Τι μαθαίνουμε από 5.000 εγκεφάλους

Τα ποντίκια, τα έντομα και τα ινδικά χοιρίδια δεν είναι πια ο μόνος τρόπος για να μελετάμε τον εγκέφαλο. Η Λειτουργική Λειτουργική Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI) επιτρέπει στους επιστήμονες να χαρτογραφήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε ζωντανά, πνευματικά, αποφασιστικά ανθρώπινα όντα. Ο Ρόντ Μοντάγκ δίνει μια συνολική εικόνα για το πώς αυτή η τεχνολογία μας βοηθάει να κατανοήσουμε τους περίπλοκους τρόπους, μέσω των οποίων αλληλεπιδρούμε ο ένας με τον άλλο.

Οι άλλοι άνθρωποι. Όλοι ενδιαφέρονται
για τους άλλους ανθρώπους.

Όλοι έχουν σχέσεις με άλλους ανθρώπους,

και ενδιαφέρονται γι΄αυτές τις σχέσεις

για διάφορους λόγους.

Καλές σχέσεις, κακές σχέσεις,

ενοχλητικές σχέσεις,
αγνωστικιστές σχέσεις,

κι αυτό που πρόκειται να κάνω
είναι να εστιάσω στο κεντρικό κομμάτι

μιας αλληλεπίδρασης
που λαμβάνει χώρα σε μια σχέση.

Θα εμπνευστώ από το γεγονός ότι όλοι μας

ενδιαφερόμαστε στο να αλληλεπιδρούμε
με άλλους ανθρώπους,

θα το απαλλάξω από όλα του
τα πολύπλοκα χαρακτηριστικά

και θα μετατρέψω αυτό το αντικείμενο,
αυτό το απλοποιημένο αντικείμενο,

σε μια επιστημονική έρευνα
και θα παρέχω τα πρώιμα στάδια,

τα εμβρυακά στάδια από νέες ιδέες,
όσον αφορά το τι συμβάινει

σε δυο εγκεφάλους
όταν αλληλεπιδρούν ταυτόχρονα.

Όμως, πριν προχωρήσω σε αυτό,
αφήστε με να σας αναφέρω κάποια πράγματα

μέσω των οποίων, έγινε αυτό δυνατό.

Το πρώτο είναι το ότι μπορούμε τώρα
να αφουγκραστούμε με ασφάλεια

την δραστηριότητα ενός υγιούς εγκεφάλου.

Χωρίς βελόνες και ακτινοβολία,

χωρίς κανένα είδος κλινικής επέμβασης,
μπορούμε να κατέβουμε στους δρόμους

και να καταγράψουμε δεδομένα από τους εγκεφάλους
των φίλων και των γειτόνων σας

ενώ κάνουν διάφορες γνωστικές εργασίες
και χρησιμοποιούμε

μια μέθοδο που ονομάζεται λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (μαγνητική τομογραφία).

Πιθανόν να έχετε όλοι διαβάσει ή ακούσει
γι΄αυτό σε κάποιο είδος

ενσάρκωσης. Αφήστε με να σας δώσω
μια εκδοχή με δυο προτάσεις.

Λοιπόν, όλοι μας έχουμε ακούσει για τη μαγνητική τομογραφία. Χρησιμοποιεί μαγνητικά πεδία

και ραδιοκύματα και βγάζουν
φωτογραφίες του εγκεφάλου σας

ή του γόνατού σας ή του στομαχιού σας,

γκριζωπές εικόνες που έχουν παγώσει τον χρόνο.

Κατά την δεκαετία του 1990, ανακαλύφθηκε
ότι είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν

τα ίδια μηχανήματα με διαφορετικό τρόπο

και με αυτό τον τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε
μικροσκοπικά βίντεο της ροής του αίματος

από εκατοντάδες χιλιάδες σημεία,
ανεξάρτητα μέσα στον εγκέφαλο.

Ε, και λοιπόν; Στην πραγματικότητα,
αυτό που συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο,

είναι ότι οι αλλαγές στην νευρική δραστηριότητα,
αυτά που κάνουν τον εγκέφαλό σας να δουλεύει,

αυτά που κάνουν το λογισμικό σας
να δουλεύει στον εγκέφαλό σας,

είναι στενά αλληλένδετες
με τις αλλαγές στην ροή του αίματος.

Εάν φτιάξετε ένα βίντεο με την ροή του αίματος,
θα έχετε μια ανεξάρτητη

πρόσβαση στην εγκεφαλική δραστηριότητα.

Αυτό, κυριολεκτικά, έχει κάνει μια επανάσταση
στην γνωστική επιστήμη.

Μπορείτε να πάρετε
όποιο γνωστικό τομέα θέλετε, την μνήμη,

τον σχεδιασμό κίνησης,
την σκέψη για την πεθερά σας,

το να θυμώνετε με τους ανθρώπους,
τις συναισθηματικές αντιδράσεις και πάει λέγοντας,

βάλτε ανθρώπους μέσα
σε λειτουργικούς μαγνητικούς τομογράφους

να απεικονίσετε πώς αυτού του είδους οι μεταβλητές χαρτογραφούνται στην εγκεφαλική δραστηριότητα.

Η διαδικασία βρίσκεται στα αρχικά της στάδια
και είναι ακόμη κάπως ακατέργαστη,

όμως στην πραγματικότητα,
πριν από 20 χρόνια ήμασταν στο μηδέν.

Δεν μπορούσες να το κάνεις αυτό σε ανθρώπους.
Δεν μπορούσες να το κάνεις σε υγιείς ανθρώπους.

Αυτό προκάλεσε ουσιαστικά
μια επανάσταση και μας εισήγαγε

σε μια νέα πειραματική προετοιμασία.
Οι νευροβιολόγοι,

όπως γνωρίζετε πολύ καλά.
έχουν πολλές πειραματικές μελέτες,

με σκουλήκια και τρωκτικά και μύγες
κι άλλα τέτοιου είδους πράγματα.

Τώρα όμως, έχουμε μια νέα πειραματική μελέτη:
τα ανθρώπινα όντα.

Μπορούμε, πια, να χρησιμοποιήσουμε τα ανθρώπινα όντα για να μελετήσουμε και να κατασκευάσουμε

το λογισμικό των ανθρώπινων όντων
και διαθέτουμε κάποιες

αυξανόμενες βιολογικές μετρήσεις.

Λοιπόν, αφήστε με να σας δώσω ένα παράδειγμα για το είδος των πειραμάτων που κάνουν οι άνθρωποι,

και ανήκει στον τομέα αυτού που ονομάζεται εκτίμηση.

Η εκτίμηση είναι ακριβώς αυτό
που φαντάζεστε ότι είναι, έτσι;

Εάν εκτιμούσατε δυο εταιρίες μεταξύ τους

θα θέλατε να μάθετε ποια είναι πιο πολύτιμη.

Οι πολιτισμοί ανακάλυψαν το κεντρικό χαρακτηριστικό της εκτίμησης εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Εάν θέλετε να συγκρίνετε
πορτοκάλια με παρμπρίζ, τι θα κάνατε;

Λοιπόν, δεν μπορείτε να συγκρίνετε
πορτοκάλια με παρμπρίζ.

Δεν μπορούν να συγκριθούν.
Δεν έχουν καμία σχέση το ένα με το άλλο.

Άρα, αντιθέτως, μπορείτε να τα μετατρέψετε
σε μια κλίμακα κοινού νομίσματος,

να τα βάλετε σε αυτή την ζυγαρια
και να τα αξιολογήσετε αντίστοιχα.

Ο εγκέφαλός σας θα πρέπει
να κάνει κάτι παρόμοιο

και τώρα ξεκινάμε να κατανοούμε
και να αναγνωρίζουμε

τα συστήματα του εγκεφάλου
που εμπλέκονται στην εκτίμηση

κι ένα εκ των οποίων,
είναι ένα σύστημα νευροδιαβιβαστών

τα κύτταρα του οποίου
βρίσκονται στο στέλεχος του εγκεφάλου σας

και οδηγούν την χημική ντοπαμίνη
στο υπόλοιπο μέρος του εγκεφάλου σας.

Δεν θα προχωρήσω σε λεπτομέρειες γι΄αυτό,
αλλά πρόκειται για μια σημαντική

ανακάλυψη και γνωρίζουμε ένα καλό μέρος της τώρα

και παρόλο που είναι μικρό, είναι σημαντικό γιατί

πρόκειται για τους νευρώνες που θα χάνατε
εάν είχατε τη νόσο του Πάρκινσον

και είναι επίσης αυτοί οι νευρώνες
που διαλύονται εντελώς

από κάθε κατάχρηση ουσίας
κι αυτό βγάζει νόημα.

Οι ουσίες κατάχρησης
εισέρχονται και αλλάζουν

τον τρόπο που αξιολογείς τον κόσμο.
Αλλάζουν τον τρόπο

που αξιολογείτε τα σύμβολα που συνδέονται
με την ουσία που έχετε επιλέξει

και σας κάνουν να εκτιμήσετε κάτι
σε σχέση με κάποιο άλλο.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται το βασικό στοιχείο.
Αυτοί οι νευρώνες, επίσης,

εμπλέκονται στον τρόπο που μπορείτε να
προσδώσετε αξία σε ουσιαστικά αφηρημένες ιδέες,

και έχω βάλει κάποια σύμβολα εδώ πάνω,
στα οποία προσδίδουμε κάποια αξία

για διάφορες αιτίες.

Διαθέτουμε μια συμπεριφοριστική υπερδύναμη
μέσα στον εγκέφαλό μας

και αυτή, εν μέρει, προϋποθέτει την ντοπαμίνη.

Μπορούμε να αρνηθούμε κάθε ένστικτο
για επιβίωση, μόνο για μια ιδέα,

για μια απλή ιδέα. Κανένα άλλο είδος
δεν μπορεί να το κάνει αυτό.

Το 1997, η αίρεση Heaven's Gate (Πύλη του Παραδείσου) αυτοκτόνησε μαζικά

στηριζόμενοι στην ιδέα,
ότι υπήρχε ένα διαστημόπλοιο

κρυμμένο στην ουρά
του τότε ορατού κομήτη Χέιλ-Μποπ

και περίμενε να τους μεταφέρει στο επόμενο επίπεδο.
Ήταν ένα εξαιρετικά τραγικό γεγονός.

Περισσότεροι από τα δύο τρίτα από αυτούς
είχαν πτυχία πανεπιστημίου.

Όμως, το θέμα εδώ είναι πως ήταν σε θέση
να απαρνηθούν το ένστικτο τους για επιβίωση,

χρησιμοποιώντας ακριβώς τα ίδια συστήματα,
που τοποθετήθηκαν

για να τους κάνουν να επιβιώσουν.
Πρόκειται για ισχυρό έλεγχο, ε;

Ένα πράγμα που αφήσαμε
έξω από την διήγηση μας

είναι το προφανές, στο οποίο θα εστιάσω

στην υπόλοιπη ομιλία μου,
δηλαδή οι άλλοι άνθρωποι.

Αυτά τα ίδια συστήματα
αξιολόγησης αναδιατάσσονται

όταν κάνουμε εκτιμήσεις των αλληλεπιδράσεων
με άλλους ανθρώπους.

Έτσι, το ίδιο σύστημα ντοπαμίνης
που εθίζεται στα ναρκωτικά,

που σας κάνει να παγώσετε όταν προσβληθείτε
από τη νόσο του Πάρκινσον,

που οδηγεί σε ποικίλες μορφές ψυχώσεων,

μπορεί επίσης να ανακαταταχθεί για να εκτιμήσει αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους

και να προσδώσει αξία στις χειρονομίες που κάνετε

όταν αλληλεπιδράτε με κάποιον άλλο.

Αφήστε με να σας δώσω ένα παράδειγμα.

Διαθέτετε τόσο μεγάλη επεξεργαστική δύναμη

σε αυτό τον τομέα που δεν το προσέχετε καν.

Αφήστε με να σας δώσω λίγα ακόμη παραδείγματα.
Εδώ έχουμε ένα μωρό.

Είναι τριών μηνών. Ακόμη κάνει κακά στην πάνα της
και δεν μπορεί να κάνει υπολογισμούς.

Είναι συγγενής μου. Κάποιος θα είναι πολύ
χαρούμενος που βρίσκεται εδώ πάνω στην οθόνη.

Μπορείτε να καλύψειτε το ένα της μάτι
και θα συνεχίσετε να βλέπετε

κάτι στο άλλο μάτι
και βλέπω ένα είδος περιέργειας

στο ένα μάτι και ίσως
λίγη έκπληξη στο άλλο.

Εδώ είναι ένα ζευγάρι.
Μοιράζονται μια στιγμή μαζί

και κάναμε ένα πείραμα,
όπου μπορείς να κόψεις

διαφορετικά κομμάτια από αυτή
την εικόνα κι ακόμη να μπορείς να δεις

ότι μοιράζονται τη στιγμή.
Την μοιράζονται κάπως παράλληλα.

Τώρα, και τα στοιχεία αυτής
της σκηνής μας το μεταδίδουν,

αλλά μπορείτε να το δειτε
κατευθείαν στα πρόσωπά τους

κι αν συγκρίνετε τα πρόσωπά τους με φυσιολογικά
πρόσωπα, αυτό θα είναι ένα καλό παράδειγμα.

Να, ένα άλλο ζευγάρι.
Εκείνος μας κοιτάζει στα ίσια

κι εκείνη ξεκάθαρα δείχνει, ξέρετε,

αγάπη και θαυμασμό γι' αυτόν.

Εδώ είναι ακόμη ένα ζευγάρι.
(Γέλια)

Νομίζω πως δεν βλέπω αγάπη και θαυμασμό
από την αριστερή πλευρά. (Γέλια)

Στην πραγματικότητα, γνωρίζω ότι είναι η αδερφή του
και μπορείτε σχεδόν να τον δείτε

να λέει: «Εντάξει, το κάνουμε για την φωτογραφία,

αλλά μετά θα μου κλέψεις το γλυκό
και θα με χτυπήσεις στο πρόσωπο.» (Γέλια)

Θα με σκοτώσει που την έδειξα αυτή.

Άρα, τι σημαίνουν όλα αυτά;

Σημαίνει πως αφιερώνουμε μια τεράστια ποσότητα
επεξεργαστικής δύναμης σε ένα πρόβλημα.

Εμπλέκει βαθιά συστήματα στον εγκέφαλό μας,
στα ντοπαμινεργικά

συστήματα, που βρίσκονται εδώ για να σας κάνουν
να αποζητάτε το σεξ, το φαγητό και το αλάτι.

Σας κρατούν ζωντανούς.
Τους δίνει την ώθηση, τους δίνει

αυτό το είδος της συμπεριφορικής ώθησης,
που ονομάσαμε υπερδύναμη.

Άρα, πώς μπορούμε να το πάρουμε
και να δημιουργήσουμε ένα είδος στημένης

κοινωνικής αλληλεπίδρασης και να το
μετατρέψουμε σε μια επιστημονική έρευνα;

Η γρήγορη απάντηση είναι τα παιχνίδια.

Τα οικονομικά παιχνίδια. Συνεπώς, αυτό που θα κάνουμε είναι να εισχωρήσουμε σε δυο πεδία.

Το ένα πεδίο ονομάζεται πειραματικά οικονομικά.
Το άλλο ονομάζεται συμπεριφορικά οικονομικά.

Και κλέβουμε τα παιχνίδια τους. Και τα διαπλάθουμε σύμφωνα με τους δικούς μας σκοπούς.

Λοιπόν, εδώ φαίνεται ένα συγκεκριμένο παιχνίδι,
που ονομάζεται τελεσίγραφο.

Στο κόκκινο άτομο δόθηκαν εκατό δολάρια
και μπορεί να προσφέρει

μια μοιρασιά με το μπλε άτομο.
Ας πούμε ότι ο κόκκινος θέλει να κρατήσει τα 70

κι έτσι προσφέρει στον μπλε τα 30.
Άρα, προσφέρει μια μοιρασιά 70-30 με τον μπλε.

Ο έλεγχος περνά στον μπλε
και αυτός λέει, «Τα δέχομαι»,

περίπτωση στην οποία παίρνει τα χρήματα,
ή αν ο μπλε πει,

«Τα απορρίπτω», περίπτωση κατά την οποία
κανένας δεν παίρνει τίποτα. Εντάξει;

Λοιπόν, μια λογική επιλογή,
όπως θα έλεγε ένας οικονομολόγος,

είναι να δεχτείς όλες
τις μη-μηδενικές προσφορές.

Τι κάνουν οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι
αδιαφορούν για μια μοιρασιά 80-20.

Στην 80-20, είναι ζήτημα τύχης,
εάν θα δεχθείς ή όχι.

Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ξέρετε, επειδή έχετε θυμώσει.

Είστε έξαλλος. Αυτή είναι μια άδικη προσφορά
και γνωρίζετε τι σημαίνει άδικη προσφορά.

Αυτό το είδος παιχνιδιού έγινε από το εργαστήριό μου κι από πολλά άλλα, σε όλο τον κόσμο.

Αυτό απλά σας δίνει ένα παράδειγμα
για το τι είδους πράγματα

διερευνούν αυτά τα παιχνίδια.
Το ενδιαφέρον κομμάτι είναι πως αυτά τα παιχνίδια

απαιτούν να έχετε πολλά γνωστικά εργαλεία
εν ενεργεία.

Θα πρέπει να είστε σε θέση να αναμετρηθείτε
με ένα πιστό αντίγραφο ενός άλλου ατόμου.

Θα πρέπει να είστε σε θέση
να θυμάστε τι έχετε κάνει.

Θα πρέπει να είστε
σε ετοιμότητα να το κάνετε.

Έπειτα θα πρέπει να ενημρώνετε το μοντέλο σας, βασιζόμενοι στα σημάδια που έρχονται πίσω,

και θα πρέπει να κάνετε κάτι που είναι ενδιαφέρον,

δηλαδή να κάνετε ένα είδος ανάλυσης
του βάθους της σκέψης.

Δηλαδή, θα πρέπει να αποφασίσετε
τι περιμένει το άλλο άτομο από εσάς.

Θα πρέπει να στείλετε σημάδια για να διαχειριστείτε
την εικόνα σας στο μυαλό τους.

Σαν μια συνέντευξη για δουλειά.
Κάθεστε σε ένα γραφείο απέναντι από κάποιους,

που έχουν μια προϋπάρχουσα εικόνα για εσάς,

και στέλνετε σημάδια στην άλλη άκρη του γραφείου,
για να μεταφέρουν την εικόνα

που έχουν για εσάς, από το ένα μέρος
σε ένα άλλο που επιθυμείτε να βρίσκεται.

Είμαστε τόσο καλοί σε αυτό,
που στην πραγματικότητα δεν το προσέχουμε καν.

Αυτού του είδους οι έρευνες το εκμεταλλεύονται.
Εντάξει;

Κάνοντάς το, ανακαλύψαμε πως οι άνθρωποι

είναι στην κυριολεξία καναρίνια,
όσον αφορά τις κοινωνικές συναλλαγές.

Τα καναρίνια συνήθιζαν να χρησιμοποιούνται
ως ένα είδος βιο-ανιχνευτών στα ορυχεία.

Όταν εμφανιζόταν μεθάνιο, ή διοξείδιο του άνθρακα,

ή μειωνόταν το οξυγόνο,
τα πουλιά λιποθυμούσαν

πριν από τους ανθρώπους -- άρα συμπεριφέρονταν
σαν ένα σύστημα έγκαιρης ειδοποίησης:

«Ε, βγείτε έξω από το ορυχείο.
Τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά.»

Οι άνθρωποι έρχονται στο τραπέζι
κι ακόμη και με αυτές τις ωμές,

στημένες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, είναι απλά

αριθμοί που πηγαινοέρχονται μεταξύ των ατόμων,

και εμφανίζουν τεράστιες ευαισθησίες σε αυτό.

Συνειδητοποιήσαμε πως μπορούμε
να το εκμεταλλευτούμε και πράγματι,

όπως το έχουμε κάνει και το κάνουμε και τώρα

σε πολλές εκατοντάδες ανθρώπων, νομίζω περίπου

πέντε ή έξι χιλιάδες.
Ουσιαστικά, για να το κάνουμε αυτό

μια έρευνα βιολογίας, χρειαζόμαστε
μεγαλύτερους αριθμούς από αυτούς,

όσο παράξενο κι αν φαίνεται. Όμως,

έχουν εμφανιστεί κάποια μοτίβα
και είχαμε την δυνατότητα να πάρουμε

αυτά τα μοτίβα, να τα μετατρέψουμε
σε μαθηματικά μοντέλα,

και να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα μαθηματικά
μοντέλα για να κερδίσουμε νέες ιδέες

όσον αφορά αυτές τις ανταλλαγές.
Ε, και λοιπόν;

Λοιπόν, προκύπτει ότι αυτή είναι μια πολύ καλή συμπεριφορική μέτρηση,

δηλαδή το ότι τα οικονομικά παιχνίδια
μάς προσφέρουν έννοιες του άριστου παιχνιδιού.

Μπορούμε να το υπολογίσουμε
κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να
αναλύσουμε, κατά κάποιο τρόπο, την συμπεριφορά.

Εδώ είναι το καλό σημείο.
Πριν από έξι ή επτά χρόνια,

δημιουργήσαμε μια ομάδα.
Τότε βρισκόμασταν στο Χιούστον του Τέξας.

Τώρα βρίσκεται στην Βιρτζίνια και στο Λονδίνο.
Και φτιάξαμε ένα λογισμικό

το οποίο θα συνέδεε τις συσκευές
λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας

με το Διαδίκτυο. Υπολογίζω ότι είχαμε φτιάξει
γύρω στα έξι μηχανήματα

εκείνη την εποχή, αλλά ας εστιάσουμε σε δυο.

Έτσι, συγχρονίζονταν όλα τα μηχανήματα
οπουδήποτε στον κόσμο.

Συγχρονίζουμε τα μηχανήματα, τα βάζουμε σε αυτές

τις στημένες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις
και καταγράφουμε και τους δυο

εγκεφάλους που αλληλεπιδρούν.
Άρα, για πρώτη φορά,

δεν χρειάζεται να ανατρέχουμε
απλά σε μέσους όρους αντί σε άτομα,

ή να βάζουμε τα άτομα να παίζουν με υπολογιστές,
ή να προσπαθούμε να εξάγουμε

συμπεράσματα με αυτό τον τρόπο.
Μπορούμε να μελετήσουμε δυάδες ατόμων.

Μπορούμε να μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο,
ένα άτομο αλληλεπιδρά με ένα άλλο άτομο,

να αναδιαμορφώσουμε τους αριθμούς
και να ξεκινήσουμε να αποκτούμε νέες γνώσεις

στα πλαίσια της φυσιολογικής γνωστικής ικανότητας,

αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι
μπορούμε να βάλουμε ανθρώπους

με κλασσικά αναγνωρισμένες ψυχικές ασθένειες
ή εγκεφαλική βλάβη,

σε αυτές τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και να τις χρησιμοποιήσουμε ως διερευνητές τους.

Έχουμε ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια.
Έχουμε πραγματοποιήσει κάποιες επιτυχίες,

λίγες, νομίζω, εμβρυακές ανακαλύψεις.

Πιστεύουμε πως υπάρχει μέλλον σε αυτό.
Όμως, είναι ο δικός μας τρόπος

για να εισέλθουμε και να επαναπροσδιορίσουμε,
με ένα νέο λεξικό,

συγκεκριμένα ένα μαθηματικό λεξικό,
σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς

τρόπους που αντιμετωπίζαμε τις ψυχικές ασθένειες,

χαρακτηρίζοντάς τες ως αρρώστιες,
χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους

όπως τα πουλιά στα ορυχεία.
Συγκεκριμένα, εκμεταλλευτήκαμε το γεγονός

ότι ο υγιής συμμετέχων έπαιζε
με κάποιον με σοβαρή κατάθλιψη,

ή έπαιζε με κάποιον
με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος

ή έπαιζε με κάποιον με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητας,

και το χρησιμοποιούμε αυτό
ως ένα είδος βιο-ανιχνευτή και χρησιμοποιούμε

προγράμματα στον υπολογιστή
για να προπλάσουμε αυτό το άτομο και μας δίνει

ένα είδος ανάλυσης γι' αυτό.

Είναι ακόμη η αρχή και μόλις ξεκινάμε,
δημιουργούμε εγκαταστάσεις

σε όλο τον κόσμο. Εδώ είναι κάποιες
από τις συνεργαζόμενες εγκαταστάσεις.

Το κέντρο, κατά ειρωνικό τρόπο,

βρίσκεται στην μικρή πόλη Ρόνοκ, στην Βιρτζίνια.

Τώρα υπάρχει ακόμη ένα κέντρο στο Λονδίνο
και τα υπόλοιπα

είναι υπό κατασκευή. Ελπίζουμε να μπορέσουμε
να εξάγουμε τα δεδομένα

σε κάποιο στάδιο.
Αυτό είναι ένα περίπλοκο ζήτημα,

το να τα διαθέσουμε στον υπόλοιπο κόσμο.

Όμως, μελετάμε μόνο ένα μικρό μόνο μέρος

αυτού που μας κάνει ενδιαφέροντες
ως ανθρώπινα όντα κι έτσι,

θα ήθελα να προσκαλέσω
κι άλλα άτομα που ενδιαφέρονται γι' αυτό,

να μας ρωτήσουν για το λογισμικό αυτό
ή ακόμη και για καθοδήγηση

στο πώς μπορούν να το προχωρήσουν.

Αφήστε με να σας αφήσω με μια σκέψη στο κλείσιμο.

Το ενδιαφέρον στην μελέτη
της γνωστικής λειτουργίας

ήταν ότι ήμασταν περιορισμένοι,
κατά κάποιο τρόπο.

Απλά, δεν είχαμε τα εργαλεία για να κοιτάξουμε
μέσα στους αλληλεπιδρώντες εγκεφάλους,

ταυτόχρονα.

Στην πραγματικότητα, όμως,
ακόμη κι όταν είμαστε μόνοι μας,

ήμαστε εκ βαθέων κοινωνικά πλάσματα.
Δεν είμαστε ένας μοναχικός εγκέφαλος

που έχει δημιουργηθεί από ιδιότητες
που τον κρατούν ζωντανό στον κόσμο,

ανεξάρτητο από τους άλλους ανθρώπους.
Πράγματι, τα μυαλά μας

εξαρτώνται από τους άλλους ανθρώπους.
Εξαρτώνται από τα άλλα άτομα,

και εκφράζονται σε άλλα άτομα,

καθώς και η έννοια του ποιος είσαι,
αφού συχνά δεν γνωρίζετε

ποιος είστε μέχρι να δειτε τον εαυτό σας
να αλληλεπιδρά με ανθρώπους

που είναι κοντινοί σε σας, που είναι εχθροί σας,

που σας είναι άγνωστοι.

Επομένως, αυτό είναι το πρώτο βήμα που κάνουμε, χρησιμοποιώντας αυτή την γνώση

για το τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπινα όντα, μετατρέποντάς την σε ένα εργαλείο

και προσπαθώντας να κερδίσουμε
νέα γνώση για τις ψυχικές ασθένειες.

Ευχαριστώ που με ακούσατε.
(Χειροκρότημα)

(Χειροκρότημα)