1
00:00:00,607 --> 00:00:03,319
၁၉၇၀ ဆယ္စုႏွစ္အခ်ိန္ကာလ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဟုနန္ၿမိဳ႕တြင္ ကြၽန္မဟာ

2
00:00:03,319 --> 00:00:06,975
ကိုယ္လက္ႀကံ႕ခိုင္ေရး တတ္ေျမာက္ကၽြမ္းက်င္သူ တစ္ဦးျဖစ္ရန္ ၂ ႏွစ္ၾကာ သင္တန္းတက္ခဲ့ပါတယ္။

3
00:00:06,975 --> 00:00:09,520
ကၽြန္မ ပထမတန္း တက္တုန္းက အစိုးရဟာ ကၽြန္မကို

4
00:00:09,520 --> 00:00:12,127
အားကစားသမားေတြအတြက္ ျဖစ္တဲ့ အခမဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို

5
00:00:12,127 --> 00:00:14,175
ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။

6
00:00:14,175 --> 00:00:16,823
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ က်ားေမေမက "မရဘူး"တဲ့။

7
00:00:16,823 --> 00:00:18,959
ကၽြန္မရဲ႕ မိဘေတြဟာ သူတို႔လိုပဲ

8
00:00:18,959 --> 00:00:21,063
ကၽြန္မကုိလည္း အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္လာမွာကုိ လိုလားခဲ့ၾကတယ္။

9
00:00:21,063 --> 00:00:23,150
ယဥ္းေက်းမႈေခတ္ေျပာင္းကာလရဲ႕ ေနာက္မွာ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေနာက္မွာ

10
00:00:23,150 --> 00:00:26,959
စိတ္ခ်မ္းသာရဖို႔ ေသခ်ာတဲ့ နည္းလမ္းဟာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတယ္လို႔ သူတုိ႔ စြဲစြဲၿမဲၿမဲယုံၾကည္လာတယ္။

11
00:00:26,959 --> 00:00:29,892
အဲ့ဒီ နည္းလမ္းက လုံၿခဳံၿပီး လစာေကာင္းတဲ့့ အလုပ္ပဲျဖစ္တယ္။

12
00:00:29,892 --> 00:00:32,687
အလုပ္ကို ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာက အေရးမႀကီးဘူး။

13
00:00:32,687 --> 00:00:37,967
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္က တ႐ုတ္ေအာ္ပရာဇာတ္ အဆိုေတာ္ ျဖစ္ဖုိ႔ပါပဲ။

14
00:00:37,967 --> 00:00:41,615
အဲ့ဒါက စိတ္ကူးထဲက စႏၵရားကိုတီးေနတဲ့ ကၽြန္မပါ။

15
00:00:41,615 --> 00:00:43,799
ေအာ္ပရာဇာတ္ အဆိုေတာ္ တစ္ဦးဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက

16
00:00:43,799 --> 00:00:45,383
စၿပီး ဂြၽမ္းဘားကုိ ေလ့က်င့္ဖုိ႔ လုိတယ္၊

17
00:00:45,383 --> 00:00:48,327
အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မဟာ ေအာ္ပရာဇာတ္ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ေအာင္ ရွိသမွ်နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။

18
00:00:48,327 --> 00:00:50,594
ေအာ္ပရာဇတ္ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ထံကုိ နဲ႔

19
00:00:50,594 --> 00:00:53,355
ေရဒီယိုအစီအစဥ္ တင္ဆက္သူကိုေတာင္ စာေရးခဲ့ပါတယ္။

20
00:00:53,355 --> 00:00:57,161
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လူႀကီးကမွ ဒီ စိတ္ကူးကို မႀကိဳက္ခဲ့ၾကဘူး။

21
00:00:57,161 --> 00:00:59,884
ကၽြန္မ ေလးနက္မႈ ရွိခဲ့တာကို ဘယ္လူႀကီးမွ မယုံခဲ့ဘူး။

22
00:00:59,884 --> 00:01:03,128
ကၽြန္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ ကၽြန္မကို အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဟာ ကေလးေတြဆုိေတာ့

23
00:01:03,128 --> 00:01:05,884
ကၽြန္မမွာလိုပဲ ဘာမွ လုပ္မေပးႏုိင္ခဲ့ၾကဘူး။

24
00:01:05,884 --> 00:01:11,649
အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ရွိလာခ်ိန္မွာ သင္ေပးဖုိ႔ သက္ႀကီးလြန္းတာကို ကၽြန္မ နားလည္လာတယ္။

25
00:01:11,649 --> 00:01:14,616
ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္မီ မလာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။

26
00:01:14,616 --> 00:01:17,924
ကၽြန္မဟာ က်န္ရစ္ေနေသးတဲ့ ဘဝထဲမွာေတာ့ အက်န္တြင္

27
00:01:17,924 --> 00:01:19,961
ဒုတိယတန္းစား စိတ္ခ်မ္းသာမႈကုိ ေတြ႕ရရင္ကုိပဲ

28
00:01:19,961 --> 00:01:22,498
အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္လုိ႔ ကြၽန္မ စုိးရိမ္မိေနခဲ့ပါတယ္။

29
00:01:22,498 --> 00:01:24,926
အဲဒီလုိဆုိရင္ ဘယ္တရားမွ်တပါ႔မလဲ။

30
00:01:24,926 --> 00:01:28,728
အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ အခြင့္အလမ္း တစ္ခုကုိ ရွာၾကံရန္ ကြၽန္မ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

31
00:01:28,728 --> 00:01:31,465
ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကၽြန္မကို သင္ေပးႏုိင္သူ ဘယ္သူမ ွမရွိဘူးတဲ့လား။ ေကာင္းၿပီ။

32
00:01:31,465 --> 00:01:33,697
ကြၽန္မ စာအုပ္ေတြဆီကုိ အကူအညီ ေတာင္းမႈျဖင့္ စခဲ့ပါတယ္။

33
00:01:33,697 --> 00:01:37,339
စာေရးဆရာမ်ား နဲ႔ ဂီတသမားေတြ ျဖစ္တဲ့ မိသားစုက ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ ["ဖူးေလရဲ႕ မိသားစုထဲက ေပးစာမ်ား"]
ဆုိတာနဲ႔

34
00:01:37,339 --> 00:01:42,216
မိဘအႀကံဉာဏ္ေတြ မရခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ဗိုက္ဆာျခင္းကို ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္။

35
00:01:42,216 --> 00:01:45,289
ကြန္ျဖဴရွင္ယဥ္းအစဥ္အလာမ်ားကုိ ခံယူလုိက္နာတဲ့

36
00:01:45,289 --> 00:01:49,133
အမွီအခိုကင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ လုိက္နာရမယ့္ နမူနာပဲလုိ႔ ကြၽန္မ ရွာေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။
["ဂ်ိန္ ဧည့္ရ္"]

37
00:01:49,133 --> 00:01:52,830
ဒီစာအုပ္ထဲကေနၿပီး ကြၽန္မဟာ ကေတာ့ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သူ ျဖစ္ဖုိ႔ကုိ ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
["Cheaper by the Dozen"]

38
00:01:52,830 --> 00:01:56,795
အဲဒီ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေလ့လာဖို႔

39
00:01:56,795 --> 00:01:58,866
စိတ္ကူးရအားတက္ လာခဲ့ပါတယ္။
["စန္ေမာ္ရဲ႕ စာေပမ်ား" (ေခၚ ဧခို ခ်မ္)] [နန္ ဟြိဳက္ဂ်င္ ေရးေသာ "သမိုင္းမွ သင္ခန္းစာမ်ား"]

40
00:01:58,866 --> 00:02:02,057
ကြၽန္မ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္တယ္။

41
00:02:02,057 --> 00:02:04,938
ဒီမွာ ဦးဆုံဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက ဘာေတြလဲထင္ပါသလဲ။

42
00:02:04,938 --> 00:02:08,463
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ တားျမစ္ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြပဲေပါ့။

43
00:02:08,463 --> 00:02:12,133
"ကမၻာေကာင္း"ဟာ တ႐ုတ္ ေတာင္သူလယ္သမားဘဝ အေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။

44
00:02:12,133 --> 00:02:16,235
အဲဒီလုိ ဟာမ်ဳိးက ဝါဒျဖန႔္လုိ႔ ဘယ္အဆင္ေျပမလဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီ။

45
00:02:16,235 --> 00:02:19,960
သမၼာက်မ္းစာကေတာ့ စိတ္ဝင္းစားစရာ ေကာင္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတယ္။

46
00:02:19,960 --> 00:02:22,445
(ရယ္ေမာသံမ်ား)

47
00:02:22,445 --> 00:02:25,916
အဲဒါက တျခားေန႔အတြက္ ေဟာေျပာစရာ အေၾကာင္းအရာပါ။

48
00:02:25,916 --> 00:02:29,211
ဒါေပမယ့္ က်မ္းစာထဲက ပၪၥမ ပညတ္ခ်က္ဟာ ကၽြန္မကို ဗ်ာဒိတ္တစ္ခုကို ေပးခဲ့ပါတယ္။

49
00:02:29,211 --> 00:02:32,190
"သင္၏မိဘကို ႐ိုေသစြာျပဳေလာ့။"

50
00:02:32,190 --> 00:02:35,140
"႐ိုေသစြာျပဳ"လို႔ ကၽြန္မ ရြတ္ဆုိမိခဲ့ပါတယ္။

51
00:02:35,140 --> 00:02:36,879
"အဲ့ဒါဟာ လံုးဝကုိ မတူလုိက္တာ၊ နာခံတာထက္ကုိ ပိုေကာင္းပါလား။"

52
00:02:36,879 --> 00:02:39,383
ကြန္ျဖဴရွင္ အျပစ္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကေနၿပီး လြတ္ထြက္လာေစေရး နဲ႔

53
00:02:39,383 --> 00:02:41,499
ကၽြန္မ မိဘေတြနဲ႔ အဆယ္အသြက္ ျပန္လည္ စတင္ေရး

54
00:02:41,499 --> 00:02:45,771
ကိရိယာ ျဖစ္လာတယ္။

55
00:02:45,771 --> 00:02:48,793
ယဥ္းေက်းမႈအသစ္ကို ထိေတြ႕လာရျခင္းဟာလည္း

56
00:02:48,793 --> 00:02:50,565
ကၽြန္မရဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်င့္ခ်ိန္လ်က္ စာဖတ္ျခင္း အစဥ္အလာအသစ္ တစ္ခုကို
စေပးလုိက္တယ္။

57
00:02:50,565 --> 00:02:52,420
အရာေတြကုိ ဖက္အမ်ဳိးမ်ဳိးမွ ျမင္လာေစပါတယ္။

58
00:02:52,420 --> 00:02:57,200
ဥပမာ ဦးဆုံးမွာ ဒီေျမပုံဟာ အလကားပဲလို႔ ကၽြန္မထင္ခဲ့တယ္။

59
00:02:57,200 --> 00:03:02,085
တ႐ုတ္ကေလးေတြ ငယ္ရြယ္စဥ္တုန္းက ေျမပုံ ျဖစ္လုိ႔ပါ။

60
00:03:02,085 --> 00:03:03,586
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာရဲ႕ ဗဟုိခ်က္ ျဖစ္ဖုိ႔ မလုိအပ္ဘူး ဆုိတာကုိ

61
00:03:03,586 --> 00:03:06,721
ကၽြန္မကို ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး။

62
00:03:06,721 --> 00:03:10,974
တကယ္ေတာ့ ေျမပုံဆုိတာ တစ္ဦးဦးရဲ႕ အယူအဆနဲ႔ပါ။

63
00:03:10,974 --> 00:03:13,382
ႏႈိင္းယွဥ္ခ်င့္ခ်ိန္လ်က္ စာဖတ္ျခင္းဟာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။

64
00:03:13,382 --> 00:03:16,686
သိပၸံပညာရွင္မ်ားရဲ႕ ေလာကထဲမွာ ပံုမွန္ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ပါ။

65
00:03:16,686 --> 00:03:18,154
ဘာသာေရး ႏႈိင္းယွဥ္ေရး၊ ၿပီးေတာ့ စာေပ ႏႈိင္းယွဥ္ေရး စသျဖင့္

66
00:03:18,154 --> 00:03:22,099
သုေတသန နယ္ပယ္ေတြေတာင္ ရွိတယ္။

67
00:03:22,099 --> 00:03:24,334
ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ျခင္း နဲ႔ တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ပညာရွင္ေတြဟာ

68
00:03:24,334 --> 00:03:27,340
အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ ပိုၿပီးျပည့္စံုစြာ နားလည္လာႏုိင္ၾကတယ္။

69
00:03:27,340 --> 00:03:29,093
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏႈိင္းယွဥ္ဖတ္ျခင္းက သုေတသနအတြက္ အက်ဳိးရွိတယ္ ဆုိရင္

70
00:03:29,093 --> 00:03:32,929
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဘဝအတြက္ေကာ အက်ဳိးရွိမရွိႏုိင္ဘူးလား ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။

71
00:03:32,929 --> 00:03:36,304
အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မဟာ စာအုပ္ ၂ အုပ္ကုိ ယွဥ္ဖတ္မႈကုိ စတင္ခဲ့ပါတယ္။

72
00:03:36,304 --> 00:03:37,518
လူပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္း စာအုပ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

73
00:03:37,518 --> 00:03:38,401
[Walter Isaacson ေရးေသာ "Benjamin Franklin"]
[David McCullough ေရးေသာ "John Adams"] --

74
00:03:38,401 --> 00:03:40,909
အေျခအေန တစ္မ်ဳိးတည္းမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကသူေတြ

75
00:03:40,909 --> 00:03:43,588
သို႔မဟုတ္ အေတြ႕အႀကဳံတူၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ႏိုင္ၾကတယ္။

76
00:03:43,588 --> 00:03:44,988
[Katharine Graham ေရးေသာ "ကိုယ္ပိုင္ သမိုင္း"]
[Alice Schroeder ေရးေသာ "ႏွင္းေဘာလုံး : Warren Buffett ႏွင့္ တစ္သက္သာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း"]

77
00:03:44,988 --> 00:03:49,386
ကြၽန္မဟာ ပုံျပင္ တစ္ခုတည္းကို ေရးနည္းေရးဟန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေရးထားတာေတြလဲ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ -- (ရယ္ေမာသံမ်ား)

78
00:03:49,386 --> 00:03:51,498
[သမၼာက်မ္းစာ: King James ရဲ႕ ဘာသာျပန္မူ]
[Chrisopher Moore ေရးေသာ "သိုးသယ္"] --

79
00:03:51,498 --> 00:03:54,635
သို႔မဟုတ္ မတူၾကတဲ့ ယဥ္းေက်းမႈေတြထဲက ဆင္တူပုံျပင္ေတြကိုလည္း ႏႈိင္းယွဥ္ခဲ့ပါတယ္။

80
00:03:54,635 --> 00:03:57,516
Joseph Campbellရဲ႕ အံ့ဩစရာ စာအုပ္ဆုိပါစုိ႔။
[Joseph Campbell ေရးေသာ "ဒ႑ာရီရဲ႕ တန္ခိုး"]

81
00:03:57,516 --> 00:04:00,909
ဥပမာ ခရစ္ေတာ္ နဲ႔ ဗုဒၶ ႏွစ္ပါးစလံုးတို႔ဟာ

82
00:04:00,909 --> 00:04:03,342
ျဖားေယာင္းမႈ ၃ မ်ိဳးကို ရင္ဆုိင္ျဖတ္ေက်ာ္ ခဲ့ၾကရတယ္။

83
00:04:03,342 --> 00:04:05,144
ခရစ္ေတာ္အတြက္ ဆုိရင္ ျဖားေယာင္းမႈေတြဟာ

84
00:04:05,144 --> 00:04:09,119
စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ နဲ႔ ၀ိညာဥ္ပုိင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ၾကပါတယ္။

85
00:04:09,119 --> 00:04:13,445
ဗုဒၶအတြက္ က်ေတာ့ ျဖားေယာင္းမႈေတြ အားလုံးဟာ စိတ္ပုိင္းနဲ႔ ဆိုင္ၾကပါတယ္-

86
00:04:13,445 --> 00:04:20,763
တပ္မက္ျခင္း၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၊ နဲ႔ က်င့္၀တ္မ်ား -- စိတ္ဝင္းစားစရာပဲ။

87
00:04:20,763 --> 00:04:23,802
တကယ္လုိ႔ တျခားဘာသာစကားကို သိတယ္ဆုိရင္လည္း

88
00:04:23,802 --> 00:04:25,699
အႀကိဳက္ဆုံး စာအုပ္ေတြကို ဘာသာစကား ၂မ်ိဳးျဖင့္ ဖတ္ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။

89
00:04:25,699 --> 00:04:26,951
[Thomas Merton ေရးေသာ "ႂကြမ္းတၨဳရဲ႕ နည္းလမ္း"]
[Alan Watts ေရးေသာ "ေထာက္: ေရစီးေၾကာင္းလမ္း"]

90
00:04:26,951 --> 00:04:30,511
ဘာသာျပန္မုိ႔လုိ႔ ဆံုး႐ံႈးမႈေတြ ရွိတာမွန္ေပမဲ့ ရယူႏုိင္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတာကို ကြၽန္မတုိ႔ ေတြ႕ရပါတယ္။

91
00:04:30,527 --> 00:04:34,735
ဥပမာ ဘာသာျပန္မႈမွတဆင့္ ကြၽန္မ သိနားလည္လာခဲ့တာက တ႐ုတ္လို
"ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း" ဆုိတဲ့ စကားလံုးကုိ

92
00:04:34,735 --> 00:04:40,708
ပင္ကုိယ္ အဓိပၸာယ္ရင္းအတိုင္း ဆုိရင္ "ျမန္တဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း" လုိ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ ဟာ့။

93
00:04:40,708 --> 00:04:45,997
တ႐ုတ္လို "သတုိ႔သမီး"ဟာ အဓိပၸာယ္ရင္းအတိုင္း ဆုိရင္ "အေမအသစ္" တဲ့။ အို႔အို...

94
00:04:45,997 --> 00:04:49,258
(ရယ္ေမာသံမ်ား)

95
00:04:49,258 --> 00:04:54,645
စာအုပ္ေတြဟာ ကြၽန္မအတြက္ အတိတ္ေခတ္မ်ားတုန္းက နဲ႔ ပစၥဳပန္ေခတ္ထဲက လူေတြကုိ

96
00:04:54,645 --> 00:04:57,290
ဆယ္သြက္ေပးတဲ့ မုခ္၀ႀကီးပါပဲ။

97
00:04:57,290 --> 00:05:01,525
ကြၽန္မဟာ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနပါကလား (သို႔) အားအင္ေတြ မရွိေတာ့ပါကလား ခံစားရမွာ မဟုတ္တာကုိ ကြၽန္မသိပါတယ္။

98
00:05:01,525 --> 00:05:04,202
လူေတြ အမ်ားအျပား ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႔ ႏႈိင္းၾကည့္္ရင္

99
00:05:04,202 --> 00:05:07,138
ေႂကြမြ ပ်က္ျပဳန္းသြားတဲ့ အိပ္မက္ တစ္ခုဟာ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။

100
00:05:07,138 --> 00:05:09,866
တကယ္မွာေတာ့ အိပ္မက္တုိင္းဆီမွာ ျဖစ္လာရမယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္

101
00:05:09,866 --> 00:05:13,146
ပါလာေလ့ မရွိတတ္တာကုိ ကြၽန္မ အခု ယံုၾကည္လာပါၿပီ

102
00:05:13,146 --> 00:05:17,047
အိပ္မက္ရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ကၽြန္မတို႔ကို

103
00:05:17,047 --> 00:05:19,162
အိပ္မက္ေတရဲ႕၊ ခံစားစိတ္ေတြရဲ႕၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြရဲ႕

104
00:05:19,162 --> 00:05:22,066
ရင္းျမစ္ေနရာနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္စပ္လ်က္ ရွိေနရန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

105
00:05:22,066 --> 00:05:26,288
ေႂကြမြ ပ်က္ျပဳန္းသြားတဲ့ အိပ္မက္ကေတာင္ အဲဒါကုိ လုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

106
00:05:26,288 --> 00:05:28,542
ဒီေတာ့ စာအုပ္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီေန႔ ကၽြန္မ ဒီမွာရပ္ေနတယ္။

107
00:05:28,542 --> 00:05:32,202
အခ်ိန္အမ်ားစုမွာ စိတ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္

108
00:05:32,202 --> 00:05:33,952
ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ အျမင္ျဖင့္ ျပန္ၿပီး အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနပါတယ္။

109
00:05:33,952 --> 00:05:37,513
စာအုပ္မ်ား သင္တို႔ႏွင့္ အစဥ္ပဲ ရွိပါေစသတည္း။

110
00:05:37,513 --> 00:05:38,991
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။

111
00:05:38,991 --> 00:05:40,839
(လက္ခုပ္တီးသံမ်ား)

112
00:05:40,839 --> 00:05:44,484
ေက်းဇူးပဲ (လက္ခုပ္တီးသံမ်ား)

113
00:05:44,484 --> 00:05:49,577
ေက်းဇူးပဲ။ (လက္ခုပ္တီးသံမ်ား)