hideTranscription is a powerful tool for making podcasts more accessible and inclusive.
💡 Learn with Amara.org about The Power of Transcription for Podcast Accessibility.

< Return to Video

Πώς το σχολείο σκοτώνει τη δημιουργικότητα

  • 0:00 - 0:07
    Καλημέρα. Πως είστε; Ήταν υπέροχα, έτσι δεν είναι;
  • 0:07 - 0:11
    Έχω μείνει άναυδος από το όλο εγχείρημα.
  • 0:11 - 0:15
    Στην πραγματικότητα φεύγω. (Γέλια)
  • 0:15 - 0:19
    Υπήρχαν τρεις θεματολογίες, έτσι δεν είναι,
  • 0:19 - 0:23
    στο όλο συνέδριο, οι οποίες είναι σχετικές
  • 0:23 - 0:25
    με αυτά που θέλω να πω.
  • 0:25 - 0:29
    Μία από αυτές είναι η εντυπωσιακή απόδειξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας
  • 0:29 - 0:32
    σε όλες τις παρουσιάσεις που είχαμε
  • 0:32 - 0:35
    και σε όλους τους ανθρώπους εδώ. Μόνο και μόνο η ποικιλία
  • 0:35 - 0:38
    και το εύρος της. Η δεύτερη είναι οτι
  • 0:38 - 0:41
    μας έβαλε σε μια θέση όπου δεν έχουμε ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί,
  • 0:41 - 0:43
    όσο αφορά το μέλλον. Καμία ιδέα
  • 0:43 - 0:45
    για το πώς μπορεί να εξελιχθεί αυτό.
  • 0:45 - 0:48
    Ενδιαφέρομαι για την εκπαίδευση-
  • 0:48 - 0:51
    στην πραγματικότητα, βρίσκω οτι όλοι έχουν κάποιο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση.
  • 0:51 - 0:53
    Εσείς δεν έχετε; Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον.
  • 0:53 - 0:56
    Αν είστε σε ένα πάρτι, και πείτε
  • 0:56 - 0:59
    οτι δουλεύετε στην εκπαίδευση-
  • 0:59 - 1:06
    στην πραγματικότητα, δεν πάτε συχνά σε πάρτι, αν δουλεύετε στην εκπαίδευση.
  • 1:06 - 1:09
    (Γέλια) Δεν σας καλούν.
  • 1:09 - 1:14
    Και δεν ανταποδίδουν την πρόσκληση, παραδόξως. Αυτό μου φαίνεται περίεργο.
  • 1:14 - 1:16
    Αλλά εάν είστε σε πάρτι, και πείτε σε κάποιον,
  • 1:16 - 1:18
    ξέρετε, σας ρωτάνε: «Τι δουλειά κάνεις;»
  • 1:18 - 1:20
    και πείτε οτι δουλεύετε στη εκπαίδευση,
  • 1:20 - 1:24
    βλέπετε το αίμα να φεύγει από το πρόσωπό τους. Σκέφτονται:
  • 1:24 - 1:30
    «Ω Θεέ μου, Γιατί σε μένα; Τη μοναδική βραδιά εξόδου μου όλη τη βδομάδα». (Γέλια)
  • 1:30 - 1:32
    Αλλά αν τους ρωτήσετε για τη δική τους εκπαίδευση,
  • 1:32 - 1:34
    σας καρφώνουν στον τοίχο. Διότι είναι ένα από αυτά τα πράγματα
  • 1:34 - 1:37
    που πάει βαθιά στους ανθρώπους, δεν έχω δίκιο;
  • 1:37 - 1:40
    Όπως η θρησκεία και το χρήμα και άλλα πράγματα.
  • 1:40 - 1:44
    Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση, και νομίζω οτι όλοι έχουμε.
  • 1:44 - 1:46
    Έχουμε τεράστιο δικαιωματικό ενδιαφέρον γι' αυτή,
  • 1:46 - 1:49
    εν μέρει επειδή η εκπαίδευση είναι προορισμένη
  • 1:49 - 1:52
    να μας πάει σε ένα μέλλον που δεν μπορούμε να συλλάβουμε.
  • 1:52 - 1:55
    Αν το σκεφτείτε, τα παιδιά που ξεκινούν το σχολείο φέτος
  • 1:55 - 2:01
    θα συνταξιοδοτηθούν το 2065. Κανένας δεν έχει την παραμικρή ιδέα-
  • 2:01 - 2:04
    παρ' όλη τη γνώση που παρελαύνει εδώ τις τελευταίες τέσσερις ημέρες -
  • 2:04 - 2:06
    για το πώς θα είναι ο κόσμος
  • 2:06 - 2:08
    σε πέντε χρόνια. Ωστόσο,
  • 2:08 - 2:11
    πρέπει να τα εκπαιδεύσουμε γι' αυτόν. Έτσι η μη προβλεψιμότητα, νομίζω,
  • 2:11 - 2:13
    είναι εντυπωσιακή.
  • 2:13 - 2:15
    Και το τρίτο μέρος της είναι αυτό,
  • 2:15 - 2:20
    στο οποίο όλοι συμφωνήσαμε,
  • 2:20 - 2:23
    οι πραγματικά εντυπωσιακές ικανότητες που έχουν τα παιδιά-
  • 2:23 - 2:25
    οι ικανότητές τους για καινοτομία. Η Σερίνα, για παράδειγμα, χθες το βράδυ ήταν θάυμα,
  • 2:25 - 2:28
    δεν ήταν; Και μόνο το να βλέπεις τι μπορούσε να κάνει.
  • 2:28 - 2:33
    Και είναι ξεχωριστή, αλλά νομίζω οτι δεν είναι, θα λέγαμε,
  • 2:33 - 2:36
    ξεχωριστή μέσα σε ολόκληρη την παιδική ηλικία.
  • 2:36 - 2:39
    Αυτό που έχετε είναι ένα άτομο εξαιρετικής αφοσίωσης
  • 2:39 - 2:41
    που βρήκε ένα ταλέντο. Και ο ισχυρισμός μου είναι
  • 2:41 - 2:43
    οτι όλα τα παιδιά έχουν τρομερά ταλέντα.
  • 2:43 - 2:45
    Και τα σπαταλάμε αλύπητα.
  • 2:45 - 2:48
    Έτσι θέλω να μιλήσω για την εκπαίδευση και
  • 2:48 - 2:51
    θέλω να μιλήσω και για τη δημιουργικότητα. Ο ισχυρισμός μου είναι ότι
  • 2:51 - 2:54
    η δημιουργικότητα είναι σήμερα τόσο σημαντική για την εκπαίδευση όσο και ο αλφαβητισμός,
  • 2:54 - 2:58
    και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με την ίδια τακτική.
  • 2:58 - 3:06
    (Χειροκρότημα) Ευχαριστώ. Αυτό ήταν, λοιπόν.
  • 3:06 - 3:10
    Ευχαριστώ πάρα πολύ. (Γέλια) Λοιπόν, έχω ακόμη 15 λεπτά.
  • 3:10 - 3:17
    Που λέτε, γεννήθηκα--όχι εντάξει. (Γέλια)
  • 3:17 - 3:21
    Άκουσα μια φοβερή ιστορία πρόσφατα - που λατρεύω να τη διηγούμαι -
  • 3:21 - 3:25
    για ένα μικρό κορίτσι σε κάποιο μάθημα ζωγραφικής. Ήταν έξι ετών
  • 3:25 - 3:27
    και καθόταν στο πίσω μέρος της αίθουσας και ζωγράφιζε
  • 3:27 - 3:29
    και η δασκάλα είπε ότι το κοριτσάκι σπάνια πρόσεχε,
  • 3:29 - 3:33
    αλλά σε αυτό το μάθημα ζωγραφικής το έκανε.
  • 3:33 - 3:35
    Η δασκάλα ήταν εντυπωσιασμένη και πήγε προς τα εκεί
  • 3:35 - 3:38
    και τη ρώτησε: «Τι ζωγραφίζεις;»
  • 3:38 - 3:41
    Και το κοριτσάκι είπε: «Ζωγραφίζω μία εικόνα του Θεού».
  • 3:41 - 3:44
    Και η δασκάλα είπε, «Μα κανείς δεν ξέρει πώς είναι ο Θεός».
  • 3:44 - 3:51
    Και το κοριτσάκι απάντησε, «Θα μάθουν σε ένα λεπτό».
  • 3:51 - 3:52
    (Γέλια)
  • 3:52 - 3:57
    Όταν ο γιος μου ήταν τεσσάρων ετών στην Αγγλία-
  • 3:57 - 4:00
    στην πραγματικότητα ήταν τεσσάρων παντού, για να είμαι ειλικρινής. (Γέλια)
  • 4:00 - 4:06
    Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, όπου και να πήγαινε ήταν τεσσάρων εκείνη τη χρονιά.
  • 4:06 - 4:08
    Ήταν στη θεατρική παράσταση της Γέννησης.
  • 4:08 - 4:11
    Θυμάστε την ιστορία; Όχι, ήταν σημαντικό.
  • 4:11 - 4:14
    Ήταν μεγάλη ιστορία. Ο Μελ Γκίμπσον γύρισε τη συνέχεια.
  • 4:14 - 4:19
    Μπορεί να τη έχετε δει: «Η Γέννηση 2». Αλλά ο Τζέιμς πήρε το ρόλο του Ιωσήφ,
  • 4:19 - 4:22
    για τον οποίο ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι.
  • 4:22 - 4:24
    Τον θεωρούσαμε από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
  • 4:24 - 4:26
    Είχαμε γεμίσει το μέρος με ατζέντηδες που φορούσαν μπλουζάκια
  • 4:26 - 4:29
    με το σλόγκαν: «Ο Τζέιμς Ρόμπινσον ΕΙΝΑΙ ο Ιωσήφ!» (Γέλια)
  • 4:29 - 4:31
    Δεν χρειαζόταν να μιλήσει, αλλά γνωρίζετε το σημείο
  • 4:31 - 4:34
    όπου οι τρεις μάγοι έρχονται φέρνοντας δώρα.
  • 4:34 - 4:36
    Φέρνουν σμύρνα, λιβάνι και χρυσάφι.
  • 4:36 - 4:38
    Αυτό συνέβη στ' αλήθεια. Καθόμασταν εκεί
  • 4:38 - 4:40
    και νομίζω μπερδεύτηκαν,
  • 4:40 - 4:42
    γιατί μιλήσαμε με το αγοράκι λίγο αργότερα και του είπαμε:
  • 4:42 - 4:44
    «Είσαι εντάξει με αυτό;» και είπε: «Ναι, γιατί; Ήταν λάθος;»
  • 4:44 - 4:46
    Απλά αλλάξανε σειρά, αυτό ήταν.
  • 4:46 - 4:47
    Τέλος πάντων, τα τρία αγοράκια βγήκαν,
  • 4:47 - 4:49
    τετράχρονα με πετσέτες στα κεφάλια τους,
  • 4:49 - 4:52
    και ακούμπησαν αυτά τα κουτιά κάτω,
  • 4:52 - 4:54
    και το πρώτο αγόρι είπε, «Σου φέρνω χρυσό».
  • 4:54 - 4:57
    Και το δεύτερο αγόρι είπε, «Σου φέρνω σμύρνα».
  • 4:57 - 5:11
    Και το τρίτο αγόρι είπε, «Ο Φρανκ έστειλε αυτό». (Γέλια)
  • 5:11 - 5:13
    Αυτό που έχουν κοινό αυτά τα παραδείγματα είναι ότι τα παιδιά θα ρισκάρουν.
  • 5:13 - 5:16
    Εάν δεν ξέρουν, θα κάνουν μια προσπάθεια.
  • 5:16 - 5:19
    Δεν έχω δίκιο; Δεν φοβούνται να κάνουν λάθος.
  • 5:19 - 5:24
    Δεν εννοώ ότι το να κάνεις λάθος είναι το ίδιο πράγμα με το να είσαι δημιουργικός.
  • 5:24 - 5:25
    Αυτό που ξέρουμε είναι ότι
  • 5:25 - 5:28
    αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος,
  • 5:28 - 5:31
    δεν θα σκεφτείς ποτέ κάτι πρωτότυπο.
  • 5:31 - 5:34
    Αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος. Και μέχρι να φτάσουν στην ενηλικίωση,
  • 5:34 - 5:36
    τα περισσότερα παιδιά έχουν χάσει αυτή την ικανότητα.
  • 5:36 - 5:39
    Φοβούνται να κάνουν λάθος.
  • 5:39 - 5:41
    Διοικούμε τις εταιρίες μας με αυτό τον τρόπο.
  • 5:41 - 5:44
    Στιγματίζουμε τα λάθη. Και διευθύνουμε σήμερα
  • 5:44 - 5:47
    εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα όπου
  • 5:47 - 5:50
    τα λάθη είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις.
  • 5:50 - 5:53
    Το αποτέλεσμα είναι ότι εκπαιδεύουμε τους ανθρώπους κάνοντάς τους
  • 5:53 - 5:56
    να ξεχνούν τις δημιουργικές του ικανότητες. Ο Πικάσο κάποτε είπε αυτό:
  • 5:56 - 5:59
    είπε ότι όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες.
  • 5:59 - 6:03
    Το ζήτημα είναι να παραμείνουν καλλιτέχνες καθώς μεγαλώνουν. Το πιστεύω αυτό ακράδαντα:
  • 6:03 - 6:05
    ότι δεν μεγαλώνουμε ώστε να γίνουμε δημιουργικοί,
  • 6:05 - 6:08
    μεγαλώνουμε ώστε να την ξεχάσουμε. Ή αλλιώς, εκπαιδευόμαστε να την ξεχάσουμε.
  • 6:08 - 6:10
    Γιατί συμβαίνει αυτό;
  • 6:10 - 6:14
    Ζούσα στο Στράτφορντ μέχρι πριν από πέντε χρόνια περίπου.
  • 6:14 - 6:16
    Στην πραγματικότητα, μετακομίσαμε από το Στράτφορντ στο Λος Άντζελες.
  • 6:16 - 6:20
    Οπότε καταλαβαίνετε πόσο ομαλή ήταν αυτή η αλλαγή.
  • 6:20 - 6:22
    (Γέλια) Στη πραγματικότητα,
  • 6:22 - 6:24
    ζούσαμε σε ένα μέρος που λέγεται Σνίδερφιλντ,
  • 6:24 - 6:26
    ακριβώς έξω από το Στράτφορντ,
  • 6:26 - 6:31
    όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Σέξπιρ. Έχετε σοκαριστεί με τη σκέψη; Εγώ είχα.
  • 6:31 - 6:33
    Δεν είχατε σκεφτεί τον Σέξπιρ να έχει πατέρα, έτσι δεν είναι;
  • 6:33 - 6:35
    Διότι δεν φαντάζεστε
  • 6:35 - 6:37
    το Σέξπιρ σαν παιδί, έτσι δεν είναι;
  • 6:37 - 6:40
    Ο Σέξπιρ εφτά χρονών; Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ.
  • 6:40 - 6:42
    Εννοώ, ήταν εφτά κάποτε. Ήταν στο τμήμα
  • 6:42 - 6:51
    Αγγλικών κάποιου, όχι; Πόσο ενοχλητικό πρέπει να ήταν αυτό;
  • 6:51 - 7:05
    (Γέλια) «Πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο». Να τον έστελνε ο μπαμπάς του για ύπνο,
  • 7:05 - 7:08
    ξέρετε, στο Σέξπιρ: «Πήγαινε για ύπνο, τώρα!»
  • 7:08 - 7:10
    στο Γουίλιαμ Σέξπιρ,: «και βάλε κάτω το μολύβι τώρα.
  • 7:10 - 7:18
    Και σταμάτα να μιλάς έτσι. Τους μπερδεύεις όλους».
  • 7:18 - 7:23
    (Γέλια)
  • 7:23 - 7:26
    Τέλος πάντων, μετακομίσαμε από το Στράτφορντ στο Λος Άντζελες,
  • 7:26 - 7:30
    και θέλω να πω λίγα λόγια γι' αυτή τη μετάβαση.
  • 7:30 - 7:33
    Ο γιος μου δεν ήθελε να έρθει.
  • 7:33 - 7:36
    Έχουμε δύο παιδιά. Εκείνος είναι τώρα 21 και η κόρη μου 16.
  • 7:36 - 7:38
    Δεν ήθελε να έρθει στο Λος Άντζελες. Το λάτρευε,
  • 7:38 - 7:43
    αλλά είχε μια κοπέλα στην Αγγλία. Ήταν ο έρωτας της ζωής του, η Σάρα.
  • 7:43 - 7:45
    Την ήξερε ένα μήνα.
  • 7:45 - 7:48
    Προσέξτε, είχαν την τέταρτη επέτειό τους,
  • 7:48 - 7:52
    γιατί είναι πολύς καιρός όταν είσαι 16.
  • 7:52 - 7:54
    Τέλος πάντων, ήταν πολύ ταραγμένος στο αεροπλάνο,
  • 7:54 - 7:56
    και είπε: «Δεν θα ξαναβρώ ποτέ πια κάποια σαν τη Σάρα».
  • 7:56 - 7:58
    Και ήμασταν μάλλον χαρούμενοι μ' αυτό, ειλικρινά,
  • 7:58 - 8:10
    επειδή εκείνη ήταν ο κύριος λόγος που φύγαμε από τη χώρα.
  • 8:10 - 8:13
    (Γέλια)
  • 8:13 - 8:16
    Αλλά κάτι σου κάνει εντύπωση όταν πας στην Αμερική
  • 8:16 - 8:18
    και όταν ταξιδεύεις σε όλο τον κόσμο:
  • 8:18 - 8:22
    Όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο έχουν την ίδια ιεραρχία θεμάτων.
  • 8:22 - 8:24
    Όλα! Δεν έχει σημασία το πού βρίσκεσαι.
  • 8:24 - 8:26
    Θα περίμενες να είναι διαφορετικά, αλλά δεν είναι.
  • 8:26 - 8:29
    Στην κορυφή βρίσκονται τα μαθηματικά και οι γλώσσες,
  • 8:29 - 8:31
    μετά οι ανθρωπιστικές επιστήμες, και στο τέλος είναι οι τέχνες.
  • 8:31 - 8:33
    Παντού στη Γη.
  • 8:33 - 8:36
    Και σχεδόν σε κάθε σύστημα,
  • 8:36 - 8:38
    υπάρχει ιεραρχία μέσα στις ίδιες τις τέχνες.
  • 8:38 - 8:40
    Τα εικαστικά και η μουσική συνήθως βρίσκονται ιεραρχικά πιο ψηλά στα σχολεία
  • 8:40 - 8:43
    απ΄ ό,τι το θέατρο και ο χορός. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκπαιδευτικό σύστημα στον πλανήτη
  • 8:43 - 8:45
    που να διδάσκει καθημερινά χορό στα παιδιά
  • 8:45 - 8:48
    με τον τρόπο που τους διδάσκουμε μαθηματικά. Γιατί;
  • 8:48 - 8:50
    Γιατί όχι; Νομίζω οτι αυτό είναι σημαντικό.
  • 8:50 - 8:53
    Πιστεύω οτι τα μαθηματικά είναι σημαντικά, αλλά το ίδιο και ο χορός.
  • 8:53 - 8:56
    Τα παιδιά χορεύουν όλη την ώρα αν αυτό τους επιτρέπεται, όλοι το κάνουμε.
  • 8:56 - 8:59
    Όλοι έχουμε σώματα, δεν έχουμε; Έχασα κάτι;
  • 8:59 - 9:03
    (Γέλια) Ειλικρινά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι,
  • 9:03 - 9:05
    όταν τα παιδιά μεγαλώνουν, τα εκπαιδεύουμε
  • 9:05 - 9:08
    προοδευτικά από τη μέση και πάνω. Και επικεντρωνόμαστε στο κεφάλι τους.
  • 9:08 - 9:10
    Και ελαφρώς προς τη μία μεριά.
  • 9:10 - 9:14
    Εάν συνέβαινε να επισκεφτείτε την εκπαίδευση, σαν εξωγήινος,
  • 9:14 - 9:17
    και να ρωτήσετε: «Πού χρησιμεύει αυτό: η δημόσια εκπαίδευση;»
  • 9:17 - 9:19
    Νομίζω ότι θα καταλήγατε - αν βλέπατε το αποτέλεσμα,
  • 9:19 - 9:21
    ποιος πραγματικά ωφελείται από αυτό,
  • 9:21 - 9:23
    ποιος κάνει όλα αυτά που πρέπει,
  • 9:23 - 9:26
    ποιος παίρνει όλους τους πόντους, ποιοι είναι οι νικητές -
  • 9:26 - 9:29
    νομίζω ότι θα καταλήγατε στο ότι ο συνολικός σκοπός της δημόσιας εκπαίδευσης
  • 9:29 - 9:30
    σε όλο τον κόσμο
  • 9:30 - 9:34
    είναι το να παράγει καθηγητές πανεπιστημίου. Αυτό δεν είναι;
  • 9:34 - 9:36
    Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βγαίνουν από την κορυφή.
  • 9:37 - 9:40
    Και ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς, ορίστε λοιπόν. (Γέλια)
  • 9:40 - 9:44
    Συμπαθώ τους καθηγητές πανεπιστημίου, αλλά ξέρετε,
  • 9:44 - 9:48
    δεν θα έπρεπε να τους θεωρούμε σαν το υψηλότερο δείγμα ανθρώπινου επιτεύγματος.
  • 9:48 - 9:50
    Είναι απλά μια μορφή ζωής,
  • 9:50 - 9:52
    άλλη μία μορφή ζωής. Αλλά είναι μάλλον περίεργοι
  • 9:52 - 9:54
    και το λέω γιατί τους συμπαθώ.
  • 9:54 - 9:57
    Υπάρχει κάτι περίεργο σχετικά με τους καθηγητές από την εμπειρία μου -
  • 9:57 - 10:00
    όχι όλοι τους, αλλά τυπικά - ζουν μέσα στο κεφάλι τους.
  • 10:00 - 10:02
    Ζουν εκεί πάνω και ελαφρώς προς τη μία πλευρά.
  • 10:02 - 10:06
    Έχουν αποσυνδεθεί από το σώμα τους, με την κυριολεκτική σημασία.
  • 10:06 - 10:08
    Βλέπουν το σώμα τους
  • 10:08 - 10:17
    σαν ένα μέσο μεταφοράς για το κεφάλι τους, έτσι δεν είναι;
  • 10:17 - 10:24
    (Γέλια) Είναι ένας τρόπος να πηγαίνουν το κεφάλι τους σε συναντήσεις.
  • 10:24 - 10:27
    Αν θέλετε πραγματική απόδειξη εξωσωματικής εμπειρίας,
  • 10:27 - 10:30
    παρεμπιπτόντως, πηγαίνετε σε ένα συνέδριο
  • 10:30 - 10:32
    υψηλόβαθμων ακαδημαϊκών,
  • 10:32 - 10:35
    και εμφανιστείτε στη ντίσκο την τελευταία νύχτα.
  • 10:35 - 10:39
    (Γέλια) Και εκεί θα το δείτε, μεγάλοι άντρες και γυναίκες
  • 10:39 - 10:43
    να λικνίζονται ανεξέλεγκτα, εκτός ρυθμού,
  • 10:43 - 10:47
    περιμένοντας να τελειώσει, ώστε να γυρίσουν σπίτι και να γράψουν μια μελέτη πάνω σε αυτό.
  • 10:47 - 10:53
    Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι στοιχειοθετημένο στην ιδέα της ακαδημαϊκής ικανότητας.
  • 10:53 - 10:56
    Και υπάρχει λόγος γι' αυτό.
  • 10:56 - 10:58
    Το όλο σύστημα εφευρέθηκε-στον κόσμο δεν υπήρχαν
  • 10:58 - 11:00
    στην πραγματικότητα δημόσια συστήματα εκπαίδευσης πριν το 19ο αιώνα.
  • 11:00 - 11:03
    Όλα σχεδιάστηκαν
  • 11:03 - 11:04
    για να καλύψουν τις ανάγκες της βιομηχανοποίησης.
  • 11:04 - 11:07
    Έτσι η ιεραρχία έχει τις ρίζες της σε δύο ιδέες.
  • 11:07 - 11:11
    Η πρώτη είναι ότι τα πιο χρήσιμα μαθήματα για την εύρεση εργασίας
  • 11:11 - 11:13
    είναι στην κορυφή. Σας οδήγησαν, πιθανότατα, μακριά από κάποια πράγματα
  • 11:13 - 11:15
    στο σχολείο, όταν ήσασταν παιδιά, πράγματα που σας άρεσαν,
  • 11:15 - 11:17
    με τη δικαιολογία ότι
  • 11:17 - 11:20
    δεν θα βρίσκατε ποτέ δουλειά κάνοντας αυτά, σωστά;
  • 11:20 - 11:22
    Μην κάνεις μουσική, δεν πρόκειται να γίνεις μουσικός.
  • 11:22 - 11:24
    Μην κάνεις την τέχνη, δεν θα γίνεις καλλιτέχνης.
  • 11:25 - 11:29
    Καλοπροαίρετες συμβουλές - σήμερα προφανώς λανθασμένες. Ολόκληρος ο κόσμος
  • 11:29 - 11:30
    κατακλύζεται από μια επανάσταση.
  • 11:30 - 11:33
    Και η δεύτερη, είναι η ακαδημαϊκή ικανότητα, η οποία έχει πραγματικά καταλήξει
  • 11:33 - 11:34
    να κυριαρχεί στην άποψη που έχουμε για την εξυπνάδα,
  • 11:34 - 11:37
    διότι τα πανεπιστήμια σχεδίασαν το σύστημα καθ' ομοίωσή τους.
  • 11:37 - 11:39
    Αν το σκεφτείτε, όλο το σύστημα
  • 11:39 - 11:41
    της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο είναι μια παρατεταμένη διαδικασία
  • 11:41 - 11:43
    εισαγωγής στο πανεπιστήμιο.
  • 11:43 - 11:46
    Με συνέπεια πολλοί, εξαιρετικά ταλαντούχοι,
  • 11:46 - 11:48
    ευφυείς, δημιουργικοί άνθρωποι να νομίζουν πως δεν είναι,
  • 11:48 - 11:50
    επειδή αυτό στο οποίο ήταν καλοί στο σχολείο
  • 11:50 - 11:54
    δεν είχε αξία, ή στιγματιζόταν.
  • 11:54 - 11:56
    Νομίζω πως δεν μας παίρνει να συνεχίσουμε κατά τον ίδιο τρόπο.
  • 11:56 - 11:58
    Στα επόμενα 30 χρόνια κατά την UNESCO,
  • 11:58 - 12:01
    περισσότεροι άνθρωποι θα αποφοιτούν από την εκπαίδευση
  • 12:01 - 12:03
    σε όλο τον κόσμο, από την αρχή των ιστορικών χρόνων.
  • 12:03 - 12:05
    Περισσότεροι άνθρωποι, και αυτό σε συνδυασμό
  • 12:05 - 12:07
    με όλα όσα συζητήσαμε -
  • 12:07 - 12:10
    την τεχνολογία και το πώς αυτή επιδρά στην εργασία, τη δημογραφία
  • 12:10 - 12:12
    και την τεράστια πληθυσμιακή έκρηξη.
  • 12:12 - 12:15
    Ξαφνικά τα πτυχία δεν θα αξίζουν τίποτα. Δεν είναι αλήθεια;
  • 12:15 - 12:19
    Όταν ήμουν μαθητής, αν είχες πτυχίο, είχες και δουλειά.
  • 12:19 - 12:22
    Εάν δεν είχες δουλειά ήταν επειδή δεν ήθελες να έχεις.
  • 12:22 - 12:25
    Κι εγώ δεν ήθελα, για να είμαι ειλικρινής. (Γέλια)
  • 12:25 - 12:30
    Αλλά τώρα παιδιά με πτυχία, συχνά
  • 12:30 - 12:31
    γυρίζουν σπίτι να παίξουν ηλεκτρονικά παιχνίδια,
  • 12:31 - 12:34
    γιατί χρειάζεσαι μεταπτυχιακό, εκεί που πριν χρειαζόσουν πτυχίο
  • 12:34 - 12:37
    και τώρα χρειάζεσαι διδακτορικό εκεί που πριν χρειαζόσουν το άλλο.
  • 12:37 - 12:39
    Είναι μια διαδικασία ακαδημαϊκού πληθωρισμού.
  • 12:39 - 12:41
    Φανερώνει ότι ολόκληρη η δομή της εκπαίδευσης
  • 12:41 - 12:43
    σείεται κάτω από τα πόδια μας. Πρέπει να ξανασκεφτούμε ριζικά
  • 12:43 - 12:44
    την άποψη που έχουμε για την ευφυΐα.
  • 12:44 - 12:46
    Ξέρουμε τρία πράγματα γι' αυτή.
  • 12:46 - 12:49
    Πρώτον ποικίλει. Σκεφτόμαστε τον κόσμο με όλους τους τρόπους
  • 12:49 - 12:51
    που τον βιώνουμε. Σκεφτόμαστε οπτικά,
  • 12:51 - 12:54
    ηχιτικά, κιναισθητικά.
  • 12:54 - 12:57
    Σκεφτόμαστε με αφηρημένους όρους, με κίνηση.
  • 12:57 - 12:59
    Δεύτερον, η ευφυΐα είναι δυναμική.
  • 12:59 - 13:02
    Αν κοιτάξετε τις αλληλεπιδράσεις του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως ακούσαμε
  • 13:02 - 13:05
    χθες σε μια σειρά παρουσιάσεων,
  • 13:05 - 13:07
    η ευφυΐα είναι υπέροχα διαδραστική.
  • 13:07 - 13:10
    Ο εγκέφαλος δεν χωρίζεται σε διαμερίσματα.
  • 13:10 - 13:13
    Στην πραγματικότητα, η δημιουργικότητα - την οποία ορίζω σαν τη διαδικασία
  • 13:13 - 13:15
    του να έχεις πρωτότυπες ιδέες που έχουν αξία -
  • 13:15 - 13:18
    συχνά έρχεται μέσω της αλληλεπίδρασης
  • 13:18 - 13:21
    διαφορετικών τρόπων θεώρησης των πραγμάτων.
  • 13:21 - 13:23
    Στον εγκέφαλο, επί τη ευκαιρία,
  • 13:23 - 13:26
    υπάρχει μία δεσμίδα νευρώνων που ενώνει τα δύο μισά του εγκεφάλου
  • 13:26 - 13:28
    και ονομάζεται Μεσολόβιο. Έχει μεγαλύτερο πάχος στις γυναίκες.
  • 13:28 - 13:30
    Συνεχίζοντας αυτά που είπε η Έλεν χθες,
  • 13:30 - 13:34
    νομίζω πως γι' αυτό οι γυναίκες είναι καλές στο να κάνουν διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα.
  • 13:34 - 13:36
    Διότι είσαστε, έτσι δεν είναι;
  • 13:36 - 13:39
    Υπάρχει μεγάλη έρευνα, αλλά το ξέρω από την προσωπική μου ζωή.
  • 13:39 - 13:41
    Όταν η γυναίκα μου μαγειρεύει ένα γεύμα στο σπίτι -
  • 13:41 - 13:45
    το οποίο δε συμβαίνει συχνά, ευτυχώς. (Γέλια)
  • 13:45 - 13:48
    Αλλά ξέρετε - όχι είναι καλή σε κάποια πράγματα -
  • 13:48 - 13:50
    αλλά όταν εκείνη μαγειρεύει,
  • 13:50 - 13:52
    μιλάει με ανθρώπους στο τηλέφωνο,
  • 13:52 - 13:55
    μιλάει με τα παιδιά, βάφει το ταβάνι,
  • 13:55 - 13:58
    κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.
  • 13:58 - 14:01
    Όταν εγώ μαγειρεύω, η πόρτα είναι κλειστή, τα παιδιά είναι έξω,
  • 14:01 - 14:04
    το τηλέφωνο είναι στη βάση του κι αν εκείνη μπει μέσα ενοχλούμαι.
  • 14:04 - 14:17
    Λέω: «Τέρυ, σε παρακαλώ, προσπαθώ να τηγανίσω ένα αυγό. Κάνε μου τη χάρη». (Γέλια)
  • 14:17 - 14:19
    Ξέρετε αυτό το παλιό φιλοσοφικό ρητό:
  • 14:19 - 14:22
    Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος και κανένας δεν το ακούσει,
  • 14:22 - 14:25
    συνέβη ή όχι; Θυμάστε αυτό το παλιό αστείο;
  • 14:25 - 14:28
    Είδα ένα ωραίο μπλουζάκι, πρόσφατα, που έγραφε: «Αν ένας άντρας πει φωναχτά τη γνώμη του
  • 14:28 - 14:31
    στο δάσος, και καμία γυναίκα δεν τον ακούσει,
  • 14:31 - 14:40
    κάνει ακόμα λάθος;» (Γέλια)
  • 14:40 - 14:42
    Και το τρίτο πράγμα σχετικά με την ευφυΐα είναι
  • 14:43 - 14:45
    ότι ξεχωρίζει. Γράφω τώρα ένα καινούριο βιβλίο
  • 14:45 - 14:47
    που λέγεται: «Επιφοίτηση» και βασίζεται σε μια σειρά
  • 14:47 - 14:49
    συνεντεύξεων με ανθρώπους για το πώς ανακάλυψαν
  • 14:49 - 14:51
    το ταλέντο τους. Είμαι γοητευμένος από το πώς οι άνθρωποι έφτασαν εκεί.
  • 14:51 - 14:54
    Παρακινήθηκα από μια συζήτηση που είχα
  • 14:54 - 14:56
    με μια υπέροχη γυναίκα, την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι
  • 14:56 - 14:58
    δεν έχουν ακούσει ποτέ, λέγεται Τζίλιαν Λιν,
  • 14:58 - 15:00
    την έχετε ακούσει; Κάποιοι την έχουν. Είναι χορογράφος
  • 15:00 - 15:02
    και όλοι ξέρουν τη δουλειά της.
  • 15:02 - 15:04
    Έκανε τις «Γάτες» και «Το Φάντασμα της Όπερας»
  • 15:04 - 15:08
    Είναι καταπληκτική. Ήμουν στο συμβούλιο του Βασιλικού Μπαλέτου στην Αγγλία,
  • 15:08 - 15:10
    όπως βλέπετε.
  • 15:10 - 15:12
    Τέλος πάντων, η Τζίλιαν κι εγώ γευματίσαμε και τη ρώτησα:
  • 15:12 - 15:14
    «Τζίλιαν, πώς και έγινες χορεύτρια;» Και μου απάντησε
  • 15:14 - 15:16
    οτι ήταν ενδιαφέρον, όταν ήταν στο σχολείο,
  • 15:16 - 15:19
    ήταν πραγματικά σε απελπιστική κατάσταση. Και το σχολείο, τη δεκαετία του 30,
  • 15:19 - 15:21
    έγραψε στους γονείς της και τους είπε: «Πιστεύουμε
  • 15:21 - 15:23
    ότι η Τζίλιαν έχει μαθησιακά προβλήματα». Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί,
  • 15:23 - 15:25
    ήταν νευρική. Νομίζω ότι τώρα θα έλεγαν
  • 15:25 - 15:29
    πως έχει το σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Σωστά; Αλλά ήταν τη δεκαετία του 30
  • 15:29 - 15:32
    και αυτό το σύνδρομο δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί.
  • 15:32 - 15:35
    Δεν ήταν διαθέσιμη ασθένεια. (Γέλια)
  • 15:35 - 15:39
    Ο κόσμος δεν ήξερε ότι μπορούσες να το πάθεις αυτό.
  • 15:39 - 15:43
    Τέλος πάντων, πήγε να δει κάποιον ειδικό. Έτσι βρέθηκε σε αυτό το δωμάτιο με τη δρύινη επένδυση
  • 15:43 - 15:46
    και καθόταν εκεί με τη μητέρα της,
  • 15:46 - 15:49
    και την οδήγησαν να καθίσει σε μια καρέκλα στο βάθος.
  • 15:49 - 15:51
    Καθόταν εκεί, πάνω στα χέρια της για 20 λεπτά
  • 15:51 - 15:53
    ενώ αυτός ο άντρας μιλούσε με τη μητέρα της
  • 15:53 - 15:57
    για τα προβλήματα που είχε η Τζίλιαν στο σχολείο. Και στο τέλος -
  • 15:57 - 15:59
    επειδή ενοχλούσε τους άλλους,
  • 15:59 - 16:01
    πήγαινε τις εργασίες της πάντα αργά κλπ,
  • 16:01 - 16:04
    ένα οκτάχρονο κοριτσάκι - στο τέλος ο γιατρός πήγε και κάθισε
  • 16:04 - 16:06
    δίπλα στη Τζίλιαν και της είπε: «Τζίλιαν,
  • 16:06 - 16:08
    άκουσα όλα αυτά που μου είπε η μητέρα σου
  • 16:08 - 16:10
    και θα ήθελα να της μιλήσω ιδιαιτέρως».
  • 16:10 - 16:13
    Της είπε: «Περίμενε εδώ, θα γυρίσουμε, δε θ' αργήσουμε».
  • 16:13 - 16:15
    και έφυγαν αφήνοντάς την πίσω.
  • 16:15 - 16:17
    Αλλά βγαίνοντας από το δωμάτιο, άνοιξε το ραδιόφωνο
  • 16:17 - 16:19
    που ήταν πάνω στο γραφείο του. Και όταν βγήκαν,
  • 16:19 - 16:21
    είπε στη μητέρα της:
  • 16:21 - 16:24
    «Απλά κάτσε και παρακολούθησέ τη». Και μόλις έφυγαν από το δωμάτιο,
  • 16:24 - 16:28
    μου είπε ότι πετάχτηκε όρθια και κουνιόταν στο ρυθμό της μουσικής.
  • 16:28 - 16:30
    Την παρακολούθησαν για λίγα λεπτά
  • 16:30 - 16:33
    και μετά γύρισε στη μητέρα της και της είπε:
  • 16:33 - 16:37
    «Κυρία Λιν, η Τζίλιαν δεν είναι άρρωστη, είναι χορεύτρια.
  • 16:37 - 16:39
    Πηγαίνετέ τη σε μία σχολή χορού».
  • 16:39 - 16:41
    Τη ρώτησα: «Τι έγινε τελικά;»
  • 16:41 - 16:44
    Μου είπε: «Το έκανε. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι υπέροχα που ήταν.
  • 16:44 - 16:46
    Μπήκαμε στο δωμάτιο και ήταν γεμάτο με
  • 16:46 - 16:49
    ανθρώπους σαν κι εμένα. Ανθρώπους που δεν μπορούσαν να σταθούν ακίνητοι.
  • 16:49 - 16:52
    Ανθρώπους που έπρεπε να κινηθούν για να σκεφτούν».
  • 16:52 - 16:54
    Έκαναν μπαλέτο, κλακέτες, τζαζ,
  • 16:54 - 16:56
    μοντέρνο χορό, σύγχρονο χορό.
  • 16:56 - 16:59
    Τελικά έδωσε εξετάσεις για τη Βασιλική Σχολή Μπαλέτου,
  • 16:59 - 17:01
    έγινε σολίστας, είχε μια θαυμάσια καριέρα
  • 17:01 - 17:03
    στο Βασιλικό Μπαλέτο. Αποφοίτησε
  • 17:03 - 17:05
    από τη Βασιλική Σχολή και
  • 17:05 - 17:08
    ίδρυσε τη δική της εταιρία, το Θίασο Χορού της Τζίλιαν Λιν και
  • 17:08 - 17:11
    γνώρισε τον Άντριου Λόιντ Γουέμπερ.Ήταν υπεύθυνη για κάποιες
  • 17:11 - 17:13
    από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές
  • 17:13 - 17:18
    παραγωγές στην ιστορία, έδωσε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους,
  • 17:18 - 17:21
    και είναι πολυεκατομμυριούχος. Κάποιος άλλος
  • 17:21 - 17:25
    μπορεί να της έδινε φάρμακα και να της έλεγε
  • 17:25 - 17:27
    να ηρεμήσει.
  • 17:27 - 17:30
    Τώρα νομίζω - (Χειροκρότημα) οτι καταλήγουμε στο εξής:
  • 17:30 - 17:32
    Ο Αλ Γκορ μίλησε τις προάλλες
  • 17:32 - 17:35
    σχετικά με την οικολογία, και την επανάσταση που ξεκίνησε από τη Ρέιτσελ Κάρσον.
  • 17:35 - 17:39
    Πιστεύω ότι η μοναδική μας ελπίδα για το μέλλον
  • 17:39 - 17:42
    είναι να υιοθετήσουμε μία νέα ιδεολογία για την ανθρώπινη οικολογία,
  • 17:42 - 17:46
    όπου να ανασχηματίσουμε την αντίληψή μας
  • 17:46 - 17:48
    για τον πλούτο των ανθρώπινων δυνατοτήτων.
  • 17:48 - 17:52
    Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει σμιλεύσει τα μυαλά μας με τον τρόπο
  • 17:52 - 17:54
    που εμείς σμιλεύουμε τη Γη: για μια συγκεκριμένη χρήση.
  • 17:54 - 17:57
    Και δεν θα μας χρησιμεύσει για το μέλλον.
  • 17:57 - 18:00
    Πρέπει να ξανασκεφτούμε τις θεμελιώδεις αρχές
  • 18:00 - 18:02
    με τις οποίες εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας. Υπήρχε
  • 18:02 - 18:06
    ένα θαυμάσιο ρητό του Τζόνας Σαλκ, ο οποίος είπε: «Αν όλα τα έντομα
  • 18:06 - 18:09
    εξαφανίζονταν από τη Γη,
  • 18:09 - 18:12
    μέσα σε 50 χρόνια όλη η ζωή στον πλανήτη θα τέλειωνε.
  • 18:12 - 18:15
    Αν το ανθρώπινο είδος εξαφανιζόταν από τη Γη,
  • 18:15 - 18:19
    μέσα σε 50 χρόνια όλες οι μορφές ζωής θα ευδοκιμούσαν».
  • 18:19 - 18:21
    Και έχει δίκιο.
  • 18:21 - 18:24
    Αυτό που γιορτάζει το TED είναι το δώρο της ανθρώπινης φαντασίας.
  • 18:24 - 18:28
    Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να χρησιμοποιούμε αυτό το δώρο
  • 18:28 - 18:31
    με σοφία, και να αποτρέπουμε κάποια από τα σενάρια
  • 18:31 - 18:34
    που συζητήσαμε. Και ο μόνος τρόπος
  • 18:35 - 18:38
    να το κάνουμε αυτό, είναι να αναγνωρίσουμε τις δημιουργικές μας ικανότητες
  • 18:38 - 18:40
    για τον πλούτο που διαθέτουν, και τα
  • 18:40 - 18:43
    παιδιά μας για την ελπίδα που είναι. Στόχος μας
  • 18:43 - 18:46
    είναι να εκπαιδεύσουμε την ολότητά τους, ώστε να αντιμετωπίσουν το μέλλον.
  • 18:46 - 18:49
    Παρεμπιπτόντως, μπορεί εμείς να μην δούμε αυτό το μέλλον
  • 18:49 - 18:52
    αλλά εκείνα θα το δουν. Δουλειά μας είναι να τα βοηθήσουμε
  • 18:52 - 18:54
    να κερδίσουν κάτι από αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ.
Title:
Πώς το σχολείο σκοτώνει τη δημιουργικότητα
Speaker:
Κεν Ρόμπινσον
Description:

Ο Σερ Κεν Ρόμπινσον κάνει μια διασκεδαστική και έντονα συγκινητική πρόταση για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που να γαλουχεί (αντί να υπονομεύει) τη δημιουργικότητα.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
19:00
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Do schools kill creativity? Nov 15, 2018, 8:42 AM
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Do schools kill creativity? Nov 15, 2018, 8:36 AM
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for Do schools kill creativity? Apr 30, 2014, 2:58 PM
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for Do schools kill creativity? Apr 30, 2014, 2:52 PM
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Do schools kill creativity? Apr 30, 2014, 11:07 AM
Theodora Apostolopoulou added a translation Jun 10, 2010, 1:53 AM

Greek subtitles

Revisions Compare revisions

  • Revision 6 Edited
    Chryssa R. Takahashi Nov 15, 2018, 8:42 AM
  • Revision 5 Edited
    Chryssa R. Takahashi Nov 15, 2018, 8:36 AM
  • Revision 4 Edited
    Dimitra Papageorgiou Apr 30, 2014, 2:58 PM
  • Revision 3 Edited
    Dimitra Papageorgiou Apr 30, 2014, 2:52 PM
  • Revision 2 Edited
    Chryssa R. Takahashi Apr 30, 2014, 11:07 AM
  • Theodora Apostolopoulou Jun 10, 2010, 1:53 AM