-
Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους
Φεστιβάλ Κανών
-
Μεγάλο Βραβείο
Διεθνές φεστιβάλ Οττάβας
-
Βραβείο Σεζάρ 1978
-
το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών
Μέσων
-
και η mediane films
παρουσιάζουν
-
Διασχίζοντας τον Ατλαντικό
με μια βάρκα
-
μια ταινία
του Jean Francois Laguionie
-
με τη συνεργασία
του Jean Paul Gaspari
-
μουσική
Pierre Abrand
-
ακούγονται οι φωνές των
Charlotte Maurry
-
και
Jean - Pierre Senlice
-
απόδοση εξ ακοής - συγχρονισμός
-
Immortalite
-
Οι ΗΡΩΕΣ του ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ
-
Διαβάζετε την Ντέιλυ Σταρ
-
1η Ιουνίου 1907
-
Πέντε η ώρα.
-
Έχουμε φύγει.
-
Ο Ιωνάθαν ήθελε να δεθούμε
ήδη από την αναχώρηση.
-
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
-
Ο κύριος Μπορινό,
ο διευθυντής της Ντέιλυ Σταρ
-
τα είχε όλα προσέξει.
-
Το λιμάνι είχε πολύ
κόσμο.
-
Η μαμά δεν ήρθε.
-
Θα σκέφτονται
ότι είμαι τρελή·
-
μα είμαι στ'αλήθεια
τρελή.
-
Τα τελευταία καράβια
γύρισαν στο λιμάνι.
-
Δεν είναι άλλος στη θάλασσα
παρά ο Ιωνάθαν και 'γω.
-
Και αυτό το μικρό τετράδιο
στο οποίο θα γράφουμε
-
τις περιπέτειές μας.
-
Επιτέλους μόνοι!
-
31 Μαΐου 1908
-
Αύριο θα γιορτάσουμε
την πρώτη επέτειο
-
της αναχώρησής μας.
-
Κιόλας ένας χρόνος
-
και στο ταξίδι,
όλα πάνε καλά.
-
Κι όμως, κάτι συμβαίνει.
-
Εδώ και μερικές βδομάδες
-
η Αδελαϊδα κάνει ταραγμένο ύπνο.
-
Ελπίζω ότι δεν είναι κάτι
σοβαρό.
-
15 Απριλίου 1912
-
Ο καιρός τα ΄χει κατεβάσει λίγο.
-
Την περασμένη νύχτα,
-
γίναμε μάρτυρες
ενός αληθινά θλιβερού γεγονότος.
-
Αλίμονο,
-
όταν φτάσαμε στο σημείο
του ναυαγίου,
-
όλοι αυτοί οι δύστυχοι,
-
είχαν χαθεί στα παγωμένα νερά.
-
Σήμερα το πρωί,
-
η ομίχλη διαλύθηκε
-
και ο καιρός είναι ξανά υπέροχος.
-
Οι βδομάδες και οι μήνες
κυλούν
-
χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
-
Το ταξίδι μας είναι τόσο ήσυχο.
-
Ποτέ, δεν συμβαίνει τίποτα.
-
Και όμως έχω την αίσθηση
ότι ο καιρός άλλαξε.
-
Προχτές,
-
κοίταξα τις προμήθειες
-
πρόσεξα ότι η ζάχαρη είχε λιγοστέψει.
-
Το είπα στον Ιωνάθαν
-
ο οποίος έκανε τάχα τον ανήξερο.
-
18 Μαρτίου 1918
-
3 Φεβρουαρίου 1920
-
Δεν προχωρήσαμε και πολύ
τις τελευταίες βδομάδες
-
αφού, μετά τον τελευταίο καυγά,
κωπηλατούμε πλάτη με πλάτη.
-
Αναρωτιέμαι, αν είμαστε ακόμα
εντός του αρχικού χρονοδιαγράμματος.
-
Ιανουάριος 1923
-
Από τότε που του μίλησα
για τη ζάχαρη,
-
ο Ιωνάθαν δεν μου απηύθυνε ξανά το λόγο.
-
Είμαι μπερδεμένη.
-
Δεν ξέρω αν είναι θυμωμένος
που τον υποπτεύθηκα,
-
ή θίχτηκε που τον ανακάλυψα.
-
Δεκέμβριος 1930
-
Είμαστε ακόμα μαλωμένοι.
-
Άλλωστε η Αδελαΐδα φταίει
που αναποδογύρισε η βάρκα.
-
Ευτυχώς που ήμουν εδώ
και κατάφερα να μας γλιτώσω.
-
Αλλά έχασα το κλαρινέτο μου.
-
Τώρα κοιμάται στη γωνιά της.
-
Τόσο ήσυχη μες την καταιγίδα
-
τόσο...
-
τόσο...
-
Το "ΑΓΑΠΗ και ΘΑΡΡΟΣ"
στη θάλασσα των Σαργασσών!
-
Εδώ και δεκαεπτά χρόνια,
δηλαδή από
-
τον απόπλου από τη Νέα Υόρκη,
-
δεν είχαμε κανένα νέο
από τον κύριο και την κυρία Akenbury
-
και τη διάσημη απόπειρά τους
να διασχίσουν τον Ατλαντικό με μια βάρκα.
-
Έγκυρες πηγές...
-
Μου φαίνεται ότι φτάνουμε κιόλας
στο τέλος του ταξιδιού μας.
-
Η ξηρά δεν είναι μακρυά.
-
Τη μαντεύουμε...
-
Εχθές,
-
συναντήσαμε δελφίνια.
-
Είναι όντως η πρώτη φορά.
-
Ήταν,
-
υπέροχο!
-
Τελικά,
-
το ταξίδι μας ήταν πολύ σύντομο.
-
Όντως,
-
πολύ σύντομο.
-
Την 1η Ιουνίου 1957 μια βάρκα
άραξε σε μια αμμουδιά...
-
ήταν άδεια... στο εσωτερικό της,
βρέθηκε ένα τετράδιο
-
μισοφαγωμένο από το νερό.
-
Στις τελευταίες σελίδες
οι επιβάτες της βάρκας
-
δεν είχαν γράψει τίποτα σημαντικό...
-
δεν υπήρχε παρά μόνο
το σχέδιο ενός ψαριού,
-
και το χρώμα ενός σύννεφου...
-
(αποσπάσματα από την Ντέιλυ Σταρ)
