیم چه کار میشود کرد،

و آزادانه مشارکت کنیم.

نیاز داریم که با مردم هم رو راست
باشیم.

لازم است که قبلش از مردم بپرسیم.

و فکر کنم که اگر از آنها بپرسیم،

مجبوریم که پذیرای هر جواب محتملی
باشیم، مثلا

«نه، این کار را نکنید.»

ک.ا: خیلی ممنون. واقعا جالب بود.

ت.ک: ممنون از شما (تشویق)