Go Tell the World Khmer subtitles

Edit subtitles

0:03 - 0:06

(តន្ត្រីដែលលើកទឹកចិត្ត)
0:12 - 0:21

មើលពិភពលោកតាមរយៈការយល់ឃើញរបស់ព្រះជាម្ចាស់
0:23 - 0:29

ព្រះយេស៊ូយាងមកវិញ
0:31 - 0:34

អេកអីទ័រ ណូហិមស័រ ១៨៤៤
0:34 - 0:37

(សំលេងស្រែក) សូមអានព័ត៌មាននេះ!
0:37 - 0:40

សូមអានពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
0:42 - 0:44

(សំលេងស្រែក) សូមអានព័ត៌មាននេះ!
0:44 - 0:47

ខ្ញុំចង់ឃើញទិដ្ឋភាពពីក្នុងពពកទាំងនោះណាស់។
0:48 - 0:51

អ្នកនិងបានឃើញឆាប់ៗនេះ។
យើងនឹងឃើញទាំងអស់គ្នា។
0:51 - 0:55

(សំលេងស្រែក) អានពីការយាង
មកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
0:55 - 0:57

កុំភ្លេចកាសែតរបស់អ្នក!
0:57 - 0:59

សូមអានព័ត៌មាននេះ!
1:01 - 1:05

ក្មេងប្រុស ខ្ញុំយកមួយច្បាប់ដែរ!
1:05 - 1:09

មានមនុស្សច្រើនចង់ដឹងពីការវិល
ត្រឡប់របស់ព្រះជាម្ចាស់អត់?
1:09 - 1:13

បាទលោក មនុស្សចង់ឮពីចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោក
1:13 - 1:15

(សំលេងជជែកគ្នា)
1:15 - 1:16

(សំលេងកាក់ក្រឹកៗ)
1:17 - 1:20

(សំលេងស្រែក) សូមអានព័ត៌មាននេះ!
1:20 - 1:23

សូមអានពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
1:32 - 1:35

Writers: HG Saldan Aaron Harttslar
1:36 - 1:40

Director of Photography: Peter Moss
1:41 - 1:43

Editors: Bin Li, Keita Idenu
1:44 - 1:48

Director of production: Lisa Soupar
1:48 - 1:50

Music: Catalin Marin
1:51 - 1:53

Casting: Ilona Smith
1:54 - 1:58

Producers: Neil Allen, Calvin Dever
1:58 - 1:59

and others
2:10 - 2:15

សូមប្រាប់ពិភពលោក
2:16 - 2:21

ដោយផ្អែកលើព្រឹត្តិការណ៍ពិតៗ
2:21 - 2:22

២៨ ឆ្នាំក្រោយ
2:22 - 2:24

កសិដ្ឋានលោក មីលលើ, ១៨១៦
2:25 - 2:28

(ស្នូរកាំភ្លើងធំនិងការផ្ទុះខ្ទរខ្ទារ)
2:28 - 2:30

(ស្រែក) លោកប្រធាន មីលលើ?!
2:32 - 2:34

(ស្រែក) ទេ! គ្មានទៀតទេ!
2:35 - 2:38

(ការផ្ទុះនឹងស្រែកបន្ត)
2:40 - 2:44

លោកប្រធាន យើងអស់គ្រាប់ហើយ!
2:45 - 2:46

លោកប្រធាន?! លោកប្រធាន?!
2:46 - 2:48

លោកប្រធាន មីលលើ?!
2:48 - 2:49

(ដង្ហក់រកខ្យល់)
3:02 - 3:04

(ការអាន) “ប៉ុន្តែតើអាចនឹកស្មាន
ដល់ទេ ថាព្រះដែលល្អបំផុត
3:04 - 3:07

“ទ្រង់ចូលចិត្តកូនជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់
3:07 - 3:10

“ ប៉ុន្តែក៏បាចអំពើអាក្រក់ដោយដៃធំដែរ?
3:10 - 3:13

“ ជាព្រះដែលយាងមក នឹងលើកជាតិ
សាសន៍ដែលមានបញ្ហារបស់យើង-
3:13 - 3:17

“ ទ្រង់បានយាងមក តែមិនបាន
ផ្លាស់ប្ដូរផែនដីទេ។ "
3:20 - 3:22

(សំលេងជ្រូក)
3:22 - 3:24

កូនៗបានសួររកបង។
3:24 - 3:28

បងអាចយកនំបុ័ង ប័រ ហើយនឹងឈីស អោយពួកគេបានទេ?
3:29 - 3:30

បាទបានអូនសម្លាញ់។
3:30 - 3:36

(ដកដង្ហើមធំ) ចុះតើបងកំពុងតែគិត
ពីអ្វីខ្លះថ្ងៃនេះ លោកមីលលើ?
3:36 - 3:39

វូលធារ.
3:39 - 3:42

វូលធារ គាត់ជឿថាមានអំណាចកំពូលមួយ។
3:44 - 3:49

ប៉ុន្តែគាត់មិនព្រមទទួលថា ព្រះមានការ
ពាក់ពាន់នឹងយើងផ្ទាល់ខ្លួនម្នាក់នោះទេ។
3:52 - 3:57

ខ្ញុំ…បានរួចជីវិតពីសង្គ្រាមនៅ
ផ្លាតបឺគ ឡូស៊ី ហើយ ...
3:58 - 4:00

... ខ្ញុំត្រូវតែដឹងពីមូលហេតុ។
4:00 - 4:05

ចុះសំដីរបស់លោកវូលធារ មិនផ្ដល់ចម្លើយទេឬ?
4:11 - 4:13

(សំលេងនិយាយគ្នា)
4:13 - 4:17

ព្រះបានយាងមកក្នុងសមរភូមិដើម្បីនឹង
… ធ្វើឆាឆៅនៅជីវិតរបស់មនុស្សឬ?
4:17 - 4:20

វាមិនសមហេតុផលសោះ វីលលាម។ វាមិនទំនង។
4:20 - 4:23

បើឯងបានឃើញសំបកគ្រាប់ និងឈាមថ្ងៃនោះ,
4:23 - 4:26

អ្នកនឹងដឹងថា មានតែការពន្យល់
មួយគត់ចំពោះជ័យជម្នះរបស់យើង
4:26 - 4:28

គឺដូចជាការអន្តរាគមន៍មកពីព្រះ។
4:28 - 4:31

ហើយចុះ បុរសៗ និងកេ្មងៗដែល
ស្លាប់នៅជុំវិញអ្នកនោះ?
4:31 - 4:34

តើជាស្នាដៃរបស់ព្រះទេអី
ដែលដាក់ពួកគេក្នុងផ្នូរនោះ?
4:34 - 4:36

ខ្ញុំគ្មានចម្លើយទេ អាប់នឺ។
4:36 - 4:38

អ្វីដែលខ្ញុំដឹង ខ្ញុំគួរតែស្លាប់
តែខ្ញុំនៅរស់។
4:38 - 4:41

ព្រះគម្ពីរប្រហែលជាមានចម្លើយ ។
4:41 - 4:42

លោកមីលលើអើយ។
4:42 - 4:46

គម្ពីរគ្រាន់តែជារឿងព្រេងទេ លោកគ្មាន
ភស្តុតាងថាវាប្រើការបានឡើយ។
4:46 - 4:48

អ្នកក៏គ្មានភស្តុតាងជំទាស់ដែរ។
4:48 - 4:50

ទស្សនៈពីរនេះ គឺតម្រូវឱ្យ
មានជំហាននៃសេចក្ដីជំនឿ។
4:50 - 4:54

ពិតណាស់ទស្សនៈទាំងពីរនេះ
ទាមទារការចាប់អារម្មណ៍ដូចគ្នា។
4:54 - 4:57

ដូច្នេះ តើអត្ថបទបុរាណនេះ ជាអំណះ
អំណាងរបស់អ្នកលើអ្វីទាំងអស់មែនទេ?
4:57 - 5:00

វាប្រហែលជាមានចម្លើយដែលខ្ញុំកំពុងតែរក។
5:01 - 5:04

ចុឹង ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកពីអ្វីដែល
ខ្ញុំកំពុងតែរក។
5:04 - 5:05

ថែម១កែវទៀត។
5:16 - 5:18

វីលលឹម ...
5:18 - 5:19

សួរស្ដី!
5:19 - 5:21

យើងត្រូវការគ្រូអធិប្បាយ …
5:21 - 5:24

(ការនិយាយមិនច្បាស់បន្ត)
5:30 - 5:32

(សំឡេងប្យ៉ាណូក្នុងព្រះវិហារ)
5:32 - 5:33

អាបនឺគាត់ឈឺ។
5:33 - 5:36

- អូ! - ដូចនេះពួកគេ ...
5:36 - 5:39

ពួកគេបានសូមបងឲ្យអានសេចក្តីអធិប្បាយ។
5:40 - 5:42

ហើយចម្លើយរបស់បងគឺ ...?
5:43 - 5:46

នេះជាអ្វីដែលបងទទួល ព្រោះ
បងនិយាយជាមួយអ្នកម៉ែ។
5:48 - 5:55

បងប្រាប់គាត់ថា បងនឹងអានការអធិប្បាយ
លើកក្រោយពេលដែល អេលីហ៊ូ មិននៅ។
5:55 - 5:59

មើលទៅ … គាត់បានប្រាប់ចាស់ទុំណាមួយហើយ។
6:11 - 6:16

“ការពិត លុះត្រាតែបានអនុវត្តដោយធ្វើជាគំរូ
សេចក្ដីណែនាំឪពុកម្តាយទាំងអស់
6:16 - 6:19

“មិនគ្រាន់តែបង្ហាញការបង្រៀន
ពីសេចក្ដីពិតប៉ុណ្ណោះទេ
6:19 - 6:21

“ប៉ុន្តែ ឪពុកម្តាយផ្ទាល់
6:21 - 6:23

“ភាគច្រើននៅតែរឹងរូស,
6:23 - 6:30

“មិនគិតពីព្រះដែលបង្កើតពួកគេ នឹងព្រះយេស៊ូវ
ដែលបង្ហូរលោហិតដើម្បីលោះគេឡើយ"
6:32 - 6:34

(បុរសម្នាក់ក្អក)
6:34 - 6:36

“ឪពុកម្តាយជាទីស្រឡាញ់អើយ កុំឆោតឡើយ។
6:36 - 6:40

“ប្រសិនបើអាចបង្ហាត់កូនរបស់អ្នកក្នុង
ផ្លូវដែលពួកគេគួរប្រព្រឹត្ត ,
6:40 - 6:44

“គឺមិនត្រឹមតែបង្ហាត់ពួកគេទេ ,
6:44 - 6:47

“ប៉ុន្តែ ទង្វើរបស់អ្នកគួរតែ ត្រឹម ...
6:48 - 6:50

“ ត្រឹម ...
6:54 - 7:01

“ទង្វើរបស់អ្នកគួរតែត្រឹមត្រូវតាមការ
ត្រាស់ហៅនៃព្រះដល់ចិត្តអ្នកដែរ។ "
7:07 - 7:08

(ការរអ៊ូរទាំខ្សឹបៗ)
7:31 - 7:34

“ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្លេះ
7:34 - 7:36

“បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១
7:36 - 7:40

“ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់
ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ
7:40 - 7:43

“គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ។ "
7:44 - 7:47

“អញបានស្រឡាញ់ឯង ដោយសេចក្ដី
ស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្ប
7:47 - 7:49

“ហេតុនេះបានជាអញទាញនាំឯងមក … "
7:49 - 7:52

“ដ្បិតអញនេះ គឺយេហូវ៉ា ជាព្រះ
នៃឯង … គឺជាព្រះដ៏សង្គ្រោះរបស់ឯង ..."
7:52 - 7:56

“ដែលទ្រង់បានថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់១ដង
ហើយដោយព្រោះបាបរបស់មនុស្សជាច្រើន,
7:56 - 8:01

“នោះទ្រង់នឹងលេចមកម្ដងទៀត … គឺសម្រាប់
នឹងជួយសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលរង់ចាំទ្រង់។ "
8:01 - 8:06

“បើខ្ញុំទៅ … នោះខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកវិញ ..."
8:17 - 8:19

កូនតូចអើយ ...
8:20 - 8:22

មានរឿងអី?
8:23 - 8:25

កូនចាបនេះ វាងាប់ហើយ
8:25 - 8:26

អូ ...
8:27 - 8:29

កូនសម្លាញ់អើយ។
8:29 - 8:31

បានហើយ។
8:31 - 8:34

វាមិនអីទេ។
8:34 - 8:35

ទេ។
8:35 - 8:37

មានបញ្ហា។
8:40 - 8:42

មកណេះ។
8:42 - 8:47

យើងនឹងយកកូនចាបតូចនេះទៅកប់។
8:50 - 8:52

ប៉ា ៗ
8:52 - 8:54

... កូនមិនចង់ស្លាប់ទេ។
8:54 - 8:56

បានហើយកូនសម្លាញ់។
8:56 - 8:57

អឺ...
8:57 - 9:03

កូននឹងរស់នៅ ជាច្រើនឆ្នាំទៅមុខទៀត។
9:05 - 9:07

ប៉ុន្តែ ...
9:07 - 9:11

... ថ្ងៃណាមួយយើងទាំងអស់គ្នា
នឹងលាចាកពីលោកនេះទៅ។
9:12 - 9:14

ចុះប៉ាមិនខ្លាចទេឬ?
9:14 - 9:15

អត់ទេ។
9:15 - 9:18

មិនខ្លាចទៀតទេ។
9:18 - 9:20

ដ្បិតប៉ាមានព្រះយេស៊ូវជាមិត្តពិសេសម្នាក់។
9:22 - 9:24

ពីរឆ្នាំក្រោយ ១៨១៨
9:24 - 9:26

“ថ្ងៃទី១៦ ខែសីហា ឆ្នាំ១៨១៨។
9:27 - 9:30

“ឥឡូវនេះ បន្ទាប់ពីបានសិក្សាពីរឆ្នាំរួចមក
9:30 - 9:34

“ខ្ញុំស្កប់ចិត្ត ដោយទំនាយនៃពាក្យ
សន្យានៅក្នុងព្រះគម្ពីរជាច្រើន
9:34 - 9:35

“បានកើតឡើងហើយ។
9:35 - 9:38

“ដូច្នេះ ខ្ញុំចង់ដឹងថា...
9:38 - 9:41

“ចុះហេតុអ្វីបានជាការយាងមកវិញជា
លើកទី២របស់ទ្រង់មិនទាន់កើតឡើង?”
9:48 - 9:52

យើងត្រឡប់ទៅសបិ្តរបស់ដានីយ៉ែលវិញ មែនទេ?
9:52 - 9:56

អញ្ចឹង និយាយមក ដើម្បីគ្រួសារទាំងមូលបានឮផង។
10:01 - 10:04

“លំដាប់នោះ ខ្ញុំក៏ឮអ្នក
បរិសុទ្ធម្នាក់កំពុងតែនិយាយ ...
10:05 - 10:07

“តើដល់កាលណាទើបបាន
សម្រេចការជាក់ស្ដែង
10:07 - 10:12

“... ដើម្បីនឹងប្រគល់ទីបរិសុទ្ធ
ហើយនឹងពួកពលបរិវារឲ្យត្រូវជាន់ឈ្លីទៅ?
10:13 - 10:14

“អ្នកនោះក៏ប្រាប់មកខ្ញុំថា,
10:14 - 10:19

“'គឺដរាបដល់បានកន្លង២៣០០ព្រឹកនឹងល្ងាចទៅ -
10:19 - 10:23

“'នោះទើបទីបរិសុទ្ធនឹងបានស្អាតឡើងវិញ។ '”
10:23 - 10:26

ហឹម នេះជាពេលរងចាំដ៏យូរនៅសម័យលោកដានីយ៉ែល។
10:28 - 10:30

បងគិតថា យូរជាងនឹងទៀត។
10:32 - 10:38

ទីបរិសុទ្ធ ត្រង់នេះសំដៅទៅផែនដី ...
10:38 - 10:39

... ហើយ ...
10:40 - 10:43

ទីបរិសុទ្ធសំដៅទៅផែនដី
10:43 - 10:46

ហើយការសំអាត
10:46 - 10:49

ប្រាកដជា ... ការសំអាតផែនដីហើយ។
10:49 - 10:51

បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញជាលើកទីពីរ។
10:51 - 10:55

ប្រសិនបើមួយថ្ងៃ តំណាងអោយមួយឆ្នាំ ...
10:55 - 10:57

វីលលឹម រកឃើញអ្វីទៅ?
10:57 - 10:59

ព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញ។
10:59 - 11:01

ចា៎ ការលេចមកដ៏រុងរឿង។
11:01 - 11:04

នៅថ្ងៃណាមួយ។ សង្ឃឹមដ៏មានពររបស់យើង។
11:04 - 11:06

ឡូសុី អូនមិនយល់ទេ។
11:06 - 11:08

បើសិន ...
11:08 - 11:12

... ថ្ងៃនីមួយៗរបស់ដានីយ៉ែល
តំនាងអោយមួយឆ្នាំ,
11:12 - 11:15

នឹង … ថ្ងៃទាំង២៣០០នោះ
11:15 - 11:20

នឹងកើតជា២៣០០ឆ្នាំរហូតដល់
ព្រះគ្រិស្តយាងមកវិញជាលើកទីពីរ ,
11:20 - 11:25

ហើយពេលវេលានេះចាប់ផ្ដើម
នៅឆ្នាំ ៤៥៧ មុនគ្រិស្តសករាជ ,
11:25 - 11:29

ដែលបង្ហាញក្នុងដានីយ៉ែលជំពូក៩
ហើយក៏បានបញ្ជាក់ដោយអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រ ,
11:29 - 11:31

នោះនឹងនាំយើងទៅ ...
11:31 - 11:33

... ឆ្នាំ១៨៤៣.
11:41 - 11:43

ព្រះគ្រិស្តយាងមកវិញ។
11:43 - 11:47

អ្នកសង្រេ្គាះរបស់ខ្ញុំនៅប្លាតសបឹគនឹងមក។
11:49 - 11:51

… ឆ្នាំ១៨៤៣។
12:06 - 12:08

(នាឡិកាបន្លឺសូរឡើងណេងណឹង)
12:10 - 12:13

(នាឡិកាបន្លឺសូរតឹកៗ)
12:18 - 12:19

វីលលឹម?
12:19 - 12:21

វីលលឹម បងសម្លាញ់?
12:21 - 12:23

- (ថ្ងូរ) - មកចូលគេង។
12:24 - 12:26

(ដកដង្ហើមធំ)
12:26 - 12:31

ព្រះគម្ពីរមានចម្លើយសម្រាប់ពេល
ដែលព្រះគ្រិស្តនឹងយាងមកវិញ។
12:31 - 12:34

ជាច្រើនសតវត្យហើយដែល
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅតែមាន។
12:34 - 12:37

ហើយស្អែកក៏នៅតែមានដែរ។
12:37 - 12:41

តើអ្នកអាចជឿអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់
បានបើកសំដែងទេ?
12:41 - 12:42

ពិតជាជឿ។
12:42 - 12:45

ខ្ញុំនឹងលែងមានការសង្ស័យពីភាព
ស្មោះត្រង់របស់ព្រះគម្ពីរហើយ។
12:45 - 12:49

“ព្រះបន្ទូលនៃទ្រង់ជាចង្កៀងដល់ជើងទូលបង្គំ
12:49 - 12:51

“ ហើយជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវទូលបង្គំផង។ "
13:05 - 13:12

ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយ - នៅដើមទសវត្សឆ្នាំ ១៨៣០
13:15 - 13:17

( សេះកញ្ជ្រៀវ )
13:25 - 13:27

គេបុកទង្គិចនឹងអ្វី?
13:28 - 13:30

បងមិនប្រាកដដែរ។
13:30 - 13:32

ទោះជាអ្វីក៏ដោយ វាមិនព្រមកម្រើកសោះ។
13:32 - 13:33

អឹម។
13:33 - 13:37

ដីនេះមានភាពរឹងរូសដូចបុរស
ដែលមានសំបុត្រដីនឹងដែរ។
13:37 - 13:39

ឡូសុី ...
13:39 - 13:41

បងបានពន្យល់ពីគោលជំហររបស់បងហើយ។
13:41 - 13:44

ពួកបាបទីស្ទ មេតូឌីស្ទ នឹងប្រេសបីធើរីអិន,
13:44 - 13:47

ពួកគេទាំងអស់គ្នាជឿថា
ព្រះគ្រិស្តនិងយាងមកវិញ
13:47 - 13:51

នៅចុងបញ្ចប់នៃសហស្សវត្សដែល
បានទាយទុកនៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ។
13:51 - 13:56

ហាក់ដូចជា … យើងអាចនាំសេចក្ដីសុខសាន្ត
មួយពាន់ឆ្នាំដោយខ្លួនឯងអញ្ចឹង!
13:56 - 13:58

(ដកដង្ហើមធំ)
13:58 - 14:02

បើការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាច្រើនឆ្នាំនេះ
បានបង្ហាញបងអ្វីសោះ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ដឹងថា
14:02 - 14:04

ព្រះគ្រិស្តនិងមកវិញ ដើម្បីនឹងសំអាតផែនដី
14:04 - 14:08

នៅដើមមួយពាន់ឆ្នាំ មិនមែននៅចុងទេ។
14:08 - 14:10

រឿងនេះមិនគួរទុកសម្រាប់តែគ្រួសារយើងទេ។
14:10 - 14:12

បងត្រូវតែប្រាប់គេឯងដែរ វីលឹម។
14:12 - 14:13

បងមិនមែនជាសាសនវិទូទេ។
14:13 - 14:15

ក៏គ្មាននរណាបានសូមអោយបងធ្វើជាអ្នកចាំយាមដែរ។
14:15 - 14:17

ពិតមែនទេ?
14:17 - 14:19

(ដកដង្ហើមធំ) ឡូសុី ...
14:19 - 14:22

បងគ្រាន់តែជាកសិករសាមញ្ញម្នាក់។
14:22 - 14:26

បន្តិចទៀតបងអាយុ៥០ហើយ។ បងចាស់ពេក
មិនអាចនឹងធ្វើកិច្ចការទាំងអស់នេះទេ។
14:26 - 14:29

“ដូច្នេះ បើគេមិនជឿ ធ្វើដូចម្ដេច
ឲ្យគេអំពាវនាវដល់ព្រះបាន?
14:29 - 14:33

“ហើយបើគេមិនបានឮនិយាយ
នោះធ្វើដូចម្ដេចឲ្យគេជឿដល់ព្រះបាន?
14:33 - 14:36

“ហើយធ្វើដូចម្តេចឲ្យគេឮនិយាយបាន
បើគ្មានអ្នកណាប្រាប់សោះ?"
14:36 - 14:38

បងនឹងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនិងព្រះ។
14:38 - 14:40

បងនឹងនិយាយលុះត្រាតែមាននរណាមកសូមបង។
14:40 - 14:42

ជាជម្រើសរបស់អ្នក។
14:42 - 14:45

តើអ្នកជាថ្មឬក៏ជានង្គ័ល?
14:45 - 14:48

ហើយតើនិងត្រូវរង់ចាំយូរប៉ុន្មាន
ទៅ ទើបនិងមានគេមក
14:48 - 14:50

ហើយនិងសូមស្ដាប់ប្រាជ្ញារបស់អ្នក?
15:05 - 15:07

(សូរគោះទ្វារ)
15:07 - 15:08

ចូលមក។
15:11 - 15:14

- អឺវីញ។ - អុំ ឡូសុី។
15:14 - 15:17

អ្នកមានរឿងអី បានជាមកដោយមិនដឹងមុនបែបនេះ?
15:17 - 15:19

បាទ គ្រូគង្វាលព្រះវិហារបាបទីស្ទ
របស់យើងជាប់រវល់។
15:20 - 15:23

ដូច្នេះម៉ែនឹងពុកសង្ឃឹមថាអ្នកនឹង
នីយាយជំនោះគាត់ស្អែកនេះ។
15:24 - 15:27

ពួកគាត់គិតថាអ្នកអាចនិយាយពីបទទំនាយ
15:27 - 15:30

ព្រះគម្ពីរដែលអ្នកបានសិក្សា។
15:50 - 15:52

បងមិនមែនជាសាសនវិទូទេ ,
15:52 - 15:54

ក៏គ្មាននរណាបានសូមអោយបងធ្វើអ្នកចាំយាមដែរ។
15:54 - 15:56

តើអ្នកជាថ្មឬក៏ជានង្គ័ល?
15:56 - 15:59

ហើយតើនឹងត្រូវរង់ចាំយូរប៉ុន្មាន
ទៅ ទើបនឹងមានគេ ...?
15:59 - 16:01

បងនឹងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងព្រះ។
16:01 - 16:04

បងនឹងនិយាយ លុះត្រាតែមាននរណាមកសូមបង។
16:08 - 16:09

ទេ!
16:11 - 16:13

ព្រះអើយ! ទេ!
16:14 - 16:16

ខ្ញុំមិនអាចអធិប្បាយទេ!
16:16 - 16:20

ខ្ញុំគ្មានជំនាញ ក៏មិនមែនជាអ្នកចាំយាមដែរ។
16:23 - 16:27

សូមអង្វរ កុំដាក់បន្ទុកដ៏ធ្ងន់នេះ
នៅលើស្មាខ្ញុំអី!
16:27 - 16:30

ចាត់អ្នកផ្សេងវិញទៅ!
16:31 - 16:33

(យំ)
16:46 - 16:49

ប៉ុន្តែខ្ញុំបានសន្យាជាមួយនឹងទ្រង់។
16:51 - 16:54

ខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីព្រមទៅ?
16:56 - 17:03

តើខ្ញុំអាចនឹងបត្តិសេធអ្នកតែមួយ
គត់ដែលបានអត់ទោសខ្ញុំ -
17:03 - 17:05

ហើយក៏បានសង្គ្រោះខ្ញុំពីខ្លួនឯងផ្ទាល់?
17:08 - 17:11

(ដកដង្ហើមធំ) ខ្ញុំមិនអាចទេ។
17:36 - 17:40

ដូចដែលយើងដឹងស្រាប់ហើយ មានភស្តុតាងជា
ច្រើនក្នុងសុបិន្តរបស់លោកដានីយ៉ែល
17:40 - 17:42

ដែលថា ការសំអាតរបស់ទីបរិសុទ្ធ
17:42 - 17:46

ជានិមិត្តរូបពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត
ដើម្បីសំអាតផែនដីដ៏មានការឈឺចាប់របស់យើង
17:46 - 17:51

ដែលយើងបានបំផ្លិចបំផ្លាញដោយសង្គ្រាម
ហើយដែលខូចពីព្រោះអំពើបាប។
17:51 - 17:54

ប៉ុនែ្តភស្តុតាងនេះមាំមួនដែលថាសុបិន្ត
របស់លោកដានីយ៉ែល
17:54 - 17:59

ត្រូវចាប់ផ្ដើមក្នុងឆ្នាំ៤៥៧
មុនព្រះគ្រិស្ត។
17:59 - 18:00

ឥឡូវនេះ ...
18:00 - 18:04

... ដក៤៥៧ ពីលេខ២៣០០
18:04 - 18:09

ហើយអ្នកនឹងនៅមាន១៨៤៣ឆ្នាំក្រោយព្រះគ្រិស្ត
18:09 - 18:12

ជាពេលដែលសុបិននេះនឹងត្រូវបានសម្រេច។
18:14 - 18:18

ការសន្និដ្ឋានត្រូវតែជា ពេលវេលាណាមួយ
នៅក្បែរឆ្នាំ១៨៤៣នេះ
18:18 - 18:21

ជាពេលដែលអ្នកសង្គ្រោះរបស់យើង គឺ
ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត នឹងមកនាំយើងទៅផ្ទះរបស់យើង។
18:21 - 18:24

(ដង្ហក់រកខ្យល់ នឹង ការនិយាយខ្សឹបៗ)
18:25 - 18:27

ខ្ញុំគិតថាបងថ្លៃរបស់អ្នកឆ្កួតហើយ។
18:27 - 18:30

មិត្តភ័ក្ដិនឹងគ្រួសារជាទី
ស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ
18:30 - 18:34

តើអ្នកបានត្រៀមខ្លួនហើយឬនៅ
សម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ធំនឹងសំខាន់នេះ?
18:34 - 18:37

តើអ្នកត្រៀមខ្លួនហើយឬនៅសម្រាប់
ការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត?
18:37 - 18:39

កន្លែងនេះ ...
18:39 - 18:43

... កន្លែងនេះជាភស្តុតាងមាំមួនមែនដែលថា
ពេលវេលានេះមិននៅឆ្ងាយទេ។
18:44 - 18:47

នឹកចាំផែនដីកាល់ពីមុនទេ?
18:47 - 18:51

គេក៏បានគិតថាលោកណូអេជាមនុស្សឆ្កួត
ដែរ ប៉ុន្តែទឹកជំនន់បានកើតឡើងមែន។
18:52 - 18:55

ត្រៀមខ្លួនទាំងអស់គ្នា - រត់ទៅរកទូកទៅ ,
18:55 - 18:58

ទទួលទីជម្រកនៅក្នុងពាក្យសន្យា
អស្ចារ្យ របស់ព្រះេយស៊ូគ្រិស្ត
18:58 - 19:01

ដែលបានប្រាប់ថា “ខ្ញុំនឹងយាងមកវិញ។”
19:03 - 19:05

ហើយអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយនៅថ្ងៃនេះ
19:05 - 19:07

ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងអាចហៅគ្នាថាជាមិត្តភ័ក្ដិ។
19:09 - 19:12

ពីព្រោះខ្ញុំក៏បានរកឃើញមិត្តភ័ក្ដិ
ក្នុងព្រះេយស៊ូផងដែរ។
19:13 - 19:16

(ភ្លេងបានលេងពីលើការនិយាយ)
19:57 - 20:01

តើស្អែកបងពិតជាត្រូវទៅទៀតឬ?
20:01 - 20:04

បាទ។ ទៅអិចអីុទ័រ។
20:04 - 20:05

ហឹម។
20:05 - 20:07

ចុះមកវិញពេលណា?
20:12 - 20:14

(ដកដង្ហើមធំ)
20:16 - 20:18

អូននឹងរៀបគ្រឿងដែលត្រូវការអោយ ,
20:18 - 20:22

ប៉ុន្តែអូនចង់អោយបងសម្រាកអោយបានច្រើន
ហើយថែខ្លួនអោយបានល្អ។
20:22 - 20:23

បងនឹងធ្វើតាម។
20:30 - 20:33

តើអូន ... អន់ចិត្តនឹងបងទេ?
20:35 - 20:38

អូនអន់ចិត្តម្ដេចបាន?
20:38 - 20:40

បងកំពុងតែឆ្លើយតបទៅនឹងការត្រាស់ហៅរបស់បង។
20:45 - 20:49

ពេលខ្លះបង ... គ្រាន់តែចង់អោយបានផ្សេងពីនេះ។
20:50 - 20:53

ឆាប់ៗនេះហើយ អ្នកសង្គ្រោះរបស់យើងនឹងមកដល់។
20:54 - 20:56

តើឋានសួគ៌នឹងប្លែកពីនេះយា៉ងណា?
21:08 - 21:11

បើសិនជាយើងមានការយល់
ត្រឹមត្រូវ ពីសប្ដាហ៍ទាំង៧០នេះ
21:11 - 21:14

គឺថាមួយថ្ងៃតាងអោយមួយឆ្នាំ
21:14 - 21:18

ហើយអ្នកធ្វើបកស្រាយគ្រិស្តទានភាគ
ច្រើនក៏យល់ព្រមដែរក្នុងរឿងនេះ
21:18 - 21:22

ជាមួយនឹងអ្នករូបនិយមដ៏ល្បី
លោកអីសាក នូធិនផងដែរ
21:22 - 21:26

នោះយើងមិនអាចចៀសផុត
ពីសេចក្ដីសន្និដ្ឋាននេះបាន។
21:27 - 21:33

សុបិនរបស់ដានីយ៉ែលដែលទាក់ទងទៅនឹង២៣០០ឆ្នាំ
នេះ នឹងត្រូវបានសម្រេចនៅក្បែរឆ្នាំ១៨៤៣។
21:33 - 21:35

ទេ។
21:36 - 21:38

យើង ... យើងមិនអាចបម្រើម្ចាស់ពីរបានទេ។
21:38 - 21:40

(និយាយរអ៊ូៗក្នុងមាត់)
21:40 - 21:42

យើង មិន ....
21:42 - 21:45

យើងមិនអាចនឹងស្រឡាញ់
ផែនដីដ៏អាក្រក់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះនេះបាន
21:45 - 21:49

ហើយក្នុងពេលតែមួយនោះ បម្រើព្រះផងទេ។
21:50 - 21:53

ពេលដែលយើងកំពុងអួតខ្លួនថា
យើងមានសេចក្ដីសុចរិតហើយ
21:53 - 21:55

ខ្ញុំក៏មានកំហុសក្នុងកិច្ចការ
នេះដូចអ្នកដទៃដែរ ...
21:55 - 21:57

(ស្នូរជើងដកថយ)
21:57 - 22:01

... បន្តិចទៀតនេះយើងនឹងរៀនពី
ភាពអាម៉ាស់ដែលគ្មានទីបំផុត ...
22:02 - 22:06

... គឺថាយើងមានភាពវេទនា ក្រ ហើយនិងខ្វាក់ផង។
22:07 - 22:09

(សូររអូខ្លាំងៗ)
22:09 - 22:11

(សូរកណ្តឹង)
22:19 - 22:23

អូ បងមីលលឺ? បងមីលលឺ!
22:23 - 22:24

យូស្វេ ហែម្ស។
22:24 - 22:27

ខ្ញុំផ្ងើរសំបុត្រទៅបងពីមួយខែមុន
សូមបងមកព្រះវិហារខ្ញុំនៅបុសតុន។
22:28 - 22:30

អូរ .... សួស្ដីបង ...
22:30 - 22:32

ហែម្ស។ យូស្វេ ហែម្ស។
22:32 - 22:36

ខ្ញុំ ... ខ្ញុំធ្លាប់អធិប្បាយពីការតមស្រា
នឹងពីការបញ្ឍប់ទាសភាព
22:36 - 22:39

ប៉ុន្តែក្រុមជំនុំខ្ញុំមិនដែរបានឮការ
ចែកចាយដូចបងទេ។
22:39 - 22:41

ពេលឆាប់ៗនេះបងអាចមក
បុសតុនបានទេ? ពីរសបា្តហ៍ទៀត?
22:41 - 22:42

បុសតុន?
22:42 - 22:44

ល្អហើយ។ ចុះបីសប្ដាហ៍វិញ។
22:44 - 22:47

(សើចតិចៗ) អាំ, លោកគ្រូគង្វាល
ដ៏ល្អម្នាក់នោះស្គាល់ពីជីវប្រវត្តិខ្ញុំ។
22:47 - 22:50

អ្នក ... ចង់អោយខ្ញុំទៅបុសតុន?
22:50 - 22:53

ផ្លូវឆាតាន។ លេខ៨។
22:53 - 22:56

សូមចែកចាយប្រធានបទដូចនៅទីនេះដែរ។
22:56 - 22:59

ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្រាន់តែជាកសិករ។
22:59 - 23:02

បងជាកសិករដែលមានសារ
មួយដែលត្រូវប្រាប់គ្រប់គ្នា។
23:02 - 23:05

ពួកយើងនឹងរងចាំបងនៅថ្ងៃទី៨។
23:05 - 23:07

គាត់ជានរណា?
23:07 - 23:10

នោះជាយូសេ្វ វី ហែម្ស។.
23:10 - 23:13

គាត់ជាបុគ្កលមួយដែលគួរតែពិចារណាជាមុនសិន។
23:13 - 23:16

គាត់បានសំឡេងក្នុងការនិយាយ
គាំទ្រនៅការចេះប្រមាណ
23:16 - 23:20

ហើយក៏បានរៀបចំស្ទើរតែដោយខ្លួនឯង
នៅក្រុមនិរាក្រីតិជននៅបុសតុន។
23:20 - 23:22

អ្នកស្គាល់ព្រះវិហារគាត់ទេ?
23:22 - 23:24

បាទ, បាទ។ ព្រះវិហារផ្លូវឆាតាន។
23:24 - 23:27

អូរ! ពិតជាត្រូវការឃើញមែន។
23:27 - 23:30

កាល់វីនីស នឹង ដាង់ឃើរ ,
23:30 - 23:32

មា៉គូលតូននាន នឹងអាគ្រារីអិន ,
23:32 - 23:36

ខ្វីខើរលាយជាមួយនឹងយូនីធារីអិន
នឹងទស្សនវិទូ -
23:36 - 23:41

ទាំងអស់គ្នាមកដើម្បីនឹងឆ្លៀត
យកពេលវេលារបស់គេ។
23:41 - 23:49

គឺជាកន្លែងដែលមនុស្សមកដើម្បីនឹង
អធិប្បាយ អធិស្ឋាន នឹង ...
23:49 - 23:53

... តវ៉ាប្រឆាំង។
23:53 - 23:55

មើលទៅបងនឹងទៅទីក្រុងដ៏ធំហើយ មីលលឺ។
24:11 - 24:15

ដូច្នេះបើព្រឹត្តិការណ៍ទាំងអស់
នេះបានកើតឡើងហើយ
24:15 - 24:20

តើយើងមិនគួររង់ចាំការសម្រេច
ពាក្យសន្យាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ទេឬ?
24:20 - 24:22

ដូចនេះ ដើម្បីបញ្ចប់,
24:22 - 24:25

ខ្ញុំជឿជាក់ថាព្រះគម្ពីរគឺច្បាស់ណាស់ -
24:25 - 24:28

ព្រះេយស៊ូនឹងយាងមកក្នុង
ពេលដ៏ខ្លីនៃ៤ឆ្នាំខាងមុខនេះ។
24:28 - 24:32

(ដង្ហក់រកខ្យល់ នឹងនិយាយស្ងាត់ៗដ៏រំភើប)
24:41 - 24:44

បងបាននិយាយល្អជាងពេលព្រឹកទៅទៀត មីលលឺ !
24:44 - 24:45

(ការសើច)
24:45 - 24:46

ល្អហើយ។ បងសម្រាកសិន។
24:46 - 24:48

ស្អែកគេនឹងមកដើម្បីស្ដាប់បន្ថែមទៀត។
24:48 - 24:51

អំណាចនៃសាររបស់បងគឺពិតជាមិនអាចបដិសេធបានទេ។
24:51 - 24:54

យូសេ្វ គឺមិនមែនអំណាចរបស់ខ្ញុំទេ
ក៏មិនមែនសាររបស់ខ្ញុំដែរ។
24:54 - 24:58

នេះជាពាក្យពិតរបស់ព្រះ ដែលថ្លែង
ប្រាប់ដោយមាត់ដ៏សាមញ្ញមួយ។
24:58 - 25:01

យ៉ាងណាក៏ សារដែលចេញពីមាត់
នោះពិតជាធ្វើឲ្យរំភើបចិត្តមែន!
25:05 - 25:10

ប៉ាប្រាប់ថាអ៊ំបានច្បាំងក្នុង
សង្គ្រាមនៅឆ្នាំ១៨១២។
25:10 - 25:15

មានគ្រាប់មួយផ្ទុះមិនឆ្ងាយពីកន្លែង
អ៊ំទៅម្ដាយខ្មួយទេ។
25:15 - 25:17

អ៊ំគិតថានោះជាទីបញ្ចប់របស់អ៊ំហើយ។
25:17 - 25:19

(សំឡេងស្រដៀងនឹងការផ្ទុះ)
25:19 - 25:20

ពិតមែន។
25:20 - 25:22

ប៉ុន្តែពេលដែលផ្សែងបាត់អស់ ,
25:22 - 25:25

អ៊ំរួចជីវិតដោយសារអំណាចនៃព្រះ
ដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់។
25:25 - 25:28

វាពិតជាកើតឡើងមែនទេ?
25:28 - 25:30

អូរ មើលទៅស្លឹកឈើវាមិនច្រុះឆ្ងាយពីដើមឡើយ។
25:30 - 25:33

សូមអភ័យទោសកូនស្រីព្រហើនរបស់ខ្ញុំផង។
25:33 - 25:37

រឿងនេះពិតដូចដែលអ៊ំកំពុង
តែអង្គុយនៅពីមុខខ្មួយដែរ។
25:37 - 25:40

ហើយរឿងពិតមួយទៀតដែលអ្នកនឹងឮ
គឺថាពេលចូលដេកមកដល់ហើយ។
25:40 - 25:42

និយាយរាត្រីសួស្ដីដល់លោកមីលលឺនឹងប៉ាទៅ។
25:42 - 25:45

- រាត្រីសួស្ដី។ - រាត្រីសួស្ដី។
25:47 - 25:51

អញ្ចឹងបងពិតជាជឿនៅប្រធានបទបងមែន?
25:51 - 25:54

ខ្ញុំបានបាត់បង់តែឥលូវត្រូវបានរកឃើញវិញ។
25:54 - 25:57

បើទ្រង់អាចសង្គ្រោះខ្ញុំ យូស្វេ
ទ្រង់អាចសង្គ្រោះទាំងអស់គ្នាដែរ។
25:57 - 26:01

អញ្ចឹងហេតុអីបានជាបងលាក់ពន្លឺនេះនៅ
ក្រោមថាំងនៃភូមិតូចៗនេះ?
26:01 - 26:05

តើ បាល់ទីមួរ រូចិសទើ
ផីលឡាដូផីអា រួមទាំងនូរយួក -
26:05 - 26:08

គឺមនុស្សទាំង១៧លាននាក់នៃប្រទេសអាេមរីក -
26:08 - 26:10

មិនគួរបានកម្លាំងចិត្តដោយ
សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះដែរទេ?
26:10 - 26:12

ចុះផែនដីទាំងមូលវិញ?
26:12 - 26:15

ខ្ញុំបានធ្វើការជាខ្លាំងក្នុង
ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ
26:15 - 26:18

ហើយបានឃើញមនុស្សជាច្រើនបែរ
មកដើរតាមសេចក្ដីដ៏ពិតរបស់ព្រះ។
26:18 - 26:20

ប៉ុន្តែ ...
26:20 - 26:22

... ខ្ញុំកំពុងតែរកជំនួយ។
26:22 - 26:25

ខ្ញុំត្រូវការជំនួយ។
26:25 - 26:28

ដោយកម្លាំងនៃជំនឿស៊ុបរបស់បង
26:28 - 26:31

ខ្ញុំត្រៀមនឹងដាក់គ្រប់ទាំងអស់នៅលើ
អាសនារបស់ព្រះដើម្បីនឹងជួយបង។
26:31 - 26:33

គ្រាន់តែឆ្លើយនៅសំនួរនេះសិន ...
26:34 - 26:37

តើបងនឹងឈរក្បែរខ្ញុំទេ
បើសិនខ្ញុំធ្វើកិច្ចការនេះ?
26:38 - 26:40

បាទ ខ្ញុំនឹងឈរជាមួយ។
26:42 - 26:44

ដូចនេះសូមត្រៀមសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ។
26:44 - 26:46

បើព្រះគ្រិស្តមកក្នុងប៉ុន្មាន
ឆ្នាំនេះមែន
26:46 - 26:48

មិនគួរខ្ចះខ្ចាយពេលការចែកចាយដំណឹងល្អនេះឡើយ។
26:48 - 26:50

យើងនឹងនិយាយអោយលឺ ដូចសំឡេងផ្គរលាន់
26:50 - 26:52

ទ្វារនឹងបើកនៅគ្រប់ទីក្រុង
26:52 - 26:54

ហើយដំនឹងល្អនេះនឹងបានប្រកាសដល់ចុងផែនដី ,
26:54 - 26:58

ព្រោះគឺទីនេះហើយ បងមីលលឺ
ដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមជួយបង។
26:59 - 27:04

ពួតឡែ៉ន មេ៉ន ១៨៤០
27:04 - 27:05

(សូរកណ្តឹង)
27:05 - 27:07

(ធ្វើឲ្យបំពង់កស្រឡះ)
27:09 - 27:11

ខ្ញុំគ្រាន់តែជាកសិករចាស់ម្នាក់។
27:11 - 27:15

ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរខ្ញុំបានផ្ដល់ភាពរីករាយ
ណាស់ដល់ចិត្តខ្ញុំ។
27:15 - 27:19

ការបើកសំដែងដែលនៅក្នុងសៀវភៅ
ដានីយ៉ែលនិងវិវរណៈ
27:19 - 27:22

ដែលយើងនឹងនិយាយជាមួយគ្នានៅថ្ងៃនេះ
27:22 - 27:25

គឺជាផលផ្លែនៃការសិក្សា
ជាច្រើនឆ្នាំរបស់ខ្ញុំ។
27:25 - 27:29

ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាជាការសំខាន់ដែលអ្នកយល់ថា
27:29 - 27:33

ខ្ញុំក៏មិនមែនមានជំនឿបែបនេះតែឯងទេ។
27:33 - 27:36

មានជាច្រើនអ្នកទៀតនៅជុំវិញប្រទេសរបស់យើង
27:36 - 27:39

ឥលូវនេះក៏ជឿលើសេចក្ដីពិតទាំងនេះផងដែរ។
27:39 - 27:41

សាររបស់យើងគឺដដែល
27:41 - 27:46

ពីព្រោះបានកត់ត្រាច្បាស់លាស់ណាស់នៅក្នុង
ព្រះគម្ពីរដើម្បីទាំងអស់គ្នាអាចនឹងអានបាន។
27:46 - 27:50

ហើយក៏បានចែកចាយជាបន្ទាន់
ពីព្រោះ មិត្តសម្លាញ់អើយ
27:50 - 27:54

ព្រះគ្រិស្តនឹងយាងមកក្នុងពេលខ្លីខ្លាំងណាស់។
27:54 - 27:59

តែសូមកំុផ្ដោតគំនិតទៅលើថ្ងៃឬពេលណាមួយអី។
27:59 - 28:03

ពីព្រោះពេលទាំងអស់នេះជិតមកដល់
ព្រះគ្រិស្តក៏ជិតមកដល់ដែរ។
28:03 - 28:07

ត្រូវតែស្គាល់ នឹងរកទ្រង់ជាមុនសិន។
28:07 - 28:10

យើងត្រូវតែស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ,
28:10 - 28:12

ពីព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះក៏មកពីព្រះផងដែរ។
28:12 - 28:18

ហើយអ្នកដែលស្រឡាញ់គឺបានកើត
មកពីព្រះហើយក៏ស្គាល់ទ្រង់។
28:18 - 28:23

ព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក។
28:23 - 28:26

គឺនឹងលែងមានសេចក្ដីស្លាប់ទៀត។
28:26 - 28:30

ហើយនិងគ្មានការសោកសង្រេង នឹងការយំទៀតដែរ។
28:30 - 28:32

ក៏គ្មានការឈឺចាប់ទៀត។
28:32 - 28:36

ពីព្រោះទាំងអស់នេះបានកន្លងផុតហើយ។
28:54 - 28:58

អេល្លែនអើយ ត្រូវទៅដេក។
28:58 - 29:03

ប៉ា កូនសូមពេលបន្តិចទៀត។
29:03 - 29:05

កូនត្រូវការសម្រាក កូនសម្លាញ់។
29:05 - 29:10

មកេអលែ្លន។ យើងនឹងអធិស្ឋាន
អោយឯងគ្រាន់បើនៅថ្ងៃស្អែក។
29:10 - 29:12

រៀងរាល់ព្រឹកមុនខ្ញុំបើកភ្នែករបស់ខ្ញុំ
29:12 - 29:18

ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមអោយថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលខ្ញុំ
នឹងភេ្លចគ្រោះថ្នាក់ដែលបានកើតឡើង។
29:18 - 29:21

ពេលខ្ញុំឃើញពន្លឺពេលព្រឹក
អ្វីៗទាំងអស់មកវិញ។ (ដកដង្ហើមធំ)
29:21 - 29:26

ម៉ាក់សន្យា កូនសម្លាញ់ ឪពុកនៅនគរ
ឋានសួគ៌របស់យើងមិនបំភ្លេចកូនទេ។
29:30 - 29:34

ខ្ញុំចង់អោយថ្ងៃដែល លោកមីលលឺបាន
និយាយក្នុងព្រះវិហារ បានមកដល់ឆាប់ៗ។
29:34 - 29:39

គ្មានការឈឺចាប់ទៀត។
29:39 - 29:42

ខ្ញុំមិនដែលឮថាព្រះយេស៊ូជា
អ្នកព្យាបាលពីមុនសោះ។
29:42 - 29:44

ខ្ញុំធ្លាប់ឮពីកំហឹងរបស់ទ្រង់ ...
29:44 - 29:48

ហើយការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់
ប៉ុន្តែខ្ញុំអត់ដែលឮ
29:50 - 29:53

ការព្យាបាលរបស់ទ្រង់សោះ។
29:53 - 29:56

គឺពីរោះណាស់។
29:56 - 30:00

(សើចតិចៗ)
30:04 - 30:06

(សំឡេងសើច ហើយនិយាយស្ងាត់ៗបន្ត)
30:07 - 30:09

ខ្ញុំដូចជានឹកមីលលឺកាល់ពីមុន។
30:09 - 30:10

ពេលនេះភ្នែកគាត់ឃើញតែឋានសួគ៌មួយគត់។
30:10 - 30:13

មែនហើយ មាត់របស់គាត់ដូច
ជាមិនចេះឈប់និយាយវាសោះ។
30:13 - 30:15

គាត់ឈប់ផឹកស្រាទៀតផង។
30:15 - 30:17

មានន័យថា យើងនៅសល់ច្រើនជាងមុនទៅទៀត។
30:17 - 30:19

អាស់!
30:20 - 30:24

នរណាអាចស្មានដល់ថាអ្នកកសិករម្នាក់នេះ
នឹងក្លាយទៅជាមន្ត្រីតុលាការនៃសន្តិភាព
30:24 - 30:27

រួចហើយនឹងដឹកនាំបដិវត្តន៍សាសនាមួយ?
30:27 - 30:29

មីលលឺមិនមែនជាមនុស្សឯកឆន្ទទេ។
30:29 - 30:31

បានាបុី ឡាសុន ទើបតែមកពីប្រទេសអង់គ្លេស
30:31 - 30:35

គាត់និយាយថា នៅទីនោះអណ្ដាតទាំងអស់
កំពុងនិយាយពីគំនិតនៃថ្ងៃប្រល័យលោកនេះ
30:35 - 30:37

ហើយវាកំពុងរាលដាលពេញទ្វីបអឺរ៉ុប។
30:37 - 30:38

ពិតមែនរឺ!
30:38 - 30:40

រឿងនេះពិតមែន។
30:40 - 30:44

គំនិតនៃការយាងមកវិញជាលើកទីពីរនេះ ត្រូវបាន
គេលឺដល់ទៅទ្វីបអាហ្រិ្វកនឹងប្រទេសឥណ្ឌា។
30:44 - 30:48

ពិតមែន ហើយអ្នកច្នៃរ៉ែក៏គិតថាគេអាច
បំលែងដែកទៅជាមាសដែរ។
30:48 - 30:53

បើគេគ្រាន់តែជាអ្នកជឿ មិនមែន
មានន័យថាកើតឡើងទេ។
31:06 - 31:09

ការរកឃើញទាំងអស់នេះគឺសំខាន់ណាស់ ...
31:10 - 31:13

(ភ្លេងលេងពីលើការអធិប្បាយ)
31:15 - 31:20

.. ១៨៤៣ឆ្នាំក្រោយពីពេលព្រះគ្រិស្ត,
31:20 - 31:22

ហើយបទទំនាយនឹងបានសម្រេច។
31:29 - 31:31

ទោះបងបញ្ចុះបញ្ចូលល្អយ៉ាងណានៅថ្ងៃនេះ ,
31:31 - 31:34

យើងមិនទាន់ទៅឆ្ងាយគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។
31:34 - 31:38

យូស្វេ អ្នកមានការរំភើប
ដូចជាបុរសក្មេងម្នាក់។
31:38 - 31:42

គឺពិតជាធ្វើឲ្យមានកម្លាំងមែន
តែក្នុងពេលតែមួយក៏ធ្វើឲ្យធុញដែរ។
32:03 - 32:08

ការស្នើសូម កំពុងហូរមកពីគ្រប់ទីក្រុងទាំង
លើទាំងក្រោមនៃឆ្នេរសមុទ្រខាងកើត។
32:09 - 32:11

ខ្ញុំចង់ថា បងអាចអធិប្បាយ
ក្នុងគ្រប់ព្រះវិហារ
32:11 - 32:13

ពីកន្លែងនេះដល់តំបន់ហ្វលុរីដា។
32:13 - 32:15

កប់ខ្ញុំនៅឡូ ហាមផទុន ក្បែរ
ព្រៃឈើមេផុលរបស់ខ្ញុំ។
32:15 - 32:17

ពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ
ក៏នៅមិនអាចគ្រប់តម្រូវការដែរ។
32:17 - 32:20

ហើយកុំភ្លេចថាត្រូវ
ផ្គត់ផ្គង់ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ
32:20 - 32:22

រហូតដល់ថ្ងៃជំនុំជម្រះ។
32:22 - 32:24

ដូចនេះ ជំហៀនបន្ទាប់គឺពង្រីកដោយការបោះពុម្ព។
32:24 - 32:26

ការបោះពុម្ពនេះមិនត្រឹមតែឮដោយត្រចៀកមួយគូរទេ
32:26 - 32:28

ប៉ុន្តែភ្នែករាប់មិនអស់
នឹងបានឃើញទំព័រនីមួយៗ។
32:28 - 32:30

យើងនឹងបង្កើនសំឡេងរបស់បង។
32:30 - 32:32

ហើយកុំនិយាយ “ខ្ញុំជាកសិករដ៏សាមញ្ញមួយ”
32:32 - 32:34

ប៉ុន្តែខ្ញុំជាកសិករសាមញ្ញម្នាក់មែន។
32:34 - 32:36

ដែលសុំជំនួយ!
32:36 - 32:39

ខ្ញុំមិនបានគិតថាវានឹងទៅជាបែបនេះទេ។
32:39 - 32:43

អ្នកកាសែតបានប្រមាថគ្រប់បែបយ៉ាង
ពីកិច្ចការដែលបងបានធ្វើ។
32:43 - 32:44

ឥលូវនេះយើងនឹងឆ្លើយតបទៅវិញ។
32:44 - 32:47

ប៉ុន្តែលក្ខខ័ណ្ឌខ្លួនយើង។
32:47 - 32:49

ខ្ញុំជាបុរសដែលចាស់និងហត់ម្នាក់។
32:49 - 32:51

ហើយខ្ញុំជាម្ចាស់រោងពុម្ព
កាសែតដែរ។
32:51 - 32:55

២០ មិនា ១៨៤០
33:00 - 33:03

“និមិត្តសញ្ញានៃពេលវេលា"
33:12 - 33:13

មើល!
33:13 - 33:15

កន្លែងនេះសរសេរពីសារដែលបា៉តែងនិយាយ
33:15 - 33:21

- ខ្ញុំសូមមើលដែរ។ -
“អំណួតតែងតែមកមុនការធ្លាក់។”
33:21 - 33:25

យើងមិនគួរអោយក្បាលរបស់យើង
ហើមដោយគិតថាយើងសំខាន់ទេ។
33:25 - 33:28

ពាក្យនឹងចេញពីព្រះគម្ពីរមែនឬ?
33:28 - 33:35

នេះជាពាក្យពីម្ដាយឯង។
33:38 - 33:43

“គឺដរាបដល់បានកន្លង២៣០០ព្រឹកនឹងល្ងាចទៅ ,
33:43 - 33:46

“នោះទើបទីបរិសុទ្ធនឹងស្អាតឡើងវិញ។ "
34:02 - 34:06

លោកមីលលឺនឹងអ្នកដែលស្ដាប់តាមគាត់
34:06 - 34:09

កំពុងតែរងការបោកដ៏ធំមួយ។
34:10 - 34:15

ពួកគេអះអាងថាព្រះេយស៊ូនឹងយាង
មកនៅថ្ងៃដែលបានកំណត់មួយ។
34:16 - 34:17

ពិតមែន ហើយក៏មិនមែនជាលើកដំបូងដែរ
34:17 - 34:22

ដែលចុងបញ្ចប់នៃផែនដីត្រូវបាន
ទាយទុកដោយមនុស្សភ្លីភ្លើ។
34:22 - 34:24

ក៏មិនមែនលើកចុងក្រោយដែរ។
34:24 - 34:28

ខ្ញុំខ្លាចថា ថ្ងៃនោះផុតទៅ
34:28 - 34:32

នឹងមានសំឡេងស្រែកពីអ្នកដែលមិន
ជឿថាយើងមិនមានភាពស្មោះត្រង់ទេ ...
34:33 - 34:36

... ហើយនិងនាំជាច្រើនអ្នកអោយបាត់បង់។
34:36 - 34:42

មើលចុះ ចុងបញ្ចប់នៃផែនដីនឹងមិន
មកដល់នៅក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំខ្លីនេះទេ។
34:42 - 34:45

ទេ។ ប៉ុន្តែនឹងបញ្ចប់មែន។
34:45 - 34:48

ហើយពេលនោះមកដល់ ...
34:48 - 34:52

... តើអ្នកត្រៀមខ្លួនហើយឬនៅអ្នកមានបាបអើយ?
34:52 - 34:56

តើអ្នកនឹងអាចឈរ នៅមុខព្រះដ៏បរិសុទ្ធ
នៅពេលទ្រង់មានព្រះទ័យក្រោធឬ
34:56 - 35:00

ពេលដែលទ្រង់មើលអំពើដែលអ្នកកំពុងតែលាក់
35:00 - 35:06

ហើយស្រែកថា “ចេញអោយឆ្ងាយពីអញ
អ្នកដែលធ្វើបាបទាំងឡាយអើយ!"
35:06 - 35:10

រួចភ្លើងនៃឋាននរកនឹងចាប់ផ្ដើម
ឡើងនៅក្បែរកែងជើង
35:10 - 35:11

នៃពួកដែលបានបង្វែរខ្លួន
35:11 - 35:15

ទៅតាមគំនិតរបស់លោកមីលលឺ។
35:16 - 35:22

អូរ វានឹងកាន់តែក្តៅជាងនេះសម្រាប់គាត់។
35:26 - 35:29

សូមអត់ទោសអំពើបាបដែលខ្ញុំបានធ្វើ
ទាស់នឹងព្រះនាមទ្រង់
35:29 - 35:31

ហើយសង្គ្រោះខ្ញុំពីអំណាចអាក្រក់ផង។
35:31 - 35:33

តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យបានរួច
ជីវិតពិតប្រាកដ?
35:33 - 35:35

ម៉ាក់!
35:35 - 35:37

សូមមានសេចក្ដីមេត្តា។
35:37 - 35:39

សូមមានក្ដីមេត្តាចំពោះចិត្ត
អាក្រក់ខ្ញុំ។
35:39 - 35:43

សូមទ្រង់អត់ទោសអំពើទុច្ចរឹតរបស់ខ្ញុំដែល
ទាស់នឹងព្រះនាមទ្រង់។ សូមអត់ទោសខ្ញុំផង។
35:43 - 35:45

តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីបានសង្គ្រោះ
ពិតប្រាកដ?
35:45 - 35:50

អេល្លែន កូនសម្លាញ់អើយ មានរឿងអ្វី? រឿងអីទៅ?
35:52 - 35:56

ចុះបើសិនជាខ្ញុំត្រូវគេនាំអោយវង្វេង ម៉ាក់?
35:56 - 35:57

ហេតុអ្វីឯងនិយាយបែបនេះ?
35:58 - 36:00

ខ្ញុំភ័យណាស់។
36:00 - 36:04

ម៉ាក់ លោកគ្រូអធិប្បាយបាននិយាយ
អាក្រក់ជាច្រើនពីលោកមីលលឺ។
36:04 - 36:07

កុំស្តាប់រឿងនោះអី។
36:07 - 36:12

ប៉ុន្តែខ្ញុំបានឮ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានឮដែរ!
36:12 - 36:15

យើងកំពុងនៅក្នុងកន្លែងថ្វាយបង្គំ។
36:15 - 36:19

គឺគ្មានការលួងលោមចិត្តនៅទីនោះទេ។
36:20 - 36:21

ដល់ពេលកេងហើយ។
36:21 - 36:22

មក។
36:22 - 36:25

(ក្អក)
36:27 - 36:32

ម៉ាក់របស់អ្នកបាននិយាយថាអ្នកមិន
សប្បាយចិត្តជាខ្លាំងកាលពីយប់មិញ។
36:33 - 36:35

ខ្ញុំភ័យខ្លាចជាខ្លាំង។
36:36 - 36:40

បង ស្តុកមា៉ន ខ្ញុំដឹងថាបងជឿលើការ
បង្រៀនរបស់លោកមីលលឺ។
36:40 - 36:42

បាទ ខ្ញុំជឿមែន។
36:42 - 36:47

គ្រូគង្វាលមេតូដីសជាច្រើន ក៏ជឿដែរ។
36:48 - 36:50

លោកមីលលឺចែកចាយសេចក្ដី
សង្ឃឹមក្នុងការយាងមកវិញ
36:50 - 36:52

ភាពបន្ទាន់របស់គាត់ បង្ហាញ
អារម្មណ៍ពិតដោយក្ដីស្រឡាញ់។
36:52 - 36:54

តែពេលនេះខ្ញុំឮគ្រូគង្វាល
36:54 - 36:57

និយាយត្រឹមតែពីការឆេះនៅក្នុងភ្លើងរហូត។
36:57 - 37:00

តើខ្ញុំមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមកពីណាទៅ ...
37:00 - 37:02

... សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា
37:02 - 37:06

បើសិនព្រះបិតានៅឋានសួគ៌ជាអ្នកប្រើអំណាច
ផ្ដាច់ការ សប្បាយក្នុងការធ្វើទារុណកម្មរហូត។
37:06 - 37:08

ការឈឺចិត្តខ្លាំងរបស់អ្នក
37:08 - 37:11

បង្ហាញថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
កំពុងធ្វើការក្នុងចិត្តអ្នក។
37:11 - 37:15

ព្រះរបស់យើងមិនសប្បាយចិត្តក្នុងការ
បំផ្លាញយើងទេ។
37:16 - 37:21

ក៏មិនមែនជាធម្មជាតិរបស់ទ្រង់ក្នុងការកាត់
ទោសឡើយ តែដើម្បីស្វែងរកអ្នកដែលបាត់បង់។
37:21 - 37:24

ខ្ញុំអាចប្រាកដពីរឿងនេះបែបណាទៅ?
37:24 - 37:27

មានសេរីភាពឡើង េអល្លែនអើយ។
37:27 - 37:29

មានសេរីភាព ទុកចិត្តព្រះយេស៊ូទៅ។
37:29 - 37:35

ពីព្រោះទ្រង់នឹងមិនភ្លេចអ្នកដែលកំពុងរក
ទ្រង់ដោយស្មោះឡើយ។
37:40 - 37:42

អរគុណហើយ បងស្តុកមា៉ន។
37:42 - 37:44

កំុអរគុណខ្ញុំអី េអល្លែន។
37:44 - 37:47

អរគុណព្រះជាម្ចាស់ព្រះេយសូ៊វិញ។
37:47 - 37:53

ហើយចែកចាយសារនៃការយាងមកវិញនេះជាមួយអ្នកឯទៀត។
37:55 - 37:56

(ក្អក)
37:57 - 38:01

លោកចាស់ទុំហែម្ស ហើយនិងបងមីលលឺបាន
ប្រកាសធ្វើការប្រជុំមួយនៅបុសតុន។
38:09 - 38:12

លោកចាស់ទុំហែម្ស ដឹងទេថាប៉ាកំពុងឈឺ?
38:12 - 38:16

យើងផ្ញើរសំបុត្រទៅគាត់មួយហើយ។
38:16 - 38:18

សួស្ដីមិត្ត!
38:18 - 38:19

(ហែម្សកំពុងតែសើច)
38:19 - 38:22

គាត់គួរតែដឹង។
38:31 - 38:32

យូសេ្វ គាត់ធ្វើដំណើរមិនបានទេ។
38:32 - 38:34

ធ្វើដំណើរមិនបាន!
38:34 - 38:35

ទេ។ ទេ ទេ។ ពិតជាមិនអាច។
38:35 - 38:39

គ្រុនពោះវៀនគឺធ្ងន់ធ្ងរ។ វាជាជំនឿធ្ងន់ណាស់។
38:39 - 38:43

ខ្ញុំដឹងថាអ្នកទាំងពីរបាន ... រៀបចំយ៉ាងយក
ចិត្តទុកដាក់សម្រាប់គម្រោងនេះ។
38:43 - 38:46

គឺជាលើកដំបូងហើយដែលយើងទាំង
អស់គ្នានឹងនៅកន្លែងតែមួយ ,
38:46 - 38:47

ដោយមានគោលបំនងតែមួយ -
38:47 - 38:50

គឺពួកបាប់ទីស្ទ មេតូដីស្ទ ប្រេសបីធើរីអិន -
38:50 - 38:52

ពួកគាត់ដឹងថាការយាងមកវិញនេះគឺជិតដល់មែនហើយ។
38:53 - 38:55

ដូច្នេះ អ្នកនឹងទៅជួបពួកគេ។
38:55 - 39:01

រួចអ្នកនឹងវិលមកប្រាប់វីលលឹមពីការប្រជុំនោះ។
39:01 - 39:05

ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ជួបគាត់ដើម្បីលើក
ទឹកចិត្តគាត់។
39:05 - 39:06

បានទេ?
39:06 - 39:11

(ដកដង្ហើមធំ)
39:11 - 39:15

(សូរថ្ងូរមកពីវីលលឹម)
39:16 - 39:18

សួស្ដីសម្លាញ់។ អ្នកសុខសប្បាយទេថ្ងៃនេះ?
39:19 - 39:24

(ថ្ងូរ) មើលទៅដូចជាមិនធូរសោះ។
39:26 - 39:28

ដូចនេះ ...
39:28 - 39:35

... ខ្ញុំនឹងទុកអ្នកទាំងពីរ ...
មានពេលបន្តិចចុះ។
39:36 - 39:39

ប៉ុន្តែយូស្វេ តែប៉ុន្មាននាទីបុណ្ណោះ។
39:39 - 39:41

គាត់មិនអាចទទួលភ្ញៀវយូរទេ។
39:41 - 39:42

បាទ។ ប្រាកដហើយ!
39:48 - 39:50

(ការបិទទ្វារ)
39:50 - 39:52

បងប្រាកដទេ ថាមិនអាចជិះរទេះបាន?
39:52 - 39:55

ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រែអស្ចារ្យ សម្រាប់បងនៅ
ខាងក្រោយ ដែលមានភួយក្រាស់ៗ
39:55 - 39:56

- អត់ទេ ហើយខ្យល់បរិសុទ្ធនឹង ...
39:56 - 39:57

អត់ទេ យូស្វេ។
39:57 - 39:59

មនុស្សអាចមកជួបបងក្នុងកិច្ចប្រជុំ។
39:59 - 40:01

ខ្ញុំគិត យើងអាចរៀបកន្លែងមួយ
40:01 - 40:03

អត់ទេ យូស្វេ បញ្ហានេះធំជាងមនុស្សម្នាក់។
40:03 - 40:04

(ក្អក)
40:04 - 40:08

នេះជាអំណាចនៃព្រះ។ គ្រូគង្វាលជាច្រើន
នាក់បានភ្ញាក់ឡើងហើយ។
40:08 - 40:10

អ្នកមិនត្រូវការខ្ញុំទេ។
40:13 - 40:14

បាទ។
40:15 - 40:21

ពិតមែន។ ... បងនិយាយត្រូវហើយ។
40:21 - 40:24

ខ្ញុំនឹងអធិស្ឋានអោយអ្នក។
40:24 - 40:26

អរគុណ។
40:33 - 40:35

បងពិតជាប្រាកដទេ ...?!
40:35 - 40:37

ទៅ! ទៅចុះ!
40:37 - 40:40

(ក្អក)
40:40 - 40:42

(សូរថ្ងូរ)
40:46 - 40:52

កិច្ចប្រជុំទីមួយរបស់ក្រុម
មីលឺរ៉ែត បុសតុន ១៣ តុលា ១៨៤០
40:53 - 40:54

អូរ!
40:55 - 40:58

យូស៉ែប បេត្ស អស្ចារ្យ មែន
40:58 - 41:01

- យូរបុណ្ណាហើយ? - យូរពេកហើយ
បងហែម្ស។ យូរណាស់។
41:01 - 41:03

ខ្ញុំឮច្រើនពីស្នាដៃ
របស់អ្នកទាក់ទងនឹងការចេះប្រមាណ
41:03 - 41:05

ជាមួយនឹងក្រុមទំនាក់ទំនងគ្រិស្តទាន។
41:05 - 41:07

តែអ្នកបានធ្វើអោយឈ្មោះអ្នកកាន់តែល្បី
41:07 - 41:09

ដោយនិយាយអំពីភាពអាក្រក់នៃទាសភាពផងដែរ។
41:09 - 41:12

ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើសាមញ្ញមួយ យូស្វេ
អើយ។ ព្រះមានបន្ទូលហើយខ្ញុំធ្វើតាម។
41:12 - 41:15

ទោះយ៉ាងណា កិត្តិនាមរបស់អ្នកសមនឹងទទួលមែន។
41:15 - 41:16

តើពិតមែនទេ?
41:16 - 41:18

ដែលថាបងមីលលឺមិនអាចមកបាន?
41:18 - 41:21

មែន។ គឺ គ្រុនពោះវៀន។
41:21 - 41:22

គួរអោយអាណិតណាស់។
41:22 - 41:26

អូរ អូរ លោកបេត្ស ខ្ញុំសូមនែនាំអោយ
ស្គាល់ ហាយរឹម អេតសុន?
41:26 - 41:29

អាស អ្នកប្រហែលស្គាល់បងអេតសុន
តាមគ្រូគង្វាលហ្វីនី។
41:29 - 41:30

អូរ បាទ។
41:30 - 41:33

ការងារទាក់ទងនឹងការចេះប្រមាណ
និងការបំបាត់ទាសភាពរបស់បងហ្វីនី
41:33 - 41:34

ពិតជាល្បីមែន។
41:34 - 41:37

រីករាយដែលបានស្គាល់អ្នក។ នេះជា
លោកអូវេន ក្រូសីអឺ។
41:37 - 41:41

រីករាយដែលបានស្គាល់អ្នក។
41:41 - 41:42

ខ្ញុំតាមដានគំនិតរបស់លោកមីលឺ
41:42 - 41:44

តាំងពីខ្ញុំបានលឺគាត់និយាយ
នៅ ញូបេតហ្វួតឆ្នាំមុន។
41:44 - 41:46

ជានាយនាវា ខ្ញុំដើរជុំវិញពិភពលោក។
41:46 - 41:49

ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះខ្ញុំទៅឆ្ងាយជាងការឆ្លង
សមុទ្រទៅទៀត។
41:49 - 41:51

ខ្ញុំប្តេជ្ញា បម្រើដល់សារការយាងមកវិញនេះ។
41:51 - 41:53

ខ្ញុំក៏មានការត្រាស់ហៅនេះដែរ។
41:53 - 41:55

ខ្ញុំក៏ដូចគ្នា។
41:55 - 41:57

បងឈ្មោះអីដែរ? បងមកពីណាវិញ?
41:57 - 41:58

បាទ ខ្ញុំឈ្មោះសាំយូអែល ស្នូរ។
41:58 - 42:01

ខ្ញុំធ្វើការអោយអ្នកស្រាវជ្រាវ
នៅទីក្រុងបុសតុននេះឯង។
42:01 - 42:03

អ្នកមកដើម្បីធ្វើវីភាគសំណេរទេដឹង?
42:03 - 42:04

អូរ អត់ទេលោក។
42:04 - 42:07

ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា ពីដំបូងខ្ញុំពិតជា
មានការសង្ស័យមែន។
42:07 - 42:09

តែខ្ញុំបានសិក្សាគំនិតរបស់មីលលឺ
42:09 - 42:12

ហើយខ្ញុំជឿថាគំនិតទាំងនោះមាន
ការពិតដ៏អស្ចារ្យ។
42:12 - 42:13

អាស!
42:13 - 42:14

(ការសើច)
42:14 - 42:18

កិច្ចប្រជុំបញ្ចប់ហើយ តែខ្ញុំនៅតែឃើញ
ការពិភាក្សាគ្នាតទៀត!
42:18 - 42:21

ខ្ញុំទើបប្រាប់បុរសទាំងនេះថា ខ្ញុំប្តេជ្ញា
ទាំងស្រុងដល់កិច្ចការព្រះ។
42:21 - 42:23

ខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាខ្លាំងដែលឮរឿងនេះ។
42:23 - 42:25

ខ្ញុំនឹងប្រាប់រឿងនេះដល់បង
មីលលឺពេលខ្ញុំជួបគាត់។
42:25 - 42:27

អ្នកអាចប្រាប់គាត់ដែរថា ខ្ញុំនឹងប្រើលុយ
42:27 - 42:28

ចែកចាយសារការយាងមកវិញនេះ។
42:28 - 42:32

អូរ នេះពិតជារឿងល្អមែន! (ការសើច)
42:34 - 42:36

ខ្ញុំថានឹងឈរពីក្រោយលោកមីលលឺ
នឹងការងាររបស់គាត់
42:36 - 42:38

មិនមែនបង្កើតព្រះវិហារថ្មីទេ
42:38 - 42:40

តែប្រកាសថា ការយាងមកជាលើកទីពីរនេះជិតដល់ហើយ។
42:40 - 42:45

(ការជជែកគ្នាដែលមិនសូវច្បាស់បន្តទៀត)
42:48 - 42:50

តើកិច្ចប្រជុំជោគជ័យទេ?
42:50 - 42:54

មានគេមកពីម៉េន ទីក្រុងញូយួក
កុននិកធីកាត់ វឺមុន
42:54 - 42:56

នូ ហេមផសឺ កោះរូ៉ត!
42:56 - 42:58

មានការចែកចាយគំនិតជាច្រើន!
42:58 - 43:03

គឺជាការប្លាស់ប្ដូរគំនិតទៅវិញទៅ
មកនឹងការរំភើបផងដែរ!
43:03 - 43:05

មានមនុស្សជាច្រើនសន្យាថា
នឹងផ្តល់លុយជាជំនួយដែរ។
43:05 - 43:07

ហើយសិងថាយើងនឹងធ្វើបែបនេះភ្លាមៗម្ដងទៀត។
43:07 - 43:11

លើកក្រោយនេះបងនឹងចូលរួម ជាមួយ
លោកយូែស៉ប បេត្សដែរ។
43:11 - 43:14

បេត្ស ខ្ញុំចាំថាធ្លាប់ជួបគាត់ពីឆ្នាំមុន។
43:14 - 43:16

ជាបុរសខ្ពស់ម្នាក់។
គាត់ក៏មិនប្រើថ្នាំជក់ដែរ។
43:16 - 43:20

កាល់នោះខ្ញុំគិតថាគាត់ ... ចម្លែក។
43:20 - 43:24

គាត់អញ្ចឹងមែន ប៉ុន្តែគាត់ក៏សំខាន់
ណាស់សម្រាប់យើង!
43:24 - 43:27

យើងមានធនធានហើយ!
43:27 - 43:30

ទីក្រុងច្រើនទៀត! ការបោះពុម្ពថែមទៀត!
43:30 - 43:34

ពាក្យរបស់អ្នកនឹងបះពាល់មនុស្សជាច្រើន។
43:34 - 43:37

យូស្វេសូមចាំថា
43:37 - 43:40

នេះមិនមែនការងារយើងទេ - តែជារបស់ព្រះ។
43:40 - 43:42

មែនហើយ។
43:43 - 43:47

(តន្ត្រីដែលលើកទឹកចិត្ត)
43:49 - 43:53

“និមិត្តសញ្ញានៃពេលវេលា"
“ការប្រាប់អោយដឹងពីភាពមានអំណរ”
43:53 - 43:56

“ការដាស់តឿនសម្រាប់ភីឡាដេលភា”
"និមិត្តសញ្ញានៃពេលវេលា"
43:57 - 44:01

“សម្រែកពេលយប់ពីទិសខាងដ្បូង!"
44:02 - 44:06

“កាលប្បវត្តិនៃការយាងមកវិញ"
44:10 - 44:14

កញ្ញា ១៨៤៣
44:14 - 44:15

ឥលូវនេះ … ប្រហែលដល់ពេល។
44:15 - 44:17

អឹម។
44:17 - 44:19

(ការនិយាយខ្សឹបៗ) យើងសម្របសម្រួលមិនបានទេ។
44:36 - 44:41

សំដីលោកមីលលឺនឹងអ្នកតាមគាត់គឺមិនពិតទេ។
44:42 - 44:45

អ្នកដែលទាក់ចិត្តដោយអណ្ដាតផ្អែមរបស់គាត់
44:45 - 44:48

គ្មានកន្លែងនៅក្នុងអាគារថ្វាយបង្គំនេះទេ។
44:51 - 44:53

ដូចនេះ ...
44:53 - 44:56

... នៅក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះ អ្នក
44:56 - 45:00

ត្រូវលះបង់គំនិតហួសហេតុទាំងនេះទៅ។
45:00 - 45:02

បើអ្នកមិនធ្វើ ...
45:03 - 45:08

... កន្លែងអធិស្ឋាននេះនឹងមិន
ស្វាគមន៍អ្នកទៀតទេ។
45:20 - 45:23

អ្នកប្រហែលគិតថា អ្នកកំពុងក្រវែងយើងចោល។
45:23 - 45:25

តែការស្វែងយល់របស់មីលលឺ
នៃការយាងមកឆាប់ៗរបស់ព្រះគ្រិស្ត
45:25 - 45:28

មិនអាចបដិសេធបានឡើយ។
45:28 - 45:33

យើងត្រូវដើរតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ
ជាងបទបញ្ជារបស់មនុស្ស។
45:34 - 45:38

យើងនឹងមិនលាក់បាំងដំណឹងដ៏ល្អនេះឡើយ។
45:38 - 45:41

ហើយបើសិន យើងត្រូវចាកចេញមែន ...
45:41 - 45:43

... នោះយើងនឹងទៅ។
45:44 - 45:49

គ្រួសារខ្ញុំមានអំណរហួសថ្លែងពីសង្ឃឹម
ក្នុងការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត។
45:49 - 45:52

យើងស្គាល់ក្ដីស្រឡាញ់ ក្ដី
ស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូ។
45:52 - 45:57

នេះ ... នេះជាអ្វីដែលលើកយើងឡើង
ត្រកងយើងទៅមុខ។
46:02 - 46:04

ក៏នឹងនាំយើងដល់ទីលំនៅដែរ។
46:14 - 46:17

គេនិយាយដាក់យើងបែបនេះយ៉ាងម៉េចបាន?
46:19 - 46:24

យើងមិនអាចអោយផ្លែប៉ោមខូច
មួយបំផ្លាញផ្លែផ្សេងបានទេ។
46:25 - 46:30

យើងនឹងប្រកាស ដកខ្លួនគេពីសមាគមព្រះវិហារ
របស់យើងនៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ។
46:30 - 46:32

ពួកគេនឹងជាគំរូមួយ។
46:32 - 46:36

យើងត្រូវគោរពទំនៀមទំលាប់របស់យើង។
46:40 - 46:42

វា៉សីញតោន នូ ហេមផសឺ ១៨៤៣
46:42 - 46:44

នៅក្នុងថ្ងៃបរិសុទ្ធនេះ ,
46:44 - 46:46

ខ្ញុំសូមទុកអោយអ្នកនៅសំណើមួយ
46:46 - 46:49

គឺអោយស្រឡាញ់ព្រះជា
ម្ចាស់របស់អ្នកអស់អំពីចិត្ត
46:49 - 46:52

គឺត្រូវធ្វើតាមគ្រប់ទាំងបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់
46:52 - 46:55

ហើយគោរពទ្រង់ដោយរក្សាថ្ងៃសាបាត៍
របស់ទ្រង់អោយបរិសុទ្ធ។
46:55 - 46:57

អាម៉ែន។
46:58 - 47:00

ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយគាត់។
47:00 - 47:02

ម៉ាក់ ...
47:02 - 47:04

ម៉ាក់ កុំអី។
47:04 - 47:07

លុះត្រាតែម៉ាក់ចាំបាច់។ ប៉ុន្តែយើងទើប
តែមកទីនេះទេ។
47:07 - 47:08

ខ្ញុំ ...
47:08 - 47:10

សូមចាំថាយើងជាអ្នកក្រៅ។
47:10 - 47:13

ចាស់ទុំ វាលលឺ នឹងចាប់អារម្មណ៍
លើអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយ។
47:13 - 47:14

កុំអី ...
47:18 - 47:20

អត់ទោសលោក។ អត់ទោស។
47:20 - 47:22

ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយលោកជាពិសេស។
47:22 - 47:24

ពីគ្រឹត្តវិន័យមួយដែលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ...
47:25 - 47:27

ខ្ញុំបានផ្តោតអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង
ពិសេសទៅលើថ្ងៃសាបាត៍។
47:27 - 47:30

- បាទ។ បងប្រេសតុន។ ផ្អែកលើព្រះគម្ពីរ ...
47:30 - 47:33

(ភ្លេងបានលេងពីលើការសន្ទនា)
47:38 - 47:40

គាត់បានស្តាប់អ្វីដែលម៉ាក់ប្រាប់។
47:40 - 47:42

គាត់ពិតជាស្តាប់មែន។
47:42 - 47:44

ចុះគាត់នឹងប្តូរថ្ងៃថ្វាយបង្គំ
ពីថ្ងៃអាទិត្យទៅថ្ងៃសៅរ៍
47:44 - 47:46

ដូចគ្រឹត្តវិន័យប្រាប់ ទេ?
47:47 - 47:49

គាត់ចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងអ្វីដែល
យើងចែកចាយពីគម្ពីរ។
47:49 - 47:51

មានន័យថា ...?
47:51 - 47:54

គាត់បានសន្យាថានឹងផ្ដោតគំនិតលើរឿងនេះ
ហើយក៏ចង់ស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត
47:54 - 47:56

អរុណសួស្ដី បងប្រេសតុន។
- ... លើគំនិតនឹងផងដែរ។
47:56 - 47:57

សួស្ដី។
47:57 - 48:02

ដោយនិយាយបែបនេះ ម៉ាក់ចង់ថាម៉ាក់
ឈ្នះហើយមែនទេ?
48:06 - 48:09

ថ្ងៃសៅរ៍ ...
48:09 - 48:11

... គឺជាថ្ងៃទីប្រាំពីរនៃសប្ដាហ៍។
48:11 - 48:12

គឺជាសាបាត៍របស់ព្រះ។
48:12 - 48:14

គឺអញ្ចឹងមែន។
48:14 - 48:18

ម៉ាក់!
48:18 - 48:19

មានអ្នកខ្លះជឿ
48:19 - 48:21

ថាការរង់ចាំការយាងមកនឹងថ្ងៃជំនុំជម្រះ
48:21 - 48:24

គឺសំខាន់ជាងការថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃណាទៅទៀត។
48:24 - 48:25

អរុណសួស្ដី អ្នកទាំងពីរ។
48:27 - 48:29

ប្រហែលថ្ងៃនោះមិនសូវសំខាន់នៅពេលខាងមុខ។
48:29 - 48:31

ម៉ាក់បានដាំគ្រាប់ពូជមួយ។
48:31 - 48:34

ក្នុងនាមជាអ្នកគ្រូ កូនសម្លាញ់
លើសពីអ្នកដទៃទៀត
48:34 - 48:37

កូនគួរយល់ពីរបៀបដែលចំណេះដឹងដុះឡើង។
48:37 - 48:41

ព្រះយេស៊ូនឹងយាងមក
48:44 - 48:48

អិកអីទ័រ នូ ហេមផសឺ - ១២ សីហា ១៨៤៤
48:48 - 48:50

សូមអានទាំងអស់គ្នា!
48:50 - 48:52

អានពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
48:52 - 48:54

អានព័ត៌មានថ្មីៗពីការយាង
មកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
48:54 - 48:56

បន្លែ!
48:56 - 48:59

ខ្ញុំយកមួយកូនប្រុស។
49:14 - 49:18

តាមពិតទៅ បងគួរតែអរគុណគេ។
ខ្ញុំដូចជាសង្ហាណាស់។
49:22 - 49:26

ហេតុអ្វីបានគេចូលចិត្តធ្វើឲ្យ
ខ្ញុំធាត់ម៉្លេះ?
49:26 - 49:30

ដូច្នេះ អ្នកគិតថាមានមនុស្ស
ប៉ុន្មានអ្នកនឹងមក?
49:30 - 49:32

នេះជាតង់ធំបំផុតដែលបានសាងឡើងលើទឹកដីអាមេរីក!
49:32 - 49:34

គឺពង្រីកឡើងអោយមាន ៦០០០កៅអី!
49:34 - 49:37

គេកំពុងតែមក ហើយច្រើនទៀត!
49:37 - 49:39

តង់ធំសំបើម។ មានអីទៀត?
49:39 - 49:41

ខ្ញុំជាមនុស្សចុងក្រោយក្នុងលោកដែលឃើញការនេះ។
49:41 - 49:43

បងជាម្នាក់ក្នុងក្រុមដំបូង។
49:43 - 49:44

យើងគួរតែទៅហើយ។
49:44 - 49:48

មានការប្រជំុតូចមួយកំពុងកើតឡើង។
ខ្ញុំចង់ឈប់នៅទីនោះមុនសិន។
49:48 - 49:51

ប៉ុន្តែតង់ធំនោះ! យើងតម្រូវអោយនៅទីនោះ។
49:51 - 49:53

យូស្វេ ផែនដីទាំងមូលកំពុងពេញដោយការរំពឹងទុក។
49:53 - 49:56

មិនមែនគ្រប់ទាំងអស់ ទៅតាមគម្រោងជាក់លាក់ទេ។
49:56 - 49:58

ខ្ញុំប្រាប់បងបេត្សថា
ខ្ញុំនឹងចូលរួមជាមួយគាត់។
49:58 - 50:00

ប៉ុន្តែ ...
50:00 - 50:04

... គាត់គួរតែនៅក្នុងតង់ធំនោះដែរ!
50:08 - 50:10

វ៉ូ វ៉ូ!
50:10 - 50:11

ខ្ញុំកំពុងរកយូស៉ែប បេត្ស។
50:11 - 50:13

តើខ្ញុំអាចរកអង់ប្រជុំនៅទីណាដែរ?
50:13 - 50:16

នៅទីនោះ។
50:16 - 50:19

ពិតមែន - ឆ្នាំ ១៨៤៣បានកន្លងផុតហើយ។
50:19 - 50:21

មនុស្សជាច្រើនកំពុងតែរសាប់រសល់។
50:21 - 50:23

បងប្អូនសួរថា ហេតុអ្វីព្រះសង្គ្រោះ
យើងមិនទាន់មក
50:23 - 50:26

ក៏ចង់ដឹងថាក្តីសង្ឃឹមដ៏មានពររបស់យើង
នឹងកើតឡើងនៅពេលណា?
50:26 - 50:28

ខ្ញុំត្រឹមតែអាចប្រាប់ថាក្នុងពេលនេះ
50:28 - 50:31

េសចក្តីជំនឿរបស់យើងកំពុងត្រូវបានសាកល្បង។
50:31 - 50:33

កាលខ្ញុំជានាយនាវាមួយដែលនៅកណ្ដាលសមុទ្រ
50:33 - 50:36

យើងមិនបានទម្លាក់ខ្លួនចូលទៅក្នុងសមុទ្រ
ដោយកំហឹងក្នុងពេលមានខ្យល់ព្យុះទេ។
50:36 - 50:37

ទេ។
50:37 - 50:40

យើងបានតោងជាប់នឹងខ្សែពួរ។
50:40 - 50:43

យើងបានស្រែកថា : “ដៃទាំងអស់មកលើនាវា”
50:43 - 50:46

ពេលនេះក៏ដោយ បងប្អូនអើយ
កុំអោយយើងបាក់ទឹកចិត្តឡើយ
50:46 - 50:49

តែខំប្រឹងទេ្វដងទៀត។
50:49 - 50:52

កូនកំលោះនឹងមក។
50:52 - 50:55

ការតស៊ូរបស់យើងមិនមែនឥតបានការឡើយ។
50:55 - 50:57

មែន យើងបានសង្ឃឹមថា
ពេលនេះថ្ងៃដ៏មានពររបស់យើង ...
50:57 - 50:59

- (សេះមកជិតដល់) - ... នឹងបានមកដល់ហើយ។
50:59 - 51:03

... ហើយពេលវេលាចុងក្រោយ
នេះជាពេលដ៏មានតម្លៃបំផុត។
51:03 - 51:08

(អ្នកមើលពីចម្ងាយនិយាយគ្នាស្ងាត់ៗ)
51:10 - 51:13

ខ្ញុំមានដំណឹង។
51:13 - 51:17

សូមឲ្យបងខ្ញុំនិយាយសិន។ គាត់មកនេះ
ដោយមានដំណឹងសម្រាប់យើង។
51:17 - 51:18

(ការនិយាយខ្សឹបៗ)
51:18 - 51:21

បងស្នូរ មានដំណឹងពិតសម្រាប់
យើងពីព្រះជាម្ចាស់។
51:21 - 51:23

ឲ្យគាត់មកហើយនិយាយសារគាត់ចុះ។
51:23 - 51:26

សូមអញ្ជើញ ...
51:30 - 51:33

ព្រះដ៏មានពររបស់យើងបានសន្យានឹងយើង ...
51:33 - 51:35

... ថាទ្រង់នឹងយាងមកវិញ ...
51:35 - 51:40

... ដើម្បីនឹងយករាស្រ្តរបស់ទ្រង់ទៅឯទ្រង់។
51:40 - 51:41

ដូចនេះ កាលដែលព្រះយេស៊ូមកលើកដំបូង ,
51:41 - 51:44

ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា
51:44 - 51:48

“ពេលវេលាបានសម្រេចហើយ"
51:48 - 51:49

តើពេលវេលាណាទៅដែលបានសម្រេច?
51:49 - 51:51

ពេលក្នុងបទទំនាយ!
51:51 - 51:53

ពិតណាស់។ ពិតណាស់។
51:53 - 51:59

អ្នកប្រវត្តិសាស្ត្របញ្ជាក់ថា ព្រះគ្រិស្ត
សុគតក្នុងពេលនិទាយរដូវនៃគ្រិស្តសករាជ្រ ៣១,
51:59 - 52:03

គឺចំកណ្ដាលសប្ដាហ៍ទី៧០របស់លោកដានីយ៉ែល។
52:03 - 52:05

ដូចនេះ ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា
52:05 - 52:08

ពេលនិទាយរដូរនេះ ក៏ជាពេលបុណ្យរំលងដែរ។
52:08 - 52:13

ថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាបគឺត្រូវមកដល់
នៅក្នុងពេលសរទរដូវ។
52:13 - 52:17

ហើយតើសំដេចសង្ឃធ្វើអ្វី
នៅថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាប?
52:17 - 52:19

សំអាតទីបរិសុទ្ធ។
52:19 - 52:20

មែនហើយ។
52:20 - 52:22

អរគុណ លោកវ៉ែត៍។
52:22 - 52:25

គាត់បានសំអាតទីបរិសុទ្ធ!
52:25 - 52:27

ដូចនេះ តើយើងគួរតែសន្និដ្ឋានថា
52:27 - 52:30

ទ្រង់នឹងយាងមកសំអាតទីបរិសុទ្ធ
52:30 - 52:32

ចំថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាបនេះដែរទេ?
52:32 - 52:33

- បាទ! - (ការនិយាយខ្សឹបៗ)
52:33 - 52:35

គម្ពីរលេវីវិន័យប្រាប់ថាថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាប
52:35 - 52:38

គឺត្រូវនឹងថ្ងៃទី១០ ខែអស្សុជ។
52:38 - 52:41

បងប្អូនអើយ យើងបានចាំព្រះគ្រិស្តមកវិញ
ពេលនិទាយរដូរនោះ មិនត្រូវទេ។
52:41 - 52:43

បើតាមប្រតិទិនរបស់ជនជាតិជ្វីហ្វ ,
52:43 - 52:47

ថ្ងៃទី១០ ខែអស្សុជ គឺត្រូវនឹង ...
52:47 - 52:49

... ថ្ងៃទី២២ ខែតុលាក្នុងឆ្នាំនេះ។
52:49 - 52:51

(សម្មាជិកអង្គប្រជុំរកខ្យល់ នឹងលាន់មាត់)
52:53 - 52:56

យើងដឹងថ្ងៃហើយ។
52:56 - 53:00

ថ្ងៃទី២២ ខែតុលា ឆ្នាំ១៨៤៤។
53:01 - 53:05

(សម្មាជិកនៃអង្គប្រជុំនិយាយខ្សឹបៗ
ដោយរំភើបញាប់ញ័រ)
53:05 - 53:07

អស្ចារ្យ មែន! អូរ!
53:14 - 53:16

គាត់ដូចជាប្រាកដណាស់។
53:16 - 53:17

ចុះបងមិនប្រាកដឬ?
53:17 - 53:20

ដាក់ថ្ងៃជាក់លាក់បែបនេះគឺឆ្គួតហើយ។
53:20 - 53:24

ទេ។ ពេលនេះមិនល្អទេបង។ យើង…
យើងមិនមានការយល់ព្រមគ្នាទេ។
53:24 - 53:28

ចូរយើងមានសង្ឃឹមថាទ្រង់នឹងបើក
សំដែងបន្ថែមទៀតនៅពេលខាងមុខ។
53:39 - 53:44

ម្ចាស់ផ្ទះកំពុងតែសម្អាតជង្រុក
ស្រូវរបស់ខ្លួន។
53:44 - 53:46

ការដាក់ថ្ងៃនេះ ធ្វើឲ្យបងអន់ចិត្តហើយមើលទៅ។
53:46 - 53:49

ក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងមិនមែនលើថ្ងៃឬម៉ោងណាមួយទេ
53:49 - 53:51

តែគឺលើការជិតមកដល់របស់ព្រះគ្រិស្ត។
53:51 - 53:53

ចុះលោកយូស្វេគិតយ៉ាងណាដែរ?
53:53 - 53:55

យើងមិនព្រមទាំងពីរ។
53:55 - 53:58

តែមនុស្សកំពុងទាមទារភាពច្បាស់លាស់។
53:58 - 54:00

បងបានខុស ពីឆ្នាំ១៨៤៣។
54:00 - 54:03

បងមិនគួររាប់លេខសូន្យ ពេលដែលរាប់ពីមុន
គ្រិស្តសករាជ មកគ្រិស្តសករាជ។
54:03 - 54:06

ហើយបងបានធ្វើឲ្យបងប្អូនសង្ស័យយ៉ាងណាទៅ?
54:06 - 54:10

ដូចនេះ បងមិនព្រមទទួលថ្ងៃណាមួយឡើយ?
54:10 - 54:13

ទេ។ បងមិនព្រមទេ។
54:13 - 54:17

ប៉ុន្តែការសិក្សារបស់បងស្នូរទាក់ទង
នឹងទីបរិសុទ្ធគឺធ្វើឲ្យបងគិតមែន។
54:17 - 54:19

អញ្ចឹង បងគួរតែរកសេចក្ដីពិតសម្រាប់ឥលូវ
54:19 - 54:21

ហើយនិងភាពច្បាស់លាស់ពីព្រះវិញ វីលលឹម។
54:21 - 54:24

ព្រះគម្ពីរគឺច្បាស់ហើយ។
54:24 - 54:28

យ៉ាងណាក៏បងស្នូរជាបងម្នាក់ដែលអាច
ទុកចិត្តបានក្នុងព្រះជាម្ចាស់ដែរ។
54:28 - 54:32

ខ្ញុំនឹងចំណាយពេលខ្លះសិក្សានឹងអធិស្ឋាន
ពីថ្ងៃដែលគាត់បានលើក។
54:32 - 54:34

(សំឡេងសេះ)
54:46 - 54:50

ខ្ញុំនិងប្រពន្ធខ្ញុំ សប្បាយចិត្តដែល
បានទិញដីរបស់លោក។
54:50 - 54:52

បើអ្នកមិនប្រកាន់សំនួរខ្ញុំទេ
54:52 - 54:55

តើអ្នកទាំងពីរនឹងទៅកន្លែងណាទៀតក្រោយពីនេះ?
54:55 - 54:56

ទៅឋានសួគ៌។
54:56 - 54:59

ចុះបើចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកមិនកើតឡើង ,
54:59 - 55:02

អ្នកនឹងមានកម្រោងអ្វីវិញ ...
55:02 - 55:05

ព្រះជាម្ចាស់មានគម្រោងដ៏ធំ
សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។
55:05 - 55:09

បាទលោក។ ពិតមែន។
55:11 - 55:16

ដូចនេះ សូម្បីផ្ទះក៏បានលក់ដើម្បី
ផ្គត់ផ្គង់ការផ្សាយដំណឹងដែរ។
55:16 - 55:17

កូនរបស់យើងគិតថាយើងឆ្កួតហើយ។
55:17 - 55:18

ហឹម!
55:18 - 55:21

តែបងនៅតែរឹងមាំក្នុងជំនឿរបស់បង។
55:21 - 55:23

បាទអូន។
55:23 - 55:25

នាឡិកាកំពុងលោតហើយ។
55:25 - 55:28

ពេលវេលាដែលព្រះបានកំណត់ក៏ជិតដល់ដែរ។
55:34 - 55:36

មើលទៅ កូនឃ្លានអាហារវិញហើយ អេលែ្លន។
55:36 - 55:39

យើងសប្បាយចិត្តដែលឃើញកូនបែបនេះ។
55:39 - 55:42

យើងជិតដល់ផ្ទះហើយ។
55:42 - 55:45

គ្រាន់តែគំនិតនេះក៏ផ្ដល់កម្លាំងដល់ខ្ញុំដែរ។
55:45 - 55:47

ទំរាំដល់ពេលនោះ ...
55:47 - 55:53

... យើងត្រូវតែធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីអ្នកដែល
យើងស្គាល់ទាំងអស់ អាចនឹងដឹងពីដំនឹងល្អ។
56:00 - 56:01

(ស្នូរជើង)
56:01 - 56:04

អូ! លោកវ៉ែត៍ ខ្ញុំបានរៀប
ខិត្តប័ណ្ណរបស់អ្នករួចហើយ។
56:04 - 56:06

ក្រុមរបស់អ្នកបានក្លាយជា
អតិថិជនល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំ។
56:06 - 56:09

អូ! អរគុណសួស្ដី។
56:09 - 56:11

អ្នកធ្វើការងារផ្សព្វផ្សាយដំនឹងល្អដែរឬ?
56:11 - 56:13

បាទ លោក។ ជេមស៍ វ៉ែត៍ពី
ក្រុមទំនាក់ទំនងគ្រិស្តទាន។
56:13 - 56:16

រីករាយដែលបានជួបអ្នក
ប្អូនវ៉ែត៍ ខ្ញុំឈ្មោះរូបឺត ហ៉ាម៉ុន។
56:16 - 56:19

អស់ $១.២០សេន លោក។
56:19 - 56:21

- អរគុណ លោក។ ពេលវេលាខ្លីណាស់។
56:21 - 56:24

ទៅជុំគ្នាទេ អ្នកកំលោះ ចាំមើល
យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរអ្វីខ្លះ។
56:24 - 56:26

បាទ។
56:26 - 56:27

សំណាងល្អ លោកទាំងពីរ។
56:32 - 56:34

អ្នកកំលោះ ពីរសប្តាហ៍ទៀត ព្រះអង្គសង្គ្រោះ
យើងនឹងយាងមកវិញ។
56:34 - 56:36

(ដកដង្ហើមធំ)
56:36 - 56:38

ការយាងមកវិញរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
56:38 - 56:40

សូមអញ្ជើញ ... លោក ...
56:40 - 56:43

ព្រះគ្រិស្តយាងមកក្នុងពីរសប្ដាហ៍ខ្លីមុខ
នេះ។ សូមរៀបចិត្តអ្នក។
56:43 - 56:47

អូរ។ អញ្ចឹង ប្រាប់ទ្រង់ថា ទ្រង់នឹង
ចេញថ្លៃស្រាពេលមកដល់។
56:50 - 56:52

ខ្ញុំអាណិតបុរសទាំងនេះណាស់។
56:52 - 56:54

លោក ...
56:54 - 56:56

- លោក សូមអញ្ចើញ។ - អរគុណសម្លាញ់។
56:56 - 56:57

លោក…
56:57 - 57:00

“ថ្ងៃទី៦ ខែតុលា ១៨៤៤។
57:00 - 57:01

“ជូនចំពោះ បងហែម្ស ,
57:01 - 57:04

“ក្រោយពីការសិក្សា និងការអធិស្ឋានជាច្រើន ,
57:04 - 57:07

“ឥលូវនេះខ្ញុំបានឃើញភាពរុងរឿងមួយ
នៅក្នុងខែអស្សុជ
57:07 - 57:11

“ដែលខ្ញុំមិនដែលឃើញពីមុន។
57:11 - 57:13

“យើងជិតដល់ផ្ទះហើយ។
57:13 - 57:17

“រុងរឿង រុងរឿង រុងរឿង។ "
57:19 - 57:21

សូមមកឯព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ,
57:21 - 57:22

ជាកូនចៀមដែលត្រូវគេសម្លាប់ ,
57:22 - 57:27

ហើយឥលូវនេះមានព្រះជន្មរស់
ដើម្បីឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាអាចរស់។
57:27 - 57:33

សូមគោរពតាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ ... នឹងជឿចុះ។
57:33 - 57:36

គឺគ្មានពេលបង្អង់ឡើយ។
57:36 - 57:38

ខ្ញុំសូមអង្វរអ្នកទាំងអស់គ្នា
កុំពន្យារពេលទៀត។
57:38 - 57:44

ទេ។ សូម្បីមួយភែ្លតក៏ដោយ។
57:44 - 57:50

តើអ្នកមិនចង់មានផ្ទះដែលសង់ដោយ
ដៃដ៏អស់កល្យនៅឋានសួគ៌ទេឬ?
57:51 - 57:55

ដូចនេះ ព្រះគ្រិស្តបានប្រាប់ថា
"ចូរស្វែងរកនគរ ... ព្រះជាមុនសិន
57:55 - 57:59

“ទើបគ្រប់របស់ទាំងនោះ
57:59 - 58:01

“នឹងបានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀតផង។ "
58:01 - 58:07

(សូរតន្រ្តីធ្វើឲ្យរំជួលចិត្ត)
58:17 - 58:22

បិទ ស្ដេចលើអស់ទាំងស្ដេចនឹង
យាងមកនៅថ្ងៃទី២២ ខែតុលា
58:22 - 58:23

អញ្ចឹង ខ្ញុំចង្រៃហើយ!
58:23 - 58:26

កប៉ាល់ខ្ញុំនឹងចេញទៅស្អែក
ហើយខ្ញុំបានសម្រេចហើយ។
58:26 - 58:29

ខ្ញុំមិនអង្វរ ក្នុងពេលដែលអ្នកទាំង
អស់គ្នាកំពុងសម្លឹងមើលទៅលើមេឃទេ!
58:29 - 58:31

ព្រះយេស៊ូនឹងយាងមកស្អែកនេះហើយ កូន!
58:31 - 58:34

អញ្ចឹង ពេលទ្រង់មក ប្រាប់ឲ្យទៅរកខ្ញុំ
កណ្តាលសមុទ្រទៅ!
58:34 - 58:37

យូស៉ែប សូមអង្វរ ... តាមគេមកវិញមក។
58:37 - 58:41

យើងនឹងបាត់បង់កូនប្រុសរហូតហើយ!
58:41 - 58:43

ធ្វើអីមួយទៅ!
58:43 - 58:46

បិតាបរិសុទ្ធអើយ ក្នុងពេលចុង
ក្រោយនេះមុននឹងទ្រង់យាងមក
58:46 - 58:50

សូមផ្សះផ្សារគ្រួសារដែលបែកបាក់
58:50 - 58:52

និងក្ដីមេត្តាដល់កូនប្រុសរបស់យើងផង។
58:52 - 58:58

សូមបញ្ជូនកូនប្រុសរបស់យើងមកវិញ
ដើម្បីយើងអាចជួបទ្រង់ជាមួយគ្នា។
59:01 - 59:06

២២ តុលា ១៨៤៤
59:09 - 59:13

វាល្អប្រពៃមែន ដែលយើងអាចនៅជុំគ្នា
59:13 - 59:16

ក្នុងពេលវេលាចុងក្រោយនេះ។
59:20 - 59:23

លោក យើងធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពហើយ។
59:23 - 59:26

ពិតមែនឬ?
59:33 - 59:34

អូរ ...
60:09 - 60:11

អរគុណ ...
60:11 - 60:17

... សម្រាប់ការប្រាប់ពិភពលោកមុនហួសពេល។
60:22 - 60:24

ចុះបើយើងមកមុនពេលកំណត់វិញ?
60:32 - 60:35

(សូរ្យ ព្យាណូរស់រវើកពីខាងក្នុង)
60:36 - 60:39

អ្នកទាំងអស់គ្នា! បីយ៉ែឥតគិតថ្លៃរហូត
ដល់ចុងបញ្ចប់នៃពីភពលោក!
60:39 - 60:42

(ទាំងអស់គ្នាស្រែកអបអរ)
60:46 - 60:48

(សូរជួង)
60:48 - 61:17

(សូរជួងបន្ត)
61:18 - 61:22

(សូរជួងចុងក្រោយ ខ្ទរខ្ទារ)
61:38 - 61:43

មើលទៅ ... ស្ដាយមែនដែលព្រះជាម្ចាស់ដ៏ល្អ
61:43 - 61:47

មិនបានមកចូលរួមជាមួយយើងនៅយប់នេះទេ ...
61:47 - 61:50

... ពីព្រោះយើងនៅតែមានកន្លែង
សម្រាប់ម្នាក់ទៀតដែរ!
61:50 - 61:51

(បុរសទាំងអស់សើច ហើយនិយាយបន្ត)
61:51 - 61:53

(ភ្លេងសប្បាយលេងបន្ត)
61:53 - 61:55

(ច្រៀង) ♪ អ្វីដែលកំប្លែងដែល
ខ្ញុំមិនដែរបានឃើញពីមុន
61:55 - 62:02

♪ ចម្រៀងតូចមួយដែលហៅថាមាន់
បារាំងនៅក្នុងចំបើង។ ♪
62:06 - 62:11

(សូរសន្ធឹកផ្គរលាន់)
62:11 - 62:13

(សូរទីទុយយំ)
62:14 - 62:16

(សូរសន្ធឹកផ្គរលាន់)
62:24 - 62:33

(តន្ត្រីដែលសោកសៅ)
62:33 - 62:38

(សូរសន្ធឹកផ្គរលាន់បន្ត)
63:05 - 63:08

សាររបស់ព្រះគឺមិនមានបំណងពាក់ពិន
នឹងថ្ងៃជាក់លាក់ណាមួយទេ។
63:08 - 63:11

តែមិនមែនអត់ប្រយោជន៍ទេ។
មើលអ្វីដែលបងបានចាប់ផ្ដើម។
63:11 - 63:13

បងបាននាំរាប់ពាន់អ្នកហើយ។
63:13 - 63:16

ហើយខ្ញុំនាំគេទៅណាវិញ បងហែម្ស?
63:16 - 63:18

ទៅរកការខកចិត្តឬ? ការអស់សង្ឃឹម?
63:18 - 63:21

ទៅរកសេចក្ដីពិតនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។
63:21 - 63:24

ការដាក់ថ្ងៃបែបនេះ ដូចជាធ្វើឲ្យ
ព្រះបន្ទូលលែងអាចទុកចិត្តបាន។
63:24 - 63:28

ហេតុអីបានជាខ្ញុំទន់ខ្សោយ
ដល់ថ្នាក់គាំទ្ររឿងនេះ?
64:17 - 64:19

យើងនឹងរងចាំបន្តទៀត។
64:22 - 64:26

រហូតដល់ទីបញ្ចប់?
64:28 - 64:30

យើងនឹងរងចាំរហូតដល់ចប់។
64:30 - 64:32

(ក្អក)
64:42 - 64:49

ពួតគីបសុន - ២៣ តុលា ១៨៤៤
64:49 - 64:52

មើលទៅព្រឹកនេះ អ្នកនៅជាមួយយើងដដែល ហាយរឹម។
64:52 - 64:53

មាន់ក៏អញ្ចឹង!
64:53 - 64:55

ប្រហែលព្រះយេស៊ូនឹងមក
បើអ្នកធ្វើម្ហូបព្រឹកឲ្យគាត់!
64:56 - 65:00

(ទាំងអស់គ្នាសើច)
65:11 - 65:13

តើនេះមិនមែនជារឿងប្រឌិតដែលមានល្បិច
ស្ពស់ទេឬ អេសធើរ?
65:13 - 65:16

ទេ ហាយរឹម។ កុំនិយាយបែបនោះ។
65:16 - 65:20

វាគ្មានការជាក់ស្ដែងសោះ ចំពោះសេចក្ដី
សង្ឃឹមយ៉ាងទុកចិត្តរបស់យើង …
65:20 - 65:23

អូរ បងហាយរឹម ...
65:23 - 65:30

តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
65:30 - 65:33

យើងត្រូវតែអធិស្ឋាន។
65:34 - 65:40

បងប្អូនអើយ តើអ្នកនឹងចូលរួមជាមួយយើងក្នុង
ការអធិស្ឋានសូមការណែនាំទេ?
65:40 - 65:42

ការណែនាំ?
65:42 - 65:44

បងហាយរឹមអើយ បើកភ្នែកបងមើល។
65:44 - 65:46

ប៉ុន្តែនេះជាពេលដែលយើងគួរតែរួបរួមគ្នា។
65:46 - 65:49

គេបោកយើងហើយ។
65:49 - 65:54

បងចង់ឲ្យយើងបន្តក្នុងសេចក្ដីសង្ឃឹម
មិនសមហេតុផលនេះទៀតឬ?
65:56 - 66:00

បើសិនជាអ្នកគ្រាន់តែផ្ដល់ឱកាសឲ្យព្រះ ...
66:03 - 66:07

ខ្ញុំបានឲ្យហើយ ...
66:31 - 66:33

បិតាអើយ ទ្រង់បានប្រទានពរយើង
66:33 - 66:36

ក្នុងពេលដែលយើងបានរងចាំការយាង
មកវិញរបស់ព្រះអង្គមែន។
66:36 - 66:39

ដៃរបស់យើងបានព្យាបាលអ្នកជំងឺ។
66:39 - 66:42

ចិត្តរបស់យើងបានលើកឡើង ក្នុងការ
ដែលបានឃើញមនុស្សជាច្រើន
66:42 - 66:46

ជឿលើទ្រង់ គឺក្តីសង្ឃឹមនៃការយាង
មកវិញដ៏អស្ចារ្យ របស់ទ្រង់។
66:46 - 66:49

ព្រះអង្គអើយ យើងមិនបានលះបង់ក្ដី
ជំនឿរបស់យើងទេ
66:49 - 66:54

ប៉ុន្តែយើងសូមប្រាជ្ញាដើម្បីយល់
ថាហេតុអ្វីទ្រង់មិនយាងមក។
66:54 - 66:57

យើងត្រូវការឲ្យទ្រង់បង្ហាញផ្លូវទៅមុខទៀត។
66:57 - 67:00

សូមទទួលពាក្យសំណូមរបស់យើងផង
បិតាអើយ ហើយបញ្ជូនពន្លឺរបស់ទ្រង់
67:00 - 67:03

ដើម្បីឲ្យយល់ពីការខកចិត្តដ៏ធំរបស់យើងផង។
67:03 - 67:10

សូមទូលទាំងអស់នេះក្នុងនាមរបស់ព្រះរាជបុត្រា
ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។
67:10 - 67:11

បងប្អូនទាំងអស់គ្នាអើយ។
67:11 - 67:17

ព្រះទ្រង់ពិតជាមិនបានបំភេ្លចយើងទេ។
67:17 - 67:20

អូវេន ទៅផ្ទះអ្នកជិតខាងជាមួយខ្ញុំសិន។
67:20 - 67:25

គេក៏ពិតជាបានរងនៅការឈឺចាប់ដោយព្រួយនេះដែរ។
67:25 - 67:29

យើងទាំងអស់គ្នានិងមានការកម្សាន្តចិត្ត
បើសិនយើងចែករំលែកបទពិសោធន៍នេះ។
67:29 - 67:31

ពិតហើយ។
67:53 - 67:56

ហាយរឹម។
68:02 - 68:05

ហាយរឹម!
68:05 - 68:10

ព្រះកំពុងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើង
ព្រឹកមិញនេះហើយ។
68:11 - 68:16

ទ្រង់ផ្ដល់ពន្លឺដើម្បីឲ្យយល់ការខកចិត្ត
ដ៏ធំរបស់យើង។
68:18 - 68:19

គ្រីស្ទានពីមុន បានគិតថាព្រះយេស៊ូមក
68:19 - 68:23

ដើម្បីរៀបចំនគរមួយនៅផែនដីនេះ
មិនមែននគរដែលនៅនគរឋានសួគ៌ទេ។
68:23 - 68:25

ក្រោយពីការសុគតរបស់ទ្រង់លើ
ឈើឆ្កាង ពួកគេក៏ខកចិត្តជាខ្លាំង
68:25 - 68:27

ដូចយើងពេលនេះដែរ។
68:27 - 68:29

ហាយរឹម យើងពិតជាបានជ្រើសពេលខុសហើយ។
68:29 - 68:31

ទេ លោកគ្រូហាន់ ខ្ញុំគិតថាថ្ងៃនោះត្រូវ។
68:31 - 68:33

ចុះហេតុអ្វីព្រះអង្គសង្គ្រោះមិនបានយាងមក?
68:33 - 68:36

ប្រហែលយើងខុសនៅអ្វីដែលនឹងកើត
ឡើងនៅថ្ងៃទី២២ ខែតុលានោះ។
68:36 - 68:39

គ្រីស្ទានពីមុនក៏ត្រូវដែរ ពីថ្ងៃខែដែល
ព្រះមេសុីនឹងយាងមក
68:39 - 68:41

ប៉ុន្តែការរំពឹងគិតរបស់គេនោះមិនត្រូវ។
68:41 - 68:43

ប្រហែលពិតសម្រាប់យើងដែរហើយ។
68:43 - 68:47

ទំនាយរបស់លោកដានីយ៉ែល ប្រាប់ថា
ចុងបញ្ចប់នៃពេល២៣០០ថ្ងៃនេះ
68:47 - 68:49

ទីបរិសុទ្ធនឹងបានសម្អាត។
68:49 - 68:53

ចុះបើយើងបានយល់ខុសនៅអត្ថន័យ
ពីពាក្យ ទីបរិសុទ្ធនេះ?
68:53 - 68:56

- ប៉ុន្តែទីបរិសុទ្ធនេះគឺផែនដី។ - មែនទេ?
68:56 - 68:59

លោកដានីយ៉ែលបាននិយាយក្នុងជំពូក៧ថា
68:59 - 69:02

“មាន១អង្គដូចជាមនុស្សជាតិ …
ទ្រង់យាងមកឯព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណនោះ "
69:02 - 69:05

មិនមែនមកផែនដីដូចយើងធ្លាប់គិតទេ។
69:05 - 69:08

ដូច្នេះព្រះដ៏មានជន្មពីបុរាណនេះនៅឯណា?
69:08 - 69:10

នៅឋានសួគ៌។
69:10 - 69:13

ក្រោយពីទ្រង់សុគតលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូ
បានក្លាយជាសម្ដេចសង្ឃរបស់យើង
69:13 - 69:15

ហើយការងារនៃការប្រោសលោះបាន
69:15 - 69:18

រើពីទីបរិសុទ្ធនៅផែនដីទៅទីបរិសុទ្ធនៅ
ឋានសួគ៌វិញ។
69:18 - 69:19

ដូចជាសមហេតុផលមែន ...
69:19 - 69:23

... យោងតាមអ្វីដែលបានសរសេរក្នុងគម្ពីរ
ហេព្រើរ ជំពូក៨ -
69:23 - 69:25

“យើងរាល់គ្នាមានសម្តេចសង្ឃ១អង្គយ៉ាងនោះ
69:25 - 69:28

“…ជាអ្នកមានការងារក្នុងទីបរិសុទ្ធ
ហើយក្នុងរោងឧបោសថដ៏ពិត
69:28 - 69:31

“ដែលព្រះជាម្ចាស់បានដំឡើង
មិនមែនជាមនុស្សទេ។ "
69:31 - 69:36

ដូចនេះ ព្រះយេស៊ូនៅតែយាងមកឆាប់ៗនេះ មែនឬ។
69:36 - 69:39

គ្រាន់តែមិនដឹងលឿនប៉ុណ្ណា។
69:39 - 69:43

មែន ហើយគឺនៅកន្លែងនេះឯង
ការងារនៃការសម្អាតរបស់ទ្រង់
69:43 - 69:45

នឹងចាប់ផ្តើមក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុត។
69:45 - 69:48

(ការដកដង្ហើមធំ)
69:48 - 69:49

(ការដកដង្ហើមធំ)
70:09 - 70:15

លូសុី បងបានធ្វើអ្វី?
70:15 - 70:21

បងបាននិយាយចេញពីចិត្ត ហើយចេញពីព្រះគម្ពីរដែរ
70:21 - 70:25

ជាពាក្យដែលបានបន្ទន់ចិត្តមនុស្ស
រាប់ពាន់នាក់។
70:25 - 70:28

ហើយតើគេនឹងធ្វើឲ្យចិត្តរបស់គេរឹងវិញទេ?
70:28 - 70:29

ប្រហែល។
70:29 - 70:31

ហើយប្រហែលជាបងស្នូរ
70:31 - 70:33

នឹងជិះសត្វសេះមកដោយ ...
70:33 - 70:36

... មានថ្ងៃខែផ្សេងទៀត។
70:36 - 70:42

អ្វីទៅ ដែលសំខាន់បំផុតពីសារដែល
ព្រះផ្ដល់ឲ្យបង?
70:42 - 70:55

នេះជារឿងដែលបងគួរតែគិត។
70:55 - 70:58

បាទ។
71:09 - 71:10

“កាន់ឲ្យជាប់។
71:10 - 71:12

“កុំឲ្យនរណាយកមកុដរបស់អ្នកឡើយ។
71:12 - 71:15

“ខ្ញុំបានដាក់គំនិតខ្ញុំលើពេលមួយទៀត
71:15 - 71:20

“ហើយខ្ញុំនឹងឈរទីនេះ រហូតដល់
ព្រះផ្ដល់ពន្លឺបន្ថែមទៀត។
71:20 - 71:24

“ហើយពេលនោះគឺថ្ងៃនេះ ថ្ងៃេនះ
ថ្ងៃេនះរហូតដល់ទ្រង់យាងមកវិញ
71:24 - 71:29

“ហើយខ្ញុំនឹងឃើញទ្រង់ដូចក្តីប្រាថ្នា
ចិត្តខ្ញុំ។ "
71:42 - 71:44

បិតា សូមជួយឲ្យចិត្តកូននៅរឹងពឹងក្នុង
ពាក្យសន្យារបស់ទ្រង់។
71:44 - 71:46

ទោះកូនមិនយល់មូលហេតុទ្រង់មិនបានយាងមកក៏ដោយ
71:46 - 71:49

កូននៅតែអធិស្ឋានសូមទ្រង់យាងមកឆាប់ៗដដែល។
71:49 - 71:53

ចំពោះបងប្អូនរបស់កូនទាំងប៉ុន្មានដែលបានចោល
ក្ដីសង្ឃឹមនៃការយាងមកវិញរបស់ទ្រង់
71:53 - 71:56

យើងសូមការប្រោសប្រណីពិសេសសម្រាប់ពួកគេ។
71:56 - 71:57

សូមទ្រង់ផ្ដល់ប្រាជ្ញា ...
71:57 - 72:00

យ៉ាប់ហើយ! អេល្លែន! អេលែ្លន! កើតអីហ្នឹង?
72:00 - 72:02

នាងមានដង្ហើមទេ?
72:02 - 72:06

ខ្ញុំអត់ប្រាកដទេ។
72:06 - 72:09

អេល្លែន! អេល្លែន!
72:09 - 72:11

អេែល្លន!
72:12 - 72:17

ខ្ញុំជាអ្នកនាំសារមកពីព្រះ។ ចូរមើលម្ដងទៀត។
72:17 - 72:28

ខ្ពស់ជាងមុន។
72:28 - 72:32

មិនមែនចុងបញ្ចប់ទេ គឺការចាប់ផ្ដើមវិញ។
72:46 - 72:49

ឯងមិនអីទេ? អេែល្លន បងភ័យណាស់។
បងស្មានថាបាត់បង់ឯងហើយ។
72:49 - 72:51

ខ្ញុំបានឃើញរឿងខ្លះ។
72:51 - 72:56

ខ្ញុំត្រូវបានយកទៅកន្លែងផ្សេងមួយ ,
72:56 - 72:59

ដែលខ្ពស់ជាងផែនដីនេះ ហើយខ្ញុំ ... ខ្ញុំ ...
72:59 - 73:05

... ខ្ញុំបានឮសំលេងមួយ។
73:05 - 73:07

សំលេងនោះបាននិយាយមកខ្ញុំ។
73:07 - 73:10

នរណាបាននិយាយមកឯង?
អេល្លែន បងបានអធិស្ឋានឲ្យឯង។
73:10 - 73:12

- ឯងឮសំឡេងរបស់បងមែន? - ទេ។
73:12 - 73:16

ខ្ញុំគិតថាជាសំលេងទេវតា។
73:16 - 73:19

(ស្ត្រីៗ ដង្ហក់រកខ្យល់)
73:19 - 73:21

ខ្ញុំមិនដែលបានលឺអ្វីដូចនេះពីមុនសោះ។
73:21 - 73:25

គួរឲ្យអាណិត មើលទៅនាងបានបុក
ក្បាលនឹងអ្វីមួយហើយ ។
73:25 - 73:30

ខ្ញុំបានឃើញអ្នកដែលជឿលើការយាងមកវិញ
កំពុងដើរតាមផ្លូវមួយទៅកាន់ទីក្រុងនៅឋានសួគ៌។
73:30 - 73:33

ហើយឲ្យតែគេសម្លឹងមើលព្រះយេស៊ូ
73:33 - 73:37

ដែលកំពុងតែនាំគេទៅទីក្រុងនោះ ...
73:37 - 73:40

... គេមានសុវត្ថិភាព។
73:40 - 73:45

ឥលូវឯងមានសុវត្ថិភាពហើយ។
73:45 - 73:50

ផែនដីនេះងងឹតណាស់។
73:50 - 73:55

ចំពោះខ្ញុំឥលូវផែនដីនេះដូចជាអន់ណាស់
ព្រោះខ្ញុំបានឃើញកន្លែងអស្ចារ្យ ជាង។
74:05 - 74:08

អេលីសាបែត្ស ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា
កម្លាំងរបស់ខ្ញុំបានកើនឡើងនៅថ្ងៃនេះ។
74:08 - 74:12

ខ្ញុំបានឃើញអ្វីល្អអស្ចារ្យ ជាច្រើន។
ក៏បានស្តាប់ឮផងដែរ។
74:12 - 74:13

ដូចឯងនិយាយហើយ។
74:13 - 74:16

អេលីសាបែត្ស ខ្ញុំមិនដែលកុហកទេ។
74:16 - 74:18

ឥលូវក៏បងមិនបានថាឯងកុហកឯណា។
74:18 - 74:21

ឯងសន្លប់ព្រោះតែជំងឺ។ ខួរក្បាល
របស់ឯងមិននឹងនរទេ។
74:21 - 74:23

- ឯងមិនដឹងថាឯងនិយាយពីអី។ - ទេ។
74:23 - 74:27

អេលីសាបែត្ស ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបាន
បង្ហាញខ្ញុំឲ្យឃើញសំរែកនៅពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ
74:27 - 74:28

ក៏បានពន្យល់ពីការខកចិត្តរបស់យើង។
74:28 - 74:31

ទ្រង់ផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ក្ដីសង្ឃឹម
យើងក្នុងការយាងមកវិញ។
74:31 - 74:33

មនុស្សខ្លះមិនបានស្តាប់
ហើយធ្លាក់ពីផ្លូវទៅ។
74:33 - 74:35

ឯងជួបឧបទ្ទវហេតុពីក្មេង។ នេះហើយបានឯងខ្សោយ។
74:35 - 74:38

អេល្លែន ឯងមិនអាចមានជីវិតធម្មតាទេ។
ហើយយើងក៏យល់រឿងនេះដែរ។
74:38 - 74:41

ឯងមិនអាចរៀបការទេ។ ឯងក៏មិនអាចជួយអ្វីដែរ។
74:41 - 74:46

តែនេះមិនមែនរបៀបទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ទេ។
74:46 - 74:48

ហេតុអ្វីបងនិយាយបែបនេះដាក់ខ្ញុំ?
74:48 - 74:50

ខ្ញុំសន្យាថា និយាយការពិត។
74:50 - 74:53

អញ្ចឹង ការពិតរបស់បងគឺ - ព្រះគ្រិស្តមិន
យាងមកផែនដីពេលឆាប់ៗនេះទេ
74:53 - 74:54

ហើយបងឈប់ទៅក្រុមអធិស្ឋានដែរ។
74:54 - 74:56

- តែ អេលីសាបែត្ស -
ទេ ឯងបានឮអ្វីដែលបងនិយាយហើយ។
74:56 - 74:58

គិតថាបងជាមនុស្សម្នាក់ដែល
ធ្លាក់ពីផ្លូវចុះ។
75:14 - 75:17

ជាមួយការឈ្លោះគ្នាពីរឿង
ព្រះយេស៊ូមិនបានមកនៅខែតុលានេះ
75:17 - 75:20

មើលទៅខ្ញុំនៅតែឯងហើយក្នុងការ
ប្តេជ្ញារបស់ខ្ញុំ
75:20 - 75:22

ថា នឹងថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃសៅរ៍។
75:22 - 75:24

អ្ហារ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីប្រេសតុន
75:24 - 75:28

ខ្ញុំខ្លាចថាអត់មានព្រះវិហារនៅក្បែរនេះដែល
ថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃសៅរ៍ទេ។
75:28 - 75:31

ហឹម។ បើលោកចាស់ទំ វាលលឺដែលនៅ
ហីលបូរូនៅជិតជាងមុន។
75:31 - 75:34

ម៉ាក់ សូមអង្វរ!
75:34 - 75:38

គ្រួសារហ្វាន្សវើសចិត្តល្អណាស់ ដែលបានឲ្យ
ខ្ញុំស្នាក់នៅទីនេះពេលដែលខ្ញុំកំពុងបង្រៀន។
75:38 - 75:41

ម៉ាក់អាចនឹងធ្វើឲ្យគាត់អន់ចិត្ត។
75:41 - 75:46

អ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះអន់ចិត្ត គឺថា
យើងថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃខុស។
75:46 - 75:48

លោកចាស់ទំវាលលឺដ៏ល្អ ក៏បានយល់ដែរ
75:48 - 75:52

ថាថ្ងៃសៅរ៍ - ថ្ងៃសៅរ៍ -
ជាថ្ងៃទីប្រាំពីរនៅក្នុងសប្ដាហ៍។
75:52 - 75:56

បានសរសេរក្នុងក្រឹត្យវិន័យថា យើងគួរ
សម្រាកការងារហើយរក្សាថ្ងៃនោះឲ្យបរិសុទ្ធ។
75:56 - 75:58

តើមានភាពខុសគ្នាអ្វីទៅចំពោះព្រះ
75:58 - 76:01

ក្នុងការថ្វាយបង្គំថ្ងៃនេះ ឬថ្ងៃណាផ្សេង?
76:01 - 76:05

វីលលឹម គឺមានភាពខុសគ្នារហូតដល់
ទ្រង់ឆ្លាក់នៅលើថ្ម
76:05 - 76:08

រួចហើយបញ្ជូនចុះមកពីលើភ្នំជាមួយលោកម៉ូសេ។
76:08 - 76:14

ថ្ងៃសប្ប័ទបានមកឯយើងជាកាដូរមួយ -
ហើយយើងក៏មិនអាចនឹងឈប់ឬក៏ផ្លាស់ប្ដូរបានទេ។
76:14 - 76:16

ទ្រង់ថែមទាំងប្រើពាក្យថា ចងចាំ ទៀត។
76:16 - 76:19

ទោះជាលោកចាស់ទំវាលលឺនៅជិត
នេះក៏ដោយ គាត់គឺជាមេតូដីស្ទ
76:19 - 76:21

តែយើងនៅក្នុងក្រុមបងប្អូនគ្រិស្តជនទេ។
76:21 - 76:24

និកាយរបស់គាត់មិនមែនជាបញ្ហាសម្រាប់ព្រះទេ
76:24 - 76:28

គឺគ្រាន់តែ លោកចាស់ទំវាលលឺជឿថាគ្រឹត្សវិន័យ
គឺហៅថា បទបញ្ជារ
76:28 - 76:31

បើសិនក្រឹត្យវិន័យទាំងនោះត្រូវបានហៅថាជា
“យោបល់” ទាំងដប់វិញនោះ
76:31 - 76:38

ទើបយើងអាចនឹងគោរពទ្រង់តាមពេលដែល
យើងចង់ ឬអត់តែម្ដង។
76:38 - 76:40

អូ! រទេះសេះត្រៀមរួចហើយ។
76:40 - 76:59

ទោះជាយើងទៅថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃខុសក៏ដោយ
ក៏យើងមិនគួរយឺតដែរ។
76:59 - 77:01

ជាមួយនឹងអ្នកទាំងអស់គ្នានៅទីនេះ
77:01 - 77:05

ខ្ញុំក៏មានការខកចិត្តជាខ្លាំង
ហើយថែមទាំងមានភាពអាម៉ាស់
77:05 - 77:08

ពេលដែលព្រះយេស៊ូមិនបានមកឆ្នាំមុន។
77:08 - 77:10

ខ្ញុំមិនទាន់យល់ហេតុដែល
ទ្រង់មិនបានមកនៅឡើយ
77:10 - 77:13

តែខ្ញុំនៅតែជឿពាក្យសន្យាទាំងប៉ុន្មាន
ដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរ
77:13 - 77:15

ថាថ្ងៃណាមួយទ្រង់នឹងយាងមកវិញ។
77:15 - 77:18

ហេតុនេះ ខ្ញុំនៅតោងជាប់ក្នុង
សេចក្ដីសង្ឃឹមនៃការយាងមកវិញ។
77:18 - 77:20

សូមអរគុណ អ្នកស្រីខួច។
77:20 - 77:24

មាននរណាទៀតដែលចង់និយាយនៅថ្ងៃនេះទេ?
77:28 - 77:30

ខ្ញុំសម្រេចចិត្តនឹងចូលរួម
77:30 - 77:34

ជាមួយអ្នកដែលរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទបរិសុទ្ធ
របស់ព្រះ នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរនៃសប្ដាហ៍នីមួយៗ។
77:35 - 77:38

ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅ
77:38 - 77:42

ខ្ញុំសូមសន្យាថានឹងរក្សាថ្ងៃសៅរ៍
ជាថ្ងៃសប្ប័ទ
77:42 - 77:44

... ដូចដែលព្រះបានបង្គាប់យើងឲ្យធ្វើ។
77:48 - 77:54

ហើយខ្ញុំដែរ ក៏ចង់ធ្វើជាអ្នកដែលរក្សា
ថ្ងៃសប្ប័ទ ...
77:54 - 77:56

... ពីថ្ងៃនេះតទៅ។
77:56 - 78:01

(ចម្រៀងគ្រិស្តសាសនា បានលេង)
78:06 - 78:10

“អញក៏តាំងថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់អញឲ្យគេដែរ
ទុកសម្រាប់ជាទីសំគាល់ដល់អញ ហើយនឹងគេ
78:10 - 78:14

“ប្រយោជន៍ឲ្យគេបានដឹងថា អញជាព្រះយេហូវ៉ា។ "
78:14 - 78:17

“ដូច្នេះ កូនមនុស្សជាម្ចាស់នៃថ្ងៃឈប់
សម្រាកដែរ។"
78:17 - 78:21

“ព្រះទ្រង់ក៏ប្រទានពរដល់ថ្ងៃទី៧នោះ
ព្រមទាំងញែកទុកជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ
78:21 - 78:24

“ពីព្រោះនៅថ្ងៃនោះ ទ្រង់បានឈប់សម្រាក
ពីគ្រប់ទាំងការ
78:24 - 78:26

“ដែលទ្រង់បានបង្កើតបានធ្វើ ,
78:26 - 78:29

“ដ្បិតក្នុង៦ថ្ងៃព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បាន
ធ្វើផ្ទៃមេឃ ផែនដី …
78:29 - 78:32

“រួចដល់ថ្ងៃទី៧ ទ្រង់ឈប់សម្រាក … "
78:33 - 78:38

បងសន្យាថា បងនឹងមកវិញដោយ
ភាពរំភើបរីករាយជាថ្មី។
78:38 - 78:40

ចំណាយពេលជាមួយលោកចាស់ទំ
វាលលឺជាអ្វីដែលបងត្រូវការ។
78:40 - 78:44

អ្វីយើងត្រូវការ គឺផ្លូវចេញផុតពីភាព
ដ៏លំបាកនេះ។
78:44 - 78:47

យូស៉ែប យើងគ្មានមួយកាក់ឡើយ។
78:47 - 78:49

តើកិច្ចការថ្ងៃសប្ប៏ទនេះនឹងនាំបងដល់ណាទៅ?
78:49 - 78:51

បងកំពុងតែតាមចិត្តបង។
78:51 - 78:53

ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានធ្វើឲ្យបងមានជំនឿស៊ុប។
78:53 - 79:04

បងមិនដឹងវិធីណាទៀតដើម្បីវែកញែកការពិតបានទេ។
79:07 - 79:10

លោកចាស់ទំវាលលឺបានចែកចាយ
ព្រះបន្ទូលជាមួយខ្ញុំ
79:10 - 79:12

ហើយខ្ញុំរកឃើញក្ដីសុខជាច្រើនក្នុង
គំនិតត្រឹមត្រូវរបស់គាត់។
79:12 - 79:16

ព្រះគ្រិស្តក៏រក្សាថ្ងៃទីប្រាំពីរដែរ។
ការធ្វើតាមទ្រង់ជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត។
79:16 - 79:18

ខ្ញុំគាំទ្រថ្ងៃសប្ប័ទ។
79:19 - 79:22

ចុះនារីម្នាក់នេះវិញ?
79:22 - 79:24

ម្នាក់ឃើញការជាក់ស្ដែងនៅម៉េន។
79:24 - 79:26

ហឹម។
79:26 - 79:29

ខ្ញុំមិនចង់សន្មតទេ រហូតទាល់តែខ្ញុំបានជួប
និងឃើញផ្ទាល់សិន។
79:29 - 79:31

ទោះយ៉ាងណា ខ្ញុំថានាងគួរឲ្យសង្ស័យ។
79:31 - 79:35

គួរឲ្យសង្ស័យខ្លាំងមែន។
79:41 - 79:44

យើងមកថ្ងៃនេះ ដោយមានជំនឿផ្សេងៗ ,
79:44 - 79:48

ជុំគ្នាព្រោះតែការបេ្តជ្ញាចំពោះព្រះយេស៊ូ
79:48 - 79:54

និងការទទួលព្រះគម្ពីរថាជាព្រះបន្ទូលរបស់
ព្រះដែលនឹងដឹកនាំយើង។
79:54 - 79:58

ព្រឹកនេះ អ្នកនាង អេល្លែន ហាម៉ុន
ដែលរស់នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង
79:58 - 80:01

ត្រូវបានសូមឲ្យនិយាយមកកាន់យើង។
80:01 - 80:04

នាងនឹងចែកចាយអ្វីដែលព្រះបាន
ប្រទានពរនាងថ្មីៗនេះ។
80:04 - 80:06

(អ្នកដទៃនិយាយស្ងាត់ៗ)
80:06 - 80:08

ខ្ញុំគិតថាមិនអាចធ្វើការនេះបានទេ។
80:08 - 80:10

មានជំនឿឡើង។
80:10 - 80:14

គ្រាន់មកទីនេះ ក៏ជាការមួយដ៏ក្លាហានទៅហើយ។
80:14 - 80:15

អ្នកនាង ហាម៉ុន។
80:28 - 80:36

ខ្ញុំកំពុងតែអធិស្ឋាននៅផ្ទះរបស់
អ្នកស្រី ហែន្ស នៅភួតលិន្ត។
80:36 - 80:42

ខ្ញុំលែងដឹងខ្លួន ហើយវត្តមាននៃ
ព្រះវិញ្ញាណគង់ជាមួយខ្ញុំ។
80:42 - 80:44

(ការនិយាយខ្សឹបៗ)
80:44 - 80:49

ខ្ញុំបានឡើងយ៉ាងខ្ពស់ពីលើផែនដីដ៏ងងឹតនេះ
80:49 - 80:55

ហើយខ្ញុំរកមើលអ្នកដែលជឿលើ
ការយាងមកវិញ តែមិនឃើញសោះ។
80:55 - 80:59

សំលេងមួយ គឺទេវតា បាននិយាយមកខ្ញុំថា
80:59 - 81:05

“ចូរមើលម្ដងទៀត ហើយមើលឲ្យខ្ពស់ជាងមុន។"
81:05 - 81:11

រួចខ្ញុំបានឃើញផ្លូវត្រង់តែចង្អៀតមួយដែល
ខ្ពស់ឆ្ងាយជាងផែនដីងងឹតនេះ។
81:11 - 81:14

អ្នកដែលជឿលើការយាងមកវិញកំពុងតែដើរលើផ្លូវនេះ
81:14 - 81:20

សំដៅទៅទីក្រុងដ៏ភ្លឺនិងបរិសុទ្ធ។
81:20 - 81:22

នៅពីក្រោយអ្នកជឿទាំងនេះមានពន្លឺមួយ ,
81:22 - 81:27

ដែល ទេវតាបានប្រាប់ថា
ជាសំរែកពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ។
81:27 - 81:29

ទេវតាក៏បានបញ្ជាក់ថា សាររបស់លោកមីលលឺជាពន្លឺ
81:29 - 81:33

ហើយកាលបរិច្ឆេទនេះជាចំណុចផ្តើមនៃ
ដំណើររបស់យើង មិនមែនបញ្ចប់ទេ។
81:33 - 81:38

ហើយគ្រប់គ្នាមានសុវត្ថិភាពដោយសម្លឹង
ជាប់ទៅឯព្រះេយស៊ូ
81:38 - 81:42

ដែលជាអ្នកនាំផ្លូវគេទៅទីក្រុងបរិសុទ្ធនោះ។
81:42 - 81:45

អ្នកខ្លះបានហត់ - ដោយទីក្រុងនោះនៅឆ្ងាយនៅឡើយ
81:45 - 81:48

ហើយពួកគេស្មានថាគួរតែដល់មុននេះហើយ។
81:48 - 81:54

តែព្រះយេស៊ូផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់គេ ...
ដោយលើកព្រះហស្តស្ដាំរបស់ទ្រង់
81:54 - 81:58

ដែលមានពន្លឺដ៏អស្ចារ្យ មួយ
81:58 - 82:00

ហូរពីលើក្រុមដែលជឿលើការយាងមកវិញ ,
82:00 - 82:07

ហើយក្នុងពេលនោះ គេស្រែកឡើងថា “ហាលេលូយ៉ា!"
82:11 - 82:13

តែបងសាជិន្ត បើការជាក់ស្ដែងរបស់អ្នក
នាងហាម៉ុនមកពីព្រះវិញ
82:13 - 82:18

លោកនីកូលអើយ ការជាក់ស្ដែង
របស់នាងមិនមែនមកពីព្រះទេ។
82:18 - 82:20

ប៉ុន្តែសម្លាញ់ តើអ្នកអាចប្រាកដយ៉ាងម៉េចបាន?
82:20 - 82:24

បងអូទីស បើសិនព្រះដ៏មានអំនាចមានសារ
សម្រាប់រាស្ត្រទ្រង់មែននោះ
82:24 - 82:27

តើទ្រង់នឹងប្រើមាត់មនុស្សទន់ខ្សោយឲ្យ
បញ្ជូនសារនោះឬ?
82:27 - 82:30

នាងសិងតែដើរមិនរួចផង។
82:30 - 82:34

នាងខ្ពស់បុិននេះ។ ឪពុកនាងជាអ្នកធ្វើមួក។
82:34 - 82:38

នាងគ្មានប្រវត្តិមកពីជួរអ្នកផ្សព្វផ្សាយ
ដំនឹងល្អទេ។
82:38 - 82:44

បងប្អូន ព្រះជាម្ចាស់ក៏ឲ្យយើងប្រយ័ត្នដែរថា
"ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ
82:44 - 82:46

“ដែលគេមកឯអ្នករាល់គ្នា
ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន
82:46 - 82:49

“តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចក
ដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ។ "
82:49 - 82:53

ខ្ញុំបានឮថា ការជាក់ស្ដែងមកឯនាងដូច
គេសណ្តំអញ្ចឹង។
82:53 - 82:56

ខ្ញុំស្គាល់អ្នកជិតខាងម្នាក់ដែរ។ គាត់គិតថា
គួរឲ្យជឿបាន។
82:56 - 82:58

តើអ្នកទាំងពីរធ្លាប់ឃើញនាងទេ?
82:58 - 83:02

ទេ! ហើយយើងក៏មិនជួបដែរ។
83:02 - 83:05

ការជាក់ស្ដែងរបស់អេល្លែន ហាម៉ុនគឺជាការ
កុហករបស់មេបោកប៉ុណ្ណោះ។
83:05 - 83:08

នាងនឹងមិនហានមានវានៅមុខខ្ញុំទេ។
83:08 - 83:10

មែន នាងមិនអាចទេ លោករ៉ូបុីន!
83:10 - 83:14

ជំនឿដ៏រឹងមាំរបស់យើងនឹងបញ្ឈប់ការងារ
របស់សាតាំង។
83:14 - 83:22

នាងនិយាយពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយ
ភាពទន់ភ្លន់ណាស់។
83:24 - 83:29

បងនីកូលអើយ កុំចាញ់បោកគេ។
83:45 - 83:50

បងបាននិយាយជាមួយនឹងពួកគេឬ? តើគេយល់ស្របទេ?
83:50 - 83:52

លុះត្រាតែ គេបានជួបអេល្លែនផ្ទាល់
83:52 - 83:54

បងច្បាស់ថាគេនឹងជឿជាក់សេចក្តីពិតរបស់ព្រះ។
83:54 - 83:55

អញ្ជើញពួកគេមកទៅអញ្ចឹង។
83:55 - 84:00

- សាជិន្ត និងរ៉ូបុីន? - ទេ អេល្លែន។
84:00 - 84:01

នាងធ្វើដំណើរជាមួយបងស្រីនាង ឈ្មោះសារ៉ា។
84:01 - 84:04

អញ្ចើញអ្នកនាងហាម៉ុនមកនេះមក។
84:04 - 84:08

តែចុះសាជិន្តនិងរ៉ូបុីននឹងថាយ៉ាងម៉េចវិញ?
84:08 - 84:12

យើងត្រូវឲ្យមិត្តរបស់យើងឮពាក្យ
របស់នាងដោយផ្ទាល់។
84:12 - 84:15

នាងនិងផ្តល់ក្ដីសង្ឃឹមដល់ចិត្តរបស់ពួកគេ។
84:15 - 84:18

មែនហើយ។
84:18 - 84:21

បើសាររបស់អេល្លែនមកពីព្រះ ...
84:21 - 84:26

... ការជំទាស់របស់សាជិន្ត ឬ រ៉ូបុីនមិន
អាចពន្លិចនាងបានទេ។
84:38 - 84:40

សារ៉ា ខ្ញុំសប្បាយដែលបងមកជាមួយ ថ្ងៃនេះ។
84:40 - 84:43

បងក៏មិនចង់ទៅណាផ្សេងដែរ ប្អូនស្រី។
84:43 - 84:46

មនុស្សជាច្រើនចង់ស្តាប់ឯងណាស់។
84:46 - 84:49

ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែរ បើនៅផ្ទះ
ហើយមិនជាប់ពាក់ពាន់ក្នុងរឿងនេះ។
84:49 - 84:51

តែឯងកាន់តែរឹងមាំរាល់ថ្ងៃតើ។
84:51 - 84:54

ហើយឯងក៏និយាយអញ្ចឹង។
84:54 - 84:56

ពិតមែន។
84:56 - 85:00

តែខ្ញុំមិនចង់ដាក់បន្ទុកថែមលើគ្រួសារយើងទេ។
85:00 - 85:06

អេល្លែន ឯងមិនដឹងទេឬ
ថាសារដែលព្រះប្រទានឲ្យឯង
85:06 - 85:10

លើកទឹកចិត្តនឹងវិញ្ញាណយើងទាំងអស់គ្នា?
85:26 - 85:29

ឯងមានឱកាសដើម្បីជួបជាមួយនឹង
គ្រួសារហាម៉ុន ឬនៅ?
85:29 - 85:32

ប្អូនវ៉ែត៍ខ្ញុំសួរថាបានជួប
នឹងគ្រួសារហាម៉ុន ឬនៅ?
85:32 - 85:34

ខ្ញុំញាំទឹកតែហើយ លោក។ អរគុណដែលបានសួរ។
85:34 - 85:36

ហេតុអីមិនទៅជួបនាង
85:36 - 85:39

មុននឹងនិយាយលែងចេញ។
85:46 - 85:49

កញ្ញាហាម៉ុន រីករាយណាស់ដែល
បានជួបអ្នកម្ដងទៀត។
85:49 - 85:51

អ្នកនៅចាំខ្ញុំទេ ខ្ញុំឈ្មោះជេមស៍ វ៉ែត៍។
85:51 - 85:53

ខ្ញុំជាគ្រូគង្វាលនៃ
ក្រុមទំនាក់ទំនងគ្រិស្តទាន។
85:53 - 85:55

ខ្ញុំធ្លាប់ជួបឪពុករបស់អ្នក។
85:55 - 85:57

ពីមុនយើងធ្លាប់ចែកខិតប័ណ្ណជាមួយគ្នា។
85:58 - 86:01

ខ្ញុំក៏រីករាយនឹងជួបលោកដែរ លោកវ៉ែត៍។
86:01 - 86:03

ខ្ញុំឮរឿងល្អៗជាច្រើនពីការងារ
អ្នកសម្រាប់ព្រះ។
86:06 - 86:09

ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ឮរឿងនេះដែរ ,
86:09 - 86:12

តែ ក៏នៅតែធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលដដែល។
86:12 - 86:18

ខុសទេ បើខ្ញុំសួរអាយុអ្នក កញ្ញាហាម៉ុន?
86:18 - 86:21

ខ្ញុំនឹងអាយុ១៨ឆ្នាំពេលខួបកំណើត
បន្ទាប់របស់ខ្ញុំ។
86:21 - 86:22

ចុះអ្នកវិញ លោកវ៉ែត៍ អាយុប៉ុន្មានដែរ?
86:22 - 86:25

ខ្ញុំអាយុ២៣ឆ្នាំហើយ។
86:25 - 86:27

ហើយអ្នកកំពុងតែបម្រើព្រះមែនឬ?
86:27 - 86:29

បាទ។
86:29 - 86:31

ខ្ញុំឈប់ធ្វើគ្រូបង្រៀនដើម្បីផ្សាយដំនឹងល្អ។
86:31 - 86:32

ហុឺម។
86:53 - 86:59

សូមស្វាគមន៍ ។ យើងពិតជាមានកិត្តិយស
ណាស់ដែលអ្នកបានមកកន្លែងយើង។
86:59 - 87:05

សូមអរគុណ។ នេះជាកិត្តិយសយើងទេតើ។
87:09 - 87:14

នារីដ៏សុភាពនេះ ពិតជាមិនមែនកូនសាតាំងទេ។
87:38 - 87:40

លោកសាជិន្ត! លោករ៉ូបុីន! ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល
ហើយសប្បាយមែន។
87:40 - 87:43

យើងគិតថាចង់ពឹងពាក់ចិត្តសប្បុរសរបស់អ្នក
87:43 - 87:45

ដោយសូមស្នាក់នៅផ្ទះគ្រួសារអ្នកមួយយប់។
87:45 - 87:47

ខ្ញុំបានអធិស្ឋានឲ្យលោកអាចជួបអេលែ្លន ហាម៉ុន
87:47 - 87:49

ហើយព្រះឆ្លើយការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ។
87:49 - 87:50

- ចូលមក ចូលមក។ - នាងហាម៉ុន ...
87:50 - 87:52

... នៅទីនេះ?
87:52 - 87:55

នាងមកដល់ពីរបីថ្ងៃមុនដើម្បីចែកចាយដល់យើង។
87:55 - 88:00

អាក់ លោករ៉ូបុីន អាម ...
88:00 - 88:03

... យើងភ្លេច ... ទៅជួបមិត្តលោក
ដែលកំពុងតែឈឺ។
88:03 - 88:05

អូរ អាក់ មែន!
88:05 - 88:08

ខ្ញុំមានមិត្តម្នាក់។ គាត់កំពុងឈឺ។
យើងបានរៀបគម្រោងរួច។
88:08 - 88:12

អ្នកមិនអាចចូលមក មួយភ្លែត
ឲ្យស្គាល់គ្នាបានទេ?
88:12 - 88:16

- មិនអាចទេ។ - ទេ។ ពិតជាស្តាយណាស់។
88:16 - 88:21

បើលោកមិនអាចស្នាក់នៅបាន ខ្ញុំអាចនាំ
កញ្ញាហាម៉ុនទៅថ្វាយបង្គំជាមួយលោក។
88:21 - 88:24

ថ្ងៃអាទិត្យនេះ។ យើងអាចនាំនាង
ទៅជួបលោកនៅបូស្តុន។
88:24 - 88:26

- យើងមិនអនុញ្ញាត ... - អាក…
88:26 - 88:29

បាទ! គម្រោងនេះដូចជាល្អមែន។
88:29 - 88:30

(សើចតិចៗ)
88:30 - 88:35

បាទ បាទ។ សូមយកយុវនារីហាម៉ុនមកបូស្តុន។
88:35 - 88:39

យើងនឹងអឺ ជួបជាមួយនឹងនាងនៅអឺ ថ្ងៃអាទិត្យ!
88:39 - 88:42

ធ្វើដំណើរដោយសុវត្ថិភាព លោកទាំងពីរ។
88:42 - 88:46

យើងនឹង ... អធិស្ឋានសូមការ
ព្យាបាលដល់មិត្តរបស់លោក។
88:55 - 88:57

ខ្ញុំជាអ្នកបញ្ជូនសារពីព្រះ ...
88:57 - 89:00

ទៅរេនដូល ... តាមភ្លើងនៅពីមុខអ្នកទៅ។
89:21 - 89:22

អរុណសួស្ដី អេល្លែន។
89:22 - 89:24

តើអ្នកគេងស្រួលទេ?
89:24 - 89:26

ខ្ញុំ ... បាន ...
89:26 - 89:30

មានអ្វីកើតឡើងប្អូន? ប្រាប់យើងមក។
89:30 - 89:36

យើងត្រេកអរណាស់ដែលអ្នកទទួលយើងដោយកក់ក្តៅ។
89:36 - 89:40

ខ្ញុំដឹងថាតាមគំនិតអ្នក យើងគួរតែទៅបូស្តុន។
89:40 - 89:48

ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យទៅ
ទីក្រុងរេនដូលវិញ។
89:48 - 89:51

ហេតុអី ... គ្មានអ្វីសម្រាប់អ្នកនៅរេនដូលទេ
89:51 - 89:54

លើកលែងតែអ្នកចង់បានស្បែកជើង
ស្បែកថ្មីប៉ុណ្ណោះ។
89:54 - 89:55

អ្នកត្រូវការស្បែកជើងថ្មីទេ?
89:55 - 90:00

ខ្ញុំចង់បានស្បែកជើងថ្មីមែន។
90:00 - 90:05

ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថាព្រះបានបង្គាប់ខ្ញុំតាម
ការជាក់ស្ដែងឲ្យទៅទីនោះ។
90:05 - 90:07

យើងត្រូវទៅផ្ទះគ្រួសារទេអាដែលនៅរេនដូល។
90:07 - 90:12

តែយើងទៅធ្វើអ្វី? អេល្លែន
ជួយយើងផង។ យើងមិនយល់ទេ។
90:14 - 90:16

ខ្ញុំក៏អត់ដែរ។
90:16 - 90:19

ខ្ញុំមានពន្លឺល្មមដើម្បីឃើញជំហាន
ពីមុខខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ
90:19 - 90:24

ហើយគឺថាត្រូវទៅរេនដូល។
90:24 - 90:28

ព្រះបានសន្យានឹងខ្ញុំថា ពេលខ្ញុំទៅដល់
ទ្រង់នឹងបង្ហាញមូលហេតុ។
90:35 - 90:39

នេះ គ្រួសារនីកូល!
90:39 - 90:41

ហេតុអ្វីបានជាមករេនដូល?
90:41 - 90:43

- ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ - អូរ!
90:43 - 90:47

យើងនាំអេល្លែន ហាម៉ុននឹងបងស្រី
របស់គេដែលមកពីម៉ែន។
90:47 - 90:51

ខ្ញុំ ... អញ្ចឹង ...
90:51 - 90:53

យើង ...
90:53 - 90:57

ខ្ញុំអាចនិយាយអ្វីទៅ?
90:57 - 90:59

“សូមស្វាគមន៍" ជាការចាប់ផ្ដើម។
90:59 - 91:02

អូរ ...
91:12 - 91:17

បងប្អូនអើយ ព្រះយេស៊ូជាម្ចាស់នៃ
យើង បានប្រាប់ថា
91:17 - 91:22

“ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ ដែលគេមកឯ
អ្នករាល់គ្នា ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន
91:22 - 91:26

តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចក
ដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ។ "
91:28 - 91:33

ប្អូនប្រុសអូទីស នីកូល នឹងភរិយា
គាត់ ម៉ារី បាននាំភ្ញៀវមក។
91:33 - 91:37

អេលែ្លន ហាម៉ុននិងបងស្រីគាត់ សារ៉ា។
91:46 - 91:49

ខ្ញុំស្មានតែបងថា គេចង់ជួបយើងនៅបូស្តុន?
91:49 - 91:51

ច្បាស់ណាស់ គេមិនចង់ជួបយើងទេ។
91:51 - 91:55

អញ្ចឹង អាក បងប្អូនអើយ ដូចខ្ញុំបាននិយាយហើយ
91:55 - 91:58

ព្រះកំពុងដាស់តឿនចិត្តខ្ញុំថា
យើងគួរពន្យារពេលសិន។
91:58 - 92:06

ក្រោយអាហារថ្ងៃត្រង់ យើងនឹងបន្ត
និយាយព្រះបន្ទូលព្រះទៀត។
92:16 - 92:17

មុនលោកមកដល់
92:17 - 92:20

ពួកគេបាននិយាយច្រើនដែរអំពីកញ្ញាហាម៉ុន។
92:20 - 92:24

គេថាការជាក់ស្ដែងរបស់នាងមកពីសាតាំង។
92:24 - 92:26

អេល្លែន ហាម៉ុនអាចនិយាយខ្លួនឯងបាន។
92:26 - 92:31

វាពិបាកយល់ណាស់។ ខ្ញុំអត់ដឹងថាគួរជឿអ្វីទេ។
92:31 - 92:37

លោកសាជិន្តថា នាងនឹងមិនហានមាន
ការជាក់ស្ដែងនៅពីមុខគាត់ទេ
92:37 - 92:40

ព្រោះគាត់ជាមនុស្សដែលដើរដោយទៀងត្រង់។
92:40 - 92:42

ហើយលោកសាជិន្តបានប្រាប់ខ្ញុំពីរបីថ្ងៃមុនដែរ
92:42 - 92:47

ឲ្យយកអេល្លែនទៅជួបគាត់នឹងលោករ៉ូបុីន
នៅបូស្តុនថ្ងៃនេះ។
92:47 - 92:50

ដូចនេះហេតុអ្វីបានមករេនដូលវិញ?
92:50 - 92:53

អេល្លែនបានទទួលបង្គាប់ពីព្រះយប់មិញ។
92:53 - 92:55

អូរ ...
92:56 - 92:59

♪ អូរ, ពេលណាខ្ញុំយើញព្រះយេស៊ូ
92:59 - 93:01

♪ ហើយសោយរាជ្យជាមួយទ្រង់នៅខាងលើ
93:01 - 93:08

♪ ហើយនឹងឮសំលេងត្រែនៅពេលព្រឹក?
93:08 - 93:13

♪ និងផឹកពីក្ដីស្រឡាញ់ដែលគ្មានកំណត់
93:13 - 93:19

♪ ហើយនឹងឮសំលេងត្រែនៅពេលព្រឹក?
93:19 - 93:22

♪ ចូរស្រែកថា រុងរឿង!
93:22 - 93:24

♪ ព្រោះខ្ញុំនឹងឡើងទៅពីលើមេឃ ... ♪
93:24 - 93:25

រុងរឿង ...
93:25 - 93:27

(ការច្រៀងបានបន្ថយ)
93:27 - 93:30

រុងរឿង។
93:31 - 93:34

រុងរឿង។
93:38 - 93:39

ច្រៀងទៀត!
93:39 - 93:42

♪ អូរ ចូរស្រែកថារុងរឿង! ព្រោះខ្ញុំនឹង ♪
93:42 - 93:44

កុំទៅក្បែរនាង!
93:45 - 93:48

ចូរយើងអានពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ!
93:48 - 93:51

“កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀតនៅចំពោះអញឲ្យសោះ។
93:51 - 93:53

“កុំឲ្យឆ្លាក់ធ្វើរូបណាសម្រាប់ឯងឲ្យសោះ
93:53 - 93:56

“ក៏កុំឲ្យធ្វើរូបណាឲ្យដូចជាអ្វីនៅស្ថានសួគ៌
ខាងលើ
93:56 - 93:57

“ឬនៅផែនដីខាងក្រោម ,
93:57 - 93:58

“ឬនៅក្នុងទឹកដែលទាបជាងដីផង។
93:58 - 94:02

“ក៏កុំឲ្យក្រាបសំពះនៅចំពោះរបស់ទាំងនោះ
… ដ្បិតអញដែលជាយេហូវ៉ា ... "
94:02 - 94:04

- ស្ងាត់ទៅមនុស្សល្ងង់! -
អ្នកកំពុងគោរពរូបចំលាក់ហើយ!
94:04 - 94:08

អ្នកមិនឃើញទេ? អ្នកកំពុងគោរពគោមាសហើយ!
94:08 - 94:10

ខ្ញុំធ្លាប់ឮថាការជាក់ស្ដែងដែលមកពីសាតាំង
94:10 - 94:14

អាចបញ្ឈប់ ដោយយកគម្ពីរមួយមកដាក់
ពីលើបុគ្គលនោះ ...
94:14 - 94:16

នេះ។ លោកយកទៅដាក់ទៅ។
94:16 - 94:17

ទេ។ អត់ទេ ...
94:17 - 94:20

មិនអីទេ។ ខ្ញុំដាក់ ក៏បាន។
94:42 - 94:45

នេះជាទីបន្ទាល់ដែលបានបំភ្លឺគំនិត
មកពីព្រះជាម្ចាស់។
94:53 - 94:59

“នោះទ្រង់បានផ្លាស់ការយំសោករបស់ទូលបង្គំ
ឲ្យទៅជាសេចក្ដីត្រេកអរទៅវិញ
94:59 - 95:03

“ទ្រង់បានផ្លាស់សំពត់សម្រាប់កាន់ទុក្ខចេញ
ឲ្យទូលបង្គំបានស្លៀកពាក់សេចក្ដីអំណរឡើង។ "
95:03 - 95:11

អូរ!
95:11 - 95:18

“មានផ្លូវមួយដែលមើលទៅដូចជា
ត្រឹមត្រូវល្អ ដល់មនុស្ស
95:18 - 95:23

“តែចុងបំផុតនៃផ្លូវនោះ គឺជា
សេចក្ដីស្លាប់វិញ។"
95:23 - 95:26

នាងនិយាយខគម្ពីរដែលនាងចង្អុលនោះ!
95:26 - 95:28

(ការខ្សឹបដោយរំភើបចិត្ត)
95:28 - 95:32

ហាលេលូយ៉ា។
95:45 - 95:48

ខ្ញុំអានអក្សរមិនដាច់សោះ។
95:48 - 95:52

បងសម្លាញ់ ឲ្យអូនអានឲ្យស្តាប់ទេ?
95:56 - 95:58

“បង មីលលឺ
95:58 - 96:03

“ទោះបងមិនស្គាល់ខ្ញុំក៏ដោយ
ខ្ញុំចង់សរសេរពាក្យខ្លះដល់បង។
96:03 - 96:06

“ខ្ញុំជឿជាក់តាំងពីដំបូងថាព្រះបានហៅបង
96:06 - 96:11

“ដើម្បីអធិប្បាយពីពេលជាក់លាក់នៃ
ការមកវិញរបស់ព្រះនៅឆ្នាំ ១៨៤៤
96:11 - 96:16

“ហើយក៏មានដូចដែលគួរនឹងមានមែន។
96:16 - 96:18

“ហើយបើពេលវេលាមិនបានប្រកាសនៅពេលនោះទេ ,
96:18 - 96:25

“ព្រះវិហារ នឹងផែនដីនឹងមិនបានទទួលការ
ព្រមានទាន់ពេលឡើយ។
96:25 - 96:34

“ខ្ញុំបានបញ្ចូលការជាក់ស្ដែងមួយផ្នែកនៃ
កញ្ញាអេល្លែន ហាម៉ុនដែលមកពីភួតលែន្ត។
96:34 - 96:38

“ខ្ញុំជឿថាការជាក់ស្ដែងរបស់នាងពិត
ជាមកពីឋានសួគ៌មែន។
96:38 - 96:41

“ប្អូនស្រីហាម៉ុន បានមកស្នាក់នៅ
ផ្ទះរបស់គ្រួសារខ្ញុំ
96:41 - 96:44

“ស្ទើរតែ ៨ខែហើយ។
96:44 - 96:49

“ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះស្ថិតជាមួយនាង ហើយបាន
ឃើញក្នុងរបៀបគួរឲ្យកត់សំគាល់។
96:49 - 96:57

“ខ្ញុំសូមឲ្យបងទុកចោលនៅការប្រកាន់លំអៀង
នឹងការកាត់ក្ដីមួយឡែកសិន
96:57 - 97:02

“រហូតដល់បងបានអាននិងប្រៀបធៀបជាមួយព្រះគម្ពីរ
ហើយនិងសេចក្ដីពិតសម្រាប់បច្ចុប្បន្ននេះ។
97:02 - 97:08

“ខ្ញុំ អូទីស នីកុល្ស ក៏ជាអ្នករង់ចាំ
ការយាងមកវិញរបស់ព្រះជាម្ចាស់ "
97:08 - 97:10

ហឹម។
97:10 - 97:12

បងនីកុល្សស្តាប់ទៅដូចជាស្មោះមែន។
97:12 - 97:14

ការពិតគេគ្រាន់តែរកវិធីស្តាស្ថានការណ៍
ដ៏យ៉ាប់នេះប៉ុណ្ណោះ។
97:16 - 97:18

ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា នៅថ្ងៃចុងក្រោយ
97:18 - 97:23

មានអ្នកខ្លះនឹងទទួលការជាក់ស្ដែងមកពីព្រះ។
97:23 - 97:29

អូនប្រាកដថា បន្តិចទៀត យើងនឹងឃើញមុខ
ដ៏ញញឹមនៃព្រះសង្គ្រោះយើងហើយ។
97:36 - 97:38

សំបុត្រមួយទៀតហើយ?
97:38 - 97:42

អ្នកដែលកាន់លទ្ធិហួសហេតុពេកកំពុងផ្សាយ
រឿងមិនពិតគ្រប់មុខហើយ។
97:43 - 97:45

និយាយអញ្ចឹង បងចង់ថាអេល្លែន ហាម៉ុនរឺ?
97:45 - 97:48

យងតាមការវិភាគច្រើន នាងជាអ្នកជឿពិត
ហើយស្មោះដែរ
97:48 - 97:50

តែបងភ្ញាក់ផ្អើលពីការប្រើ
ពាក្យ ជាក់ស្តែង នេះ។
97:50 - 97:54

គេថា ការជាក់ស្តែងវែងជាងគេរបស់នាងគឺ៤ម៉ោង។
97:54 - 97:56

តែការជាក់ស្ដែង?
97:56 - 97:59

សុខភាពមិនល្អរបស់នាងទេ ជាមូលហេតុសមជាង។
97:59 - 98:01

បងទៅជួបនាងទេ?
98:01 - 98:04

គេហៅនាងនិយាយទៀងទាត់ហើយ។
98:04 - 98:10

បងជឿថាគង់នឹងជួបនាងពេលណាមួយ។
98:10 - 98:17

យូស៉ែប អូនគ្មានម្សៅគ្រប់សម្រាប់ដុត
នំប៉័ងសូម្បីមួយដុំ។
98:17 - 98:22

អូនត្រូវការប៉ុន្មាន?
98:22 - 98:24

យ៉ាងតិចពីរកំប៉ុងទៀត។
98:42 - 98:44

កំពុងតែដើររកព្រះយេស៊ូទៀតហើយ លោកបេត្ស?
98:44 - 98:47

- (បុរសនៅក្បែរសើច) -
ខ្ញុំគិតថាគាត់ទៅខាងនោះហើយ។
98:47 - 98:50

ទេ ប្រហែលខាងនោះទេដឹង ...
98:50 - 98:53

(បុរសសើចបន្តទៀត)
98:56 - 98:58

យូស៉ែប តើខ្ញុំអាចជួយលោកអ្វីខ្លះ?
98:58 - 99:03

គ្រាន់តែម្សៅមុីខ្លះ។
99:03 - 99:08

យកឲ្យគ្រប់លុយនេះ។
99:52 - 99:54

តើនេះជាអាហារល្ងាចយើងមែនទេ?
99:54 - 99:55

មែនហើយ។
99:55 - 99:59

យើងមានដំណាប់ ឬប័រផ្លែប៉ោមទេ?
99:59 - 100:08

អត់ទេ លុះត្រាបងបានយកមកកាល់បងចេញក្រៅ។
100:08 - 100:11

ព្រូឌី ...
100:11 - 100:20

បងប្រើលុយចុងក្រោយដែលបងមានលើ
លោកនេះ ទិញម្សៅមុីនោះឯង។
100:23 - 100:27

ដំបូងកសិដ្ឋានដើម្បីការងារក្រុមមីលឺរ៉ែត។
100:27 - 100:29

ក្រោយមកគ្រួសារនឹងមិត្តចំអកយើង។
100:29 - 100:34

កូនយើងទៅសមុទ្រ។
100:34 - 100:38

ហើយឥលូវ យើងអស់លុយទៀត?
100:38 - 100:44

បងគិតថាយើងអាចទ្រាំបែបនេះយូរប៉ុន្មានទៀត?
100:44 - 100:47

យើងត្រូវអធិស្ឋាន។
ព្រះទ្រង់នឹងផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ។
100:47 - 100:53

យូែស៉ប សូមអង្វរ ...
100:53 - 100:58

... បងគ្មានអ្វីនិយាយទៀតឬ?
100:58 - 101:02

ប្រហែលដីគួរតែលេបបងទៅទាំងមូល។
101:02 - 101:04

នេះជាអ្វីដែលបងគួរអធិស្ឋានឬ?
101:24 - 101:26

លោកដ្រូ មានសំបុត្រឲ្យខ្ញុំទេ?
101:26 - 101:32

អូរបាទ លោកបេត្ស។ ខ្ញុំពិតជាមានមែន។
101:36 - 101:39

តំលៃសេវ៉ា ៥សិន្ត។
101:39 - 101:46

លោក ខ្ញុំ ...
101:46 - 101:49

... ខ្ញុំអត់មានលុយទេ។
101:49 - 101:53

លាកអាចបង់ពេលណាដែលលោកមាន។
101:53 - 101:58

ធ្វើបែបនេះមិនសមទេ លោក។
101:58 - 102:05

សូម្បី៥សិន្តក៏ខ្ញុំគ្មានដែរ។
102:05 - 102:09

យូស៉ែប ខ្ញុំទទួលពាក្យលោកថានឹងរកវិធី
ដើម្បីសងលុយនេះ។
102:11 - 102:16

ម៉ាថាយ បើសិនជាលោក ... បើកសំបុត្រនោះ ...
102:16 - 102:18

... ខ្ញុំស្រួលចិត្តជាង។
102:29 - 102:30

(សើចតិចៗ)
102:30 - 102:33

“ខ្ញុំផ្ញើរសារនេះមកអ្នក
ដោយនាមបរបស់ព្រះជាម្ចាស់"
102:44 - 102:47

ពេលលោកយកទំនិញទាំងនេះដល់ផ្ទះខ្ញុំ
102:47 - 102:50

ប្រពន្ធខ្ញុំនឹងថាអ្នកច្រលំហើយ
តែកុំបារម្ភពីគាត់អី។
102:51 - 102:53

ប្រាកដហើយ កាពីតែនបេត្ស។
103:02 - 103:03

ព្រូឌី!
103:05 - 103:07

(ការសើច)
103:07 - 103:11

- យូស៉ែប ពិតជាការអស្ចារ្យ មែន។ - មែនហើយ។
103:55 - 103:58

តុលាការទីក្រុងផួតលែន្ត ម៉ែន - ៣០ សីហា ១៨៤៦
103:58 - 104:00

ខ្ញុំសូមប្រកាសថាអ្នកជាប្តីនឹងប្រពន្ធហើយ។
104:00 - 104:04

លោកនឹងអ្នកស្រី ជេមស៍ វ៉ែត៍។
104:06 - 104:08

អបអរសាទរ។
104:08 - 104:10

អរគុណ។
104:12 - 104:16

អេល្លែន វ៉ែត៍ ស្តាប់ទៅពីរោះមែន
បងគិតអញ្ចឹងទេ?
104:16 - 104:18

បាទ ពិតមែន។
104:18 - 104:20

ឈ្មោះនេះសមនឹងអូនណាស់ ...
104:20 - 104:22

… អ្នកស្រី វ៉ែត៍។
104:22 - 104:25

(ការសើច)
104:33 - 104:36

មានបញ្ហាអ្វី?
104:38 - 104:43

ខ្ញុំតែងតែស្រមៃពេលវេលានេះក្នុងព្រះវិហារ។
104:44 - 104:47

តែយើងគ្មានព្រះវិហារជារបស់យើងទេ។
105:10 - 105:15

អ្វីដែលបងបេត្សសរសេរធ្វើឲ្យចិត្ត
អូនរំភើបមែន។
105:15 - 105:18

មែនហើយ។ អ្វីដែលគាត់លើកឡើងគឺមកពីព្រះគម្ពីរ។
105:18 - 105:20

គាត់បង្ហាញថា ថ្ងៃសប្ប័ទមានតាំងពីដើមកំណើតមក
105:20 - 105:25

ហើយរំលឹកថាគឺជាចំណុចកណ្តាលនៃ
គ្រិត្តវិន័យទាំងដប់របស់ព្រះ។
105:25 - 105:27

បើព្រះវិហារពីដើមបានកាន់ថ្ងៃទី៧ជាថ្ងៃសប្ប័ទ
105:27 - 105:29

នោះយើងក៏ធ្វើតាមគេដែរ។
105:36 - 105:39

ច្បាស់ណាស់ថា ថ្ងៃចុងក្រោយមុន
ព្រះយេស៊ូយាងមកវិញ
105:39 - 105:42

ការគោរពគ្រឹត្តវិន័យរបស់ព្រះនឹងក្លាយ
ជារឿងដែលសំខាន់។
105:42 - 105:46

លោកយ៉ូហាន ក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ
ជំពូក១២ ខ១៧ បកស្រាយពីក្រុមមនុស្ស
105:46 - 105:51

“ដែលកាន់តាមបញ្ញត្តិព្រះ
ហើយមានសេចក្ដីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូ។"
105:51 - 105:54

នៅថ្ងៃចុងក្រោយ មនុស្សទាំងនេះនឹង
ទទួលសេចក្ដីក្រោធរបស់សាតាំង។
105:54 - 105:57

ហើយក្នុងជំពូក១៤ ខ៦ដល់១១
105:57 - 106:00

យូហ៉ានបកស្រាយពាក្យទូន្មានចុងក្រោយរបស់ព្រះ
106:00 - 106:02

ដែលត្រូវប្រាប់ពីភពលោកមុនព្រះយេស៊ូយាងមក
106:02 - 106:04

ជានិមិត្តសញ្ញាក្នុងសាររបស់ទេវតាទាំងបី។
106:04 - 106:09

ខ១២ ប្រាប់យើងពីក្រុមមនុស្សដែលនឹង
នាំសារនេះដល់ពីភពលោក -
106:09 - 106:12

“ជាពួកអ្នកដែលកាន់តាមបញ្ញត្តិព្រះ
106:12 - 106:16

“ហើយមានសេចក្ដីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូ។ "
106:16 - 106:19

មិនមែនបែបនេះឬបែបនោះទេ។
106:19 - 106:21

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលនៅក្នុងដំណឹងល្អថា
106:21 - 106:24

“បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាម
បញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំចុះ"
106:26 - 106:28

អរគុណ សូមព្រះប្រទានពរបងប្អូន។
106:28 - 106:32

អរគុណ លោកបេត្ស។
106:33 - 106:36

នេះបានលើកទឹកចិត្តយើងមែន បងខឺទីស។
106:36 - 106:39

ប្អូនស្រីវ៉ែត៍ យើងរីករាយណាស់ដែលប្អូនមក
ជាមួយនឹងប្តីថ្មោងថ្មីរបស់ប្អូន។
106:39 - 106:41

ព្រះបានបង្ហាញយើងនៅសេចក្ដីពិត
106:41 - 106:43

តាមសាររបស់បងបេត្សអំពីថ្ងៃសប្ប័ទ។
106:43 - 106:46

ព្រះទ្រង់រុងរឿង។
106:46 - 106:49

អេល្លែន ...
106:49 - 106:51

សូមទុកកន្លែងខ្លះសម្រាប់ប្អូនស្រីវ៉ែត៍។
106:54 - 106:56

ពន្លឺចាំងផ្លេកៗ។
106:56 - 107:01

ផ្កាយ។
107:04 - 107:10

ច្រើនដូចខ្សាច់ដែលនៅឆ្នេរសមុទ្រ។
107:10 - 107:16

មើលទៅភាពរុងរឿងនៃការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះ។
107:46 - 107:48

- នាងយ៉ាងម៉េចហើយ? - ធម្មតា។
107:48 - 107:50

ការជាក់ស្ដែងមិនដែលធ្វើឲ្យនាងខ្សោយទេ។
107:50 - 107:53

តាមពិត នាងជាសះស្បើយជារឿយៗវិញ។
107:53 - 107:55

អ្វីដែលនាងនិយាយយប់នេះដោយមិន
ដែលចេញពី ណ៉ូអីញលែ្លនសោះ។
107:55 - 107:59

ខ្ញុំ ... ខ្ញុំចំណាយពេល២០ឆ្នាំនៅសមុទ្រ
ដើម្បីរៀនមិនដល់ពាក់កណ្ដាលផង។
107:59 - 108:02

បងធ្លាប់ជាមនុស្សដែលជំទាស់នាងយ៉ាងខ្លាំង។
108:02 - 108:05

ដល់ពេលនេះ ប្អូនវ៉ែត៍។
108:05 - 108:06

គ្មានវិធីដែលនាងអាចដឹង
108:06 - 108:08

ពីផ្កាយ នឹងភពទាំងឡាយដែលនាង
បកស្រាយយប់នេះទេ
108:08 - 108:10

បើសិនព្រះមិនបានបង្ហាញនាង។
108:10 - 108:13

ប្អូនអាចរាប់ខ្ញុំក្នុងក្រុមដែលគាំទ្រ
នាងខ្លាំងបំផុត។
108:20 - 108:22

បងបានរៀនពីថ្ងៃសប្ប័ទ
108:22 - 108:24

ជាមួយបងអេតសុន នឹងបងក្រូសីអឺនៅពួតគីបសុន
108:24 - 108:27

ហើយបន្តទៅផ្ទះរបស់ខឺទីសនៅតុបសាម
ក៏បានជួបគ្រួសារវ៉ែត៍។
108:27 - 108:30

តើអ្នកស្រីវ៉ែត៍មានវេទមន្តសន្លប់របស់នាងទេ?
108:31 - 108:34

ព្រូឌី បងខុសហើយដែលសង្ស័យនាង។
108:34 - 108:38

នាងមានការជាក់ស្ដែងនៅចំពីមុខបង។
108:38 - 108:40

បងជឿថាព្រះកំពុងប្រើនាង
108:40 - 108:44

ដើម្បីបញ្ជាក់ការពិតដែលទ្រង់បង្ហាញក្នុង
ការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់យើង។
108:44 - 108:47

អូននៅតែសង្ស័យ។
108:47 - 108:49

ប្រហែលនឹងយល់ច្បាស់ជាងបើអានសំនេររបស់បង។
108:49 - 108:51

បងនឹងសរសេរការជាក់ស្ដែងរបស់នាងឬ?
108:51 - 108:55

មែន ហើយពីថ្ងៃទី៧ជាថ្ងៃសប្ប័ទដែរ។
109:01 - 109:04

ទាំងនេះជាកំហុសរបស់មីលលឺ។
109:04 - 109:07

មាននរណាឃើញតាចាស់ វីលលឹមទេ?
109:07 - 109:09

មិនគួរជឿ គាត់ចាប់ផ្តើមរឿងឆ្កួតទាំងនេះ។
109:09 - 109:12

អឺ! គឺមានមនុស្សឆ្កួតមុនគាត់ទៀត។
109:12 - 109:14

ហើយច្រើននាក់ក្រោយនឹងដែរ។
109:14 - 109:16

ខ្ញុំឮថាគាត់ឈឺ មិនដែលចេញពីកសិដ្ឋានគាត់ទេ។
109:16 - 109:19

ខ្ញុំគួរតែអធិស្ឋាន ប៉ុន្តែ ...
ខ្ញុំជាមនុស្សលាក់ពុតហើយ។
109:19 - 109:21

ហេតុអ្វីពួកមីលឺរ៉ែត៍ខកចិត្តទាំងនេះ
109:21 - 109:23

មិនទៅព្រះវិហារដែលគេធ្លាប់ទៅពីមុន?
109:23 - 109:24

អ្នកខ្លះទៅមែន។
109:24 - 109:27

តែខ្លះទៀតមិនទៅទេ ទោះគេអាចទៅក៏ដោយ។
109:27 - 109:30

ភាគច្រើននៅតែជឿថាព្រះយេស៊ូអាច
យាងមកវិញពេលណាក៏បាន។
109:30 - 109:33

មើលទៅនៅតែដាក់ថ្ងៃខែនឹងពិនិត្យមេឃដដែល។
109:33 - 109:38

អាណិតវីលលឹមមែន។ សោកស្ដាយណាស់
ការខំប្រឹងរបស់គាត់មានលទ្ធផលបែបនេះ។
109:38 - 109:40

ហោចណាស់ គាត់នឹងហែម្សនោះ
បានចាត់ចែងត្រឹមត្រូវ។
109:40 - 109:42

- ខ្ញុំមានន័យថាគឺ - រញ៉េរញ៉ៃមែន។
109:42 - 109:44

គឺគ្មានអ្នកដឹកនាំ គ្មានព្រះវិហារទេ។
109:44 - 109:47

ខ្ញុំឮថាមាននារីក្មេងម្នាក់មកពីម៉ែន
មានការជាក់ស្ដែង
109:47 - 109:50

ហើយកាពីតែនទូកកំពុងប្រជុំសម្រាប់
អធិស្ឋាននៅថ្ងៃសៅរ៍។
109:50 - 109:53

ថ្ងៃសៅរ៍? អញ្ចឹង នោះជាក្រុមដែល
ខ្ញុំមិនចូលរួមជាមួយទេ។
109:53 - 109:55

(សើចទាំងអស់គ្នា)
109:58 - 110:03

(កូនង៉ាយំ)
110:11 - 110:14

“សាររបស់ទេវតាទាំងបីហើយនិងថ្ងៃសៅរ៍"
110:16 - 110:22

បេត្សបានបោះពុម្ភពីថ្ងៃសប្ប័ទទៀតហើយ។
110:22 - 110:24

តែគាត់បានលុយមកពីណា?
110:24 - 110:25

ខ្ញុំ ... គាត់គ្មានទេ។
110:25 - 110:30

យើងនៅតែត្រូវរកលុយបង់ថ្លៃការចំនាយនោះ។
110:31 - 110:37

យើងរកលុយ ៧ដុល្លា ៥០សិន្តម៉េចបាន?
110:38 - 110:41

ថ្ងៃជំនុំជម្រះបានមកដល់ហើយ។
ចម្រូតឆ្នាំនេះ ...
110:41 - 110:46

(ភ្លេងមានអំណរលេងពីលើការសន្ទនា)
110:58 - 111:00

- អាម៉ែន។ - អាម៉ែន។
111:00 - 111:01

អាម៉ែន។
111:05 - 111:08

យើងខំប្រឹងសិក្សាព្រះបន្ទូលណាស់
111:08 - 111:10

តែអូននៅតែមិនយល់ព្រះបន្ទូល
111:10 - 111:13

ដែលបងនឹងអ្នកឯទៀតខំប្រឹងសិក្សា។
111:13 - 111:16

អូនមានអារម្មណ៍ថាអូនបានតែនៅខាងក្រៅ
មើលចូលមកក្នុងបុណ្ណោះ។
111:16 - 111:18

អេល្លែន ពេលដែលយើងទ័លគំនិត
111:18 - 111:21

ព្រះផ្ដល់ការជាក់ស្ដែងដល់អូនជាការ
បញ្ជាក់ច្បាស់ពីបន្ទូលទ្រង់។
111:21 - 111:22

តែពេលអូនមិននៅក្នុងការជាក់ស្ដែងនោះ
111:22 - 111:26

គឺដូចជាគំនិតអូនត្រូវចាក់ជាប់មិនឲ្យយល់
ព្រះបន្ទូលទៅវិញ។
111:26 - 111:28

(កូនង៉ាយំ)
111:28 - 111:30

ប្រហែលជាព្រះពរហើយ។
111:30 - 111:31

ប្រហែលព្រះកំពុងការពារអូន
111:31 - 111:33

ដើម្បីអ្នកឯទៀតមិនអាចចោទថា សាររបស់យើង
111:33 - 111:36

ផ្អែកលើការជាក់ស្ដែងរបស់អូនជាជាងព្រះបន្ទូល។
111:36 - 111:39

(កូនង៉ាយំ)
111:40 - 111:42

យើងបានទៅការប្រជុំដល់ទៅបីដងហើយ
111:42 - 111:45

ដើម្បីរកសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរ។
111:45 - 111:49

តើយើងត្រូវតែទៅការប្រជុំនៅកូនិកទីកឹតដែល
នៅផ្ទះ គ្រួសារបេលតេនទៀតឬ?
111:49 - 111:50

បងគិតថាប្រសើរណាស់បើអាចចូលរួម។
111:50 - 111:52

តែជែមស៍ យើងគ្មានលុយគ្រប់ទេ។
111:52 - 111:55

សប្ដាហ៍ក្រោយបងនឹងបានប្រាក់ឈ្នួល
ពីការកាប់អុស។
111:55 - 111:57

បងនឹងបាន១០ដុល្លាពីការងាររបស់បង។
111:59 - 112:04

ជែមស៍ អូនមិនអាចមើលកូនផង ធ្វើដំណើរ
ផងបានទេ។ អូនធ្វើមិនបាន។
112:04 - 112:08

ព្រះបិតាទ្រង់បានហៅយើងសម្រាប់ការងារនេះ។
ទ្រង់នឹងមិនទុកយើងចោល ឬបោះបង់យើងទេ។
112:08 - 112:14

(កូនង៉ាយំបន្ត)
112:14 - 112:19

ការប្រជុំថ្ងៃសប្ប័ទ នៅផ្ទះរបស់បេលតេន
កូនិកទីកឹត - ១៨៤៨
112:25 - 112:28

យើងមានការជជែកគ្នាដែលរំជើបរំជួលមែនព្រឹកនេះ។
112:28 - 112:31

យើងត្រូវតែរក្សាភាពនឹងន។
112:31 - 112:33

មានសញ្ញាជាច្រើននៃការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ
112:33 - 112:35

ដែលបានប្រាប់ដល់សាវ័កទ្រង់ក្នុងគម្ពីរម៉ាថាយ
112:35 - 112:36

បានកើតឡើងនៅជុំវិញយើងនៅថ្ងៃនេះ។
112:36 - 112:40

ត្រូវហើយ។ ហើយយើងក៏បានគ្រាន់បើឡើងដែរ។
112:40 - 112:43

បួនឆ្នាំមុន អ្នកណាគិតថាយើងនឹងថ្វាយបង្គំ
នៅថ្ងៃសៅរ៍ទៅ?
112:43 - 112:48

ពិតណាស់។ ការព្រមព្រៀងគ្នាអាចកើតឡើង
ពេលដែលយើងរួបរួមគ្នា។
112:48 - 112:51

យើងគោរពគ្រឹត្យវិន័យទ្រង់មិនមែនដើម្បី
សង្គ្រោះទេ គឺព្រោះយើងបានសង្គ្រោះហើយ។
112:51 - 112:55

ត្រូវណាស់។ ដូចព្រះយេស៊ូបាននិយាយដែរ
"បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាម"
112:55 - 112:58

ហើយបើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនឹងចាំទាល់តែ
គ្រប់គ្នាត្រៀមបរិភោគដែរ។
112:58 - 112:59

(ទាំងអស់គ្នាសើច)
112:59 - 113:02

បេត្ស។ (សើច)
113:08 - 113:12

អេល្លែននិងអ្នកបានចំណាយពេលជាច្រើនធ្វើដំណើរ
ដើម្បីផ្សាយដំណឹង
113:12 - 113:14

តែអ្នកមិនអាចនៅគ្រប់ទីកន្លែងទេ។
113:14 - 113:16

ហើយយើងក៏មិនចង់នៅគ្រប់កន្លែងដែរ។
113:16 - 113:18

ទុកកូនប្រុសយើងចោលពេលធ្វើដំណើរ
ធ្វើឲ្យរទេះស្រាលមែន
113:18 - 113:21

តែចិត្តយើងធ្ងន់។
113:21 - 113:24

ព្រះបានបង្ហាញខ្ញុំវិធីដែលយើងអាចជួបក្រុម
អ្នកដែលជឿលើការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ
113:24 - 113:28

ដោយមិនបាច់ធ្វើដំណើរញឹកញាប់ពេក។
113:28 - 113:30

យើងត្រូវបោះពុម្ពកាសែតមួយ។
113:30 - 113:32

ប៉ុន្តែបងបេត្សជឿថាយើងគួរតែជំរុញក្នុង
113:32 - 113:34

ការសរសេរសៀវភៅ នឹងខិតប័ណ្ណទៅវិញ ,
113:34 - 113:36

មិនមែនកាសែតដែលចេញញឹកញាប់ទេ។
113:36 - 113:37

បងនីកូល ផ្លូវពីរនេះដូចគ្នាទេ។
113:37 - 113:40

យើងគ្មានបញ្ហាជាមួយវិធីគាត់ទេ។
113:40 - 113:43

តែប្តីខ្ញុំត្រៀមខ្លួនហើយ ដើម្បីនឹងសរសេរ
ទស្សនាវដ្ដីមួយ
113:43 - 113:47

ព្រោះសៀវភៅមិនសូវមាននរណាមើលទេ។
113:47 - 113:49

តើយើងនឹងបានប្រាក់ពីណា?
113:49 - 113:52

យើងនឹងចាប់ផ្ដើមពីកាសែតតូចមួយសិន។
113:52 - 113:55

ពេលអ្នកជឿដូចយើងបានអាន
គេនឹងជួយផ្គត់ផ្គង់ឲ្យបោះពុម្ពបន្តទៀត។
113:55 - 113:58

ព្រះបានប្រាប់ខ្ញុំថា ពីចំនុចតូចដំបូង
113:58 - 114:01

កាសែតនេះនឹងបានទៅជុំវិញពិភពលោក។
114:01 - 114:05

“សេចក្ដីពិតសម្រាប់ពេលនេះ"
114:13 - 114:17

តើអស់ប៉ុន្មានទៅ?
114:17 - 114:19

៦៥២ ដុល្លារ អែននី។
114:19 - 114:22

៦០០ ...
114:22 - 114:24

សូមព្រះមេត្តាផង។
114:24 - 114:25

ហែរឹម អេតសុន ចេញលុយមែនទេ?
114:25 - 114:27

បាទ។
114:27 - 114:29

តែយើងប្រកាសក្នុងសៀវភៅ “ រេវ៉ូ ” ហើយ
114:29 - 114:32

ហើយឥលូវទទួលបានលុយបន្តិចបន្តួចដើម្បី
សងគេហើយ។
114:32 - 114:33

នេះជាការអស្ចារ្យ ។
114:33 - 114:35

បាទ ...
114:35 - 114:39

ហើយដំណឹងអស្ចារ្យនេះផ្សាយលឿនណាស់។
114:39 - 114:42

មូលដៃអាវឡើង ...
114:43 - 114:47

... ព្រោះការងារយើងចាប់ផ្ដើមហើយ។
114:53 - 114:57

“អ៉ាតវែនរេវ៉ូនឹងសប្ប័ទហេរ៉ូត"
115:12 - 115:15

គេគួរហៅកាសែតនេះថា សារនៃការភូតកុហក។
115:15 - 115:19

អត្ថបទនេះនិយាយកុហកអំពីការងាររបស់ព្រះ!
115:19 - 115:21

គេបានបំពុលមនុស្សច្រើនណាស់ ជែមស៍។
115:21 - 115:24

មនុស្សល្អដែលយើងធ្លាប់បោះពុម្ព
អត្ថបទគេក្នុង រេវ៉ូ ដែរ
115:24 - 115:28

ឥលូវពន្យល់ខុសពីព្រះគម្ពីរ
ហើយផ្សាយកំហុសគេទៀត។
115:28 - 115:30

មានព័ត៌មានអាក្រក់ផ្សេងទៀត។
115:30 - 115:33

នៅវិសកុនសិន តង់សំរាប់ប្រជុំបានបាត់ហើយ។
115:33 - 115:36

- យើងមិនអាចឲ្យវាកើតឡើងទេ!
- យើងមិនអាចបញ្ឈប់ដែរ។
115:36 - 115:39

យើងមិនបានរៀបចំត្រឹមត្រូវទេ។
យើងគ្មានអំណាចឡើយ។
115:39 - 115:43

(ការក្អក)
115:45 - 115:49

យើងត្រូវរកវិធីព្យាបាលសួតរបស់បង។
115:49 - 115:52

នេះជាសំបុត្រមួយទៀតពី ចុន អេនឌ្រូស៍
នឹង ចុន លុហ្វបូរូ។
115:52 - 115:54

- វាមិនអាក្រក់ទេ។ - អានសិនទៅ។
115:55 - 115:57

ពួកគេនឿយហត់ណាស់។
115:57 - 115:59

បងអែនឌ្រូខំធ្វើការរាល់សប្ដាហ៍
ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។
115:59 - 116:01

ភ្នែកឥលូវប្រិលហើយ។
116:01 - 116:03

សំឡេងគាត់ចុះខ្សោយ ក្រោយអធិប្បាយ
រាល់ចុងសប្តាហ៍។
116:03 - 116:07

ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថាមានបញ្ហាតែបុណ្ណឹងចុះ។
116:07 - 116:09

បងចង់ប្រាប់អូនអ្វីទៀត?
116:09 - 116:16

ម្ចាស់ផ្ទះបានប្រាប់ពីតម្លៃជួលផ្ទះ
សម្រាប់ឆ្នាំថ្មី។
116:16 - 116:18

១៤.៥០ដុល្លាក្នុងមួយខែ។
116:18 - 116:20

យើងគួរធ្វើអ្វីទៅ?
116:20 - 116:21

យើងអាចទៅកន្លែងថ្មី។
116:21 - 116:24

ទៅវឺម៉ុន្ត មែន?
116:24 - 116:25

យោបល់ខ្លះថាឲ្យទៅមីជីកាន់។
116:25 - 116:28

ចង់រើទៅនៅទិសខាងលិចមែនទេ?
116:28 - 116:30

អ្នកធ្លាប់ទៅពីមុនដែរតើ។
116:30 - 116:34

អ្នកក៏ថា អ្នកស្រុកនោះចិត្តល្អដែរ។
116:34 - 116:38

បងប្អូនដែលនៅបាតទូលគ្រីកចង់រ៉ាប់រង
លើការបោះពុម្ព។
116:38 - 116:40

បាតទូលគ្រីក។
116:40 - 116:42

ស្តាប់ទៅមិនសូវកក់ក្តៅសោះ។
116:42 - 116:45

(ការសើច)
116:45 - 116:48

តើអូនមិនបានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺច្រើនទេឬ?
116:48 - 116:50

ទីនោះប្រហែលល្អសម្រាប់អូនជាង។
116:50 - 116:54

ពិតមែនឬ?
116:58 - 117:02

បាតទូលគ្រីក មុីជីកាន់ ១៨៥៥
117:20 - 117:22

ស្ត្រីខ្លះនឹងយកពូកមកឲ្យ
117:22 - 117:24

រួមនិងតុ នឹងកៅអីពីរដែរ។
117:24 - 117:27

អាគារមួយនៅតាមផ្លូវនេះមានកន្លែង
គ្រប់ឲ្យកូនអ្នករត់លេង។
117:28 - 117:31

អាគារថ្វាយបង្គំទីមួយរបស់យើងនឹងរួចរាល់ក្នុង
ពីរបីសប្ដាហ៍ទៀត។
117:31 - 117:33

អរគុណលោកអូរែអឺ។
117:33 - 117:36

អ្នកបានប្រទានពរដល់គ្រួសារយើង។
117:36 - 117:38

មុនខ្ញុំទៅ ខ្ញុំបានខ្ចីលុយខ្លះ
117:38 - 117:42

ដើម្បីទិញស្ករពីរបីដុំ ហើយនិង
ស្រូវសាឡីពីរកញ្ឆេរ។
117:42 - 117:45

យើងនឹងសងវិញទាំងអស់។
117:47 - 117:50

(ក្អក)
117:50 - 117:52

មកនេះ។
117:56 - 117:59

អ្នកចង់បង្ហាញបង្អួចដល់ប៉ាឬ?
118:06 - 118:09

“មនុស្សមិនសូវផ្ដោតអារម្មណ៍លើគម្ពីរទេ
118:09 - 118:13

“ហើយព្រះបានផ្ដល់ពន្លឺតូចដើម្បីនាំ
មនុស្សប្រុស ស្រី
118:13 - 118:16

“ទៅរកពន្លឺដែលធំជាង - គឺគម្ពីរនោះឯង។
118:16 - 118:19

“ខ្ញុំមិនសូមឲ្យអ្នកយកពាក្យខ្ញុំទេ។
118:19 - 118:21

“ទុកអ្នកស្រីវ៉ែត៍មួយឡែកសិន។
118:21 - 118:25

“កំប្រើពាក្យខ្ញុំទាល់តែអ្នកអាច
ធ្វើតាមព្រះគម្ពីរសិន។
118:25 - 118:29

“ខ្ញុំដំកើងព្រះបន្ទូលនៅមុខអ្នករាល់គ្នា។
118:29 - 118:32

“ជំហរនឹងជំនឿយើងគឺនៅក្នុងគម្ពីរនេះឯង។ "
118:39 - 118:42

បងចង់ឲ្យអូនដឹងថា បងបានដាក់ផ្ទះ
យើងក្នុងឈ្មោះអូនហើយ។
118:45 - 118:47

អូនមិនចង់ឮរឿងនេះទេ។
118:47 - 118:49

ហឺម។
118:49 - 118:51

ឥលូវមានជម្រើសអ្វី ក្រៅពីស្តាប់ទៅ?
118:51 - 118:53

(ក្អក)
118:53 - 118:55

បើសម្រាក បងនឹងឆាប់ជា។
118:58 - 119:01

បងផ្ទេរផ្ទះនេះទៅឈ្មោះអូនហើយ។
119:03 - 119:04

បើព្រះឲ្យខ្ញុំសម្រាកក្នុងផ្នូរមែន
119:04 - 119:07

ខ្ញុំមិនទុកស្ត្រីមេម៉ាយនឹងក្មេងបីនាក់
ឲ្យគ្មានផ្ទះនៅទេ។
119:07 - 119:08

ខ្ញុំមិនព្រមទេ។
119:10 - 119:14

អូនជឿថាព្រះទ្រង់មិនដកបងចេញពីយើងទេ។
119:16 - 119:19

មានការងារច្រើនណាស់ដែលលោក
ត្រូវធ្វើ លោកវ៉ែត៍។
119:20 - 119:22

ឥលូវយើងអាចរាប់អ្នកជឿទាំងអស់ដល់
ទៅ ២០០០នាក់ហើយ។
119:24 - 119:26

អេល្លែន បងបានខំធ្វើការងារនេះ ...
119:26 - 119:29

ទេ បងបានជោកជ័យហើយ។
119:38 - 119:41

យើងនឹងបន្តក្នុងការរង់ចាំព្រះ។
119:41 - 119:44

(ក្អក)
119:52 - 119:56

យើងត្រូវតែដកកម្មសិទ្ធនេះចេញពីបុគ្គលនីមួយៗ។
119:56 - 119:59

បងបេល ខ្ញុំជាម្ចាស់រោងពុម្ពនេះ
ហើយមិនត្រូវទេ។
119:59 - 120:02

ហើយខ្ញុំក៏ជាម្ចាស់ដីដែលជា
កន្លែងព្រះវិហារដែរ។
120:02 - 120:04

ចុះយើងដាក់ឈ្មោះនរណាវិញ?
120:04 - 120:06

ខ្ញុំគិតថាគ្មានឈ្មោះអ្នកណាទេ។
120:06 - 120:08

បងអេនដ្រូស៍បានមានយោបល់ថា
120:08 - 120:11

យើងមិនបាច់រៀបចំព្រះវិហារស្របនឹងច្បាប់ឡើយ។
120:11 - 120:14

ប៉ុន្តែយើងអាចស្ថិតនៅក្រោម
ច្បាប់នៃរដ្ឋមុីជីកាន់
120:14 - 120:15

ជាសមាគមមួយ។
120:15 - 120:16

ជាសមាគម?
120:16 - 120:19

គ្រិស្តទានពីដំបូងក៏រៀបចំឡើងបែបនេះដែរ។
120:19 - 120:21

ត្រូវតែមានការពិភាក្សា។
120:22 - 120:25

យើងគួរតែកោះហៅអង្គប្រជុំមួយនៅ
បេតតូលគ្រីកនេះ។
120:25 - 120:26

ត្រូវតែមានការយល់ស្របគ្នា
120:26 - 120:28

ទោះជាយើងត្រូវអង្គុយរហូតដល់ព្រះយាងមកក៏ដោយ។
120:33 - 120:36

(បុរសនីយាយជាមួយគ្នា)
120:44 - 120:47

(ការនីយាយបានស្ងាត់ទៅវិញ)
120:47 - 120:49

តើមាននរណាគាំទ្រការបង្កើតសមាគម
បោះពុម្ពមួយទេ?
120:49 - 120:51

គាំទ្រ។ គាំទ្រ។ គាំទ្រ។
120:51 - 120:55

លោកទាំងអស់ ក្រោមច្បាប់រដ្ឋមីជីកាន់ ,
120:55 - 121:00

យើងមិនអាចបញ្ចូលការបោះពុម្ភនេះ
ទាល់តែយើងជ្រើសរើសឈ្មោះមួយសិន។
121:00 - 121:02

បងអេនដ្រូស៍និយាយត្រូវ!
121:02 - 121:04

ខ្ញុំយល់ស្របជាមួយបងអេនដ្រូស៍។
121:06 - 121:12

លោកទាំងអស់ សូមកុំឈប់រឿងដែល
យើងបានចំណាយពេលពីរថ្ងៃហើយ អី។
121:12 - 121:15

កូនរបស់យើងបានកើតហើយ ,
121:15 - 121:18

ឥលូវនេះធំទៀតផង ពីបាកណាស់
121:18 - 121:19

បើគ្មានឈ្មោះច្បាស់លាស់។
121:22 - 121:25

មានគេហៅយើងថា ក្រុមដែលបិទទ្វារ ...
121:26 - 121:29

... ព្រោះយើងជឿថាទ្វារទៅទីបរិសុទ្ធ
ត្រូវបានបិទ,
121:29 - 121:34

ហើយទ្វារទៅទីបរិសុទ្ធបំផុតដែលនៅនគរឋានសួគ៌
ត្រូវបានបើកវិញ។
121:34 - 121:38

នេះគួរជាផ្នែកនៃឈ្មោះយើងទេ?
121:38 - 121:40

(ការនិយាយស្ងាត់ៗ)
121:45 - 121:48

ទោះយើងរើសឈ្មោះអ្វីក៏ដោយ ...
121:49 - 121:52

... គឺមិនគួរធ្វើឲ្យពិភពលោកទាស់ចិត្តឡើយ។
121:52 - 121:54

យើងបានពិភាក្សាពីរថ្ងៃហើយ។
121:54 - 121:57

នៅតែមិនចប់ទៀត?
121:58 - 122:00

ដំណើរទៅមុខហើយ។
122:00 - 122:02

តែក៏នៅមានការជំទាស់ដែរ។
122:05 - 122:10

ជែមស៍ សំខាន់ ទាំងអស់គ្នាមានឱកាសនិយាយ។
122:15 - 122:16

(សំឡេងកូនង៉ា)
122:16 - 122:19

បាទ ចុន ហឺបឹត ពិសេសគឺឯង។
122:20 - 122:24

កូនទីបួនយើង ប្រហែលឡូឡាជាងគេ។
122:24 - 122:26

តើគេបានវាពីណា?
122:37 - 122:39

(ការដកដង្ហើមធំ)
122:48 - 122:51

បាតទូលគ្រីក មីុជីកាន់ - ១ តុលា ១៨៦០
122:51 - 122:55

សុភាពបុសទាំងអស់ ... បងប្អូន សូមស្តាប់សិន។
122:59 - 123:03

ខ្ញុំថាគួរហៅសមាគមយើងជា “ព្រះវិហារនៃព្រះ”។
123:03 - 123:05

អ្នកផេ្សងមានឈ្មោះនោះហើយ។
123:05 - 123:07

ហើយតើឈ្មោះនោះដូចជាអួតពេកទេដឹង?
123:07 - 123:10

បើអញ្ចឹងមែន។
123:10 - 123:13

(ការពិភាក្សាបន្ត)
123:14 - 123:16

(គោះតុខ្លាំងៗ)
123:21 - 123:25

ប្រហែលយើងគួរគិតពីគោលជំហរធំ
ទាំងពីរនៃជំនឿយើងវិញ -
123:25 - 123:28

គឺថ្ងៃសប្ប័ទនិងការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ។
123:28 - 123:32

ចុះយើងគិតបែបណាបើគេហៅយើងថា
សេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ?
123:32 - 123:34

(ការនិយាយស្ងាត់ៗដូចជាគាំទ្រ)
123:36 - 123:37

តើគាំទ្រឈ្មោះនេះទេ?
123:40 - 123:44

ខ្ញុំឯកភាពថាយើងហៅខ្លួនយើងជា
ពួកសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ។
123:44 - 123:45

យល់ព្រម។
123:46 - 123:50

(តន្ត្រីនៃជ័យជម្នះ)
123:59 - 124:03

ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
124:17 - 124:19

ថ្ងៃល្អ។ ថ្ងៃល្អមែន លោក។
124:19 - 124:22

ថ្ងៃនេះពិតជាយូរនឹងមកដល់មែន។
124:25 - 124:27

(កូនង៉ាស្រែកខ្លាំងឡើងៗ)
124:27 - 124:31

១៤ ធ្នូ ១៨៦០
124:31 - 124:34

ជំងឺកាន់តែរាល ហើយអូនធ្វើអ្វីមិនបានសោះ។
124:34 - 124:36

មានតែអធិស្ឋានទេ។
124:36 - 124:39

- (បន្តការស្រែកយំ) -
ប៉ុន្តែកូនយើងក្ដៅដូចភ្លើងអញ្ចឹង។
124:39 - 124:41

(កូនង៉ាក្អក ហើយឈ្លក់)
124:42 - 124:44

(ការស្រែកយំ)
124:44 - 124:46

(សំឡេងបំពេរ)
124:49 - 124:51

ជែមស៍ ...
124:51 - 124:53

(ការយំបន្ត) កុំយកកូនយើងអី!
124:53 - 124:54

ជែមស៍ ...
125:23 - 125:25

១២ មករា ១៨៦១
125:25 - 125:27

២៩ថ្ងៃមុននេះ ...
125:30 - 125:34

... យើងបាត់បង់ យ៉ូហាន កូនតូចរបស់យើង។
125:37 - 125:44

ឥលូវខ្ញុំយល់ការសោកសៅនៃស្ដេចដាវីឌ
ពេលបុត្រាព្រះអង្គបានស្លាប់។
125:46 - 125:53

“ កូនអញ ... កូនអញអើយ ស៊ូឲ្យអញបាន
ស្លាប់ជំនួសឯង ..."
125:54 - 125:58

តែខ្ញុំនៅប្រកាន់ខ្ជាប់ពាក្យសន្យា
របស់ព្រះបិតា ,
125:58 - 126:02

ដែលថា " គ្រប់ការទាំងអស់ផ្សំគ្នា សម្រាប់
សេចក្ដីល្អដល់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះ "
126:07 - 126:14

តែខ្ញុំមកចំពោះមុខអ្នករាល់គ្នាថ្ងៃនេះ
ទី១២ ខែមករា ឆ្នាំ១៨៦១ ...
126:16 - 126:19

... ដើម្បីប្រាប់អ្នកពីការជាក់ស្ដែង
ដែលខ្ញុំឃើញ
126:19 - 126:23

គឺរដ្ឋច្រើនទៀតនឹងចូលជាមួយការូលែណា
ខាងត្បូងក្នុងការចេញពីសហព័ន្ធ ,
126:23 - 126:26

ហើយសង្គ្រាមដ៏អាក្រក់មួយនឹងកើតឡើង។
126:30 - 126:34

ខ្ញុំបានឃើញកងទ័ពដ៏ធំរបស់ខាងជើងនិងខាងត្បូង។
126:34 - 126:39

ខ្ញុំឃើញសង្គ្រាមកំពុងកើតឡើង
ឮសំឡេងកាំភ្លើងធំ។
126:41 - 126:44

អ្នកស្លាប់និងរបួសដួលនៅគ្រប់កន្លែង។
126:44 - 126:46

ហើយក្នុងការជាក់ស្ដែងនោះ ខ្ញុំក៏បានទៅផ្ទះ
126:46 - 126:52

របស់អ្នកដែលបាត់បង់បងប្អូន កូន
នឹងប្តីក្នុងសង្គ្រាមនោះ។
126:53 - 126:54

ហើយក៏មាន ...
126:55 - 126:58

... បុរសនឹងស្ត្រីខ្លះនៅក្នុងកន្លែង
ថ្វាយបង្គំយើងថ្ងៃនេះ
126:58 - 127:01

នឹងបាត់បង់អ្នកជាទីស្រឡាញ់ក្នុង
ថ្ងៃខាងមុខនេះ។
127:04 - 127:07

សង្គ្រាមនេះនឹងកើតឡើងព្រោះភាពជាទាសករ
127:07 - 127:12

និងការរឹងចចេសនៃអ្នកដែលមិនព្រម
ឃើញសេចក្តីពិតក្នុងព្រះ។
127:14 - 127:18

ច្បាប់បានប្រាប់ឲ្យយើងប្រគល់
ទាសករដល់ម្ចាស់គេវិញ ,
127:18 - 127:22

យើងមិនត្រូវធ្វើតាមឡើយ។
127:23 - 127:29

“ដូច្នេះខ្ញុំ អេប្រាហឹម លីងខុន
ប្រធានាធិបតីនៃសហរដ្ឋអាមេរិក ,
127:29 - 127:31

“ដោយរយៈអំណាចដែលខ្ញុំមាន
127:31 - 127:34

“ដែលបានផ្ទេរឲ្យដោយរដ្ឋធម្មនុញ នឹងច្បាប់ ,
127:34 - 127:36

“បានគិតថានឹងកោះហៅ ,
127:36 - 127:39

“ហើយឥលូវនេះកោះហៅ ...
127:40 - 127:43

“… កងទ័ពរបស់រដ្ឋដែលនៅក្នុងសហភាព
127:43 - 127:47

“ដែលមានចំនួនសរុប ៧៥០០០នាក់ ...
127:49 - 127:52

“… ដើម្បីនឹងបង្ក្រាបការផ្គួបបញ្ចូលគ្នា
127:52 - 127:55

“ហើយធ្វើឲ្យច្បាប់ទាំងឡាយ
ត្រូវបានប្រតិបត្តិតាម។ "
127:56 - 127:59

សង្គ្រាមនេះជារឿងសោកសៅមួយនៃជាតិសាសន៍យើង។
127:59 - 128:03

មែនហើយ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ស្តាប់
តាមព្រះបន្ទូលព្រះណាស់។
128:03 - 128:04

ខែឧសភា ១៨៦៣
128:07 - 128:11

ប្អូនវ៉ែត៍ សុខភាពប្អូនយ៉ាងម៉េចហើយ?
ប្អូនត្រូវការសម្រាកទៀត។
128:11 - 128:16

ថ្ងៃនេះ កុនហ្វឺរិនស៍ក្នុងតំបន់ប្រាំមួយ
បានបោះឆ្នោតបង្កើតជេនេរូលកុនហ្វឺរិនស៍ហើយ
128:16 - 128:18

ដែលមានលោក យ៉ូហាន បែអីងតុនធ្វើ
ជាប្រធានទីមួយ។
128:20 - 128:22

ការពិតនេះ ធ្វើឲ្យជំហានខ្ញុំនឹងនរ។
128:23 - 128:27

ការងាររបស់ព្រះអាចបន្តទៅមុខ
បានដោយគ្មានឧបសគ្គ។
128:27 - 128:29

ព្រះដឹកនាំហើយយើងដើរតាម។
128:33 - 128:37

ថ្ងៃទី៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៨៦៣
128:38 - 128:42

តែគេដូចមិនមានបញ្ហាអ្វីផងពេលដែលយើង
ចាកចេញបាត់។ ហើយនោះទើបតែប៉ុន្មានថ្ងៃទេ!
128:42 - 128:45

- គាត់មិនអីទេ។ ចារ។ គាត់ ...
- គ្រូពេទ្យប្រាប់ថាជារោគរលាកសួត?
128:45 - 128:47

ច្បាស់ហើយឬ?
128:47 - 128:51

ម៉ាក់! អរគុណព្រះអ្នកទាំងពីរនៅទីនេះ។
128:59 - 129:00

ហេនរី?
129:02 - 129:05

ហេនរី ឮម៉ាក់ទេ?
129:07 - 129:09

ម៉ាក់ ... សន្យានឹងកូនមក ...
129:10 - 129:17

ថាបើខ្ញុំស្លាប់ ... សូមយកខ្ញុំទៅបញ្ចុះនៅ
ក្បែរប្អូនប្រុសខ្ញុំ យ៉ូហាន ហឺបឺតផង …
129:18 - 129:20

... ដើម្បីយើងអាចឡើងមកវិញជុំគ្នា ...
129:22 - 129:24

... នៅព្រឹកនៃការរស់ឡើងវិញនោះ។
129:26 - 129:30

កូនប្រុសអើយ ព្រះនឹងធ្វើគ្រប់ទាំង
អស់ឲ្យប្រសើរ។
129:30 - 129:32

ខ្ញុំមិនអាចទ្រាំទៀតទេ។
129:34 - 129:38

ក្នុងការបាត់បង់យ៉ូហានជាទីស្រឡាញ់
បីខែក្រោយកំណើតរបស់គេ ...
129:41 - 129:44

វាដូចជាយើងគ្រាន់តែបានខ្ចីគេពីព្រះ។ តែនេះ!
129:45 - 129:46

ម៉ាក់ ...
129:48 - 129:50

... ខ្ញុំនឹងជួបម៉ាក់នៅឋានសួគ៌,
129:50 - 129:54

ព្រោះខ្ញុំដឹងថាម៉ាក់នឹងនៅទីនោះ ...
129:57 - 130:00

(យំ) ទេ ហេនរី!
130:04 - 130:06

ហេនរី!
130:06 - 130:09

ហេនរី! (យំ)
130:13 - 130:16

(ការយំបន្ត)
131:14 - 131:16

អូននៅសរសេរទៀត។
131:16 - 131:20

ហាក់បីដូចជារាប់ខែហើយដែលអូនអង្គុយនៅតុនោះ។
131:20 - 131:24

ខ្ញុំអាចយល់ច្បាស់ជាង ពេលដែលខ្ញុំសរសេរ
គំនិតរបស់ខ្ញុំដាក់ក្រដាស។
131:28 - 131:30

វាជាការជាក់ស្ដែងមួយពាក់ពាន់
នឹងសុខភាពរបស់យើង។
131:30 - 131:32

អានឲ្យបងស្តាប់បន្តិចបានទេ?
131:32 - 131:35

ខ្លឹមសារដែលបានទទួលនោះ
131:35 - 131:39

ជាទំនាក់ទំនងរវាងការថែទាំផ្នែក
ព្រលឹងវិញ្ញាណនិងខ្លួនប្រាណរបស់យើង។
131:39 - 131:42

គ្នាយើងជាច្រើនខំធ្វើការរបស់ព្រះរហូត
ដល់ជិតខូចសុខភាពទៅហើយ។
131:42 - 131:47

អូនឃើញថាថ្នាំជក់ក្នុងប្រភេទអ្វីក៏ជា
ថ្នាំពុលដែលនឹងសំលាប់យឺតៗដែរ។
131:47 - 131:49

តែគេច្រើនថាថ្នាំជក់អាចព្យាបាលបាន ...
131:49 - 131:52

អូនគ្រាន់តែប្រាប់អ្វីដែលបាន
ឃើញបុណ្ណោះ។ (សើច)
131:52 - 131:55

ត្រូវចៀសវាងជាតិអាល់កុល តែ នឹងកាហ្វេ។
131:55 - 131:57

ហឹម។ និយាយទៀតមក។
131:59 - 132:01

យើងគួរតែឈប់ហូបសាច់ ,
132:01 - 132:03

ហើយត្រឡប់ទៅញាំអាហារជំនាន់សួនច្បារអេដែន -
132:03 - 132:06

គ្រាប់ធញ្ញាជាតិ បន្លែ គ្រាប់ផ្លែឈើ
នឹងផ្លែឈើវិញ។
132:06 - 132:08

ព្រះពិតជាបានបង្ហាញអូនមែនឬ?
132:08 - 132:10

(សើច)
132:12 - 132:14

តើយើងរស់គ្មានសាច់យ៉ាងម៉េចបាន?
132:14 - 132:16

- យ៉ាប់ជាងនេះទៀត។ - ដកដង្ហើមធំ។
132:16 - 132:19

ចៀសវាងនំដែលសម្បូរជាតិនឹងនំផៃដែលផ្អែមផង។
132:19 - 132:22

(សើចទាំងអស់គ្នា)
132:25 - 132:29

អូននឹងធ្វើឲ្យអ្នកលក់សាច់ អ្នកលក់បារី ,
132:29 - 132:32

ម្ចាស់កន្លែងលក់ស្រា ... តាមរកយើងហើយ។
132:32 - 132:35

- អូរ អ្នកដុតនំដែរ។ - មានទៀត។
132:35 - 132:40

ខ្លួនប្រានយើងត្រូវការទឹកបរិសុទ្ធ
ការហាត់ប្រាណ នឹងខ្យល់បរិសុទ្ធ។
132:43 - 132:47

ការថែទាំសុខភាពរបស់យើងក៏ជា
កិច្ចការព្រលឹងវិញ្ញាណដែរ។
132:49 - 132:53

អូនបានឃើញថា ជាកិច្ចការពិសិដ្ឋមួយ
មិនមែនថែរក្សាតែសុខភាពរបស់យើងទេ ,
132:53 - 132:55

តែត្រូវបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យចេះ
ថែរក្សាសុខភាពគេដែរ។
133:08 - 133:11

អេតសុន!
133:20 - 133:22

ដៃ។
133:36 - 133:38

ព្រះវរបិតាដែលនៅនគរឋានសួគ៌ ,
133:38 - 133:41

អរគុណដែលទ្រង់ប្រទានពរនៅអាហារដែលមានជីវជាតិ
133:41 - 133:42

និងម្ហូបដែលឆ្ងាញ់នេះដែរ។
133:42 - 133:45

ក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ។ អាម៉ែន!
133:45 - 133:47

អាម៉ែន។
133:54 - 133:57

អេតសុន ហេតុអ្វីកូនមិនទទូលទាន?
133:57 - 134:00

ព្រោះគេច្អែតនឹងម្ហូបដែលមិនគួរហូប។
134:00 - 134:02

នែ វីលលី ឈប់រករឿងបងឯងទៅ។
134:03 - 134:06

យើងមិនគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើ
បញ្ជីអាហារដែលអាក្រក់ទេ។
134:06 - 134:08

គឺសំខាន់ជាងក្នុងការយល់ដឹងថា
134:08 - 134:12

ខ្លួនប្រាណយើងគឺជាវិហាររបស់ព្រះ
ហើយយើងត្រូវថែរក្សាឲ្យបានត្រឹមត្រូវផង។
134:12 - 134:13

តើកូនយល់ទេ?
134:13 - 134:15

- បាទ។ - ល្អហើយ។
134:15 - 134:18

ប៉ា សូមហុចខ្ទឹមបារាំងបានទេ?
134:20 - 134:22

(ការដួលរលំ)
134:22 - 134:24

ជែមស៍ ជែមស៍។
134:24 - 134:26

- ជែមស៍! - ប៉ា!
134:26 - 134:28

កូន ទៅហៅគ្រូពេទ្យមក។ ជែមស៍!
134:30 - 134:31

ជែមស៍ ...
134:31 - 134:34

មើលនេះ។ អូននៅទីនេះ។ អូននៅទីនេះ។
134:34 - 134:35

ជែមស៍ មើលអូនមក។
134:38 - 134:42

ប្តីលោកស្រីដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលទៀតហើយ។
134:43 - 134:46

- គាត់ដូចជាគ្រាន់ជាងមុនហើយ ...
- (ជែមស៍និយាយរអ៊ូៗ)
134:46 - 134:49

ទេ កុំខំប្រឹងពេលនេះ។
លោកកំពុងមានរោគខ្វិនមុខហើយ។
134:49 - 134:52

វាតែងតែមានក្រោយកើតរឿងបែបនេះ។
135:00 - 135:01

ប្រាប់មកថាយើងត្រូវធ្វើអ្វីពេលនេះ។
135:01 - 135:04

ការសម្រាកគឺសំខាន់បំផុត។ គឺសម្រាកឲ្យច្រើន។
135:04 - 135:07

ហើយខ្ញុំគិតថានឹងល្អដោយបង្ហូរឈាមគាត់។
135:07 - 135:10

បង្ហូរឈាម? ខ្ញុំគិតថាមិនបាច់ទេ។
135:10 - 135:13

ជាងកាត់សក់នៅផ្លូវម៉ែននឹងទទួលបញ្ចាខ្ញុំ។
135:13 - 135:16

គាត់មានឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវសម្រាប់ធ្វើ
ការវះកាត់។
135:16 - 135:19

ការបង្ហូរឈាមចេញជាវិធីដ៏ល្អបំផុតក្នុងការ
ព្យាបាលជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនេះ។
135:19 - 135:21

យើងនឹងគិតម្តងទៀត
135:21 - 135:24

ពេលជែមស៍ធូស្បើយអាចធ្វើវិធីនេះបាន។
135:24 - 135:27

អ្នកស្រីវ៉ែត៍ អ្នកមិនមែនជាគ្រូពេទ្យទេ។
ខ្ញុំនឹងមកវិញនៅព្រឹកស្អែក។
135:28 - 135:32

ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនេះសាហាវណាស់។
លោកសំណាងហើយដែលនៅរស់ លោកវ៉ែត៍។
135:32 - 135:36

អរគុណហើយ។ កូនជូនដំណើរលោកគ្រូពេទ្យល្អផង។
136:06 - 136:09

លោកវ៉ែត៍ ខ្ញុំបានយកកូនប្រុសពីរនាក់
ដាក់ក្នុងផ្នូរហើយ។
136:09 - 136:12

លោកមិនទៅណាទាំងអស់។
136:12 - 136:15

ព្រះដ៏ល្អទ្រង់បានខ្ចីការប្រើប្រាស់ជំហៀង
ខាងស្ដាំលោកដើម្បីឲ្យយល់ច្បាស់។
136:15 - 136:18

ទ្រង់នឹងរកវិធីល្អបំផុតសម្រាប់ជួយលោក
ឲ្យមានសុខភាពល្អឡើងវិញ។
137:01 - 137:07

(តន្ត្រីបានលេងពីលើការនិយាយ)
137:13 - 137:17

ថ្ងៃេនះ យើងនឹងចាប់ផ្ដើមវិទ្យាស្ថាន
កែប្រែសុខភាពលោកខាងលិចនេះ។
137:17 - 137:19

ថ្ងៃទី៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៨៦៦
137:19 - 137:22

យើងបានរកការលើកទឹកចិត្តសំរាប់គម្រោងនេះ
137:22 - 137:25

ដោយមើលការវិវឌ្ឍន៍សុខភាពនៃ
ប្អូនជែមស៍ជាទីគោរពរបស់យើង។
137:25 - 137:30

អ្នកស្រីវ៉ែត៍បានប្រើវិធីដែលព្រះ
បានបង្ហាញក្នុងការជាក់ស្ដែង ,
137:30 - 137:34

បញ្ជាក់ឲ្យឃើញថាយើងនៅមាន
ការងារជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ។
137:34 - 137:39

ពេលខាងមុខ ការថែទាំសុខភាពនឹងក្លាយជា
ចំណុចសំខាន់របស់ព្រះវិហារយើង។
137:44 - 137:50

ខ្ញុំឃើញថា គ្រាន់តែសម្រាកច្រើន
មិនអាចឲ្យជាទេ។
137:51 - 137:56

គឺត្រូវផ្គំជាមួយការហាត់ប្រាណ
ចំណីអាហារនិងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះដែរ។
137:57 - 138:00

ហើយជាច្រើនអ្នកក៏ដឹងពីសារៈសំខាន់នៃទឹក ,
138:00 - 138:04

ហើយការប្រើប្រាស់ផ្លែឈើ
គ្រាប់ធញ្ញាជាតិ គ្រាប់ផ្លែឈើនឹងបន្លែផង។
138:05 - 138:10

អ្វីដែលយើងបរិភោគពិតជាសំខាន់ណាស់។
138:10 - 138:13

គម្រោងនេះមិនមែនសម្រាប់តែ
ព្យាបាលទេ តែក៏សម្រាប់បង្ការដែរ។
138:13 - 138:15

សូមព្រះប្រទានពរដល់ការ
ស្តាប់បង្គាប់របស់យើង
138:15 - 138:19

ហើយប្រទានកម្លាំងសម្រាប់បន្តការងាររបស់ទ្រង់
138:19 - 138:22

នៃការចែកចាយសារដ៏ល្អនៃការ
យាងមកវិញដល់ផែនដីទាំងមូល។
138:22 - 138:24

(ការទះដៃ)
138:34 - 138:37

(ការទះដៃ)
138:48 - 138:51

នោះគឺបួដូយ។
138:51 - 138:55

B_O_U_R_D_E_A_U
138:57 - 138:59

បងលុហ្វបូរូ និងបងបួដូយបានទៅកាលីហ្វួញ័រ
138:59 - 139:03

តែឯណាអ្នកឯទៀតដែលនឹងថា : “ព្រះជាម្ចាស់
ខ្ញុំនៅឯនេះ។ សូមចាត់ខ្ញុំទៅ”?
139:05 - 139:08

យើងមិនគួរអើពើនឹងអ្នកដែលត្រូវការជំនួយទេ។
139:08 - 139:11

ការអប់រំនឹងការព្យាបាលដើរទន្ទឹមគ្នា។
139:12 - 139:15

តើយើងអាចព្យាបាលរូបកាយតែទុកឲ្យ
គំនិតចុះខ្សោយយ៉ាងម៉េចបាន?
139:15 - 139:18

ព្រះយេស៊ូបានចំណាយពេលព្យាបាល
ច្រើនជាងការអធិប្បាយទៀត។
139:18 - 139:21

ពិតណាស់។
139:21 - 139:23

យើងត្រូវការអ្នកចេះធ្វើការបន្ថែមទៀត។
139:23 - 139:25

(ដកដង្ហើមធំ) ចារ។
139:26 - 139:30

យើងត្រូវបង្ហាត់យុវជនច្រើនទៀតសម្រាប់ការនេះ។
139:31 - 139:34

យុវជន្មយើងចាប់ផ្ដើមការងារភ្លាម
បន្ទាប់ពីចប់នៅសាលាវេយ្យាករណ៍។
139:34 - 139:36

គួរតែមានវិធីឲ្យគេមានការអប់រំល្អជាងនេះ។
139:48 - 139:51

ខ្ញុំត្រូវការជំនួយខ្លះរៀបអុសទាំងនេះ។
140:03 - 140:07

អរគុណទឹកចិត្តរបស់អ្នក។
ខ្ញុំឈ្មោះបេល។ គុតលូ បេល។
140:07 - 140:09

ហេតុអ្វីលោកជាប់កាប់អុសអញ្ចឹង?
140:10 - 140:15

- ខ្ញុំមិនជាប់ទេ លោកម្ចាស់ ... - ស្តែតស៍។
គេឈ្មោះចច ស្តែតស៍។
140:15 - 140:17

ខ្ញុំអេតសុន វ៉ែត៍។
140:18 - 140:21

ពុះអុសល្អសម្រាប់សុខភាពខ្ញុំ។
140:21 - 140:24

ប្រពន្ធខ្ញុំបានស្លាប់ឆ្នាំមុន។
140:26 - 140:28

ហើយខ្ញុំឈប់ខ្វល់ពីសុខភាពរបស់ខ្ញុំ។
140:29 - 140:31

ចូលរួមសោកស្តាយផង។
140:31 - 140:33

តែ ... ចុះការពុះអុសជួយលោកយ៉ាងម៉េចទៅ?
140:34 - 140:38

ជាជាងការលេបថ្នាំជាច្រើន ខ្ញុំបាន
រៀនប្រើអាវៈយវៈខ្ញុំនៅក្រៅវិញ។
140:39 - 140:42

ហើយឥលូវលោកនៅទីនេះជួយកិច្ចការផ្ទះ?
140:42 - 140:45

គំនិតមុតគឺល្អដូចពូថៅមុតអញ្ចឹង។
140:47 - 140:50

តើលោកធ្លាប់ធ្វើអ្វីមុនមកពុះអុសទីនេះ?
140:50 - 140:52

ខ្ញុំធ្លាប់ជាគ្រូបង្រៀនជាច្រើនឆ្នាំ។
140:53 - 140:57

ក្រោយមកជាអ្នកត្រួតពិនិត្យសាលា។
141:02 - 141:04

ខ្ញុំបានជួបបុរសល្អម្នាក់នៅវិទ្យាស្ថានសុខភាពសប្ដាហ៍នេះ។
141:04 - 141:06

- អឺម។ - ឈ្មោះគាត់គឺ គូូតលូ បេល។
141:06 - 141:09

- ប៉ាគិតថាធ្លាប់ឃើញគាត់ដែរ។ - ចារ។
141:09 - 141:11

គាត់មកដល់ដោយមានសុខភាព
ខ្សោយ ហើយស្មារតីមិននឹងន។
141:11 - 141:14

គាត់ពុះអុសជិតមួយម៉ោងដែរ។
141:14 - 141:18

អឹម ចារ - ការហាត់ប្រាននឹងចេញមក
ក្រៅជាការអស្ចារ្យសម្រាប់សុខភាព។
141:19 - 141:22

ក្រោយពីបាននិយាយជាមួយគាត់
ហើយ ចច នឹងខ្ញុំចាប់ផ្ដើមគិត ...
141:22 - 141:24

អឹម?
141:24 - 141:26

ពីការពុះអុស?
141:26 - 141:30

ទេ វីលលី - ពីការទៅសាលារៀន។
141:37 - 141:42

“ការបង្រៀនជាការដែលហ្មត់ចត់
បំផុតដែលបុរសនឹងស្ត្រីបានទទួល
141:42 - 141:44

“ក្នុងការទាក់ទងជាមួយគំនិតយុវជន្ន។
141:44 - 141:47

“ត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់បំផុតក្នុង
ការអប់រំយុវជន្ន -
141:47 - 141:50

“ក្នុងការប្រើរបៀបផ្សេងៗ ,
141:50 - 141:53

“ដើម្បីអាចរកបានភាពប្រសើរ
ខ្ពង់ខ្ពស់នៃគំនិត។ "
141:58 - 142:04

សាលារៀនសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
ទីមួយ ខែមិថុនា ១៨៧២
142:04 - 142:07

យ៉ូហាន ហ៉ាវី ខេលុគ។
142:08 - 142:10

វីលលឹម ខេ ខេលុគ។
142:11 - 142:12

ចច ស្តែតស៍។
142:16 - 142:19

អេតសុន វ៉ែត៍។
142:20 - 142:23

វីលលឹម វ៉ែត៍។
142:33 - 142:37

ផ្ទះរបស់អ្នកជាពិភពលោក។
142:37 - 142:38

(ភ្លេង)
143:01 - 143:03

ពីរឆ្នាំមកហើយ
143:03 - 143:07

តាំងពីបងប្រុសពេលដែលបងជាអ្នកត្រួសត្រាយ
យ៉ូសែប បេត្សបានស្លាប់ ...
143:07 - 143:12

... ហើយ ៣០ឆ្នាំហើយតាំងពីព្រះបាន
លើកអ្នកត្រួសត្រាយទាំងនេះឡើង។
143:14 - 143:18

ក្នុងការជាក់ស្ដែងរបស់ខ្ញុំថ្មីៗនេះ
អ្នកនាំសារពីឋានសួគ៌បានប្រាប់ថា ,
143:18 - 143:23

“អ្នកកំពុងតែគិតគំនិតដែលមានកំណត់
ពេកសម្រាប់ពេលនេះ។
143:23 - 143:25

“ផ្ទះរបស់អ្នកជាពិភពលោក។ "
143:25 - 143:29

យើងទើបតែប្រើធនធានជាច្រើន
ក្នុងការបោះពុម្ព “សញ្ញានៃពេលវេលា"
143:30 - 143:32

ចុះគម្រោងរបស់យើងសំរាប់
ប៉ាសុីហ្វិកប្រ៉េសវិញ?
143:32 - 143:35

តើយើងមិនបានឲ្យបងលុហ្វបុរូ
នឹងបងបួដូទៅកាលីហ្វួញ័រ -
143:35 - 143:37

ដោយប្រើលុយជាច្រើន -
143:37 - 143:39

គ្រាន់តែចង់ឲ្យឆ្លងមហាសមុទ្រទេឬ?
143:39 - 143:41

- (និយាយរអូរទាំ) - តើលុយនេះបានមកពីណា?
143:41 - 143:43

(និយាយរអូរទាំបន្ត)
143:46 - 143:51

ធនធានរបស់យើងប្រើប្រាស់ល្អ
ជាងនៅទីនេះ - ផ្ទះយើង។
143:52 - 143:53

“ផ្ទះរបស់អ្នកជាពិភពលោក"
143:54 - 143:58

យើងត្រូវបន្តទៀតដើម្បីគ្រប់គ្នាអាចមានឱកាស
143:58 - 144:01

ទទួលសេចក្ដីពិតនេះ។
144:03 - 144:06

សារដែលយើងមានគឺសម្រាប់ពិភពលោកទាំងមូល។
144:06 - 144:09

គឺនឹងទៅដោយមានអំណាចដល់អូរេគុនដ៏ឆ្ងាយ ,
144:09 - 144:13

ដល់អឺរ៉ុប អូស្ត្រាលី នឹងកោះ
ដែលនៅកណ្ដាលសមុទ្រ ,
144:13 - 144:16

គឺគ្រប់ទាំងសាសន៍ ភាសា និងមនុស្សផង។
144:16 - 144:19

(ការនិយាយស្ងាត់ៗ)
144:19 - 144:21

សូមស្ងាត់!
144:23 - 144:27

តើយើងសួរពីការងារនេះយ៉ាងម៉េចបាន?
144:27 - 144:31

ឥលូវយើងអាចជួយជីវិតដែលនឹងបាត់បង់។
144:32 - 144:34

បងអេនឌ្រូស៍ខ្ញុំគិតថាយើងគួរតែ
ពិភាក្សារឿងនេះ
144:34 - 144:37

ក្នុងអង្គសន្និសិទធំរបស់យើងនៅខែសីហា។
144:37 - 144:41

យើងនឹងធ្វើការបោះឆ្នោតសម្រាប់ពង្រីក
ការផ្សាយដល់ប្រទេសខាងក្រៅ។
144:54 - 144:57

ការប្រជុំសន្និសិទធំ
ថ្ងៃទី១៤ ខែសីហា ឆ្នាំ១៨៧៤
144:57 - 145:00

ដើម្បីពង្រីក ទាំងអស់គ្នានឹងមាន
អារម្មណ៍តានតឹងដែរ។
145:01 - 145:04

គេនឹងបញ្ជូនបងអេនឌ្រូស៍ទៅប្រទេសស្វីស!
145:04 - 145:06

(ការអបអរសាទរ នឹងការទះដៃ)
145:12 - 145:15

(ដកដង្ហើមធំ)
145:20 - 145:23

ដំណើរឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រ
- បងបេត្សពិតជាចូលចិត្តមិនខាន។
145:23 - 145:25

មែនហើយ។
145:25 - 145:28

យើងមានទំនុកចិត្ត ថាព្រះកំពុងដឹកនាំយើង។
145:28 - 145:31

សូមធ្វើដំណើរដោយសុវត្ថិភាព បងអេនឌ្រូស៍ -
145:31 - 145:33

គ្រួសារខ្ញុំនឹងអធិស្ឋានឲ្យបង។
145:34 - 145:36

ប្រយ័ត្នជើងបងផង។
145:41 - 145:43

លាសិនហើយ!
145:48 - 145:52

គាត់នឹងផ្សាយដំនឹងល្អនៃការជិតយាងមកវិញ
របស់ព្រះគ្រិស្តនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។
145:52 - 145:56

ហើយលើសពីនេះយើងត្រូវតែប្រាប់ពិភពលោកទាំងមូល។
146:01 - 146:04

“យើងមិនខ្លាចអ្វីនៅអនាគតឡើយ
146:04 - 146:07

“លុះត្រាតែយើងភ្លេចពីរបៀបដែល
ព្រះបានដឹកនាំយើង ,
146:07 - 146:09

“និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ក្នុង
ប្រវត្តិសាស្ត្រយើង "
146:09 - 146:11

(ភ្លេងជោគជ័យបន្លឺឡើង)
146:11 - 146:12

(ចម្រៀង “ចូរលើកត្រែឡើង”)
146:12 - 146:16

នៅឆ្នាំ១៨៧៤ ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
មានអ្នកជឿប្រហែល៧៥០០នាក់ ,
146:16 - 146:19

សឹងតែទាំងអស់ស្ថិតនៅទិសឦសាននៃសហរដ្ឋអាមេរិក។
146:19 - 146:21

ក្រោយជែមស៍ស្លាប់ក្នុងឆ្នាំ១៨៨១
អេល្លែន វ៉ែត៍ធ្វើដំណើរច្រើន
146:21 - 146:25

ក៏ជួយក្នុងការបង្កើតព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទ
នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ទ្វីបអឺរ៉ុប
146:25 - 146:26

ប្រទេសអូស្ត្រាលី នឹងនូហ្សេឡង់។
146:26 - 146:29

ជាមួយអត្ថបទទស្សនាវដ្ដីនិងសំបុត្រ
ច្រើន គាត់បោះពុម្ពសៀវភៅ២៤ក្បាល
146:29 - 146:32

ក្នុងពេលដែលគាត់ស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩១៥
ហើយបានក្លាយជាម្នាក់
146:32 - 146:34

ក្នុងចំណោមនិពន្ធស្ត្រី
ពិភពលោកស្គាល់។
146:34 - 146:38

ថ្ងៃនេះ ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
មាននៅក្នុង២០០ប្រទេសជាង។
146:38 - 146:42

មានអ្នកជំនឿជុំវិញពិភពលោករាប់សិបលានក៏មាន
អ្នកជឿថ្មីៗជាងមួយលាននាក់ដែររៀងរាល់ឆ្នាំ។
146:42 - 146:47

ក្នុងនាមជាសហគមន៍គ្រិស្តទានធំជាងគេទីប្រាំ
ពិភពលោក គឺមានបណ្ដាញអន្តរជាតិនៃព្រះវិហារ
146:47 - 146:50

សាលារៀន សាកលវិទ្យាល័យ មន្ទីរពេទ្យ
ប៉ុស្តិ៍ផ្សព្វផ្សាយ កន្លែងបោះពុម្ព
146:50 - 146:55

ក្រុមហុ៊នផលិតអាហារសុខភាព ហើយនិង
ទីភ្នាក់ងារក្រុមមនុស្សធម៌សកលផងដែរ។
146:56 - 147:00

បេសកម្មចម្បងរបស់ព្រះវិហារគឺដូចសារទំនាយ
ដែលសរសេរទុកនៅក្នុងគម្ពីរវីវរណៈ ១៤:៦-១២
147:00 - 147:04

គឺប្រាប់ដំណឹងល្អពីក្ដីស្រឡាញ់ នឹងការអត់អោន
ទោសព្រះ ដែលមើលឃើញក្នុងព្រះយេស៊ូ
147:04 - 147:07

ហើយនិងប្រាប់ដល់ពិភពលោកពីការ
សន្យាថា ទ្រង់ជិតយាងមកវិញហើយ។
153:38 - 153:41

“ដំណឹងល្អនេះ ដែលសំដែងពីនគរ
នឹងត្រូវប្រកាសប្រាប់ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ៍ ,
153:41 - 153:44

“ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់អស់ទាំងសាសន៍
នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត។ "
153:44 - 153:45

ម៉ាថាយ ២៤:១៤

Title:: Go Tell the World Khmer subtitles
Description:: Khmer subtitles

more » « less
Video Language:: English
Team:: Team Adventist
Project:: Films
Duration:: 02:33:57

	Sam Neves approved Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks accepted Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM
	Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM

Show all

Khmer subtitles

Revisions

Revision 12 Edited

Caleb Maddocks

Go Tell the World Khmer subtitles

Revisions

Our website uses cookies

Operating cookies (Required)