Αποδημία πτηνών, ένα επικίνδυνο ταξίδι - Αλίσα Κλάβανς

Παρακολουθήστε ολοκληρωμένο το μάθημα εδώ: http://ed.ted.com/lessons/bird-migration-a-perilous-journey-alyssa-klavans

Σχεδόν 200 είδη ωδικών πτηνών μεταναστεύουν στα νότια για να ξεχειμωνιάσουν, κάποια ταξιδεύοντας μέχρι και 11.000 χιλιόμετρα. Καθόλου εύκολη υπόθεση δεδομένου ότι το ετήσιο ταξίδι τους γίνεται επικίνδυνο λόγω της αλλαγής του φυσικού τοπίου, -- τόσο επικίνδυνο, που μόνο τα μισά πουλιά που μεταναστεύουν νότια θα επιστρέψουν την άνοιξη. H Αλίσα Κλάβανς μας περιγράφει γιατί η αποδημία των πτηνών είναι τόσο απαιτητική και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους φίλους μας που κελαηδούν.

Μάθημα από την Αλίσα Κλάβανς, κινούμενη απεικόνιση από τον Ίγκορ Κόριτς.

Κάθε άνοιξη, οι φυσιολάτρες χαιρετούν
ενθουσιωδώς τα σημάδια

που δείχνουν ότι ο χειμώνας
φτάνει τελικά στο τέλος του.

Καθώς οι μέρες γίνονται πιο ζεστές,

τα λουλούδια και τα δέντρα
αρχίζουν να ανθίζουν,

και ο κόσμος ζωντανεύει

με το μελωδικό κάλεσμα των πουλιών

που αναζητούν νέο ταίρι.

Μα πού κρύβονταν αυτοί οι μαγευτικοί ήχοι

όλο τον χειμώνα;

Περίπου 200 είδη ωδικών πτηνών

έχουν ξεχειμωνιάσει

στα τροπικά κλίματα

της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.

Παρόλο που αυτό ακούγεται ιδανικό

περιλαμβάνει
ένα από τα πιο επικίνδυνα ταξίδια

γνωστό σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο.

Αυτό το ταξίδι ονομάζεται αποδημία

και για τα ωδικά πτηνά

μπορεί να περιλαμβάνει ένα ταξίδι

μεταξύ μερικών εκατοντάδων
έως και περίπου 11.000 χιλιομέτρων

σε μια περίοδο αρκετών εβδομάδων

έως και τεσσάρων μηνών.

Τα πουλιά περνάνε εβδομάδες προετοιμασίας

για το κοπιαστικό ταξίδι

καταβροχθίζοντας μεγάλες ποσότητες φαγητού,

μερικές φορές διπλασιάζοντας το βάρος τους

πριν την αναχώρηση.

Ενώ πετούν, τα πουλιά μπορούν να χάσουν

σχεδόν 1% του σωματικού τους
βάρους την ώρα,

άρα η συσσώρευση βάρους
είναι κρίσιμη για την επιβίωσή τους.

Ωστόσο, πέρα από τη σωματική πίεση,

τα αποδημητικά πουλιά αντιμετωπίζουν τώρα

μια νέα πηγή δυσκολιών:

την αλλαγή τοπίου.

Απλώς φανταστείτε ότι είστε εσείς αυτοί

που ετοιμάζονται να πάνε ταξίδι.

Έχετε γεμίσει το αυτοκίνητο

με όλα όσα πιστεύετε ότι χρειάζεστε,

γεμίσατε το ρεζερβουάρ,

φάγατε ένα τεράστιο πρωινό

και ξεκινήσατε τη διαδρομή.

Έχετε ξανακάνει αυτό το ταξίδι.

Ξέρετε όλες τις αγαπημένες σας
στάσεις για ξεκούραση

και μικρά εστιατόρια για να τσιμπήσετε.

Τα πάντα είναι σχεδιασμένα.

Μα καθώς ο δείκτης της βενζίνης

ανάβει κόκκινο

περνάτε από ένα βενζινάδικο,

αλλά είναι κλειστό.

«Κανένα πρόβλημα», σκέφτεστε,

«Το επόμενο δε μπορεί
να είναι πολύ μακριά».

Αλλά τότε το επόμενο βενζινάδικο
δεν εμφανίζεται ποτέ.

Δυστυχώς, καθώς συνεχίζετε την πορεία σας,

η πραγματικότητα της κατάστασης
αρχίζει να γίνεται αντιληπτή.

Όλο και περισσότερα βενζινάδικα
είναι κλειστά

ή διαγράφονται από το χάρτη.

Ξαφνικά, το ταξίδι ρουτίνας σας

έχει γίνει μια απεγνωσμένη αναζήτηση

μόνο για να βρείτε κάπου
να ξεκουραστείτε με ασφάλεια

και να ανεφοδιάσετε για τη νύχτα.

Αυτό το σενάριο έχει γίνει πραγματικότητα

για την πλειοψηφία
των αποδημητικών ωδικών πτηνών

καθώς η ανθρώπινη οικιστική ανάπτυξη
συνεχίζεται ανεξέλεγκτα.

Οι άνθρωποι αλλάζουν
σημαντικούς σταθμούς ανάπαυλας

που τα πουλιά χρησιμοποιούσαν για γενεές.

Καθώς τα αποδημητικά πουλιά
περνούν πάνω από την ήπειρο,

αντιμετωπίζουν μεγάλους κινδύνους,

όπως, η κατάποση παρασιτοκτόνων
σε αγροτικές περιοχές,

η απώλεια περιβάλλοντος
σε οικισμούς των προαστίων,

καθώς και ο αποπροσανατολισμός
από φωτορύπανση,

ακόμη και σύγκρουση με κτίρια πόλεων

με ψηλά αντανακλαστικά τζάμια.

Εκτιμάται ότι
από τα 20 δισεκατομμύρια πουλιά

που αποτελούν το πληθυσμό του φθινοπώρου,

μόνο τα μισά περίπου θα επιστρέψουν

για να αναπαραχθούν την επόμενη άνοιξη.

Περίπου ένα δισεκατομμύριο
αυτών των θανάτων

αποδίδεται αποκλειστικά
σε συγκρούσεις με κτίρια.

Με τόσο τρομερές ετήσιες απώλειες

οι άνθρωποι διακινδυνεύουν
όχι μόνο να χάσουν

τα όμορφα χρώματα
και τραγούδια των πουλιών,

αλλά και τον σημαντικό ρόλο
που παίζουν για το οικοσύστημα.

Τα πουλιά βοηθούν στον έλεγχο
του αριθμού των εντόμων,

την επικονίαση

και το διασκορπισμό σπόρων στο τοπίο.

Χωρίς τα πουλιά ο φυσικός κόσμος

θα ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος.

Παρόλο που τα πουλιά
αντιμετωπίζουν μια συνεχή απειλή

από την ανθρώπινη δραστηριότητα στη γη,

υπάρχουν δράσεις που μπορούμε
να αναλάβουμε για να βοηθήσουμε.

Πολλές χώρες και τοπικές κυβερνήσεις

έχουν ήδη θεσπίσει σημαντικούς νόμους

που περιορίζουν
τη χρήση δηλητηριωδών φυτοφαρμάκων.

Χρησιμοποιώντας πιο φυσικά,
φυτικής βάσης προϊόντα,

μπορούμε να διατηρήσουμε
τις φάρμες και τους κήπους μας

χωρίς τις επικίνδυνες παρενέργειες.

Επιπλέον, καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός
συνεχίζει να αυξάνεται

και οι άνθρωποι χρειάζονται μέρη
που να αποκαλούν σπίτι τους,

οι χώροι πρασίνου μπορούν
να προσφέρουν κατοικία στα πουλιά

καθώς επίσης και ένα ήσυχο
και φυσικό περιβάλλον

που θα απολαύσουμε εμείς.

Μικρές αλλαγές στο σπίτι

μπορούν επίσης να κάνουν τεράστια διαφορά.

Κρεμώντας ταΐστρες

και χτίζοντας σπίτια για πουλιά
σε εξωτερικούς χώρους

μπορούμε να παρέχουμε
την απαραίτητη τροφή και ασφάλεια

κατά τη διάρκεια μακρινών αποδημιών.

Το σβήσιμο των φώτων στα προάστια

και σε αστικά περιβάλλοντα

μπορεί επίσης να βοηθήσει τα πουλιά

που ψάχνουν αστέρια για να καθοδηγηθούν.

Με τη βοήθειά μας αυτοί
οι ταξιδιώτες των αιθέρων

μπορούν να φθάσουν
στον προορισμό τους με ασφαλή τρόπο

και ας ελπίσουμε ότι θα συνεχίζουν
να επιστρέφουν κάθε χρόνο.