-
ჯონ სინგკეტონ კოპლეი _ ,,ბიჭი მფრინავ ციყვთან''
-
წარმოიდგინე შენ გინდა იყო ხელოვანი
-
და ქალაქი სადაც ცხოვრობ არ არის არანაირი ხელოვნების სკოლები, ხელვნების მუზეუმები, გალერიები
-
და არც არავინ ვისაც უნდა იყიდოს შენი ნახატები,
-
ეს ზუსტად ის სიტუაციაა, რა სიტუაციშ იყო ჯონ კოპლეი, როდესაც მანაღმოაჩიან თავისი თავი, ბოსტონში 1760 წელს.
-
ჩვენ ვუყურებთ კომპეის ნახევარ ძმის პორტრეტს
-
ეს არის ჰენრი პელმანი და მისი ნახატი სახელწოდებით ,,ბიჭი მფრინავ ციყვთან''
-
ზოგიერთი მისი სხეული იყო თვით ნასწავლი, ნამუშევრები არის ფრიად ღირსესანიშნავი.
-
პირველი ჩემს ყურადღებას იქცევს მისი სახე, სიწითლე მის დამაჯერებლობაზე,
-
ყურადღება ვამახვილებ არეთვე ჩარჩოებზე , რომელიც შექმნილია მისი სახის ირგვლივ, მაგრამ როცა გადავედი
-
მის მრებზე, მისი მკავის დაბლა მისი ხელისკენ
-
შევნიშნე გსაოცარად სწორი ერთმანეთთან შეერტებული თითები.
-
ეს ის ისეთი სილამაზეა, მას აგრეთვე უჭირავს ოქროს ჯაჭვი.
-
თვალი გამექცა აგრეთვე ციყვზეც, ის ისეტი საზრიანი ჩანს რომელიც კნეტს პატარა თხილს,
-
თუ ავუყვებით ოტა ზემოტ დავინახავთ მუქ პალტოს შავებში,
-
რომელიც შეხამებულია თეთრ პალტოსთნ,
-
და მბზინვარე საყელოსთან, მის საყელოზე, ერთ მხარეს ასახულია
-
სიანთლე და მეორე მხარეს არის ჩრდილი,
-
რომლეიც ეტამეშაბე მშვენიერებას, რაც თავისებურად
-
წინააღმდეგობაში კოპლეის ნახევარ ძმის პორტრეტში, ის აგრეთვე არის
-
დემონტრაციის ნაწილი. 1765 წლისათვის კოპლეი ხატავდა და ის იყო მოთხოვნადი მხატვარი პორტეტებისა
-
მაგრამ ბოსტონში მას უნდოდა გაცილებით მეტი. კოპლეიიმ აგრეტვე იცოდა რომ მისი ნახატები იყო
-
საგნების იერარქიის დაბლა, რომელიც იქნებოდა იმდროისათვის ევროპაში, უმაღლეს მხატვრობაში იყო
-
მხატვრობა რელიგიაზე, მითოლოგიაზე და ისტორიაზე, პორტრეტები და ცხოვრების სტილის ასახვა იყო ყველაზე დაბლა.
-
მაგრამ ამავე დროს ეს იყო ნახატი, რომელიც უნდოდათ ამერიკულ ქალაქებში.
-
საცალოდ მოვაჭრის კალსებმა ბოსტონში, ელიტის სიმდირემ დაიწყო გაცნობირება თუ რაოდენ ღირებულები იყო ეს პორტრეტები
-
მაგრამ კოპლეის მაინც მეტი სურდა, კოპლეიმ იცოდა ევროპული მხავტრობა იყო უფრო მეტი
-
და ეს ნახატი მართლა შეიქმნა, სადემონსტრაციოდ
-
იმისა თუ როგორ ფლობდა ის ევროპულ აკადემიას.
-
ის გამოყვა ვიღაცას ვინც მოდიოდა ლონდონიდან
-
და ის შესანიშნავად მიიღო ბენჯამენ ვესტამ, ამერიკელმა მხატვარმა, რომელიც ცხოვრობდა ლონდონში და იყი წარმტებული,
-
და აგრეთვე კოშუა რეინოლდმა, რომელიც იყო პრეზიდენტი სამეფო აკადემიისა ლონდონში,
-
პირველი რამ რაც უნდა ავღნიშნოთ მისი დანახვისთანავე
-
არის სახი ფიგურა, უ მას დავაკვირდებიტ ამ მხრიდან
-
ვფიქრობ იმას რომ კოპლეის არ უნდოდა მხოლოდ მისი პორტრეტის დახავტვა
-
მაგრამ აგრეთვე ნახატი, სადაც სცენები არის ყოველდღიური ცხოვრებიდა
-
ვფიქრობ კოპლეის ამის ასახვა ყველაზე უკეთ შეეძლო, მას შეეზლო პირდაპირ აესახა
-
რაც საკმაოდ რთულია, თუ შენ მას უყურებ
-
როგორც მჯოდმიარეს მარჯვენა ხელი არის ძალიან სწორად დადებული მაგიდის კუთხეში.
-
როცა ეს ნახატი გაუშვეს ინგლისში, სერ ჯოშუა რეინოლდმა შეაქო ეს
-
მაგრამ მან თქვა, ლონდონში დაბრუნებამდე მან კიდევ ბევრი უნდა ივარჯიშოს
-
მანამ სანამ მისი მანერები, კონსტრქციები არ იქნება არეული, ვფიქრობ ამას
-
ყველაზე კარგად ბოსტონში ისწავლიო.
-
კოპლეი გრძნობდა იმას,რომ არასტუმართმოყვარეობა იყო ბოსტონში და მას ექცეოდნენ
-
როგორც შოუმენს. ამის გამო კოპლეიმ კარგად იცოდა ლიმიტი ბოტონის, როგორცე ერთ–ერთი კოლონიის
-
მან აგრეთვე კარგად იცოდა, რომ ნახატი რომელსაც ის ქმნიდა იყო დაბალი რაგგის ხელოვნებისათვის.
-
მაგრამ მან ისიც იცოდა, რომ ეს გზა საჭირო იყო პრაქტიკისათვის,. ეს იყო ის რაც ხალხ ჭირდებოდა
-
იდუმალებისა და მშვენირების შესაძლებლობისათვის.
-
მაგრამ აქ იყო ცოტა ცუდი განცდა იმის რომ ნახატები, რომელსაც ის ხატავდა არ იყო არც დიად ისტორიაზე, არც რელიგიაზე და არც მითოლოგიაზე
-
ტრადიციული ევროპული სტილიდან გამოდინარე, ამიტომ ის ვერ მივიდოდა იმ დონემდე.
-
ასე რომ ჩვენ გვაქვს შესანიშნავი და ამბიციური ნახატი კოპლეის, რომელიც თავისებურად იყო ისტრიული მომენტში.