ဆွဲငင်အားကို တော်လှန်လျက် ပျံသန်းဖို့ ကျွန်မရဲ့ စူးစမ်းအားထုတ်မှု
-
0:02 - 0:03တကယ်ပါ-
-
0:03 - 0:06ဒီမှာရှိနေတဲ့ လူတိုင်း
ပျံသန်းဖို့ကို စိတ်ကူးခဲ့ဖူးမှာပါ။ -
0:07 - 0:11ဒါပေမဲ့ အခုထက်ထိ လူသားတွေဟာ
ဘာဖြစ်လို့ မပျံသန်းနိုင်သေးတာလဲ။ -
0:11 - 0:14ကျွန်မဟာ တစ်သက်လုံး ပျံသန်းဖို့ကို
အရူးအမူး စွဲလမ်းနေခဲ့သူပါ။ -
0:15 - 0:19ကျွန်မဟာ မွေးစားကလေးအဖြစ် Ontario
ကန်ကြီးရဲ့ ကမ်းခြေမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ပြီး -
0:19 - 0:24ပန်းရံသမား/ငါးဖမ်းသမား ဖခင်နဲ့
အတူ လိုက်နေခဲ့ရတယ်။ -
0:24 - 0:26အစဉ်ဆိုသလို ကျွန်မဟာ
ရွေ့လျားတဲ့ အရာတွေကို အားကျခဲ့တယ်၊ -
0:26 - 0:29အကောင်လေးတွေကို ဖမ်းယူလျက်
လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားရင်း၊ -
0:29 - 0:32သူတို့ရဲ့မှော်ဆန်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို
ခံစားလေ့ ရှိခဲ့တယ်၊ -
0:32 - 0:34မီးနှင့်ကစားကြည့်ရင်း
-
0:34 - 0:38၎င်းရဲ့ ငဲ့ညှာခြင်းမရှိတဲ့
စွမ်းပကားကို ထိတ်လန့်မိတယ်၊ -
0:38 - 0:41မတော်တဆ ကျွန်မ ဖခင်ရဲ့
တင်းကုပ်ကို မီးရှို့ခဲ့ဘူးတယ်-- -
0:41 - 0:42တစ်ကြိမ်တည်းပါ။
-
0:42 - 0:44(ရယ်သံများ)
-
0:44 - 0:47အဲဒါက ကျွန်မ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်
တကယ့်အန္တရာယ်ကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရမှုပါ၊ -
0:47 - 0:49မီးနဲ့ ကျွန်မ ဖခင်တို့ထံမှလေ။
-
0:49 - 0:53ကျွန်မ ရှစ်-ကိုးနှစ် အရွယ်တုန်းက
ဖန်အိုးထဲမှာ ယင်ကောင်ကို ဖမ်းနိုင်ခဲ့တယ်။ -
0:53 - 0:56အဲဒီ ယင်ကောင်ကို လေ့လာရင်း၊
စဉ်းစားမိတာက "တယ်ဟုတ်ပါလား၊ -
0:56 - 0:59၎င်းဟာ လေထဲမှာ ရုတ်ခနဲ
စူးရှစွာ ထောင့်ချိုးလျက် ပျံသန်းနိုင်တယ်၊ -
0:59 - 1:02၎င်းရဲ့ ပျံသန်းမှုဟာ မြန်လွန်းလို့
မှုန်ဝါးဝါးပဲ မြင်နိုင်တယ်။ -
1:02 - 1:05ကျုပ်တို့ကကော အဲဒီလို ဘာဖြစ်လို့
မလုပ်နိုင်ကြတာလဲ။ ဟုတ်တယ်နော်" -
1:06 - 1:10ကျွန်မ ကြည့်ရှုခဲ့တဲ့ နေရာတိုင်းမှာ
ရွေ့လျားနေကြတဲ့ အရာတွေ ရှိကြတယ်။ -
1:10 - 1:13ပြီးတော့ အဲဒီအရာများဟာ သူတို့ရဲ့
ကိုယ်ပိုင် စည်းချက်သံဖြင့် ရွေ့လျားကြတယ်၊ -
1:13 - 1:16၎င်းတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက
လှုပ်ရှားရေး စနစ်တွေအသီးသီးနဲ့။ -
1:16 - 1:19ကျွန်မအတွက်-- နယူတန်လိုပဲ--
ရှင်းနေခဲ့တာက -
1:19 - 1:22အရာတွေဟာ ၎င်းတို့ထဲက
အစိတ်အပိုင်းတွေကြောင့် လှုပ်ရှားကြတာပါ- -
1:22 - 1:26တီကောင်တွေ လူးလွန့်လျက်၊ ငှက်တွေ ပျံသန်း၊
သားပိုက်ကောင်တွေ ခုန်ပျံကြတယ်။ -
1:26 - 1:31လူသားရဲ့ ပထမဦးဆုံး ပျံသန်းမှုဟာ
မတော်တဆ လဲကျမှု၊ ခလုတ်တိုက်လဲမှု၊ -
1:31 - 1:34ငှက်ပျောခွံ နင်းမိလို့
ချော်လဲတာ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ -
1:35 - 1:38ကိုယ့်ခြေအောက်က မြေကြီး
ပျောက်သွားတာနဲ့ -
1:38 - 1:41အံ့အားသင့်စရာ ကမ္ဘာနဲ့
ရင်ဆိုင်ရတော့မှာ သေချာတယ်။ -
1:42 - 1:44ကျွန်မဆိုရင် ကိုယ့်ပိုင်နက်ကို
ရှာတွေ့ထားပြီ။ -
1:45 - 1:47ကျွန်မ တချိန်လုံး ရူးနေခဲ့တဲ့ စိတ်ကူးက
-
1:47 - 1:50လူသားရဲ့ မွေးရာပါ ပျံသန်းချင်တဲ့
-
1:50 - 1:51စေ့ဆော်ချက်ကြောင့်ပါ။
-
1:51 - 1:55အဲဒီနောက်ပိုင်း ၁၀ နှစ် အတွင် ကျွန်မရဲ့
စမ်းသပ်မှုတွေကို တစ်ယောက်တည်း ကိုယ့် -
1:55 - 1:57ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်မှာ ပြုလုပ်ခဲ့ရတယ်။။
-
1:57 - 2:00ကျွန်မဟာ ကျွန်မရဲ့ Honda 350 နဲ့
အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုတခွင် မောင်းခဲ့တယ်၊ -
2:00 - 2:03"လွယ်ကူစွာ မောင်းနိုင်သူ"
ပုံစံမျိုးနဲ့ပေါ့။ -
2:03 - 2:07ဖန်အိုးထဲက ယင်ကောင်ရဲ့ ပျံသန်းမှုကို
တုပရင်း ခေတ်သစ်အကဘွဲ့ကို ရရှိခဲ့တယ်။ -
2:07 - 2:09ကျွန်မဟာ ဖန်သားပြင်ကို
ဖြတ်ကျော် ပျံသန်းခဲ့တယ်၊ -
2:09 - 2:11အဲဒီလို မောင်းနေရင်း
၎င်းကို ထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့တယ်။ -
2:11 - 2:14ကျွန်မဟာ ပျံသန်းဖို့အတွက်ကို
စမ်းသပ် အားထုတ်နေခဲ့တာပါ။ -
2:15 - 2:17ကျွန်မ အသက် ၂၇ နှစ်ရှိလာတော့၊
-
2:17 - 2:21ကျွန်မဟာ ကြွက်တွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တဲ့
နယူးယောက် ထပ်ခိုးတိုက်ခန်းထဲမှာ၊ -
2:21 - 2:24လှေကားကို စွန့်ပစ်လျက်
ခုန်ချရန် အသင့် ပြင်ဆင်နေခဲ့တယ်။ -
2:24 - 2:26ကျွန်မဟာ မြင့်သထက် မြင့်အောင်
တက်သွားခဲ့တယ်၊ -
2:26 - 2:27ပြီးတော့ ခုန်ချလိုက်တယ်။
-
2:27 - 2:29အောင်မလေ၊ မြေကြီးပေါ်သို့ ကျဆင်းခဲ့တယ်။
-
2:30 - 2:31အဲဒါ နာလိုက်တာ။
-
2:31 - 2:32(ရယ်သံများ)
-
2:32 - 2:36ဒီလို နာကျင်တာကို လူတွေဟာ မကြိုက်ကြပါကလား
ဆိုတာကို ကျွန်မ နားလည်မိတယ်၊ -
2:36 - 2:39ပြီးတော့ ကျုပ်တို့ အခုထက်ထိ
မပျံသန်းနိုင်ကြတာရဲ့ အကြောင်းရင်းက -
2:39 - 2:42ကျုပ်တို့ဟာ ငှက်တွေလို ဒါမှမဟုတ်
လိပ်ပြာတွေလို ပျံသန်းရေး နည်းမျိုးနဲ့ -
2:42 - 2:45ပျံသန်းနိုင်မယ် ဆိုတဲ့
လွှဲမှားနေတဲ့ စိတ်ကူးကြောင့် -
2:45 - 2:47ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
-
2:47 - 2:50ဖြစ်နိုင်တာက ကျွန်မတို့ ဒီမေးခွန်းကို
-
2:50 - 2:53မတူတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ မေးချင်
မေးသင့်ပါတယ်-- -
2:53 - 2:55ဥပမာ၊ ကြာနိုင်မယ့် အချိန်ကာလကို ဆိုပါစို့။
-
2:55 - 2:57လေထဲမှာ လူသားဆိုပါစို့။
စက္ကန့်အနည်းငယ်ပဲပေါ့။ -
2:57 - 3:02ငှက်တွေနဲ့ လိပ်ပြာတွေဆိုရင်ကော။
မိနစ်များ၊ နာရီများတောင် ဖြစ်နိုင်တယ်။ -
3:03 - 3:04ဒါနဲ့ ကြောက်စိတ် ကျတော့ကော။
-
3:05 - 3:08ကျွန်မစိတ်ထင် ကြောက်ရွံ့မှုဟာ
ရှုပ်ထွေးပြီး ပုဂ္ဂိုလ်ရေးကိစ္စပါ။ -
3:09 - 3:11ကျွန်မ တကယ်ထင်တာက အဲဒါဟာ
စပ်စုမှုနဲ့ သက်ဆိုင်ပြီး -
3:11 - 3:14ဒါကို ကျုပ်တို့ လေးလေးနက်နက်
သဘောထား မရပါဘူး။ -
3:15 - 3:17ကျွန်မတို့ဟာ နည်းနည်းပါးပါး
နာချင် နာနိုင်တယ်၊ -
3:18 - 3:19သိပ်ကြီး မနာဖို့ပါ။
-
3:19 - 3:22ပြီးတော့ နာကျင်မှု ဆိုတာရဲ့
အဓိပ္ပါယ်ကို ပြန်သတ်မှတ်ရမယ်။ -
3:23 - 3:26"နာကျင်မှု" ပြောမယ့်အစား "စိတ်ဝင်စားစရာ
ကောင်းတဲ့ ခံစားချက် တစ်မျိုး"လို့ ပြောပါ။ -
3:27 - 3:29အဲဒါမျိုး ဆန်ဆန်ပေါ့။
-
3:31 - 3:34ပျံသန်းဖို့ သင်ချင်ရင် မြေပေါ်ဆင်းဖို့
ကိုလည်း သင်ရန် လိုတယ် ယူဆပါတယ်။ -
3:34 - 3:37ကျွန်မရဲ့ ဟီရိုး တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ Evel Knievel
ပြောခဲ့ဘူးတာက၊ -
3:37 - 3:40"ဘယ်သူမဆို မော်တော်ဆိုင်ကယ်နဲ့
ခုန်ကျော်နိုင်ပါတယ်။ -
3:40 - 3:42ပြဿနာက ဆင်းဖို့ ကြိုးစားမှ
စတင်လာမှာပါ။" -
3:42 - 3:44(ရယ်သံများ)
-
3:45 - 3:47မြေပေါ် ကျတာက နာတယ်။
-
3:47 - 3:49ဒါတောင် ကျွန်မက စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်။
-
3:49 - 3:52တို့ဟာ ‘‘ဘာဖြစ်လို့များ အတိုက်ခံ
နည်းပညာကို မတီထွင်ခဲ့ကြတာလဲ။ -
3:52 - 3:56ကျွန်မတို့ဟာ ကျုပ်တို့ကို ပံ့ပိုးပေးမယ့်
အခြေခံကို ဘာလို့ မတိုးချဲ့ခဲ့လဲ" မေးမိတယ်။ -
3:56 - 3:58အထပ်သားတွေ ကျပုံကို ကျွန်မ မြင်ဘူးတယ်၊
-
3:58 - 4:00ကျလာစဉ် ၎င်းတို့ဟာ တွန့်လိမ် မသွားပါဘူး။
-
4:00 - 4:03အဲဒါနဲ့ ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်ကို
လုံးဝ ဖြောင့်တန်းပစ်လိုက်ပြီး -
4:03 - 4:04နောက်ကျော်သို့ လှန်ပစ်တယ်။
-
4:04 - 4:05ဝှစ်..
-
4:05 - 4:08အဲဒါဟာ "wham-o" ဆိုတဲ့အသံနဲ့
လုံးဝကို မတူခဲ့ပါ။ -
4:09 - 4:12ပြီးတော့ ကျွန်မဟာ နယူးယောက်
လမ်းတွေဆီ ပြေးသွားပြီး -
4:12 - 4:13လုံးဝကို မသိတဲ့ လူစိမ်းတွေဆီ သွားပြီး
-
4:13 - 4:15ကျွန်မပြောတာက -- ကောင်းပြီ၊ ကျွန်မအထင်--
-
4:15 - 4:18"ကျွန်မ ဒီနေ့ နောက်ကျောဖက်ကို
ကျပြခဲ့တယ်။ ရှင်တို့ကော။ -
4:18 - 4:24၁၉၈၅ ခုနှစ်တွင် ကျွန်မတို့ဟာ ကမ္ဘာတဝှမ်း
ခရီး နည်းနည်း ထွက်ခဲ့ပြီး -
4:24 - 4:26ကျွန်မက ကျွန်မကုမ္ပဏီကို စတင်ခဲ့တယ်၊
-
4:26 - 4:28STREB EXTREME ACTION လို့ ခေါ်ပါတယ်။
-
4:28 - 4:312003 ခုနှစ်ကျတော့၊ ကျွန်မတို့ဟာ
Kitty Hawk ကို ဖိတ်ကြားခံခဲ့ရတယ်၊ -
4:31 - 4:35Wright ညီအစ်ကိုတို့ရဲ့ ပျံသန်းမှု
နှစ် ၁၀၀ ပြည့်ပွဲကို ကျင်းပရန်ပါ။ -
4:35 - 4:38ကျွန်မတို့ဟာ မြေပေါ် ကျရာတွင် အတော်ကလေး
ကောင်းခဲ့ကြတယ်၊ -
4:38 - 4:40အခုတော့ ကျွန်မတို့ဟာ လေထဲ တက်လှမ်းကြရမယ်။
-
4:40 - 4:43သူတို့လိုပဲ ကျွန်မတို့ကပါ
လေထဲမှာ ပိုကြာအောင် နေလိုခဲ့ကြတယ်။ -
4:43 - 4:46ကျွန်မဟာ Wilbur ရဲ့ မိန့်ကြားချက်
တစ်ခုကို ဖတ်လိုက်ရတယ်- -
4:46 - 4:50‘‘ကိုယ်က စိတ်ချရမယ့် လုံခြုံမှုကို ရှာချင်
အကောင်းဆုံးက ခြံစည်းရိုးပေါ် ထိုင်နေပြီး -
4:50 - 4:52ငှက်တွေကို စောင့်ကြည့်ဖို့ ရှိတယ်၊
-
4:52 - 4:56ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က တကယ့်ကို သင်ယူချင်ရင်တော့၊
ကိုယ်ဟာ စက်တစ်ခုခုကို တက်စီးရမယ်၊ -
4:56 - 4:59လက်တွေ့ စမ်းကြည့်ရင်းနဲ့ အဲဒါရဲ့
လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို လေ့လာယူရမယ်။" -
4:59 - 5:01စက်တွေဗျာ။
-
5:01 - 5:04ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်းရှိ
ဟာ့ဒ်ဝဲကို နှိုးဆော်ကြည့်ခဲ့တယ်။ -
5:05 - 5:09ကျွန်မတို့ဟာ အာကာသထဲက
လူသူမရှိတဲ့ နေရာမျိုးဆီ ခရီးထွက်ချင်ရင်-- -
5:09 - 5:12ကျွန်မတို့ကို စိတ်ရှုပ်စေတတ်တဲ့
ငှက်ပျောခွံ နေရာမျိုး ဆိုပါစို့၊ -
5:12 - 5:16ကျွန်မတို့ အဆင်ပြေလှတဲ့ ဇုန်နယ်ရဲ့
အပြင်က နေရာမျိုး၊ -
5:16 - 5:19ကျွန်မတို့ မျှော်လင့်မရတဲ့
မငြိမ်မသက်မှုတွေ ရှိတဲ့ နေရာကို -
5:19 - 5:22သွားပြီး အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းကြည့်မယ်၊
-
5:22 - 5:26ခြေအောက်ရှိ မြေကြီးဟာ ပြောင်းလဲသွားပြီး
အောက်ကနေ ပျောက်သွားတယ် ဆိုပါစို့-- -
5:26 - 5:29တေးစပ်ဆရာက လူသား အသံနဲ့ သီဆိုလို့ကို
မရနိုင်တဲ့ အသံစဉ်ကို -
5:29 - 5:31တီးကြည့်ဖို့ ကြိုးစားနေတာမျိုးနဲ့ တူပါတယ်၊
-
5:31 - 5:34သူဟာ piccolo ဒါမှမဟုတ်
ပုလွေကို တီထွင်ခဲ့သလိုပဲ၊ -
5:34 - 5:38ကျွန်မကတည်း ကျွန်မရဲ့
စိတ်ကူးထဲက စက်ပစ္စည်းတွေကို တီထွင်လိုတယ်။ -
5:38 - 5:42ကျွန်မတို့က ပိုမြင့်၊ ပိုမြန်၊ ပိုခက်တဲ့ဆီ
သွားချင်ကြရင်၊ -
5:42 - 5:45ကျွန်မတို့ဟာ ကိုယ်ပိုင် အာကာသယာဉ်တွေကို
ဖန်တီးဖို့ လိုပါမယ်။ -
5:45 - 5:47ကျွန်မတို့ လုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။
-
5:47 - 5:51ကျွန်မတို့ဟာ မသိရတဲ့၊ မြင်မရတဲ့ အန္တရာယ်
များတဲ့ နယ်မြေတွေကို ခရီးထွက်ခဲ့ကြတယ်၊ -
5:51 - 5:54အဲဒါကို ကျုပ်တို့ကပါ ပြောင်းလဲပစ်တယ်။
-
5:54 - 5:57ရှင်တို့အထဲက တစ်ယောက်ယောက် အဲဒါ
စမ်းကြည့်ချင်ရင်၊ ကျွန်မကို အသိပေးပါ။ -
5:57 - 5:58(ရယ်သံများ)
-
5:58 - 6:012012 ခုနှစ်ကျတော့၊ ကျွန်မတို့ရဲ့
အကောင်းဆုံး စက်တွေကို လန်ဒန်ကို ယူလာတယ်၊ -
6:01 - 6:05အဲဒီက အထင်ကရ နေရာတွေမှာ
ချထားလိုက်ကြတယ်။ -
6:05 - 6:07ကျွန်မတို့ဟာ London Eye ပေါ် တက်ခဲ့ကြတယ်။
-
6:07 - 6:10အဲဒါ မြေပြင်မှ ၄၄၃ ပေ မြင့်ပါတယ်။
-
6:10 - 6:14အပေါ်တည့်တည့်နေရာကို ရောက်ကြတာနဲ့ ကျွန်မ
တို့ဟာ ဘရိတ်ကို ဖြုတ်ပြီး ကျလာခဲ့ကြတယ် -- -
6:15 - 6:17ဝင်ရိုးရဲ့ အထက် ပေ ၂၀၀ မှာ၊
-
6:17 - 6:20စပုတ်တိုင်ပေါ်မှာ
ကျွန်မတို့ ချိတ်ထားခဲ့တယ်။ -
6:20 - 6:23ကျွန်မတို့ဟာ အဲဒီနေ့မှာ
ကောင်းကင်ဘုံဆီကို ရောက်သွားခဲ့ကြတယ်၊ -
6:23 - 6:25ကျွန်မ ပြောတာ သေချာတယ်။
-
6:25 - 6:27အဲဒီနောက် ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မရဲ့ ကသူ နှစ်ဦးက
-
6:27 - 6:30လန်ဒန် မြို့တော်ခန်းမရဲ့ အပြင်ဘက်တွင်
အောက်ကို လမ်းလျှောက်ပြခဲ့ကြတယ်။ -
6:30 - 6:33ကျွန်မ အဲဒီမှာ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်၊
မြေပြင်အထက် ပေ ၃၀၀ မှာ၊ -
6:33 - 6:34အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်၊
-
6:34 - 6:37မျက်လုံး ၂၀၀၀ တို့က ကျွန်မဆီ
ပြူးကြည့်နေကြတာ မြင်မိတယ်၊ -
6:37 - 6:41ပုံမှန်အတိုင်း ကောင်းကင်၊ ငှက်နဲ့ လေယာဉ်
မြင်ရာကနေ ကျွန်မတို့ကို မြင်မိကြတယ်။ -
6:42 - 6:44ကျွန်မတို့ဟာ အထက်တစ်နေရာမှာ
အစက်သေးသေးလို့ပါ။ -
6:44 - 6:47အဲဒီလို လုပ်ရပ်ဟာ လူတိုင်းအတွက်
ဖြစ်တာကို ကျွန်မ နားလည်မိတယ်။ -
6:47 - 6:51အခုတော့ ကျွန်မတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် စင်မြင့်
Williamsburg၊ Brooklyn မှာ ရှိလာပြီ။ -
6:51 - 6:55အဲဒါကို ဒါဟာ SLAM: STREB Lab
for Action Mechanics လို့ ခေါ်ပါတယ်။ -
6:55 - 6:57အရင်တုန်းက မုန်းညင်းစေ့ စက်ရုံနေရာပါ။
-
6:58 - 7:01ကျွန်မဟာ စမ်းသပ်ရေး ပန်းကန်ကို
သုံးပြီးတဲ့နောက်မှာ ပုံစံ ထုတ်ခဲ့တာ၊ -
7:01 - 7:02အဲဒီ စမ်းသပ်ရေး ပန်းကန်ထဲတွင်
-
7:02 - 7:05ကျွန်မဟာ ကလေးများအတွက် လှုပ်ရှားမှု၊
STREB EXTREME ACTION နဲ့ -
7:05 - 7:07ဆပ်ကပ် အနုပညာကို ထည့်ပေးခဲ့တယ်။
-
7:07 - 7:11အဲဒီမှာ ပျံသန်းဖို့၊ ကျဖို့နဲ့ ဆင်းချဖို့၊
စိတ်ကူးမရနိုင်တာတွေ လုပ်ပြခဲ့တယ်။ -
7:11 - 7:13ကျွန်မ ဘာကို သွားတွေ့တယ် ထင်သလဲ။
-
7:13 - 7:15လာလိုက်ကြတာ လူတိုင်းပါပဲ --
-
7:15 - 7:18အရွယ်အစား၊ ပုံသဏ္ဍာန်၊ အသက်၊
လုပ်နိုင်စွမ်း မျိုးစုံ၊ -
7:18 - 7:23နိုင်ငံသားအစုံ၊ လူမျိုးအစုံ၊ အတန်းအစားအစုံ
ကျားမ အစုံအလင်ပါပဲ၊ -
7:23 - 7:26မရဲတဲ့သူတွေ၊ ရဲဝံ့တဲ့သူတွေ၊
အပယ်ခံတွေ၊ မိုက်တဲ့သူတွေ၊ -
7:26 - 7:30အန္တရာယ်ကို ရှောင်လိုကြသူတွေ၊
အန္တရာယ်ကို မက်မောကြသူတွေ အစုံပါပဲ။ -
7:30 - 7:34ဒီလို အဆောက်အဦးတွေ တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ
ရှိနေကြပါပြီ၊ -
7:34 - 7:39၎င်းတို့ တစ်ခုချင်းဆီဟာ ပျံသန်းရေး စင်တာ
ဖြစ်လာနိုင်ကြပါတယ်။ -
7:40 - 7:41ပြီးတော့၊ လူတွေဟာ ပျံသန်းဖို့ကိုသာ
-
7:42 - 7:45စိတ်ကူးနေကြတာ မကကြောင်း သိလာရသလို၊
-
7:45 - 7:47ကျွန်မတို့ ပျံသန်ကြတာကိုလည်း
သူတို့ စောင့်မကြည့်ချင်ကြဘူး။ -
7:47 - 7:50သူတို့ဟာ အဲဒါကို လုပ်စမ်းကြည့်ချင်တယ်၊
လုပ်လည်း လုပ်နိုင်ကြတယ်။ -
7:50 - 7:52အနည်းအကျဉ်း လေ့ကျင့်လိုက်ရင်၊
-
7:52 - 7:55သူတို့ဟာ ထိခိုက်တာကို၊
တိုက်မိတာကို ခံစားလာတတ်ကြတယ်။ -
7:55 - 7:58ပြီးတော့ နောက်ပိုင်းတွင်ကျတော့
ကျွန်မ ခံစားမိသေးတာက -
7:59 - 8:04ပျံသန်းမှုရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုအဖြစ်
လူတွေဟာ ပိုပြီး မကြာခဏ ပြုံလာကြပါတယ်။ -
8:04 - 8:07ကိုယ့်ဖွံ့ဖြိုးနိုင်မှုကို လေးစားလာကြသလို၊
-
8:07 - 8:10လူတွေဟာ နည်းနည်လေး ပိုရဲဝံ့လာကြတယ်။
-
8:11 - 8:13လူတွော ပျံသန်းနိုင်ဖို့ သင်ယူကြတယ်၊
-
8:14 - 8:16လူသားတို့သာ လုပ်နိုင်ကြတာပါ။
-
8:16 - 8:18ခင်ဗျားတို့လည်း လုပ်နိုင်ကြတယ်။
-
8:18 - 8:20ကျွန်ုပ်တို့နဲ့အတူ ပျံသန်းကြပါစို့။
-
8:20 - 8:25(လက်ခုပ်သံများ)
-
8:25 - 8:31(ဂီတ)
-
8:56 - 8:59ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ကျေးဇူးပဲ၊ ကျေးဇူးပဲ။
-
8:59 - 9:01(လက်ခုပ်သံများ)
- Title:
- ဆွဲငင်အားကို တော်လှန်လျက် ပျံသန်းဖို့ ကျွန်မရဲ့ စူးစမ်းအားထုတ်မှု
- Speaker:
- Elizabeth Streb
- Description:
-
more » « less
လုံးဝကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိဘဲ ခက်ရာခက်ဆစ် အရာတွေကို လုပ်ပြတတ်တဲ့ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင် Elizabeth Streb ဟာ လူသားခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ဘောင်ကို တိုးချဲ့ပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူမဟာ မှန်ကိုခွဲပြီး ခုန်ပျခဲ့တယ်၊ အမြင့်ကြီးနေရာများမှ ခုန်ချပြခဲ့ပြီး တအား မောင်းပြေးနိုင်တဲ့ gizmo တွေကို ဆောက်လုပ်ခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ နောက်ခံ အတွေ့အကြုံကို အခြေခံပြီး Streb ဟာ ဆွဲငင်အားကို တော်လှန်ရင်း ပျံသန်းနိုင်ဖို့ကို တစ်သက်လုံး ကြိုးစားအားထုတ်လာခဲ့ရာတွင် မြေပေါ်သို့ ကျဆင်းမှုကို ကျွမ်းကျင်စွာ အထူး လေ့လာခဲ့ရပုံကို မျှဝေပြောပြထားပါတယ်။
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 09:13
|
sann tint approved Burmese subtitles for My quest to fly | |
|
|
sann tint edited Burmese subtitles for My quest to fly | |
|
Myo Aung accepted Burmese subtitles for My quest to fly | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for My quest to fly | |
|
Sanda Aung edited Burmese subtitles for My quest to fly | |
|
|
Sanda Aung edited Burmese subtitles for My quest to fly |