Scott Kim legt de kunst van de puzzel uit

Op de 2008 EG conferentie neemt de befaamde puzzelontwerper Scott Kim ons mee in de geest van een puzzelmaker. Aan de hand van zijn werk, door zijn hele carrière heen, introduceert hij een paar van de meest populaire types, en deelt de fascinatie die sommige van zijn beste hebben geïnspireerd.

De afgelopen 20 jaar heb ik puzzels ontworpen.

Ik ben hier vandaag om jullie

een kleine tour te geven, van de allereerste puzzel die ik maakte,

tot wat ik nu aan het doen ben.

Ik heb puzzels gemaakt voor boeken, dingen op papier.

Ik ben de puzzelcolumnist voor Discover Magazine.

Dat doe ik nu al zo'n 10 jaar lang.

Ik heb een maandelijkse puzzelkalender.

Ik maak speelgoed. Het meeste van mijn werk zit in computerspellen.

Ik maakte puzzels voor Bejeweled.

(Applaus)

Ik heb Bejeweled niet uitgevonden. Die eer kan ik niet opstrijken.

Mijn allereerste puzzel:

zesde leerjaar. Mijn leraar zei:

"Oh, eens kijken, die jongen, die maakt graag dingen.

Ik ga hem letters uit bouwpapier laten knippen

voor op het bord."

Ik vond dit een fantastische opdracht.

Dit maakte ik ervan. Ik begon er mee te spelen.

Ik maakte deze letter. Dit is een letter van het alfabet

die slechts een keer gevouwen is.

De vraag is: welke letter is het als ik ze ontvouw?

Een hint: het is geen "L"

(Gelach)

Het kon een "L" zijn, natuurlijk.

Dus, wat kan het nog meer zijn?

Ja, heel wat van jullie hebben het.

Oh ja. Zeer goed.

Nou, dat was mijn eerste puzzel. Ik geraakte eraan verslaafd.

Ik maakte iets nieuws. Ik was heel opgewonden

omdat ik kruiswoordpuzzels had gemaakt,

maar dat is zoiets als het rooster van iemand anders invullen.

Dit was iets heel origineels. Ik was er weg van.

Ik las Martin Gardners columns in Scientific American.

Ging voort, en besliste uiteindelijk me er voltijds op toe te leggen.

Even halt houden om te zeggen wat ik bedoel met puzzel.

Een puzzel is een vraagstuk dat leuk is om op te lossen

en een juist antwoord heeft.

"Leuk om op te lossen," in tegenstelling tot alledaagse vraagstukken,

die, eerlijk gezegd, slecht ontworpen puzzels zijn.

Ze mogen dan wel een oplossing hebben.

Het kan lang duren. Niemand schreef de regels duidelijk neer.

Wie ontwierp dit?

Het is net zoals het leven een niet zo goed geschreven verhaal is.

Daarom moeten we schrijvers inhuren om films te maken.

Wel, ik neem alledaagse vraagstukken en ik maak er puzzels van.

"Juist antwoord": natuurlijk mag er ook meer dan een antwoord zijn,

vele puzzels hebben er meer dan een.

Maar dat is niet zo voor een paar andere vormen van spel,

speelgoed en spellen.

Met speelgoed bedoel ik iets waar je mee speelt en dat niet echt een specifiek doel heeft.

Je kan er een maken uit Lego.

Je kan doen wat je maar wil.

Of competitieve spellen zoals schaken, waar

je niet probeert iets op te lossen... Je kan een schaakpuzzel maken,

maar het doel is eigenlijk om de andere speler te verslaan.

Ik vind dat puzzels een kunstvorm zijn.

Ze zijn zeer oud. Ze gaan terug zolang er geschreven geschiedenis is.

Het is een kleine vorm, zoals een grap,

een gedicht, een goocheltruc of een lied, een zeer compacte vorm.

Op hun slechtst zijn het wegwerpproducten, voor het plezier.

Maar op hun best zijn ze iets veel groters

en maken ze een blijvende indruk.

De voortgang van mijn carrière die je zal zien,

draait om het creëren van puzzels die een blijvende indruk nalaten.

Wat ik al snel ontdekte, toen ik computerspellen begon te maken,

is dat ik puzzels kon maken die je waarneming konden veranderen.

Ik zal je laten zien hoe. Hier is een beroemde puzzel.

Het zijn twee schaduwen in het zwart, of een witte vaas in het midden.

Dit is wat ze een achtergrond-figuur illusie noemen.

De kunstenaar M.C.Escher gebruikte dat

in sommige van zijn wondermooie figuren.

Hier hebben we Dag en Nacht.

Dit is wat ik deed met figuur en achtergrond.

Hier hebben we een "figuur" in het zwart.

Hier hebben we een "figuur" in het wit.

En het maakt allemaal deel uit van hetzelfde ontwerp.

De achtergrond van de een is de ander.

Initieel probeerde ik de woorden "figure" en "ground".

Maar dat kon ik niet, realiseerde ik me. Ik veranderde het vraagstuk.

Het is één en al "figuur".

(Gelach)

Enkele andere dingen. Hier is mijn naam.

Die verandert in de titel van mijn eerste boek, "Inversies".

Deze soort van ontwerpen dragen nu de naam "ambigram".

Ik zal je er enkele andere laten zien. Hier hebben we

de nummers een tot tien, de cijfers nul tot negen, eigenlijk.

Elke letter hier is een van deze cijfers.

Niet echt een ambigram in de conventionele zin van het woord.

Ik houd ervan om de grenzen het ambigram te verleggen.

Hier is het woord "spiegel." Nee, het is niet hetzelfde ondersteboven.

Het is hetzelfde op deze manier.

Een fantastische kerel van het Media Lab,

die juist tot hoofd van de RISD benoemd is, is John Maeda.

Ik maakte dit voor hem. Het is een soort van visueel kanon.

(Gelach)

Recent heb ik in het magazine "Magic"

een aantal ambigrammen gemaakt met de namen van magiërs.

Hier hebben we Penn en Teller, dezelfde ondersteboven.

Dit verschijnt in mijn puzzelkalender.

Oké, laten we teruggaan naar de dia's.

Jullie zijn erg bedankt.

Deze zijn leuk om naar te kijken.

Hoe doe je dat interactief?

Ik was een tijdje interface-ontwerper.

Dus dacht ik veel na over interactie.

Wel, laten we allereerst de vasen-illusie vergemakkelijken.

Maak het ding op de rechterkant.

Als je nu de zwarte vaas kon oppakken,

zou ze op de bovenste figuur lijken.

Als je het witte deel kon oppakken,

zou het lijken op de onderste figuur.

Je kan dat niet lichamelijk doen,

maar een computer kan het. Laten we overschakelen naar de PC.

Hier is het, achtergrond-figuur.

Het doel hier is om de stukken links op te nemen

en ze te maken zodat ze lijken op de vorm rechts.

Dit volgt de regels die ik daarnet vermeldde:

elke zwart vlak dat omgeven is door wit, kan worden opgepakt.

Maar dat is ook zo voor alle witte vlakken.

Hier hebben we een wit vlak in het midden,

en we kunnen het oppakken.

Ik ga nog een stapje verder.

Hier is --

hier zijn een paar stukken. Beweeg ze samen,

en je krijgt een actief stukje.

Je kan echt in iemands waarneming gaan

en hen dingen laten ondergaan.

Het is zoals het oude gezegde

"je kan iemand iets zeggen

en het hun laten zien, maar als ze het doen, dan pas leren ze het."

Hier is nog iets dat je kan doen.

Er bestaat een spel genaamd Rush Hour.

Het is een van de echte meesterwerken in puzzelontwerpen,

naast Rubiks kubus.

Hier hebben we een vol parkeerterrein,

met overal auto's.

Het doel is de rode auto eruit te krijgen. Het is een verschuivende blokkenpuzzel.

Het is gemaakt door de firma Think Fun.

Het is zeer goed gemaakt. Ik vind dit een leuke puzzel.

Weet je wat, laten we er een doen. Hier. Dit is een heel simpele puzzel.

Hm, die is te simpel, laten we een stuk toevoegen.

Oké, hoe zou je deze oplossen?

Wel, laten we de blauwe uit de weg doen.

We zullen het nog wat moeilijker maken. Nog steeds gemakkelijk.

Nu maken we het nog moeilijker, een beetje moeilijker.

Deze is een beetje lastiger.

Weet jij het? Wat doe je hier?

Wat is de eerste beweging?

Je gaat dat blauwe stuk een omhoog doen om de lavendelkleurige een naar rechts te doen.

Je kan ook puzzels maken zoals deze, die niet oplosbaar zijn.

Deze vier zijn opgesloten in een wiel. Je kan ze niet van elkaar krijgen.

Ik wou een vervolg maken.

Ik heb het originele idee niet uitgevonen. Maar dit is een andere manier:

ik werk als uitvinder om een vervolg te maken.

Ik kwam hiermee. Dit is Railroad Rush Hour.

Het is hetzelfde basisspel, behalve dat stuk dat ik er heb bijgevoegd,

een vierkant stuk dat horizontaal en verticaal kan bewegen.

In het andere spel kunnen de auto's alleen voor- en achteruit bewegen.

Ik heb er een hele hoop van opgaven voor gemaakt.

Nu ben ik het voor scholen klaar aan het maken.

Het bevat oefeningen die je

niet alleen laten zien hoe de puzzels op te lossen zijn,

maar hoe je de principes er uit moet halen, waarmee

wiskundepuzzels of wetenschappelijke vraagstukken kan oplossen.

Ik hoop jullie te leren hoe je je eigen puzzels kan maken,

zoals ik de mijne maak.

Gary Trudeau noemt zichzelf een onderzoekende cartoontekenaar.

Hij doet veel onderzoek voor hij een cartoon maakt.

In Discover Magazine ben ik een onderzoekende puzzelmaker.

Ik geraakte geïnteresseerd in genetische sequentie.

Ik zei: "Maar hoe kan je in godsnaam aan een sequentie geraken

van de basenparen in DNA?"

Snij het DNA in stukken, maak de sequentie van de individuele stukken,

zoek dan overlappende stukken,

en vergelijk je ze aan de uiteinden. En ik zei:

"Dit is zoals een legpuzzel, behalve dan dat de stukken overlappen."

Dit is wat ik maakte voor Discover Magazine.

Het moet oplosbaar zijn in een magazine.

Je kan de stukken niet uitknippen en verleggen.

Dus hier zijn negen stukken. Het is de bedoeling ze in dit rooster te leggen.

Je moet de stukken kiezen die overlappen aan het uiteinde.

Er is maar een oplossing. Het is niet zo moeilijk.

Maar het vraagt wat doorzetten.

Als je klaar bent, geeft het dit ontwerp,

dat, als je loenst, het woord "helix" geeft.

Dus hier komt de vorm van de puzzel voort uit de inhoud,

in plaats van andersom.

Hier zijn er nog een paar. Dit is een op fysica gebaseerde puzzel.

Naar waar zullen ze vallen?

Ze wegen ieder 25 kg of 15kg of 10 kg.

Afhankelijk van hoeveel elk weegt,

vallen ze in verschillende richtingen.

Hier is een puzzel die gebaseerd is op kleurmengelingen.

Ik ontleedde dit beeld in cyaan, magentarood, geel en zwart,

de basiskleuren om te printen. Als je de afzonderlijke beelden vermengt,

krijg je deze rare figuren.

Welke lagen werden vermengd om deze figuren te maken?

Dat laat je nadenken over kleur.

Tot slot mijn huidige project, ShuffleBrain.com,

een website die ik opstartte met mijn vrouw, Amy-Jo Kim.

Ze had hier gemakkelijk een praatje kunnen houden over haar werk.

We maken mooie spellen voor de sociale media.

Ik zal je uitleggen wat dat betekent. We bekijken drie trends.

Dat is waar het vandaag om gaat in de spelletjesindustrie.

Ten eerste: lange tijd

betekenden computerspellen dingen zoals Doom,

waar je al schietend rondwandelt, heel gewelddadige spellen, zeer snel,

gericht op tienerjongens. Oké? Dat zijn de spelers van computerspellen.

Wat denk je dat er gaande is? Dat is aan het veranderen.

Bejeweled is een grote hit. Het was het spel dat

de zogenaamde gelegenheidsspellen helemaal openbrak.

De meeste spelers zijn vrouwen boven de 35.

Rock Band is pas een hit geweest.

Het is een spel dat je met andere mensen speelt.

Het is heel fysiek. Het lijkt in niets op een traditioneel spel.

Dit is de dominante vorm van elektronisch spelen aan het worden.

Daarbinnen zijn een aantal interessante dingen aan het gebeuren.

Er is ook een trend richting spellen die goed voor je zijn.

Waarom? Wel, we zijn ouder wordende Boomers

Baby Boomers, we zijn gezond eten aan het verorberen,

we fitnessen. En onze geesten?

Oh nee, onze ouders krijgen de ziekte van Alzheimer. We moeten snel iets doen.

Blijkt dat kruiswoordpuzzels oplossen sommige effecten van Alzheimer afremt.

Dus we hebben spellen zoals Brain Age laten uitkomen voor Nintendo DS, grote hit.

Veel mensen doen Sudoku. Er zijn zelfs dokters die het voorschrijven.

En dan zijn er de sociale media en wat er op het internet gebeurt.

Iedereen bekijkt zichzelf nu als een maker

en niet alleen als een kijker.

Wat is het resultaat?

Volgens ons is dit de volgende stap.

Het zijn spellen die in een gezonde levensstijl passen.

Ze zijn onderdeel van ons leven. Ze zijn niet noodzakelijk een apart ding.

Ze zijn beide: goed voor je én leuk.

Ik ben een puzzelman. Mijn vrouw is expert in sociale media.

Dus besloten we onze vaardigheden te bundelen.

Ons eerste spel heet Photo Grab. Het spel duurt ongeveer een minuut en 20 seconden.

Dit is waarschijnlijk de eerste keer dat je het spel speelt. Oké.

Laten we eens zien hoe goed we het kunnen. Er zijn drie beelden.

We hebben 24 seconden per beeld.

Waar is dat?

Ik zal zo snel spelen als ik kan.

Maar als jij het kan zien, roep dan het antwoord.

Je krijgt meer -- beneden, oke, waar is dat?

Oh ja. Daar, oké. J-O en --

Ik denk dat het dat was. We hebben de boog. Die boog helpt.

Dat is zijn haar. Je krijgt veel achtergrond-figuur-vraagstukken.

Ja, deze is makkelijk. Oké. Dus, ahhh! Oké op naar de volgende.

Oké, dus dat is de lens.

Iemand?

Lijkt een zwarte vorm. Waar is dat?

Dat is de hoek van het ding.

Ja, ik heb deze afbeelding al gespeeld,

maar zelfs wanneer ik mijn eigen puzzels maak --

En je kan je eigen afbeeldingen hierin zetten.

En er zijn mensen over de hele wereld dat nu aan het doen.

Zo, dat was het. Bezoek ShuffleBrain.com

als je het zelf wil proberen. Dank jullie.

(Applaus)