< Return to Video

စာအုပ်တွေက သင်တို့ရဲ့ စိတ်ကို ဖွင်ပေးနိုင်ပုံ

  • 0:01 - 0:03
    ၁၉၇၀ ဆယ္စုႏွစ္အခ်ိန္ကာလ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဟုနန္ၿမိဳ႕တြင္ ကြၽန္မဟာ
  • 0:03 - 0:07
    ကိုယ္လက္ႀကံ႕ခိုင္ေရး တတ္ေျမာက္ကၽြမ္းက်င္သူ တစ္ဦးျဖစ္ရန္ ၂ ႏွစ္ၾကာ သင္တန္းတက္ခဲ့ပါတယ္။
  • 0:07 - 0:10
    ကၽြန္မ ပထမတန္း တက္တုန္းက အစိုးရဟာ ကၽြန္မကို
  • 0:10 - 0:12
    အားကစားသမားေတြအတြက္ ျဖစ္တဲ့ အခမဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို
  • 0:12 - 0:14
    ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။
  • 0:14 - 0:17
    ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ က်ားေမေမက "မရဘူး"တဲ့။
  • 0:17 - 0:19
    ကၽြန္မရဲ႕ မိဘေတြဟာ သူတို႔လိုပဲ
  • 0:19 - 0:21
    ကၽြန္မကုိလည္း အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္လာမွာကုိ လိုလားခဲ့ၾကတယ္။
  • 0:21 - 0:23
    ယဥ္းေက်းမႈေခတ္ေျပာင္းကာလရဲ႕ ေနာက္မွာ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေနာက္မွာ
  • 0:23 - 0:27
    စိတ္ခ်မ္းသာရဖို႔ ေသခ်ာတဲ့ နည္းလမ္းဟာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတယ္လို႔ သူတုိ႔ စြဲစြဲၿမဲၿမဲယုံၾကည္လာတယ္။
  • 0:27 - 0:30
    အဲ့ဒီ နည္းလမ္းက လုံၿခဳံၿပီး လစာေကာင္းတဲ့့ အလုပ္ပဲျဖစ္တယ္။
  • 0:30 - 0:33
    အလုပ္ကို ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာက အေရးမႀကီးဘူး။
  • 0:33 - 0:38
    ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္က တ႐ုတ္ေအာ္ပရာဇာတ္ အဆိုေတာ္ ျဖစ္ဖုိ႔ပါပဲ။
  • 0:38 - 0:42
    အဲ့ဒါက စိတ္ကူးထဲက စႏၵရားကိုတီးေနတဲ့ ကၽြန္မပါ။
  • 0:42 - 0:44
    ေအာ္ပရာဇာတ္ အဆိုေတာ္ တစ္ဦးဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက
  • 0:44 - 0:45
    စၿပီး ဂြၽမ္းဘားကုိ ေလ့က်င့္ဖုိ႔ လုိတယ္၊
  • 0:45 - 0:48
    အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မဟာ ေအာ္ပရာဇာတ္ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ေအာင္ ရွိသမွ်နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
  • 0:48 - 0:51
    ေအာ္ပရာဇတ္ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ထံကုိ နဲ႔
  • 0:51 - 0:53
    ေရဒီယိုအစီအစဥ္ တင္ဆက္သူကိုေတာင္ စာေရးခဲ့ပါတယ္။
  • 0:53 - 0:57
    ဒါေပမယ့္ ဘယ္လူႀကီးကမွ ဒီ စိတ္ကူးကို မႀကိဳက္ခဲ့ၾကဘူး။
  • 0:57 - 1:00
    ကၽြန္မ ေလးနက္မႈ ရွိခဲ့တာကို ဘယ္လူႀကီးမွ မယုံခဲ့ဘူး။
  • 1:00 - 1:03
    ကၽြန္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ ကၽြန္မကို အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဟာ ကေလးေတြဆုိေတာ့
  • 1:03 - 1:06
    ကၽြန္မမွာလိုပဲ ဘာမွ လုပ္မေပးႏုိင္ခဲ့ၾကဘူး။
  • 1:06 - 1:12
    အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ရွိလာခ်ိန္မွာ သင္ေပးဖုိ႔ သက္ႀကီးလြန္းတာကို ကၽြန္မ နားလည္လာတယ္။
  • 1:12 - 1:15
    ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္မီ မလာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
  • 1:15 - 1:18
    ကၽြန္မဟာ က်န္ရစ္ေနေသးတဲ့ ဘဝထဲမွာေတာ့ အက်န္တြင္
  • 1:18 - 1:20
    ဒုတိယတန္းစား စိတ္ခ်မ္းသာမႈကုိ ေတြ႕ရရင္ကုိပဲ
  • 1:20 - 1:22
    အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္လုိ႔ ကြၽန္မ စုိးရိမ္မိေနခဲ့ပါတယ္။
  • 1:22 - 1:25
    အဲဒီလုိဆုိရင္ ဘယ္တရားမွ်တပါ႔မလဲ။
  • 1:25 - 1:29
    အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ အခြင့္အလမ္း တစ္ခုကုိ ရွာၾကံရန္ ကြၽန္မ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
  • 1:29 - 1:31
    ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကၽြန္မကို သင္ေပးႏုိင္သူ ဘယ္သူမ ွမရွိဘူးတဲ့လား။ ေကာင္းၿပီ။
  • 1:31 - 1:34
    ကြၽန္မ စာအုပ္ေတြဆီကုိ အကူအညီ ေတာင္းမႈျဖင့္ စခဲ့ပါတယ္။
  • 1:34 - 1:37
    စာေရးဆရာမ်ား နဲ႔ ဂီတသမားေတြ ျဖစ္တဲ့ မိသားစုက ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ ["ဖူးေလရဲ႕ မိသားစုထဲက ေပးစာမ်ား"]
    ဆုိတာနဲ႔
  • 1:37 - 1:42
    မိဘအႀကံဉာဏ္ေတြ မရခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ဗိုက္ဆာျခင္းကို ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္။
  • 1:42 - 1:45
    ကြန္ျဖဴရွင္ယဥ္းအစဥ္အလာမ်ားကုိ ခံယူလုိက္နာတဲ့
  • 1:45 - 1:49
    အမွီအခိုကင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ လုိက္နာရမယ့္ နမူနာပဲလုိ႔ ကြၽန္မ ရွာေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။
    ["ဂ်ိန္ ဧည့္ရ္"]
  • 1:49 - 1:53
    ဒီစာအုပ္ထဲကေနၿပီး ကြၽန္မဟာ ကေတာ့ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သူ ျဖစ္ဖုိ႔ကုိ ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
    ["Cheaper by the Dozen"]
  • 1:53 - 1:57
    အဲဒီ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေလ့လာဖို႔
  • 1:57 - 1:59
    စိတ္ကူးရအားတက္ လာခဲ့ပါတယ္။
    ["စန္ေမာ္ရဲ႕ စာေပမ်ား" (ေခၚ ဧခို ခ်မ္)] [နန္ ဟြိဳက္ဂ်င္ ေရးေသာ "သမိုင္းမွ သင္ခန္းစာမ်ား"]
  • 1:59 - 2:02
    ကြၽန္မ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္တယ္။
  • 2:02 - 2:05
    ဒီမွာ ဦးဆုံဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက ဘာေတြလဲထင္ပါသလဲ။
  • 2:05 - 2:08
    တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ တားျမစ္ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြပဲေပါ့။
  • 2:08 - 2:12
    "ကမၻာေကာင္း"ဟာ တ႐ုတ္ ေတာင္သူလယ္သမားဘဝ အေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။
  • 2:12 - 2:16
    အဲဒီလုိ ဟာမ်ဳိးက ဝါဒျဖန႔္လုိ႔ ဘယ္အဆင္ေျပမလဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီ။
  • 2:16 - 2:20
    သမၼာက်မ္းစာကေတာ့ စိတ္ဝင္းစားစရာ ေကာင္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတယ္။
  • 2:20 - 2:22
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 2:22 - 2:26
    အဲဒါက တျခားေန႔အတြက္ ေဟာေျပာစရာ အေၾကာင္းအရာပါ။
  • 2:26 - 2:29
    ဒါေပမယ့္ က်မ္းစာထဲက ပၪၥမ ပညတ္ခ်က္ဟာ ကၽြန္မကို ဗ်ာဒိတ္တစ္ခုကို ေပးခဲ့ပါတယ္။
  • 2:29 - 2:32
    "သင္၏မိဘကို ႐ိုေသစြာျပဳေလာ့။"
  • 2:32 - 2:35
    "႐ိုေသစြာျပဳ"လို႔ ကၽြန္မ ရြတ္ဆုိမိခဲ့ပါတယ္။
  • 2:35 - 2:37
    "အဲ့ဒါဟာ လံုးဝကုိ မတူလုိက္တာ၊ နာခံတာထက္ကုိ ပိုေကာင္းပါလား။"
  • 2:37 - 2:39
    ကြန္ျဖဴရွင္ အျပစ္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကေနၿပီး လြတ္ထြက္လာေစေရး နဲ႔
  • 2:39 - 2:41
    ကၽြန္မ မိဘေတြနဲ႔ အဆယ္အသြက္ ျပန္လည္ စတင္ေရး
  • 2:41 - 2:46
    ကိရိယာ ျဖစ္လာတယ္။
  • 2:46 - 2:49
    ယဥ္းေက်းမႈအသစ္ကို ထိေတြ႕လာရျခင္းဟာလည္း
  • 2:49 - 2:51
    ကၽြန္မရဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်င့္ခ်ိန္လ်က္ စာဖတ္ျခင္း အစဥ္အလာအသစ္ တစ္ခုကို
    စေပးလုိက္တယ္။
  • 2:51 - 2:52
    အရာေတြကုိ ဖက္အမ်ဳိးမ်ဳိးမွ ျမင္လာေစပါတယ္။
  • 2:52 - 2:57
    ဥပမာ ဦးဆုံးမွာ ဒီေျမပုံဟာ အလကားပဲလို႔ ကၽြန္မထင္ခဲ့တယ္။
  • 2:57 - 3:02
    တ႐ုတ္ကေလးေတြ ငယ္ရြယ္စဥ္တုန္းက ေျမပုံ ျဖစ္လုိ႔ပါ။
  • 3:02 - 3:04
    တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာရဲ႕ ဗဟုိခ်က္ ျဖစ္ဖုိ႔ မလုိအပ္ဘူး ဆုိတာကုိ
  • 3:04 - 3:07
    ကၽြန္မကို ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး။
  • 3:07 - 3:11
    တကယ္ေတာ့ ေျမပုံဆုိတာ တစ္ဦးဦးရဲ႕ အယူအဆနဲ႔ပါ။
  • 3:11 - 3:13
    ႏႈိင္းယွဥ္ခ်င့္ခ်ိန္လ်က္ စာဖတ္ျခင္းဟာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။
  • 3:13 - 3:17
    သိပၸံပညာရွင္မ်ားရဲ႕ ေလာကထဲမွာ ပံုမွန္ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ပါ။
  • 3:17 - 3:18
    ဘာသာေရး ႏႈိင္းယွဥ္ေရး၊ ၿပီးေတာ့ စာေပ ႏႈိင္းယွဥ္ေရး စသျဖင့္
  • 3:18 - 3:22
    သုေတသန နယ္ပယ္ေတြေတာင္ ရွိတယ္။
  • 3:22 - 3:24
    ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ျခင္း နဲ႔ တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ပညာရွင္ေတြဟာ
  • 3:24 - 3:27
    အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ ပိုၿပီးျပည့္စံုစြာ နားလည္လာႏုိင္ၾကတယ္။
  • 3:27 - 3:29
    ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏႈိင္းယွဥ္ဖတ္ျခင္းက သုေတသနအတြက္ အက်ဳိးရွိတယ္ ဆုိရင္
  • 3:29 - 3:33
    ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဘဝအတြက္ေကာ အက်ဳိးရွိမရွိႏုိင္ဘူးလား ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။
  • 3:33 - 3:36
    အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မဟာ စာအုပ္ ၂ အုပ္ကုိ ယွဥ္ဖတ္မႈကုိ စတင္ခဲ့ပါတယ္။
  • 3:36 - 3:38
    လူပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္း စာအုပ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
  • 3:38 - 3:38
    [Walter Isaacson ေရးေသာ "Benjamin Franklin"]
    [David McCullough ေရးေသာ "John Adams"] --
  • 3:38 - 3:41
    အေျခအေန တစ္မ်ဳိးတည္းမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကသူေတြ
  • 3:41 - 3:44
    သို႔မဟုတ္ အေတြ႕အႀကဳံတူၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ႏိုင္ၾကတယ္။
  • 3:44 - 3:45
    [Katharine Graham ေရးေသာ "ကိုယ္ပိုင္ သမိုင္း"]
    [Alice Schroeder ေရးေသာ "ႏွင္းေဘာလုံး : Warren Buffett ႏွင့္ တစ္သက္သာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း"]
  • 3:45 - 3:49
    ကြၽန္မဟာ ပုံျပင္ တစ္ခုတည္းကို ေရးနည္းေရးဟန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေရးထားတာေတြလဲ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ -- (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 3:49 - 3:51
    [သမၼာက်မ္းစာ: King James ရဲ႕ ဘာသာျပန္မူ]
    [Chrisopher Moore ေရးေသာ "သိုးသယ္"] --
  • 3:51 - 3:55
    သို႔မဟုတ္ မတူၾကတဲ့ ယဥ္းေက်းမႈေတြထဲက ဆင္တူပုံျပင္ေတြကိုလည္း ႏႈိင္းယွဥ္ခဲ့ပါတယ္။
  • 3:55 - 3:58
    Joseph Campbellရဲ႕ အံ့ဩစရာ စာအုပ္ဆုိပါစုိ႔။
    [Joseph Campbell ေရးေသာ "ဒ႑ာရီရဲ႕ တန္ခိုး"]
  • 3:58 - 4:01
    ဥပမာ ခရစ္ေတာ္ နဲ႔ ဗုဒၶ ႏွစ္ပါးစလံုးတို႔ဟာ
  • 4:01 - 4:03
    ျဖားေယာင္းမႈ ၃ မ်ိဳးကို ရင္ဆုိင္ျဖတ္ေက်ာ္ ခဲ့ၾကရတယ္။
  • 4:03 - 4:05
    ခရစ္ေတာ္အတြက္ ဆုိရင္ ျဖားေယာင္းမႈေတြဟာ
  • 4:05 - 4:09
    စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ နဲ႔ ၀ိညာဥ္ပုိင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ၾကပါတယ္။
  • 4:09 - 4:13
    ဗုဒၶအတြက္ က်ေတာ့ ျဖားေယာင္းမႈေတြ အားလုံးဟာ စိတ္ပုိင္းနဲ႔ ဆိုင္ၾကပါတယ္-
  • 4:13 - 4:21
    တပ္မက္ျခင္း၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၊ နဲ႔ က်င့္၀တ္မ်ား -- စိတ္ဝင္းစားစရာပဲ။
  • 4:21 - 4:24
    တကယ္လုိ႔ တျခားဘာသာစကားကို သိတယ္ဆုိရင္လည္း
  • 4:24 - 4:26
    အႀကိဳက္ဆုံး စာအုပ္ေတြကို ဘာသာစကား ၂မ်ိဳးျဖင့္ ဖတ္ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။
  • 4:26 - 4:27
    [Thomas Merton ေရးေသာ "ႂကြမ္းတၨဳရဲ႕ နည္းလမ္း"]
    [Alan Watts ေရးေသာ "ေထာက္: ေရစီးေၾကာင္းလမ္း"]
  • 4:27 - 4:31
    ဘာသာျပန္မုိ႔လုိ႔ ဆံုး႐ံႈးမႈေတြ ရွိတာမွန္ေပမဲ့ ရယူႏုိင္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတာကို ကြၽန္မတုိ႔ ေတြ႕ရပါတယ္။
  • 4:31 - 4:35
    ဥပမာ ဘာသာျပန္မႈမွတဆင့္ ကြၽန္မ သိနားလည္လာခဲ့တာက တ႐ုတ္လို
    "ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း" ဆုိတဲ့ စကားလံုးကုိ
  • 4:35 - 4:41
    ပင္ကုိယ္ အဓိပၸာယ္ရင္းအတိုင္း ဆုိရင္ "ျမန္တဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း" လုိ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ ဟာ့။
  • 4:41 - 4:46
    တ႐ုတ္လို "သတုိ႔သမီး"ဟာ အဓိပၸာယ္ရင္းအတိုင္း ဆုိရင္ "အေမအသစ္" တဲ့။ အို႔အို...
  • 4:46 - 4:49
    (ရယ္ေမာသံမ်ား)
  • 4:49 - 4:55
    စာအုပ္ေတြဟာ ကြၽန္မအတြက္ အတိတ္ေခတ္မ်ားတုန္းက နဲ႔ ပစၥဳပန္ေခတ္ထဲက လူေတြကုိ
  • 4:55 - 4:57
    ဆယ္သြက္ေပးတဲ့ မုခ္၀ႀကီးပါပဲ။
  • 4:57 - 5:02
    ကြၽန္မဟာ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနပါကလား (သို႔) အားအင္ေတြ မရွိေတာ့ပါကလား ခံစားရမွာ မဟုတ္တာကုိ ကြၽန္မသိပါတယ္။
  • 5:02 - 5:04
    လူေတြ အမ်ားအျပား ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႔ ႏႈိင္းၾကည့္္ရင္
  • 5:04 - 5:07
    ေႂကြမြ ပ်က္ျပဳန္းသြားတဲ့ အိပ္မက္ တစ္ခုဟာ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။
  • 5:07 - 5:10
    တကယ္မွာေတာ့ အိပ္မက္တုိင္းဆီမွာ ျဖစ္လာရမယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္
  • 5:10 - 5:13
    ပါလာေလ့ မရွိတတ္တာကုိ ကြၽန္မ အခု ယံုၾကည္လာပါၿပီ
  • 5:13 - 5:17
    အိပ္မက္ရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ကၽြန္မတို႔ကို
  • 5:17 - 5:19
    အိပ္မက္ေတရဲ႕၊ ခံစားစိတ္ေတြရဲ႕၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြရဲ႕
  • 5:19 - 5:22
    ရင္းျမစ္ေနရာနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္စပ္လ်က္ ရွိေနရန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
  • 5:22 - 5:26
    ေႂကြမြ ပ်က္ျပဳန္းသြားတဲ့ အိပ္မက္ကေတာင္ အဲဒါကုိ လုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
  • 5:26 - 5:29
    ဒီေတာ့ စာအုပ္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီေန႔ ကၽြန္မ ဒီမွာရပ္ေနတယ္။
  • 5:29 - 5:32
    အခ်ိန္အမ်ားစုမွာ စိတ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္
  • 5:32 - 5:34
    ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ အျမင္ျဖင့္ ျပန္ၿပီး အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနပါတယ္။
  • 5:34 - 5:38
    စာအုပ္မ်ား သင္တို႔ႏွင့္ အစဥ္ပဲ ရွိပါေစသတည္း။
  • 5:38 - 5:39
    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။
  • 5:39 - 5:41
    (လက္ခုပ္တီးသံမ်ား)
  • 5:41 - 5:44
    ေက်းဇူးပဲ (လက္ခုပ္တီးသံမ်ား)
  • 5:44 - 5:50
    ေက်းဇူးပဲ။ (လက္ခုပ္တီးသံမ်ား)
Title:
စာအုပ်တွေက သင်တို့ရဲ့ စိတ်ကို ဖွင်ပေးနိုင်ပုံ
Speaker:
လီဆာ ဗူး
Description:

ငယ္ငယ္ကတည္းက ရွိလာခဲ့တဲ့အိပ္မက္ တစ္ခု... တကယ္ျဖစ္မလာေတာ့... ဘာျဖစ္လာႏုိင္လဲ။ လီဆာ ဗူးက အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ဘဝအသစ္ထဲ ေနသားတက် ျဖစ္ဖုိ႔ႀကိဳးစားရင္း စာအုပ္ေတြကုိ ဖတ္ရင္း သူ႕စိတ္ရဲ႕ ေဘာင္ကုိ တုိးခ်ဲ႕ႏုိင္ခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေတြရဲ႕ တန္ခိုးအေၾကာင္း သူမရဲ႕ တမူထူးျခားလွတဲ့ ပင္ကုိယ္ ခ်ဥ္းကပ္မႈ အေၾကာင္းကုိ ဒီမွာ ေ၀မၽွထားပါတယ္။
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
06:16

  • Myo Aung

    The original translation was done with a passion. I tried to touch only some parts.

Burmese subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.