-
[Carrie Mae Weems: Περιπλάνηση]
-
Θεωρώ ότι η αρχιτεκτονική,
-
στην ουσία της,
-
στη «στόφα » της, στο μεγαλύτερο τμήμα του δομικού της ιστού,
-
συνδέεται στενά με την εξουσία.
-
Αν φέρουμε στον νου μας μέρη όπως η Ρώμη,
-
όπου έκανα την καλλιτεχνική μου πρακτική πριν μερικά χρόνια,
-
το βίωμα στο οποίο υποβάλλεται κανείς εκεί
-
είναι η εξουσία του κράτους
-
σε σχέση με τον απλό πολίτη...
-
...με τον απλό άνθρωπο...
-
...με τον γενικό πληθυσμό.
-
Υπάρχει πάντα η αίσθηση ότι είσαι, υπό μια έννοια,
-
υποταγμένος σε αυτό το τεράστιο οικοδόμημα,
-
στο οικοδόμημα της εξουσίας.
-
Ποια είναι αυτή η σχέση της εξουσίας με εσένα;
-
Και ποια είναι η δική σου σχέση με την εξουσία;
-
Και με ποιον τρόπο την αμφισβητείς;
-
Και πώς προσπαθείς
-
να κάνεις κάποιον να την συνειδητοποι ήσει;
-
Ένας τρόπος είναι να πας γονυπετής στον ναό.
-
[Γέλιο]
-
Σκέφτηκα λοιπόν τότε
-
αν θα μπορούσα ίσως να χρησιμοποιήσω το ίδιο μου το είναι
-
σε μια σειρά κάποιων δρώμενων.
-
Σκεφτηκα ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το ίδιο μου το σώμα
-
ως όχημα που θα οδηγεί τον θεατή σε αυτούς τους χώρους,
-
με έντονη συναίσθηση
-
και κριτική στάση απέναντι στους χώρους αυτούς.
-
Θέτοντας τους υπό κριτική αμφισβήτηση
-
και αναλύοντας την ουσία τους.
-
Δηλαδή ότι είναι, φυσικά, χώροι μνημειώδεις,
-
ότι είναι όμορφοι
-
και ότι τα κτήρια είναι εξαιρετικά.
-
Αλλά δεν βρίσκομαι σε σύγχυση σχετικά με την υποτιθέμενη σημασία τους
-
και σχετικά με τους υποτιθέμενους ρόλους τους.
-
Ίσως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συναίσθηση των κτηρίων, επίσης.
-
Τα δέχονται, κατά κάποιον τρόπο.
-
Υποκύπτουν σε αυτά.
-
Βέβαια, προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο να τα αντιμετωπίζω κριτικά,
-
ακόμη κι αν θεωρώ πως είναι ανυπέρβλητα με τον δικό τους τρόπο.
Art21