-
- Tak więc gramatycy chcę
-
porozmawiać o różnicy między
-
zaimkami w funkcji podmiotu i dopełnienia, ale zanim
-
to zrobimy to, zacznijmy od tego,
-
czym są podmiot i dopełnienie,
-
tylko ogólnie dla naszych
celów gramatycznych.
-
W gramatyce, podmiotem jest
część zdania
-
lub zdania składowego, która coś robi.
-
Podmiot jest wykonawcą.
-
Dopełnienie z kolei, jest rzeczą
-
która jest obiektem czynności,
coś wykonywane jest z jego udziałem
-
więc dopełnienie ma być
przedmiotem wykonywanej czynności
-
Podmiot działa, a dopełnienie
jest przedmiotem działania.
-
Dajmy przykład.
-
W zdaniu, "Reina pisała e-maila"
-
podmiotem w zdaniu, wykonawcą
-
jest Reina, zgadza się, jest podmiotem.
-
Przedmiotem czynności, którą robi, pisania jest wiadomość e-mail,
-
więc Reina napisała e-mail.
-
E-mail jest dopełnieniem czasownika napisała.
-
Jest dopełnieniem w tym zdaniu.
-
Istnieją przypadki, gdy zdanie
-
nie ma dopełnienia.
-
Na przykład, możemy powiedzieć po prostu,
-
Reina pisała.
-
Tu nie ma dopełnienia, mamy po prostu
-
podmiot, którym jest Reina, orzeczenie napisała i żadnego dopełnienia.
-
To jest to, co nazywamy nieprzechodnością
-
ale nie trzeba tego zapisywać.
-
Zrozumienie relacji
-
pomiędzy e-mail i Reiną pozwala
-
zrozumieć, w jaki sposób zaimki są stosowane
w funkcji podmiotu i dopełnienia.
-
Kiedy zastąpimy te rzeczowniki zaimkami
-
możemy rozszyfrować, których zaimków musimy użyć,
-
ponieważ zaimki mają różne formy
-
w zależności od tego, czy
są podmiotem czy dopełnieniem.
-
Reina to imię żeńskie, a jeśli
wiemy, że Reina jest dziewczyną,
-
możemy odnieść się do niej, jako ona - she lub niej - her .
-
Są to dwa z kobiecych zaimków.
-
Jeden z nich jest podmiotem,
a drugi dopełnieniem.
-
Ona - she jest formą podmiotu,
i niej - her jest formą dopełnienia.
-
Jeśli chcemy przepisać to zdanie,
-
Mówiąc o Reinie, powiedzielibyśmy,
-
Ona pisała e-maila.
-
Nie, niej napisała e-maila, jak widzisz
-
Bo "her" jest zaimkiem w funkcji dopełnienia,
-
i jest przedmiotem czynności
-
a zaimek w funkcji dopełnienia jest obiektem czynności,
-
w przeciwieństwie do wykonawcy.
-
Ona jest tu podmiotem, ona to sprawca.
-
Jeśli chodzi o e-mail to jest łatwe, zaimek "it" we wszystkich przypadkach
-
i jako forma podmiotu, i dopełnienia jest taki sam.
-
Zróbmy jeszcze kilka przykładów
-
żebyście zobaczyli, co mam na myśli.
-
Ja daję jej prezent.
-
Teraz, I - ja jest podmiotem a her - jej dopełnieniem.
-
Podmiot , dopełnienie, ale
co się stanie jeśli to odwrócimy?
-
Jak to będzie wyglądać wtedy?
-
Otóż, to nie będzie że jej daję ja prezent,
-
bo jak zamieniamy podmiot i dopełnienie,
-
będziemy zmieniać też zaimki, których używamy
-
więc byłoby, ona dała mi prezent.
-
Teraz "she" - ona jest
-
podmiotową formą zaimka "her"
-
a "me" - mi jest podmiotem, jest
dopełnieniem, wybaczcie mi,
-
"me" mi jest formą dopełnieniową zaimka "I" - ja.
-
Postawmy tu kropkę.
-
To samo z oni i on.
-
Oni pokazali
-
mu gitarę.
-
Dlaczego nie?
-
They - oni to podmiot,
i him - mu - dopełnieniem.
-
zróbmy małą przewrotkę.
-
On pokazał
-
im gitarę.
-
Teraz przy tej zamianie, "him" staje się "he",
-
więc idziemy od formy dopełnieniowej "him"
-
do formy podmiotowej, którą jest "he"
-
a następnie, they, podmiotowa
postać staje się "them"
-
formą dopełnieniową.
-
Teraz, jeśli chodzi o "you" i "it"
-
masz szczęście, bo podmiotowe i dopełnieniowe
-
formy są takie same, więc podmiot
-
równa się dopełnieniu
-
z zaimkami "you" i "it".
-
Mógłbym powiedzieć, że ty dajesz mu prezent
-
tak samo łatwo, jak mogę
powiedzieć, że ono daje ci prezent.
-
Nie zdawałem sobie sprawy, że zmieniłem tutaj czas na przeszły.
-
Ona daje mi prezent.
-
Poprawmy, tak lepiej.
-
Taka jest różnica pomiędzy zaimkiem
-
w funkcji podmiotu a zaimkiem w funkcji dopełnienia.
-
Możesz nauczyć się wszystkiego.
-
Do usłyszenia, David.
Khan Academy
