< Return to Video

จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด (Oxford Comma) การแบ่งแยกทางไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ - TED-Ed

  • 0:08 - 0:10
    สมมติว่าคุณกำลังช่วยเพื่อนจัดงานเลี้ยง
  • 0:10 - 0:11
    แล้วเขาส่งข้อความมาให้คุณว่า
  • 0:11 - 0:14
    "เอาบ๊อบ, ดีเจ และตัวตลก มาด้วยนะ"
    (Bring Bob, a DJ and a clown)
  • 0:14 - 0:15
    คุณจะรู้สึกทึ่ง
  • 0:15 - 0:18
    ไม่เคยรู้เลยว่าบ๊อบ
    จะมีความสามารถหลากหลาย
  • 0:18 - 0:19
    แต่เมื่อถึงวันงาน
  • 0:19 - 0:21
    กลายเป็นว่าบ๊อบไม่ได้เป็นเช่นนั้น
  • 0:21 - 0:25
    และอันที่จริง คุณควรจะพาบุคคลสามคน
    มาที่งานเลี้ยง
  • 0:25 - 0:27
    ขณะที่คุณกับบ๊อบ
    นั่งเซ็งกันอยู่ในงานเลี้ยงที่ไม่มีตัวตลก
  • 0:27 - 0:30
    คุณก็นึกได้ว่าความสับสนนี้
    สามารถหลีกเลี่ยงได้
  • 0:30 - 0:34
    เพียงแค่ใช้เครื่องหมายจุลภาค
    หลังคำว่า DJ
  • 0:34 - 0:36
    เครื่องหมายจุลภาคอันสุดท้ายในรายการ
  • 0:36 - 0:38
    ถูกวางอยู่ก่อนคำสันธานหลัก
  • 0:38 - 0:41
    เช่น และ (and), หรือ (or),
    และไม่ใช่ (nor)
  • 0:41 - 0:43
    เรียกว่าจุลภาคชุด (serial comma)
  • 0:43 - 0:45
    หรือจุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด
    (Oxford comma)
  • 0:45 - 0:47
    เป็นเวลานานมาแล้ว ที่มันทำให้
    ผู้คลั่งไคล้ไวยากรณ์ทั้งหลายแทบคลั่ง
  • 0:47 - 0:49
    เพราะแม้แต่สถาบันภาษาหลักทั้งหลาย
  • 0:49 - 0:52
    ก็ยังตกลงกันไม่ได้ว่าควรจะใช้มันหรือไม่
  • 0:52 - 0:53
    น่าประหลาดที่จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ดนี้
  • 0:53 - 0:55
    ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายกว่า
    ในสหรัฐอเมริกา
  • 0:55 - 0:56
    ซึ่งสถาบันเอ็มแอลเอ (MLA)
  • 0:56 - 0:58
    คู่มือการเขียนฉบับมหาวิทยาลัยชิคาโก
  • 0:58 - 1:00
    และสำนักพิมพ์รัฐบาลสหรัฐอเมริกา
    แนะนำให้ใช้
  • 1:00 - 1:03
    แต่คู่มือการเขียนเอพี (AP)
    ไม่ได้แนะนำเช่นนั้น
  • 1:03 - 1:05
    ในสหราชอาณาจักรและประเทศอื่น ๆ
    ที่ใช้ภาษาอังกฤษ
  • 1:05 - 1:07
    คู่มือการเขียนส่วนใหญ่
    ไม่แนะนำให้ใช้จุลภาค
  • 1:07 - 1:09
    ยกเว้นก็แต่
    สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซฟอร์ด
  • 1:09 - 1:11
    ที่มาของชื่อเครื่องหมายนี้
  • 1:11 - 1:14
    ทำไมเราไม่ควรใช้จุลภาคชุดน่ะหรือ
  • 1:14 - 1:15
    หนึ่งในข้อโต้แย้งหลักก็คือ
  • 1:15 - 1:17
    โดยปกติคำสันธานโดยปกติก็เพียงพอแล้ว
  • 1:17 - 1:19
    ที่จะบ่งชี้สิ่งที่แตกต่างกัน
  • 1:19 - 1:20
    และเมื่อมันไม่ชัดเจน
  • 1:20 - 1:21
    อย่างเช่น รายชื่อแขกของคุณ
  • 1:21 - 1:25
    การสลับลำดับคำก็มักแก้ปัญหานี้ได้แล้ว
  • 1:25 - 1:27
    บรรดานักข่าวก็ไม่ชอบเครื่องหมายนี้
  • 1:27 - 1:28
    เพราะมันกินพื้นที่อันมีค่า
  • 1:28 - 1:30
    และอาจทำให้ข้อความดูรก
  • 1:30 - 1:33
    บางครั้ง มันอาจทำให้
    เกิดความสับสนคลุมเคลือด้วยซ้ำ
  • 1:33 - 1:34
    ตัวอย่างเช่น
  • 1:34 - 1:36
    ถ้าเพื่อนคุณให้ตาม "บ๊อบ,
  • 1:36 - 1:37
    ดีเจ และลูกหมา "
  • 1:37 - 1:39
    คุณก็น่าจะเข้าใจว่า
  • 1:39 - 1:40
    นั่นหมายถึงสามสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกัน
  • 1:40 - 1:41
    ลูกหมาน่ารัก
  • 1:41 - 1:43
    แต่พวกมันเป็นดีเจไม่ได้หรอก
  • 1:43 - 1:44
    แต่ถ้ามีเครื่องหมายจุลภาค
  • 1:44 - 1:45
    คุณอาจคิดว่า
  • 1:45 - 1:46
    บ๊อบเป็นดีเจ
  • 1:46 - 1:48
    และแค่คุณพาบ๊อบกับลูกหมามาก็พอ
  • 1:48 - 1:50
    การถกเถียงอภิปรายเรื่องจุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด
  • 1:50 - 1:53
    ได้ถูกปลุกให้ดุเดือดพลุ่งพล่าน
    มาตลอดระยะเวลาหลายปี
  • 1:53 - 1:56
    จนมีข้อตกลงคร่าว ๆ
  • 1:56 - 1:58
    หลักง่าย ๆ ก็คือ
  • 1:58 - 1:59
    จะใช้หรือไม่ใช้ก็ได้
  • 1:59 - 2:00
    และขึ้นอยู่กับว่า
  • 2:00 - 2:02
    มันจะช่วยป้องกันความสับสนหรือไม่
  • 2:02 - 2:04
    แต่ว่า
  • 2:04 - 2:06
    คุณควรจะเลือกใช้หรือไม่ใช้
  • 2:06 - 2:07
    จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด
  • 2:07 - 2:09
    ให้เหมือนกันตลอดทั้งงานเขียน
  • 2:09 - 2:11
    ดังนั้น คุณไม่สามารถ
  • 2:11 - 2:13
    ใช้มันแค่ในตอนที่จำเป็นได้
  • 2:13 - 2:14
    และแนวคิด
  • 2:14 - 2:16
    ที่ว่ากฎไวยากรณ์นี้สามารถถูกเลือกใช้ได้
  • 2:16 - 2:17
    ค่อนข้างจะแปลก
  • 2:17 - 2:19
    ลองนึกดูว่า
    ถ้าคุณไม่ได้มีส่วนร่วมงานฉลองเลย
  • 2:19 - 2:22
    และวันรุ่งขึ้น คุณอ่านข้อความที่ว่า
    "ทุกคนมีความสุขมาก -
  • 2:22 - 2:24
    นินจา, โจรสลัด, ไวกิ้ง, ผู้ใหญ่ และเด็ก"
  • 2:24 - 2:27
    ถ้าการใช้จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ดเป็นมาตรฐาน
  • 2:27 - 2:28
    คุณจะสังเกตว่ามันหายไป
  • 2:28 - 2:30
    และสรุปว่า ผู้ใหญ่และเด็ก
    (old and young)
  • 2:30 - 2:33
    จะต้องเป็นการบรรยาย
    ถึงบรรดาแขกที่ถูกกล่าวถึงก่อนหน้านี้
  • 2:33 - 2:34
    แต่ ณ ตอนนี้
  • 2:34 - 2:35
    คุณก็จะสงสัยว่า
  • 2:35 - 2:36
    ข้อความนี้จะหมายถึง
  • 2:36 - 2:39
    มีกลุ่มเด็กและผู้ใหญ่ทั่วไปน่าเบื่อ
  • 2:39 - 2:40
    มาร่วมงานเลี้ยงด้วยหรือเปล่า
  • 2:40 - 2:44
    สุดท้ายไม่ว่าจุลภาคชุดจ
    จะมีประโยชน์หรือน่ารำคาญ
  • 2:44 - 2:45
    แต่ความเห็นของคุณ
  • 2:45 - 2:46
    ต่อสิ่งที่สามารถถูกเลือกใช้ได้นั้น
  • 2:46 - 2:47
    อาจขึ้นอยู่กับ
  • 2:47 - 2:51
    ประสบการณ์ส่วนตัวของคุณ
  • 2:51 - 2:53
    ถ้าครูมัธยมของคุณชอบใช้เครื่องหมายนี้
  • 2:53 - 2:54
    คุณก็น่าจะยังใช้มันอยู่
  • 2:54 - 2:56
    ถ้าหัวหน้าบรรณาธิการของคุณไม่ชอบมัน
  • 2:56 - 2:57
    คุณก็น่าจะไม่ชอบมันไปด้วย
  • 2:57 - 2:59
    และบางทีการถกเถียงกัน
  • 2:59 - 3:01
    ในเรื่องเกี่ยวกับเครื่องหมายเล็ก ๆ
    บนหน้ากระดาษ
  • 3:01 - 3:02
    ก็ดูออกจะไร้สาระไปเสียหน่อย
  • 3:02 - 3:03
    เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ดี
  • 3:03 - 3:05
    มันยังมีปัญหาใหญ่อีกมากมาย
  • 3:05 - 3:06
    ที่เราต้องกลุ้ม
  • 3:06 - 3:08
    แต่บางครั้ง เรื่องเล็ก ๆ
    ก็อาจก่อให้เกิดความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ได้
Title:
จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด (Oxford Comma) การแบ่งแยกทางไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ - TED-Ed
Description:

ชมบทเรียนเต็มได้ที่: http://ed.ted.com/lessons/grammar-s-great-divide-the-oxford-comma-ted-ed

ถ้าคุณอ่าน "Bob, a DJ and a clown" ในรายชื่อแขก คุณคิดว่าจะมีคนมาร่วมงานสามคนหรือคนเดียว นี่ขึ้นอยู่กับว่าคุณสนับสนุนการใช้จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ดหรือไม่ ซึ่งมันคือเครื่องหมายวรรคตอนที่เป็นที่ถกเถียงกันอย่างดุเดือดที่สุดตลอดกาล เราควรใช้เครื่องหมายนี้เมื่อใด มันมีข้อยกเว้นหรือมีกฎที่แน่นอนหรือไม่ TED-Ed นำเสนอข้อโต้แย้งทั้งสองฝ่ายเกี่ยวกับการใช้จุลภาพนี้

บทเรียนโดย TED-Ed, แอนิเมชันโดย Zedem Media
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TED-Ed
Duration:
03:26

Thai subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.