WEBVTT 00:00:10.755 --> 00:00:12.550 Ποιος είναι ο ορισμός της κωμωδίας; 00:00:12.550 --> 00:00:16.408 Στοχαστές και φιλόσοφοι από την εποχή των Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Χομπς, Φρόιντ, 00:00:16.408 --> 00:00:18.946 και μετέπειτα, συμπεριλαμβανομένων όσων παραπλανήθηκαν 00:00:18.946 --> 00:00:20.955 κι επιδίωξαν να αποσαφηνίσουν ένα αστείο, 00:00:20.955 --> 00:00:23.081 το μελέτησαν, αλλά κανείς δεν απάντησε. 00:00:23.081 --> 00:00:26.137 Είστε τυχεροί που βρήκατε το βίντεο. Για να ορίσετε την κωμωδία, 00:00:26.137 --> 00:00:29.487 πρέπει πρώτα να αναρωτηθείτε, γιατί η κωμωδία δεν χρήζει επεξήγησης. 00:00:29.487 --> 00:00:30.761 Η λύση είναι απλή. 00:00:30.761 --> 00:00:34.890 Η κωμωδία αρνείται τον ορισμό της γιατί ενίοτε οι ορισμοί χρήζουν αμφισβήτησης. 00:00:35.080 --> 00:00:36.933 Δείτε την κωμωδία από μόνη της. 00:00:36.933 --> 00:00:40.641 Όταν ορίζουμε, χρησιμοποιούμε την γλώσσα ώστε να θέσουμε όρια γύρω από κάτι 00:00:40.641 --> 00:00:43.736 που αντιλαμβανόμαστε μέσα στο στροβιλιζόμενο χάος της ύπαρξης. 00:00:43.736 --> 00:00:46.996 Εξηγούμε τη σημασία του και το εντάσσουμε σε ένα σύστημα εννοιών. 00:00:46.996 --> 00:00:49.060 Έτσι το χάος μετατρέπεται σε κοσμολογία. 00:00:49.060 --> 00:00:53.146 Το σύμπαν έχει μεταφραστεί με μια κοσμολογική κατασκευή γνώσης. 00:00:53.146 --> 00:00:56.496 Για να είμαστε ειλικρινείς, χρειαζόμαστε μια λογική κοσμολογική τάξη, 00:00:56.496 --> 00:00:58.154 διαφορετικά έχουμε γνήσιο χάος. 00:00:58.154 --> 00:01:02.060 Το χάος όμως είναι κουραστικό, οπότε κατασκευάσαμε την πραγματικότητα. 00:01:02.060 --> 00:01:07.149 Τώρα σκεφτείτε τη λογική και τα λογότυπα, τι σφιχτός κόμπος δένει λέξη και αλήθεια! NOTE Paragraph 00:01:07.149 --> 00:01:09.389 Ας πάμε λίγο πίσω να σκεφτούμε τι είναι αστείο, 00:01:09.389 --> 00:01:12.374 γιατί κάποιοι λένε πως η αλήθεια είναι αστεία από μόνη της. 00:01:12.374 --> 00:01:15.581 Κάτι είναι αστείο επειδή είναι αληθινό. Αλλά αυτό είναι απλούστευση. 00:01:15.581 --> 00:01:18.356 Πολλά ψέμματα είναι αστεία. Η κωμική φαντασία είναι αστεία. 00:01:18.356 --> 00:01:21.285 Η επινοημένη ακαταλαβίστικη γλώσσα είναι συχνά ξεκαρδιστική. 00:01:21.285 --> 00:01:23.800 Για παράδειγμα: ΦΛΟΡΠ - ξεκαρδιστικό. 00:01:23.800 --> 00:01:26.152 Ενώ άλλες αλήθειες δεν είναι αστείες: 00:01:26.152 --> 00:01:30.362 2 και 2 όντως κάνει 4 αλλά αυτό δεν προξενεί γέλιο. 00:01:30.362 --> 00:01:33.747 Ίσως πείτε κάτι πολύ αστείο αλλά ο συνοδός σας να μην το βρει αστείο. 00:01:33.747 --> 00:01:37.716 Άρα γιατί κάτι αναληθές είναι αστείο και κάποιες αλήθειες δεν είναι αστείες; 00:01:37.716 --> 00:01:41.963 Πώς κάτι αναληθές και κάτι αληθές συνδέονται με την ΑΛΗΘΕΙΑ 00:01:41.963 --> 00:01:45.037 που η κοσμολογική πραγματικότητα των γεγονότων και των ορισμών; 00:01:45.037 --> 00:01:46.865 Και τι είναι που τα κάνει αστεία; 00:01:46.865 --> 00:01:50.646 Υπάρχει ένας Γάλλος να μας βοηθήσει. Ένας στοχαστής που δεν όρισε την κωμωδία 00:01:50.646 --> 00:01:52.966 επειδή αρνήθηκε κατηγορηματικά. 00:01:52.966 --> 00:01:57.014 Ο Ανρί Μπερσόν είναι ένας Γάλλος που τοποθετήθηκε με δοκίμιο του Περί Κωμωδίας 00:01:57.014 --> 00:02:00.591 λέγοντας πως δεν θα ορίσει την κωμωδία επειδή είναι ζωντανός οργανισμός. 00:02:00.591 --> 00:02:04.069 Πίστευε πως η κωμωδία έχει τον κοινωνικό ρόλο να καταστρέψει 00:02:04.069 --> 00:02:07.753 την ανελαστικότητα στο ύφος και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. 00:02:07.753 --> 00:02:12.793 Κάποιος που κάνει συνέχεια το ίδιο πράγμα ή έχει πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του 00:02:12.793 --> 00:02:17.434 ή που δεν βλέπει που πάει και πατάει μια μπανανόφλουδα και γλιστράει - 00:02:17.434 --> 00:02:19.031 αυτό λέγεται αυτοματισμός. 00:02:19.031 --> 00:02:21.225 Η άγνοια της έλλειψης ευελιξίας κάποιου. 00:02:21.225 --> 00:02:25.268 Είναι επικίνδυνο αλλά και αστείο και η κωμική γελοιότητα το επιλύει. 00:02:25.268 --> 00:02:30.437 Η κωμωδία είναι μια κινητική, ζωτική δύναμη που βοηθά να προσαρμοστούμε. 00:02:30.437 --> 00:02:34.502 Ο Μπερσόν ανέλυσε την ιδέα των αστείων πραγμάτων που μας προξενούν γέλιο. 00:02:34.502 --> 00:02:35.849 Ας το εξηγήσουμε λίγο ακόμα. 00:02:35.849 --> 00:02:39.229 Στη βάση της ιδέας της κωμωδίας βρίσκεται η αντίθεση, 00:02:39.229 --> 00:02:43.579 μεταξύ ζωτικής προσαρμοστικής ανθρωπότητας και τον απάνθρωπο αυτοματισμό. 00:02:43.579 --> 00:02:47.010 Ένα κλειστό σύστημα που ισχυρίζεται πως προσδιορίζει την πραγματικότητα, 00:02:47.010 --> 00:02:49.344 ίσως είναι μία από τις απάνθρωπες δυνάμεις 00:02:49.344 --> 00:02:51.582 που η κωμωδία επιδιώκει να εξολοθρεύσει. 00:02:51.582 --> 00:02:53.813 Τώρα ας γυρίσουμε στον Αριστοτέλη. 00:02:53.813 --> 00:02:56.937 Όχι την Ποιητική -όπου αναφέρει πράγματα σχετικά με την κωμωδία- 00:02:56.937 --> 00:02:58.202 ούτε στη Μεταφυσική- 00:02:58.202 --> 00:03:01.815 η βασική απαρχή της μη-αντίκρουσης, ο θεμέλιος λίθος της λογικής, 00:03:01.815 --> 00:03:04.979 φράσεις που αντικρούονται δεν μπορούν να είναι συγχρόνως αληθείς. 00:03:04.979 --> 00:03:07.138 Εάν η πρόταση Α είναι αυταπόδεικτη, 00:03:07.138 --> 00:03:10.868 δεν γίνεται το Α και το αντίθετο του Α να είναι και τα δύο αλήθεια. 00:03:10.868 --> 00:03:13.082 Η κωμωδία φαίνεται πως ζει εδώ. 00:03:13.082 --> 00:03:17.338 Συνυπάρχει στο παράλογο των λογικών αντιθέσεων και των παραγώγων τους. 00:03:17.338 --> 00:03:22.649 Ξεκαρδιζόμαστε όταν η κοσμική μας τάξη διαταράσσεται και αποδοκιμάζεται. 00:03:22.649 --> 00:03:26.315 Όπως η συμπεριφορά όλων μας αντικρούει αλήθειες που δεν θέλουμε να συζητάμε. 00:03:26.315 --> 00:03:30.454 Όπως πράγματα που παρατηρούμε και δεν αναφέρουμε, 00:03:30.454 --> 00:03:33.641 τελικά βγαίνουν στη φόρα από έναν καλό standup κωμικό. 00:03:33.641 --> 00:03:35.164 Κι όταν οι γάτες παίζουν πιάνο, 00:03:35.164 --> 00:03:37.954 γιατί έχουν κάτι εξανθρωπισμένο μέσα τους, 00:03:37.954 --> 00:03:39.715 αυτό παραβιάζει την πραγματικότητα. 00:03:39.715 --> 00:03:41.915 Οπότε δεν γελάμε μόνο με την αλήθεια. 00:03:41.915 --> 00:03:45.160 Γελάμε και με τη χαριτωμένη, ηθοπλαστική φανέρωση ελαττωμάτων, 00:03:45.160 --> 00:03:49.170 τις προστριβές, τις αλληλεπικαλύψεις, και τις ακραίες αντιφάσεις, 00:03:49.170 --> 00:03:53.981 μέσα στην υποτιθέμενη τάξη πραγμάτων με την οποία ορίζουμε τον κόσμο και εμάς. 00:03:53.981 --> 00:03:57.222 Όταν υπερεκτιμούμε την αντίληψή μας και νομίζουμε πώς κάτι αληθεύει, 00:03:57.222 --> 00:04:00.776 μόνο επειδή όλοι τα θεωρούμε παγιωμένα και παύουμε να αναπροσαρμοζόμαστε, 00:04:00.776 --> 00:04:05.275 γινόμαστε οι ίδιοι ο περίγελος μας, πέφτοντας στην παγίδα του χάους. 00:04:05.275 --> 00:04:08.619 Η κωμωδία διαβιβάζει το ολέθριο, διδακτικό παίγνιο 00:04:08.619 --> 00:04:12.518 αλλά δεν έχει καμία λογική εξήγηση γιατί ξεπερνά τη λογική, 00:04:12.518 --> 00:04:15.870 παράλογα, εκτός των ορίων των πεπερασμένων ορίων, 00:04:15.870 --> 00:04:20.769 Τώρα πια δεν έχει έναν οριστικό ορισμό, έχει έναν αόριστο αορισμό. 00:04:20.769 --> 00:04:25.489 Και το αόριστο της κωμωδίας, είναι ότι όλα δύνανται να γίνουν κωμικά. 00:04:25.489 --> 00:04:27.769 Έτσι, όλοι οι ορισμοί της πραγματικότητας, 00:04:27.769 --> 00:04:32.729 ειδικά όσοι έχουν παγκόσμια αποδοχή ως λογικοί και Αληθινοί, 00:04:32.729 --> 00:04:35.349 καταλήγουν ξεκαρδιστικοί.