Dame Ellen MacArthur shares her vision of a circular economy for a better planet

Hinding hindi ko makakalimutan ang
emosyon na aking naramdaman nang makita ko ang dagat

At nang maka-apak ako sa bangka
sa unang pagkakataon

Sa musmos na edad na apat na taong gulang,

ito ang pinakadakilang pakiramdam ng kalayaan
na naisip ko.

Naramdaman ko lang, alam mo, mula sa edad na iyon,

gustong gusto ko na isang araw,
kahit papaano, maglayag sa buong mundo.

Sa pag alis mo sa mga paglalakbay na iyon,

alam mo, dala-dala mo sa iyo
lahat ng kailangan mo para mabuhay ka.

Kung ano ang mayroon ka, yun na iyon.

Kailangan mong pamahalaan kung ano ang mayroon ka

hanggang sa huling patak ng diesel,
ang huling pakete ng pagkain.

Ito ay ganap na mahalaga,
kung hindi ay hindi ka makakarating.

At bigla kong napagtanto,
"Pero bakit iba ang mundo natin?"

Alam mo, mayroon tayong mga mapagkukunan,

magagamit sa amin minsan
sa kasaysayan ng sangkatauhan.

Alam mo, metal, plastik, pataba.

Hinuhukay namin ang lahat ng bagay na ito
mula sa lupa, at ginagamit namin ito.

Paano iyon gagana sa pangmatagalan?

Tiyak na may ibang paraan
maaari nating gamitin ang mga mapagkukunan sa buong mundo

na ginamit ang mga ito at hindi ginamit ang mga ito.

Yan ang tanong sa isip ko,

at natagalan ako
para makarating sa isang lugar

kung saan ko napagtanto na meron
ibang paraan kung paano tumakbo ang ekonomiya,

may ibang paraan
maaari tayong gumamit ng mga bagay, gumamit ng mga materyales.

At iyon ang magiging circular economy.

Ang paraan ng paggana ng ekonomiya
nakararami ngayon ay napaka-extractive.

Ito ay linear.

Kumuha kami ng isang bagay mula sa lupa,
gumawa kami ng isang bagay mula dito,

at sa katapusan ng buhay
ng produktong iyon, itinatapon namin ito.

Kahit gaano ka kahusay

kasama ang mga materyales
nagpapakain ka sa sistemang iyon,

kahit na gumawa ka ng produktong iyon

gumagamit ng kaunting enerhiya
at kaunting materyal,

mauubos ka pa rin sa huli.

Kung iikot mo iyon sa ulo nito
at tumingin sa isang pabilog na modelo,

kung saan kapag nagdisenyo ka ng isang produkto,

kumuha ka ng materyal mula sa lupa,
o kumuha ka ng recycle material, sa isip,

pinapakain mo iyan sa produkto,

ngunit ikaw ay nagdidisenyo ng mga produkto

para maibalik mo ang mga materyales
sa pamamagitan ng disenyo, mula sa simula.

Nagdidisenyo ka ng basura at polusyon.

Bakit ka lilikha ng alinman
sa isang mundo na may limitadong mapagkukunan?

Tungkol ito sa maikling disenyo.

Ngayon, kung bibili ka ng washing machine,

nagbabayad ka ng buwis kapag binili mo ito,
pagmamay-ari mo ang lahat ng mga materyales sa loob nito,

at pagkatapos ay kapag ito ay nasira,
gaya ng hindi nila maiiwasang gawin,

magbayad ka ulit ng buwis, landfill tax.

Sa loob ng isang pabilog na sistema,
lahat ng iyon ay nagbabago.

Hindi mo pagmamay-ari ang iyong makina,
magbabayad ka kada hugasan.

Ito ay aalagaan
ng tagagawa ng makina,

at sisiguraduhin nila

na minsan ang makina na iyon
darating sa katapusan ng kanyang buhay,

kinuha nila ito,
alam nila kung ano ang nasa loob nito,

at makakabawi sila
ang mga materyales mula dito.

Kaya nagtatapos ka sa isang pabilog
sistema ayon sa disenyo.

Nag-aral kami ng mahaba
ang mga numero sa likod nito,

alam mo, ang ekonomiya,

at ito ay mas mura.

Ito ay 12 US cents
kumpara sa 27 US cents bawat hugasan

upang magkaroon ng pabilog na makina na iyon.

Mabubuhay tayo sa loob ng isang sistemang gumagana.

Hindi tayo gagawa ng basura.

Magkakaroon tayo ng mas magandang serbisyo.

Mas magkakaroon tayo ng mas magandang access sa teknolohiya.

Sa lahat ng pag-aaral na aming ginawa,

dahil ang mga tagagawa
hindi lahat ng materyales ay binibili,

ibenta ang mga ito,

makakakuha tayo ng mas magandang presyo,

dahil sila ay garantisadong
kanilang daloy ng mga materyales

babalik sa sistema.

Ako ay lubos na maasahin sa mabuti

dahil kapag tiningnan mo ang mga numero,

kapag tiningnan mo
ekonomiya sa likod nito,

makatuwirang lumipat
sa isang pabilog na ekonomiya.

Mayroong higit na halaga sa isang pabilog na ekonomiya
kaysa sa isang linear na ekonomiya.

Talagang may halaga
sa paglipat para sa isang malaking organisasyon,

ngunit marahil kailangan mong tanungin ang iyong sarili
isa pang tanong:

Ano ang panganib sa linear?

Dahil sa akin, no-brainer iyon.

Mayroong malaking panganib sa linear.

Hindi ito basta basta ang hinaharap,
batay sa purong ekonomiya.

Kaya, sa totoo lang, saan mo ilalagay ang iyong oras?

Saan mo ilalagay ang iyong pagsisikap?

Pag-aralan natin kung anong circular
kamukha talaga

at subukan at ipinta ang pabilog na tapiserya
sa abot ng aming makakaya.