-
Hallo, mijn naam is Tony en dit is
een korte Every Frame a Painting.
-
Een van de beste complimenten die je een
film kan geven is dat het levend voelt.
-
Er zit iets in dat een hartslag
heeft, dat onvoorspelbaar is.
-
Het is niet alleen het verhaal of de
acteurs, het zit in de kaders zelf.
-
Bekijk deze korte scène van
Nicolas Winding Refn's "Drive".
-
Op het eerste gezicht lijkt
het niet zo speciaal.
-
Maar bekijk het nog eens en
bedek de helft van het kader.
-
Zoals je ziet vertelt de rechter kant van het
kader een compleet verhaal op zichzelf,
-
en de linker kant vertelt nog
een ander aanvullend verhaal.
-
Dus een shot dat één ding had kunnen
vertellen vertelt dus eigenlijk twee.
-
En in plaats van dat we ons vervelen, schakelen onze
ogen constant tussen de twee helften van het scherm.
-
Deze keer is de dynamiek niet rechts
en links, maar boven en beneden.
-
[clip] -Hoi.
-Hoi.
-
-Ah, jullie twee kennen elkaar?
-Niet doen.
-
[Tony] Bovenaan hebben we een
prachtige driehoek van gezichten,
-
en een compositie vol
verticale en diagonale lijnen.
-
Maar kijk wat er beneden gebeurt.
-
Ook al denken we er niet bewust over na,
-
vertelt de onderste helft van dit kader een
heel verhaal door de handen van de acteurs.
-
[clip] -Ah, jullie twee kennen elkaar?
-Niet doen.
-
- Kijk eens aan!
- We zijn buren.
-
-Buren? Nou, we zullen een goede buur zijn.
-
[Tony] En als we zeggen dat een film leeft,
is dit gedeeltelijk wat we bedoelen.
-
Er zijn subtiliteiten in verhaalvertelling en gedrag,
-
niet alleen waar we kijken, maar waar we niet kijken.
-
En als je "Drive" kijkt, begin je het patroon te zien.
-
Bijna elk shot heeft een structurele balans tussen
links en rechts, en ook boven en beneden:
-
Een kwadrant.
-
In het begin lijkt dit een beetje beperkend,
-
maar kijk hoe de regisseur
met dit basisgereedschap
-
een gewone scène neemt en daar
buitengewone dingen mee doet.
-
Als de "Driver" binnenkomt,
is hij in de linkerbovenhoek,
-
dus vanzelfsprekend verwachten we dat in het volgende
shot de andere persoon in de rechtsbovenhoek is.
-
Maar in plaats daarvan:
-
Wanneer de shots dichterbij komen, krijgen
we twee karakters bekrompen zoals dit,
-
met heel veel ruimte achter hen.
Ook al willen ze praten...
-
...zijn er andere verplichtingen.
-
Wanneer de twee mannen tegenover elkaar staan,
zie je dat ze hetzelfde kwadrant bezetten,
-
met hun ogen op dezelfde plek, omdat
ze voor dezelfde positie vechten.
-
Ondertussen staat Irene in de rechtsbovenhoek of
recht in het midden, het object van hun affecties.
-
Ook al is ze onscherp, kijk naar haar uitvoering.
-
[clip] - Dat is heel aardig. Dat is aardig van je, dankje.
-
[clip] De scène eindigt in dit beeld, gebalanceerd
tussen linksboven en rechtsonder,
-
waardoor we visueel de twee mannen
met elkaar kunnen vergelijken,
-
en de lange schaduw kunnen zien
die de een op de ander werpt.
-
Ook al hebben we deze deur al vanaf
het eerste shot van de scène gezien,
-
is de visuele beloning eigenlijk onverwacht.
-
En de regisseur, door nadruk te
leggen op verschillende kwadranten,
-
kan shots creëren die niet alleen strak samengesteld,
maar ook zeer onvoorspelbaar zijn.
-
[clip] - Met al die kostbare auto's,
zou je betere sloten verwachten.
-
Als je dit interessant vond, experimenteer
dan vooral met kwadranten.
-
Ze zijn een heel oud, simpel middel.
-
En je moet niet Refn kopiëren, begin gewoon
met dezelfde middelen en kijk wat je kan bedenken.
-
Onthoud: je hebt geen steadicams, hijskranen,
drones of de beste cameraresolutie nodig.
-
Alleen maar boven, beneden, links, rechts,
-
en een goed gevoel voor hoe
je ze allemaal bij elkaar stopt.
