Αρλίν Σέχετ: Σμιλεύοντας τον Χρόνο | ART21 "Exclusive"

Η Αρλίν Σέχετ μιλάει για μια σειρά από γλυπτά από γύψο που δημιούργησε σε μια περίοδο έξι χρόνων στα μέσα της δεκαετίας του ’90, μετά από τον θάνατο μιας στενής της φίλης. Η καλλιτέχνιδα απέκτησε μια μεγαλύτερη εκτίμηση για τον χρόνο μετά από αυτή την εμπειρία. «Για να τιμήσω λοιπόν την Κάρολ πέταξα τα πάντα απ' το ατελιέ μου και έκανα μια νέα αρχή», λέει η Σέχετ. Ξεκίνησε να φτιάχνει γλυπτά από γύψο, ένα υλικό με το οποίο είχε ξαναδουλέψει αλλά δεν το είχε εκτιμήσει τόσο πολύ. «Κάθε δευτερόλεπτο που στεγνώνει, αλλάζει», λέει η Σέχετ που σμίλευε γλυπτά χωρίς τη βοήθεια σκελετού. «Όση ώρα και να χρειαζόταν, μία ή πέντε ώρες, εγώ έφτιαχνα ένα έργο τέχνης μέσα σε αυτό το διάστημα με αυτό το υλικό που τελικά πήρε τη σωστή μορφή». Παρόλο που τελικά αναγνώρισε ότι τα γλυπτά της έμοιαζαν με τις μορφές που συναντάμε στη βουδιστική εικονογραφία, η Σέχετ αρχικά σκόπευε να δημιουργήσει φιγούρες που θα της θύμιζαν το πόσο εύθραυστη είναι η ζωή. Στο Institute of Contemporary Art (ICA) στη Βοστώνη λαμβάνει χώρα μια εγκατάσταση των γλυπτών, που φανερώνει πώς ζει η ίδια μέσα στο ατελιέ της. Η έκθεση ονομάζεται «Ταυτοχρόνως» και αποτελεί μέρος της εικοσάχρονης αναζήτησής της.

Η Αρλίν Σέχετ παρομοιάζει το ατελιέ της με αγρόκτημα αλλά και εργοστάσιο. Υιοθετώντας μια πειραματική προσέγγιση όσον αφορά στα κεραμικά γλυπτά, δοκιμάζει τα όρια της βαρύτητας, του χρώματος και της υφής, ξεπερνώντας τις συμβάσεις των παραδοσιακών τεχνικών. Αυτό το πετυχαίνει, δημιουργώντας έργα τέχνης μέσα σε κάμινο, τα οποία, ύστερα, ενσωματώνει πάνω σε πολύπλοκες βάσεις από ξύλο, ατσάλι και τσιμέντο. Η Σέχετ θεωρεί τον εαυτό της καλλιτέχνη «εγκαταστάσεων», που τυχαίνει να φτιάχνει αντικείμενα. Ο στόχος της είναι – κάθε φορά που ένας θεατής βλέπει μια έκθεσή της – να βλέπει μια διαφορετική παρουσίαση, άλλες οπτικές γραμμές και διαφορετικές σχέσεις μεταξύ των αντικειμένων, ενώ παράλληλα να διατηρείται η ισορροπία της φόρμας.

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την καλλιτέχνιδα εδώ:
http://www.art21.org/artists/arlene-shechet

"Αρλίν Σέχετ: Ταυτοχρόνως" στο Institute of Contemporary Art (ICA) στη Βοστώνη:
http://www.icaboston.org/exhibitions/exhibit/arlene-shechet/

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ: Παραγωγή: Ian Forster. Σύμβουλος παραγωγής: Wesley Miller & Nick Ravich. Συνέντευξη: Ian Forster & Susan Sollins. Κάμερα: Ian Forster, Rafael Salazar & Joel Shapiro. Ηχοληψία: Roger Phenix & Ava Wiland. Μοντάζ: Morgan Riles. Έργα τέχνης παραχωρήθηκαν από: Arlene Shechet & Sikkema Jenkins & Co. Αρχειακό υλικό: Arlene Shechet. Ευχαριστίες: ICA Boston. Μουσικό θέμα: Peter Foley.

Η εκπομπή ART21 "Exclusive χρηματοδοτείται από το Τμήμα Πολιτιστικών Υποθέσεων της Νέας Υόρκης σε συνεργασία με το Δημοτικό Συμβούλιο, το 21c Museum Hotel και από ιδιωτικούς φορείς.

(ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ)

Αρλίν Σέχετ «Σμιλεύοντας τον χρόνο»

Θα δω κομμάτια
που έχω να δω είκοσι χρόνια

διότι πολλά στάλθηκαν σε διαφορετικούς
ανθρώπους σε διαφορετικά μέρη.

Δυστυχώς, δεν κατάφερα
να τα εντοπίσω όλα.

Πριν 25 χρόνια,
μια πολύ στενή μου φίλη, η Κάρολ

που ήταν πολύ νέα,
επρόκειτο να πεθάνει

την ίδια περίοδο
που εγώ έκανα παιδιά.

Μια μέρα, όταν συνειδητοποίησα
ότι η Κάρολ θα πέθαινε σύντομα

πήγα με δάκρυα
να μιλήσω σε έναν Βουδιστή δάσκαλο.

Είπε «Σταμάτα να το κάνεις τόσο θέμα».

Και όταν το είπε αυτό,
τότε κατάλαβα ότι είχε απόλυτο δίκιο.

Μου είπε «Όλοι θα πεθάνουμε,
μην το κάνεις τόσο δραματικό».

Συνειδητοποίησα για πρώτη φορά
ότι κι εγώ θα πέθαινα

κάτι που δεν θα'πρεπε να με εκπλήσσει
ωστόσο ήταν τεράστια έκπληξη για μένα.

(ΓΕΛΙΑ)
Μέσα μου.

Για να τιμήσω λοιπόν την Κάρολ
πέταξα τα πάντα απ'το ατελιέ μου

και έκανα μια νέα αρχή.

Αντί να λέω ότι δεν έχω αρκετό χρόνο
όπως κάνουν κάποιοι Νεουορκέζοι

είπα «ό,τι χρόνος μου απομένει
είναι ακριβώς αυτό που χρειάζομαι».

Στον γύψο αποτυπώνεται
τόσο καλά ο χρόνος.

Κάθε δευτερόλεπτο που στεγνώνει,
αλλάζει.

Παρόλο που είχα δουλέψει με γύψο
πολλές φορές

τότε ήταν που ξεκίνησα να δίνω προσοχή
στο τι γινόταν.

Πήρα τον υγρό γύψο και προσπάθησα
να του δώσω σχήμα

και άρχισε να σκληραίνει.

Συνέχισα να τον πλάθω
χωρίς κάποιο σκελετό.

Είχα ζωγραφίσει κάποιους πίνακες
με φλούδες μπογιάς.

Ξεκίνησα να προσθέτω φλούδες μπογιάς.

Όση ώρα και να χρειαζόταν,
μία ώρα ή πέντε ώρες

εγώ έφτιαχνα ένα έργο τέχνης
μέσα σε αυτό το διάστημα με αυτό το υλικό

που τελικά πήρε τη σωστή μορφή.

Για περίπου έναν χρόνο,
χωρίς να το πω σε κανέναν

ούτε καν στον σύζυγό μου
(ΓΕΛΙΑ)

έφτιαξα μια ολόκληρη οικογένεια.

Τα έβαζα πάνω σε σκαμνιά.

Για μένα ήταν σαν να ζούσαν εδώ.

Παρέμεναν σε αυτή τη θέση.

(Αρλίν Σέχετ: Ταυτοχρόνως)

Δεν φιλοδοξούσα
να φτιάξω το τέλειο γλυπτό.

Ο στόχος μου ήταν
να δημιουργήσω ένα σύμβολο

Το πραγματικό νόημα ενός συμβόλου για μένα

είναι να με βοηθήσει να θυμάμαι
αυτά που θέλω.

Αργότερα, δημιούργησα κάτι
που θύμιζε Βούδα.

Για να μην σας τα πολυλογώ,
αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό το πρότυπο

διότι η αναζήτηση ενός προτύπου
έδινε κατεύθυνση στο έργο μου

χωρίς να με περιορίζει.

Έζησα μ'αυτά τα έργα και μ'άρεσαν
να τα βλέπω σε εγκατάσταση.

Δεν είναι το ίδιο χαριτωμένα με το
να τα βλέπεις στο ατελιέ μου

αλλά δείχνουν πώς έζησα με αυτά και
μου θυμίζουν πόσο εύθραυστη είναι η ζωή

ένα γεγονός με το οποίο έρχομαι αντιμέτωπη
κάθε μέρα είμαι στο ατελιέ μου.