< Return to Video

Սըր Քեն Ռոբինսոն. Իրականացնենք կրթական հեղափոխություն

  • 0:01 - 0:03
    Ես այստեղ էի չորս տարի առաջ,
  • 0:03 - 0:05
    և ես հիշում եմ, որ այդ ժամանակ
  • 0:05 - 0:08
    ելույթները ինտերնետում չէին դրվում,
  • 0:08 - 0:12
    դրանք տրվում էին TED մասնակիցներին
  • 0:12 - 0:14
    DVD սկավառակների տուփի տեսքով,
  • 0:14 - 0:17
    որը նրանք դնում էին պահարաններում, որտեղ և դրանք մնացել են մինչ այժմ։
  • 0:17 - 0:19
    (Ծիծաղ)
  • 0:19 - 0:21
    Եվ իրականում Քրիսն ինձ զանգահարեց
  • 0:21 - 0:23
    իմ ելույթից մեկ շաբաթ հետո,
  • 0:23 - 0:25
    և ասաց. «Մենք պատրաստվում ենք դրանք տեղադրել ինտերնետում։
  • 0:25 - 0:28
    Կարո՞ղ ենք ձեր ելույթն էլ տեղադրել»: Եվ ես ասացի` իհարկե:
  • 0:28 - 0:30
    Եվ չորս տարի անց,
  • 0:30 - 0:32
    ինչպես ասացի, այդ ելույթը դիտել են չորս...
  • 0:32 - 0:35
    Դե, այն ներբեռնվել է չորս միլիոն անգամ:
  • 0:35 - 0:38
    Կարծում եմ դուք կարող եք այդ թիվը բազմապատկել 20-ով
  • 0:38 - 0:40
    և ստանալ այդ ելույթը դիտած մարդկանց թիվը:
  • 0:40 - 0:44
    Եվ, ինչպես Քրիսն է ասում, իմ վիդեոների
  • 0:44 - 0:46
    ծարավ կա:
  • 0:46 - 0:49
    (Ծիծաղ)
  • 0:49 - 0:52
    (Ծափահարություններ)
  • 0:54 - 0:55
    ... չե՞ք զգում:
  • 0:55 - 0:58
    (Ծիծաղ)
  • 1:00 - 1:03
    Այսպիսով, այս ամբողջ միջոցառումը կազմակերպվել է,
  • 1:03 - 1:07
    զուտ այն նպատակով, որ ես ևս մի ելույթ ունենամ, և ահա այն։
  • 1:07 - 1:08
    (Ծիծաղ)
  • 1:10 - 1:12
    Ալ Գոռը ելույթ ունեցավ
  • 1:12 - 1:15
    TED-ում չորս տարի առաջ, ինչպես և ես,
  • 1:15 - 1:17
    նա խոսեց կլիմայական ճգնաժամի մասին:
  • 1:17 - 1:19
    Եվ ես հղում արեցի նրան
  • 1:19 - 1:21
    իմ ելույթի վերջում:
  • 1:21 - 1:23
    Եվ ես ուզում եմ հենց այդտեղից սկսել,
  • 1:23 - 1:26
    քանի որ, անկեղծ ասած, ունեմ ընդամենը 18 րոպե:
  • 1:26 - 1:28
    Այսպիսով, ես ասում էի ...
  • 1:28 - 1:33
    (Ծիծաղ)
  • 1:36 - 1:38
    Գիտեք, նա ճիշտ է:
  • 1:38 - 1:41
    Ի նկատի ունեմ, ակնհայտորեն գոյություն ունի հսկայական կլիմայական ճգնաժամ:
  • 1:41 - 1:44
    Եվ կարծում եմ, եթե մարդիկ դրանում համոզված չեն, պիտի մի քիչ ավելի հաճախ տնից դուրս գան։
  • 1:44 - 1:47
    (Ծիծաղ)
  • 1:47 - 1:50
    Բայց ես հավատացած եմ, որ կա նաև երկրորդ կլիմայական ճգնաժամ,
  • 1:51 - 1:53
    որը նույնքան լուրջ է,
  • 1:53 - 1:56
    որն ունի նույն ծագումը,
  • 1:56 - 1:59
    և որի լուծումը նույնքան հրատապ է։
  • 1:59 - 2:01
    Ի նկատի ունեմ ...
  • 2:01 - 2:03
    և դուք կարող եք ասել. «Չէ, ինձ այն պետք չէ։
  • 2:03 - 2:05
    Ես ունեմ մի կլիմայական ճգնաժամ,
  • 2:05 - 2:08
    և երկրորդի կարիքը չեմ զգում»:
  • 2:08 - 2:10
    Բայց սա ոչ թե բնական ռեսուրսների ճգնաժամ է,
  • 2:10 - 2:13
    չնայած դա նույնպես առկա է,
  • 2:13 - 2:15
    այլ մարդկային ռեսուրսների ճգնաժամ է:
  • 2:15 - 2:17
    Ես խորապես հավատում եմ,
  • 2:17 - 2:19
    ինչպես այս քանի օրերը շատ ելույթ ունեցողներ ասացին,
  • 2:19 - 2:22
    որ մենք չափազանց վատ ենք օգտագործում
  • 2:22 - 2:25
    մեր տաղանդները:
  • 2:25 - 2:27
    Շատ մարդիկ իրենց ողջ կյանքի ընթացքում
  • 2:27 - 2:30
    իրականում չեն պատկերացնում, թե ինչ տաղանդներով են օժտված,
  • 2:30 - 2:32
    կամ որ իրականում տաղանդ ունեն:
  • 2:32 - 2:34
    Ես շատ տեսակի մարդկանց եմ հանդիպել,
  • 2:34 - 2:37
    ովքեր կարծում են, որ իրենք ոչ մի տաղանդ չունեն:
  • 2:38 - 2:41
    Իրականում, ես բաժանում եմ մարդկանց երկու խմբի:
  • 2:41 - 2:44
    Ջերեմի Բենթհամը` հզոր ուտիլիտար փիլիոսփան,
  • 2:44 - 2:46
    մի անգամ ծաղրի այսպիսի պնդում է ներկայացրել՝ ասելով:
  • 2:46 - 2:48
    «Աշխարհում կա մարդկանց երկու տեսակ,
  • 2:48 - 2:50
    նրանք, ովքեր բաժանում են աշխարհն երկու տեսակի
  • 2:50 - 2:52
    և նրանք, ովքեր չեն բաժանում»:
  • 2:52 - 2:55
    (Ծիծաղ)
  • 2:57 - 2:59
    Ես բաժանում եմ:
  • 2:59 - 3:01
    (Ծիծաղ)
  • 3:04 - 3:06
    Ես հանդիպել եմ շատ տարբեր մարդկանց,
  • 3:06 - 3:09
    ովքեր իրենց աշխատանքից հաճույք չեն ստանում:
  • 3:09 - 3:11
    Նրանք պարզապես ապրում են
  • 3:11 - 3:13
    համակերպվելով դրա հետ:
  • 3:13 - 3:15
    Նրանք մեծագույն հաճույք չեն ստանում իրենց կատարած աշխատանքից:
  • 3:15 - 3:18
    Նրանք մի կերպ հանդուրժում են այն, և ոչ թե վայելում,
  • 3:18 - 3:21
    և սպասում են շաբաթվա ավարտին:
  • 3:21 - 3:23
    Բայց ես նաև հանդիպել եմ մարդկանց,
  • 3:23 - 3:25
    ովքեր սիրում են իրենց աշխատանքը,
  • 3:25 - 3:27
    և չեն պատկերացնում, որ կարող են ուրիշ բան անել:
  • 3:27 - 3:30
    Եթե դուք նրանց ասեք. «Մեկ այլ բան արա», նրանք կզարմանան, թե այդ ինչ եք դուք ասում:
  • 3:30 - 3:33
    Քանի որ դա այն չէ, ինչ իրենք անում են: Դա հենց իրենք են: Նրանք ասում են.
  • 3:33 - 3:35
    «Բայց սա ես եմ, գիտես:
  • 3:35 - 3:37
    Հիմարություն կլիներ իմ կողմից թողնել սա, քանի որ
  • 3:37 - 3:39
    այն իմ իրական «ես»-ն է»:
  • 3:39 - 3:42
    Սա ճիշտ չէ շատ մարդկանց համար:
  • 3:42 - 3:44
    Իրականում, հակառակը, կարծում եմ
  • 3:44 - 3:46
    սա ճիշտ է մարդկանց փոքրամասնության համար:
  • 3:46 - 3:48
    Եվ կարծում եմ դրա համար կան շատ
  • 3:48 - 3:50
    հնարավոր բացատրություններ:
  • 3:50 - 3:52
    Եվ դրանցից ամենակարևորը
  • 3:52 - 3:54
    կրթությունն է,
  • 3:54 - 3:56
    քանի որ կրթությունը, իրականում,
  • 3:56 - 3:58
    շատ մարդկանց շեղում է
  • 3:58 - 4:00
    իրենց բնածին տաղանդներից:
  • 4:00 - 4:03
    Մարդկային ռեսուրսները շատ նման են բնական ռեսուրսների,
  • 4:03 - 4:05
    նրանք հաճախ շատ խորն են գտնվում:
  • 4:05 - 4:07
    Դուք պետք է փնտրեք դրանք:
  • 4:07 - 4:09
    Դրանք մակերեսի վրա չեն:
  • 4:09 - 4:12
    Դուք պետք է հանգամանքներ ստեղծեք, որպեսզի դրանք արտահայտվեն:
  • 4:12 - 4:14
    Եվ դուք կարող եք մտածել,
  • 4:14 - 4:16
    որ կրթությունը, պետք է որ լինի դրան տանող ճանապարհ:
  • 4:16 - 4:18
    Բայց շատ հաճախ այդպես չէ:
  • 4:18 - 4:20
    Աշխարհի յուրաքնաչյուր կրթական համակարգ
  • 4:20 - 4:22
    այս պահին վերափոխվում է:
  • 4:22 - 4:24
    Եվ դա բավարար չէ:
  • 4:24 - 4:26
    Բարեփոխումներն այլևս օգուտ չեն բերում,
  • 4:26 - 4:29
    քանի որ դա նույն է ինչ պարզապես չաշխատող մոդել բարելավելը:
  • 4:29 - 4:31
    Ինչը մեզ իրոք անհրաժեշտ է...
  • 4:31 - 4:33
    և այդ բառը շատ անգամներ է արտասանվել անցած մի քանի օրերի ընթացքում..
  • 4:33 - 4:35
    զարգացումը չէ,
  • 4:35 - 4:38
    այլ կրթական հեղափոխությունն է:
  • 4:38 - 4:40
    Սա պետք է վերափոխվի
  • 4:40 - 4:42
    ինչ-որ այլ բանի:
  • 4:42 - 4:47
    (Ծափահարություններ)
  • 4:48 - 4:50
    Իրական մարտահրավերներից մեկը
  • 4:50 - 4:52
    կրթության մեջ
  • 4:52 - 4:54
    արմատական նորարարությունն է:
  • 4:54 - 4:56
    Նորարարությունը բարդ է,
  • 4:56 - 4:58
    քանի որ դա նշանակում է անել մի բան,
  • 4:58 - 5:00
    որ մարդիկ այդքան էլ հեշտ չեն կարողանում անել:
  • 5:00 - 5:03
    Դա նշանակում է մարտահրավեր նետել այն ամենին, ինչ սովորական ենք համարում,
  • 5:03 - 5:06
    այն ամենին ինչ, մեր կարծիքով, ակնհայտ է:
  • 5:06 - 5:08
    Հիմնական խնդիրը բարեփոխման
  • 5:08 - 5:10
    կամ վերափոխման ժամանակ
  • 5:10 - 5:12
    առողջ դատողությունն է,
  • 5:12 - 5:14
    մարդիկ մտածում են․
  • 5:14 - 5:16
    «Դե, ուրիշ կերպ այս բանն անել չի լինի, քանի որ այն այսպես են միշտ արել»։
  • 5:16 - 5:19
    Վերջերս աչքովս ընկավ Աբրահամ Լինկոլնի մի հրաշալի մեջբերում,
  • 5:19 - 5:22
    կարծում եմ այս պահին դուք դեմ չէիք լինի նրա խոսքերը լսել։
  • 5:22 - 5:24
    (Ծիծաղ)
  • 5:24 - 5:27
    Նա ասել էր սա 1862 թ-ի դեկտեմբերին,
  • 5:27 - 5:30
    Կոնգրեսի երկրորդ տարեկան ժողովին։
  • 5:31 - 5:34
    Պետք է ասեմ, որ ես գաղափար անգամ չունեմ, թե ինչ էր կատարվում այդ ժամանակ։
  • 5:36 - 5:38
    Մենք Բրիտանիայում ամերիկյան պատմություն չենք դասավանդում։
  • 5:38 - 5:40
    (Ծիծաղ)
  • 5:40 - 5:43
    Մենք արգելում ենք այն։ Գիտեք, դա մեր քաղաքականությունն է։
  • 5:43 - 5:45
    (Ծիծաղ)
  • 5:46 - 5:48
    Այսպիսով, անկասկած ինչ-որ զարմանահրաշ բան է կատարվում 1862 թ-ի դեկտեմբերին,
  • 5:48 - 5:50
    որի մասին մեզ մեջ եղած ամերիկացիները
  • 5:50 - 5:52
    տեղյակ են։
  • 5:53 - 5:55
    Բայց նա ասաց հետևյալը․
  • 5:55 - 5:57
    «Հանգիստ անցյալի
  • 5:57 - 5:59
    դավանանքները
  • 5:59 - 6:02
    չեն համապատասխանում բուռն ներկային։
  • 6:02 - 6:04
    Մեր պարագան
  • 6:04 - 6:06
    լի է դժվարություններով,
  • 6:06 - 6:09
    բայց մենք պետք է դժվարությունների հետ համըթաց շարժվենք»։
  • 6:09 - 6:11
    Ինձ շատ դուր է գալիս այդ մասը։
  • 6:11 - 6:14
    Ոչ թե հետևենք դրանց, այլ համընթաց շարժվենք։
  • 6:15 - 6:17
    «Քանի որ մեր պարագան նոր է,
  • 6:17 - 6:20
    մենք պետք է նոր կերպ մտածենք,
  • 6:20 - 6:23
    և նոր կերպ վարվենք։
  • 6:23 - 6:26
    Մենք պետք է ձերբազատենք ինքներս մեզ
  • 6:26 - 6:29
    և այդ ժամանակ մենք կփրկենք մեր երկիրը»։
  • 6:29 - 6:31
    Շատ է դուրս գալիս այդ բառը՝ «ձերբազատել»։
  • 6:31 - 6:33
    Գիտե՞ք ինչ է այն նշանակում։
  • 6:33 - 6:36
    Այն նշանակաում է, որ կան գաղափարներ, որոնք գերել են մեզ,
  • 6:36 - 6:38
    որոնք մենք ընդունում ենք,
  • 6:38 - 6:40
    որպես բնական, այնպես ինչպես դրանք կան։
  • 6:40 - 6:42
    Մեր գաղափարներից շատերը
  • 6:42 - 6:45
    ձևավորվել են, ոչ թե այս դարի հանգամանքներին համապատասխան,
  • 6:45 - 6:48
    այլ նախորդ դարերի հանգամանքներին ծառայելու նպատակով։
  • 6:48 - 6:50
    Բայց մեր ուղեղը դեռևս հիպնոսացված է դրանցով։
  • 6:50 - 6:53
    Եվ մենք պետք է ձերբազատվենք դրանցից որոշներից։
  • 6:53 - 6:56
    Սակայն շատ ավելի հեշտ է սա ասել քան անել։
  • 6:56 - 6:59
    Ի դեպ շատ դժվար է հասկանալ, թե ինչն ենք մենք ընդունում որպես սովորական,
  • 6:59 - 7:02
    հենց այն պատճառով, որ դրանք այդքան սովորական են մեզ համար։
  • 7:02 - 7:05
    Թույլ տվեք հարցնել մի այդպիսի բանի մասին։
  • 7:05 - 7:08
    Ձեզանից քանի՞սն են 25 տարեկանից մեծ։
  • 7:08 - 7:10
    Դա այն չէ, ինչ դուք սովորական ենք ընդունում։
  • 7:10 - 7:12
    Համոզված եմ, որ դա դուք արդեն գիտեք։
  • 7:12 - 7:15
    Կա՞ն մարդիկ, ովքեր 25 տարեկանից պակաս են։
  • 7:15 - 7:18
    Հրաշալի է։ Ով 25 տարեկանից մեծ է,
  • 7:18 - 7:21
    և կրում է ձեռքին ժամացույց, կբարձրացնե՞ք ձեր ձեռքերը։
  • 7:21 - 7:24
    Մեզանից շատերը ձեռքերը բարձրացրեցին, այդպե՞ս չէ։
  • 7:24 - 7:27
    Նույն հարցն ուղղեք դեռահասներին։
  • 7:27 - 7:29
    Դեռահասները չեն կրում ժամացույց։
  • 7:29 - 7:31
    Ես նկատի չունեմ, որ նրանք չեն կարող կամ որ նրանց չի թույլատրվում ժամացույց կրել,
  • 7:31 - 7:33
    նրանք պարզապես չեն ուզում դա անել։
  • 7:33 - 7:35
    Եվ պատճառն այն է, որ մենք, ովքեր 25 տարեկանից մեծ են,
  • 7:35 - 7:38
    մեծացել ենք մինչ-թվային մշակույթում։
  • 7:38 - 7:40
    Այդպիսով, եթե մենք ուզում ենք ժամն իմանալ,
  • 7:40 - 7:42
    մենք պետք է կրենք մի սարք, որ կասի մեզ այն։
  • 7:42 - 7:45
    Երիտասարդներն այսօր ապրում են մի աշխարհում, որը թվային է,
  • 7:45 - 7:47
    և իրենց համար ժամանակն ամենուր է։
  • 7:47 - 7:49
    Նրանք չեն հասկանում ժամացույց կրելու իմաստը։
  • 7:49 - 7:51
    Եվ ի դեպ, դուք նույնպես կարող եք դա չանել,
  • 7:51 - 7:54
    բայց քանի որ միշտ արել եք, շարունակում եք դա անել։
  • 7:54 - 7:57
    Իմ աղջիկը երբեք ժամացույց չի կրում, իմ աղջիկը Քեյթը, որը 20 տարեկան է։
  • 7:57 - 7:59
    Նա դրա իմաստը չի տեսնում։
  • 7:59 - 8:02
    Ինչպես նա ասում է, «Այդ սարքն ընդամենը մեկ բան է կարող անել»։
  • 8:02 - 8:07
    (Ծիծաղ)
  • 8:07 - 8:10
    Կարծես ասի․ «Դրանի՞ց էլ չդզող բան»։
  • 8:10 - 8:12
    Իսկ ես ասում եմ․ «Ոչ, ոչ, այն օրն էլ է ասում»։
  • 8:12 - 8:16
    (Ծիծաղ)
  • 8:17 - 8:20
    «Այն մի քանի բան է անում»։
  • 8:20 - 8:23
    Բայց կան բաներ, որոնք մեզ գերել են կրթության մեջ։
  • 8:23 - 8:25
    Թույլ տվեք մի քանի օրինակ բերել։
  • 8:25 - 8:28
    Դրանցից մեկը դրա գծային լինելն է,
  • 8:28 - 8:31
    այն սկսում է այստեղ, անցնում է այս ուղիով,
  • 8:31 - 8:33
    և եթե ամեն բան ճիշտ անեք,
  • 8:33 - 8:35
    ձեր տեղը կգտնեք մինչ կյանքի վերջ։
  • 8:37 - 8:39
    Յուրաքանչյուրն, որ ելույթ է ունեցել TED-ում անուղղակիորեն,
  • 8:39 - 8:42
    իսկ երբեմն ուղղակիորեն, մեկ այլ պատմություն է մեզ պատմել,
  • 8:42 - 8:45
    որ կյանքը գծային չէ, այն օրգանական է։
  • 8:45 - 8:47
    Մենք մեր կյանքը ստեղծում ենք միասին,
  • 8:47 - 8:49
    երբ մենք բացահայտում ենք մեր տաղանդները,
  • 8:49 - 8:52
    հանգամանքներում, որոնք ստեղծվում են դրանց օգնությամբ։
  • 8:52 - 8:54
    Բայց ինչպեք գիտեք, մենք չափից շատ ենք տարվել
  • 8:54 - 8:56
    կյանքի գծային լինելու գաղափարով։
  • 8:56 - 8:58
    Եվ հավանաբար կրթության գագաթնակետը
  • 8:58 - 9:00
    համալսարան ընդունվելն է։
  • 9:00 - 9:03
    Կարծում եմ մենք չափից շատ ենք տարվում համալսարան,
  • 9:03 - 9:05
    որոշակի համալսարաններ ընդունվելու գաղափարով։
  • 9:05 - 9:07
    Չեմ ասում, որ դուք չպետք է համալսարան ընդունվեք, բայց ոչ բոլորը պետք է համալսարան ընդունվեն,
  • 9:07 - 9:09
    և ոչ բոլորը պետք է համալսարան ընդունվեն այս պահին։
  • 9:09 - 9:11
    Միգուցե նրանք պետք է ավելի ուշ ընդունվեն, ոչ հենց հիմա։
  • 9:11 - 9:13
    Վերջերս ես Սան-Ֆրանցիսկոյում էի,
  • 9:13 - 9:15
    գիրքս էի ստորագրում։
  • 9:15 - 9:17
    Այնտեղ մոտ 30 տարեկան մի երիտասարդ հանդիպեցի, որ իմ գիրքն էր գնում։
  • 9:17 - 9:19
    Ես հարցեցի․ «Ի՞նչ ես անում»։
  • 9:19 - 9:22
    Եվ նա ասաց․ «Ես հրշեջ եմ»։
  • 9:22 - 9:24
    Ես հարցեցի․ «Որքա՞ն ժամանակ ես եղել հրշեջ»։
  • 9:24 - 9:26
    Նա ասաց․ «Միշտ։ Ես միշտ հրշեջ եմ եղել»։
  • 9:26 - 9:28
    Ես հարցեցի․ «Դե, ե՞րբ ես որոշել հրշեջ դառնալ»։
  • 9:28 - 9:31
    Նա ասաց․ «Դեռ մանկուց»։ Նա ասաց․ «Իրականում, դա խնդիր էր ինձ համար դպրոցում,
  • 9:31 - 9:34
    որովհետև դպրոցում բոլորը ուզում էին հրշեջ դառնալ»։
  • 9:34 - 9:37
    Նա ասաց․ «Բայց ես ուզում էի հրշեջ դառնալ»։
  • 9:37 - 9:40
    Նա ասաց․ «Երբ ես ավարտական դասարանում էի,
  • 9:40 - 9:43
    իմ ուսուցիչները դա լուրջ չէին ընդունում։
  • 9:43 - 9:45
    Մի ուսուցիչ կար, որ դա լուրջ չէր ընդունում։
  • 9:45 - 9:47
    Նա ասում էր, որ ես կյանքս խորտակում եմ,
  • 9:47 - 9:49
    եթե ցանկանում եմ հրշեջ դառնալ,
  • 9:49 - 9:52
    որ ես պետք է համալսարան ընդունվեմ, մասնագետություն ձեռք բերեմ,
  • 9:52 - 9:54
    որ ես հսկայական ներուժ ունեմ,
  • 9:54 - 9:56
    և ես վատնում եմ իմ տաղանդը հրշեջ դառնալու վրա»։
  • 9:56 - 9:58
    Եվ նա ասաց․ «Դա ստորացուցիչ էր, որովհետև,
  • 9:58 - 10:00
    նա այդ ամենն ասաց ամբողջ դասարանի առջև, և ես շատ վատ ինձ զգացի։
  • 10:00 - 10:02
    Բայց դա այն էր, ինչ ես ուզում էի անել, և երբ ես ավարտեցի դպրոցը,
  • 10:02 - 10:05
    ես դիմեցի հրշեջ ծառայության, և նրանք ընդունեցին ինձ»։
  • 10:05 - 10:07
    Եվ նա ասաց․ «Գիտես, ես մտածում էի այդ մարդու մասին, վերջերս,
  • 10:07 - 10:10
    այդ ուսուցչի մասին, մի քանի րոպե առաջ, երբ դու խոսում էիր»,
  • 10:10 - 10:12
    նա ասաց, «որովհետև վեց ամիս առաջ,
  • 10:12 - 10:14
    ես փրկեցի նրա կյանքը»։
  • 10:14 - 10:16
    (Ծիծաղ)
  • 10:16 - 10:18
    Նա ասաց․ «Նա վթարի էր ենթարկվել,
  • 10:18 - 10:21
    և ես դուրս հանեցի նրանք ավտոմեքենայից, արհեստական շնչառություն կիրառեցի,
  • 10:21 - 10:24
    և փրկեցի նրա կնոջ կյանքը նույնպես»։
  • 10:24 - 10:26
    Նա ասաց․ «Կարծում եմ նա իմ մասին ավելի լավ կարծիք ունի այժմ»։
  • 10:26 - 10:28
    (Ծիծաղ)
  • 10:28 - 10:33
    (Ծափահարություններ)
  • 10:34 - 10:36
    Գիտեք, իմ կարծիքով,
  • 10:36 - 10:38
    մարդկային համայնքները կախվածության մեջ են
  • 10:38 - 10:40
    տարբեր տաղանդներից,
  • 10:40 - 10:43
    և ոչ միայն զուտ ընդունակության գաղափարից։
  • 10:43 - 10:45
    Մեր բուն խնդիրն է․․․
  • 10:45 - 10:47
    (Ծափահարություններ)
  • 10:47 - 10:49
    Մեր բուն խնդիրն է
  • 10:49 - 10:51
    վերակառուցել մեր ընդունակության
  • 10:51 - 10:53
    և մտավոր կարողության զգացումը։
  • 10:53 - 10:55
    Իրերն գծային ընկալելը խնդիր է դառնում։
  • 10:55 - 10:57
    Երբ ես եկա Լոս-Անջելես,
  • 10:57 - 10:59
    մոտ իննը տարի առաջ,
  • 10:59 - 11:02
    աչքովս ընկավ մի պետական քաղաքականության առաջարկ,
  • 11:02 - 11:04
    որն լավ մտադրությամբ էր առաջ քաշվել,
  • 11:04 - 11:07
    և որն ասում էր․ «Համալսարանը սկսվում է մանկապարտեզում»։
  • 11:09 - 11:11
    Ոչ, այն չի սկսվում մանկապարտեզում։
  • 11:11 - 11:14
    (Ծիծաղ)
  • 11:14 - 11:16
    Չի սկսվում։
  • 11:16 - 11:19
    Եթե ժամանակ ունենայինք, ես ավելի մանրամասն կբացատրեի, բայց մենք չունենք ժամանակ։
  • 11:19 - 11:21
    (Ծիծաղ)
  • 11:21 - 11:23
    Մանկապարտեզը սկսում է մանկապարտեզում։
  • 11:23 - 11:25
    (Ծիծաղ)
  • 11:25 - 11:27
    Իմ ընկերը մի անգամ ասաց․
  • 11:27 - 11:30
    «Գիտես, երեք տարեկանը վեց տարեկանի կեսը չէ»։
  • 11:30 - 11:32
    (Ծիծաղ)
  • 11:32 - 11:37
    (Ծափահարություններ)
  • 11:37 - 11:39
    Նրանք երեք տարեկան են։
  • 11:39 - 11:41
    Բայց ինչպես մենք լսեցինք այս վերջին բաժնի ընթացքում,
  • 11:41 - 11:44
    այժմ մանկապարտեզ ընդունվելու համար այնքան մրցակցություն կա,
  • 11:44 - 11:46
    լավ մանկապարտեզ ընդունվելու համար,
  • 11:46 - 11:49
    որ մարդիկ հարցազրույց են ունենում երեք տարեկանում։
  • 11:51 - 11:53
    Երեխաները նստում են չտպավորված հանձնախմբի առջև,
  • 11:53 - 11:55
    որոնք թերթում են իրենց CV-ները,
  • 11:55 - 11:58
    (Ծիծաղ)
  • 11:58 - 12:00
    և ասում․ «Ընդամենը այսքա՞նը»
  • 12:00 - 12:02
    (Ծիծաղ)
  • 12:02 - 12:05
    (Ծափահարություններ)
  • 12:05 - 12:08
    «Դու 36 ամիս արդեն ապրում ես, և ընդամենը այսքա՞նն ես արել»։
  • 12:08 - 12:15
    (Ծիծաղ)
  • 12:15 - 12:18
    «Դու ոչ մի բանի չես հասել։
  • 12:18 - 12:21
    Առաջին վեց ամիսն անցկացրել ես կրծքով ուտելու վրա, ինչպես տեսնում եմ»։
  • 12:21 - 12:24
    (Ծիծաղ)
  • 12:26 - 12:29
    Տեսնում եք, դա ահավոր է, բայց դա գրավում է մարդկանց;
  • 12:29 - 12:31
    Մյուս մեծ խնդիրը կոնֆորմիզն է։
  • 12:31 - 12:33
    Մենք կառուցել ենք մեր կրթական համակարգը
  • 12:33 - 12:35
    ֆաստֆուդի մոդելի հիման վրա։
  • 12:35 - 12:38
    Սա մի բան է, որի մասին ելույթ ունեցավ Ջեմի Օլիվերը մի քանի օր առաջ։
  • 12:38 - 12:40
    Գիտեք սննդի մատակարարման մեջ որակի ապահովման երկու մոդել կա։
  • 12:40 - 12:42
    Մեկը դա ֆաստֆուդն է,
  • 12:42 - 12:44
    որտեղ ամեն բան միօրինականացված է։
  • 12:44 - 12:46
    Մյուսը՝ Zagat և Michelin ռեստորաններն են,
  • 12:46 - 12:48
    որտեղ ոչ մի բան միօրինականացված չէ,
  • 12:48 - 12:50
    դրանք համապատասխանեցվում են տեղական հանգամանքներին։
  • 12:50 - 12:53
    Մենք վաճառել ենք ինքներս մեզ կրթության ֆաստֆուդ մոդելին։
  • 12:53 - 12:56
    Այն քայքայում է մեր հոգին և եռանդը,
  • 12:56 - 12:59
    ճիշտ այնպես, ինչպես ֆաստֆուդը կործանում է մեր ֆիզիկական մարմինը։
  • 12:59 - 13:04
    (Ծափահարություններ)
  • 13:05 - 13:07
    Կարծում եմ, մենք պետք է հասկանանք մի քանի բան։
  • 13:07 - 13:10
    Դրանցից մեկն այն է, որ մարդկային տաղանդը բազմազան է։
  • 13:10 - 13:12
    Մարդիկ ունեն շատ տարբեր ընդունակություններ։
  • 13:12 - 13:14
    Վերջերս հաշվեցի,
  • 13:14 - 13:16
    որ, երբ ես փոքր էի, ինձ կիթառ էին նվիրել,
  • 13:16 - 13:19
    մոտավորապես նույն ժամանակ, երբ Էրիկ Կլեպտոնը իր առաջին կիթառն էր ստացել։
  • 13:20 - 13:23
    Դե գիտեք, Էրիկի դեպքում լավ ստացվեց, իմ ասածն այդ է։
  • 13:23 - 13:25
    (Ծիծաղ)
  • 13:25 - 13:27
    Իմ դեպքում այդպես չէր։
  • 13:27 - 13:30
    Ես չէի կարողանում նվագել այն,
  • 13:30 - 13:32
    անկախ նրանից, թե որքան հաճախ և ջանասիրաբար էի փորձեր անում։
  • 13:32 - 13:34
    Ոչ մի բան չէր ստացվում։
  • 13:37 - 13:39
    Բայց խոսքը միայն դրա մասին չէ։
  • 13:39 - 13:41
    Խոսքը կրքի մասին է։
  • 13:41 - 13:43
    Հաճախ մարդիկ շատ լավ են անում մի բան, որի հանդեպ հետաքրքրություն չունեն։
  • 13:43 - 13:45
    Ես խոսում եմ կրքի մասին,
  • 13:45 - 13:48
    և նրա մասին, որ ոգևորում է մեզ։
  • 13:48 - 13:51
    Եթե դուք անում եք մի բան, որ սիրում եք, և որը լավ եք կարողանում անել,
  • 13:51 - 13:54
    ժամանակն այլ ընթացք է ստանում։
  • 13:54 - 13:57
    Իմ կինն ավարտել է իր նովելը,
  • 13:57 - 13:59
    և ես կարծում եմ, որ այն հրաշալի գիրք է,
  • 13:59 - 14:02
    բայց նա ժամերով անհայտանում է։
  • 14:02 - 14:04
    Եթե դուք անում եք մի բան, որ սիրում եք,
  • 14:04 - 14:07
    ժամն անցնում է հինգ րոպեի պես։
  • 14:07 - 14:09
    Եթե դուք անում եք մի բան, որը չի արձագանքում ձեր հոգու մեջ,
  • 14:09 - 14:11
    հինգ րոպեն մեկ ժամ է թվում։
  • 14:11 - 14:14
    Եվ պատճառը, որ այդքան շատ մարդ հրաժարվում է կրթությունից,
  • 14:14 - 14:16
    այն է, որ կրթությունը չի սնուցում իրենց հոգին,
  • 14:16 - 14:19
    այն չի սնուցում իրենց եռանդը և կիրքը։
  • 14:19 - 14:22
    Այսպիսով, ես կարծում եմ, որ մենք պետք է փոխենք փոխաբերությունը։
  • 14:22 - 14:25
    Մենք պետք է շարժվենք կրթության արդյունաբերական մոդելից,
  • 14:25 - 14:27
    արտադրության մոդելից,
  • 14:27 - 14:29
    որը հիմնված է գծայնության,
  • 14:29 - 14:32
    կոնֆորմիզմի և մարդկանց անտեսելու վրա։
  • 14:32 - 14:34
    Մենք պետք է շարժվենք դեպի մի մոդել,
  • 14:34 - 14:37
    որը հիմնված է գյուղատնտեսության սկզբունքների վրա։
  • 14:37 - 14:40
    Մենք պետք է հասկանանք, որ մարդկանց բարգավաճումը
  • 14:40 - 14:42
    մեխանիկական գործընթաց չէ,
  • 14:42 - 14:44
    այն օրգանական է։
  • 14:44 - 14:47
    Եվ դուք չեք կարող գուշակել մարդկային զարգացման արդյունքը,
  • 14:47 - 14:49
    դուք միայն կարող եք, ինչպես գյուղացին,
  • 14:49 - 14:51
    ստեղծել պայմաններ,
  • 14:51 - 14:53
    որոնց դեպքում նրանք կսկսեն ծաղկել։
  • 14:53 - 14:56
    Երբ մենք նայում ենք կրթության բարեփոխման և վերափոխման խնդրին,
  • 14:56 - 14:59
    մենք չենք կարող համակարգը կլոնավորել։
  • 14:59 - 15:01
    Կան հրաշալի համակարգեր, ինչպես օրինակ KIPP-ը, այն հրաշալի համակարգ է։
  • 15:01 - 15:03
    Կան բազմաթիվ հրաշալի մոդելներ։
  • 15:03 - 15:06
    Կարևոր է հարմարվել հանգամանքներին,
  • 15:06 - 15:08
    և անհատականացնել կրթությունը,
  • 15:08 - 15:10
    հաշվի առնելով այն մարդկանց, ում ուսուցանում եք։
  • 15:10 - 15:12
    Կարծում եմ, որ դա է
  • 15:12 - 15:14
    մեր պատասխանն ապագային,
  • 15:14 - 15:17
    որովհետև խոսքը գնում է ոչ թե նոր լուծման հանգելու մասին,
  • 15:17 - 15:19
    այլ կրթության մեջ շարժում ստեղծելու մասին,
  • 15:19 - 15:22
    որտեղ մարդիկ հանդես կգան իրենց սեփական լուծումներով,
  • 15:22 - 15:25
    և կունենան աջակցություն դրսից, հիմնված անհատականացված ուսումնական պլանի վրա։
  • 15:25 - 15:27
    Այս սենյակում,
  • 15:27 - 15:29
    կան մարդիկ, որոնք ունեն
  • 15:29 - 15:31
    արտակարգ միջոցներ և հնարավորություններ բիզնեսի,
  • 15:31 - 15:33
    մուլտիմեդիայի, ինտերնետի ոլորտներում։
  • 15:33 - 15:35
    Այս տեխնոլոգիաները,
  • 15:35 - 15:38
    ուսուցիչների արտասովոր տաղանդի հետ համատեղ,
  • 15:38 - 15:41
    հնարավորություն են ընձեռում մեզ հեղափոխություն իրականացնել կրթության ոլորտում։
  • 15:41 - 15:43
    Ես պնդում եմ, որ դուք ներգրավվեք այս ամենի մեջ,
  • 15:43 - 15:45
    որովհետև սա կարևոր է, ոչ միայն մեզ համար,
  • 15:45 - 15:47
    այլ նաև մեր երեխաների ապագայի համար։
  • 15:47 - 15:49
    Բայց մենք պետք է փոխենք արդյունաբերական մոդելը
  • 15:49 - 15:51
    գյուղատնտեսական մոդելի,
  • 15:51 - 15:54
    որտեղ յուրաքանչյուր դպրոց կարող է ծաղկել հենց վաղը։
  • 15:54 - 15:56
    Մի վայր, որտեղ երեխաները կյանքի փորձ են քաղում։
  • 15:56 - 15:58
    Կամ տանը, եթե նրանք որոշել են կրթություն ստանալ տանը,
  • 15:58 - 16:00
    իրենց ընտանիքի անդամների և ընկերների հետ։
  • 16:00 - 16:02
    Մենք շատ հաճախ խոսում էին երազանքների մասին,
  • 16:02 - 16:05
    վերջին մի քանի օրվա ընթացքում։
  • 16:05 - 16:07
    Եվ ես ուզում եմ շատ արագ․․․
  • 16:07 - 16:10
    Ես շատ տպավորված էի երեկ Նաթալի Մերչանթի երգերով,
  • 16:10 - 16:12
    որոնք նոր կյանք են տալիս հին բանաստեղծություններին։
  • 16:12 - 16:14
    Ես ուզում եմ կարդալ մի շատ կարճ բանաստեղծություն,
  • 16:14 - 16:17
    Վ․Բ․ Յեյթցի բանաստեղծություններից, ում դուք գիտեք։
  • 16:17 - 16:19
    Նա գրել է սա իր սիրելիին,
  • 16:19 - 16:21
    Մաուդ Գոնին,
  • 16:21 - 16:24
    և նա շատ ցավում էր,
  • 16:24 - 16:27
    որ չի կարող տալ նրան այն, ինչ իր սերն ուզում էր իրենից։
  • 16:27 - 16:30
    Եվ նա ասում է․ «Ես մեկ այլ բան ունեմ, բայց միգուցե այն քեզ համար չէ»։
  • 16:30 - 16:32
    Նա ասում է հետևյալը․
  • 16:32 - 16:35
    «Թե ունենայի երկնքի սավանը՝
  • 16:35 - 16:37
    Հյուսված ոսկե
  • 16:37 - 16:39
    և արծաթե թելերով,
  • 16:39 - 16:41
    Գիշերվա, լույսի
  • 16:41 - 16:43
    ու կիսալույսի՝
  • 16:43 - 16:46
    կապույտ, աղոտ ու մուգ գույներով։
  • 16:46 - 16:49
    Կփռեի այն քո ոտքերի տակ,
  • 16:49 - 16:52
    Բայց ես հարուստ եմ
  • 16:52 - 16:55
    լոկ երազներով,
  • 16:55 - 16:58
    Ու ոտքերիդ տակ փռել եմ իմ երազները,
  • 16:58 - 17:00
    Քայլիր քնքշորեն,
  • 17:00 - 17:03
    քանզի քայլում ես իմ երազների վրայով»։
  • 17:03 - 17:06
    Եվ յուրաքանչյուր օր, ամենուր,
  • 17:06 - 17:09
    մեր երեխաներն իրենց երազանքները փռում են մեր ոտքերի տակ։
  • 17:09 - 17:12
    Եվ մենք պետք է քնքշորեն քայլենք։
  • 17:12 - 17:14
    Շնորհակալություն։
  • 17:14 - 17:31
    (Ծափահարություններ)
  • 17:31 - 17:33
    Շատ շնորհակալություն։
Title:
Սըր Քեն Ռոբինսոն. Իրականացնենք կրթական հեղափոխություն
Speaker:
Sir Ken Robinson
Description:

Հետաքրքիր և զվարճալի կերպով շարունակելով 2006թ-ի իր հանրահայտ ելույթը` Սըր Քեն Ռոբինսոնը հիմնավորում է դպրոցական ավանադական կրթության կտրուկ վերափոխման անհրաժեշտությունը անհատական կրթության՝ դրանով իսկ հնարավորություն ստեղծելով երեխաների բնածին տաղանդների արտահայտման համար:
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
17:37
Gohar Khachatryan added a translation

Armenian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.