Psycho (Ψυχώ) - Parlor Scene (Σκηνή στο σαλόνι)

-Σας έβαλα σε μπελά.
-Όχι,εμ...

Η μητέρα...
Η μητέρα μου, εμ...

Πώς το λένε;

Δεν είναι και πολύ
ο εαυτός της σήμερα.

Δεν έπρεπε να μπείτε στον κόπο.
Δεν έχω και τόση όρεξη ούτως ή άλλως.

Ω, με συγχωρείτε.

Μακάρι να γινόταν να απολογηθεί κανείς
και για άλλους.

Μη σας ανησυχεί.

Αλλά αφού έχετε ετοιμάσει φαγητό,
ας φάμε.

Ίσως, εμ... Ίσως είναι καλύτερα
και πιο ζεστά στο γραφείο.

Σταμάτησε να βρέχει.

Εμ, το φαγητό στο γραφείο
είναι απλά...απλά πολύ "σοβαρό".

-Το σαλόνι είναι εδώ πίσω.
-Εντάξει.

-Καθίστε.
-Ω, ευχαριστώ.

Είστε πολύ ευγενικός.

Είναι όλα για σας.
Δεν πεινάω. Παρακαλώ, φάτε.

Τρώτε... Τρώτε σαν πουλί.

Και θα ξέρετε από αυτά,
βέβαια.

Όχι. στην πραγματικότητα όχι.

Τέλος πάντων, ακούω πως η έκφραση
"Τρώει σαν πουλί"...

είναι στην πραγματικότητα ανα...
ανακρι... ανακρίβεια.

Επειδή τα πουλιά στην πραγματικότητα
τρώνε πάρα πολύ.

Αλλά πραγματικά δεν ξέρω τίποτα για τα πουλιά.
Χόμπι μου είναι να γεμίζω πράγματα.

Ξέρετε, ταρίχευση.

Και υποθέτω ότι προτιμώ απλά
να ταριχεύω πουλιά επειδή...

Μισώ το βλέμμα των κτηνών,
όταν είναι γεμισμένα.

Ξέρετε,
αλεπούδες και χιμπατζήδες.

Μερικοί άνθρωποι ταριχεύουν μέχρι και
σκυλιά και γάτες, αλλά, ω, εγώ δε μπορώ.

Νομίζω ότι μόνο τα πουλιά
φαίνονται ωραία ταριχευμένα γιατί...

Λοιπόν, επειδή είναι κάπως
παθητικά εξ'αρχής.

Πρόκειται για ένα ιδιότυπο "χόμπι".
Περίεργο.

-Ασυνήθιστο επίσης.
-Ω, το φαντάζομαι.

Και δεν είναι τόσο ακριβό
όσο θα νομίζατε.Είναι φθηνό,πραγματικά.

Ξέρετε, βελόνες
και νήμα, πριονίδια.

Οι χημικές ουσίες είναι το μόνο πράγμα
που, που δεν κοστίζει τίποτα.

Ένας άνθρωπος πρέπει να έχει χόμπι.

Καλά, είναι...
είναι κάτι περισσότερο από ένα χόμπι.

Ένα χόμπι είναι για να
περάσεις το χρόνο σου,όχι να τον γεμίσεις.

Είναι τόσο άδειος ο χρόνος σας;

Όχι. Εμμ...

Λοιπόν, εγώ διευθύνω το γραφείο...

και φροντίζω τα δωμάτια και
το χώρο του σπιτιού ...

και κάνω κάποια, εεε,
θελήματα για τη μητέρα μου...

αυτά που παραδέχεται
ότι ίσως μπορώ να κάνω.

Βγαίνετε με φίλους;

Λοιπόν, ο καλύτερος φίλος ενός αγοριού
είναι η μητέρα του.

Δεν είχατε ποτέ μια κενή στιγμή
σ'ολόκληρη τη ζωή σας, έτσι δεν είναι;

-Μόνο το μερίδιό μου.
-Πού πάτε;

Δε θέλω να είμαι αδιάκριτος.

Ψάχνω για ένα ιδιωτικό νησί.

Από τι θέλετε
να ξεφύγετε;

-Γιατί το ρωτάτε αυτό;
-Όχι.

Οι άνθρωποι δεν ξεφεύγουν ποτέ
από τίποτα .

Η βροχή δεν κράτησε πολύ,
έτσι δεν είναι; Ξέρετε τι νομίζω;

Νομίζω ότι...

είμαστε όλοι στις προσωπικές μας παγίδες,

κολλημένοι μέσα τους, και κανείς μας
δε μπορεί ποτέ να βγει.

Ξύνουμε και...
και γραντζουνάμε

αλλά μόνο στον αέρα,
μόνο μεταξύ μας.

Και παρ'όλα αυτά,
δεν κουνιόμαστε ούτε χιλιοστό .

Μερικές φορές μπαίνουμε σκόπιμα
σ' αυτές τις παγίδες.

Γεννήθηκα μέσα στη δική μου.
Δεν με πειράζει πια.

Ω, αλλά θα έπρεπε.
Θα έπρεπε να σας πειράζει.

Ω, με πειράζει, αλλά λέω πως δε με πειράζει.

Ξέρετε, αν ποτέ μου μίλαγε κανείς
όπως άκουσα...

όπως μίλησε σε σας...

Μερικές φορές όταν μου μιλάει έτσι,

Νιώθω ότι θα 'θελα να ανέβω εκεί πέρα και
να τη βρίσω και, να την εγκαταλείψω για πάντα.

Ή τουλάχιστον να την αψηφήσω.

Αλλά ξέρω ότι δεν μπορώ.
Είναι άρρωστη.

Ακούστηκε υγιής.

Όχι, εννοώ... άρρωστη.

Έπρεπε να με μεγαλώσει ολομόναχη,
αφότου πέθανε ο πατέρας μου.

Ήμουν μόνο πέντε και,
πρέπει να ήταν μεγάλο βάρος για κείνη.

Θέλω να πω, δεν έπρεπε να πάει για δουλειά ή
τίποτα τέτοιο.Της άφησε λίγα χρήματα.

Τελοσπάντων, λίγα χρόνια πριν,
η μητέρα γνώρισε αυτόν τον άντρα.

Και αυτός... την έπεισε
να χτίσει αυτό το μοτέλ.

Θα μπορούσε να την είχε πείσει
για ο,τιδήποτε.

Και όταν πέθανε κι αυτός, ήταν το ίδιο
τεράστιο σοκ για εκείνη.

Και ο τρόπος που πέθανε...

Υποθέτω δεν υπάρχει λόγος
να μιλήσουμε γι'αυτό ενώ τρώτε.

Τέλος πάντων, ήταν πάρα πολύ μεγάλη
απώλεια για εκείνη. Δεν της είχε μείνει τίποτα άλλο.

Εκτός από σας.

Ένας γιος είναι φτωχό υποκατάστατο για έναν εραστή.

Γιατί δεν φεύγετε μακριά;

Σε ένα ιδιωτικό νησί,
όπως και εσείς;

Όχι... όχι όπως εγώ.

Δεν θα μπορούσα να το κάνω.
Ποιος θα την φρόντιζε;

Θα ήταν μόνη της εκεί πάνω.

Η φωτιά θα έσβηνε.

Θα είχε κρύο και υγρασία
όπως σ'ένα τάφο.

Αν αγαπάς κάποιον, δεν το κάνεις αυτό,
ακόμα κι αν τον μισείς.

Καταλαβαίνετε, εγώ...
Δεν μισώ αυτήν.

Μισώ αυτό που έχει γίνει.
Μισώ την ασθένεια.

Δεν θα ήταν καλύτερα
αν την πηγαίνατε... κάπου;

Εννοείς σε ίδρυμα;
Σε τρελοκομείο;

Ο κόσμος πάντα λέει
"κάπου'' όταν εννοεί το τρελάδικο, έτσι δεν είναι;

Πήγαινέ την ''κάπου''.

Συγγνώμη. Δεν ήθελα να
ακουστώ αδιάφορη.

Τι γνωρίζετε από φροντίδα;

Έχετε δει ποτέ το εσωτερικό
ενός τέτοιου μέρους;

Το γέλιο και τα δάκρυα...

και τα σκληρά βλέμματα να σε εξετάζουν.

Η μητέρα μου εκεί;

Αλλά είναι ακίνδυνη.

Είναι τόσο ακίνδυνη όσο ένα
από αυτά τα ταριχευμένα πουλιά.

Λυπάμαι.

Ένιωσα μόνο...
Φαίνεται ότι σας πληγώνει.

-Είχα καλή πρόθεση.
-Οι άνθρωποι πάντα έχουν καλή πρόθεση.

Κακαρίζουν με τις παχιές γλώσσες τους
και κουνούν το κεφάλι τους και υπονοούν...

ω, τόσο ευγενικά...

Φυσικά,
το έχω σκεφτεί κι εγώ.

Αλλά δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
Με χρειάζεται.

Δεν... Δεν είναι και καμιά...
καμιά τρελή, καμιά παράλογη.

Αυτή...

Απλά τρελαίνεται
μερικές φορές.

Όλοι τρελαινόμαστε
μερικές φορές.

Εσύ όχι;

Ναι.

Μερικές φορές μόνο μία φορά,
μπορεί να είναι αρκετή. Ευχαριστώ.

Σας ευχαριστώ, "Norman."

Norman.

Ω, δεν... δεν πάτε
πίσω στο δωμάτιό σας από τώρα;

Είμαι πολύ κουρασμένη.

Και έχω να οδηγήσω πολύ αύριο,
όλη τη διαδρομή μέχρι πίσω στο Φοίνιξ.

Αλήθεια?

Μπήκα σε μια προσωπική παγίδα
εκεί...

και θα ήθελα να πάω πίσω και να προσπαθήσω να
βγω από αυτήν...

πριν είναι πολύ αργά
και για μένα.

Είστε σίγουρη ότι δεν θα θέλατε
να μείνετε λίγο περισσότερο;

-Θέλω να πω, απλά για κουβέντα.
-Ω, θα το ήθελα, αλλά...

Εντάξει. Λοιπόν,
θα σας δω το πρωί.

Θα σας φέρω πρωινό,
εντάξει;

-Τι ώρα;
-Πολύ νωρίς. Την αυγή.

Εντάξει, δεσποινίς, εεε...

-Κρέιν.
Κρέιν. Ακριβώς.

Καληνύχτα.