House on Haunted Hill - full movie

(krzyki kobiety)

(zawodzenie)

(krzyki kobiety)

(śmiech szaleńca, krzyki kobiety)

(skrzypienie drzwi)

(grzechot łańcuchów, stąpanie)

Duchy są dziś niespokojne - głodne.

Czy mogę się przedstawić?

Nazywam się Watson Pritchard.

Już za minutę zobaczycie jedyny na świecie
prawdziwie nawiedzony dom.

Zbudowany sto lat temu,

stał się miejscem, w którym zamordowano

siedem osób, włącznie z mym bratem.

Od tamtej pory dom należy do mnie.

Spędziłem w nim tylko jedną noc,

a rankiem, gdy mnie znaleziono...

byłem ledwo żywy!

(zawodzenie)

♪ (przeszywający akord,
narastająca muzyka) ♪

Nazywam się Frederick Loren.

Wynająłem dziś dom na przeklętym wzgórzu,

by moja żona miała gdzie wydać przyjęcie.

Przyjęcie w przeklętym domu. (chichocze)

Jest doprawdy pocieszna...

Zaserwujemy jedzenie, picie i... duchy.

I być może nawet kilka morderstw.

Zapraszamy wszystkich.

Jeżeli spędzicie najbliższe
dwanaście godzin w tym domu,

otrzymacie po 10 000 dolarów
na głowę - waszą...

lub waszego najbliższego krewnego -
gdybyście jednak nie przeżyli.

A oto i reszta naszych gości.

(Frederick) Pomysł, żeby przywieźć naszych
gości karawanami, należał do mojej żony.

Jest doprawdy pocieszna...

Jej poczucie humoru jest, powiedzmy,
dość oryginalne.

Snułem marzenia o karawanie...

Oczywiście teraz jest pusty, ale po nocy
w domu na przeklętym wzgórzu...

...kto wie?...

Oto Lance Schroeder - pilot doświadczalny

Bez wątpienia odważny mężczyzna.

Lecz czy nie uważacie, że moglibyście być
odważniejsi, gdyby wam za to płacono?

A tak się przypadkiem składa, iż wiem,
że Lance potrzebuje tych 10 000,

które ode mnie otrzyma,
o ile odwaga nie opuści go przez noc.

Oto Ruth Bridgers.

Z pewnością znacie ją z gazet.

Twierdzi, że przybywa na przyjęcie
z powodu artykułu,

który pragnie poświęcić duchom.

Poza tym na gwałt potrzebuje pieniędzy.

Hazardzistka.

Watsona Pritcharda już znacie.

Jest śmiertelnie przerażony domem,

jednak zaryzykuje życie,
by spędzić w nim kolejną noc.

Tylko dlaczego?...

Mówi, że "dla pieniędzy".

Oto dr David Trent - psychiatra.

Twierdzi, iż moje duchy pomogą mu
w badaniach nad histerią.

Lecz czy w kącikach oczu i ust
nie czai się czasem błysk chciwości?

Oto Nora Manning.

Wybrałem ja spośród tysięcy
pracujących dla mnie ludzi,

ponieważ potrzebuje tych 10 000
bardziej niż którykolwiek z nich.

Utrzymuje całą rodzinę.

Czyż nie jest ładna?

Przyjęcie właśnie się zaczyna.

Was zaś zostawiam do północy sam na sam
z domem na przeklętym wzgórzu.

♪ (tytułowy utwór) ♪

Lance Schroeder: No i gdzie są wszyscy?

Nora Manning: Niemiłe powitanie, prawda?

Watson Pritchard: Tylko duchy cieszą się,
że tutaj jesteśmy.

Ruth Bridgers: Czy nikt się z nikim
wcześniej nie poznał?

Na przykład was dwoje?

LS: Obawiam się, że nie znam
nawet pani imienia.

- Jestem Nora Manning.
- Lance Schroeder.

RB: Czy przyjaźni się pan
z Frederickiem Lorenem?

LS: Słyszałem o nim,
ale nigdy się nie spotkaliśmy.

NM: Pracuję w jednej z jego firm,
ale nigdy go nie widziałam.

RB: Ja także nie spotkałam go osobiście.
Tylko przez telefon.

Pan go zna?

David Trent: Nie.

(RB): Więc tylko pan go poznał.

WP: Wcale go nie znam.

Szczegóły, jak prowadzić dom,
przychodziły pocztą.

- DT: Podobno jest całkiem zamożny?
- RB: Ma miliony.

- I pięć żon, jak sądzę?
- Dotychczas cztery.

- Przyjęcie dla pięciu osób
za 50 000 to lekka przesada.

(DT): Nawet dla milionera.

LS: Jeżeli miałbym kogoś przerazić,

to na pewno w tym domu.

(skrzypienie i trzask drzwi)

(brzęk żyrandola)

NM: Kto zamknął drzwi?

♪ (złowroga muzyka) ♪

LS: Zrobione z litej stali!

(łoskot żyrandola)

♪ (złowroga muzyka) ♪

Frederick Loren: Annabelle?

Nasi gości już są, niestety nadal żywi.

Nałożyłaś już twarz?

Annabelle Loren: Wszędzie brud i kurz!

A kran ledwo ciurczy.

Nie mogłeś kazać tu
przynajmniej posprzątać?

FL: Nastrój, skarbie, nastrój.
Poza tym duchy i tak nigdy nie sprzątają.

Masz bardzo ładniutki stroik,
ale raczej nie na przyjęcie.

AL: Nie wybieram się na przyjęcie.

FL: Przecież to był twój pomysł.
"Nocowanie z duchami", pamiętasz?

Skoro wydałem na nie 50 000,

to chcę byś się zabawiła.

AL: Przyjęcie było moim pomysłem,

dopóki nie zaprosiłeś gości.

Dlaczego to sami obcy?

Przyjaciół nie było?

FL: Przyjaciół? A mamy jakichkolwiek?

AL: Żadnych - dzięki twojej zazdrości.

FL: Miałem powód, żeby zaprosić
każdego z przybyłych.

Chciałem ich zebrać przekrojowo.

Od psychiatry do stenotypistki

i od pijaka do pilota myśliwców.

Łączy ich jedno - zdobycie pieniędzy.

Zobaczymy, czy są na tyle odważni

by je zarobić.

AL: I ty to nazywasz przyjęciem?

FL: Czemu nie.

AL: Czy musisz zawsze tak robić?
Szampan na tym traci.

- FL: Może wystrzelić.
- (AL): Jakoś nigdy nie wystrzelił.

FL: Jesteś tego pewna?

AL: To nie jest zabawne, Fredericku.

FL: Za to nagłówek byłby wystrzałowy:
"Playboy zabija żonę korkiem od szampana"

- Napijesz się ze mną?
- AL: Nie, dziękuję.

FL: Tylko łyczek. Poprawi ci humor.

AL: Mój humor ma się dobrze.

Podobnie jak szampan.

FL: Dobrze wiedzieć.

Pij. Będziesz weselsza na przyjęciu.

No dalej!

AL: Twoje zaufanie jest rozczulające.

Ale i tak nie pójdę na przyjęcie.

FL: Jesteś najmniej ugodowa
ze wszystkich moich żon.

AL: Ale nadal żyję.

FL: Czy odeszłabyś za milion?

Nieopodatkowany.

Chcesz wszystko, czyż nie?

AL: Zasługuję na wszystko.

Twoja zazdrość nie jest nieopodatkowana.

A od zaborczości można oszaleć.

FL: Gdyby kiedykolwiek
znaleźć przesłanki rozwodu...

- AL: Nie zostałaby uznane.
- FL: Jeszcze przyjdzie na to pora.

- W końcu wpadniesz któregoś dnia.
- AL: Tak myślisz?

FL: Jeżeli jeszcze trochę pożyję.

Pamiętasz jak się ubawiliśmy,
gdy mnie otrułaś?

(śmiech Annabelle)

AL: Lekarz mówił, że musiałeś coś wypić.

FL: Tak... Arszenik z lodem.

Annabelle!

Zrobiłabyś to jeszcze raz,
gdyby uszło ci to na sucho?!

AL: Co cię o tym przekonało, Skarbie?

FL: Ty sama.

Gdyby przyszedł ci do głowy jakiś pomysł,
powieszenie jest ponoć niezbyt wygodne.

(FL) Nie pozwól, żeby duchy i upiory
zakłóciły twój spokój.

AL: Skarbie, ty tu jesteś jednym upiorem.

FL: I nie trać nocy na to,
jak by się tu mnie pozbyć.

Od tego robią się zmarszczki.

♪ (gra na pile) ♪

WP: Tym potraktowała
mego brata i swoją siostrę.

Pocięła ich na kawałki.

Znaleźliśmy je porozrzucane po całym domu.