Diane Kelly: Penis anatomisi hakkinda bilmediklerimiz

Anatomiyle işimiz bitmedi. Genomik, proteomik ve hücre biyolojisi hakkında muazzam bir bilgi birikimimiz var, ama Diane Kelly'nin TEDMED'de açıkladığı üzere, insan vücudu hakkında hala öğrenmekte oldugumuz temel şeyler mevcut. Örnek: Memeli ereksiyonu nasıl gerçekleşiyor?

Partilere gittiğimde

insanların bir bilim insanı olduğumu

ve seks üzerine çalıştığımı

anlamaları çok sürmüyor.

Sonra sorular almaya başlyorum.

Ve bu sorular genelde çok belirli bir formatta oluyor.

"Bir arkadaşım bana dedi ki"

diye başlayıp,

"Bu doğru mu?"

diye bitiriyorlar.

Ve memnuniyetle söylüyorum ki

çoğu zaman onları cevaplayabiliyorum

ama bazen "Gerçekten üzgünüm,

ama bilmiyorum çünkü

o tarz bir doktor değilim."

demem gerekiyor.

Yani, klinisyen değilim

anatomi üzerine karşılaştırmalı çalışan bir biyoloğum.

Ve benim işim çoğunuz gibi bir şey yanlış gittiğinde

onu nasıl düzeltileceğine bakmaktansa,

çok sayıda farklı türdeki hayvanları incelemek

ve her şey olması gerektiği gibi gidiyorken

dokularının ve organlarının

nasıl çalıştığını anlamak.

Ve yaptığım şey, bu türlerin temel biyolojik sorunlar

için geliştirdikleri çözümlerdeki

benzerlikleri ve farklılıkları incelemek.

Bugün, burada, bu çalışmanın

sadece belli bir kesime hitap eden

ve üniversitelerimizde karşılaşabileceğimiz

bir fildişi kule aktivitesi olmadığını;

türler, doku tipleri ve organ sistemleri üzerine

yürütülen bu geniş çaplı çalışmanın

insan sağlığına dair doğrudan anlamlar taşıyan

bir kavrayış yaratabileceğini tartışmak için bulunuyorum.

Ve bu benim hem beyindeki cinsiyet farklılıklarını ,

hem de daha olgun olup,

penisin anatomisi ve fonksiyonunu ele alan

çalışmalarım için geçerli.

Evet artık partilerde neden eğlenceli olduğumu biliyorsunuz.

(Gülüşmeler)

Bugün size kendi penis çalışmalarımdan,

herhangi bir organ sistemi üzerindeki

bir çalışmanın, bambaşka bir organ

sistemini anlamaya nasıl yardımcı olabileceği

ile ilgili bir örnek vereceğim.

Şimdi eminim ki buradaki izleyicilerin hepsi penisin

bir bireyden başka bir bireye sperm transfer etmekle görevli

yapılar olduğunu biliyordur -- Çünkü geçen hafta

bunu 9 yaşındaki çocuğuma anlatmak zorunda kaldım.

Arkamdaki slayt oldukça

yüzeysel bir şekilde bunun

hayvanlarda ne kadar yaygın olduğunu gösteriyor.

İnanılmaz bir anatomik çeşitlilik söz konusu.

Adaleli tüpler, modifiye olmuş bacaklar, yüzgeçler

ve aynı şekilde memelilerde görünen ve hepimizin aşina olduğu --

ya da yarımızın -- etli,

bükülemeyen, silindirik yapılar.

(Gülüşmeler)

Ve bence bu muazzam çeşitliliğe tanık olmamızın

nedeni, bunun çok temel bir biyolojik probleme

oldukça etkili bir çözüm getirmesi:

Spermi öyle bir pozisyona getirmek ki,

yumurtalarla buluşabilsin ve zigot oluşturabilsin.

Şimdi. Penis aslında iç döllenme için gerçekten gerekli değil,

ama iç döllenme evrimleştiğinde

penis de genelde geride kalmaz.

Ve bunun hakkında konuşmaya başladığımda en sık aldığım soru şu:

"Bu konuyla ilgili olmanızın sebebi ne?"

Cevabım iskeletler.

İskeletle penisin birbiriyle çok da alakalı

olduğunu düşünmezsiniz.

Çünkü iskeletlerin hız ya da güç üreten

sert kaldıraç sistemleri

olduklarını düşünmeye eğilimliyiz.

Bir üniversite öğrencisi olarak, dinozor paleontolojisiyle

birlikte ilk biyolojik araştırma girişimim de

aynen bu yöndeydi.

Ama sonradan master programına katıldığımda,

gerçekten iskeletsel fonksiyona dair bilgimizi

geliştirecek bir bitirme tezi bulmak istiyordum.

Birçok farklı şey denedim.

Birçoğu sonuç vermedi.

Ama sonra bir gün memeli penisi

hakkında düşünmeye başladım.

Gerçekten çok garip bir yapı.

İç döllenmede kullanılmadan önce,

mekanik tutumun çok dramatik bir biçimde

değişmesi gerekiyor.

Çoğunlukla esnek bir organ.

Rahatça bükülebilir.

Fakat cinsel birleşme esnasındaki

kullanımından önce,

sertleşmesi ve bükülmesinin

zor olması gerekiyor.

Bir de bunun üstüne, çalışması da gerekiyor.

İşlevini yerine getiremeyen reproduktif bir sistem

yavrusu olmayan bir birey üretir,

ve bu birey daha sonra gen havuzundan atılır.

Ben de düşündüm ki, "Burada

iskeletsel bir yapıya ihtiyaç duyan bir sistem var --

Bunun gibi değil,

ama bunun gibi --

çünkü işlevsel olarak

iskelet dediğimiz, dokuyu destekleyen

ve gücü ileten her sistemdir.

Bu toprak solucanı gibi hayvanların,

aslında çoğu hayvanın,

dokularını kemiklerin üzerine

sararak korumadıklarını önceden biliyordum.

Daha çok güçlendirilmiş su balonu gibiler.

Bizim hidrostatik iskelet dediğimiz bir iskelet kullanıyorlar.

Hidrostatik bir iskeletin

iki elementi vardır.

İskeletsel destek basınçlandırılmış bir sıvıyla

onu çevreleyen, gergin ve fibriller

tarafından desteklenen bir duvar

arasındaki etkileşimden geliyor.

Ve bu etkileşim çok önemli.

iki element de olmadan destek olmaz.

Elinizde onu çevreleyecek

bir duvarı olmayan bir sıvınız varsa

ve ona basınç uygularsanız,

o zaman sadece bir su birikintiniz olur.

Sadece içinde duvarlara basınç

uygulayacak sıvı bulunman duvara sahipseniz,

o zaman da küçük bir ıslak beziniz oluyor.

Penisin bu enine kesitine baktığınızda

hidrostatik iskeletin bir çok

ayırıcı özelliğini görebilirsiniz.

Merkezinde süngersi, sertleşebilir

ve sıvıyla -- yani kanla -- dolu olup,

aynı zamanda sert yapısal proteinler olan

kolajen bakımından zengin bir dokuyla çevrili

başka bir doku var.

Ama bu projeye ilk başladığım zamanlar,

ereksiyon için bulabildiğim en iyi açıklama şuydu:

Duvar bu süngersi dokuları kaplıyordu,

süngersi dokular kanla doluyordu,

basınç artıyordu ve voila! Ereksiyon gerçekleşiyordu.

Bu bana genişlemeyi açıklıyordu --

aslında mantıklı: daha çok sıvı, genişleyen dokular --

ama ereksiyonu açıklamıyordu.

Çünkü bu açıklamada yapının zor bükülebilir olmasıyla

alakalı bir mekanizma söz konusu değildi.

Ve hiç kimse sistematik olarak duvar dokusuna bakmamıştı.

Ben de düşündüm ki, duvar dokusu iskelet için önemli.

Dolayısıyla açıklamanın bir parçası olmalı.

İşte bu nokta lisans üstü danışmanımın

"Oo! Dur. Yavaşla"

dediği noktaydı.

Çünkü altı ay boyunca bundan bahsetmemden sonra,

sanırım sonunda bu penis olayı

hakkında gerçekten ciddi olduğumu anladı.

(Gülüşmeler)

Ve beni oturttu ve uyardı.

"Bu yolda dikkatli ol. Bu projenin bir sonuç

vereceğinden emin değilim" dedi.

Çünkü tuzağa düşmemden korkuyordu.

Sosyal açıdan utandırıcı olan ve ona göre

cevabı çok da ilginç olmayabilecek bir

soru üzerine konuşuyordum.

Bu da şu yüzdendi:

Bu noktaya kadar doğada

bulduğumuz her hidrostatik iskelet aynı

temel elementlere sahipti.

Merkezde sıvısı,

ve onu çevreleyen duvarı vardı,

ve destekleyici lifler iskeletin boyuna

olan eksen üzerinde çaprazlanmış

helezonlar şeklinde düzenlenmişti.

Arkamdaki görsel

bu çapraz helezonik iskelet

dokusundan bir parçayı gösteriyor

ve duvarın yüzeyine bakacağınız şekilde kesilmiş.

Ok iskeletin boyuna olan ekseni gösteriyor.

Ve biri mavi biri sarı olmak üzere,

sağlı sollu açılarla yerleşmiş

iki adet lif katmanı görebilirsiniz.

Ve eğer bu liflerin çok küçük bir kısmına bakıyor olmasaydınız

bu lifler iskeletin boyuna olan ekseninin

etrafında helezonlar oluşturuyor olacaktı --

içine parmaklarınızı soktuğunuzda, parmaklarınızın

sıkıştığı Çinli parmak kapanı gibi.

Bu iskeletler, şimdi göstereceğim filmdeki gibi,

çok belirli tutumlara sahipler.

Bu, şişmiş bir

balonu bir parça kumaşla kaplayarak

yaptığım bir iskelet modeli.

Kumaş çapraz kesili.

Liflerin helezonik bir biçimde sarıldığını görebiliyorsunuz

ve bu lifler iskelet hareket ettikçe yer değiştirebiliyorlar;

bu da demek oluyor ki iskelet esnek.

Dahili ya da harici herhangi bir güç karşısında

uzuyor, kısalıyor ve kolayca bükülebiliyor.

Danışmanımın endişesi penisteki

duvar dokusunun başka herhangi

bir hidrostatik iskeletle aynı olmasıyla ilgiliydi.

Nasıl bir katkıda bulunacaksın?

Biyoloji bilgimize yeni

katacağın şey ne olacak?

Ve kendi kendime "Evet, çok önemli bir noktaya parmak bastı." dedim

Ve bunun üzerine çok, ama çok düşündüm.

Bir şey beni rahatsız etmeye devam ediyordu,

o da şuydu ki; penis işlevini yerine

getiriyorken bükülmüyor.

(Gülüşmeler)

İlginç bir şey olması gerekiyordu.

Kalktım, duvar dokusu topladım,

erekte olacak şekilde hazırladım,

böldüm, cama koydum

ve mikroskopa yerleştirdim.

Beklediğim, bir çeşit çaprazlanmış kolajen helezonları görmekti.

Ama onun yerine bunu gördüm.

Bir iç bir de dış katman var.

Oklar yine iskeletin boyuna olan ekseni gösteriyor.

Buna gerçekten şaşırmıştım.

Bunu gösterdiğim herkes de

aynı şekilde şaşırıyordu.

Peki neden herkes buna şaşırıyordu?

Çünkü teoride hidrostatik bir iskeletteki

lifleri yerleştirmenin farklı bir yolu

olduğunu biliyorduk.

İskeletin boyuna olan eksene 0 ve 90

dereceyle duran lifler gibi.

Olay şu; bunu kimse daha önce doğada görmemişti.

Ve ben şimdi onlardan birine bakıyordum.

Liflerin bu belirli yönlenmeleri,

iskelete çok, çok farklı bir tutum kazandırıyordu.

Size bire bir aynı materyalden

yapılmış bir model göstereceğim.

Aynı pamuklu kumaştan, aynı balondan,

aynı iç basınçtan yapılmış olacak.

Tek farkı, liflerin

farklı düzenlenmiş olması.

Ve görüyorsunuz ki, çapraz helezonik modelin aksine,

bu model uzamaya, daralmaya ve bükülmeye

karşı koyuyor.

Şimdi bunun bize söylediği,

duvar dokularının damar dokularını sadece

kaplamaktan çok daha fazlasını yaptıkları.

Penis iskeletinin tamamlayıcı bir parçalarılar.

Erektil dokunun etrafındaki duvar olmasaydı,

bu şekilde güçlendirilmeseydi,

şekil değişirdi,

ama şişmiş penis bükülmeye karşı koyamazdı

ve ereksiyon gerçekleşmezdi.

Bu, insanlarda da yapılmış tıbbi uygulamalar

sonucu kazanılmış bir gözlem,

ama fikrimce çok geniş bir çapta geçerlilik gösteriyor,

protez, elastik robot tasarımlarında,

aslında şekil değişimi

ve sertliğin önemli olduğu her alanda.

Evet toparlamak gerekirse:

Yirmi yıl önce

üniversite danışmanım bana,

okula gidip kendisine "Ben aslında

anatomiyle ilgileniyorum." dediğimde

"Anatomi ölü bir bilim." demişti.

Daha çok yanılamazdı.

Gerçekten hala vücudumuzun normal yapısı

ve çalışma şekliyle ilgili öğrenecek çok şey olduğuna inanıyorum.

Sadece genetik ve moleküler biyolojiyle ilgili olanları değil,

etimiz kemiğimizle ilgili olanları.

Zamanımız limitli.

Çoğunlukla bir hastalığa, bir modele,

bir probleme odaklanıyoruz.

Ama benim deneyim, gereken zamanı

kullanıp, fikirleri sistemler arasında

uygulamayı ve bunun bizi nereye

götüreceğini izlemeyi öneriyor.

Nihayetinde, eğer omurgasız iskeletler bize

memelilerin üreme sistemleri

ile ilgili bir farkındalık sağlarsa,

gizlenmiş ve bulunmayı bekleyen

birçok vahşi ve üretken bağlantılar kurulabilir.

Teşekkür ederim.

(Alkış)