Ποιος είναι ο ορισμός της κωμωδίας; Οι Μπανάνες. - Άντισον Άντερσον

Δείτε το μάθημα ολόκληρο εδώ: http://ed.ted.com/lessons/what-s-the-definition-of-comedy-banana-addison-anderson

Τι μας κάνει να γελάμε και να χαχανίζουμε; Η αδυναμία να ορίσουμε την κωμωδία είναι που την κάνει πολύ γοητευτική. Ορίζεται ως ανυπόταχτη σε ορισμό. Ο Άντισον Άντερσον επαναφέρει τη φιλοσοφία των Ανρί Μπεργκσόν και Αριστοτέλη για να μας δείξει πώς ένας ορισμός θέτει όρια ενώ η κωμωδία τα καταλύει.

Μάθημα από τον Άντισον Μπέργκσον, ψηφιακή απεικόνιση από τον Άντον Μπογκάτι.

Ποιος είναι ο ορισμός της κωμωδίας;

Στοχαστές και φιλόσοφοι από την εποχή
των Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Χομπς, Φρόιντ,

και μετέπειτα, συμπεριλαμβανομένων
όσων παραπλανήθηκαν

κι επιδίωξαν να αποσαφηνίσουν ένα αστείο,

το μελέτησαν, αλλά κανείς δεν απάντησε.

Είστε τυχεροί που βρήκατε το βίντεο.
Για να ορίσετε την κωμωδία,

πρέπει πρώτα να αναρωτηθείτε,
γιατί η κωμωδία δεν χρήζει επεξήγησης.

Η λύση είναι απλή.

Η κωμωδία αρνείται τον ορισμό της γιατί
ενίοτε οι ορισμοί χρήζουν αμφισβήτησης.

Δείτε την κωμωδία από μόνη της.

Όταν ορίζουμε, χρησιμοποιούμε την γλώσσα
ώστε να θέσουμε όρια γύρω από κάτι

που αντιλαμβανόμαστε μέσα
στο στροβιλιζόμενο χάος της ύπαρξης.

Εξηγούμε τη σημασία του
και το εντάσσουμε σε ένα σύστημα εννοιών.

Έτσι το χάος μετατρέπεται σε κοσμολογία.

Το σύμπαν έχει μεταφραστεί με μια
κοσμολογική κατασκευή γνώσης.

Για να είμαστε ειλικρινείς, χρειαζόμαστε
μια λογική κοσμολογική τάξη,

διαφορετικά έχουμε γνήσιο χάος.

Το χάος όμως είναι κουραστικό,
οπότε κατασκευάσαμε την πραγματικότητα.

Τώρα σκεφτείτε τη λογική και τα λογότυπα,
τι σφιχτός κόμπος δένει λέξη και αλήθεια!

Ας πάμε λίγο πίσω
να σκεφτούμε τι είναι αστείο,

γιατί κάποιοι λένε πως
η αλήθεια είναι αστεία από μόνη της.

Κάτι είναι αστείο επειδή είναι αληθινό.
Αλλά αυτό είναι απλούστευση.

Πολλά ψέμματα είναι αστεία.
Η κωμική φαντασία είναι αστεία.

Η επινοημένη ακαταλαβίστικη
γλώσσα είναι συχνά ξεκαρδιστική.

Για παράδειγμα: ΦΛΟΡΠ -
ξεκαρδιστικό.

Ενώ άλλες αλήθειες δεν είναι αστείες:

2 και 2 όντως κάνει 4
αλλά αυτό δεν προξενεί γέλιο.

Ίσως πείτε κάτι πολύ αστείο
αλλά ο συνοδός σας να μην το βρει αστείο.

Άρα γιατί κάτι αναληθές είναι αστείο
και κάποιες αλήθειες δεν είναι αστείες;

Πώς κάτι αναληθές και κάτι αληθές
συνδέονται με την ΑΛΗΘΕΙΑ

που η κοσμολογική πραγματικότητα
των γεγονότων και των ορισμών;

Και τι είναι που τα κάνει αστεία;

Υπάρχει ένας Γάλλος να μας βοηθήσει.
Ένας στοχαστής που δεν όρισε την κωμωδία

επειδή αρνήθηκε κατηγορηματικά.

Ο Ανρί Μπερσόν είναι ένας Γάλλος που
τοποθετήθηκε με δοκίμιο του Περί Κωμωδίας

λέγοντας πως δεν θα ορίσει την κωμωδία
επειδή είναι ζωντανός οργανισμός.

Πίστευε πως η κωμωδία
έχει τον κοινωνικό ρόλο να καταστρέψει

την ανελαστικότητα στο ύφος
και τη συμπεριφορά των ανθρώπων.

Κάποιος που κάνει συνέχεια το ίδιο πράγμα
ή έχει πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του

ή που δεν βλέπει που πάει και πατάει
μια μπανανόφλουδα και γλιστράει -

αυτό λέγεται αυτοματισμός.

Η άγνοια της έλλειψης ευελιξίας κάποιου.

Είναι επικίνδυνο αλλά και αστείο
και η κωμική γελοιότητα το επιλύει.

Η κωμωδία είναι μια κινητική, ζωτική
δύναμη που βοηθά να προσαρμοστούμε.

Ο Μπερσόν ανέλυσε την ιδέα των αστείων
πραγμάτων που μας προξενούν γέλιο.

Ας το εξηγήσουμε λίγο ακόμα.

Στη βάση της ιδέας της κωμωδίας
βρίσκεται η αντίθεση,

μεταξύ ζωτικής προσαρμοστικής ανθρωπότητας
και τον απάνθρωπο αυτοματισμό.

Ένα κλειστό σύστημα που ισχυρίζεται
πως προσδιορίζει την πραγματικότητα,

ίσως είναι μία από τις απάνθρωπες δυνάμεις

που η κωμωδία επιδιώκει να εξολοθρεύσει.

Τώρα ας γυρίσουμε στον Αριστοτέλη.

Όχι την Ποιητική -όπου αναφέρει
πράγματα σχετικά με την κωμωδία-

ούτε στη Μεταφυσική-

η βασική απαρχή της μη-αντίκρουσης,
ο θεμέλιος λίθος της λογικής,

φράσεις που αντικρούονται
δεν μπορούν να είναι συγχρόνως αληθείς.

Εάν η πρόταση Α είναι αυταπόδεικτη,

δεν γίνεται το Α και το αντίθετο του Α
να είναι και τα δύο αλήθεια.

Η κωμωδία φαίνεται πως ζει εδώ.

Συνυπάρχει στο παράλογο των λογικών
αντιθέσεων και των παραγώγων τους.

Ξεκαρδιζόμαστε όταν η κοσμική μας τάξη
διαταράσσεται και αποδοκιμάζεται.

Όπως η συμπεριφορά όλων μας αντικρούει
αλήθειες που δεν θέλουμε να συζητάμε.

Όπως πράγματα που παρατηρούμε
και δεν αναφέρουμε,

τελικά βγαίνουν στη φόρα
από έναν καλό standup κωμικό.

Κι όταν οι γάτες παίζουν πιάνο,

γιατί έχουν κάτι εξανθρωπισμένο μέσα τους,

αυτό παραβιάζει την πραγματικότητα.

Οπότε δεν γελάμε μόνο με την αλήθεια.

Γελάμε και με τη χαριτωμένη,
ηθοπλαστική φανέρωση ελαττωμάτων,

τις προστριβές, τις αλληλεπικαλύψεις,
και τις ακραίες αντιφάσεις,

μέσα στην υποτιθέμενη τάξη πραγμάτων
με την οποία ορίζουμε τον κόσμο και εμάς.

Όταν υπερεκτιμούμε την αντίληψή μας
και νομίζουμε πώς κάτι αληθεύει,

μόνο επειδή όλοι τα θεωρούμε παγιωμένα
και παύουμε να αναπροσαρμοζόμαστε,

γινόμαστε οι ίδιοι ο περίγελος μας,
πέφτοντας στην παγίδα του χάους.

Η κωμωδία διαβιβάζει
το ολέθριο, διδακτικό παίγνιο

αλλά δεν έχει καμία λογική εξήγηση
γιατί ξεπερνά τη λογική,

παράλογα, εκτός των ορίων
των πεπερασμένων ορίων,

Τώρα πια δεν έχει έναν οριστικό ορισμό,
έχει έναν αόριστο αορισμό.

Και το αόριστο της κωμωδίας,
είναι ότι όλα δύνανται να γίνουν κωμικά.

Έτσι, όλοι οι ορισμοί της πραγματικότητας,

ειδικά όσοι έχουν παγκόσμια αποδοχή
ως λογικοί και Αληθινοί,

καταλήγουν ξεκαρδιστικοί.