สุครีพหักฉัตร รามเกียรติ์ EP.59 | Point of View

สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1

เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

ต่อเนื่องจากตอนเก่าๆ นะคะ
สังเกตว่าช่วนนี้จะเป็นตอนสำคัญทั้งนั้นเลยนะคะ

เพราะว่าเป็นตอนที่เราคุ้นชื่อคุ้นหูกันดู ไม่ว่าจะเป็นตอนที่

เอามาเล่นโขนกันบ่อยๆ

หรือว่าเป็นตอนที่ตัดตอนมาเรียนกันในหลักสูตรบังคับนะคะ

ซึ่งตอนนี้ก็เช่นกันค่ะ

เห็นจากหัวข้อด้านล่างแล้วใช่ไหมค่ะ

สุครีพหักฉัตร

เป็นตอนที่เราเรียนกันมาตั้งแต่ประถมนะคะ
น่าจะคุ้นเคยกันดี อย่างไรก็ดี

เรามาฟังกันอีกรอบเป็นสไตล์แบบ Point of View กันดีกว่าค่ะ

เชื่อว่าถึงตอนนี้ติดตามกันมา 50 กว่าตอนแล้วเนี่ย ทุกคนน่าจะกดติดตามช่อง point of view กันแล้วใช่ไหมค่ะ

แล้วก็อย่าลืมติดตามไปถึง Facebook twitter แล้วก็ instagram ของวิวนะคะ

จะมีเนื้อหาที่แตกต่างกันไปในแต่ละช่องทางค่ะ

โอเคนะคะ สำหรับใครที่เปิดมาแล้วตอนนี้เป็นตอนแรก
รู้สึกว่าเปิดมาถึงฉันก็เจอสุครีพหักฉัตรเลย

อยากติดตามตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

กดไปดูได้ตรงนี้เลยค่ะ

ส่วนใครที่รำคาญความเวิ่นเว้อของวิวนะคะ
อยากฟังแค่ตอนเดียวจบ

ทั้งเรื่องเลยภายในแค่ 10 นาที นี่ก็

เล่าไว้เช่นกันค่ะ ไปดูได้ตรงนี้เลย

สำหรับวันนี้พร้อมที่จะไปดูสุครีพหักฉัตรรึยังค่ะ

ถ้าพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันดีกว่าค่ะ
ไปดูกันเลย

ความเดิมตอนที่แล้วจำกันได้ใช่ไหมค่ะ
องคตนี่เข้าไปหยามทศกัณฐ์ถึงในท้องพระโรง

ไปถึงอ่านสารบ้าง ทำนู่นทำนี่ฆ่า 4 เสนาตาย

แล้วก็สะบัดก้น กลับไปรายงานพระราม

แน่นอนค่ะ ฝั่งทศกัณฐ์จะต้องเจ็บแค้นเคืองโกรธมากๆ

เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย

ทศกัณฐ์แบบ

ลิง ไอ้ลิงเขียวลูกพาลีมาหยามฉันถึงในท้องพระโรงต่อหน้าธารกำนัล

ฉันรับไม่ได้

คิดว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นไหมค่ะ

ตามนิสัยของทศกัณฐ์ แน่นอนค่ะทศกัณฐ์จะต้องหาทางแก้แค้นฝั่งพระรามให้ได้ จะต้องแบบว่า

ไม่ๆๆ ฉันจะต้องหายเจ็บหายอาย

ใช้อะไรดีนะคะ

ทศกัณฐ์ก็คิดนู่นคิดนี่ คิดไปคิดมาค่ะ

ปรากฏว่าคิดไปถึงของสิ่งหนึ่งนะคะ ที่เป็นของคู่กับกรุงลงกา

ได้มาเป็นของขวัญในวันตั้งกรุงลงกา จำได้ใช่ไหมค่ะ

ฉัตรของธาดาพรหมนั่นเอง

ฉัตรอันนี้เป็นฉัตรวิเศษ

ทศกัณฐ์จำได้ว่าถ้าตั้งฉัตรขึ้นมา ปึ้ง
มันจะเหมือนการโกงในเกมต่างๆ นะคะ

คือจะเหมือนกับว่าฝ่ายเราเนี่ยเปิดแมพเห็นทุกอย่างหมดเลย

แต่ฝั่งตรงข้ามเนี่ย โลกจะมืดมิด แมพมืดไปหมดมองไม่เห็น
ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

แน่นอนว่าฝ่ายหนึ่งเห็นอีกฝ่ายหนึ่ง การฆ่ากันง่ายมากๆ เลยค่ะ

ดังนั้นนะคะ ทศกัณฐ์ก็เลยสั่งให้เหล่าเสนาทั้งหลายเนี่ย
ไปยกฉัตรออกมานะคะ

บูชาอะไรต่างๆ แล้วก็ตั้งขึ้นกลางกรุงลงกาค่ะ

ระหว่างนั้นก็บอกว่า

ให้พวกกองทะลวงฟันอะไรต่างๆ พวกที่เป็นกองหน้าเนี่ยนะ

เตรียมตัวไว้ให้พร้อมค่ะ
ทันทีฝั่งตรงข้ามแพนิคมองอะไรไม่เห็นนี่นะคะ

ให้กองทหารของตัวเองเนี่ย บุกเข้าไปหาฝ่ายตรงข้าม
แล้วก็ฆ่าทิ้งให้หมดเลยนะคะ

เรียกได้ว่าโกงสุดๆ

นึกสภาพเหมือนเราตีหัวคนตาบอดอะ

เฮ้ย ยังไงก็โกงอะ เก็ตปะ

ยกเว้นคนตาบอดมันจะเป็น เหมือนกับฝึกมวยจีนมาแบบว่าหลับตาฉันก็แบบฟังเสียงเอา แล้วก็แบบ อะไรได้ยังงี้นะคะ

ซึ่งก็ไม่เกี่ยวอันนี้ดูหนังจีนเยอะไปน่ะนะ

กลับเข้าเรื่องต่อค่ะ

ฝั่งทศกัณฐ์เนี่ยสั่งให้ยกฉัตรขึ้น ถามว่าทศกัณฐ์ทำยังไงคะ

แน่นอนทศกัณฐ์ชิลล์ ทศกัณฐ์แบบ

โอ้ว ชิลล์แล้วฉันไม่ต้องออกแรงอะไรมาก
เดี๋ยวทหารก็เข้าไปไล่ฆ่าฝั่งตรงข้ามหมด

ดังนั้นในเมื่อเราเห็นฝั่งตรงข้ามได้หมด

ไปเที่ยวดีกว่า

มาๆๆ นางมณโฑ นางอัคคี ที่รักของพี่ทั้งสอง
เราขึ้นไปอยู่บนฉัตรกันไหม

ไปอยู่บนที่สูงไงแล้วก็ดูคนเขาไล่ฆ่ากันสนุกจะตาย

เราไปชมกองทัพฝั่งตรงข้ามกันเถอะจ้ะ

คือเหมือนแบบมองการแข่งขันอะไรสักอย่าง

คงนึกสภาพเหมือนไปดูบอลอะ อยู่บนที่นั่งแล้วก็
ดูเขาไล่ฆ่ากันอยู่ข้างล่าง ก็ไม่รู้เพลิดเพลินจำเริญใจยังไงนะ

เพราะปกติพวกสาวๆ ในวรรณคดีนี่ก็เห็นเลือดทีก็ ว้ายๆๆ ที

แต่ว่าอันนี้มันก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นการเพลิดเพลินยังไง
กับการเห็นคนฆ่ากันนะคะ

อย่างไรก็ตาม ทศกัณฐ์ก็จัดการนะคะ เหมือนจัดวันปิกนิกขึ้น
เป็นแบบปิกนิกใหญ่ทำนองนั้น

แล้วก็ชวนนางมณโฑกับนางอัคคีขึ้นไปนั่งบนฉัตรค่ะ
แล้วแน่นอนว่าทศกัณฐ์ไปแบบนี้ไม่ได้ไปกันแค่ 3 คนนะคะ

เพราะว่าเหล่าสนมกำนัลมากมายก่ายกองของทศกัณฐ์เนี่ยก็แห่กันตามขึ้นไปบนฉัตรด้วย เรียกได้ว่าเหมือนแบบว่า เปิดฟลอร์อะ

เป็นแบบว่าให้นึกภาพในหัวนะ

เป็นอารมณ์เหมือนชายหาดอะค่ะ นั่งอยู่บนฉัตรแล้วก็แบบว่า

ใส่แว่นดำมองกันลงไป อารมณ์นั้นเลย
มองลงไปที่กองทัพพระราม

ถามว่ามองลงไปเกิดอะไรขึ้นนะคะ คนอื่นมองคิดยังไม่รู้

แต่เรารู้ว่านางมณโฑคิดยังไงค่ะ

นางมณโฑอยู่บนฉัตร
มองลงไปข้างล่างที่กองทัพของพระรามนะคะ

นางมณโฑเห็นพระรามเห็นพระลักษมณ์เห็นสุครีพเห็นหนุมานเห็นองคตเห็นแต่ละคน นางมณโฑกลัวมาก นางมณโฑแบบ

โอ้ย ทศกัณฐ์ ท่าน ท่านพี่จะบ้าเหรอ นี่เราจะไปรบกับเขา
จริงๆ เหรอ เห็นชัดๆ แล้วนี่มันกองทัพพระนารายณ์อวตาร

เหล่าลิงนี่ก็แบบเทวดาลงมาทั้งนั้นเลย

เราแพ้แน่ๆ เราไม่ควรจะทำแบบนี้

ยอมแพ้ตอนนี้ยังทันไหม ส่งนางสีดาคืนเขาไปเถอะ

คือนางมณโฑนี่เป็นคนที่มีสติที่สุดในกรุงลงกาน่ะนะ บอกเลย

อย่างไรก็ตามค่ะ ทศกัณฐ์ก็หันไปตอบมณโฑค่ะ ประมาณว่า

มณโฑน้องรัก จะไปกลัวอะไร เขาเก่งกล้าสามารถแล้วยังไง จะไปเชื่อเหรอว่าเป็นพระนารายณ์อวตาร โอ้ย ไร้สาระ

นี่ พี่นี่ พี่ทศกัณฐ์แห่งกรุงลงกา พี่เก่งกว่าเขาตั้งหลายเท่า

ยักษ์ของเรานี่ก็เก่งทั้งนั้น แล้วดูตอนนี้ฝั่งนั้นก็มองไม่เห็น

เดี๋ยวยักษ์ของฝ่ายเรานะ ลงไปตรงนั้น
แล้วก็ฉีกลิงกินเป็นอาหารหมดแล้วล่ะ

ไม่ต้องไปกลัวหรอกน้อง นั่งดูอยู่ตรงนี้ชิลล์ๆ เถอะ

น่ะ ฝั่งทศกัณฐ์คิดแบบนี้นะคะ

ตัดภาพไปที่ฝั่งพระรามค่ะ

แน่นอนนะคะ เหล่าลิงทั้งหลาย อยู่ดีๆ โลกก็มืด วึบ เข้าไป

แตกตื่นกันกลลาโหล วิ่งพล่านกันไปหมดเลย
วิ่งพล่านๆๆ พล่านไปพล่านมา

ปรากฏว่าพระรามนะคะ เห็นเหล่าลิงวิ่งพล่าน พระรามก็แบบ

เออ เกิดอะไรขึ้นสุริยุปราคาก็ไม่ใช่ กลางคืนก็ไม่ใช่

แหม่ะ อยู่ดีๆ ก็ท้องฟ้ามืดสนิท

เอ่อ แต่จิรงๆ แล้วมีประสบการณ์นะ คือ

ครั้งก่อนๆ ตอนยักษ์มันบุกเข้ามาเนี่ย

ไม่ใช่ยักษ์ทศกัณฐ์นะ แต่เป็นยักษ์ตอนพิราพ ตอนรามสูร ตอนนู่นตอนนี่ เออทุกตอนเนี่ย ฟ้าก็มืดไม่ใช่เหรอ

แน่ๆๆ มุกเดิม ใช้ไม่ได้ จะต้องมาสะกดทงสะกดทัพเราทำให้เรามองไม่เห็น แน่ๆ เลย

ไม่เป็นไรรอบนี้เรามีพิเภก เราไม่ต้องเดาเองแล้ว

พิเภกเกิดอะไรขึ้นกับกองทัพเราเหรอ
ทำไมอยู่ดีๆ กองทัพเราก็มืดสนิทแบบนี้ เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ

นะ ถามว่าฉัตรเป็นของคู่กรุงลงกาอยู่มาตั้งแต่ตั้งกรุง
พิเภกเป็นเจ้าชายกรุงลงกาคิดว่าจะรู้จักฉัตรนี้ไหม

คือไม่ต้องขนาดพิเภกแบบ
ไม่ต้องมีความรู้ความสามารถด้านโหรด้านอะไรเลย

ไม่ต้องหยิบกระดานขึ้นมาคำนวณขีดเขียนอะไรต่างๆ พิเภกแบบ

อ๋อ ท่านง่ายมาก ข้าจะเล่าให้ฟัง
คือท้าวธาดาพรหมเนี่ยให้ฉัตรไว้อันหนึ่งเป็นฉัตรวิเศษ

นะ ยกขึ้นมาฟ้ามันก็มืดแบบนี้แหละ

ท่านก็แค่ให้ใครสักคนไปหักฉัตรทิ้งแค่นี้

ฟ้าก็สว่างเหมือนเดิมแล้ว

คือพิเภก นี่สมบัติประจำตระกูลแกนะ จำได้ไหม
คือจริงๆ แค่แบบว่า

แนะนำให้ไปถอนฉัตร ขโมยฉัตรมาอะไรอย่างงี้ก็ได้รึเปล่า

คือเรียกได้ว่าหลังจากจบศึกกรุงลงกาเนี่ยนะ
สมบัติประจำกรุงลงกาแทบจะเหลือซากอะไรเลย

เพราะว่าพิเภกแนะนำให้ฝั่งพระรามเนี่ย
ไปถล่ม ทำลายทิ้งแทบจะหมดเลยนะคะ

อย่างไรก็ดีค่ะ พิเภกให้คำแนะนำไปแล้ว พระรามทำตามไหม

ทำตามนะคะ พระรามก็เลยหันไปถามเหล่าลิงว่า
เอาล่ะฝูงลิงทั้งหลายของข้า

ได้ยินพิเภกบอกแล้วใช่ไหม เจ้าจะต้องมีคนหนึ่งไปหักฉัตร

ใครจะอาสาจ้ะ ยกมือขึ้นเลยนะ

ซึ่งคนที่ยกมือขึ้นมาในวันนี้นะคะ ก็คือสุครีพนั่นเอง
สุครีพยกมือบอกว่า

ผม ผมอาสาเอง ผมขอไปหักฉัตรของทศกัณฐ์นะครับ

คราวก่อนนั้น หนุมานก็แสดงฝีมือไปเผากรุงลงกา
มาเรียบร้อยแล้ว ไปถวายแหวน ไปอะไรต่างๆ

ส่วนองคตนี่ก็ได้ไปสื่อสาร ฆ่า 4 เสนาทิ้งไปแล้วอะไรไปแล้ว

ผมเนี่ย ทั้งที่เป็นลิงผู้ใหญ่ที่สุด ยังไม่ได้แสดงฝีมืออะไรเลย

งานนี้ไว้ใจผม ผมขอไปจัดการหักฉัตรของทศกัณฐ์เอง

ถามว่าพระรามอนุญาตไหม

ก็ why not มันไม่มีอะไรที่พระรามจะขัดสุครีพไง
สุครัพก็เป็นลิงผู้ใหญ่ แล้วก็เป็นลิงที่เก่งนะคะ

ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยอนุญาตให้สุครีพ
ไปหักฉัตรทศกัณฐ์นะคะ

สุครีพพอได้รับคำสั่งปุ๊บ ก็สะบัดก้นออกไปจากกองทัพ ฟึ่บ

ไปถึงก็คิดไปคิดมา อืม ถ้าจะเราจะบุกเข้าไปโต้งๆ เนี่ยนะ
เราก็ต้องต่อสู้กับทหารมากมาย

กว่าจะไปถึงทศกัณฐ์ เดี๋ยวมันเอิกเกริก

คือเราไม่ใช่หนุมาน เราไม่ชอบฆ่าทิ้งทั้งกองทัพ

ดังนั้นเอางี้ดีกว่า เราไปแบบไม่ให้ใครรู้

ดังนั้นนะคะ สุครีพก็เลย

เนรมิตตัวเองเนี่ยให้ใหญ่มาก ใหญ่แบบใหญ่ บึ้ม! เข้าไป

นึกสภาพอะไรที่ใหญ่มากๆ แล้วเรามองจาก
บริเวณที่ใกล้มากๆ เนี่ย เราจะมองไม่เห็นใช่ไหม

เหมือนแบบว่า เราไปยืนอยู่ที่ตีนภูเขามองขึ้นไป
เราจะไม่เห็นว่าภูเขาทั้งลูกมันเป็นยังไง อะไรทำนองนั้นค่ะ

สุครีพเนี่ยตัวใหญ่มากๆ แล้วเนรมิตกายเข้าไป
เดาว่าเหล่ายักษ์ก็คงเห็นแค่อะไรแดงๆ ผ่านไปอะ

ก็คือดูไม่เห็นว่าเป็นลิง

ทำนองนั้นเลย

แล้วประกอบกับสุครีพเนี่ย

กำบังกายเข้าไปด้วยก็ใช้มนตร์ใช้อะไรต่างๆ บังร่างเข้าไป
ก็ไม่มียักษ์ตนไหนเห็นสุครีพเลยนะคะ

ยกเว้น พระเสื้อเมืองของกรุงลงกาค่ะ

คือสมัยก่อนเราจะรู้ใช่ไหมว่า เมืองต่างๆ เนี่ย
จะมีพระเสื้อเมือง พระทรงเมือง

เป็นเหมือนแบบ สิ่งมีชีวิตวิเศษที่ค่อยดูแลเมืองต่างๆ
เป็นแบบว่าเทวดารักษาเมืองทำนองนั้นเถอะ

ถ้าเป็นแบบเมืองปกติอะนะ

ทีนี้ค่ะพระเสื้อเมืองของกรุงลงกาเนี่ย เห็นสุครีพ
แบบเป็นลิง ตัวใหญ่ยักษ์ บึ้ม!

และแน่นอนพระเสื้อเมืองเนี่ยนะคะ มีประสบการณ์กับลิงต่างๆ แล้ว

พระเสื้อเมืองปกติก็จะออกมาต่อสู้อะไรให้ใช่ไหม

แต่รอบนี้พระเสื้อเมืองแบบ ไม่สู้จ้า ฉันมีประสบการณ์แล้ว
ฉันไม่สู้อะไรกับลิงพวกนี้หรอก

ไปดีกว่า

ว่าแล้วนะคะ พระเสื้อเมืองของกรุงลงกาก็เผ่นออกนอกเมืองไปซะอย่างงั้นเลย

ถ้าใครเคยอ่านขุนช้างขุนแผน
จะรู้ว่าการที่พระเสื้อเมืองเผ่นเนี่ย เป็นเรื่องใหญ่มากนะ

เพราะว่าตอนที่ขุนแผนทำสงครามแบบว่า
เอาพวกผีป่าไปบุกเมืองอะไรอย่างงี้

พระเสื้อเมืองพระทรงเมืองอะไรออกมาสู้เลยนะ

จนกระทั่งพระเสื้อเมืองพระทรงเมืองแพ้

ขุนแผนถึงได้บุกเมืองจริงๆ เก็ตปะ

ดังนั้นพระเสื้อเมืองไปแล้วก็แปลว่าตอนนี้ใช้แบบฝีมือล้วนๆ ประมาณนั้นเลยนะคะ

สุครีพค่ะ พระเสื้อเมืองไม่อยู่ แล้วก็บุกเข้าไป เรื่อยๆๆๆ

บุกไปจนถึงหน้าฉัตรของทศกัณฐ์นะคะ ซึ่งอยู่กลางเมือง

สุครีพก็คลายที่กำบังตัวออกนะคะ เพื่อให้ทศกัณฐ์เห็นตัวอารมณ์แบบ จ๊ะเอ๋ ทศกัณฐ์ สวัสดี ฉันมาแล้วจ้า สุครีพเอง เย้

นะคะ

ซึ่งถามว่าทศกัณฐ์แล้วทศกัณฐ์ทำยังไง ทศกัณฐ์แบบ

อุ๊ต๊ะ นี่มันสุครีพนี่นา

สุครีพนะคะ ก็เริ่มด่ากับทศกัณฐ์ตามสเต็ปก่อนเลยประมาณว่า

แหม่ะ ไอ้ทศกัณฐ์ไอ้ขี้ขลาดเจ้านี่มากำบังร่างขนาดนี้
พระนารายณ์สั่งให้ข้ามาจัดการฆ่าเจ้าในวันนี้นี่แหละ

ฝั่งทศกัณฐ์นะคะ โกรธปรี๊ด ไม่รู้โกรธทำไมทุกรอบนะ
แต่ก็โกรธปรี๊ดไว้ก่อน ด่ากลับต่างๆ นานา ประมาณว่า

แหม่มาบอกว่าเป็นพระนารงพระนารายณ์
ฆ่าได้ก็ฆ่าได้แต่พาลีเท่านั้นแหละ ฆ่าข้าไม่ได้หรอก

สุครีพก็มีความด่ากลับต่างๆ นานา ประมาณว่า

แหม่ ทศกัณฐ์ยังจะกล้ามาพูดถึงพาลีอีกเหรอ
ได้ๆๆ เดี๋ยวเราเห็นดีกัน

ว่าแล้วนะคะ สุครีพก็จัดการกระทืบเท้าอย่างรุนแรง

ปึ้งๆๆ นะคะ จนกระทั่งฉัตรของทศกัณฐ์เนี่ยสั่น แป็กๆๆ

ประมาณว่ากรุงลงกาเนี่ย แทบจะถล่มลงไปตรงนั้นเลยนะ

ถามว่าเอฟเฟกนี้เกิดอะไรกับทศกัณฐ์ไหม

ไม่เกิดค่ะ แต่สิ่งที่เกิดคือ
จำได้ไหมว่าทศกัณฐ์ไม่ได้อยู่บนฉัตรคนเดียว

และคนที่ทศกัณฐ์พามาด้วย ไม่ใช่เหล่าทหารนะคะ
แต่เป็นสาวๆ เต็มไปหมดเลย

แน่นอนว่าเหล่าสนมกำนัลต่างๆ แพนิคค่ะ

วิ่งกันวุ่นวาย บางคนก็วิ่งหนีตกฉัตรบ้างอะไรบ้าง
วิ่งไปอยู่ตรงนู่นหลบตรงนี้

หลายคนก็วิ่งเข้ามากอดทศกัณฐ์มะรุมมะตุ้มเต็มไปหมด

คือประมาณว่ากลัวไงก็เลยกอดทศกัณฐ์
แล้วถามว่าทศกัณฐ์กำลังจะทำอะไร

ทศกัณฐ์กำลังจะสู้กับสุครีพ

โอ้

โดยที่มีสาวๆ กอดอยู่เต็มตัวนะคะ

ทศกัณฐ์ค่ะ ตอนนี้จะสู้ก็สู้ได้ไม่เต็มที่

เพราะว่าพะวงหน้าพะวงหลังไง คือแบบ

มือหนึ่งก็กลัวนางมณโฑตกฉัตรไปกับชาวบ้านเขา อีกมือหนึ่งก็กลัวนางอัคคีจะตกฉัตรไปกับชาวบ้านเขา

มือหนึ่งก็อุ้มนางมณโฑเอาไว้ อีกมือก็อุ้มนางอัคคีเอาไว้
โชคดีนะที่มี 20 มือ

อีก 17 มือที่เหลือค่ะ ก็อุ้มเหล่านางกำนัลที่มากอดตัวเองเอาไว้

เหลืออีกมือหนึ่งถือพระขรรค์อันเล็กจิ๋ว พระขรรค์สุรกานต์เนี่ยนะ

แล้วก็ต่อสู้กับสุครีพ อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามานะ เราอุ้มเมียอยู่

ทำนองนี้นะคะ

สุครีพก็สู้กับทศกัณฐ์ไปสู้กับทศกัณฐ์มา

ชิลล์มาก มีความสุข ทศกัณฐ์นี่แบบว่า

อุ้มสาวเต็มตัวอะ

จะเอาตรงนี้รับก็แบบ อุ๊ย สุครีพมาโดนสาวตรงนี้
จะเอาตรงนี้รับก็แบบ อุ๊ยเดี๋ยวสาวคนนั้นจะโดน

จะทำยังไงดีอะ สู้ไปก็สู้ได้ไม่เต็มความสามารถนะคะ

ฝั่งสุครีพนี่เพลินมาก สุครีพแบบ

แอ้ จะสู้กับทศกัณฐ์ สู้ไปสู้มาแวะแกล้งจะทำเป็นลวนลาม
นางมณโฑนิดนึงดีกว่า ทศกัณฐ์จะได้พะวง ยื่นมือไปยังงี้

ทศกัณฐ์ก็แบบ เฮ้ยๆ หลบไปหลบมานะคะ

หลบไปหลบมาก็แบบ

สู้ได้ไม่เต็มที่สุดๆ สุดท้ายนะคะสุครีพก็เลย
ถีบทศกัณฐ์ได้อั่กเข้าไปหนึ่งที

ทศกัณฐ์ก็เหมือนจะแพ้

สู้ก็หนีไปหลบไปพาสาวหนีไป

สุดท้าย พอไม่มีเวลาพะวงกับฉัตร สุครีพก็เลยเหาะขึ้นไปนะคะ แล้วก็จัดการหักฉัตรของทศกัณฐ์ทิ้ง ปั่ก เข้าไปค่ะ

สำเร็จจากการหักฉัตรแน่นอนว่าเกิดเอฟเฟกต่างๆ มากมาย

เอฟเฟกแรกนะคะคือโลกที่มืดมิดอยู่นี่ก็กลับสว่างไสวเหมือนเดิม ฟริ้ง

เอฟเฟกที่ 2 ที่เกิดขึ้นคือ จำได้ไหมค่ะว่าตอนนี้ตัวละครต่างๆ ทั้งหลาย

สาวๆ ของทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ นางมณโฑ นางอัคคีอยู่ที่ไหน

ไม่ได้อยู่บนพื้น

อยู่บนฉัตรคนประเภทไหนขึ้นไปนั่งเล่นบนฉัตร

นะ

ฉันซึ่งแปลว่าร่มเนี่ย

ร่มแบบหลายๆ ชั้นนี่นะคะ

ขึ้นไปนั่งเล่นอยู่บนนั้น สุครีพหักฉัตร

ฉัตรหักลงมา ทศกัณฐ์ นางมณโฑ สนมกำนัลต่างๆ
ตกฉัตรลงมากลิ้งอยู่บนพื้น เละตุ้มเป๊ะไปหมดค่ะ

ขณะที่ทศกัณฐ์กำลังกลิ้งอยู่บนพื้นเนี่ยนะคะ
สุครีพก็เหาะลงมาหาทศกัณฐ์แล้วก็

เอาเท้าของตัวเองเนี่ยนะคะ เท้าขวาคีบมงกุฎของทศกัณฐ์

นึกสภาพหัวอยู่นี่ เอานิ้วเท้า นิ้วโป้งกับนิ้วชี้เนี่ยนะ
คีบปลายมงกุฎแล้วก็ดึงมงกุฎของออกจากหัว

ปั่ก ขึ้นมา แล้วก็บอกว่า นี่จริงๆ ข้าจะฆ่าเจ้าก็ได้นะ
แต่มันเกินคำสั่งพระราม เดี๋ยวพระรามจะว่าข้าเอา

เอาเป็นว่าข้าแค่เอามงกุฎของเจ้าไปถวายพระราม
ก็พอแล้วแล้วกันเนาะ

ว่าแล้วนะคะ สุครีพก็เหาะกลับไปหาพระรามอย่างมีความสุขค่ะ

ทิ้งให้ทศกัณฐ์เจ็บแค้นเคืองโกรธ ประมาณว่าแบบ

อะไร นี่มงกุฎของฉัน นี่ฉันประจำตระกูลของฉันโดนหักทิ้งไป
แล้วมงกุฎ มงกุฎของฉัน

โดนมันเอาเท้าคีบไปจากหัว โอ้โห้ โดนหยามเกียรติสุดขีดเลยนะคะ

แน่นอนว่าหลังจากโดนแบบนี้กลับไป
ทศกัณฐ์ก็จะต้องคิดวิธีแก้แค้นที่เจ็บขึ้นไปหนักกว่าเดิมค่ะ

คราวที่แล้วโดนฆ่า 4 เสนา

ถึงขั้นยกฉัตร คราวนี้โดนหักฉัตร

มารอดูกันสัปดาห์หน้านะคะ
ว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงขึ้นแบบไหนค่ะ

สำหรับวันนี้วิวคิดว่า

คลิปวีดีโอก็ยาวพอสมควรแล้ว
แล้วก็จะตัดจบแต่เพียงเท่านี้นะคะ

ถ้าใครชื่นชอบคลิปวีดีโอนี้อย่าลืม

กด like เป็นกำลังใจ
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

แล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้านะคะ บ๊าย บาย

สวัสดีค่ะ

เอาจริงทศกัณฐ์เนี่ยสมควรเจ็บแค้นเคืองโกรธมากๆ เลยนะ

เพราะลิงทุกตัวเนี่ยที่มาก็พูดตรงกันหมดเลยว่า

ฉันฆ่าแกก็ได้นะ ง่ายๆ ฉันถล่มเมืองของแกง่ายๆ นะ
แต่เดี๋ยวมันจะเกินคำสั่ง คือแบบ

เหมือนแบบฉันไม่มีค่าไม่มีอะไรให้ถึงขั้นที่แกจะรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสเดียวที่แกจะฆ่าฉันได้เลยเหรอ

คือคิดจะฆ่าเมื่อไหร่ก็ได้ คือแบบ

โอ้โห้ สมควรแล้วนะคะ ที่ทศกัณฐ์จะเกลียดแก๊งนี้มากๆ นะ

โดยเฉพาะพิเภกที่แบบเอาสมบัติประจำตระกูลมาแฉให้หมดเลยว่ามีอะไร อะไรยังไงน่ะนะ

นะ

ก็เดี๋ยวมาดูกันสัปดาห์หน้านะคะ ว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นยังไงค่ะ

สำหรับวันนี้ลาไปก่อนเนาะ

บ๊าย บาย

สวัสดีค่ะ