1 00:00:01,793 --> 00:00:03,321 တကယ်ပါ- 2 00:00:03,344 --> 00:00:06,283 ဒီမှာရှိနေတဲ့ လူတိုင်း ပျံသန်းဖို့ကို စိတ်ကူးခဲ့ဖူးမှာပါ။ 3 00:00:06,758 --> 00:00:10,521 ဒါပေမဲ့ အခုထက်ထိ လူသားတွေဟာ ဘာဖြစ်လို့ မပျံသန်းနိုင်သေးတာလဲ။ 4 00:00:11,153 --> 00:00:14,309 ကျွန်မဟာ တစ်သက်လုံး ပျံသန်းဖို့ကို အရူးအမူး စွဲလမ်းနေခဲ့သူပါ။ 5 00:00:14,818 --> 00:00:19,453 ကျွန်မဟာ မွေးစားကလေးအဖြစ် Ontario ကန်ကြီးရဲ့ ကမ်းခြေမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ပြီး 6 00:00:19,477 --> 00:00:23,656 ပန်းရံသမား/ငါးဖမ်းသမား ဖခင်နဲ့ အတူ လိုက်နေခဲ့ရတယ်။ 7 00:00:23,680 --> 00:00:26,254 အစဉ်ဆိုသလို ကျွန်မဟာ ရွေ့လျားတဲ့ အရာတွေကို အားကျခဲ့တယ်၊ 8 00:00:26,278 --> 00:00:29,358 အကောင်လေးတွေကို ဖမ်းယူလျက် လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားရင်း၊ 9 00:00:29,382 --> 00:00:32,039 သူတို့ရဲ့မှော်ဆန်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို ခံစားလေ့ ရှိခဲ့တယ်၊ 10 00:00:32,412 --> 00:00:34,086 မီးနှင့်ကစားကြည့်ရင်း 11 00:00:34,110 --> 00:00:37,940 ၎င်းရဲ့ ငဲ့ညှာခြင်းမရှိတဲ့ စွမ်းပကားကို ထိတ်လန့်မိတယ်၊ 12 00:00:37,964 --> 00:00:40,980 မတော်တဆ ကျွန်မ ဖခင်ရဲ့ တင်းကုပ်ကို မီးရှို့ခဲ့ဘူးတယ်-- 13 00:00:41,004 --> 00:00:42,323 တစ်ကြိမ်တည်းပါ။ 14 00:00:42,347 --> 00:00:43,590 (ရယ်သံများ) 15 00:00:43,590 --> 00:00:46,627 အဲဒါက ကျွန်မ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် တကယ့်အန္တရာယ်ကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရမှုပါ၊ 16 00:00:46,627 --> 00:00:48,565 မီးနဲ့ ကျွန်မ ဖခင်တို့ထံမှလေ။ 17 00:00:49,174 --> 00:00:53,256 ကျွန်မ ရှစ်-ကိုးနှစ် အရွယ်တုန်းက ဖန်အိုးထဲမှာ ယင်ကောင်ကို ဖမ်းနိုင်ခဲ့တယ်။ 18 00:00:53,256 --> 00:00:55,868 အဲဒီ ယင်ကောင်ကို လေ့လာရင်း၊ စဉ်းစားမိတာက "တယ်ဟုတ်ပါလား၊ 19 00:00:55,892 --> 00:00:59,253 ၎င်းဟာ လေထဲမှာ ရုတ်ခနဲ စူးရှစွာ ထောင့်ချိုးလျက် ပျံသန်းနိုင်တယ်၊ 20 00:00:59,253 --> 00:01:02,195 ၎င်းရဲ့ ပျံသန်းမှုဟာ မြန်လွန်းလို့ မှုန်ဝါးဝါးပဲ မြင်နိုင်တယ်။ 21 00:01:02,195 --> 00:01:05,185 ကျုပ်တို့ကကော အဲဒီလို ဘာဖြစ်လို့ မလုပ်နိုင်ကြတာလဲ။ ဟုတ်တယ်နော်" 22 00:01:06,065 --> 00:01:09,812 ကျွန်မ ကြည့်ရှုခဲ့တဲ့ နေရာတိုင်းမှာ ရွေ့လျားနေကြတဲ့ အရာတွေ ရှိကြတယ်။ 23 00:01:09,836 --> 00:01:13,315 ပြီးတော့ အဲဒီအရာများဟာ သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် စည်းချက်သံဖြင့် ရွေ့လျားကြတယ်၊ 24 00:01:13,339 --> 00:01:16,356 ၎င်းတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက လှုပ်ရှားရေး စနစ်တွေအသီးသီးနဲ့။ 25 00:01:16,380 --> 00:01:19,080 ကျွန်မအတွက်-- နယူတန်လိုပဲ-- ရှင်းနေခဲ့တာက 26 00:01:19,104 --> 00:01:22,026 အရာတွေဟာ ၎င်းတို့ထဲက အစိတ်အပိုင်းတွေကြောင့် လှုပ်ရှားကြတာပါ- 27 00:01:22,050 --> 00:01:25,785 တီကောင်တွေ လူးလွန့်လျက်၊ ငှက်တွေ ပျံသန်း၊ သားပိုက်ကောင်တွေ ခုန်ပျံကြတယ်။ 28 00:01:25,809 --> 00:01:31,018 လူသားရဲ့ ပထမဦးဆုံး ပျံသန်းမှုဟာ မတော်တဆ လဲကျမှု၊ ခလုတ်တိုက်လဲမှု၊ 29 00:01:31,042 --> 00:01:34,039 ငှက်ပျောခွံ နင်းမိလို့ ချော်လဲတာ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ 30 00:01:34,603 --> 00:01:38,143 ကိုယ့်ခြေအောက်က မြေကြီး ပျောက်သွားတာနဲ့ 31 00:01:38,167 --> 00:01:41,051 အံ့အားသင့်စရာ ကမ္ဘာနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတော့မှာ သေချာတယ်။ 32 00:01:42,132 --> 00:01:44,483 ကျွန်မဆိုရင် ကိုယ့်ပိုင်နက်ကို ရှာတွေ့ထားပြီ။ 33 00:01:44,507 --> 00:01:46,980 ကျွန်မ တချိန်လုံး ရူးနေခဲ့တဲ့ စိတ်ကူးက 34 00:01:47,004 --> 00:01:50,041 လူသားရဲ့ မွေးရာပါ ပျံသန်းချင်တဲ့ 35 00:01:50,065 --> 00:01:51,220 စေ့ဆော်ချက်ကြောင့်ပါ။ 36 00:01:51,220 --> 00:01:54,821 အဲဒီနောက်ပိုင်း ၁၀ နှစ် အတွင် ကျွန်မရဲ့ စမ်းသပ်မှုတွေကို တစ်ယောက်တည်း ကိုယ့် 37 00:01:54,821 --> 00:01:56,642 ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်မှာ ပြုလုပ်ခဲ့ရတယ်။။ 38 00:01:56,642 --> 00:02:00,050 ကျွန်မဟာ ကျွန်မရဲ့ Honda 350 နဲ့ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုတခွင် မောင်းခဲ့တယ်၊ 39 00:02:00,050 --> 00:02:02,504 "လွယ်ကူစွာ မောင်းနိုင်သူ" ပုံစံမျိုးနဲ့ပေါ့။ 40 00:02:02,551 --> 00:02:06,749 ဖန်အိုးထဲက ယင်ကောင်ရဲ့ ပျံသန်းမှုကို တုပရင်း ခေတ်သစ်အကဘွဲ့ကို ရရှိခဲ့တယ်။ 41 00:02:06,749 --> 00:02:09,062 ကျွန်မဟာ ဖန်သားပြင်ကို ဖြတ်ကျော် ပျံသန်းခဲ့တယ်၊ 42 00:02:09,086 --> 00:02:11,451 အဲဒီလို မောင်းနေရင်း ၎င်းကို ထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့တယ်။ 43 00:02:11,451 --> 00:02:14,239 ကျွန်မဟာ ပျံသန်းဖို့အတွက်ကို စမ်းသပ် အားထုတ်နေခဲ့တာပါ။ 44 00:02:14,950 --> 00:02:16,914 ကျွန်မ အသက် ၂၇ နှစ်ရှိလာတော့၊ 45 00:02:16,938 --> 00:02:20,950 ကျွန်မဟာ ကြွက်တွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တဲ့ နယူးယောက် ထပ်ခိုးတိုက်ခန်းထဲမှာ၊ 46 00:02:20,974 --> 00:02:23,655 လှေကားကို စွန့်ပစ်လျက် ခုန်ချရန် အသင့် ပြင်ဆင်နေခဲ့တယ်။ 47 00:02:23,655 --> 00:02:25,755 ကျွန်မဟာ မြင့်သထက် မြင့်အောင် တက်သွားခဲ့တယ်၊ 48 00:02:25,755 --> 00:02:27,013 ပြီးတော့ ခုန်ချလိုက်တယ်။ 49 00:02:27,013 --> 00:02:28,899 အောင်မလေ၊ မြေကြီးပေါ်သို့ ကျဆင်းခဲ့တယ်။ 50 00:02:29,543 --> 00:02:30,703 အဲဒါ နာလိုက်တာ။ 51 00:02:30,727 --> 00:02:31,754 (ရယ်သံများ) 52 00:02:31,778 --> 00:02:35,549 ဒီလို နာကျင်တာကို လူတွေဟာ မကြိုက်ကြပါကလား ဆိုတာကို ကျွန်မ နားလည်မိတယ်၊ 53 00:02:35,549 --> 00:02:38,673 ပြီးတော့ ကျုပ်တို့ အခုထက်ထိ မပျံသန်းနိုင်ကြတာရဲ့ အကြောင်းရင်းက 54 00:02:38,673 --> 00:02:42,087 ကျုပ်တို့ဟာ ငှက်တွေလို ဒါမှမဟုတ် လိပ်ပြာတွေလို ပျံသန်းရေး နည်းမျိုးနဲ့ 55 00:02:42,087 --> 00:02:44,848 ပျံသန်းနိုင်မယ် ဆိုတဲ့ လွှဲမှားနေတဲ့ စိတ်ကူးကြောင့် 56 00:02:44,872 --> 00:02:46,581 ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ 57 00:02:46,605 --> 00:02:50,335 ဖြစ်နိုင်တာက ကျွန်မတို့ ဒီမေးခွန်းကို 58 00:02:50,359 --> 00:02:52,699 မတူတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ မေးချင် မေးသင့်ပါတယ်-- 59 00:02:52,699 --> 00:02:54,798 ဥပမာ၊ ကြာနိုင်မယ့် အချိန်ကာလကို ဆိုပါစို့။ 60 00:02:54,822 --> 00:02:57,449 လေထဲမှာ လူသားဆိုပါစို့။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ပဲပေါ့။ 61 00:02:57,473 --> 00:03:02,003 ငှက်တွေနဲ့ လိပ်ပြာတွေဆိုရင်ကော။ မိနစ်များ၊ နာရီများတောင် ဖြစ်နိုင်တယ်။ 62 00:03:02,706 --> 00:03:04,234 ဒါနဲ့ ကြောက်စိတ် ကျတော့ကော။ 63 00:03:04,892 --> 00:03:08,058 ကျွန်မစိတ်ထင် ကြောက်ရွံ့မှုဟာ ရှုပ်ထွေးပြီး ပုဂ္ဂိုလ်ရေးကိစ္စပါ။ 64 00:03:08,892 --> 00:03:11,410 ကျွန်မ တကယ်ထင်တာက အဲဒါဟာ စပ်စုမှုနဲ့ သက်ဆိုင်ပြီး 65 00:03:11,434 --> 00:03:14,176 ဒါကို ကျုပ်တို့ လေးလေးနက်နက် သဘောထား မရပါဘူး။ 66 00:03:14,684 --> 00:03:16,896 ကျွန်မတို့ဟာ နည်းနည်းပါးပါး နာချင် နာနိုင်တယ်၊ 67 00:03:17,514 --> 00:03:19,355 သိပ်ကြီး မနာဖို့ပါ။ 68 00:03:19,355 --> 00:03:22,079 ပြီးတော့ နာကျင်မှု ဆိုတာရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို ပြန်သတ်မှတ်ရမယ်။ 69 00:03:22,502 --> 00:03:26,415 "နာကျင်မှု" ပြောမယ့်အစား "စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းတဲ့ ခံစားချက် တစ်မျိုး"လို့ ပြောပါ။ 70 00:03:27,296 --> 00:03:28,629 အဲဒါမျိုး ဆန်ဆန်ပေါ့။ 71 00:03:30,630 --> 00:03:34,294 ပျံသန်းဖို့ သင်ချင်ရင် မြေပေါ်ဆင်းဖို့ ကိုလည်း သင်ရန် လိုတယ် ယူဆပါတယ်။ 72 00:03:34,318 --> 00:03:37,062 ကျွန်မရဲ့ ဟီရိုး တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ Evel Knievel ပြောခဲ့ဘူးတာက၊ 73 00:03:37,062 --> 00:03:39,540 "ဘယ်သူမဆို မော်တော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ ခုန်ကျော်နိုင်ပါတယ်။ 74 00:03:39,588 --> 00:03:41,980 ပြဿနာက ဆင်းဖို့ ကြိုးစားမှ စတင်လာမှာပါ။" 75 00:03:42,004 --> 00:03:44,086 (ရယ်သံများ) 76 00:03:45,062 --> 00:03:46,630 မြေပေါ် ကျတာက နာတယ်။ 77 00:03:47,231 --> 00:03:48,957 ဒါတောင် ကျွန်မက စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်။ 78 00:03:48,957 --> 00:03:51,955 တို့ဟာ ‘‘ဘာဖြစ်လို့များ အတိုက်ခံ နည်းပညာကို မတီထွင်ခဲ့ကြတာလဲ။ 79 00:03:51,955 --> 00:03:55,900 ကျွန်မတို့ဟာ ကျုပ်တို့ကို ပံ့ပိုးပေးမယ့် အခြေခံကို ဘာလို့ မတိုးချဲ့ခဲ့လဲ" မေးမိတယ်။ 80 00:03:55,900 --> 00:03:57,838 အထပ်သားတွေ ကျပုံကို ကျွန်မ မြင်ဘူးတယ်၊ 81 00:03:57,838 --> 00:03:59,838 ကျလာစဉ် ၎င်းတို့ဟာ တွန့်လိမ် မသွားပါဘူး။ 82 00:03:59,838 --> 00:04:02,595 အဲဒါနဲ့ ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်ကို လုံးဝ ဖြောင့်တန်းပစ်လိုက်ပြီး 83 00:04:02,619 --> 00:04:04,037 နောက်ကျော်သို့ လှန်ပစ်တယ်။ 84 00:04:04,061 --> 00:04:05,251 ဝှစ်.. 85 00:04:05,275 --> 00:04:07,896 အဲဒါဟာ "wham-o" ဆိုတဲ့အသံနဲ့ လုံးဝကို မတူခဲ့ပါ။ 86 00:04:08,721 --> 00:04:11,520 ပြီးတော့ ကျွန်မဟာ နယူးယောက် လမ်းတွေဆီ ပြေးသွားပြီး 87 00:04:11,520 --> 00:04:13,358 လုံးဝကို မသိတဲ့ လူစိမ်းတွေဆီ သွားပြီး 88 00:04:13,382 --> 00:04:15,341 ကျွန်မပြောတာက -- ကောင်းပြီ၊ ကျွန်မအထင်-- 89 00:04:15,365 --> 00:04:18,075 "ကျွန်မ ဒီနေ့ နောက်ကျောဖက်ကို ကျပြခဲ့တယ်။ ရှင်တို့ကော။ 90 00:04:18,214 --> 00:04:23,684 ၁၉၈၅ ခုနှစ်တွင် ကျွန်မတို့ဟာ ကမ္ဘာတဝှမ်း ခရီး နည်းနည်း ထွက်ခဲ့ပြီး 91 00:04:23,708 --> 00:04:25,888 ကျွန်မက ကျွန်မကုမ္ပဏီကို စတင်ခဲ့တယ်၊ 92 00:04:25,912 --> 00:04:27,652 STREB EXTREME ACTION လို့ ခေါ်ပါတယ်။ 93 00:04:28,205 --> 00:04:31,355 2003 ခုနှစ်ကျတော့၊ ကျွန်မတို့ဟာ Kitty Hawk ကို ဖိတ်ကြားခံခဲ့ရတယ်၊ 94 00:04:31,379 --> 00:04:35,245 Wright ညီအစ်ကိုတို့ရဲ့ ပျံသန်းမှု နှစ် ၁၀၀ ပြည့်ပွဲကို ကျင်းပရန်ပါ။ 95 00:04:35,245 --> 00:04:37,873 ကျွန်မတို့ဟာ မြေပေါ် ကျရာတွင် အတော်ကလေး ကောင်းခဲ့ကြတယ်၊ 96 00:04:37,897 --> 00:04:40,315 အခုတော့ ကျွန်မတို့ဟာ လေထဲ တက်လှမ်းကြရမယ်။ 97 00:04:40,339 --> 00:04:43,199 သူတို့လိုပဲ ကျွန်မတို့ကပါ လေထဲမှာ ပိုကြာအောင် နေလိုခဲ့ကြတယ်။ 98 00:04:43,199 --> 00:04:45,889 ကျွန်မဟာ Wilbur ရဲ့ မိန့်ကြားချက် တစ်ခုကို ဖတ်လိုက်ရတယ်- 99 00:04:46,357 --> 00:04:50,336 ‘‘ကိုယ်က စိတ်ချရမယ့် လုံခြုံမှုကို ရှာချင် အကောင်းဆုံးက ခြံစည်းရိုးပေါ် ထိုင်နေပြီး 100 00:04:50,336 --> 00:04:52,029 ငှက်တွေကို စောင့်ကြည့်ဖို့ ရှိတယ်၊ 101 00:04:52,029 --> 00:04:55,566 ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က တကယ့်ကို သင်ယူချင်ရင်တော့၊ ကိုယ်ဟာ စက်တစ်ခုခုကို တက်စီးရမယ်၊ 102 00:04:55,566 --> 00:04:58,770 လက်တွေ့ စမ်းကြည့်ရင်းနဲ့ အဲဒါရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို လေ့လာယူရမယ်။" 103 00:04:59,366 --> 00:05:01,240 စက်တွေဗျာ။ 104 00:05:01,240 --> 00:05:04,410 ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်းရှိ ဟာ့ဒ်ဝဲကို နှိုးဆော်ကြည့်ခဲ့တယ်။ 105 00:05:04,906 --> 00:05:08,963 ကျွန်မတို့ဟာ အာကာသထဲက လူသူမရှိတဲ့ နေရာမျိုးဆီ ခရီးထွက်ချင်ရင်-- 106 00:05:08,987 --> 00:05:12,430 ကျွန်မတို့ကို စိတ်ရှုပ်စေတတ်တဲ့ ငှက်ပျောခွံ နေရာမျိုး ဆိုပါစို့၊ 107 00:05:12,454 --> 00:05:15,783 ကျွန်မတို့ အဆင်ပြေလှတဲ့ ဇုန်နယ်ရဲ့ အပြင်က နေရာမျိုး၊ 108 00:05:15,807 --> 00:05:18,967 ကျွန်မတို့ မျှော်လင့်မရတဲ့ မငြိမ်မသက်မှုတွေ ရှိတဲ့ နေရာကို 109 00:05:18,991 --> 00:05:21,879 သွားပြီး အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းကြည့်မယ်၊ 110 00:05:21,879 --> 00:05:25,687 ခြေအောက်ရှိ မြေကြီးဟာ ပြောင်းလဲသွားပြီး အောက်ကနေ ပျောက်သွားတယ် ဆိုပါစို့-- 111 00:05:25,711 --> 00:05:28,540 တေးစပ်ဆရာက လူသား အသံနဲ့ သီဆိုလို့ကို မရနိုင်တဲ့ အသံစဉ်ကို 112 00:05:28,564 --> 00:05:31,199 တီးကြည့်ဖို့ ကြိုးစားနေတာမျိုးနဲ့ တူပါတယ်၊ 113 00:05:31,223 --> 00:05:33,629 သူဟာ piccolo ဒါမှမဟုတ် ပုလွေကို တီထွင်ခဲ့သလိုပဲ၊ 114 00:05:33,653 --> 00:05:37,530 ကျွန်မကတည်း ကျွန်မရဲ့ စိတ်ကူးထဲက စက်ပစ္စည်းတွေကို တီထွင်လိုတယ်။ 115 00:05:38,411 --> 00:05:42,243 ကျွန်မတို့က ပိုမြင့်၊ ပိုမြန်၊ ပိုခက်တဲ့ဆီ သွားချင်ကြရင်၊ 116 00:05:42,243 --> 00:05:45,191 ကျွန်မတို့ဟာ ကိုယ်ပိုင် အာကာသယာဉ်တွေကို ဖန်တီးဖို့ လိုပါမယ်။ 117 00:05:45,191 --> 00:05:46,564 ကျွန်မတို့ လုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ 118 00:05:46,588 --> 00:05:51,462 ကျွန်မတို့ဟာ မသိရတဲ့၊ မြင်မရတဲ့ အန္တရာယ် များတဲ့ နယ်မြေတွေကို ခရီးထွက်ခဲ့ကြတယ်၊ 119 00:05:51,486 --> 00:05:53,623 အဲဒါကို ကျုပ်တို့ကပါ ပြောင်းလဲပစ်တယ်။ 120 00:05:53,623 --> 00:05:56,895 ရှင်တို့အထဲက တစ်ယောက်ယောက် အဲဒါ စမ်းကြည့်ချင်ရင်၊ ကျွန်မကို အသိပေးပါ။ 121 00:05:56,919 --> 00:05:58,015 (ရယ်သံများ) 122 00:05:58,039 --> 00:06:01,462 2012 ခုနှစ်ကျတော့၊ ကျွန်မတို့ရဲ့ အကောင်းဆုံး စက်တွေကို လန်ဒန်ကို ယူလာတယ်၊ 123 00:06:01,486 --> 00:06:04,543 အဲဒီက အထင်ကရ နေရာတွေမှာ ချထားလိုက်ကြတယ်။ 124 00:06:04,543 --> 00:06:06,766 ကျွန်မတို့ဟာ London Eye ပေါ် တက်ခဲ့ကြတယ်။ 125 00:06:06,790 --> 00:06:10,214 အဲဒါ မြေပြင်မှ ၄၄၃ ပေ မြင့်ပါတယ်။ 126 00:06:10,238 --> 00:06:14,234 အပေါ်တည့်တည့်နေရာကို ရောက်ကြတာနဲ့ ကျွန်မ တို့ဟာ ဘရိတ်ကို ဖြုတ်ပြီး ကျလာခဲ့ကြတယ် -- 127 00:06:15,071 --> 00:06:17,202 ဝင်ရိုးရဲ့ အထက် ပေ ၂၀၀ မှာ၊ 128 00:06:17,226 --> 00:06:19,534 စပုတ်တိုင်ပေါ်မှာ ကျွန်မတို့ ချိတ်ထားခဲ့တယ်။ 129 00:06:20,260 --> 00:06:23,306 ကျွန်မတို့ဟာ အဲဒီနေ့မှာ ကောင်းကင်ဘုံဆီကို ရောက်သွားခဲ့ကြတယ်၊ 130 00:06:23,330 --> 00:06:24,807 ကျွန်မ ပြောတာ သေချာတယ်။ 131 00:06:24,807 --> 00:06:26,793 အဲဒီနောက် ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မရဲ့ ကသူ နှစ်ဦးက 132 00:06:26,817 --> 00:06:30,091 လန်ဒန် မြို့တော်ခန်းမရဲ့ အပြင်ဘက်တွင် အောက်ကို လမ်းလျှောက်ပြခဲ့ကြတယ်။ 133 00:06:30,091 --> 00:06:32,755 ကျွန်မ အဲဒီမှာ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်၊ မြေပြင်အထက် ပေ ၃၀၀ မှာ၊ 134 00:06:32,755 --> 00:06:34,136 အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်၊ 135 00:06:34,136 --> 00:06:36,740 မျက်လုံး ၂၀၀၀ တို့က ကျွန်မဆီ ပြူးကြည့်နေကြတာ မြင်မိတယ်၊ 136 00:06:36,764 --> 00:06:41,303 ပုံမှန်အတိုင်း ကောင်းကင်၊ ငှက်နဲ့ လေယာဉ် မြင်ရာကနေ ကျွန်မတို့ကို မြင်မိကြတယ်။ 137 00:06:41,700 --> 00:06:43,985 ကျွန်မတို့ဟာ အထက်တစ်နေရာမှာ အစက်သေးသေးလို့ပါ။ 138 00:06:44,298 --> 00:06:47,225 အဲဒီလို လုပ်ရပ်ဟာ လူတိုင်းအတွက် ဖြစ်တာကို ကျွန်မ နားလည်မိတယ်။ 139 00:06:47,258 --> 00:06:50,956 အခုတော့ ကျွန်မတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် စင်မြင့် Williamsburg၊ Brooklyn မှာ ရှိလာပြီ။ 140 00:06:51,448 --> 00:06:54,904 အဲဒါကို ဒါဟာ SLAM: STREB Lab for Action Mechanics လို့ ခေါ်ပါတယ်။ 141 00:06:54,928 --> 00:06:57,466 အရင်တုန်းက မုန်းညင်းစေ့ စက်ရုံနေရာပါ။ 142 00:06:57,748 --> 00:07:00,993 ကျွန်မဟာ စမ်းသပ်ရေး ပန်းကန်ကို သုံးပြီးတဲ့နောက်မှာ ပုံစံ ထုတ်ခဲ့တာ၊ 143 00:07:01,017 --> 00:07:02,439 အဲဒီ စမ်းသပ်ရေး ပန်းကန်ထဲတွင် 144 00:07:02,463 --> 00:07:05,314 ကျွန်မဟာ ကလေးများအတွက် လှုပ်ရှားမှု၊ STREB EXTREME ACTION နဲ့ 145 00:07:05,338 --> 00:07:06,878 ဆပ်ကပ် အနုပညာကို ထည့်ပေးခဲ့တယ်။ 146 00:07:06,878 --> 00:07:11,087 အဲဒီမှာ ပျံသန်းဖို့၊ ကျဖို့နဲ့ ဆင်းချဖို့၊ စိတ်ကူးမရနိုင်တာတွေ လုပ်ပြခဲ့တယ်။ 147 00:07:11,111 --> 00:07:12,825 ကျွန်မ ဘာကို သွားတွေ့တယ် ထင်သလဲ။ 148 00:07:12,849 --> 00:07:15,124 လာလိုက်ကြတာ လူတိုင်းပါပဲ -- 149 00:07:15,148 --> 00:07:18,302 အရွယ်အစား၊ ပုံသဏ္ဍာန်၊ အသက်၊ လုပ်နိုင်စွမ်း မျိုးစုံ၊ 150 00:07:18,326 --> 00:07:23,190 နိုင်ငံသားအစုံ၊ လူမျိုးအစုံ၊ အတန်းအစားအစုံ ကျားမ အစုံအလင်ပါပဲ၊ 151 00:07:23,214 --> 00:07:26,254 မရဲတဲ့သူတွေ၊ ရဲဝံ့တဲ့သူတွေ၊ အပယ်ခံတွေ၊ မိုက်တဲ့သူတွေ၊ 152 00:07:26,278 --> 00:07:29,683 အန္တရာယ်ကို ရှောင်လိုကြသူတွေ၊ အန္တရာယ်ကို မက်မောကြသူတွေ အစုံပါပဲ။ 153 00:07:30,422 --> 00:07:33,760 ဒီလို အဆောက်အဦးတွေ တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ ရှိနေကြပါပြီ၊ 154 00:07:33,784 --> 00:07:38,754 ၎င်းတို့ တစ်ခုချင်းဆီဟာ ပျံသန်းရေး စင်တာ ဖြစ်လာနိုင်ကြပါတယ်။ 155 00:07:39,754 --> 00:07:41,481 ပြီးတော့၊ လူတွေဟာ ပျံသန်းဖို့ကိုသာ 156 00:07:42,329 --> 00:07:44,573 စိတ်ကူးနေကြတာ မကကြောင်း သိလာရသလို၊ 157 00:07:44,587 --> 00:07:47,333 ကျွန်မတို့ ပျံသန်ကြတာကိုလည်း သူတို့ စောင့်မကြည့်ချင်ကြဘူး။ 158 00:07:47,333 --> 00:07:50,398 သူတို့ဟာ အဲဒါကို လုပ်စမ်းကြည့်ချင်တယ်၊ လုပ်လည်း လုပ်နိုင်ကြတယ်။ 159 00:07:50,398 --> 00:07:51,869 အနည်းအကျဉ်း လေ့ကျင့်လိုက်ရင်၊ 160 00:07:51,869 --> 00:07:54,889 သူတို့ဟာ ထိခိုက်တာကို၊ တိုက်မိတာကို ခံစားလာတတ်ကြတယ်။ 161 00:07:54,913 --> 00:07:57,816 ပြီးတော့ နောက်ပိုင်းတွင်ကျတော့ ကျွန်မ ခံစားမိသေးတာက 162 00:07:58,872 --> 00:08:04,048 ပျံသန်းမှုရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုအဖြစ် လူတွေဟာ ပိုပြီး မကြာခဏ ပြုံလာကြပါတယ်။ 163 00:08:04,072 --> 00:08:06,657 ကိုယ့်ဖွံ့ဖြိုးနိုင်မှုကို လေးစားလာကြသလို၊ 164 00:08:06,681 --> 00:08:09,507 လူတွေဟာ နည်းနည်လေး ပိုရဲဝံ့လာကြတယ်။ 165 00:08:10,713 --> 00:08:13,032 လူတွော ပျံသန်းနိုင်ဖို့ သင်ယူကြတယ်၊ 166 00:08:13,984 --> 00:08:15,967 လူသားတို့သာ လုပ်နိုင်ကြတာပါ။ 167 00:08:16,212 --> 00:08:17,836 ခင်ဗျားတို့လည်း လုပ်နိုင်ကြတယ်။ 168 00:08:17,860 --> 00:08:19,650 ကျွန်ုပ်တို့နဲ့အတူ ပျံသန်းကြပါစို့။ 169 00:08:20,015 --> 00:08:24,634 (လက်ခုပ်သံများ) 170 00:08:24,658 --> 00:08:31,034 (ဂီတ) 171 00:08:55,698 --> 00:08:59,231 ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ကျေးဇူးပဲ၊ ကျေးဇူးပဲ။ 172 00:08:59,255 --> 00:09:00,767 (လက်ခုပ်သံများ)