-
Merhaba, benim adım Tony, ve bu da
Every Frame a Painting
-
Geçen gün, birisi kurgu yapma
sürecimi açıklamamı istedi
-
Ben de çekimlerin düzenlenmesinden ve
seçimleri yapmaktan söz etmeye başladım.
-
O da "Hayır, asıl sürecin; yani, nerede
keseceğini nereden biliyorsun?" diye sordu
-
Ve ben bunu hiç açıklayamadım!
-
Birçok kurgucu gibi,
içgüdülerime göre kesiyorum
-
(Kahn) "Hiçbir şey kurgu sürecinin
önüne geçemez
-
Bu sizin düşünme sürecinizdir
-
Ben "bilgi" dediğim şeye göre
kesme yapmıyorum
-
Onun içine girmeli ve
hissetmeliyim"
-
Bu benim için de aynı şekilde. Kurguda
düşünerek ve hissederek ilerlemeliyim
-
Bu yüzden bugün bu süreçten
söz etmek istiyorum:
-
Bir kurgucu nasıl düşünür ve hisseder?
-
Bilmeniz gereken ilk şey şudur,
kurgu tamamen gözler ile ilgilidir
-
Gözler, sahnedeki duyguyla ilgili diğer
tüm faktörlerden daha çok şey anlatırlar
-
Ve başarılı oyuncular gözleri yoluyla
-
Diyalogdan daha çok şey
anlattıklarını bilirler
-
(Caine) "Şimdi, söyleyecek hiçbir
şeyim yok" dedim.
-
O da, "Nasıl yani, ne demek söyleyeceğin
bir şeyin yok?" dedi.
-
"Tabi ki söyleyecek şeylerin var,
söyleyecek harika şeylerin var!
-
Ama sen orada oturup, dinleyip,
söyleyecek sıra dışı şeyler arıyorsun...
-
"Eliot, canım!"
"Mhm"?
-
"Bunları denedin mi? Harikalar!"
-
...ve onları söylememeye karar veriyorsun
-
İşte yaptığın şey bu!"
-
Ve ham görüntüleri izlerken
dikkat ettiğim şey şu:
-
Oyuncunun gözünde bir değişim
görebildiğim anlar
-
Bir karar veriyorken olduğu gibi
-
Bunun gibi çekimler çok güçlüdür çünkü
diğer sahnelerle çok uyumlu olurlar
-
Örneğin oyuncunun gözlerinden,
onun baktığı yere kestiğimizde
-
Bize, sözcüklere gerek duymadan onun
ne düşündüğünü anlatır
-
Bir sonraki konsepti öğrenmek
benim için çok zordu
-
Duygular zaman alır
-
İnsanları ekranda izlediğimizde,
onlarla bir bağ kurarız
-
Çünkü onlar konuşmadan önce
yüzlerini izleyecek zamanımız olur
-
(Çince)
-
Ve sonrasında da onları
izleyecek zamanı buluruz
-
Kurgucular karar vermelidir:
"Bu duyguya ne kadar zaman tanıyayım?"
-
Öyleyse bir deneme yapalım:
Bu çekime bakın
-
Bunu izlerken ne hissediyorsunuz?
-
Şimdi yine deneyelim
-
Bunu izlerken ne hissediyorsunuz?
-
Farklı bir duygu muydu?
-
Kurgu yapmak böyle kararlarla doludur
-
Dört saniye büyük bir fark yaratır
-
Ve bu seçimler zordur.
Doğru yanıtlar yoktur
-
Bazı duygular, bunları tek ve sürekli bir
çekimde verirseniz daha iyi görünürler
-
(Çince)
-
Diğer duygularsa birden fazla çekimle
daha iyi anlatılır
-
Bu şekilde artırıp azaltabilirsiniz
-
Luke Skywalker'ın yeteneklerini
denediği bu sahneye bakalım
-
Bunu basitleştirmek için, sadece her
çekimin ne kadar süre kaldığına bakalım
-
4 saniye 15 kare
-
Zirveye doğru ilerledikçe çekimlerin
nasıl gitgide kısaldığına bakın
-
3 saniye 6 kare
-
2 saniye 17 kare
-
1 saniye 23 kare
-
Ama beş çekimden sonra doruğa çıktık
ve inmeye başladık
-
4 saniye 7 kare
-
5 saniye 18 kare
-
Çekimler sadece yeniden uzamakla kalmıyor,
-
aslında öncesine göre daha uzun
ekranda kalıyorlar.
-
Ve tüm bu sekans 15 saniyede yükseliyor
ama bunun iki katı sürede iniyor
-
Bu sayede biz izleyiciler, Luke'un
başarısızlığını hissedecek zaman buluyoruz
-
"Yapamam, çok büyük"
-
Peki bu süreyi kısaltırsanız ne olur?
-
Daha yakın bir tarihte yapılan, çok
benzer bir sahneye göz atalım
-
Bakalım farkı hissedebilecek misiniz?
-
(Hank) Yapabilirsin Scott, haydi!
-
(Scott) Beni dinlemiyorlar!
-
Bu duyguya inandınız mı?
-
Çünkü bu sahnede Scott'ın başarısızlığı
30 kare sürdü.
-
Karşılaştırıldığında, Luke Skywalker'ın
başarısızlığı...
-
30 saniye sürmüştü.
-
İnsanlar makine değildir,
-
Duyguyu hissetmek için
zamana ihtiyacımız var
-
Ve eğer film bunu bize vermezse...
-
İnanmıyoruz.
-
(Schoonmaker) "Son zamanlarda
izlediğim filmlerde,
-
inanmadığım çok fazla şey
olduğunu görüyorum.
-
Bence insanlar bir şeyleri
yapıştırıveriyor
-
Ve sizden inanmanızı istiyorlar,
-
Ama sizi inandıramıyorlar."
-
Ve inandırıcı hale getirmek gerçekten zor.
-
(Adam) "Red'i bırak."
-
Zamanlama bilinçli bir
süreç olmadığı için,
-
Her çekimde doğal bir ritm olduğu
-
gerçeğinden yola çıkıyorsunuz
-
(Murch) "Öykü ile öykünün nasıl
anlatılacağı ve
-
hangi ritimle anlattığınız arasında
içsel bir ilişki var,
-
Ve kurgu...
-
70% ritmle ilgilidir."
-
Bazen ritim bellidir,
-
Oyuncu gerçekten hareketlerle
bir şey yaptığında olduğu gibi
-
Ama bazen çok daha gizlidır
-
Örneğin, ileri geri yürüyen
insanların ritmi
-
Veya bir restoranınki,
aşçıları, müşterileri, garsonlarıyla...
-
Bu ritimler günlük hayatımızda
hissettiğimiz şeylere daha yakındır
-
Ve bence bunları kurgulamak daha zor
-
Ama bir şeyi tekrar tekrar izlerseniz,
sonunda o anı hissedersiniz
-
Çekimin sizden kesmenizi istediği anı
-
Klasik Hollywood kurgusu,
ritimle kesmek demektir
-
Ve kurgu görünmez derken
bunu kastediyoruz
-
Kesme o kadar doğal oluyor ki
-
(Man) "Benimle ilgili bilmek
istediğiniz başka bir şey var mı?"
-
Fark etmiyorsunuz bile.
-
(Adam) "Odama geçmek ister misin?"
-
Fakat her zaman görünmez olmanız gerekmez
-
Bazı duygular çarpıcı bir şekilde
keserseniz daha iyi görünür,
-
Örneğin birisi heyecanlıysa
-
Ve bazı anlar
-
izleyiciyi rahatsız etmek için
kestiğinizde daha iyidir
-
(Schoonmaker) "Marty'nin bizi her zaman
yapmamız için cesaretlendirdiği
-
şeylerden biri de bazen
biraz fazla uzun tutmamız,
-
ve eğer oluyorsa ondan sonra kesmemizdi."
-
En önemlisi,
insanlardan nasıl bir tepki istiyorsunuz
-
Çünkü bazen bunu sadece
sıra dışı bir kesmeyle elde edebilirsiniz
-
Ve bu da beni son sözüme getiriyor:
-
Kurgu bu kadar içgüdüsel bir şeyse
nasıl öğrenirsiniz?
-
Ben sadece bir yöntem biliyorum:
-
Uygulama yapmak
-
(Murch) "Kurgu bu yönden dansa çok benzer,
-
Dans etmenin temellerini açıklayabilirsin,
-
Ancak gerçekten nasıl dans edileceğini
öğrenmek için dans etmelisin."
-
Kesmelisiniz.
-
Ve kestikçe ritim ve
duygu algısı geliştireceksiniz
-
Size özgü bir şekilde
-
Ben on yıldır bu işi yapıyorum
ve hala yetişemedim
-
Ama bir kurguyla ilgili sinirli olduğumda
Michael Khan'ın söylediği şeyi düşünüyorum
-
(Khan) "Kurguyla ilgili güzel olan şey,
-
Sanırım yazarlar da böyle hissediyordur,
-
Tüm filmi orada görmek falan, hiç önemli
değil, ben parça parça ilerliyorum
-
Sahne sahne,
çekim çekim
-
Birçok filmde böyle,
bir seferde tek bir şey yapıyorum."
-
O yüzden bir seferde
bir çekimi ele alın,
-
Çünkü bir görüntüyü izlediğinizde,
-
(Adam) "Umurunda mı?"
-
onun bir duygusu ve ritmi
olduğunu göreceksiniz
-
Ve hissetmelisiniz...
-
Tam... O...
-
Anı...
