-
Biz veganlar neden böylesine duyarlıyız? Neden sadece yaşayıp yaşatmakla kalmayıp başkalarının beslenme tercihlerine müdahale
-
ediyoruz? Neden böylesine kolayca üzülüp, gerginleşiyoruz? Öylece rahatlayıp her şeyi oluruna bıraksak olmuyor mu?
-
Bunda o kadar da abartacak ne var ki?
-
Merhaba, Bite Size Vegan'dan Emily ben, başka bir vegan ikramıma hoşgeldiniz. Bu video
-
bizlerin neden böyle olduğumuzu daha iyi anlamak isteyen oradaki vegan olmayanlarım için.
-
Öncelikle bilmenizi isterim ki bu videoda rahatsızlık verici görseller
-
veya aslında herhangi bir görsel olmayacak. İkinci olarak bu video siz vegan olmayanları
-
kötü insanlarmış gibi hissettirmek için değil. Samimi bir biçimde sizlerin biz veganların
-
görünüşteki duyarlı ve bazı zamanlardaki çetrefilli hüsranımızı ve öfkemizin arkasındaki
-
nedenleri göstermeye ve aradaki bağlantıyı kurabilmenize yardımcı olmaya çalışıyorum.
-
Tabii ki bütün veganları aynı kefeye koymak imkansız -her biri kendince
-
tepkiler gösteren bireyler. Duyarlı olduğumuzu söylediğimde zayıf veya fazlasıyla duygusal olmaktan bahsetmiyorum-
-
Bizleri sıklıkla bu şekilde resmeden, dışarıdan bakan bir bakış açısıyla konuşuyorum.
-
O yüzden bütün veganlar adına konuşamayacağımı biliyorum, öyle bir şeye hiç kalkışmazdım da. Ancak
-
en azından sizlere benim ve birçok ahlâki veganın ne gördüğünü anlatabilirim ve bu
-
umarım sizlerle beraber yemek yerken neden zorlandığımızı ve sizlerin önemsiz bulabildiği bazı şeylere
-
neden hırslı bir biçimde üzülüp sinirlenebildiğimiz üzerine biraz ışık tutabilir.
-
Anlarsınız, vegan olduğunuzda kör gözlüklerinizi çıkartır ve düşüncem odur ki x-ışın görüşüne sahip olmaya başlarsınız.
-
Sorgusuz sualsiz önümüze getirilen mutluluk tablolu yalanların altında nelerin döndüğünü görmeye başlarsınız.
-
Şahsen, hayvanların ve onlardan elde edilenlerin tüketilmesinin yakınında olmayı zor buluyorum.
-
Hayatım boyunca yaşadığım ve çoğumuzun yaşadığı bir şey
-
ama gittikçe daha kolay gelmiyor gerçekten.
-
Şimdi burada sizi yargıladığımı veya yeme alışkanlıklarınızla ilgili sinirlendiğimi zannedebilirsiniz.
-
Rahatsızlığımın asıl kaynağının aslında bir sizlerle ilgisi yok, ancak tabağınızdakinin
-
bir zamanlar bir hayat olduğu gerçeğiyle ilgisi var. Eğer vegan değilseniz açıklama boyunca
-
benimle kalın lütfen. Tekrar edeyim; bu sizi berbat biriymiş gibi hissettirmek için değil. Sadece
-
biz veganların neyi gördüğünü ve hayvan ürünleriyle neden sorunlu olduğumuzu anlatmaya çalışıyorum.
-
Bir parça peynir gördüğümde paramparça olabilirim ve bu insanlara çılgınca gelebilir. Ancak
-
sadece bir peynir parçası görmüyorum. Doğduktan sonra yavrusu elinden alınan, yavrusuyla geçireceği anları sökülüp alınan bir anneyi
-
görüyorum. Daha 4 aylık olmadan süt danası endüstrisine ve mezbahaya
-
sürgün edilen bir bebeği görüyorum. Tabiatında 20 yıl yaşayabilmek varken
-
sürekli tecavüz edilip hamile bırakılmaktan ve defalarca çocuklarının
-
elinden alınması yüzünden ve belki de sırf bu üzüntünün acısıyla, kendi isteğiyle vücudu giderek iflas eden
-
bir anneyi görüyorum. BU bir parça peynire baktığımda gördüğüm şey.
-
Dışarıdan bakıldığında biz veganların vegan olmayan yiyecekler ile ilgili rahatsız hissetmemiz
-
aşırı görünebilir. Ancak bunun üzerine toplumsal telkinlerin tuzakları olmadan bir düşünün.
-
Et tam olarak tabaktaki bir cesettir -yenilmek için ölmek istememiş, bir hayat,
-
bir kişi, duyarlı bir varlık. Süt ürünleri engin çilenin, anaç kederin, yavru
-
katliamının ve olgunluk öncesi ölümün ürünleridir.
-
Yumurtalar aşırı sıkışık, korkunç koşullarda, erkek civcivlerin topluca canlı canlı kıyıldığı veya boğulduğu,
-
ve yumurta bırakan tavukların olgunluk öncesi ölümlerinin ürünleridir.
-
Gerçeklik bu. Her ısırıkta biz veganların gördüğü bu. Evet öfkenelenebilir,
-
sinirlerimiz bozulabilir, mosmor olabiliriz çünkü bu korkunç derecede kalp kırıcı.
-
Sizlerin bunu görmüyor olmasına da anlam veremiyoruz.
-
Sevdiğiniz insanların masum varlıkların vucütlarını yemelerinin rahatlatıcı bir yanı yok.
-
Oradaki vegan olmayanlarım için bu daha çok aşırı bir tepki, saçmalığın sınır çizgisi
-
gibi kulağa gelebilir ancak benimle kalmaya devam edebilirseniz devam edelim.
-
Sevdiğiniz birisinin bir çocuğa zarar verdiğini veya sevilen bir köpek veya kediye kötü davrandığını hayal edin.
-
Ya da, allah göstermesin evin o sevilen hayvanının yenildiğini ve mümkünse bu vahşetin
-
toplumca kabullenebildiğini ve bundaki yanlışı sadece sizin düşünebildiğini hayal edin.
-
Daha ötesinde bu davranışlarda bulunan sevdiğiniz birisinin bu konuyu dile getirdiğinizde
-
size karşı savunmacı ve alıngan olduğunu hayal edin.
-
Tekrarlayayım bu saçma bir karşılaştırma gibi görünebilir. Ancak "evde beslenebilir" ve "yenilebilir"
-
hayvanlar arasında yaptığımız ayrım saçmalık değilse ya nedir? Bu tamamıyla keyfi.
-
Görüyorsunuz, veganlar "yemek hayvanları" için evde baktığınız hayvanlara gösterdiğiniz aynı sevgi, şefkat ve
-
eşduyumu hissediyorlar. Evde baktığınız hayvan tabağınızdaki ineğin, domuzun veya tavuğun yerinde olsaydı kendinizi
-
nasıl iyi hissedebilirdiniz? Nasıl köpeklerin yenmesini kültürümüzle dehşetengiz bulurken
-
onun kadar değerli ve hatta daha zeki diğer canlıları yemeye devam ediyoruz?
-
Biz veganlar daha fazla bu keyfi ayrımı gözetmiyoruz. Bu canlıların hepsini aynı değeri veriyoruz.
-
O yüzden bu süregelen köleliğe, kullanmaya, eziyete ve katliama dayanabilmek
-
fazla geliyor. Bunlar uygun bir şekilde görünürden uzakta olur ve sizin gördüğünüz sadece
-
peynir, süt, hamburger, jambon -ne isterseniz- iken biz bildiğimizi bilmemezlikten veya gördüğümüzü görmemezlikten gelemeyiz.
-
O yüzden yemek nesneniz size zararsız görünmekteyken bizim için gerçek, korkunç bir yaşamın son ürünüdür.
-
Biz katliamı, boğuşmayı görüyoruz, onların çığlığını duyuyoruz, onların korkusunu seziyor ve
-
yaşadıkları dehşeti hissediyoruz. Aynen sizin evde baktığınız hayvanın bunun gibi korkunç davranışlara uğramış olduğunda hissedebileceğiniz gibi.
-
Hatta daha fazlası bir insan çocuğunun böylesine bir vahşete uğradığını gördüğünüzde hissedebileceğiniz gibi.
-
Tek fark şu: bizler gözlerimizi kapatmıyoruz.
-
Umarım bu açıklama yardımcı olmuştur. Eğer bu size biraz sert ve ağır geldiyse
-
bunun nedeni oldukça gerçek ve hepimize sıklıkla olmasındandır. Eğer bir an için kendinizi
-
bizlerin yerine koyabilir ve gördüğümüzü hayal ederseniz -buna inanmıyor olsanız bile-
-
belki bu o zaman biz veganların neden böyle duyarlı ve hırslı olduğumuzu anlamanıza yardımcı olur.
-
Ayrıca neden boşvermediğimizin de.
-
Eğer bu videoyu kendinize yakın bulduysanız buna bir başparmak havaya yapın ve etrafınızla daha fazla
-
gözleri açmak için paylaşın. Bite Size Vegan'ın hayvanlar için konuşma görevinde desteklemek ve
-
zihinlerle kapleri açmada desteklemek için lütfen video açıklamasının altındaki destek bağlantılarını veya
-
bağış ve ödül destekleriniz için şuradaki Nugget Army simgesine veya yan çubuktaki
-
iCard bağlantısına tıklayın. Eğer burada yeniyseniz, aşağıdaki büyük kırmızı takip et düğmesine basın ve
-
her Pazartesi, Çarşamba ve bazı Cumalarda harika vegan içeriği kaçırmayın. Şimdi vegan olun,
-
gözlerinizi açın ve sizi yakında tekrar göreyim!
-
Ve şimdi, bunlardan sonra... asıl ikram...
-
Bu!
-
[Komik korna sesi]
-
Eğer "yemek hayvanları" veya çiftlik hayvanları ile bağlantı kurmakta zorlanıyorsanız, sadece onları fotoğraflayın
-
bu yüzle bakar fotoğraflayın. Böyle bir yüze ne yapabilirsiniz ki?
-
Onlara güzel yüzünü göstermen gerekiyor.
Onlara güzel yüzünü göstermen gerekiyor.
-
Sen iyi bir vegan savunucususun.
-
Altyazılar Amara.org topluluğu aracılığıyla.