- Tak więc gramatycy chcę

porozmawiać o różnicy między

zaimkami w funkcji podmiotu i dopełnienia, ale zanim

to zrobimy to, zacznijmy od tego,

czym są podmiot i dopełnienie,

tylko ogólnie dla naszych
celów gramatycznych.

W gramatyce, podmiotem jest
część zdania

lub zdania składowego, która coś robi.

Podmiot jest wykonawcą.

Dopełnienie z kolei, jest rzeczą

która jest obiektem czynności, 
coś wykonywane jest z jego udziałem

więc dopełnienie ma być 
przedmiotem wykonywanej czynności

Podmiot działa, a dopełnienie
jest przedmiotem działania.

Dajmy przykład.

W zdaniu, "Reina pisała e-maila"

podmiotem w zdaniu, wykonawcą

jest Reina, zgadza się, jest podmiotem.

Przedmiotem czynności, którą robi, pisania jest wiadomość e-mail,

więc Reina napisała e-mail.

E-mail jest dopełnieniem czasownika napisała.

Jest dopełnieniem w tym zdaniu.

Istnieją przypadki, gdy zdanie

nie ma dopełnienia.

Na przykład, możemy powiedzieć po prostu,

Reina pisała.

Tu nie ma dopełnienia, mamy po prostu

podmiot, którym jest Reina, orzeczenie napisała i żadnego dopełnienia.

To jest to, co nazywamy nieprzechodnością

ale nie trzeba tego zapisywać.

Zrozumienie relacji

pomiędzy e-mail i Reiną pozwala

zrozumieć, w jaki sposób zaimki są stosowane 
w funkcji podmiotu i dopełnienia.

Kiedy zastąpimy te rzeczowniki zaimkami

możemy rozszyfrować, których zaimków musimy użyć,

ponieważ zaimki mają różne formy

w zależności od tego, czy
są podmiotem czy dopełnieniem.

Reina to imię żeńskie, a jeśli
wiemy, że Reina jest dziewczyną,

możemy odnieść się do niej, jako ona - she lub niej - her .

Są to dwa z kobiecych zaimków.

Jeden z nich jest podmiotem,
a drugi dopełnieniem.

Ona - she jest formą podmiotu,
i niej - her jest formą dopełnienia.

Jeśli chcemy przepisać to zdanie,

Mówiąc o Reinie, powiedzielibyśmy,

Ona pisała e-maila.

Nie, niej napisała e-maila, jak widzisz

Bo "her" jest zaimkiem w funkcji dopełnienia,

i jest przedmiotem czynności

a zaimek w funkcji dopełnienia jest obiektem czynności,

w przeciwieństwie do wykonawcy.

Ona jest tu podmiotem, ona to sprawca.

Jeśli chodzi o e-mail to jest łatwe, zaimek "it" we wszystkich przypadkach

i jako forma podmiotu, i dopełnienia jest taki sam.

Zróbmy jeszcze kilka przykładów

żebyście zobaczyli, co mam na myśli.

Ja daję jej prezent.

Teraz, I - ja jest podmiotem a her - jej dopełnieniem.

Podmiot , dopełnienie, ale
co się stanie jeśli to odwrócimy?

Jak to będzie wyglądać wtedy?

Otóż, to nie będzie że jej daję ja prezent,

bo jak zamieniamy podmiot i dopełnienie,

będziemy zmieniać też zaimki, których używamy

więc byłoby, ona dała mi prezent.

Teraz "she" - ona jest

podmiotową formą zaimka "her"

a "me" - mi jest podmiotem, jest
dopełnieniem, wybaczcie mi,

"me" mi jest formą dopełnieniową zaimka "I" - ja.

Postawmy tu kropkę.

To samo z oni i on.

Oni pokazali

mu gitarę.

Dlaczego nie?

They - oni to podmiot,
i him - mu - dopełnieniem.

zróbmy małą przewrotkę.

On pokazał

im gitarę.

Teraz przy tej zamianie, "him" staje się "he",

więc idziemy od formy dopełnieniowej "him"

do formy podmiotowej, którą jest "he"

a następnie, they, podmiotowa
postać staje się "them"

formą dopełnieniową.

Teraz, jeśli chodzi o "you" i "it"

masz szczęście, bo podmiotowe i dopełnieniowe

formy są takie same, więc podmiot

równa się dopełnieniu

z zaimkami "you" i "it".

Mógłbym powiedzieć, że ty dajesz mu prezent

tak samo łatwo, jak mogę
powiedzieć, że ono daje ci prezent.

Nie zdawałem sobie sprawy, że zmieniłem tutaj czas na przeszły.

Ona daje mi prezent.

Poprawmy, tak lepiej.

Taka jest różnica pomiędzy zaimkiem

w funkcji podmiotu a zaimkiem w funkcji dopełnienia.

Możesz nauczyć się wszystkiego.

Do usłyszenia, David.