چه زمانی کودکان شروع به اهمیت دادن به نظرات دیگران میکنند؟
-
0:00 - 0:02میخواهم یک لحظه وقت شما را بگیرم
-
0:02 - 0:05که به این لباسی که الان پوشیدهاید
فکر کنید. -
0:06 - 0:09سوال عمیق فلسفی از شما دارم.
-
0:09 - 0:12چرا الان پیژامه راحت نپوشیدهاید؟
-
0:12 - 0:13(خنده حضار)
-
0:13 - 0:15من روانشناس هستم، ذهن نمیخوانم،
-
0:15 - 0:18هرچند خیلی از افراد فکر میکنند
هر دو یکی هستند. -
0:18 - 0:22شرط میبندم که پاسخ شما
چیزی مثل اینهاست، -
0:22 - 0:24« از من انتظار نمیرود که
در ملاعام پیژامه بپوشم» -
0:24 - 0:27یا «نمیخواهم کسی فکر کند
که شلختهام.» -
0:28 - 0:32درهرحال، این واقعیت که ما پوشیدن
لباسهای نیمه رسمی را انتخاب کردهایم -
0:32 - 0:34برخلاف پوشیدن لباسهای راحت
مورد علاقهمان، -
0:34 - 0:36اتفاق تصادفی مسخرهای نیست.
-
0:36 - 0:40این مساله دو ویژگی شخصیتی انسان
را نشان میدهد. -
0:41 - 0:44اول اینکه شناخت ما ناشی
از ارزشهای دیگران است، -
0:44 - 0:47چیزهایی که آنها تایید یا رد میکنند
-
0:47 - 0:50مثل پوشیدن پیژامه در چنین موقعیتهایی.
-
0:50 - 0:54و دوم استفاده از این مساله در جهتدهی
رفتارهایمان هست. -
0:55 - 0:57برخلاف سایر موجودات،
-
0:57 - 1:01انسانها میتوانند رفتارهایشان را شکل دهند
-
1:01 - 1:02تا تایید بگیرند.
-
1:03 - 1:05ما وقت ارزشمندمان را به آرایش کردن
-
1:05 - 1:08برای انتخاب عکس مناسب،
یا فیلتر اینستاگرام اختصاص میدهیم، -
1:08 - 1:11و عقایدی که بدون شک
-
1:11 - 1:13۱۴۰ ویژگی جهان را تغییر نمیدهند.
-
1:14 - 1:17بهطور مشخص اینکه مردم ما
را چگونه ارزیابی کنند -
1:17 - 1:19بخش بزرگی از انسان بودن است.
-
1:20 - 1:22با وجود این
یک ویژگی بزرگ انسانی، -
1:22 - 1:25که ما دانش کمی داریم که
از کی و چگونه -
1:25 - 1:27نظر دیگران
برای ما اهمیت پیدا کرد. -
1:28 - 1:31حالا این پرسش بزرگ نیازمند
مطالعات زیادی است. -
1:31 - 1:34اما اولین قدم برای کشف این پرسش
-
1:34 - 1:36این است که دریابیم در مراحل رشد
-
1:36 - 1:39ما چه زمانی نسبت به ارزیابی دیگران
حساس شدیم. -
1:39 - 1:42طی چهارسال گذشته در دانشگاه اموری
-
1:42 - 1:44در حال پژوهش هستم که چگونه نوزاد،
-
1:44 - 1:49که هیچ مشکلی ندارد در لباس
نوزادی در مغازه خواربارفروشی بگردد -
1:49 - 1:51به بزرگسالی تبدیل می شود که از
سخنرانی در جمع -
1:51 - 1:54از ترس قضاوت منفی هراس دارد.
-
1:54 - 1:56(خنده حضار)
-
1:56 - 1:59حال این نکتهای هست که معمولا
مردم از من میپرسند، -
1:59 - 2:01«شما دقیقا چگونه روی این
مساله تحقیق میکنید؟ -
2:01 - 2:03کودکان که نمیتوانند حرف بزنند؟»
-
2:04 - 2:06اگر الان همسرم اینجا بود
-
2:06 - 2:08میگفت که من با نوزادها مصاحبه میکنم،
-
2:08 - 2:13او ترجیح میدهد به کسی نگوید که همسرش روی
کودکان تحقیق میکند. -
2:13 - 2:15(خنده حضار)
-
2:15 - 2:19در حقیقت، آزمایش روی کودکان را من
طراحی کردم، -
2:19 - 2:21مخصوصا به شکل بازی
-
2:21 - 2:24دکتر فیلیپ روکات، روانشناس رشد و من
-
2:24 - 2:27یک بازی به نام « وظیفه ربات»
را طراحی کردیم -
2:27 - 2:30که دریابیم چه زمانی کودکان
نسبت به ارزیابی -
2:30 - 2:32دیگران حساس میشوند.
-
2:32 - 2:37بهطور مشخص، این ربات مشخص کرد
چه زمانی کودکان مانند بزرگسالان -
2:37 - 2:40وقتی دیگران نگاهشان میکنند
رفتارشان را تغییر میدهند. -
2:41 - 2:44برای انجام این مطالعه، ما نوزادان
۱۴ تا ۲۴ ماه را مشاهده کردیم -
2:44 - 2:46که چگونه یک ربات اسباببازی
را فعال میکنند، -
2:46 - 2:49و مهمتر اینکه ما یا یک ارزش مثبت
را تعیین میکردیم -
2:49 - 2:51و میگفتیم:« وای، عالی نیست؟»
-
2:51 - 2:54یا یک ارزش منفی را:« اوه، اوه، نه،»
-
2:54 - 2:56بعد از فشار دادن دستگاه کنترل.
-
2:56 - 2:58بعد از آن نشان دادن آن اسباببازی،
-
2:58 - 3:00از کودکان میخواستیم که با کنترل
از راه دور بازی کنند -
3:00 - 3:02و بعد یا آنها را تماشا میکردیم
-
3:02 - 3:05یا روبرمیگرداندیم و تظاهر میکردیم
مجله میخوانیم. -
3:05 - 3:08این نظر را داشتیم که کودکان دوساله
-
3:08 - 3:11نسبت به ارزشگذاری دیگران حساس هستند،
-
3:11 - 3:14درنتیجه دکمه فشار رفتار میتواند تحت تاثیر
قرار بگیرد -
3:14 - 3:16نه تنها با مشاهده آنها بلکه
-
3:16 - 3:19با ارزشی که آزمایشگرها نسبت به
-
3:19 - 3:20فشار دستگاه کنترل بیان میکنند.
-
3:21 - 3:22برای مثال،
-
3:22 - 3:26ما انتظار داشتیم که کودکان بیشتر با
دستگاه کنترل مثبت بازی کنند -
3:26 - 3:27اگر در حال تماشا شدن بودند
-
3:27 - 3:30و دستگاه کنترل منفی را انتخاب کنند
-
3:30 - 3:31وقتی کسی نگاهشان نمیکند.
-
3:32 - 3:35برای درک این پدیده،
ما سه مطالعه انجام دادیم. -
3:36 - 3:39مطالعه اول چگونگی رفتار کودکان با
اسباب بازی جدید را بررسی میکرد -
3:39 - 3:42وقتیکه نه ارزشی بود
و نه دستورالعملی داده میشد. -
3:42 - 3:45بعد به کودکان نشان دادیم
که چگونه ربات را فعال کنند، -
3:45 - 3:46اما هیچ ارزشگذاری نکردیم،
-
3:46 - 3:49و همچنین به آنها نگفتیم که میتوانند با
دستگاه کنترل بازی کنند، -
3:49 - 3:52در شرایطی مبهم قرار داشتند.
-
3:52 - 3:53در مطالعه دوم
-
3:53 - 3:58ما ارزش مثبت و منفی را وارد کردیم.
-
3:59 - 4:02و در مطالعه آخری، دو آزمایشگر داشتیم
و یک دستگاه کنترل -
4:02 - 4:06یک آزمایشگرواکنش منفی نسبت
به فشار دستگاه کنترل نشان میداد، -
4:06 - 4:07میگفت« اه اسباببازی حرکت کرد»
-
4:07 - 4:10درحالی که آزمایشگردیگر
واکنش مثبت نشان میداد و میگفت -
4:10 - 4:12«چه خوب، اسباببازی حرکت کرد.»
-
4:12 - 4:15و این نتیجه واکنش کودکان
در این سناریوهای متفاوت است. -
4:15 - 4:18در مطالعه اول، شرایط مبهم،
-
4:18 - 4:21من کودک را نگاه میکردم.
-
4:21 - 4:24بچه تمایلی به فشار دستگاه کنترل نداشت.
-
4:25 - 4:26وقتی من برگشتم--
-
4:27 - 4:29او آماده بازی شد.
-
4:29 - 4:30(خنده حضار)
-
4:32 - 4:34حالا من نگاه نمیکنم.
-
4:34 - 4:35او کاملا تمرکز کرده.
-
4:35 - 4:36من برمیگردم.
-
4:38 - 4:39(خنده حضار)
-
4:39 - 4:41او کاری نمیکند، نه؟
-
4:44 - 4:45در مطالعه دو،
دوتا دستگاه کنترل هست، -
4:45 - 4:48یکی با ارزش مثبت و دیگری منفی.
-
4:48 - 4:50من کودک را نگاه میکنم.
-
4:50 - 4:52دستگاه نارنجی منفی است.
-
4:53 - 4:56به اطراف نگاه میکند
به من نگاه میکند، منتظرمیماند. -
4:56 - 4:58بعد من برمیگردم...
-
5:00 - 5:01(خنده حضار)
-
5:03 - 5:05همان چیزی که منتظرش بود.
-
5:08 - 5:09من به بچه نگاه نمیکنم
-
5:09 - 5:12ازمادرش میخواهد که با آن بازی کند، نه؟
-
5:12 - 5:13یک راه بهتر انتخاب کنید.
-
5:14 - 5:15برمیگردم....
-
5:16 - 5:18(خنده حضار)
-
5:18 - 5:20او هم هیچکدام را انجام نمیداد.
-
5:24 - 5:26دستپاچه میشود.
-
5:26 - 5:27(خنده حضار)
-
5:27 - 5:29همه معنی این نگاه از کنار را می دانید، نه؟
-
5:30 - 5:32سه تا مطالعه انجام شده دو تا آزمایش
یکی دستگاه کنترل -
5:32 - 5:36آزمایشی که نسبت به به سمت فشار
دادن کنترل واکنش منفی نشان داد -
5:36 - 5:37وقتی کودک را نگاه میکنید.
-
5:37 - 5:41یک کم دستپاچه میشد. نمیدانست
چه کار کند و به مادرش تکیه میکند. -
5:44 - 5:47بعد او برمیگردد در نتیجه
-
5:47 - 5:50آزمایشگر که واکنش مثبت نشان داد
مشغول تماشای اوست. -
5:52 - 5:54کسی حواسش نیست- حالا او آماده بازی است.
-
5:54 - 5:55(خنده حضار)
-
5:55 - 5:57دادهها نشان میدهد
-
5:57 - 6:00ما نقطه فشار کودکان را پیدا کردیم
-
6:00 - 6:05درواقع، آنها تحت تاثیرارزشها و
دستورالعمل آزمایشگرها هستند. -
6:05 - 6:07در آزمایش اول کودکان نمیدانستند
-
6:07 - 6:10ما آنها را مثبت یا منفی ارزیابی میکنیم.
-
6:10 - 6:12سعی کردند امنترین راه را انتخاب کنند
-
6:12 - 6:15و صبرکردند تا من برگردم ودستگاه کنترل را
فشار دهند. -
6:15 - 6:16کودکان در مطالعه دوم،
-
6:16 - 6:21وقتی نگاهشان میکردم جور قابل ملاحظهای
دستگاه کنترل مثبت را فشار میدادند -
6:21 - 6:22اما وقتی برمیگشتم،
-
6:22 - 6:25بلافاصله منفی را برمیداشتند و با
آن بازی میکردند. -
6:25 - 6:27مخصوصا در مطالعه کنترل
-
6:27 - 6:30وقتی ما ارزشهای منفی و مثبت را برداشتیم--
-
6:30 - 6:33و گفتیم« خوب، هرکدام از
این دستگاههای کنترل --- -
6:33 - 6:37دکمه فشار رفتار کودکان،
نسبت به شرایط متفاوت نبود -
6:37 - 6:40درواقع آن ارزشهایی بود که ما
به آن کنترلها داده بودیم -
6:40 - 6:43در مطالعه قبلی،
رفتارها را به آن سمت برده بود. -
6:43 - 6:44خلاصه اینکه،
-
6:44 - 6:48کودکان در پژوهش سوم
کنترل را بیشتر فشار میدادند -
6:48 - 6:52وقتی که آزمایشگرهایی که
واکنش مثبت داشتند نگاه میکردند. -
6:52 - 6:55برخلاف وقتی که
آزمایشگرها واکنش منفی داشتند. -
6:56 - 6:57نه بهطور تصادفی،
-
6:57 - 7:00کودکان درحدود این سن خجالتی
میشوند -
7:01 - 7:04در شرایطی که ارزیابی منفی دربارهشان هست،
-
7:04 - 7:06مثل نگاه کردن در آیینه
-
7:06 - 7:07و دیدن یک لکه روی بینیشان.
-
7:07 - 7:10برای بزرگسالان،
مثل دیدن اسفناج بین دندانهایمان است. -
7:10 - 7:11(خنده حضار)
-
7:11 - 7:14خب، براساس این یافتهها چه میتوان گفت؟
-
7:14 - 7:18بهجز اینکه، نوزادان واقعا موذی هستند.
-
7:18 - 7:19(خنده حضار)
-
7:19 - 7:22از همان ابتدا، کودکان مانند بزرگسالان
-
7:22 - 7:26روی ارزشهایی که ما بر رفتارها و اشیا
میگذاریم حساس هستند. و مهمتر این که -
7:26 - 7:30آنها از این ارزشها برای
شکل گیری رفتارهایشان استفاده میکنند. -
7:30 - 7:32ازاین موضوع چه
آگاه باشیم یا نباشم، -
7:32 - 7:35ما مرتب در محیط پیرامونی با
ارزشها ارتباط برقرار میکنیم. -
7:36 - 7:39منظورم ارزشهایی مثل «مهربان باش»
«دزدی نکن» نیست، -
7:39 - 7:41هر چند که آنها هم ارزش هستند.
-
7:41 - 7:45منظورم این است که ما مرتب به دیگران، خصوصا
کودکان نشان میدهیم -
7:45 - 7:49چه چیزی خوب است، ارزشمند است،
قابل تقدیر است یا نیست. -
7:49 - 7:50و بیشتر وقتها
-
7:51 - 7:53بدون توجه این کار را انجام میدهیم.
-
7:54 - 7:57روانشناسان برای کشف محتوای ذهن
رفتارها را مطالعه میکنند، -
7:57 - 8:00چرا که رفتارهای ما بازتابی از باورهای ماست
-
8:00 - 8:03ارزشها و علایق ما.
-
8:03 - 8:06در آتلانتا هم ما همین باور را داریم.
-
8:07 - 8:09کوکا بهتر از پپسی است.
-
8:09 - 8:11(تشویق حضار)
-
8:11 - 8:15شاید به این دلیل باشد که
کوکا در آتلانتا تولید شد. -
8:15 - 8:16اما جدای از آن،
-
8:17 - 8:21این واقعیت مشهود است که
بیشتر مردم کوکا را انتخاب میکنند. -
8:21 - 8:23به همین صورت،
-
8:23 - 8:25ما با ارزشها ارتباط برقرار میکنیم
-
8:25 - 8:26وقتی بیشتر از دختران تعریف می کنیم
-
8:26 - 8:29به خاطر موهای زیبا یا لباس زیبایشان
-
8:29 - 8:31اما پسران را به خاطر هوششان.
-
8:31 - 8:35یا وقتی بهعنوان پاداش رفتار خوب
به جای یک خوراکی مقوی، -
8:35 - 8:37آبنبات میدهیم.
-
8:37 - 8:40بزرگسالان و کودکان عجیب
در انتخاب ارزشها -
8:40 - 8:43از این رفتارهای
لطیف تاثیرپذیر هستند. -
8:43 - 8:47واز طرف دیگر، منجر به شکلگیری
رفتارشان میشود. -
8:47 - 8:49پژوهشی که امروز با شما درمیان گذاشتم
-
8:49 - 8:53معتقد است که این توانایی از مراحل اولیه
رشد شروع میشود، -
8:53 - 8:55حتی قبل ازاین که بتوانیم
یک جمله کامل بگوییم -
8:55 - 8:57یا توالت برویم.
-
8:57 - 9:00و این بخش جدایی ناپذیر از شخصیتی است که
ما شدهایم. -
9:01 - 9:02قبل از اینکه بروم،
-
9:03 - 9:05دوست دارم که روی ارزشهایی تامل کنید
-
9:05 - 9:08که در همه تعاملهای روزانه
اعمال میکنیم -
9:08 - 9:12و این که این ارزشها چگونه میتوانند
رفتارهای اطرافیان را هم شکل دهد. -
9:12 - 9:15مثلا، نمایانگر چه ارزشی است
-
9:15 - 9:18وقتی که بیشتر با نگاه کردن به
تلفن خود لبخند میزنیم -
9:18 - 9:20به جای لبخند زدن به بقیه مردم؟
-
9:21 - 9:25ازآن طرف، درنظر بگیرید که چگونه رفتارهای
شما با اطرافیانتان شکل گرفته است، -
9:25 - 9:27به شیوهای که شاید قبلا در
مورد آن فکر نکردهاید. -
9:28 - 9:30برگردیم به همان تصویر ساده،
-
9:30 - 9:32که پپسی را ترجیح میدهید یا کوکا را؟
-
9:32 - 9:36یا اینکه این ترجیح صرفا متاثر
از ارزشگذاری اطرافیانتان است؟ -
9:36 - 9:39والدین و معلمها این امتیاز را دارند
-
9:39 - 9:41که رفتارهای کودکان را شکل دهند.
-
9:42 - 9:44مهم است که به یاد داشته باشید
-
9:44 - 9:48از طریق ارزشهایی که هر روز
در روابطمان ایجاد میکنیم -
9:48 - 9:52این قدرت را داریم که رفتار
اطرافیان خود را شکل دهیم. -
9:52 - 9:54متشکرم.
-
9:54 - 9:58(تشویق حضار)
- Title:
- چه زمانی کودکان شروع به اهمیت دادن به نظرات دیگران میکنند؟
- Speaker:
- سارا بوتو
- Description:
-
more » « less
سارا وانسیا بوتو، روانشناس، در تحقیق خود در مورد رشد ابتدایی کودکان، به این مساله می‌پردازد كه كودكان از کی (و چگونه) در حضور دیگران شروع به تغییر رفتارهای خود می‌كنند - و به بررسی این موضوع می‌پردازد که ارزشهای ما در تعامل روزانه چه معنایی دارد.( فیلم بامزه کودکان بازیگوش را ببینید.)
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:11
|
Leila Ataei approved Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
|
Leila Ataei edited Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
|
Leila Ataei accepted Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
|
Leila Ataei edited Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
|
Leila Ataei edited Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
Bita Yekta edited Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
|
Bita Yekta edited Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? | |
|
|
Bita Yekta edited Persian subtitles for When do kids start to care about other people's opinions? |