Kadınların kaydettikleri siyasi ilerleme - ve onları bekleyenler

Kadınlar son yüzyıl içerisinde dev bir ilerleme kaydetti -- mevcut duruma meydan okudular, eski tabuları yıktılar ve işletme anlayışını içten dışa değiştirdiler. Ancak konu siyasi temsile geldiğinde hâlâ gidilmesi gereken uzun bir yol olduğunu söylüyor Cecile Richards. Bu geleceğe dair konuşmada Richards, kadın eşitliğine yönelik küresel bir politik devrim için çağrı yapıyor ve bunu nasıl inşa edeceğimize dair fikirlerini paylaşıyor.

Yaklaşık 100 yıl önce,

neredeyse bugün,

ABD'deki çoğu kadın
sonunda seçme hakkı kazandı.

Beyaz olmayan kadınların
bu hakkı kazanması onlarca yıl alır

ve o zamandan beri çok yol aldık.

Fakat yeterince değil.

Bence kadınların bugün istediği,

sadece ABD'de değil tüm dünyada

artık akla ikinci gelen olmamak.

Bir yüzyıl daha bu şekilde devam ederek

birtakım küçük hak ve düzenlemelerin bize
zoraki verildiğini görmek istemiyoruz.

Sadece gerçek ve tam eşitlik istiyoruz.

kadınların erkekler tarafından
ve erkekler için tasarlanmış

kurum ve hükûmetlere kendilerini
eklemekten bıktığı kanısındayım.

Ve geleceği kendi şartlarımızla
yeniden şekillendirmeyi tercih ediyoruz.

Bence...

(Alkış)

Bence ihtiyacımız olan şey
tam eşitlik için bir siyasi kadın devrimi;

ırk, sınıf, cinsiyet ayrımı gözetmeyecek,

cinsel yönelim gözetmeyecek

ve evet, siyasi etiket
gözetmeyecek bir devrim.

Çünkü bence,
biz kadınları bir arada tutan,

bizi ayıran şeyden çok daha derin.

Bu yüzden bu kadın siyasi devrimini

nasıl yapacağımızla ilgili biraz düşündüm

ve bugün sizinle konuşmak
istediğim şey bu.

(Tezahüratlar)

(Alkış)

İyi haber ise
son yüzyılda değişmeyen bir şey var:

Kadınların dirençliliği

ve daha iyi bir hayat inşa etme çabası,
sadece kendimiz için değil,

gelecek nesiller için de.

Çünkü ben, kızının kendisinden

daha az hak ve fırsatı olmasını isteyecek

tek bir kadın düşünemiyorum.

Biliyoruz ki hepimiz bizden önceki
kadınlar sayesinde buradayız.

Ve ben,

zorlu Teksas kadınlarının soyundanım.

(Tezahüratlar)

Büyükanne ve babam
Teksas'ın Waco şehrinde,

kırsalda otururdu.

Ve büyükannem hamile kaldığında

tabii ki doğurmak için
hastaneye gitmeyecekti,

bebeği evde doğuracaktı.

Ama doğum sancısı başladığında

komşu kadını büyükbabama
yemek yapması için çağırdı

çünkü...

onun kendine yemek yapması düşünülemezdi.

(Kahkahalar)

Bu yollardan geçtik.

(Kahkahalar)

Komşunun tavuk öldürmekte
hiçbir deneyimi yoktu

ve o akşam, planlanan yemek oydu.

Ve hikâye böyle gidiyor,

Büyükannem, doğum esnasında

bir dirseğiyle doğruluyor
ve tavuğun boynunu kırıyor.

Benim annem
işte bu şekilde dünyaya geliyor.

(Kahkahalar)

(Alkışlar)

Ama şaşırtıcı olan,

annemin büyükannesi dahi
Teksas'ta oy kullanamadı

çünkü Teksas kanununda yazan şey

"aptallar, ahmaklar, deliler ve kadınlar"

oy kullanamazdı --

sadece iki nesil sonra,

annem, Ann Richards, kendi hakkıyla
seçilen ilk kadın vali oldu.

Teksas eyaletinde.

(Alkış ve tezahüratlar)

Ama gördüğünüz gibi,
annem Teksas'tayken

kadınlar için fazla olanak yoktu

ve açıkçası hayatı boyunca
bunu değiştirmeye çalıştı.

Şöyle derdi:

"Kadınlar olarak bize sadece
bir şans verirseniz başarabiliriz.

Neticede Ginger Rogers,
Fred Astaire'in yaptığı her şeyi yaptı.

Ama bunu topuklularla ve tersine yaptı."

Değil mi?

Gerçekten de bunlar kadınların
son yüzyıldır yapmakta olduğu şeyler:

Çok az siyasi güçleri olmasına rağmen

müthiş bir ilerleme kaydettik.

Bugün ABD'de,

oy hakkını kazandıktan 100 yıl sonra,

kadınlar neredeyse iş gücünün yarısı.

Çocuklu ailelerin yüzde 40'ında

aileyi asıl geçindiren kadınlar.

Ekonomistlere göre

eğer çalışan her kadın
yalnızca bir gün işe gelmezse

bu, Birleşik Devletler'in
gayri safi yurtiçi hasılada

21 milyar dolar zarar etmesine yol açar.

Eğitim eşitliğini sağlayan
"Title IX" federal yasasından ötürü

şu an ABD'deki üniversite
öğrencilerinin yarısı kadın.

Bizler; tıp, hukuk öğrencilerinin
yarısını oluşturuyoruz.

Kesinlikle.

(Alkışlar)

Ve çok sevdiğim bir bilgi:

Mezun olacak olan son NASA
astronot sınıflarından birinin...

sıkı durun,

...ilk defa, %50'si kadın.

(Alkış ve tezahürat)

Ana fikir şu ki kadınlar
gerçekten de sektörü değiştiriyor.

İş dünyasını içten dışa değiştiriyorlar.

Ama hükûmete gelince
o ayrı bir hikâye

ve gerçekten bence bir resim,
bin söze bedel.

Bu, 2017'de Beyaz Saray'dan bir fotoğraf,

kongre liderleri, kongreye gidecek
sağlık sistemi reformu yasa tasarısına

son detayları eklemek üzere çağrılmıştı.

Bu görüşmenin sonuçlarından biri,

hamilelik ve doğum
sosyal yardımlarını kaldırmak oldu,

çok şaşırtıcı olmayabilir,

ne de olsa o masadaki kimsenin
hamilelik yardımına ihtiyacı yok.

Ve maalesef bunu,

biz ABD kadınları
kötü tecrübelerle öğrendik.

Eğer masada değilsek
menüdeyiz, öyle değil mi?

Biz kısacası yeterince masalarda değiliz

çünkü seçmenlerin büyük
çoğunluğu kadın olmasına rağmen

ABD'de,

siyasi temsilde dünyanın çok gerisindeyiz.

Yeni bir araştırma
bütün ülkeler sayıldığında

kadın siyasi temsilciliğinde
ABD'nin 104. sırada olduğunu gösteriyor.

104'üncü...

Hemen Endonezya'dan sonra.

Çok büyük bir sürpriz değil,

kararları kimin verdiğini düşününce...

Ücretli aile izni olmayan
tek gelişmiş ülkeyiz.

Üstelik yapılan tüm araştırma
ve gelişmelere rağmen,

tıbbi bakımda --

ki bu beni gerçekten korkutuyor --

ABD, anne ölüm oranlarında
gelişmiş dünyada öncü durumda.

Eşit ödemeye gelirsek
bunda da daha iyi değiliz.

ABD'de hâlâ ortalama olarak

erkekler bir dolar kazanırken
kadınlar 80 cent kazanıyor.

Ayrıca, eğer Afroamerikan bir kadınsanız

bir dolara karşılık 63 cent.

Ve eğer Latinseniz
bir dolara karşılık 54 cent.

Bu rezalet.

Şu an Birleşik Krallık'ta kadınlar,

bence çok zekice yeni bir fikir
ortaya attılar,

maaş farkının etkisini
anlatmak amaçlı bir fikir.

10 Aralık tarihinde başlayıp
yıl boyu sürüyor,

epostalarına ofis dışındadır
diye bir not ekliyorlar,

böylece para almadan çalıştıkları
haftaları belirtiyorlar.

Değil mi?

Bence bu gerçekten de
tutunabilir bir fikir.

Ama kadınların siyasi gücü
olduğunu düşünün.

Masada olup kararlar verdiğimizi düşünün.

Kendi kadın siyasi partimizin olduğunu,

sorunlarımızı göz ardı etmek yerine,

onları öncelik yaptığımızı hayal edin.

Şunu biliyoruz ki --

araştırmalar gösteriyor ki
kadınlar siyasette

erkeklerden farklı davranıyor.

Meslektaşlarıyla daha çok
iş birliği yapıyorlar,

parti sınırları içinde çalışıyorlar

ve kadınlar, sağlık, eğitim
ve sivil haklara dair

kanunları daha çok
desteklemeye meyilliler.

ABD kongresindeki araştırmamızda,

kadınların yasalara sponsor olduğunu

ve daha çok sponsor bulduğunu gördük.

Yani tüm kanıtlar öyle gösteriyor ki
kadınlara hizmet etme şansı verildiğinde

büyük bir fark yaratıyorlar
ve işi bitiriyorlar.

O zaman ABD'de farklı insanlar
karar veriyor olsaydı nasıl olurdu?

Gerçekten inanıyorum ki
kongredekilerin yarısı hamile kalabilseydi

doğum kontrol ve aile planlaması hakkında

tartışmayı bırakmıştık.

(Alkış ve tezahürat)

Bu bitmiş olurdu.

(Alkış)

Ayrıca inanıyorum ki sonunda,

iş yerleri hamileliği
dert gibi görmeyi bırakıp

bunun milyonlarca Amerikalı çalışan için

birinci derece tıbbi bir konu
olduğunu anlar.

Bence daha çok kadın siyasette olursa

hükûmetimiz aileleri bir arada tutmayı
öncelik hâline getirecektir,

onları ayırmayı değil.

(Alkışlar)

Ama belki de en önemlisi,

tüm bu sorunlar artık
"kadın sorunları" olarak görülmez.

Herkesin arkasına sığınabileceği

temel adalet ve eşitlik
sorunları olarak görülür.

O zaman soru,

Kadınların siyasi devrimini
inşa etmek için ne gerekli?

İyi haber şu ki bu aslında başladı bile.

Dünyanın her bir yanında
kadınlar iş yerleri talep ediyorlar,

eğitim kurumları talep ediyorlar,

cinsiyetçiliğin, cinsel tacizin
ve cinsel istismarın

ne kabul ne de tolere edildiği

bir hükûmet talep ediyorlar.

Dünyanın her bir yanında kadınlar,

ellerini kaldırıp "ben de" diyor

ve bu hareketi bu kadar güçlü kılan şey,

kadınların, sektörlere karşı
hep birlikte ayakta durması,

evinizdeki yardımcıdan
Hollywood yıldızlarına kadar.

Kadınlar yürüyüşler yapıyor;
oturma eylemi yapıyor;

artık sesimizi çıkarıyoruz.

Kadınlar mevcut duruma meydan okuyor,

eski ezberleri yıkıyoruz

ve evet, bizler gururla sorun çıkarıyoruz.

Suudi Arabistan'da kadınlar
ilk kez araba sürüyor.

(Alkış ve tezahürat)

Irak'ta kadınlar insan ticaretinden
sağ kalanlar ile birlik içinde duruyor.

El Salvador'dan İrlanda'ya kadınlar
en temel haklar için savaşıyorlar.

Ve Myanmar'da kadınlar,
insan hakları için ayaktalar.

Kısacası bence dünyadaki
en etkili liderlik,

hükûmetin odalarından gelmiyor.

Dünyanın her yerindeki
kadınların hareketinden geliyor.

(Alkış)

Ve burada, ABD'de kadınlar çok hırslı.

Yeni bir Kaiser anketine göre

2016'daki son başkanlık seçiminden beri

her beş Amerikalıdan biri ya yürüyüşlere
katıldı ya da başka bir protestoya,

bir numaralı sorun ise kadın haklarıydı.

Kadınlar yeni organizasyonlar başlatıyor,

kampanyalara gönüllü oluyorlar

ve her problemi üstleniyorlar;

silah güvenliği reformundan
halk eğitimine kadar.

Kadınlar siyasete atılmada
rekor kırıyorlar,

kazanıyorlar da.

Yani -- (Kahkahalar)

(Alkış)

Georgia'dan Lucy McBath gibi kadınlar.

(Alkış ve tezahürat)

Lucy, oğlunu silah şiddeti
yüzünden kaybetti

ve adli adalet sistemiyle olan
deneyiminden sonra,

sistemin ne kadar
arızalı olduğunu fark etti

ve bunun için bir şey yapmaya karar verdi.

Bu yüzden adaylığını koydu,

bu ocak ayında kongreye gidecek.

Pekâlâ...

(Alkış)

Minnesota'dan Annie Craig.

(Alkış ve tezahürat)

Milletvekili, LGBT bireyler hakkında
öyle nefret dolu yorumlar yaptı ki

Annie de ona meydan okumaya karar verdi.

Ve bilin bakalım ne oldu? Kazandı.

Ve ocak ayında kongreye gidecek.

Temsilciler meclisinde hizmet eden
ilk lezbiyen anne olacak.

(Alkış ve tezahürat)

Ya da --

(Alkış)

Illionis'ten Lauren Underwood.

O bir hemşire,

her gün sağlık hizmeti eksikliğinin

yaşadığı halka olan etkisini görüyor

ve bu yüzden aday olmaya karar verdi.

İlk seçimde altı erkek rakibi vardı,
hepsini yendi,

genel seçimi kazandı

ve ocak ayında kongreye gidiyor.

Washington D.C.'de ilçesine hizmet eden

ilk Afroamerikan kadın olacak.

(Alkış ve tezahürat)

Yani kadınlar anlıyorlar ki

bu, bizim zamanımız.

İzin için beklemeyin,

sıranız için beklemeyin.

Merhum Shirley Cisholm dedi ki --

kendisi kongreye giden

ilk Afroamerikan kadındı

ve Demokratik partide
başkanlık için yarışan ilk kadındı.

Shirley Chisholm demişti ki

"Eğer masada size yer yoksa
bir katlanır sandalye alın."

İşte kadınlar
ülkemizde bunları yapıyor.

Artık kadınların dünyadaki
en önemli ve güçlü

siyasi güç olduğuna inanıyorum

ama bunun sadece anlık bir şey
olmadığından nasıl emin oluruz?

Kadınların tam eşitliği için
küresel bir harekete ihtiyacımız var,

bölgeler ve kuşaklar arası,

kimsenin geride kalmadığı bir hareket.

Benim de bunu nasıl yapacağımıza
dair birkaç fikrim var.

Birincisi: Karşı koymak yeterli değil.

Neye karşı olduğumuzu söylemek yetersiz.

Ne yaptığımız konusunda
sesli ve gururlu olma zamanı.

Çünkü tam eşitlikten yana olmak
öncelikli değerimiz

ve arkasına sığınabileceğimiz bir şey.

Çünkü aslında erkekler,
kadınlar için eşit ödemeyi savunuyor.

Y kuşağı, cinsiyet eşitliğini savunuyor.

İşletmeler de aileden yana
ilkeler benimsiyorlar,

yalnızca doğru şey olduğu için değil,

çalışanları adına daha iyi olduğu için.

İşletmeleri için de iyi.

İkincisi:

Fannie Lou Hammer'ın
sözlerin hatırlamalıyız;

"Herkes özgür olana kadar
kimse özgür değildir."

Önceden bahsettiğim gibi

bu ülkede farklı etnisiteden kadınlar

çok uzun zaman oy verme hakkı edinemedi.

Ancak edindiklerinden bu yana
en güvenilir seçmenler kendileri

ve bu kadınlar,
kadın haklarını savunan adaylar için

en güvenilir seçmenler.

Onların yolundan gitmeliyiz --

(Alkış ve tezahürat)

Çünkü onların sorunu, bizim sorunumuz.

Beyaz kadınlar olarak
daha çok şey yapmalıyız

çünkü ırkçılık, cinsiyetçilik ve homofobi,

hepimizi etkileyen sorunlar.

Üçüncüsü: Her bir seçimde
oy kullanmalıyız.

Her bir seçimde.

Halkın oy kullanmasını kolaylaştırmalıyız

ve her bir oyun
sayıldığından emin olmalıyız.

(Alkış ve tezahürat)

Çünkü ABD'de oy kullanmaya
engel olan bariyerler var.

Orantısızca kadınların üstüne düşüyorlar,

farklı etnisiteden kadınlar,
düşük gelirli kadınlar

çalışan ve çocuk yetiştirmeye
çalışan kadınlar.

Yani herkesin oy
kullanmasını kolaylaştırmalıyız.

Seçim gününü ABD'de
ulusal bir tatil yaparak

buna başlayabiliriz.

(Alkış ve tezahürat)

Dördüncüsü: Talimat için beklemeyin.

Eğer çözüm gereken bir sorun görüyorsanız

bence bunu yapacak olan sizsiniz.

Yeni bir organizasyon başlatın,
adaylığınızı koyun.

Belki de tek yapmanız gereken şey
kendiniz veya iş arkadaşlarınız için

ayağa kalkmak.

Bu hepimize bağlı.

Ve beşincisi: Kadınlara yatırım yapın.

(Alkış)

Kadınlara aday, değişimci, lider
olarak yatırım yapın.

Bir örnek,

ABD'deki son seçim döngüsünde,

kadınlar, aday ve kampanyalara
iki yıl öncesine kıyasla

100 milyon dolar daha fazla bağışladı.

Sonuç olarak rekor sayıda kadın kazandı.

Bunu bir düşünün.

(Alkış ve tezahürat)

Bence bazen yüzleştiğimiz zorluklar,

çok ağır görünebilir

ve neredeyse çözülemeyecek gibi gelebilir

ama bence en zorlu görünen sorunlar,

üzerinde çalışılması en önemli olanlardır.

Ve henüz anlaşılmamış olması
anlamayacağınız anlamına gelmez.

Zaten kadınların işi kolay olsaydı

başkası çoktan yapıyor olurdu, değil mi?

(Kahkahalar)

Ama dünyanın etrafında
kadınlar hareket hâlindeler

ve birbirlerine güç
ve esin kaynağı oluyorlar.

Hayal bile edemeyecekleri
şeyler yapıyorlar.

Katettiğimiz bu ilerlemeleri,

iş gücünü,

işletmeleri,

eğitim sistemini hesaba katarak

ve bunu gerçek siyasi güç
inşa etmede kullanırsak

bu yüzyılı yeniden şekillendiririz

çünkü birimiz göz ardı edilebilir,

ikimiz uzaklaştırılabilir

ama birlikte biz bir hareketiz

ve durdurulamayız.

Teşekkürler.

(Alkış ve tezahüratlar)

Teşekkürler.

(Alkışlar)