-
წარმოიდგინეთ, რომ
პრეისტორიულ დროში ვცხოვრობთ.
-
ახლა კი დაფიქრდით,
-
როგორ გავიგებდით
რა დროა საათის გარეშე?
-
ყველა საათი ეფუძნება რაღაც
განმეორებად კანონზომიერებას, რომელიც
-
დროის დინებას
ტოლ ნაწილებად ყოფს.
-
ამ განმეორებადი კანონზომიერების საპოვნელად
-
ცაში ვიყურებით.
-
მზის ამოსვლა ყოველდღიურად
ყველაზე აშკარა კანონზომიერებაა.
-
დროის უფრო გრძელი პერიოდების აღსაქმელად,
უფრო გრძელ ციკლებს ვაკვირდებოდით.
-
ამისთვის ვუყურებდით მთვარეს.
-
რომელიც იზრდება და
მცირდება დღეების განმავლობაში.
-
სავსე მთვარეებს შორის
დღეების რაოდენობის დათვლისას,
-
მივდივართ რიცხვ 29-სთან.
-
ესაა თვის საწყისი.
-
თუმცა, თუ 29-ის
ტოლ ნაწილებად დაყოფას ვცდით,
-
პრობლემას წავაწყდებით:
ამის გაკეთება შეუძლებელია.
-
ერთადერთი გზა, რომ
29 ტოლ ნაწილებად დავყოთ,
-
არის მისი 29 ერთეულად დაყოფის გზა.
-
29 მარტივი რიცხვია.
-
დავარქვათ მას 'დაუშლელი'.
-
თუ რიცხვი შეიძლება
დავყოთ როლ ნაწილებად,
-
რომლებიც ერთზე
მეტია, მაშინ ის შედგენილი რიცხვია.
-
თუ ცნობისმოყვარეები ვართ,
შეიძლება დავინტერესდეთ,
-
რამდენი მარტივი რიცხვი არსებობს და რამდენად დიდი შეიძლება იყოს მარტივი რიცხვი.
-
მოდით, რიცხვები დავყოთ ორ კატეგორიად.
-
მარცხნივ მარტივი რიცხვები ჩამოვწეროთ,
-
მარჯვნივ კი შედგენილები.
-
თავიდან მოგვეჩვენება,
რომ კანონზომიერება არ არსებობს.
-
მოდით, თანამედროვე
ტექნიკა გამოვიყენოთ, რათა
-
დიდი სურათი დავინახოთ.
-
ამისთვის "ულამის სპირალი" გამოვიყენოთ.
-
თავიდან ყველა შესაძლო
რიცხვს ვწერთ მიმდევრობით
-
ზრდადი სპირალის სახით.
-
შემდეგ ცისფრად ვაფერადებთ მარტივ რიცხვებს.
-
ბოლოს ვაშორებთ მხედველობით
ველს, რომ მილიონი ციფრი დავინახოთ.
-
ესა მარტივი რიცხვების კანონზომიერება,
-
რომელიც ასე გრძელდება უსასრულოდ.
-
ამ კანონზომიერების მთლიანი
სტრუქტურა ჯერაც ამოუხსნელია.
-
რაღაც მნიშვნელოვანის
აღმოჩენის გზაზე ვართ.
-
მოდით, გადავიდეთ
ძვ. წ. 300 წელში, ძველ საბერძნეთში.
-
ფილოსოფოს ევკლიდე
ალექსანდრიელს ესმოდა, რომ
-
ყველა ციფრი შეიძლება
დაიყოს ამ ორ კატეგორიად.
-
მან დაიწყო იმის
გააზრებით, რომ ნებისმიერი რიცხვი
-
შეიძლება დაიყოს, სანამ
უმცირეს ტოლ რიცხვებამდე არ დავა.
-
განმარტების მიხედვით
უმცირესი რიცხვები მარტივი რიცხვებია.
-
ანუ მან იცოდა, რომ რიცხვები
უფრო მცირე მარტივი რიცხვებისგან შედგებოდა.
-
წარმოიდგინეთ ყველა
რიცხვისგან შემდგარი სამყარო და
-
მარტივ რიცხვებს
ყურადღება არ მიაქციოთ.
-
ახლა აირჩიეთ ნებისმიერი
შედგენილი რიცხვი და
-
დაშალეთ - ყოველთვის
მარტივ რიცხვებს მიიღებთ.
-
ანუ ევკლიდემ იცოდა, რომ
ყველა რიცხვი შეიძლება
-
გამოისახოს უფრო მცირე
მარტივი რიცხვების ჯგუფით.
-
ისინი აგურებად წარმოვიდგინოთ.
-
არ აქვს მნიშვნელობა,
რომელ რიცხვს აირჩევთ,
-
ის ყოველთვის შეიძლება აშენდეს
უფრო მცირე მარტივი რიცხვების ჯამით.
-
ეს არის მისი აღმოჩენის
მთავარი იდეა, რომელსაც ჰქვია
-
"არითმეტიკის ფუნდამენტური თეორემა":
-
აიღეთ ნებისმიერი
რიცხვი, მაგალითად 30,
-
და იპოვეთ ყველა
მარტივი რიცხვი,
-
რომლებადაც ის ტოლად დაიშლება.
-
ამას ჩვენ მარტივ
მამრავლებად დაშლას ვუწოდებთ.
-
მარტივ მამრავლებს გვაძლევს.
-
ამ შემთხვევაში ორი, სამი და
ხუთი 30-ის მარტივი მამრავლებია.
-
ევკლიდე ხვდებოდა, რომ
შემდეგ ამ მარტივი რიცხვების
-
კონკრეტულ რიცხვზე
გამრავლებით, საწყისი რიცხვი მიიღებოდა.
-
ამ შემთხვევაში,
თითოეული მამრავლი
-
შეგვიძლია ერთხელ
გავამრავლოთ 30-ის მისაღებად.
-
ორჯერ სამჯერ ხუთი
30-ის მარტივ მამრავლებად დაშლაა.
-
წარმოიდგინეთ ეს, როგორც
განსაკუთრებული კომბინაცია.
-
30-ის მიღების
სხვა გზა არ არსებობს -
-
სხვა მარტივი მამრავლების
ჯგუფის გადამრავლებით, 30-ს ვერ მივიღებთ.
-
ანუ ნებისმიერი რიცხვი
იშლება კონკრეტულ მარტივ მამრავლებად.
-
კარგი ანალოგიაა თითოეული
რიცხვის განსხვავებულ საკეტად წარმოდგენა.
-
თითოეულის უნიკალური გასაღები იქნება
-
მისი მარტივ მამრავლებად დაშლა.
-
არცერთი ორი საკეტი
არ იზიარებს საერთო გასაღებს.
-
არცერთი ორი რიცხვი
არ იზიარებს მარტივ მამრავლებს.