Part 01 - Moby Dick Audiobook by Herman Melville (Chs 001-009)

Part 1. Classic Literature VideoBook with synchronized text, interactive transcript, and closed captions in multiple languages. Audio courtesy of Librivox. Read by Stewart Wills.

Playlist for Moby Dick by Herman Melville: http://www.youtube.com/playlist?list=PL3488B73A45D1DF78

Moby Dick free audiobook at Librivox: http://librivox.org/moby-dick-by-herman-melville/

Moby Dick free eBook at Project Gutenberg: http://www.gutenberg.org/ebooks/2701

Moby Dick at Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Moby-Dick

View a list of all our videobooks: http://www.ccprose.com/booklist

Orðsifjafræði og útdrætti Orðsifjafræði.

(Fylgir með Late Consumptive Usher til Grammar School)

Hinn bleiki Usher - threadbare í kápu, hjarta, líkama og heila, ég sé hann núna.

Hann var alltaf dusting gamall lexicons hans og málfræði, með hinsegin handkerchief,

mockingly skreyttar með öllum kátur fánar allra þekktra þjóða

heiminum.

Hann elskaði til ryk gamla málfræði hans, hún minnti einhvern veginn mildilega honum hans

dánartíðni.

"Á meðan þú tekur í hönd í skólann aðra og kenna þeim um hvaða nafn hval-fiskur

er að vera gestur í tungu okkar fara út, í gegnum fáfræði, stafinn H sem

nánast einn lætur the signification of

orðið, frelsa þú það sem er ekki satt. "

- HACKLUYT

"Hvalur .... Sw. og Dan. HVAL. Þetta dýr er nefnt af roundness eða veltingur, því að í

Dan. HVALT er boginn eða vaulted "-. Webster 'S orðabókinni

"Hvalur .... Það er meira strax frá Dut. og Ger. WALLEN; AS WALW-Ian, til að

rúlla, að wallow "-. Richardson 'S orðabókinni

KETOS, grísku. CETUS, latínu.

WHOEL, Anglo-Saxon. HVALT, danska.

Wal, hollenska. HWAL, sænska.

Hval, íslensku. Hval, enska.

BALEINE, franska. Ballena, spænska.

PEKEE-NUEE-NUEE, FEGEE. PEKEE-NUEE-NUEE, ERROMANGOAN.

Útdrætti (fylgir með undir-undir-Librarian).

Það verður séð að þetta aðeins painstaking burrower og lirfa-ormur á lélegt erfiðleikum með

Sub-Sub virðist hafa farið í gegnum langa Vaticans og street-fremstu sæti á

Jörðin, tína upp hvað handahófi allusions

til hvala hann gæti engu að síður fundið í hvaða bók sem er, heilagt eða vanhelga.

Þess vegna verður þú ekki í öllum tilvikum að minnsta kosti, taka higgledy-piggledy hvala

yfirlýsingar, þó ekta í þessum kjarna, til veritable fagnaðarerindið cetology.

Langt frá því.

Eins og snerta fornu höfunda almennt, svo og skáldin hér birtist þessi

útdrætti eru eingöngu verðmæta eða skemmtilegur, sem veitt a glancing

auga fuglsins ljósi þess hvað hefur verið

promiscuously sagði hugsun, fancied og sungið of Leviathan, af mörgum þjóðum og

kynslóða, þar á meðal okkar eigin. Svo fara þér vel, léleg erfiðleikum með undir-undir,

. sem fréttaskýrandi ég

Þú belongest að því vonlaust, sallow ættkvísl sem ekki vín af þessum heimi mun alltaf

hlýja og fyrir hvern jafnvel Pale Sherry væri of bjartur-sterkur, en með hverjum einum

stundum elskar að sitja og finnst léleg-

djöfulleg, of, og vaxa convivial á tár, og seg við þá hispurslaust, með fullum

augu og tóm glös, og í ekki alveg óþægilega sorg - Gefðu það upp,

Sub-Ónotaðir!

Fyrir því hversu mikið meiri sársauki þér að taka til að þóknast heiminn, með svo miklu meira, skal

þér að eilífu farið thankless! Vildi að ég gæti skýrt út Hampton Court

og Tuileries fyrir þér!

En Gulp niður tár þín og hie lofti til konungs-mastri með hjörtum yðar, því að þinn

vini sem hafa farið áður eru hreinsa út sjö hæða himin, og gerð

Flóttamenn til langs ofdekra Gabriel, Michael og Raphael, gegn komu þinnar.

Hér þér verkfall en splintered hjörtum saman - það, munuð þér verkfall

unsplinterable gleraugu!

Útdrætti. "Og Guð skapaði mikla hvali."

- Fyrsta bók Móse.

"Leviathan lætur leið að skína eftir honum; Einn vildi hugsa djúpt til að vera hoary."

- Starf.

"Nú Drottinn hafði undirbúið mikill fiskur að kyngja upp Jónas."

- Jónas.

"Það fara skipin, það er að Leviathan sem þú hefir gjört að spila

þar. "- Sl.

"Á þeim degi, Drottinn með sár, og mikill og sterkur sverðið skal refsa

Leviathan the Piercing höggormi, jafnvel Leviathan sem spillta dreka, og hann

skal drepa drekann sem er í hafinu. "

- Jesaja

"Og hvað heitir soever utan kemur innan óreiðu í munni þessa skrímsli er,

vera það dýr, bát eða steini, niður það fer allt incontinently sem villu mikill Swallow

hans, og perisheth í botnlausa Gulf of paunch hans. "

- Holland 'S siðgæði Plútarkos'S.

"The Indian Sea breedeth mest og stærstu fiskarnir sem eru: meðal sem

Hvalir og Whirlpooles heitir Balaene, taka upp eins mikið á lengd og fjórum hektara eða

arpens lands. "

- Holland "S Plinius.

"Varla við höfðum gengið í tvo daga á sjó, þegar um sólarupprás mjög mörgum hvalir

og önnur skrímsli hafsins, birtist. Meðal fyrrverandi, var einn af mest

monstrous stærð ....

Þetta kom til okkar, opnum uppskafningur, hækkun veifa á öllum hliðum, og berja hafið

fyrir honum í freyða "-. TOOKE 'S Lucian.

"Hið sanna sögu."

"Hann heimsótti þetta land líka með mynd af smitandi horse-hvali, sem hafði bein

mjög mikið gildi fyrir tennurnar, sem hann færði einhver til konungs ....

Besta hvalir voru catched í landi sínu, sem sumir voru fjörutíu og átta,

sumir fimmtíu metrar að lengd. Hann sagði að hann var einn af sex sem hafði

drap sextíu í tvo daga. "

- Munnleg annarri eða annars frásögn tekið niður af munni hans BY KING ALFRED, AD

890.

"Og þar allt aðra hluti, hvort sem dýrið eða skipi skaltu slá það inn í

hræðilegt Gulf of (hvalur er) munni þessa skrímsli, eru strax misst og gleypti

upp, hafið-gudgeon hættir inn í það í góðu öryggi, og það sefur. "

- Montaigne. - Afsökunarbeiðni fyrir RAIMOND SEBOND.

"Við skulum fljúga, láttu okkur fljúga! Old Nick taka mig ef ekki er Leviathan

lýst með göfugt spámaður Móse í lífi sjúklingsins Job. "

- Rabelais.

"Lifur Þessi hvalur var tveimur cartloads." - Stowe 'S annálum.

"Hinn mikli Leviathan sem býr í sjónum to seethe eins sjóðandi potti."

- Drottinn beikon ER útgáfa af sálmum.

"Snerta að monstrous megnið af hvalnum eða ORK við höfum fengið neitt viss.

Þeir vaxa umfram fitu, insomuch sem ótrúlega magn af olíu verði

dregin út af einum hval. "

- Ibid. "Saga lífs og dauða."

"The sovereignest hlutur á jörðinni er parmacetti fyrir inn mar."

- KING HENRY.

"Very eins og hval." - Hamlet.

"Sem á að tryggja, ekki hæfileika list Leach er Mote hann availle, en returne againe

Til starfsmanns sár hans, að með lítillátur DART

Dinting brjóst hans, hafði ræktað eirðarlaus Paine hans,

Eins og sár hvala að landi flýgur "thro the Maine."

- Að Faerie drottning.

"Gríðarlega eins og hvali, hreyfingu sem mikill aðila getur í friðsælu rólegu vandræði

sjávar til að sjóða "-. Sir William DAVENANT.

Formáli TO GONDIBERT.

"Hvað spermacetti er menn gætu justly efa, þar sem lært Hosmannus í hans

starfi þrjátíu ár, segir berum orðum Nescio quid sitja. "

- Sir T. Browne. OF SPERMA CETI OG SPERMA CETI hvala. VIDE VE HIS

"Eins og Talus Spencer við nútíma flail hann hótar eyðileggja með ponderous skottið.

Fastur jav'lins þeirra í hlið hans hann líður og á bakinu í Grove of Pikes birtist. "

- Waller 'S Orrustan við SUMMER ISLANDS.

"Með því að list er búin að mikill Leviathan, sem kallast Commonwealth eða ríkis - (Latin

Civitas) sem er en tilbúna maður "-. OPNUN málslið Leviathan Hobbes'S.

"Silly Mansoul gleypa það án þess að tyggja, eins og hún hefði verið sprat í

munnur hval "-. PILGRIM 'S PROGRESS.

"Það sjó dýrinu Leviathan, sem Guð alls verk hans Created hugest að synda the

Ocean straum "-. Paradise Lost.

--- "Það Leviathan, Hugest af því að búa verur, í djúpum rétti eins og

höfði sefur eða syndir, og virðist að færa land, og við tálknin his Teiknar í, og

í anda hans stà º tar út á sjó. "

- Ibid.

"Voldugu hvalir sem synda í sjó af vatni, og hafa sjó á sund olíu í

þeim "-. FULLLER 'S vanhelga og heilagur STATE.

"Svo loka bak við sum höfði leggjast The gríðarstór Leviathan að sækja bráð sína,

Og gefa enga möguleika, en gleypa í seiði, sem með gapandi kjálkum þeirra

mistök á leiðinni. "- Dryden" S Annus MIRABILIS.

"Þó að hvalur er fljótandi við skut skipsins, skera þeir af höfuð hans, og draga

það með bát eins nálægt ströndinni þar sem það mun koma, en það mun vera strand í tólf eða

þrettán fet vatn. "

- THOMAS EDGE tíu ferðum TO SPITZBERGEN, IN PURCHAS.

"Í leið sinni að þeir sáu margir hvalir íþrótta í sjónum, og í wantonness fuzzing upp

vatnið í gegnum rör og Ventlana, sem náttúran hefur sett á sinn

axlir. "

- Sir T. Herbert 'S ferðum til Asíu og Afríku. Harris Coll.

"Hér sáu þeir svo mikið hermenn af hvölum, svo að þeir neyddust til að halda áfram með

Mikið af varúð vegna ótta að þeir ættu að skip þeirra yfir þá. "

- SCHOUTEN 'S SJÖTTA CIRCUMNAVIGATION.

"Við sigldum frá Elbe, vindur NE á skipi sem heitir The Jonas-in-the-Whale ....

Sumir segja að hvalur getur ekki opnað munninn, en það er dæmisaga ....

Þeir klifra oft upp möstur til að sjá hvort þeir geti séð hval, í fyrsta

uppgötvað hefur ducat fyrir verkjum his ....

Mér var sagt af hval tekin nálægt Shetland, sem hafði yfir tunnu af síld í hans

maga ....

Einn af harpooneers okkar sagði mér að hann náði einu sinni hval í Spitzbergen sem var

hvítt allt "-. ferð til Grænlands, AD 1671 Harris

Coll.

"Nokkrir hvalir hafa komið í yfir þessa strönd (Fife) Anno 1652, einn áttatíu fet

Lengd hvala-Bone góður kom í, sem (eins og ég var upplýst), auk gríðarstórt

magn af olíu, var leyft 500 þyngd baleen.

Byggingu kjálka það standa fyrir hlið í garði Pitferren. "

- SIBBALD 'S Fife and Kinross.

"Ég sjálfur hafa samþykkt að reyna hvort ég get húsbóndi og drepa þetta Sperma-ceti hvala, fyrir

Ég gat aldrei heyra af einhverjum af því tagi sem var drepinn af hvaða manni, svo hans er

brennandi og hversu fljótt hinir. "

- Richard Strafford ER bréf frá BERMUDAS. Phil. TRANS. AD 1668.

"Hvalir í rödd sjó Guðs varðveita." - NE grunnur.

"Við sáum líka mikið af stórum hvali, þar sem fleiri í þeim suður höf, eins og

Ég má segja, með 100-1, en við höfum til norðurs af okkur ".

- VOYAGE Captain Cowley'S um allan heim, AD 1729.

"... og anda hvalinn er oft mæta með svo

insupportable lykt, eins og að koma á röskun í heila. "

- ULLOA 'S SOUTH AMERICA.

"Til að fimmtíu valið sylphs sérstakra huga,

Við treystum mikilvægt ákæra, the petticoat.

Oft höfum við vitað að sjö sinnum girðingar til að mistakast,

"Tho fyllt með hindranir og vopnaðir rif of hvala."

- Nauðgun OF THE LOCK.

"Ef við berum land dýr hvað varðar stærð, með þeim sem taka upp þeirra

jafnaði í djúpinu, eigum við að finna þau munu birtast contemptible í samanburði.

Hvalinn er vafalítið stærsta dýr í sköpun. "

- Goldsmith, NAT. Breytingaskrá.

"Ef þú ættir að skrifa dæmisaga fyrir lítið fiska, myndir þú gera þá tala eins og

frábær Wales "-. Goldsmith TO JOHNSON.

"Í the síðdegi við sáum það átti að vera rokk, en það reyndist vera dauður

hvala, sem sumir Asiatics hefði drepið, og voru þá dregur landi.

Þeir virtust leitast við að leyna sér á bak við hvala, í því skyni að

forðast að sjá með okkur "-. COOK 'S ferðum.

"The stærri hvölum, hættuspil þeir sjaldan að ráðast.

Þeir standa í svo miklu ótta sumra þeirra, að þegar út á sjó að þeir eru hræddir

til að nefna jafnvel nöfn þeirra og bera saur, kalk-steinn, Juniper-tré, og sumir

aðrar vörur úr sama eðlis í sínu

báta, til þess að skelfa og koma í veg of nálægt nálgun þeirra. "

BRÉFI UNO VON TROIL á'S banka og sjóferð SOLANDER til Íslands árið 1772 -.

"The Spermacetti Whale finna á Nantuckois, er virkur, grimm dýr,

og þurfa mikla heimilisfang og áræðni í fiskimenn. "

- Hvala Thomas Jefferson er minnisvarði VIÐ FRANSKA ráðherra 1778.

"Og biðja, herra, hvað í heiminum er jafn það?"

- Edmund Burke'S tilvísun TILSKIPUN EVRÓPUÞINGSINS VIÐ Nantucket Hvalaskoðun-veiðar.

"Spánn - frábær hvalur strandað á ströndum Evrópu."

- Edmund Burke. (SOMEWHERE.)

"A tíunda grein almennra tekjur konungs, sagði að byggð á

umfjöllun um vörð hans og vernda höf frá sjóræningjum og

ræningjar, er rétt til konungs fiski, sem eru hval og Sturgeon.

Og þessar, þegar annað hvort kastað landi eða veiddur nálægt ströndinni, eru eign

konungur. "

- Blackstone.

"Fljótlega í íþrótt andláts áhafna viðgerð:

Rodmond unerring o'er höfuðið frestar The barbed stáli, og sérhver snúa sækir. "

- Falconer "S Shipwreck.

"Bright skein þök, sem fjár er spírur,

Og eldflaugar gaf sjálf rekinn, að hanga momentary eld þeirra

Um gröfina himins.

"Svo eld með vatni til að bera saman, Hafið þjónar á hár,

Up-spouted af hval í lofti, til þess að tjá ómeðfærilegur gleði. "

- COWPER, ON VISIT drottningarinnar til London.

"Tíu eða fimmtán lítra af blóði er kastað út af hjarta á högg, með gríðarlega

hraða "-. ACCOUNT JOHN Veiðimaður OF THE krufningu

Of a Whale. (A lítill stór einn.)

"The ósæð af hval er stærri í ól en helstu pípu af vatni vinnur á

London Bridge, og vatnið öskrandi í leið sinni í gegnum þessi pípa er undirmaður í

hvati og hraða til blóðs gushing frá hjarta hvalur er. "

- Paley 'S guðfræði.

"The hvalur er mammiferous dýr án Afturfætur."

- Baron CUVIER.

"Í 40 gráður sunnan, sáum við Spermacetti hvalir, en ekki taka fyrr en í fyrsta

maí, hafið verið síðan falla með þeim. "

- COLNETT 'S sjóferð TIL AÐ lengja hvalaraf hvala fiskveiðum.

"Í free þátturinn neðan mig synti, floundered og kafa,

í leik, í chace, í bardaga, Fiskar af hverjum lit, formi, og góður;

Hvaða tungumál geta ekki mála, og Mariner hafði aldrei séð, frá Leviathan Dread

To skordýra milljónir peopling hverjum bylgja:

Gather'd í torfum gríðarlega, eins og fljótandi eyjar,

Led með dularfulla eðlishvöt í gegnum þessi úrgangur

Og vegleysu svæðinu, þó allt um kring ráðist af voracious óvini,

Hvalir, hákörlum, og skrímsli, arm'd framan eða kjálka,

Með sverð, sagir, spíral horn eða boginn fangs. "

- Montgomery heiminum fyrir flóðið.

"IO! Paean! IO! syngja. To konungi finny fólks.

Ekki máttugri hval en þetta í miklum Atlantic er;

Ekki feitari fiskur en hann, umferð Flounders Polar Sea. "

- CHARLES lambsins sigur hvalinn.

"Árið 1690 sumir aðilar voru á háum hól að fylgjast með hvölum spouting og

íþrótta við hverja aðra, þegar einn fram: þar - sem bendir til sjávar - er

grænn hagi þar Grand-barna börnin okkar munu fara fyrir brauð. "

- Óbeð Macy'S Saga Nantucket.

"Ég byggði sumarhús fyrir Susan og mig og gerði hlið í formi Gothic

. Arch, með því að setja upp kjálka bein hval er "- Hawthorne 'S tvisvar sagt sögur.

"Hún kom til bespeak minnismerki um fyrsta ást sína, sem hafði verið drepinn af hval

í Kyrrahafi, ekki skemur en fjörutíu árum. "

- Ibid.

"Nei, herra, 'TIS sem eru rétt Whale," svaraði Tom, "ég sá his Sprout, hann kastaði upp par

eins falleg regnboga sem kristinn myndi vilja að horfa á.

He'sa raal olíu-skaft, sem náungi! "

- COOPER 'S flugmaður.

"The pappíra voru fluttir inn, og við sáum í Berlín tíðindum sem hvala hafði verið

kynnt á stigi "-. ECKERMANN 'S samtöl við Goethe.

"Guð minn! Mr Chace, hvað er málið? "Ég svaraði:" Við höfum verið eldavél með

hvalur. "

- "Frásögnin OF THE Shipwreck SKIPS hvala Essex OF Nantucket, sem var ráðist

Og að lokum eyðilagt af stórum Búrhvalur IN THE Pacific Ocean. "

BY Owen CHACE OF Nantucket, fyrsti stýrimaður þeirrar skip.

NEW YORK, 1821.

"A Mariner sat í shrouds eina nótt, að vindur var á lagnir free;

Nú björt, nú dekktur var tunglsljósi fölur,

Og phospher gleamed í kjölfar hvala,

Eins og það floundered í sjó. "

- ELIZABETH Oakes Smith.

"Magn af línu dregið úr bátum sem stunda að ná þessum eina

hvala, nam samtals að 10.440 metrar eða næstum sex ensku kílómetrar ....

"Stundum hristir hvalinn gríðarlega hala í loftinu, sem sprungur eins og

svipa, resounds að fjarlægð af þremur eða fjórum mílur. "

- Scoresbysund.

"Mad við agonies hann varir frá þessum ferskum árásum á infuriated Búrhvalur

rúlla aftur og aftur, hann rears gríðarlega höfuðið, og breiður stækkað kjálkum skyndimynd á

allt í kringum hann, hann hleypur á

bátar með höfuðið, þeir eru sjálfknúnar fyrir honum með víðtæka hversu fljótt hinir, og

stundum gjöreytt ....

Það er spurning um mikla undrun að umfjöllun um vana svo

áhugavert, og í viðskiptalegum sjónarhóli svo mikilvægt dýr (eins og Sperm

Hvalur) ætti að hafa verið svo alveg

vanrækt, eða ætti að hafa spennt svo lítið forvitni meðal fjölmargir og margir

them bær málið, að seint ár, verður að hafa yfir mest

nóg og þægilegur

tækifæri vitni habitudes þeirra. "

- THOMAS Beale ER sögu Búrhvalur, 1839.

"The Cachalot" (Búrhvalur) "er ekki einungis betri vopnum en True Whale"

(Grænlandi eða Hægri Whale) "í mann ægilegur vopn á hvorum útlim af

líkami hennar, en einnig sýna oftar

a ráðstöfun að ráða þessi vopn offensively og hátt í einu þannig

artful, djörf og skaðlegur, sem leiða til tilvera talin þess sem hættulegustu

að ráðast af öllum þekktum tegundum sem hvala ættkvísl. "

- Hvalveiðar Friðrik DEBELL Bennett'S VOYAGE um allan heim, 1840.

13. Október. "Það hún blæs," var sungið út úr

mastur-höfuð. "Hvar í burtu?" Krafist skipstjóra.

"Þrjú stig af Lee boga, herra."

"Hækka upp hjól þitt. Steady! "

"Steady, herra." "Mast-höfuð ahoy!

Ert þú sérð að hvalur núna? "

"Ay Ay, herra! A Shoal hvala Sperm!

There hún blæs! There hún brot! "

"Sing út! syngja út í hvert skipti! "

"Ay Ay, herra! There hún blæs! það - það - THAR hún

blæs - Bowes - Bo-o-OS ""? Hversu langt burt "

"Tveir kílómetrar og hálfan."

"Thunder og eldingar! svo nálægt! Hringja í öll hendur. "

- J. ETCHINGS ROSS Browne'S FYRIR hvalveiðar CRUIZE. 1846.

"The Whale-skip Globe, um borð sem skipið varð þó horrid viðskiptum við

eru um að tengjast, átti til eyjunnar Nantucket. "

- "Frásögnin í heiminum," eftir lá og Hussey lifðu. AD 1828.

Tilvera einu sinni stunduð hval sem hann hafði sár, parried hann árás fyrir nokkrum

tíma með Lance, en trylltur skrímsli á lengd hljóp á skipið, sjálfum sér og

félaga aðeins vera varðveittar af stökk

í vatn þegar þeir sáu upphafi var óumflýjanleg. "

- Trúboði Journal of TYERMAN OG Bennett.

"Nantucket sig," sagði Mr Webster, "er mjög sláandi og einkennilegur hluta

National áhuga.

Það er hópur af átta eða níu þúsund manns búa hér í hafinu,

bæta mestu á hverju ári til National auður af boldest og flestir persevering

iðnaður. "

- SKÝRSLA UM tal Daniel Webster í Öldungadeild Bandaríkjaþings, ON forritið í

Uppsetning A BREAKWATER AT Nantucket. 1828.

"The hvalur féll beint á hann, og líklega drap hann í smá stund."

- "The Whale OG CAPTORS hans, eða ævintýri THE WHALEMAN'S OG hvala'S

Biography, safnaði UM HOMEWARD Cruise Á Commodore PREBLE. "BY REV. HENRY T.

Cheever.

"Ef þú gerir það minnsta fjandinn hluti af hávaða," svaraði Samúel: "Ég mun senda þig til helvítis."

- LIFE Samúels Comstock (THE MUTINEER), af bróður hans, WILLIAM Comstock.

Önnur útgáfa af The Globe frásögn Hvalaskoðun-SHIP.

"The ferðir í hollenska og ensku til Northern Ocean, í því skyni, ef unnt er,

að uppgötva leið í gegnum það til Indlands, þó þeir ekki helstu hlutar þeirra,

mælt-opna haunts af hval. "

- McCulloch 'S COMMERCIAL orðabók.

"Þetta eru gagnkvæm, boltanum fráköst, aðeins til að bundið áfram aftur, því að

nú í um opna haunts á hvala, virðast whalemen hafa óbeint högg

á ný clews í sama Mystic North-West Passage. "

- Frá "eitthvað" Óútgefið.

"Það er ómögulegt að mæta hval-skip á sjó án þess að vera laust við nálægt henni

framkoma.

Skipið sem stutt sigla með leita útspil á stöng-höfuð, ákaft skönnun á

breiður festingu í kringum þá, hefur allt öðruvísi loft frá þeim sem taka þátt í reglulegum

ferð. "

- Straumar og hvalveiðar. US EX. EX.

"FÃ ³ tgangendur í nágrenni London og víðar kann að muna að hafa séð stórar

boginn bein setja uppréttur á jörðinni, annaðhvort til að mynda svigana yfir hlið, eða

inngangur to alcoves, og þeir geta kannski

hefur verið sagt að þetta voru rifin hvala. "

- Tales of a Whale Voyager AÐ Íshafsins.

"Það var ekki fyrr en bátum aftur frá að stunda þessa hvali, að

hvítur sá skipið í blóðuga eigu villimenn skráðir meðal áhöfn. "

- Dagblað tillit til hrífandi og RETAKING OF THE Hvalaskoðun-SHIP HOBOMACK.

"Það er almennt vel þekkt að af áhafnir Hvalveiðar skipa (American) nokkrum

alltaf aftur í skipum um borð þar sem þeir fóru. "

- Ferð í hval bát.

"Skyndilega sterkri massa upp úr vatninu, og skot upp hornrétt í

loft. Það var á meðan. "

- Miriam kistu EÐA hvala fiskimaður.

"The Whale er harpooned að vera viss, en bethink þér, hvernig þú myndir stjórna

öflugur óslitinn Colt, með aðeins tæki í reipi bundið að rót hans

hala. "

- Kafla um hvalveiðar í rif og vörubíla.

"Eitt sinn sá ég tvo af þessum skrímslum (hvalir) og líklega karl og konu,

hægt sund, hvert á eftir öðru, innan minna en steinsnar á

landi "(Terra Del Fuego)," yfir sem beyki tré langan greinum þess. "

- Darwin 'S VOYAGE AF náttúrufræðingur.

"" Stern allt! "Hrópaði the félagi, sem á að snúa höfðinu, sá hann þaninn kjálka

á stórum Búrhvalur nálægt höfuð á bátnum og ógnar með augnablik

eyðingu, - '! Stern allt, fyrir líf þitt "

- Wharton The Whale Killer.

"Svo að cheery minn sveinar, Hjarta yðar aldrei mistakast, en feitletrun harpooneer er

sláandi hvalinn "- Nantucket SONG.

"Ó, sjaldgæft gamla Whale, miðju stormur og Gale heima haf hans verður að

Risastór í mætti, þar gæti er rétt, og konungur takmarkalaus sjó. "

- Hvala SONG.

>

-Kafli 1. Loomings.

Hringdu í mig Ísmael.

Nokkrum árum síðan - aldrei huga hversu lengi einmitt - hafa litla eða enga peninga í mínum

tösku, og ekkert sérstaklega til vaxta mig á ströndinni, ég hélt ég myndi sigla um

lítið og sjá tárvot heimshluta.

Það er leið sem ég hef í akstri af milta og stjórna umferð.

Alltaf þegar ég finn mig vaxa ljótan um munn, þegar það er raki, drizzly

Nóvember í sál mína, þegar ég sjálfur hvíla gegn vilja sínum áður en kistunni

vörugeymslur og ala upp aftan

fresti jarðarför ég hitti, og þá sérstaklega þegar blóðsykursfall minn fá svo efri hönd

mér, að það þarf sterk siðferðislega lögmál til að hindra mig í að vísvitandi

stepping í götunni, og skipulega

berja hatta fólks burt - þá ég reikningnum það mikil tími til að fá til sjávar um leið og ég

getur. Þetta er staðgengill minn skammbyssa og bolti.

Með heimspekilegar blómstra Cato kastar sér á sverðið, ég tek hljóðlega að

skipið. Það er ekkert á óvart í þessu.

Ef þeir en vissi það, næstum allir menn í gráðu þeirra, einhvern tíma eða öðrum, kært

mjög nærri sömu tilfinningar gagnvart hafið með mér.

Það er nú einangrað borg þinni á Manhattoes, belted umferð um wharves sem

Indian Isles með Coral reefs - verslun ríkir með brim henni.

Hægri og vinstri, taka göturnar sem þú waterward.

Extreme miðbæ hennar er rafhlaða, þar sem göfugt Mole er þvegið með bylgjum, og

kæla með Breezes, sem nokkrar klukkustundir áður voru úr augsýn á landi.

Horfðu á mannfjöldann vatns-gazers þar.

Circumambulate borgarinnar á draumkenndu hvíldardegi síðdegi.

Fara frá Corlears Hook til Coenties Slip, og þaðan af Whitehall, norðurs.

Hvað sérð þú -? Posted eins og þögul sentinels allt í kringum bæinn, standa

þúsundir á þúsundir dauðlegum mönnum ákveðið í reveries sjó.

Sumir hallast gegn spiles, sumir sátu á bryggjunni-höfuð, sumir leita

yfir bulwarks skipa frá Kína, sumir lofti hátt í rigging, eins og ef leitast

til að fá enn betri seaward peep.

En þetta eru allt landsmenn; daga vikunnar pent upp í lath og gifsi - bundnir

gegn, nagli to bekkir, clinched to skrifborð.

Hvernig þá er þetta?

Eru græna reiti farinn? Hvað gera þeir hér?

En útlit! hér koma fleiri mannfjöldi, pacing beint fyrir vatnið, og virðist bundið

fyrir kafa.

Skrýtinn! Ekkert verður efni þeim en extremest

mörk lands, loitering undir Shady Lee of yonder vöruhús mun ekki

nægja.

Nei verða þau að fá eins og nánast vatnið eins og þeir geta mögulega án þess að falla inn

Og þar sem þeir standa - kílómetra af þeim - rasta.

Inlanders allt, þeir koma úr brautir og götur, götur og leiðir - norður, austur,

suður og vestur. Samt hér þeir sameina alla.

Segðu mér, er segulmagnaðir krafti nálum um áttavitar allra þeirra skipa

laða þá þangað? Einu sinni enn.

Segja að þú ert á landinu, í nokkur hár landi vötnum.

Taka nánast hvaða leið sem þú þóknast, og 12:50 það ber þig niður í Dal og

skilur þú það með laug í straumi.

Það er galdur í því.

Let the fjarverandi hugarfar manna vera hljóp í dýpstu reveries hans - standa að

maður á fótum sér, setja fætur hans-fara, og hann mun infallibly leiða þig í vatn, ef

vatn sé í öllu því svæði.

Ættir þú alltaf vera athirst í Great American eyðimörkinni, prófaðu þetta tilraun, ef

Caravan þín verður að vera til staðar með frumspeki prófessor.

Já, eins og hver og einn veit, er hugleiðsla og vatn fekk að eilífu.

En hér er listamaður.

Hann þráir að mála þér dreamiest, shadiest, sefa, mest heillandi hluti af

Rómantískt landslag í öllum dalnum í Saco.

Hver er helsta frumefni sem hann ræður?

Það standa tré hans, hver með eða kvos skottinu, eins og ef einsetumaður og róðukross voru

innan, og hér sefur engi hans og þar sofa naut, og upp frá yonder

sumarbústaður fer syfjaður reykja.

Djúpt í fjarlægum skóglendis vindur a mazy hátt ná til skarast Tottenham of

fjöll Baðaður bláu þeirra Hill-hlið.

En þó að myndin liggur svona tranced, og þótt þetta furu-tré titring niður sína

sighs eins fer yfir höfuð þessa hirðir er, en voru öll til einskis, nema

auga hirðir voru föst á töfra straumi fyrir honum.

Go heimsækja sléttum í júní, þegar að skora á skorar kílómetra þú vaða hné-

djúp meðal Tiger-liljur - hvað er það sem heilla vilja - Vatn - það er ekki falla

af vatni þarna!

Voru Niagara en drer af sandi, viltu ferðast þúsund kílómetra þínum til að sjá það?

Af hverju fátæku skáld Tennessee, að fengnum skyndilega tveir handfylli af silfri,

vísvitandi hvort að kaupa sér kápu, sem hann þurfti því miður, eða fjárfesta fé sitt í

gangandi ferð til Rockaway Beach?

Hvers vegna er nánast öllum sterkur heilbrigðum dreng með öflugri heilbrigt sál í honum, einhvern tíma

eða önnur brjálaður til að fara á sjó?

Hvers vegna á fyrstu voyage þinn sem farþegi, gerði þú sjálfur finnst svo dularfulla

titringur, þegar fyrst sagt að þú og skip voru nú úr augum landi?

Hvers vegna gerði gamla Persa halda sjó heilaga?

Af hverju Grikkir gefa það sérstakt Goð og eigin bróður Jove?

Víst er þetta allt ekki án merkingu.

Og enn dýpri merkingu þess sögu Narkissusar, sem vegna þess að hann gat ekki

grípa tormenting, væg mynd hann sá í Fountain, hljóp inn í það og var

drukknaði.

En þessi sömu mynd, sjáum við okkur í öllum ám og sjó.

Það er mynd af ungraspable Phantom lífsins, og þetta er lykillinn að því að það allt.

Nú, þegar ég segi að ég er í vana að fara á sjó þegar ég byrja að vaxa hazy

um augu, og byrja að vera yfir meðvitaðir um lungun, ég meina ekki að

hafa það álykta að ég fari alltaf á sjó sem farþegi.

Til að fara sem farþegi þú verður þarf að hafa tösku og tösku er en rag

nema þú hefur eitthvað í það.

Að auki fá farþega sea-veik - vaxa deilugjarn - áttina svefni nætur - ekki

skemmta sér mikið, eins og almennt hlutur, --Nei, ég aldrei fara sem farþegi, né, þó

Ég er eitthvað um salt, ég fer alltaf að

sjó sem Commodore, eða Captain eða Cook.

I yfirgefa dýrð og greinarmun á slíkum skrifstofum fyrir þá sem vilja þá.

Fyrir minn hluta, abominate ég öll sæmilega virðulegur toils, rannsóknum og þrengingar

hvers konar neinu tagi.

Það er alveg eins mikið og ég get gert til að annast mig, án þess að umönnun

skipum, barques, brigs, schooners og hvað ekki.

Og eins og fyrir að fara og elda, - þótt ég játa að það er töluverður dýrð í því, sem elda

vera eins konar liðsforingi um borð í borð - enn, einhvern veginn, fancied ég aldrei broiling fuglar, -

þó einu sinni steiktum, judiciously buttered,

og judgmatically saltaður og piparkrydduð, það er enginn sem mun tala meira

Virðingarfyllst, ekki að segja reverentially, af steiktum fuglum en ég mun.

Það er út af idolatrous dotings af gamla Egypta á steiktum ibis og brenndar

River hest, sem þú sérð múmíur þeirra skepnum í heiminum sínum baka-hús

Píramídunum.

Nei, þegar ég fer til sjávar, fer ég svo einfalt sjómaður, rétt áður en stöng, plumb niður

í forecastle, lofti þar til konungs mastrið-höfuð.

True, röð sem þær heldur mér frá einhverjum, og gera mig hoppa úr Spar til Spar, eins og

Grasshopper í maí túninu. Og í fyrstu, svona hlutur er

óþægileg nóg.

Það snertir tilfinningu manns í heiðri, sérstaklega ef þú kemur af gömlu

stofnað fjölskyldu í landinu, sem Van Rensselaers eða Randolphs eða Hardicanutes.

Og meira en allt saman, ef bara fyrri til að setja hendina inn í tar-pottinn, þú

hafa verið lording það sem land skólastjóri, standa því hæsta drengja

óttast þig.

Umskiptin er boðið einn, ég fullvissa þig, frá kennari að sjómaður, og

þarf sterk decoction of Seneca og Stoics að gera þér kleift að grin og bera

það.

En jafnvel líður þetta burt í tíma. Hvað um það, ef einhverjar af gömlu blokka á sjó

fyrirliði pantanir mér að fá Broom og sópa niður þilför?

Hvað gerir þessi indignity upphæð til, vega, meina ég í vog í New

Testamentið?

Finnst þér Arkhangelsk Gabriel telur neitt sem minna af mér, því að ég tafarlaust

og virðingu hlýða að gamli blokka á viðkomandi tilviki?

Hver ain'ta þræll?

Segðu mér það.

Jæja, þá er þó gamla sjó skipstjóra heimilt að fyrirskipa mér - þó þeir kunna thump

og kýla mér um, ég hef ánægju af að vita að það er allt í lagi, að

og allir hinir er ein leið eða önnur þjónað

á mjög svipaðan hátt - annað hvort í alvöru eða frumspekilegur sjónarmiði, það er, og

þannig að alhliða thump berst umferð, og allar hendur að nudda hvor annars öxl-

blað, og vera efni.

Aftur fer ég alltaf á sjó sem sjómaður, vegna þess að þeir gera sér far um að borga mér fyrir

vandræði mín, en þeir borga aldrei farþegar einum eyri sem ég hef nokkurn tíma heyrt

af.

Þvert á móti farþegum sjálfir að greiða.

Og það er öllu máli í heiminum á milli borga og vera greitt.

Lögin að borga er kannski mest óþægilegt infliction að tveir

Orchard þjófar felst á okkur. En eru greidd, - hvað mun bera saman við það?

The urbane starfsemi sem maður fær pening er í raun dásamlegt,

miðað við að við svo ákaft teljum peninga til að rót allra veraldleg ills,

og að á engan hátt getur monied maður inn himni.

Ah! hvernig cheerfully við consign okkur perdition!

Að lokum, fer ég alltaf á sjó sem sjómaður, vegna holla hreyfingu og hreint

loft á spá-kastala þilfari.

Því að eins í þessum heimi, er yfirmaður vindur mun algengari en vindur af astern (sem

er, ef þú aldrei brjóta í bága við Pythagorean Maxim), þannig að mestu leyti Commodore

á fjórðungnum-þilfari fær andrúmslofti hans á

annars vegar frá sjómenn á forecastle.

Hann heldur að hann andar það fyrst, en ekki svo.

Á mjög svipaðan hátt að gera leiða commonalty leiðtogar þeirra á margt annað, að

sama tíma og leiðtogar lítið grunar það.

En hví það var að eftir að hafa ítrekað smelt sjó sem kaupmanni

sjómaður, ætti ég nú að taka það inn í hausinn á mér að fara í hvalveiðar voyage, þetta

ósýnilega Lögreglumaður á Fates, sem

hefur stöðugt eftirlit með mér og leynilega hunda mér, og áhrif mig í sumum

unaccountable hátt - hann getur betur svarað en nokkur annar.

Og eflaust minn, fara á hvalveiðar ferð, var hluti af Grand program

of Providence sem var samin fyrir löngu síðan.

Það kom í eins konar stutta interlude og sóló á milli víðtækari sýningar.

Ég tek það að þessum hluta frumvarpsins verður að hafa keyrt eitthvað eins og this:

"GRAND umdeilda kosningum FYRIR Formennskuáætlun í Bandaríkjunum.

"Hvalveiðar sjóferð stendur með ONE Ísmael. "Blóðug bardaga AFFGHANISTAN."

Þótt ég get ekki sagt af hverju það var einmitt að þeir stigi stjórnendur, sem Fates, setja

mig niður fyrir þetta subbulegur hluti af hvalveiðar ferð, þegar aðrir voru settar niður

stórfenglegt hlutum í hár harmleikir og

stutt og auðvelt hlutum í genteel comedies og Jolly hlutum í farces - þó að ég get ekki

segja hvers vegna þetta var nákvæmlega, enn, nú að ég man af aðstæðum, ég held ég geti

sjá smá inn í uppsprettum og varasöm

sem er cunningly kynnt mér undir ýmsum disguises, völdum mig til að setja um

framkvæma hluti sem ég gerði, auk cajoling mig í blekking að það var val

vegna eigin óhlutdræg sjálfviljafórn minn og mismuna dómgreind.

Chief meðal varasöm var yfirþyrmandi hugmynd af the mikill hvala

sjálfur.

Slík portentous og dularfulla skrímsli vekja alla forvitni mína.

Þá villtur og fjarlæg höf þar sem hann velti eyju lausu his, en undeliverable,

nafnlaus vandinn við hvalinn, þetta, ásamt öllum mæta undur þúsund

Patagonian markið og hljóð, hjálpað til við að sveifla mér að ósk minni.

Með öðrum mönnum, ef til vill, slíkt hefði ekki verið umbun, en eins og fyrir mig,

Ég er kvalinn með ævarandi kláði fyrir hluti ytra.

Ég elska að sigla bannað höf, og lenda á siðlausar strendur.

Ekki hunsa hvað er gott, ég er fljótur að skynja að skelfingu, og gæti enn verið

félagslega við það - myndu þeir láta mig - þar sem það er, en vel að vera á vingjarnlegur kjörum með

allir fangar á stað einum lar inn

Vegna þessa hluti, þá hefur hvalveiðar voyage var velkomið, en mikill

flóð-hlið furða-veröld reiddi opinn og í náttúrunni conceits sem swayed mig til

Tilgangur, tveir og tveir eru sett á flot í

inmost sál mín, endalaus processions af hval, og miðjan flestir af þeim öllum, einn Grand

Hooded Phantom, eins og snjór hæð í loftinu.

Kafli 2. Teppi-Bag.

I fyllt skyrtu eða tveir á gamla minn teppi-poka, matur það undir hönd mína og

hófst Cape Horn og Kyrrahafi. Kvittun góðu borgar gömlu Manhatto, ég

fullt kom í New Bedford.

Það var laugardagskvöldið í desember.

Mikið var ég vonsvikinn yfir að læra að litla pakka til Nantucket höfðu þegar

sigldi, og engin leið til að ná þeim stað myndi bjóða, þar til er eftirfarandi

Mánudagur.

Eins og flestir ungir frambjóðendur til sársauka og viðurlög stop hvalveiðar á þessu sama New

Bedford, þaðan að ráðast á ferð sinni, getur það eins vel verið tengd því að ég, fyrir einn,

hafði ekki hugmynd um það að gera.

Fyrir mínum huga var allt að sigla í engin önnur en Nantucket iðn, því það var

fínn, boisterous eitthvað um allt sem tengist því að fræga gamla Island,

sem ótrúlega ánægður mig.

Að auki þótt New Bedford hefur að undanförnu verið smám saman monopolizing rekstur

hvalveiðar, og þó í þessu máli fátæku gamla Nantucket er nú mun bak við hana, en

Nantucket var mikill upprunalegu hennar - að Týrus

þessa Carthage, - staðinn þar sem fyrstu dauðu American hvalur var strandaði.

Hvar annars en frá Nantucket gerði þeim Aboriginal whalemen, Rauði-Men, fyrsta

Sally út í kanóar að gefa elta á Leviathan?

Og hvar en frá Nantucket líka, gerði það fyrst ævintýralegur lítið sloop sett fram,

hluta hlaðið með innfluttum cobblestones - svo fer sagan - að kasta á hvölum í

Til þess að uppgötva þegar þeir voru nánast nóg að hætta að skutul frá bowsprit?

Nú hafa nótt, dagur, og enn aðra nótt eftir augliti mínu í New

Bedford, áður ég gæti borð fyrir víst höfn minn, varð það spurning um concernment

þar sem ég var að borða og sofa á meðan.

Það var mjög vafasöm-útlit, nay, mjög dimma og dapurlegur nótt, bitingly kalt og

cheerless. Ég vissi enginn í stað.

Með kvíða drekar ég hafði hljómaði vasa mínum, og aðeins alinn upp nokkur stykki af

silfur, - Svo, hvar sem þú ferð, Ísmael, sagði ég við sjálfan mig, eins og ég stóð í miðju

ömurlegra götu axli töskuna mína, og

bera saman dimma til norðurs við myrkrið í átt að suður - hvar í

speki sem þú getur gert að leggja fyrir nóttina, kæru Ísmael mín, vera viss um að

frétta það verð, og ekki vera of sérstaklega.

Með stöðva skref I skref á götum, og staðist merki um "Merkið skutlar" -

en það leit of dýrt og Jolly þar.

Frekari á, frá eldrauðum glugga á "Sword-Fish Inn," Það kom svo

brennandi geislum, að það virtist hafa bráðnað the pakkað snjó og ís undan

hús fyrir alls staðar annars congealed

Frost lá tíu tommu þykkt í hart, asfaltsteinn gangstétt, - frekar þreyttur fyrir mig,

þegar ég sló fótinn gegn flinty áætlanir, því af harða, remorseless

þjónusta sóla úr stígvélum mínum voru í flestum vansæll heita.

Of dýrt og Jolly aftur hugsaði ég, stansa eitt augnablik til að horfa á víðtækri glampi

úti á götu, og heyra hljóðin sem tinkling gleraugu innan.

En áfram, Ísmael, sagði ég á síðasta, ekki þú heyrir? komast burt frá því fyrir dyrum;

pjatla stígvél eru að hætta á leiðinni. Svo á ég fór.

Ég nú af eðlishvöt fylgt á strætum sem tók mig waterward, því að þar, eflaust,

voru ódýrasta, ef ekki cheeriest Inns.

Slík ömurlegra götum! blokkir af sorti, en ekki hús, annaðhvort vegar og hér og

þar kerti, eins og kerti á hreyfingu í gröf.

Á þessum tíma í nótt, á síðasta degi vikunnar, að fjórðungur af bænum

reyndist nánast í eyði.

En nú ég kom til Smoky ljós gengur frá litlum, breiður bygging,

dyr sem stóð invitingly opinn.

Það var kærulaus útlit, eins og hann væri ætlað fyrir notkun almennings, svo, því að slá inn,

það fyrsta sem ég gerði var að hneykslast yfir ösku-reit í forsal.

Ha! hélt ég, ha, eins og fljúgandi ögnum næstum kafnaði mér, eru þessi ösku frá því

eyðilagt borg, Gómorru?

En "Merkið skutlar," og "The Sword-Fish?" - Þetta, þá verða að vera tákn

af "The Trap."

Hins vegar tók ég sjálfur upp og heyra hárri röddu innan, ýtt á og opnaði

Í öðru lagi, innan dyra. Það virtist mikill Black Alþingi

situr í Tophet.

Hundrað svartur andlit sneri umferð í raðir þeirra jafningi, og víðar, svartur engill

Doom var berja bók í prédikunarstól.

Það var Negro kirkju og texta predikarinn var um sorti myrkursins,

og grátur og grátur og tanna-gnístran þar.

Ha, Ísmael, muttered I, stuðningur út skammarlega skemmtun á merki um 'The

Trap!

Að halda áfram, loksins kom ég að lítil konar ljós er ekki langt frá bryggjunni, og heyrði

forlorn creaking í loftinu, og horfa upp, sá sveifla skilti á hurðina með

hvítt málverk á henni, faintly

fulltrúi mikill beinn þota af Misty úða, og þessi orð undir - "The

Spouter Inn: -.? Peter Coffin "Coffin - Spouter - frekar líkur á því

einkum connexion, hugsaði I.

En það er algengt nafn í Nantucket, segja þeir, og ég býst þetta Peter hér er

Emigrant þaðan.

Eins og ljós litu svo lítil og stað, fyrir þann tíma, horfði rólegur nógur, og

dilapidated lítið timburhús sig virtist eins og ef það gæti hafa verið carted hér

frá rústir nokkurra brenna District, og

og sveifla tákn hafði fátækt-sleginn konar creak það, hugsaði ég að hér

var mjög blettur fyrir ódýr gisting, og það besta af pea kaffi.

Það var hinsegin konar stað - A Gable í báða enda gömlu húsi, annars vegar palsied eins og það var, og

halla á því miður.

Það stóð á verulega hráslagalegur horn, þar sem tempestuous vindur Euroclydon haldið upp

verri stórkostlegur en nokkru sinni það var um kastað iðn léleg Páls.

Euroclydon, Engu að síður er mikill skemmtilega Zephyr við einn í hurðum, með

fætur hans á helluborð hljóðlega toasting fyrir bed.

"Í dómi þess tempestuous vindur heitir Euroclydon," segir gamall rithöfundur - af sem

virkar ég eiga eina eintak varðveittar - "það býr stórkostlegu mismunur, hvort

þú lookest út á það úr gleri glugga

þar sem Frost er allt að utan, eða hvort þú observest það frá því

sashless glugganum, þar sem frostið er á báðum hliðum, og þar sem Wight Dauðinn er

aðeins glazier. "

True nóg, hugsaði ég, eins og þessa leið kom upp í hugann minn - gamla svart-bréf, þú

reasonest vel. Já, eru þetta augun glugga, og líkama

minn er í húsinu.

Hvílík samúð þeir vildu ekki hætta upp chinks og crannies þó, og lagði í

litla ló hér og þar. En það er of seint að gera neinar úrbætur

núna.

Alheimurinn er lokið, en copestone er á og franskar voru carted af milljón

árum síðan.

Poor Lazarus þar chattering tennur hans gegn curbstone fyrir kodda sínum, og

hrista af tatters hans með shiverings hans, gæti hann stinga upp bæði eyru með

tuskur og setja korn-Cob í munn hans,

og enn sem myndi ekki halda út tempestuous Euroclydon.

Euroclydon! segir gamall Dives í rauðum Silken umbúðir hans - (hann hafði redder einn

síðar) Pooh, Pooh!

Hvað sekt frosty nótt, hvernig Orion glitrar, hvað norðurljósin!

Látum þá tal um Austurlanda sumarið þeirra climes, eilíft tónlistarskóla, veit

mér þau forréttindi að eiga sumar mitt með eigin glóðum mínum.

En hvað hugsar Lazarus?

Getur hann heitt bláu hendur með því að halda þá upp á Grand norðurljósin?

Vildi Lazarus ekki frekar í Sumatra en hér?

Vildi hann ekki langt heldur lagðist niður langsum meðfram línu miðbaug;

Já, þér guðir? fara niður að eldheitur hola sig, til að halda út þessa frosti?

Nú ætti að Lasarus liggja strandaði þar á curbstone fyrir dyr Dives,

þetta er meira yndislegt en að ísjaka ætti að vera moored við einn af Moluccas.

Samt Dives sjálfur, lifir hann líka eins og Czar í ís höll úr frystum sighs og

að vera forseti af hófsemi samfélagi, drykki hann aðeins tepid tár munaðarlaus.

En ekki meira af þessu blubbering nú ætlum við A-hvalveiðar, og það er nóg af

að enn að koma.

Leyfðu okkur að skafa ís af matt fótum okkar, og sjá hvers konar stað þessarar

"Spouter" kann að vera.

>

-Kafli 3. The Spouter-Inn.

Innsláttur að Gable í báða enda Spouter-Inn, sem finnast þú sjálfur í a breiður, lág, straggling

færslu með gamaldags wainscots, minna einn af bulwarks sumra

fordæma gömlu iðn.

Á annarri hliðinni hékk mjög stór oilpainting svo rækilega besmoked, og alla leið

afmyndað, að í ójöfn crosslights sem þú skoðað það, það var bara af

duglegir rannsókn og röð af kerfisbundinni

heimsóknir til það, og vandlega rannsókn á nágranna, að þú gætir nokkurn hátt koma í

skilningi á tilgangi sínum.

Slík unaccountable helling af tónum og skugga, að á fyrst þú hugsun næstum

sumir metnaðarfull ungur listamaður, á þeim tíma sem New England hags, hafði leitast við að

delineate óreiðu bewitched.

En með dint mikið og alvöru íhugun, og oft endurtekin ponderings,

og þá sérstaklega með því að henda að opna litla gluggann í átt að bakinu á færslu, þú

á síðasta komist að þeirri niðurstöðu að slíkt

hugmynd, þó villt, gæti ekki verið alveg unwarranted.

En hvað mest undrandi og háðungar að þú var löng, limber, portentous, svartur massi

eitthvað sveima í miðju myndarinnar yfir þrjú blá, lítil, þvert á

línur fljótandi í nafnlaus ger.

A boggy, soggy, squitchy mynd sannarlega, nóg til að aka tauga maður annars hugar.

Samt var þar einhverskonar ótakmarkaðan, hálf-náð, ólýsanlega sublimity um það

sem fraus nokkuð þér til þess, uns þú tókst gegn vilja sínum eið við þig

finna út hvað það stórkostlegt málverk þýddi.

Alltaf og Anon bjarta, en því miður, villandi hugmynd væri pílu gegnum .--

Það er Black Sea í miðnætti Gale .-- Það er óeðlilegt að berjast gegn af fjórum

Primal þættir .-- It'sa blasted heiðina .--

It'sa Hyperborean vetur vettvangur .-- Það er að brjóta upp á icebound straum af Time.

En um síðir öll þessi fancies vikið fyrir að einn portentous eitthvað í

miðja mynd er.

Sem einu sinni fundið út, og allir hinir voru látlaus.

En stöðva, er það ekki bera dauft líkindi við risa fiskur? jafnvel

mikill Leviathan sjálfur?

Í raun hönnun listamannsins virtist þetta: endanlega kenning mína eigin, að hluta byggð á

samanlögð skoðanir margra ára einstaklinga sem ég conversed á

efni.

Myndin táknar Cape-Horner í miklu fellibylur, hálf-foundered skip

weltering þar með þremur sundur sínum möstur ein sýnileg, og exasperated

hvala, purposing á vorið þrífa á

iðn, er í gríðarlega athöfn impaling sig á þriggja mastur-höfuð.

Andstæða vegg af this innganga var hengdur allt með heathenish fjölbreytta

monstrous klúbbum og spjót.

Sumir voru thickly sett með blikandi tennur líkjast fílabeini sagir, aðrir voru yfirdýnurnar

með hnúta úr mannshári, og ein var sigð-laga, með gríðarstór höndla sópa

umferð eins og hluti sem gerðar eru í new-mown gras með langa-vopnuð Mower.

Þú shuddered eins og þú horfði, og furða hvaða monstrous Cannibal og Savage gæti

alltaf hafa farið dauða-uppskera með svona reiðhestur, hryllilega framkvæma.

Bland við þetta voru Rusty gömlu lensur hvalveiðar og skutlar öllum brotinn og

vanskapað. Sumir voru hæða vopn.

Með þessu einu sinni löngu Lance, nú stórlega elbowed, fimmtíu árum síðan gerði Nathan Swain

drepa fimmtán hvala milli sólarupprás og sólsetur.

Og það skutul - svo eins og corkscrew núna - var henti í Javan höf, og hlaupa í burtu með

af hval, ár drepið síðan af Cape of Blanco.

Upprunalega járn inn nánast á skott, og, eins eirðarlaus nál dvelur um hríð í

líkama manns, ferðast fullt fjörutíu fet, og loks fannst imbedded í

hump.

Crossing þessum Dusky færslu, og í gegnum Yon lág-boginn hátt - skera í gegnum það sem í gamla

sinnum hlýtur að hafa verið mikill miðlæga strompinn með eldstæði um allt - þú

Sláðu inn almennings herbergi.

Enn duskier staður er þetta, með svona lágu ponderous geislar hér að ofan, og svo gamall

wrinkled planks undir, að þú myndir næstum ímynda þér trod einhverjar af gömlu iðn er

cockpits, sérstaklega svo stórkostlegur

nótt, þegar þessi horn-fest gamla örk rokkuðu svo trylltur.

Á annarri hliðinni stóð lengi, lágmark, hillu-eins og borð þakið klikkaður gler tilvikum,

fyllt með rykugum Rarities safnað frá remotest nooks þessu breitt heiminum.

Projecting frá frekari horn af the herbergi stendur dökk-útlit den - The bar - A

dónalegur tilraun á höfuðið rétt hvalur er.

Vera þessi hvernig það getur, það stendur mikill bognar bein af kjálka hvalinn, svo breiður, sem

þjálfari gæti næstum aka undir það.

Innan eru subbulegur hillur, á bilinu umferð með gömlu decanters, flöskur, pelar og í

þeim kjálka of bráða glötun, eins og annar formælti Jónasar (þar sem nafn örugglega

þeir kölluðu hann), bustles smá skrælnaði

gamli maðurinn, sem, fyrir peningana sína, miklar fjárhæðir selur sjómenn deliriums og dauða.

Viðurstyggilega eru tumblers inn sem hann hellir eitri hans.

Þó satt strokkar án - innan er villanous græna gleraugu goggling

deceitfully spanni niður að svindla botn.

Samhliða meridians rudely pecked í gleri, umhverfis goblets þessara footpads.

Fylla að Merkið, og ákæra er en eyri, að þetta eyri meira, og svo á að

allt gler - Cape Horn mál, sem þú getur Gulp niður fyrir skildingur.

Þegar inn á stað ég fann fjölda ungra sjómanna safnað um borð,

kanna með lítil kafara ljós eintök af SKRIMSHANDER.

Ég leitaði leigusala, og segja honum að ég vildi vera accommodated með herbergi,

fékk fyrir svar því húsi hans var fullur - ekki rúm opið.

"En Avast," bætti hann við, að slá enni hans, "þú haint engin andmæli við

hlutdeild sæng a harpooneer, hafa þér? I s'pose þú ert ađ fara a-whalin ', svo þú vilt

betra að venjast þessi tegund af hlutur. "

Ég sagði honum að ég hef aldrei viljað sofa tveir í rúmi, að ef ég ætti alltaf að gera það, það

fer eftir því hver harpooneer gæti verið, og að ef hann (leigusala) í raun

hafði enginn annar staður fyrir mig, og

harpooneer var ekki decidedly hneykslanlegt, hvers vegna fremur en reika enn um

skrýtinn bær á svo bitur nótt, myndi ég setja upp með helming allra viðeigandi manns

sæng.

"Ég hélt það. Allt í lagi, taka sæti.

Kvöldmáltíðin - þú vilt kvöldmat? Supper'll vera tilbúin beint. "

Ég settist niður á gamalt tré setjast, rista allt eins bekk á rafhlöðunni.

Á öðrum ljúka ruminating tar var enn frekar adorning það með hans Jack-hníf,

laut aftur og iðinn að vinna í burtu í bil á milli fætur hans.

Hann var að reyna höndina á skip við fullt sigla, en hann gerði ekki gera mikið headway, I

hugsun. Á síðasta sumar fjögur eða fimm okkar voru

stefnt til máltíð okkar í aðliggjandi herbergi.

Það var kalt og á Íslandi - enginn eldur á öllum - leigusali sagði að hann gæti ekki efni á því.

Ekkert annað en tvö dapurlegur kerti tólg, hver í vinda lak.

Við vorum eg to hnappinn upp jakki apa okkar og halda að vörum bollar okkar

scalding te með hálf frosinn okkar fingur.

En fargjald var mest verulega tagi - ekki bara kjöt og kartöflur, en

dumplings; gott himins! dumplings fyrir kvöldmat!

Einn ungur maður í grænum kassa kápu, beint sjálfur við þessum dumplings í

mest direful hátt. "Drengur minn," sagði húsráðandi, "þú munt hafa

martröð að dauður sartainty. "

"Húsráðandi," ég hvíslaði, "það er harpooneer ekki er það?"

"Ó, nei," sagði hann, útlit eins konar diabolically fyndið, "the harpooneer er

dökk complexioned Chap.

Hann borðar aldrei dumplings, hann áttina - hann borðar ekkert nema steikur, og hann vill 'em sjaldgæft. "

"Djöfullinn hann gerir," segir I.: "Hvar er þessi harpooneer?

Er hann hér? "

"Hann mun vera hér og áður langur," var svarið. Ég gat ekki að því gert, en ég byrjaði að líða

grunsamlegt um þetta "dimma complexioned" harpooneer.

Á allir hlutfall, gerði ég upp hug minn að ef það sneri þannig út að við ættum að sofa

saman, verður hann að afklæða og komast í rúmið áður en ég gerði.

Kvöldmat yfir, fyrirtækið fór aftur á barinn herbergi, þegar, vita ekki hvað annað að gera

við sjálfan mig, ákveðið ég að eyða restinni af the kvöld sem looker á.

Nú a rioting hávaða heyrðist ekki.

Byrja upp, leigusali hrópaði: "Það er áhöfn Grampus er.

Ég fræ hennar fram í framundan í morgun, ferðin þriggja ára, og fullt

skip. Hurrah, strákar, nú munum við hafa nýjustu

fréttir frá Feegees. "

A tramping af stígvélum sjó heyrðist í færslunni, en hurðin var henti opna, og í

vals villt setja af sjómanna nóg.

Hjúpuðum í Shaggy horfa þeirra yfirhafnir, og höfuð þeirra muffled í ull

hugga, allt bedarned og tötralegur og skegg þeirra stífur með grýlukerti, þeir

virtist sem eldgos ber frá Labrador.

Þeir höfðu bara lent í bát þeirra, og þetta var fyrsta húsið sem þeir slegið inn.

Engin furða, þá, að þeir gerðu beint vekja fyrir munn hvalinn - því bar - þegar

the wrinkled litla gamla Jónas, það officiating, bráðum hellti þá út brimmers

allan hringinn.

Einn kvartaði um slæma kalt í höfuð hans, því sem Jónas blanda honum kasta eins

potion of Gin og melassi, sem hann sór var fullvalda lækningu fyrir alla kvef og

catarrhs alls, aldrei huga hversu lengi

standandi, eða hvort veiddur undan ströndum Labrador, eða á veður megin á

ís-eyja.

Áfengi steig fljótt inn í höfuð þeirra, eins og það er almennt jafnvel með

arrantest topers lenti nýlega frá sjó, og þeir tóku capering um flest

obstreperously.

Ég fram, þó að eitt þeirra hélt nokkuð fálátur, og þótt hann virtist

fýsti ekki að skemma hilarity of skipverjar hans með eigin edrú andlit hans, en við

allt sem hann sleppa því að gera eins mikið hávaði eins og the hvíla.

Þessi maður hefur áhuga mér í einu, og þar sem sjó goðin höfðu vígður að hann ætti að

brátt verða shipmate minn (þó heldur sofandi-félagi eitt, að svo miklu leyti sem það

Frásögnin er varðar), mun ég hér hættuspil á smá lýsingu á honum.

Hann stóð Full sex fet á hæð, með göfugt herðar og bringu eins coffer-

stíflu.

Ég hef sjaldan séð slíka Brawn á mann.

Andlit hans var mjög brúnn og brenndur, að hvítar tennur hans töfrandi í móti;

en í djúpum skuggum augnanna flot sumir reminiscences sem ekki

virðist gefa honum mikla gleði.

Rödd hans þegar tilkynnt að hann væri Southerner, og fínn vexti his, I

hélt hann að vera einn af þeim háum Mountaineers frá Alleghanian Ridge í

Virginia.

Þegar revelry félaga hans hafði fest við hæð sína, þessi maður miði

burt unobserved, og ég sá ekki meira af honum fyrr en hann varð félagi minn á sjó.

Í nokkrum mínútum, þó var hann missti af skipverjum hans, og vera, virðist það, að

einhverra hluta vegna mikið uppáhalds með þeim, vakti þau gráta af "Bulkington!

Bulkington! Hvar er Bulkington? "og darted út úr húsi í leit að honum.

Það var nú um 09:00, og herbergið virðist nánast supernaturally rólegur eftir

þessum orgies, fór ég til hamingju mér á smá áætlun sem hefði átt sér stað

mér bara fyrri til dyrum sjómanna.

Enginn maður vill að sofa tvær í rúminu. Í raun myndi þér heilmikið fremur ekki

sofa með eigin bróður þinn.

Ég veit ekki hvernig það er, en fólk eins og til að vera persónulegur þegar þeir eru sofandi.

Og þegar það kemur að því að sofa hjá óþekkt útlendingur, í annarlegu Inn, í

undarlega bæ, og að útlendingur a harpooneer, þá andmæli þín

endalaust margfalda.

Né heldur var einhver jarðnesk ástæðan ég sem sjómaður að sofa tveir í rúmi, meira en

einhver annar, því að sjómenn ekki lengur sofa tveir í rúmi á sjó, en Kings BS gera

landi.

Til að vera viss um að þeir allir sofa saman í íbúð, en þú hafa eigin Hammock þitt,

og hylja sjálfur með eigin sæng þína, og sofa í eigin húð þína.

Því meira sem ég hugleiddi yfir þessari harpooneer, því meira sem ég abominated tilhugsunin um

sofa hjá honum.

Það var óhætt að ætla að vera harpooneer, lín hans eða ull, eins og

tilfelli gæti verið, myndi ekki vera af tidiest, vissulega ekkert af fágun.

Ég byrjaði að kippast til allt.

Að auki var það að fá seint og ágætis harpooneer mitt ætti að vera heima og fara

bedwards.

Segjum nú, ætti hann að steypast í yfir mig á miðnætti - hvernig gæti ég sagt frá því viðurstyggilega

gat hann hefði verið að koma? "Leigusala!

Ég hef skipt um skoðun mína um að harpooneer .-- Ég mun ekki sofa hjá honum.

Ég ætla að reyna bekknum hér. "

"Rétt eins og þú vilt, ég er sorry i hlífa get þér Dúkur fyrir dýnu og it'sa

plaguy gróft borð hér "- tilfinningu um hnúta og notches.

"En bíddu aðeins, Skrimshander, ég hef fengið flugvél smiður er þar á barnum - bíddu,

Segi ég, og ég mun gera þér snug nóg. "

Svo sagði hann aflað í flugvélinni, og gamla silki handkerchief his fyrst dusting the

bekkur, kröftuglega stillt á hefla burt á rúminu mínu, meðan grinning eins og api.

The spà flaug til hægri og vinstri, þar til á síðustu flugvél-járn kom högg gegn

óslítandi hnútur.

Leigusalinn var nálægt tognun úlnlið hans, og ég sagði honum í Jesú nafni að hætta -

rúmið var mjúkur nóg til föt mig, og ég vissi ekki hvernig öll hefla í

heimurinn gæti gert Eider niður af furu bjálkann.

Svo safna upp spænir með öðru grin, og kasta þeim í mikla

eldavél í miðju herbergi, gekk hann um fyrirtæki hans, og skildi mig í brúnni

rannsókn.

Ég tók nú mælikvarði á bekkinn, og fann að það var fótur of stutt, en

sem hægt væri að mended með stól.

En það var fótur of þröng, og öðrum bekk í herbergi var um fjórar tommur

hærra en flugvél einn - þannig að það var engin yoking þeim.

Ég sett þá í fyrsta bekk endilöngu eftir aðeins hreinsa pláss gegn

vegg, fara smá bil á milli, að baki mér til að setjast niður inn

En ég fann fljótt að það kom svo drög að kalt loft yfir mér undan

Sill um gluggann, að þessi áætlun myndi aldrei gera yfirleitt, sérstaklega þar sem annar

Núverandi frá rickety dyrnar hitti einn

frá glugganum, og báðir saman myndast röð af litlum whirlwinds í nánasta

nágrenni staðnum þar sem ég hafði hugsað að eyða nótt.

Djöfullinn sækja að harpooneer, hugsaði ég, en hætta, gæti ég ekki stela mars á hann -

Boltinn dyr innan hans, og stökkva inn í rúminu sínu, ekki að vera wakened sem mest ofbeldi

knockings?

Það virtist ekki slæm hugmynd, en á second hugsun I vísað það.

Því að hver gæti sagt, en hvað um morguninn, svo um leið og ég smella af

herbergi, harpooneer gæti verið standa í færslunni, allt tilbúið til að knýja mig niður!

Enn, leita Round mér aftur, og sjá ekki hægt möguleika á að eyða sufferable

nótt nema í rúminu einhverjum öðrum einstaklingi, er, fór ég að hugsa að eftir allt sem ég gæti verið

cherishing unwarrantable fordóma gegn þessari óþekkt harpooneer.

Finnst ég, ég bíða um stund, hann verður að sleppa í áður en langur.

Ég hef gott líta á hann þá, og kannski við getum orðið Jolly gott bedfellows

eftir allt - það er ekkert að segja.

En þótt hinn landamæri héldum áfram að koma út af sjálfur, twos og threes, og fara að

rúm, en engin merki um harpooneer mínum. "Leigusali" sagði ég, "hvað konar springa er

he - er hann að halda alltaf svo seint tíma "?

Það var nú erfitt á 12:00. Leigusali chuckled aftur með halla his

chuckle, og virtist vera mightily tickled á eitthvað utan skilningi mínum.

"Nei," sagði hann svaraði: "venjulega hann er morgunhani - airley að sofa og airley að rísa -

Já, hann fugla sem veiðir orminn.

En í nótt fór hann út peddling, þú sérð, og ég sé ekki hvaða á airth heldur

hann svo seint, nema má, getur hann ekki selja höfuð hans. "

"Get ekki selt höfuð hans - Hvað konar bamboozingly sögu er þetta sem þú ert að segja

mér? "fá í éta reiði.

"Viltu láta að segja, leigusala, að þetta harpooneer er í raun ráðinn þetta blessað

Laugardagur nótt, eða öllu heldur sunnudegi, í peddling höfðinu í kringum þennan bæ? "

"Það er einmitt það," sagði húsráðandi, "og ég sagði honum að hann gæti ekki selja það hér,

markaðarins overstocked. "" Með hvað? "hrópaði I.

"Með höfuð til að vera viss, er ekki þar of mörg höfuð í heiminum?"

"Ég segi þér hvað það er, húsráðandi," sagði ég alveg logn, "þú vilt betri hætta að snúast

sem garn til mín - I'm ekki grænn ".

"Má ekki" taka út stafur og whittling a tannstöngli, "en ég rayther giska

þú munt vera BROWN ef það áður harpooneer heyrir þú höfuð hans slanderin '. "

"Ég brjóta það fyrir honum," sagði ég, nú fljúga í ástríðu aftur á þessu unaccountable

farrago af leigusala. "Það er blankur a'ready," sagði hann.

"Braut," sagði ég - "? Braut, meinarðu"

"Sartain, og það er mjög ástæðu að hann getur ekki selja hana, held ég."

"Húsráðandi," sagði ég, að fara upp að honum eins og kaldur og Mt. Hecla í snjó-Storm - "húsráðandi,

stöðva whittling.

Þú og ég verð að skilja hver annan, og það líka án tafar.

Ég kem til þín og vilja rúmi, þú segir mér að þú getur aðeins gefið mér hálfa einn;

að hinn helmingurinn tilheyrir ákveðnum harpooneer.

Og um þetta harpooneer, sem ég hef ekki enn séð, viðvarandi þig í að segja mér

mest mystifying og exasperating sögur tending to getið í mér óþægilegt

tilfinning gagnvart manni sem þú hannar fyrir

bedfellow minn - eins konar connexion, húsráðandi, sem er náinn og

trúnaðarmál einn í hæsta stigi.

I eftirspurn nú af þér að tala út og segja mér hver og hvað þetta harpooneer er, og

hvort ég verði að öllu leyti óhætt að eyða nótt með honum.

Og í fyrsta lagi verður þú að vera svo góður að unsay þessi saga um að selja his

höfuð, sem ef satt ég tek til að vera góður sannanir fyrir því að þetta harpooneer er áþreifanleg vitlaus,

og ég hef ekki hugmynd um að sofa hjá er brjálaður;

og þú, herra, ég þér meina, húsráðandi, ÞÚ, herra, því að reyna að hvetja mig til að gera það

vitandi, myndi þannig gera þig sæta glæpamaður ákæru. "

"Wall," sagði húsráðandi, sækja langan anda, "that'sa purty lengi sarmon fyrir

Chap að rips lítið nú og þá.

En að vera auðvelt, að vera þægilegur, þetta harpooneer hér hef ég verið "tellin þig hefur bara komið

frá South Seas, þar sem hann keypti upp a einhver fjöldi af "balmed Nýja Sjáland höfuð (frábær

curios, þú veist), og hann er selt allt á 'Em

en eitt, og það sem hann er að reyna að selja í nótt, valda á morgun er sunnudagur, og það

myndi ekki gera til að vera "mannlegur höfuð um stræti þegar fólk er ađ fara Sellin to

kirkjur.

Hann langaði til, síðasta sunnudag, en ég stoppaði hann eins og hann var ađ fara út um dyrnar

með fjögur höfuð spenntur á band, fyrir alla airth eins og band af inions. "

Þessi reikningur hreinsaðar upp annað unaccountable leyndardómur, og sýndu að

húsráðandi, eftir allt, hafði ekki hugmynd um heimskulegur mér - en á sama tíma hvað gæti

Ég held að um harpooneer sem dvalið út af

Laugardagskvöldið þrífa inn í heilaga hvíldardegi, sem stunda slíkt Cannibal fyrirtæki eins og

selja höfuð dauðra idolators? "Ráðast á það, húsráðandi, sem harpooneer

er hættulegt maður. "

"Hann greiðir reg'lar," var rejoinder. "En koma, það er að fá hræðilegt seint, þú

hefðir betur að beygja flukes - it'sa gott rúm, Sal og mér sofið í því áður rúminu

nótt við vorum skeyta.

Það er nóg pláss fyrir tvo að sparka um í því rúmi, það er almáttugur stór bed

það.

Hvers vegna, og áður við gefum það upp, Sal notað til að setja Sam og litlu Johnny í fótinn

það.

En ég fékk dreyma og flatmaga um eina nótt, og einhvern veginn fékk Sam kasta á

gólfið, og kom nálægt brjóta hendinni. Arter að Sal sagði að það myndi ekki gera.

Komið með hingað, ég gef þér a glim í augnablik, "og svo sagði hann lýst kerti

og hélt henni að mér að bjóða að leiða hátt.

En ég stóð irresolute; þegar þú horfir á klukkuna í horninu, hann sagði: "Ég vum

það er sunnudagur - þú munt ekki sjá að harpooneer í nótt, hann er kominn til akkeri einhvers staðar -

komið með þá, koma, viljið þér ekki komist "?

Ég íhuga málið í smá stund, og þaðan upp stiga við fórum, og ég var hófst í

lítið herbergi, köldu sem Clam, og húsgögnum, víst, með prodigious rúmi, næstum

nógu stór örugglega fyrir hvaða fjögurra harpooneers að sofa vel.

"Það," sagði húsráðandi, setja kerti á brjálaður gamall sjó brjósti sem gerði

tvöfaldur skylda eins og a þvo-standa og miðju borði, "það þarf að fara vel um þig

nú, og góð nótt að þér. "

Ég sneri hring eyeing rúminu, en hann var horfinn.

Leggja saman aftur counterpane, laut I yfir rúmið.

Þó ekkert af glæsilegri, stóð það enn athugun tolerably vel.

Ég leit þá umferð herbergi, og fyrir utan bedstead og miðju borði, gætu séð ekki

Önnur húsgögn tilheyra þeim stað, en dónalegur hillu, fjórum veggjum og papered

Umræður fulltrúi maður sláandi hval.

Af hlutum ekki almennilega tilheyra herbergi, var Hammock lashed upp, og

kastað á gólfið í einu horninu, einnig stór poki sjómennsku, sem innihalda

harpooneer er fataskápur, enginn vafi í stað landi skottinu.

Sömuleiðis, það var pakka af outlandish bein fiskur krókar á hilluna á eld-

stað, og mikill skutul standandi á höfði í rúminu.

En hvað er þetta á brjósti?

Ég tók það upp, og hélt it nálægt ljósi, og fannst það, og smelt henni og reyndi

alla staði hægt að koma á einhverjum viðunandi niðurstöðu um það.

Ég get bera saman það að ekkert annað en stór hurð mat, búinn að brúnir með

litla tinkling tags eitthvað eins og litaðar quills Porcupine umferð á Indian

Moccasin.

Það var gat eða glugg einn í the miðja af þessum mat, eins og þú sérð sama í Suður-

Ameríkumaður ponchos.

En gæti það verið hægt að allir edrú harpooneer vildi fá inn í dyrnar mat, og

skrúðgöngu á götum sem Christian bænum í þessi tegund af búningi?

Ég setti það á að reyna það, og það vega mig niður eins og karfa, sem sjaldgæft Shaggy

og þykkt, og ég hugsaði smá rökum, eins þó að þessi dularfulla harpooneer hafði verið

slaufu á rigningardegi.

Ég fór upp í það að smá gler fastur við vegg, og ég sá aldrei slíka

augum í lífi mínu. I reif mig út af því í slíkum að flýta

sem ég gaf mér Kink í hálsinum.

Ég settist niður á hlið í rúminu, og hóf að hugsa um þetta höfuð-peddling

harpooneer, og dyr rekkju hans.

Eftir að hugsa nokkurn tíma á rúminu-hlið, fékk ég upp og tók af öpum jakka minn, og

þá stóð í miðju herbergi hugsun.

Ég tók þá af feld mínum og hugsaði lítið meira í ermum skyrtu mína.

En farin að finna mjög kalt núna, hálf undressed sem ég var, og muna hvað

leigusala segja um harpooneer ekki að koma heim á alla nóttina, það að vera

svo mjög seint, gerði ég ekki meira fjaðrafok, en

stökk út af pantaloons minn og stígvél, og þá blása út ljósið steypast inn

rúm, og skilið mig í umsjá himins.

Hvort sem dýna var fyllt með korn-cobs eða brotinn crockery, það er engin

segja, en ég velti um heilmikið, og gat ekki sofið í langan tíma.

Á síðustu I rennt burt í ljós blundur, og hafði nokkuð nærri gert gott framundan

gagnvart land höfuðhneiging, þegar ég heyrði þungt footfall í yfirferð og sá

Glimmer ljós koma inn í herbergið undir hurðina.

Drottinn hjálpa mér, finnst ég, sem hlýtur að vera harpooneer er bölvaður höfuð-peddler.

En ég lá fullkomlega enn, og ákveðið ekki að segja orð til sagt.

Holding ljós í annarri hendi, og að eins Nýja Sjáland höfuð í hinu,

útlendingum inn í herbergi, og án þess að leita í átt að rúminu, setja kerti hans

góð leið burt frá mér á gólfið í einu

horn, og þá fór að vinna í burtu í hnýtt snúra mikils pokanum I áður

talaði um eins og að vera í herberginu.

Ég var allt eagerness að sjá andlit sitt, en hann hélt það afstýra í nokkurn tíma á meðan

starfandi í unlacing munni pokanum er. Þetta leikinn, þó sneri hann

Round - þegar góður himininn! hvað sjón!

Slík andlit! Það var í myrkur, purplish, gulur litur,

hér og þar fastur yfir með stórum blackish útlit reitum.

Já, það er bara eins og ég hélt, he'sa hræðileg bedfellow, hann hefur verið í baráttunni,

fékk dreadfully skera, og hér er hann, bara frá skurðlæknir.

En á þeirri stundu er hann chanced að snúa andliti hans svo að ljósið, svo að ég berum orðum

sáu þeir gætu ekki verið stafur-plástrar á öllum, þá svarta reitum á kinnum hans.

Þeir voru blettir á einhvers konar eða öðrum.

Í fyrstu vissi ég ekki hvað ég á að gera þessa, en fljótlega að inkling af sannleikanum komið

mér.

Mundi ég eftir sögu um hvíta manninum - A whaleman líka - sem, falling meðal

cannibals, hafði verið hörundsflúr af þeim.

I þeirri niðurstöðu að þetta harpooneer, í tengslum við fjarlægum ferðum hans, verða að hafa

hitti svipuð ævintýri. Og hvað er það, hugsaði ég, eftir allt!

Það er aðeins utan hans, maður getur verið heiðarlegur í hvers konar húð.

En þá, hvað á að gera úr unearthly yfirbragð hans, að hluti af því, ég meina, liggjandi

allt í kring, og alveg óháð veldi tattooing.

Til að vera viss, gæti það verið ekkert annað en gott Skjaldarmerki hitabeltinu sútun, en ég hef aldrei heyrt

af heitri sólar sútun hvítan mann í purplish gult einn.

Hins vegar hafði ég aldrei verið í South Seas, og kannski sólinni þar framleitt

þessi ótrúlega áhrif á húðina.

Nú, á meðan allar þessar hugmyndir voru liggur í gegnum mig eins og elding, þetta harpooneer

aldrei tekið eftir mér á öllum.

En, eftir að sumir erfitt að hafa opnaði pokann sinn, hófst hann fumbling í það og

nú dreginn út konar Tomahawk og innsigli-húð veskið með hár á.

Setja þessir á gamla brjósti í miðju herbergi, tók hann síðan nýja

Sjáland höfuð - A ghastly hlutur nóg - og crammed hana niður í poka.

Hann tók nú af hattinn - nýtt Beaver hatt - þegar ég kom nánast syngja út með fersku

óvart.

Það var ekkert hár á höfði hans - enginn að tala að minnsta kosti - ekkert annað en lítil

hársvörð-hnútur brenglaður upp á enni hans. Sköllóttur purplish höfuð hans leit nú fyrir alla

heiminn eins og mildewed höfuðkúpa.

Hefði útlendingum ekki stóð á milli mín og dyrnar, hefði ég bolted út af því

hraðar en nokkru sinni I bolted kvöldverð.

Jafnvel eins og það var, ég hélt eitthvað renni út um gluggann, en það var

annarri hæð til baka.

Ég er ekki huglaus, en hvað á að gera þessa Purple Rascal höfuð-peddling öllu leyti

fór skilningur minn.

Fáfræði er foreldri af ótta, og að vera alveg nonplussed og háðungar um

útlendingum, játa ég var nú eins mikið hræddur við hann eins og ef það var djöfullinn

sjálfur sem hafði því brotið inn í herbergið mitt á dauðum í kvöld.

Í raun var ég svo hrædd um hann að ég var ekki leikurinn nóg bara þá til að takast á honum,

og krafist fullnægjandi svar um hvað virtist inexplicable í honum.

Á meðan, haldið áfram hann rekstur undressing, og um síðir sýndi brjósti hans

og vopn.

Sem ég lifi, voru þessar falla hluta af honum köflótt með sömu reitum og his

andlit, bak hans, of, var allt á sama dökk ferningar, hann virtist hafa verið í

Stríð Þrjátíu ára, og bara sloppið frá henni með stafur-plástur skyrtu.

Enn fleiri, voru mjög fætur hans merkt, sem ef pakka af dökkgræn froska voru

keyra upp ferðakoffort ungra lófa.

Það var nú alveg látlaus að hann verður að vera einhvers viðurstyggilega Savage eða flutt um borð

á whaleman í South Seas, og svo lenti í þessu kristna landi.

I quaked að hugsa um það.

A peddler af höfðum líka - kannski höfuð eigin bræður hans.

Hann gæti tekið ímynda sér að minn - himins! líta á það Tomahawk!

En það var enginn tími fyrir shuddering fyrir nú Savage gekk um eitthvað sem

alveg heilluð athygli mína, og sannfærði mig um að hann verður örugglega að vera

heiðinn.

Að fara til þungur grego hans, eða wrapall eða dreadnaught, sem hann hafði áður hékk

á stól, fumbled hann í vasa, og framleidd á lengd forvitinn lítill

vansköpuð mynd með hunch á bakinu hans,

og nákvæmlega lit gamla þriggja daga Kongó barn.

Muna embalmed höfuðið, fyrst ég hélt næstum að þetta svartur mannslíkans var

alvöru barn varðveitt á einhvern sambærilegan hátt.

En að sjá að það var alls ekki limber, og að það glistened heilmikið eins og

fáður Ebony eru gerðir ég að það verður að vera ekkert annað en tré Idol, sem vissulega er

reyndist vera.

Fyrir nú Savage fer upp í tóma eld-place, og fjarlægja papered eld-

borð, setur upp þetta litla hunch-backed mynd, eins og tenpin milli andirons.

Strompinn jambs og allt múrsteinn voru inni mjög Sooty, þannig að ég hélt að þetta

eld-place gerði mjög viðeigandi lítið Shrine eða kapella í Kongó Idol hans.

I ruglaður núna augu mín harður gagnvart hluta falinn mynd, tilfinningu en illa á vellíðan

Þangað til - til að sjá hvað var næst að fylgja.

Fyrst tekur hann um að tvöfalda handfylli af spænir út of grego vasanum, og

stöðum þá vandlega áður en Idol, þá leggja hluti af skipi kex ofan og

beitingu logi frá lampa, hann

upptendruð the spænir í fórnar Blaze.

Nú, eftir margra hasty hremmir í eldinn, og enn hastier úttektir á

fingur hans (þar sem hann virtist vera steikjandi þá illa), um síðir að hann tók við

í teikningu út kex, þá blása

af hita og ösku smá, gerði hann kurteis bjóða af því að litla Negro.

En litli djöfullinn virtist ekki ímynda svo þurr konar fargjald á öllum, hann aldrei

flutti vörum hans.

Öll þessi undarlega antics voru í fylgd með enn ókunnur guttural hávaði frá

devotee, sem virtist vera að biðja í að syngja lag eða annars söng nokkur heiðinna

psalmody eða öðrum, þar sem andlit hans

twitched um í flestum óeðlilegt hátt.

Á síðasta slökkviefni á eld, tók hann átrúnaðargoð upp mjög unceremoniously og bagged það

aftur í grego vasanum eins kæruleysi eins og ef hann væri íþróttamaður bagging látinn

woodcock.

Öll þessi hinsegin mál aukist uncomfortableness minn og sjá hann núna

sýna sterk einkenni að ljúka starfsemi sinni, og stökk inn

rúm með mér, hélt ég að það væri mikil tími,

núna eða aldrei, áður en ljósið var sett út, til að rjúfa stafa sem ég hafði svo lengi

verið bundið. En bil ég eyddi í deliberating

hvað ég á að segja, var banvænn einn.

Að taka upp Tomahawk hans frá töflunni skoðuð hann höfuð það fyrir augnablik, og

þá halda því til ljóssins, með munni sínum í festingunni, puffed hann út mikill

ský af tóbaksreyk.

Næsta augnabliki ljósið var niður og þetta villt Cannibal, Tomahawk á milli

tennurnar hans, hljóp inn í rúm með mér.

Ég söng út, ég gat ekki að því gert núna, og gefa skyndilega grunt of undrun hann

hófst tilfinning mig.

Stammering eitthvað, vissi ég ekki hvað, ég hafði verið velt frá honum gegn vegg,

og þá conjured honum, hver eða hvað hann væri að þegja, og láta mig fá

upp og ljós lampa aftur.

En guttural viðbrögð his ánægður mér þegar að hann heldur illa comprehended minn

merkingu. "Hver e debel þú?" - Hann loksins sagt - "þú

ekki tala e-, stífla-mig, drepa e-I. "

Og svo segja þau lýst Tomahawk hófst blómleg um mig í myrkrinu.

"Húsráðandi, vegna Guðs, Peter Coffin!" Hrópaði I.

"Leigusala! Horfa! Kistu! Angels! bjarga þú mér! "

"Tala-E! segja-EE mér sem-EE vera, eða stíflu-me, ég drepa e-! "aftur growled the Cannibal,

en horrid flourishings hans á Tomahawk víð og dreif heita ösku tóbak

um mig fyrr en ég hélt lín minn myndi fá á eldinn.

En þakka himni, á þeirri stundu leigusala kom inn í herbergið ljós í hendi,

og stökk úr rúminu Ég hljóp að honum.

"Óttist ekki núna," sagði hann, grinning aftur, "Queequeg hér myndi ekki skaða eitt hár

á höfði yðar. "

"Stop þinn grinning," hrópaði ég, "og hvers vegna gerðir þú ekki segja mér að þessi bölvaður

harpooneer var Cannibal? "

"Ég hélt að þér know'd það, - settir ekkert ađ ég segi þér, hann var peddlin 'höfuð um bæinn - en?

snúa flukes aftur og fara að sofa.

Queequeg, líta hér - þú sabbee mig, ég sabbee - þú þessi maður sleepe þig - þú

sabbee? "

"Me sabbee nóg" - grunted Queequeg, puffing burt á pípunni hans og sat í

bed.

"Þú gettee í," bætti hann við, benti mér með Tomahawk hans og kasta á föt

til hliðar. Hann gerði í raun þetta í ekki bara borgaraleg heldur

mjög góður og kærleiksríkur hátt.

Ég stóð að horfa á hann í smá stund. Fyrir alla tattooings hann var á heildina litið

hreint, comely útlit Cannibal.

Hvað er allt þetta læti ég hef verið að gera um, hugsaði ég með mér - að man'sa

manneskju eins og ég er, hann hefur bara svo mikið ástæðu til að óttast mig, og ég þarf að vera

hræddur við hann.

Betri svefn með edrú Cannibal en drukkinn kristinn.

"Húsráðandi," sagði ég, "segja honum að Misc Tomahawk sitt búa þar, eða pípa, eða hvað sem þú

kalla það, segja honum að hætta að reykja, í stuttu máli, og ég mun snúa inn með honum.

En ég ímynda hafa ekki maður að reykja í rúminu með mér.

Það er hættulegt. Að auki er ég ekki tryggður. "

Þetta er sagt Queequeg, þegar farið hann, og aftur kurteislega benti mér

komast í rúminu - rúllandi yfir til hliðar eins mikið að segja - "Ég mun ekki snerta fót af

þér. "

"Góða nótt, húsráðandi," sagði ég, "þú getur farið."

Ég sneri á, og aldrei svaf betur í lífi mínu.

>

-Kafli 4. The Counterpane.

Við vakna næsta morgun um dagsbirtu, fann ég armur Queequeg er varpað yfir mig í

mest elskandi og ástúðlegur hátt. Þú hefðir næstum hélt að ég hafði verið konu hans.

The counterpane var Bútasaumsepík, full af Odd litla einkum-lituðum reitum og

þríhyrninga, og þetta armur hans hörundsflúr allt með interminable Cretan völundarhús

á mynd, engin tveimur hlutum sem voru

einn nákvæm Shade - vegna hygg ég til hans að halda handleggnum á sjó unmethodically í

sól og skuggi, skyrta ermarnar his velt óreglulega upp á ýmsum tímum -

þetta sama handlegg hans, segi ég, leit fyrir alla

heiminn eins og ræma af sama Bútasaumsepík sæng.

Reyndar, að hluta liggjandi á það eins og handlegg gerði þegar ég vaknaði fyrst, gæti ég varla sagt það

frá sæng, blandað þeir svo hues þeirra saman, og það var aðeins með skilningi

þyngd og þrýstingur að ég gæti sagt að Queequeg var faðmast mig.

Tilfinningar mínar voru undarlegt. Leyfðu mér að reyna að útskýra þá.

Þegar ég var barn, ég man vel nokkuð svipað aðstæður sem bar

mér, hvort sem það var veruleika eða draumi, aldrei ég gæti alveg setjast.

Aðstæður var þetta.

Ég hafði verið skorið upp smá caper eða öðrum - ég held að það var að reyna að skríða upp

strompinn, sem ég hafði séð lítið sópa að gera í nokkra daga áður, og stjúpmóðir mín sem,

einhvern veginn eða annan, var allan tímann whipping

mig, eða senda mér að sofa supperless, - móðir mín dró mig á fætur út úr

strompinn og pakkað mig að sofa, þó það var aðeins 2:00 eftir hádegi á

21. júní, lengsta dag ársins í jarðar okkar.

Ég fann dreadfully.

En það var engin hjálp fyrir það, svo upp stigann Ég fór til litla herbergið mitt á þriðja

hæð, undressed mig sem hægt og hægt þannig að drepa tíma, og með

bitur andvarp fékk milli lak.

Ég lá þarna dismally reikna sem sextán allt klukkustundir að líða áður en ég

gæti von um upprisu. Sextán klst í rúminu! litlu af bak mitt

ached að hugsa um það.

Og það var svo létt líka, sólin skín í á gluggann, og mikill rattling of

þjálfarar á götum úti, og the hljóð af kátur raddir um allt húsið.

Mér fannst verra og verra - á síðasta Ég fékk upp, klæddu og hljóðlega að fara niður í mínu

stockinged fætur, leitað stjúpmóðir mín, og allt í einu kastaði mér við fætur hennar,

beseeching hana sem sérstakan greiða að

gefa mér góða slippering fyrir misbehavior mitt, nokkuð örugglega en

fordæma mig liggja Abed svo unendurable tíma.

En hún var besta og conscientious af stepmothers, og aftur ég þurfti að fara til mín

herbergi.

Í nokkrar klukkustundir legg ég það breið vakandi, tilfinning mikið verra en ég hef nokkru sinni

gert síðan, jafnvel frá mesta síðari ógæfu.

Á síðasta Ég hlýt að hafa fallið í vandræði martröð af blundur, og hægt vakna úr

það - helmingur steeped í draumum - ég opnaði augu mín, og áður en sól-lit room was núna

vafinn í ystu myrkur.

Stað Mér fannst ég áfall í gangi í gegnum öll Beinin í mér, ekkert var að koma í ljós, og

ekkert var að heyra, en yfirnáttúrulega vegar virtist sett í mitt.

Handlegg minn hékk yfir counterpane, og nafnlaus, ólýsanlega, hljóður formi eða

Phantom, sem hönd átti, virtist vel sitjandi með mínum bed-hlið.

Fyrir hvað virtist aldur hlaðið á aldri, lá ég þar, fryst með mest hræðilegt ótta,

ekki djörf að draga burt hönd mína, þó alltaf að hugsa að ef ég gæti en hreyfa það einn

einn tomma, hefði horrid stafa verið brotinn.

Ég vissi ekki hvernig þetta meðvitund um síðir glided burtu frá mér, en vakna á

morgun, mundi ég shudderingly það allt, og daga og vikur og mánuði

eftir ég missti mig í truflandi tilraunir til að útskýra ráðgáta.

Nei, til þessa tíma, púsluspil ég oft sjálfan mig með það.

Nú, að þú takir þessa skelfilegu ótta og tilfinningar mínar á tilfinningu yfirnáttúrulega hönd

í minn voru mjög svipuð, í strangeness þeirra, þeim sem ég upplifað

á að vakna og sjá heiðingi armur Queequeg er varpað umferð mig.

En lengd alla atburði síðustu nótt recurred soberly, einn í einu, í föstum

veruleika, og þá er ég lá bara lifandi til fyndinn vandræði.

Því þó að ég reyndi að hreyfa hendinni - opna brúðguminn clasp hans - enn sofandi eins og hann

var, faðmaði hann enn mig vel, eins og annað en dauði að hluta okkur Twain.

I Leitast var nú þorir að reka hann - "Queequeg!" - En aðeins svar hans var snore.

I vals og yfir, háls minn tilfinning eins og ef það væri í hest-kraga, og skyndilega

fannst smá grunni.

Kasta til hliðar counterpane, það lá við Tomahawk sofandi við hlið Savage er,

eins og ef það væri hatchet-faced barn.

Mjög súrum gúrkum, sannlega hugsaði ég, Abed hér í annarlegu húsi í breiðum dag,

með Cannibal og Tomahawk! "Queequeg - í nafni góðvild,

Queequeg, vekja! "

Á lengd, með dint mikið wriggling og hávær og incessant expostulations á

unbecomingness of faðmast hans náungi karla í því matrimonial konar stíl, ég

tekist að útdráttur grunt og

nú, dró hann til baka handlegg, hristi sig allan eins og Nýfundnaland hundur

bara frá vatninu, og settist upp í rúminu, stífur eins og Pike-starfsfólk, horfa á mig, og

nudda augun eins og hann gerði ekki

alveg man hvernig ég kom til að vera þar, þótt lítil meðvitund um að vita

eitthvað um mig virtist hægt lýst yfir honum.

Á meðan, lagðist ég hljóðlega eyeing hann hafa engin alvarleg misgivings núna, og Bent á

þröngt að fylgjast svo forvitinn skepna.

Þegar á síðasta, hugur hans virtist gert upp að snerta eðli bedfellow hans,

og hann varð eins og það var, sættast við þá staðreynd, hann stökk út á gólfið og

tiltekinna merki og hljómar gaf mér að

skilja að, ef það ánægjulegt mig, mundi hann dress fyrst og þá leyfi mér að klæða

eftir, þannig að allt íbúð til mín.

Finnst ég Queequeg, miðað við aðstæður, þetta er mjög civilized

Overture, en sannleikurinn er, þessir villimenn hafa meðfædda skilningi delicacy, segja hvað

þú verður, það er dásamlegt hversu raun kurteis þeir eru.

Ég borga þessu tiltekna hrós til Queequeg, því að hann fengu mig svo

mikið civility og tillitssemi, en ég var sekur um mikil rudeness; glápa á

honum úr rúminu, og horfa á öll hans

Parfum tillögur, fyrir þann tíma forvitni mína að fá betri rækt mína.

Engu að síður, maður eins og Queequeg þú sérð ekki á hverjum degi, hann og hans vegum var vel

virði óvenjulegt um.

Hann hófst klæða efst eftir donning Beaver húfu hans, mjög hár einn, af því, og

þá - samt mínus trowsers hans - hann veiddi upp hilluna.

Hvað undir himninum hann gerði það, ég get ekki sagt, en næsta för hans var að

hrifin sjálfur - stígvélum í hönd og hatt á - undir rúminu, þegar frá ýmsum ofbeldi

gaspings og strainings, álykta ég hann var

harður á vinna stígvél sig, þótt alls ekki lög velsæmis sem ég hef nokkurn tíma heyrt um, er

einhver þarf að vera persónulegur þegar setja á hilluna.

En Queequeg, þú sérð var skepna í skiptin stig - Hvorki Caterpillar

né fiðrildi.

Hann var bara nóg civilized að láta bera á outlandishness hans í skrýtna

mögulegt mannasiði. Menntun hans var enn ekki lokið.

Hann var grunnnámi.

Ef hann hefði ekki verið litlu leyti civilized, mjög líklega að hann myndi ekki hafa

órótt sér stígvél á öllum, en þá, ef hann hefði ekki verið enn Savage, hann

Aldrei myndi hafa dreymt um að fá undir rúminu að setja þá á.

Á síðasta kom fram hann með hattinn mjög mikið dented og mulið niður yfir augun, og

hófst creaking og haltra um herbergi, eins og ef, sem ekki eru mikið vanir til stígvél,

par hans rökum, wrinkled sjálfur cowhide -

líklega ekki til þess annaðhvort - heldur pinched og kveljast honum á fyrstu ferð

burt af bitur kuldi morgun.

Sjá, nú, að það voru engin gluggatjöld að glugganum, og að götu er mjög

þröngt, húsið fjær boðið látlaus útsýni inn í herbergið, og fylgjast

fleiri og fleiri indecorous tala sem

Queequeg gert, staving um með lítið annað en hatt sinn og stígvélum á, ég bað hann

eins vel og ég gat, til að flýta fyrir salerni his nokkuð, einkum til að fá

í pantaloons hans sem fyrst.

Hann fullnægt, og þá halda áfram að þvo sér.

Á þeim tíma um morguninn sem kristnir hefðu þvegið andlit sitt, en Queequeg,

to undrun mína, ánægður sig takmarka ablutions hans brjósti hans,

vopn og hendur.

Hann donned þá vesti sínum og taka upp stykki af harður sápu á þvo-standa

Center borð, dýfði henni í vatn og hóf lathering andlit hans.

Ég var að horfa til að sjá hvar hann hélt rakvél hans, þegar Lo og sjá, hann tekur

skutul úr rúminu horn, laumar út til lengri tíma tré lager, unsheathes höfuð,

whets það svolítið á stígvél hans, og striding

upp á smá spegil á móti vegg, hefst öflugt skrap, eða réttara sagt

harpooning of kinnar hans. Finnst ég Queequeg, þetta er að nota í Rogers

bestu hnífapör með látum.

Síðan ég velti því minni á þessa aðgerð þegar ég kom að vita um hvað fínu

stál forstöðumanns skutul er gert, og hvernig ákaflega mikil til lengri tíma beint

brúnir eru alltaf haldið.

The hvíla af salerni hans var fljótlega náð og hann fór stolti út úr herberginu,

pakkað upp í mikilli flugmaður öpum jakka hans og íþrótta skutul sinn eins og

Marshal er Baton.

Kafli 5. Breakfast.

Ég fylgdi fljótt í kjölfarið, og stíga niður í bar-herbergi accosted the grinning

húsráðandi mjög notalegur.

Ég þykja vænt ekki vonsku gagnvart honum, þótt hann hefði verið skylarking með mér ekki smá

í nokkrum bedfellow mínum.

Hins vegar að hlægja er mikill gott og frekar of skornum skammti gott;

því meira er samúð.

Svo, ef einhver einn maður, í eigin rétta persónu hans, veita efni fyrir gott brandari

hver sem er, látið hann ekki afturábak, heldur láta hann leyfa cheerfully sig að eyða og

verið varið á þann hátt.

Og maðurinn sem hefur eitthvað bountifully hlægilegu um hann, vera viss um að það sé meira

í því maður en þú heldur kannski fyrir.

The bar-room was núna fullur af landamæri, sem hafði farið lækkandi í nótt

fyrri, og sem ég hafði ekki enn haft gott að líta á.

Þeir voru nær allar whalemen, yfirstýrimenn, og í öðru lagi félagi, og þriðja maka, og sjó

smiðir og sjó Coopers og sjó járnsmiðir, og harpooneers, og skipi

umsjónarmenn, brúnan og brawny fyrirtæki með

bosky skegg, sem unshorn, Shaggy sett, allt klætt api Jakkar fyrir gowns morgun.

Þú getur frekar berum orðum sagt hversu lengi hver og einn hafði verið í landi.

Heilbrigt kinn þennan unga maður er eins og sól-ristað pera í lit, og virðist

lykt næstum eins musky, hann getur ekki hafa verið þrjá daga lenti frá Indian ferð hans.

Sá maður næsta honum lítur nokkrum tónum léttari, þú gætir sagt a snerta af satín

viður er í honum.

Í yfirbragð þriðja enn doka a Tropic tawn, en örlítið bleikt

withal, hann eflaust hefur dvaldist allan vikur landi.

En hver gat sýnt fram á kinn eins Queequeg? sem útilokuð með ýmsum tints, virtist

eins og Vestur-halla the Andes, til að sýna fram á einn array, andstæður loftslagi,

svæði eftir svæði.

"Lirfa, hó!" Nú hrópaði leigusala, flinging opna dyr, og við fórum að

morgunmat.

Þeir segja að menn sem hafa séð heiminn, þannig orðið nokkuð á vellíðan í hátt,

alveg sjálf öndum í félaginu.

Ekki alltaf, þó: Ledyard, hinn mikli New England ferðast, og Mungo Park,

Scotch einn, allra manna, yfir þau síst sjálfstraust í stofu.

En kannski aðeins yfir Síberíu í sleða sem dregin af hundum sem Ledyard gerði, eða

töku í langan ein ganga á fastandi maga, í Negro hjarta Afríku,

sem var summan af fátæku Mungo 's

Sýningar - af þessu tagi ferðast, segi ég, mega ekki vera the mjög bestur háttur að ná

mikil félagsleg pólskur. Enn, að mestu leyti, þessi tegund af

hlutur er til vera had hvar sem er.

Þessar hugleiðingar bara hér eru stuðlað af aðstæðum, að eftir að við vorum öll

situr við borðið, og ég var að undirbúa að heyra góðar sögur um hvalveiðar, til mín

ekki lítið á óvart, næstum hvert maður haldið mikil þögn.

Og ekki bara það, en þeir litu vandræðalegur.

Já, hér voru sett af sjó-hunda, sem margir hverjir án þess að hirða bashfulness hafði

gekk miklu hvala á úthafinu - allt útlendingar til þeirra - og dueled þeim

dauður án winking og enn, hér að þeir

sat við félagslega morgunmatur borð - allt sama starf, öll ætt smekk -

leita umferð eins og sheepishly hvort á annað eins og þeir hefðu aldrei verið út af sjón

sumra sheepfold meðal Grænn Mountains.

Forvitinn augum, þetta bashful ber þessar huglítill whalemen kappi!

En Queequeg - hvers vegna, Queequeg sat á meðal þeirra - í höfuðið á borð,

of, chanced það svo, eins og kaldur sem icicle. Til að vera viss um að ég get ekki sagt mikið fyrir hans

ræktun.

Mesta aðdáandi hans gat ekki cordially réttlætanlegt sinnar í að safna his

skutul í morgunmat með honum, og nota það þar án athöfn; ná yfir

borðið með það, að yfirvofandi hættu

margra höfuð, og grappling the beefsteaks móti honum.

En það var vissulega mjög tók með jafnaðargeði gert með honum, og hver og einn veit að í flestum

mati fólks, til að gera neitt tók með jafnaðargeði er að gera það genteelly.

Við munum ekki tala um sérkenni öll Queequeg hér, hvernig hann eschewed kaffi

og heitu rúlla, og beitt óskipt athygli hans að beefsteaks, gert mjög sjaldgæfar.

Nóg að þegar morgunmatur var yfir hann þaðan eins og restin í opinbera

herbergi, lýst hans Tomahawk-pípa, og sat þar hljóðlega útdráttur og reykingar

með óaðskiljanleg húfu hans, þegar ég sallied út fyrir rölta.

Kafli 6. The Street.

Ef ég hefði verið undrandi í fyrstu smitandi svipinn af svo outlandish einstaklingur sem

Queequeg streyma meðal kurteis samfélaginu á civilized bænum, sem

skelfing fór fljótlega eftir að taka mína

Fyrsta dagsbirta rölta um götur New Bedford.

Í thoroughfares nánd the bryggjunni, allir töluvert Seaport vilja oft bjóða

til að skoða queerest útlit nondescripts frá erlendum hlutum.

Jafnvel í Broadway og Chestnut götum, Mediterranean sjómanna verður stundum

jostle the affrighted ladies.

Regent Street er ekki óþekkt að Lascars og Malays, og Bombay, í Apollo Green,

lifandi Yankees hafa oft hrædd innfæddra. En New Bedford slá allt vatn Street og

Wapping.

Í þessum síðarnefndu haunts þú sérð aðeins sjómenn, en í New Bedford, raunveruleg

cannibals standa spjalla á gatnamótum, villimenn beina, sem margir hverjir enn bera á

bein þeirra hold vanheilagir.

Það gerir ókunnugum stara.

En auk Feegeeans, Tongatobooarrs, Erromanggoans, Pannangians og

Brighggians, og auk villta sýnishorn af hvalveiðum-iðn sem

unheeded spóla um göturnar, þú

Sjá önnur markið enn meira forvitinn, sannarlega fyndinn.

Það vikulega koma í þessum bæ skora af grænu Vermonters og New Hampshire menn, allir

athirst hagnaðarvon og dýrð í veiðar.

Þau eru að mestu leyti ungt, af stalwart ramma, félagar sem hafa felldi skóga, og nú

leitast við að falla á öxinni og hrifsa hvala-Lance.

Margir eru græn eins og Green Mountains hvaðan þeir komu.

Í sumum hlutum sem þú myndir hugsa þá en nokkrar klukkustundir gamall.

Sjáðu þarna! að Chap strutting umferð á horninu.

Hann klæðist Beaver húfu og kyngja-tailed frakki, girdled með sjómaður-belti og

Vagina-hníf.

Hér kemur annar með sou'-wester og bombazine kápu.

Engin Town-breed Dandy mun bera með land-breed einn - ég meina hreinn og beinn

bumpkin Dandy - náungi sem í hundur-daga mun mow tveir hektara hans buckskin

hanska af ótta við sútun hendurnar.

Nú þegar landið Dandy svona tekur það inn í höfuð hans til að greina

mannorð, og tengir mikla hvala-veiðar, ættirðu að sjá fyndinn hlutur

hann er á ná Seaport.

Í bespeaking his sea-útbúnaður, pantanir hann bjalla-hnappur til vesti hans, ólar to

striga trowsers hans.

Ah, léleg Hay-Seed! hvernig beisklega mun springa sem ól í fyrsta æpandi Gale,

þegar þú ert rekinn, ólar, hnappa, og allt, niður hálsinn á stormur.

En held ekki að þetta frægur bær hefur aðeins harpooneers, cannibals og bumpkins

til að sýna gestum sínum. Alls ekki.

Enn er New Bedford a hinsegin stað.

Hefði það ekki verið fyrir okkur whalemen, að svæði á landi væri í dag ef til vill hefur verið í

eins stórkostlegur ástand og strönd Labrador.

Eins og það er, hlutum aftur land hennar eru nóg til að hræða einn, líta þeir svo bony.

Bærinn sjálfur er kannski kærust staður til að lifa í, í öllum New England.

Það er land af olíu, satt nóg, en ekki eins og Kanaan, land, einnig úr maís og

vín.

Göturnar ekki hlaupa með mjólk, né um vorið tíma gera ryðja þeir þeim

ný egg.

En þrátt fyrir þetta hvergi í öllum Ameríku verður þú að finna fleiri patrician-eins

hús, garður og garðar meira opulent, en í New Bedford.

Hvaðan komu þeir? hvernig plantað á þetta einu sinni scraggy gjall í landi?

Farið og stara á járn emblematical skutlar umferð yonder háum Mansion, og

spurningunni þinni verður svarað.

Já, allar þessar hugrakkir hús og blóm garðar komu úr Atlantshafi, Kyrrahafi,

og Indian höf.

Einn og allir voru þeir harpooned og drógu upp hingað frá botni

sjó. Get Herr Alexander framkvæma a feat eins

það?

Í New Bedford, feður, segja þeir, gefa hvölum til dowers við dætur sínar, og

hluta af nieces með nokkrum porpoises A-stykki.

Þú verður að fara til New Bedford að sjá ljómandi brúðkaup, því að þeir segja, þeir hafa

kera olíu í hvert hús, og á hverju kvöldi brenna recklessly lengdir þeirra í

hvalaraf kerti.

Á sumartíma, bæjarins er sætur til að sjá, fullt af fínu maples - lengri leiðir af grænu

og gull.

Og í ágúst, hár í lofti, falleg og Bountiful horse-kastanía, candelabra-

vitur, proffer the vegfarandi um minnkandi upprétt þeirra keilur of congregated blóma.

Svo er almáttugur list, sem í mörgum District of New Bedford hefur superinduced

björt verönd af blómum á Óbyrjan björg neita kastað til hliðar á Creation

lokadegi.

Og konurnar frá New Bedford, Bloom þeir eins og eigin rauðar þeirra rósir.

En rósir blómstra aðeins í sumar, en fínn Carnation á kinnum þeirra er ævarandi

eins og sólarljós í sjöunda himni.

Annars staðar samsvara þeim Bloom of þeirra, getur þér ekki, nema í Salem, þar sem þeir segja mér

unga stúlka anda svo moskus, lykt sjómaður sweethearts þeirra them kílómetrar af

ströndinni, eins og þeir voru að teikna nánd the

odorous Moluccas stað Puritanic sandinum.

Kafli 7. Í kapelluna.

Í þessari sömu New Bedford þar stendur Chapel a Whaleman, og fáir eru Moody

fiskimenn, skömmu bundið fyrir Indian Ocean eða Pacific, sem ekki gera Sunnudagur

heimsókn staðnum.

Ég er viss um að ég gerði það ekki. Aftur frá fyrsta degi rölta minn, ég

aftur sallied út á þessari sérstöku erindi. Himinninn hefði breytt úr tær, Sunny kalt,

aksturs slydda og þoka.

Umbúðir mig í Shaggy jakka minn í klút sem kallast bearskin, barðist I leið

gegn þrjóskur stormur.

Innsláttur, fann ég lítið dreift safnaðar sjómenn, og "sjómenn konur

og ekkjur. A muffled þögn ríkti aðeins brotinn á

sinnum með shrieks í stormi.

Hver hljóður guðrækinn virtist viljandi sitja í sundur frá öðrum, eins og ef hver

hljóður sorg var einangrað og incommunicable.

The chaplain hafði ekki enn kominn, og það þessir hljóður eyjar karla og kvenna Lau

steadfastly eyeing nokkrar töflur marmara, með svörtum landamæri, masoned inn í vegg

á hvorri hlið prédikunarstól.

Þrjú þeirra hljóp eitthvað eins og eftirfarandi, en ég þykist ekki að vitna: -

Heilagt minningu JOHN Talbot, Who, á aldrinum átján, var glatað fyrir borð,

Nálægt Isle of auðn, af Patagonia, 1 nóv 1836.

ÞETTA tafla er reist á Memory hans systur sinni.

Heilagt minningu ROBERT LONG, Willis ELLERY, Natan Coleman, Walter CANNY, Seth

Macy, og Samúel GLEIG og mynda einn áhafna báta "SKIPS Eliza Hver voru

dregið úr augsýn með Whale, Á Off-

ströndina Ground í Kyrrahafi, 31 desember 1839.

ÞETTA Marble Er hér sett af eftirlifandi skipverjar þeirra.

Sacred við minni í lok Captain Esekíel Hardy, Sem í Bogi bátnum his

var drepinn af Búrhvalur á ströndum Japan, ágúst 3d, 1833.

ÞETTA tafla er reist á Memory hans ekkja HANS.

Hrista af slydda úr ís-gljáðu hatt minn og jakka, sæti ég sjálfur nálægt

dyr, og beygja til hliðar var hissa að sjá Queequeg nálægt mér.

Áhrifum af alvöru á vettvangi, var að spá augnaráð of incredulous

forvitni á ásýnd hans.

Þessi Savage var sá eini sem stendur sem virtist taka eftir inngangi mínum, því að hann

var sá eini sem gat ekki lesið, og því var ekki að lesa þær frigid

áletranir á vegg.

Hvort eitthvað af ættingjum þeirra sjómanna sem nöfn birtust voru nú meðal

söfnuðurinn, vissi ég ekki, en svo margir eru óáteknir slys í

veiðar, og svo berum orðum gerði nokkrar konur

kynna klæðast auglitis ef ekki trappings sumra unceasing sorg, sem ég

finnst viss um að hér áður voru mér saman þeim, hverra unhealing hjörtum

augum þeirra hráslagalegur töflur

sympathetically olli gömul sár til að blæða að nýju.

Oh! Þér sem dauður liggja grafin undir græna grasið, sem standa meðal blóm geta

segja - hér, hér liggur unnusti minn, þér vitið ekki auðn sem broods í bosoms

eins og þessir.

Bitur eyðurnar hvað í þeim svart-land marmari sem ná ekki ösku!

Hvað örvænta í þessum fasteign áletranir!

Hvað dauðans tóm og unbidden infidelities í línurnar sem virðast gnaw yfir allt

Trú, og neita resurrections til verur sem hafa placelessly farist

án gröf.

Eins og gætu þær töflur standa í helli Elephanta sem hér.

Í hvaða manntal lifandi verur, dauðir mannkyns með, hvers vegna það er

að alhliða spakmæli segir þá, að þeir segja ekki sögur, þó þær sem innihalda

leyndarmál en Goodwin Sands, hvernig það er

að til þess að nafn hans sem í gær fóru fyrir aðrar heiminn, forskeyti við svo mikilvæg

og trúvillinganna orð, en samt ekki svona rétt hans, ef hann heldur tekst til

remotest Indíur þessa lifandi jörð, hvers vegna

um vátryggingastarfsemi Life fyrirtæki borga dauði-forfeitures á immortals, í hvaða

eilífur, unstirring lömun og banvænum, vonlaus Trance, liggur enn forn Adam sem

dó sextíu umferð öldum, hvernig það er

að við neita enn að vera huggast fyrir þá sem við höldum engu að síður erum

bústað í fyrirfara mér sælu, hvers vegna allar lifandi svo leitast við að Hush alla dauða;

Þess vegna en orðrómur um að berja í gröf mun skelfa allt borg.

Allir þessir hlutir eru ekki án merkingar þeirra.

En Trú, eins og jackal, strauma meðal gröfunum, og jafnvel frá þessum dauðum efasemdir hún

safnar mest ómissandi von hennar.

Það þarf varla að segja, með hvaða tilfinningar, í aðdraganda af Nantucket ferð,

Ég telst þá marmara töflur, og með murky ljósi þeirrar myrkvast doleful dag

lesa örlög whalemen höfðu farið á undan mér.

Já, Ísmael, sömu örlög má þitt. En einhvern veginn Ég ólst gleðileg aftur.

Yndisleg hvatning til að ráðast, fínt tækifæri fyrir kynningu, virðist það - Já, fyrir

eldavél skipið mun gera mig ódauðlega með brevet.

Já, það er dauði í þessum fyrirtæki sem hvalveiðar - A speechlessly fljótur óskipulegur

bundling af manni inn í eilífðina. En hvað þá?

Mér þykir við höfum gríðarlega rangt þetta spurning um líf og dauða.

Mér þykir það sem þeir kalla skugga mínum hér á jörðinni er satt efni minn.

Mér þykir það í að horfa á hlutina andlegum, við erum of mikið eins og ostrur

að fylgjast með sólinni í gegnum vatnið, og hugsa um að þykkt vatnið þynnri of

loft.

Mér þykir líkami minn er en Lees af betri veru minni.

Í raun taka líkama minn sem vilja, taka það segi ég, það er ekki ég.

Og þess vegna þrír skál fyrir Nantucket, og koma eldavél bát og eldavél líkamanum þegar

þeir vilja, að vísu sál mína, Jove sjálfur getur það ekki.

>

-Kafli 8. The prédikunarstól.

Ég hafði ekki verið sitjandi mjög lengi áður maður af ákveðinni venerable robustness inn;

strax og Storm-pelted dyr flaug aftur á að viðurkenna honum, fljótleg regardful

eyeing hann af öllum söfnuðinum,

nægilega staðfest að þetta fínn gamall maður var chaplain.

Já, það var hið fræga föðurinn Mapple, svokallað af whalemen, meðal sem hann var

mjög mikill uppáhalds.

Hann hafði verið sjómaður og harpooneer í æsku hans, en í mörg ár áður hafði

helgað líf sitt til ráðuneytisins.

Á þeim tíma ég skrifa nú af, föður Mapple var í Hardy veturinn heilbrigt gamall

aldur, þessi tegund af elli sem virðist sameina í annað Blómstrandi æsku, fyrir

meðal allra sprungur hrukkum hans,

það skein ákveðin vægt gleams um nýlega þróun blóma - vorið verdure

peeping fram jafnvel undir snjó í febrúar.

Enginn hefur áður heyrt sögu hans, gæti í fyrsta skipti sjá föður

Mapple án fyllstu vaxta, vegna þess að það voru ákveðnar engrafted presta

sérkenni um hann, að svara fyrir það ævintýralegur sjó líf hann hafði leitt.

Þegar hann kom ég fram að hann fari ekki regnhlíf, og vissulega hafði ekki komið í

flutning hans, húfu tarpaulin hans hljóp niður með slyddu bráðnun og mikill his

flugmaður klút jakka virtist næstum að draga

hann á gólfið með þyngd vatnsins sem það hafði frásogast.

Hins vegar, húfu og feld og overshoes var einn af öðrum fjarlægt og hengt upp í litla

pláss í aðliggjandi horn, þegar klæddur í ágætis föt, þá gekk hann hljóðlega

prédikunarstól.

Eins og flestir gamaldags pulpits, það var mjög háum einn, og þar með reglubundnum stigann

slíkri hæð væri með langa horn með gólfið, alvarlega samning

þegar lítið svæði í kapelluna á

arkitekt, það virtist, hafði brugðist á vott af Mapple föður, og lokið

prédikunarstóll án stiga, skipta hlið hornrétt stiganum, eins og þau sem notuð

í uppsetningu skipi frá bát á sjó.

Kona á hvalveiðar skipstjóra hafði veitt í kapelluna með myndarlega par af rauðum

worsted maður-reipi fyrir þessa stiga, sem er sjálft headed fallega og lituð

með mahogany lit, allt

contrivance, miðað við hvaða hætti kapellu það var, virtist alls ekki í slæmum

bragð.

Stöðva fyrir augnablik á fót í stiganum, og með báðum höndum grípa um

skraut húnn af maður-reipi, faðir Mapple varpað útlit upp, og þá með

sannarlega sjómaður eins en samt reverential

handlagni, afhenda vegar fest skrefin eins og ef hækkandi helstu-toppur hans

skip.

The þvert hluta þessa hlið stiga, sem er yfirleitt raunin með

sveifla sjálfur, voru klút-þakinn reipi, aðeins umferðir voru úr tré, þannig að á

hvert skref var sameiginlegt.

Í fyrstu innsýn mína á prédikunarstóll, hefði ekki sloppið mér þó hentug til að

skip þessar liðum í þessari dæmis virtist óþarfa.

Því að ég var ekki tilbúinn til að sjá föður Mapple eftir að ná hæð, hægt að snúa

umferð, og laut yfir prédikunarstóll, vísvitandi að draga upp stigann skref

skref, uns allt var afhent innan,

yfirgefa hann impregnable í litlu Quebec hans.

I hugleiddi nokkurn tíma án þess að fullu comprehending ástæðan fyrir þessu.

Faðir Mapple naut svo mikið orðspor fyrir einlægni og friðhelgi, sem

Ég gat ekki gruna hann um courting notoriety með einhverjum aðeins bragðarefur í áfanga.

Nei, hugsaði ég, það verður að vera sumir edrú ástæða fyrir þetta, enn fremur, það verður

tákn eitthvað óséður.

Getur það verið, þá að með því að lögum um líkamlega einangrun, hann táknar his

andlega afturköllun fyrir þann tíma, frá öllum út veraldlegum bönd og connexions?

Já, fyrir replenished með kjöt og vín orðsins, að hinum trúuðu guðsmannsins,

þetta prédikunarstóll, ég er sjálf inniheldur vígi - A háleit Ehrenbreitstein, með

fjölær vel af vatni innan veggja.

En hlið stiganum var ekki eina undarlega lögun af the staður, láni frá

fyrrverandi chaplain í sjó farings.

Milli marmara cenotaphs á annaðhvort hendi prédikunarstóll, vegg sem myndast sitt

Til baka var adorned með stór málverk fulltrúi gallant skip högg gegn

hræðileg stormur burt Lee ströndum af svörtum steinum og Snowy Breakers.

En hátt yfir fljúgandi Scud og dökk-veltingur ský, það flot smá Isle

af sólarljósi, sem bjálki fram andlit engill er, og þetta bjarta andlit varpa

greinilegur blettur á útgeislun á skipsins

kastað þilfari, eitthvað svoleiðis silfur disk nú sett í bjálkann sigur á

þar sem Nelson féll.

"Ah, Noble skip," engillinn virtist að segja, "slá á slá á, þú Noble skip, og

bera Hardy hjálm, því að Lo! sólin er að brjóta í gegnum, en skýin eru veltingur

burt - serenest Azure er í nánd ".

Né heldur var prédikunarstólnum sig sporlaust af sömu sea-bragð sem höfðu náð

stiganum og mynd.

Þiljuðum framan hennar var í líkingu hamar bows skips, og heilagur Biblíunni

hvíldi á miðla stykki af fletta vinnu, gamaldags eftir skipsins fiðla-

headed gogg.

Hvað gæti verið meira full af merkingu - fyrir prédikunarstólnum er alltaf þetta jarðar fremst

hluta; allir aðrir koma í aftan hennar, en prédikunarstólnum leiðir í heiminum.

Þaðan það er stormur fljótur reiði Guðs er fyrst descried, og boga skal

bera fyrsta hitann og þungann.

Þaðan er Guð Breezes sanngjarnt eða villa er fyrst beitt fyrir hagstæðum

vindur.

Já, world'sa skip í förum hans út, og ekki sjóferð lokið, og prédikunarstólnum

er prow þess.

Kafli 9. The ræðan.

Faðir Mapple hækkaði, og í vægt rödd unassuming yfirvalds bauð víð og dreif

fólk til að þétta. "Stjórnborða gangway, þar! megin í burtu til að

larboard - larboard gangway to stjórnborða!

Midships! midships! "Það var lítið rumbling mikils sea-stígvél

meðal bekkir, og enn slighter uppstokkun af skóm kvenna, og allt var

rólegur aftur, og hvert auga á Pd.

Hann bið smá, þá krjúpa í boga á prédikunarstól er, brjóta stór brúnn his höndum

yfir brjóst hans, upplyftum lokaði augunum, og boðið upp á bæn svo djúpt guðrækinn að

Hann virtist krjúpa og biðja neðst á sjó.

Þetta endaði í langvarandi hátíðlegar tónum, eins og stöðugar tolling af bjalla í skipi

sem er foundering á sjó í þoku - í slíkum tónum hann hóf að lesa eftirfarandi

sálm, en breytast hætti hans í átt að

gerð vísur, springa út með pealing exultation og gleði -

"The rifbeinin og skelfingum í hvala, bognar yfir mér dapurlegur dimma,

Þó sólin-lit veifa öllum Guðs vals eftir og lyfta mér dýpkun niður Doom.

"Ég sá opnun maw helvítis, með endalaus sársauki og sorgum þar;

Sem engin en þeir sem telja má segja - Ó, ég var plunging að örvænta.

"Í svörtum neyð, kallaði ég Guði mínum, þegar ég gat varla trúa honum minn,

Hann laut honum eyrað við kvörtunum mínum - Ekkert meira hvalinn gerði mig takmarka.

"Með hraði hann flaug til léttir mína, á geislandi Dolphin borinn;

Hræðilegt, en bjart, eins og elding skein The andlit Guðs frelsari minn.

"Lagið mitt um aldur, skal skrá sem hræðilegur, sem glaður klukkustund;

Ég gef Guði dýrðina minn, öll hans miskunn og vald. "

Næstum allir gengu í söng þetta sálm, sem belgdu hátt yfir æpandi á

stormur.

Stutt hlé kvæmda, en predikarinn hægt snúið yfir leyfi í Biblíunni, og á

síðast, leggja saman hönd sína niður á rétta síðu, sagði: "Þér elskaðir skipverjar, clinch the

síðasta vers fyrsta kafla Jónasar -

"Og Guð hafði undirbúið mikill fiskur að kyngja upp Jónas."

"Skipverjar, þessa bók, sem inniheldur aðeins fjórum köflum - fjórir garni - er ein af

minnsta þræðir í voldugu snúruna í ritningunum.

Samt hvað djúpum sálarinnar er djúpt sealine Jónas er hljóð! hvað barnshafandi kennslustund

okkur er þessi spámaður! Hvað göfugur hlutur er að canticle í

fiskur í maga!

Hvernig billow-eins og boisterously Grand! Við finnum flóðin surging yfir oss, vér

hljóð með honum til kelpy botn af the vatn, sjó illgresi og allar slime á

Sjórinn er um okkur!

En hvað er þetta verkefni að bók Jónasar kennir?

Skipverjum er tveggja strengja lexíu, í kennslustund fyrir okkur öll eins og syndugum mönnum, og

kennslustund til mín sem flugmaður hins lifanda Guðs.

Eins og syndugum mönnum, það er í kennslustund fyrir okkur öll, því það er saga um synd, harður-

heartedness, skyndilega vakna ótta, hröð refsing, iðrun, bænir, og

loksins frelsun og gleði Jónasar.

Eins og með öll syndarar meðal manna, synd þessa sonur Amittai var vísvitandi his

óhlýðni við stjórn Guðs - aldrei huga núna hvað þessi stjórn var eða hvernig

flutt - sem hann fann harður stjórn.

En allt það sem Guð vill að við gerum er erfitt fyrir okkur að gera - muna að -

og þess vegna, oftener hann skipanir okkur en leitast við að sannfæra.

Og ef vér hlýða Guði, verðum við að óhlýðnast okkur, og það er í þessu disobeying

okkur sjálf, í hvaða tilliti the hörku hlýða Guði felst.

"Með þessari synd óhlýðni í honum, Jónas enn frekar flouts á Guð, því

að reyna að flýja frá honum.

Hann telur að skip gert af manna mun bera hann í löndum þar sem Guð er ekki

konungur, en aðeins foringja þessa jörð. Hann skulks um wharves of Joppa, og

leitar að skip sem er á leið til Tarsis.

Þar lurks, kannski, sem hingað unheeded merkingu hér.

Eftir alla reikninga Tarsis gæti hafa verið engin önnur borg en nútíma Cadiz.

Það er álit lært karla.

Og hvar er Cadiz, skipverjar? Cadiz er á Spáni, að svo miklu leyti með vatni, úr

Joppa, eins og Jónas gæti hugsanlega hafa siglt á þeim forna daga, þegar Atlantic

var nánast óþekkt sjó.

Vegna Joppa, nútíma Jaffa, skipverjar, er mest austur strönd af

Mediterranean, Sýrlendingur og Tarsis eða Cadiz meira en tvö þúsund kílómetra til

vestur frá þessu, fyrir utan Straits á Gíbraltar.

Sjá þér ekki þá, skipverjar, sem Jónas reynt að flýja heiminum frá Guði?

Vansæll maður!

Oh! mest contemptible og verður öllum scorn, með slouched húfu og sekur auga,

skulking frá Guði hans, prowling meðal skipum eins viðurstyggilega burglar hastening til

yfir höf.

Svo afbrigðilegu, sjálf-fordæma er útlit hans, sem hafði verið lögreglumenn í þeim

daga, Jónas, á eingöngu grunaður um eitthvað, hefði verið handtekinn áður hann

snert þilfari.

Hvernig berum orðum he'sa óekta! enginn farangur, ekki hatt-kassi, valise eða teppi-poka, - ekkert

vinir fylgja honum til bryggju með adieux þeirra.

Á síðasta, eftir mikla dodging leit, finnur hann Tarsis skip fengu síðustu

atriði farms hennar, og þegar hann stíga um borð til að sjá Captain í farþegarými, allt

Skipverjar fyrir stundu desist frá

hífa á vöru, til að merkja illt auga útlendingur er.

Jónas sér þetta, en til einskis hann reynir að líta alla vellíðan og öryggi, til einskis

ritgerðir skammarlega bros hans.

Strong intuitions af manninum tryggja sjómenn hann má ekki saklaus.

Í gamesome en samt alvarleg leið sína, einn hvíslar til annars - "Jack, er hann

rændi einhver ekkja, "eða," Joe, ekki merkja að honum, he'sa bigamist, "eða" Harry strákur, ég giska

hann er adulterer sem brotnaði fangelsi í gömlum

Gómorru, eða belike, einn sem vantar morðingja frá Sódómu. "

Annar liggur að lesa frumvarp sem er fastur gegn spile á bryggju sem

skipið er moored, bjóða fimm hundruð gull mynt fyrir kvíða í

parricide og inniheldur lýsingu á persónu hans.

Hann les og lítur úr Jónas á frumvarpinu, en allur hans sympathetic skipverjar núna

mannfjöldi umferð Jónas, tilbúnir að leggja hendur sínar yfir hann.

Frighted Jónas nötrar, og stefndi allt áræðni sína andlit sitt, lítur bara svo

mikið meira huglaus. Hann mun ekki játa sig grun, en

sem sjálft er sterkur grunur.

Svo gerir hann það besta af því, og þegar sjómanna finnur hann ekki að vera sá maður, sem er

auglýst, láta þeir hann fara, og hann niður í skála.

"" Hver er þar? "Grætur skipstjóra á tali skrifborðið hans, skyndiliga sem gefur út pappíra sína

fyrir Tollur -'Who there 'Ó! hvernig það skaðlaust mangles spurning

Jónas!

Fyrir augnablik að hann snýr nánast að flýja aftur.

En hann rallies. "Ég leita leið í þessu skipi til Tarsis;

hversu fljótt sigla þér, herra? "

Hingað til upptekinn Captain hefði ekki litið upp til Jónasar, þótt maður nú stendur fyrir

honum, en ekki fyrr er hann heyrir að holur rödd, en hann píla a scrutinizing tillit.

"Við sigla með næstu næstu fjöru, 'um síðir að hann svaraði rólega, enn intently

eyeing honum. "Nei fyrr, herra ?'--' nóg Skömmu fyrir hvaða

heiðarlegur maður sem fer farþegi. "

Ha! Jónas, það er önnur stunga. En hann kallar skjótt burt Captain frá

það lykt.

Ég mun sigla með þér, "- segir hann, -" framrás peninga hversu mikið er það - ég mun borga

núna. "

Því að það er sérstaklega skrifað, skipverjar, eins og hann væri neitt að vera ekki gleymast

í þessari sögu, "sem hann greiddi fargjald hennar" áður en iðn gerði sigla.

Og taka með samhengi, þetta er full af merkingu.

"Nú Captain Jónas er, skipverjar, var einn sem dómgreind uppgötva glæp í einhverju, en

cupidity sem sýnir það aðeins í penniless.

Í þessum heimi, skipverjar, synd sem greiðir leið sinni getur ferðast frjálslega, og án

vegabréf, en dyggð, ef pauper, er hætt á öllum landamærum.

Svo undirbýr Captain Jónas er að prófa lengd tösku Jónasar er, áður hann dæma hann

opinskátt. Hann gjöld honum þrisvar venjulega summan; og

Það er assented til.

Þá veit Captain sem Jónasar er óekta, en á sama tíma samþykkir að

hjálpa flug sem paves aftan með gulli.

En þegar Jónas nokkuð tekur út tösku hans hyggilegt grunsemdir enn molest the

Captain. Hann hringir í hvert mynt til að finna fölsun.

Ekki forger, nokkurn hátt, hann mutters, og Jónas er sett niður fyrir framrás hans.

"Bentu mér ástand herbergi, Sir," segir Jónas núna, ég ferðast, þreyttur, ég þarf sofa. "

"Þú lookest eins og það," segir Captain, "það er þitt herbergi."

Jonah inn og myndi læsa dyr heldur lásinn innihalda engin lykill.

Heyrnartæki hann heimskulega fumbling þarna, Captain hlær lítillátur við sjálfan sig, og

mutters eitthvað um dyr frumur convicts 'er aldrei leyft að vera

læst innan.

Allar klæddur og rykugum eins og hann er, Jónas kastar sér í svefnpláss hans, og finnur

litla ríki herbergi loft hvílir nánast á enni hans.

Loftið er nálægt, og Jónas gasps.

Þá, í því dregist saman holu, óafturkræfur, of, undir vatn-línu skipsins, Jonah líður

the boðberi presentiment þess stifling klukkustund, þegar hvalurinn skal halda honum í

minnstu deildum innyfli hans.

"Ruglaður á ás gegn hlið, sem sveiflast lampa oscillates lítillega

Herbergi Jónas er, og skipi, heeling yfir í átt að bryggju með þyngd

síðasta Bales fengið, lampa, logi og

allt, þó í smá hreyfingu, enn heldur fast obliquity með

tilvísun í herbergi, þó í sannleika, infallibly beint sig, það heldur gerði

augljóst falskur, liggjandi á meðal sem það hékk.

Lampa viðvörun og hræðir Jónas, sem lá í bryggju his kveljast augu rúlla his

umferð staður, og það svona langt vel dreifða fær ekki hæli fyrir hans

eirðarlaus tillit.

En það mótsögn í lampa fleiri og fleiri appals honum.

Gólfið, þak, og hlið, eru öll skakkur.

'Ó! svo hanga samviska mín í mér "hann groans, 'beint upp, svo það brennur,! en

herbergin sálar minnar eru allir í crookedness!

"Eins og sá sem eftir nótt af drukkinn hies revelry að sofa hans, enn reeling, en

með samvisku enn pricking honum, eins og plungings af Roman kapp hestur en það

mikið meira verkfall stál tags sínum í

honum, eins og einn sem í því ömurlega heita enn snýr og snýr í giddy angist,

biðja Guð um annihilation fyrr en passa að fara framhjá, og um síðir amidst the whirl á

vei hann telur, djúpt hugstoli stela yfir

hann, eins og yfir manninn sem blæðir til dauða, fyrir samvisku er sár, og það er

engu að staunch það, svo eftir sár stríð í svefnpláss hans undrabarn Jonah á

ponderous eymd dregur hann drukkna niður að sofa.

"Og nú þegar fjöru er kominn, en skipið rangir burt kaplar hennar, og úr

eyði Wharf the uncheered skipið fyrir Tarsis, allir careening, glides á sjó.

Það skip, vinir mínir, var fyrsta af skrá Smugglers! the smygl var

Jónas. En hafið uppreisnarmenn, hann mun ekki bera

vondu byrði.

Kemur hræðilegt stormur kemur á skipið eins og að brjóta.

En nú þegar boatswain kalla allar hendur til að létta henni, þá kassa, bagga, og krukkur

eru clattering borð, þegar vindur er shrieking, og menn eru æpa, og

fresti bjálkann þrumurnar við troða fótum

rétt yfir höfuð Jónasi er, í öllu þessu ofsafenginn mannþröng, Jónas sefur hideous svefni.

Hann sér ekkert svartur himinn og ofsafenginn sjó, finnst ekki reeling tré, og lítið heyrir

hann eða heeds hann langt þjóta af kappanna hvala, sem jafnvel nú með opinn munninn er

cleaving hafsins eftir honum.

Já, skipverjar, var Jónas gengið ofan í hliðum skipsins - A bryggju í farþegarými

eins og ég hef tekið það, og var í fastasvefni.

En hrædd skipstjóra kemur til hans og shrieks í dauðum eyra hans: "Hvað meanest

þú, ó, svefnsófa! koma! "

Brá af svefnhöfgi hans með því að direful gráta, Jónas staggers á fætur, og

hrasa á þilfari, that grasps a líkklæði, að líta út á sjó.

En á þeirri stundu er hann spratt á eftir Panther billow hoppa yfir bulwarks.

Wave eftir öldu hleypur svona í skipið, og fundu eigi skjótur veg liggur öskrandi

spá og aftan, þar Skipverjar koma nánast to drukkna á meðan enn á floti.

Og alltaf, eins og hvítt tunglið sýnir affrighted andlit hennar úr bratt gil í

the sorti kostnaður, aghast Jónasar sér eldi bowsprit bendir hár upp,

en fljótlega slá niður aftur í átt að kveljast djúpt.

"Skelfingum á skelfingum hlaupa hrópa gegnum sál hans.

Í öllum sínum cringing viðhorf, er Guð-óekta nú líka greinilega þekkt.

Skipverjar merkja hann, og fleiri og fleiri tilteknum vaxa grunsemdir sínar af honum, og um síðir,

fullu til að prófa sannleikanum, með því að vísa öllu málinu til hár Heaven, falla þeir

steypu hlutum, til að sjá sem valda þessu mikið veður var yfir þeim.

Á einhver er í Jónas, sem uppgötvaði, þá hvernig trylltur þeir Mob hann með sínum

spurningar.

Hver er atvinna þín? Hvaðan komst þú?

Land þitt? Hvað fólk?

En Mark nú, skipverjar minn, hegðun fátæku Jónas.

The ákafur sjómanna en spyrja hann hver hann er, og þar frá, en þeir ekki aðeins

fá svar við þessum spurningum, en sömuleiðis annað svar við spurningu er ekki

setja þeirra, en óumbeðinn svarið er

þvinguð af Jónas með the harður hönd Guðs, sem er á honum.

"Ég er Hebrei Hann grætur - og svo -'I óttast Drottin Guð himnanna, sem hefir

er gjört hefir hafið og þurrlendið!

Óttast hann, O Jónas? Já, vel mightest þú óttist Drottin Guð

ÞÁ!

Jafnskjótt fer hann nú að gera a fullur játningu, Síðan Skipverjar varð

fleiri og fleiri agndofa, en samt eru aumkunarverður.

Þegar Jónas, ekki enn supplicating Guð um miskunn, þar sem hann heldur of vel vissi

myrkur eyðimörk hans, - þegar skammarlega Jónas hrópar til þeirra til að taka hann og

köstuðu honum út í sjóinn, því að hann vissi

að hans vegna þessa mikið veður var yfir þeim, og þeir snúa mercifully frá honum,

og leita eftir öðrum leiðum til að vista skipsins.

En allt til einskis, en sárnaði Gale howls hávær, þá með annarri hendinni upp

invokingly til Guðs, með hinum þeir ekki unreluctantly höndlað Jónasar.

"Og nú sjá Jónas tekið upp sem akkeri og lækkað í hafið, þegar í stað um

feita calmness flýtur út úr austri, og hafið er enn, eins og Jónas ber niður

Gale með honum, þannig að slétt vatn á bak.

Hann fer niður í whirling hjarta svo masterless commotion að hann skornum skammti heeds

þeirri stundu er hann fellur seething í geispar kjálka bíður honum, og hvala

skýtur-að öllum fílabeini tönnum hans, eins og svo margir hvítir boltar, á fangelsi sínu.

Þá Jónas bað til Drottins úr kviði fisksins er.

En virða bæn sinni, og læra weighty lexíu.

Því holdsins eins og hann er, Jónas ekki gráta og kveina fyrir beina lausn.

Hann telur að hrikalegra refsing hans er bara.

Hann skilur alla lausn hans til Guðs, contenting sig við þetta, að þrátt fyrir

allir verkir hans og pangs, mun hann samt líta í átt sínu heilaga musteri.

Og hér, skipverjar, er sannur og trúr iðrun, ekki clamorous að fyrirgefa, en

þakklát fyrir refsingu.

Og hvernig ánægjulegt að Guð var þessari háttsemi Jónasar, birtist í endanlega lausn

hann af sjó og hvala.

Skipverjar, ég setja Jónas áður en þú til að afrita fyrir synd sína, en ég sæti hann

áður en þú eins og a líkan fyrir iðrunar. Sin ekki, en ef þú gerir það, varðveita iðrast

um það eins og Jónas. "

Meðan hann var að tala þessi orð, æpandi um shrieking, slanting stormur

án þess virtist að bæta við nýjum vald til predikarinn, sem þegar lýsa Jónas er sjó-

Storm, virtist kastað með stormi sjálfur.

Djúpt brjóst hans heaved eins og með jörð-bólgnað; kastað handleggina virtist stríðandi

þættir í starfi, og þrumurnar sem hafði verið velt frá af svartur maður brow hans, og

ljósið hoppa úr auga hans, gert allt

Einföld heyrendur his líta á hann með a fljótur ótta sem var skrýtið við þá.

Nú kom aðgerðaleysi í útliti hans, eins og hann sneri hljóður yfir leyfi af the Book

einu sinni meira, og um síðir, standa hreyfingarlaus, með lokuð augu, því að

stund, virtist tala við Guð og sjálfan sig.

En aftur að hann hallaði sér yfir í átt að fólki, og hneigja höfuð hans lítillátur, með

þáttur í dýpstu enn manliest auðmýkt, talaði hann þessi orð:

"Skipverjar, Guð hefur lagt en annarri hendi yfir þig, báðar hendur ýta á mig.

Ég hef lesið þér með hvaða murky ljós má mér þeim lærdómi sem Jónas kennir öllum

syndarar, og því að þér, og enn meira að mér, því að ég er meiri syndari en

þér.

Og nú hvernig gjarna vildi ég koma niður af þessum mastur-höfuð og sitja á hatches þar

þar sem þú situr, og hlusta eins og þú hlusta, meðan einhver ykkar les ME síðarnefnda

og fleira hræðilegt verkefni sem Jónas kennir mér, sem flugmaður hins lifanda Guðs.

Hvernig vera smurður pilot-spámaður eða hátalara á sanna hluti og boðið með

Drottinn til hljóð sem unwelcome sannleika í eyru óguðlegur Níníve, Jonah, agndofa

á andúð hann skyldi hækka, flýðu frá

verkefni hans og leitast við að flýja skyldu hans og Guð sinn með því að taka skipið á Joppe.

En Guð er alls staðar, Tarsis hann aldrei náð.

Eins og við höfum séð, Guðs kom yfir hann í hval, og gleypa hann niður lifandi

gulfs af Doom og með skjótum slantings reif hann með "í miðri

höf, "þar sem eddying dýpi sogast hann

tíu þúsund faðmar niður, og "voru illgresið vafið um höfuð hans, og allir

vot heim vei bowled yfir honum.

En jafnvel þá utan ná öllum plummet -'out af skauti hell' - þegar

hvalinn byggð á afar bein sjávar, jafnvel þá, er Guð heyrði engulphed,

iðrast spámaður þegar hann grét.

Og Guð talaði við fiskinum, og frá shuddering kulda og sorti yfir sjó,

hvalinn kom breeching upp til hlýtt og notalegt sól, og öll ánægjulega

lofts og jarðar, og 'spúa út Jonah

á þurrt land, "þegar orð Drottins kom öðru sinni, og Jónas, marin

og barinn - eyru hans, eins og tvö sea-skeljar, enn multitudinously murmuring á

Ocean - Jónas gerði tilboð hinn alvaldi er.

Og hvað var það, skipverjar? Til að boða sannleikann andspænis

Lygi! Það var það!

"Þetta, skipverjar, þetta er að aðrir verkefni, og vei þeirri flugmaður lifandi

Guð, sem slights það. Vei þeim, sem þessa heims heillar frá

Gospel skylda!

Vei þeim, sem leitast við að hella olíu yfir vötnunum þegar Guð hefur heita þær í

Gale! Vei þeim, sem leitast við að þóknast frekar en

to appal!

Vei þeim, sem gott nafn er meira að honum en gæsku!

Vei þeim, sem í þessum heimi, dómstólar ekki svívirðing!

Vei þeim, sem vildi ekki vera satt, jafnvel þó að vera rangar voru hjálpræði!

Já, Vei þeim, sem, eins mikla Pilot Paul hefur það, en predika til annarra er

sér Castaway! "

Hann lækkaði og féll í burtu frá sér um stund, þá lyfti andlit hans við þá

aftur, sýndu djúpt gleði í augum hans, eins og hann hrópaði með himneska eldmóð, - "en

ó! skipverjar! á stjórnborða hönd

hvert vei, það er viss gleði, og meiri toppur af þessi gleði, en

botni Vei er djúpur. Er ekki aðal-vörubíll hærri en

kelson er lágt?

Gleði er honum - miklu, miklu upp og inn gleði - sem á móti stolt guðir

og commodores þessa jörð, alltaf stendur fram eigin inexorable sjálf hans.

Gleði er honum sem sterk vopn enn styðja hann, þegar skipið þessa stöð

sviksamir, framhleypnir heimurinn hefur lækkað fyrir neðan hann.

Gleði er honum, sem gefur ekki ársfjórðungi í sannleika, og drepur, brennir og eyðileggur

allri synd þó hann þá ríf það úr undir skikkjum of Senators og dómara.

Gleði, - toppur-gallant gleði er honum, sem viðurkennir engin lög eða herra, en

Drottins, Guðs síns, og er aðeins Patriot til himins.

Gleði er honum, sem allar öldur billows hafsins á boisterous

Mob getur aldrei hrista af þessari viss kjöl af Ages.

Og eilíft gleði og deliciousness verður hans sem koma til að setja hann niður, má segja

með síðasta andann - O Faðir - einkum þekkt fyrir að mér Thy stangir - dauðlegan eða ódauðleg,

hér er ég deyja.

Ég hef kappkostað að vera, þín meira en að vera þessa heims, eða mitt eigið.

Samt er þetta ekkert: Ég leyfi eilífðinni þér, því að hvað er maður að hann ætti að lifa

út líftíma Guðs síns? "

Hann sagði ekkert meira, en hægt að veifa blessun, tekur andlit hans með honum

hendur, og svo var krjúpa, uns allur lýðurinn voru farnir, og hann varð eftir

ein í stað.

>