WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:01.900
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

00:00:02.040 --> 00:00:04.160
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

00:00:04.440 --> 00:00:09.840
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1

00:00:09.840 --> 00:00:11.380
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:12.140 --> 00:00:15.560
ต่อเนื่องจากตอนเก่าๆ นะคะ
สังเกตว่าช่วนนี้จะเป็นตอนสำคัญทั้งนั้นเลยนะคะ

00:00:15.560 --> 00:00:18.820
เพราะว่าเป็นตอนที่เราคุ้นชื่อคุ้นหูกันดู ไม่ว่าจะเป็นตอนที่

00:00:18.820 --> 00:00:20.360
เอามาเล่นโขนกันบ่อยๆ

00:00:20.460 --> 00:00:23.960
หรือว่าเป็นตอนที่ตัดตอนมาเรียนกันในหลักสูตรบังคับนะคะ

00:00:23.960 --> 00:00:25.480
ซึ่งตอนนี้ก็เช่นกันค่ะ

00:00:25.540 --> 00:00:27.640
เห็นจากหัวข้อด้านล่างแล้วใช่ไหมค่ะ

00:00:27.640 --> 00:00:28.560
สุครีพหักฉัตร

00:00:28.560 --> 00:00:32.700
เป็นตอนที่เราเรียนกันมาตั้งแต่ประถมนะคะ
น่าจะคุ้นเคยกันดี อย่างไรก็ดี

00:00:32.960 --> 00:00:35.820
เรามาฟังกันอีกรอบเป็นสไตล์แบบ Point of View กันดีกว่าค่ะ

00:00:36.020 --> 00:00:41.380
เชื่อว่าถึงตอนนี้ติดตามกันมา 50 กว่าตอนแล้วเนี่ย ทุกคนน่าจะกดติดตามช่อง point of view กันแล้วใช่ไหมค่ะ

00:00:41.740 --> 00:00:45.560
แล้วก็อย่าลืมติดตามไปถึง Facebook twitter แล้วก็ instagram ของวิวนะคะ

00:00:45.560 --> 00:00:48.140
จะมีเนื้อหาที่แตกต่างกันไปในแต่ละช่องทางค่ะ

00:00:48.220 --> 00:00:53.840
โอเคนะคะ สำหรับใครที่เปิดมาแล้วตอนนี้เป็นตอนแรก
รู้สึกว่าเปิดมาถึงฉันก็เจอสุครีพหักฉัตรเลย

00:00:53.840 --> 00:00:56.780
อยากติดตามตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

00:00:56.780 --> 00:00:58.440
กดไปดูได้ตรงนี้เลยค่ะ

00:00:58.520 --> 00:01:02.300
ส่วนใครที่รำคาญความเวิ่นเว้อของวิวนะคะ 
อยากฟังแค่ตอนเดียวจบ

00:01:02.360 --> 00:01:04.580
ทั้งเรื่องเลยภายในแค่ 10 นาที นี่ก็

00:01:04.960 --> 00:01:06.960
เล่าไว้เช่นกันค่ะ ไปดูได้ตรงนี้เลย

00:01:07.100 --> 00:01:10.020
สำหรับวันนี้พร้อมที่จะไปดูสุครีพหักฉัตรรึยังค่ะ

00:01:10.260 --> 00:01:15.200
ถ้าพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันดีกว่าค่ะ
ไปดูกันเลย

00:01:19.640 --> 00:01:23.920
ความเดิมตอนที่แล้วจำกันได้ใช่ไหมค่ะ
องคตนี่เข้าไปหยามทศกัณฐ์ถึงในท้องพระโรง

00:01:23.920 --> 00:01:27.620
ไปถึงอ่านสารบ้าง ทำนู่นทำนี่ฆ่า 4 เสนาตาย

00:01:27.700 --> 00:01:29.900
แล้วก็สะบัดก้น กลับไปรายงานพระราม

00:01:30.180 --> 00:01:33.300
แน่นอนค่ะ ฝั่งทศกัณฐ์จะต้องเจ็บแค้นเคืองโกรธมากๆ

00:01:33.400 --> 00:01:39.720
เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย

00:01:39.720 --> 00:01:41.440
ทศกัณฐ์แบบ

00:01:41.640 --> 00:01:47.400
ลิง ไอ้ลิงเขียวลูกพาลีมาหยามฉันถึงในท้องพระโรงต่อหน้าธารกำนัล

00:01:47.400 --> 00:01:48.600
ฉันรับไม่ได้

00:01:48.620 --> 00:01:50.620
คิดว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นไหมค่ะ

00:01:50.700 --> 00:01:56.140
ตามนิสัยของทศกัณฐ์ แน่นอนค่ะทศกัณฐ์จะต้องหาทางแก้แค้นฝั่งพระรามให้ได้ จะต้องแบบว่า

00:01:56.240 --> 00:01:58.800
ไม่ๆๆ ฉันจะต้องหายเจ็บหายอาย

00:01:58.800 --> 00:01:59.660
ใช้อะไรดีนะคะ

00:01:59.700 --> 00:02:02.220
ทศกัณฐ์ก็คิดนู่นคิดนี่ คิดไปคิดมาค่ะ

00:02:02.480 --> 00:02:06.640
ปรากฏว่าคิดไปถึงของสิ่งหนึ่งนะคะ ที่เป็นของคู่กับกรุงลงกา

00:02:06.960 --> 00:02:10.200
ได้มาเป็นของขวัญในวันตั้งกรุงลงกา จำได้ใช่ไหมค่ะ

00:02:10.200 --> 00:02:12.060
ฉัตรของธาดาพรหมนั่นเอง

00:02:12.060 --> 00:02:13.260
ฉัตรอันนี้เป็นฉัตรวิเศษ

00:02:13.340 --> 00:02:18.920
ทศกัณฐ์จำได้ว่าถ้าตั้งฉัตรขึ้นมา ปึ้ง 
มันจะเหมือนการโกงในเกมต่างๆ นะคะ

00:02:19.000 --> 00:02:22.320
คือจะเหมือนกับว่าฝ่ายเราเนี่ยเปิดแมพเห็นทุกอย่างหมดเลย

00:02:22.360 --> 00:02:27.360
แต่ฝั่งตรงข้ามเนี่ย โลกจะมืดมิด แมพมืดไปหมดมองไม่เห็น 
ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

00:02:27.540 --> 00:02:30.920
แน่นอนว่าฝ่ายหนึ่งเห็นอีกฝ่ายหนึ่ง การฆ่ากันง่ายมากๆ เลยค่ะ

00:02:31.060 --> 00:02:35.080
ดังนั้นนะคะ ทศกัณฐ์ก็เลยสั่งให้เหล่าเสนาทั้งหลายเนี่ย
ไปยกฉัตรออกมานะคะ

00:02:35.180 --> 00:02:38.360
บูชาอะไรต่างๆ แล้วก็ตั้งขึ้นกลางกรุงลงกาค่ะ

00:02:38.360 --> 00:02:39.540
ระหว่างนั้นก็บอกว่า

00:02:39.620 --> 00:02:42.980
ให้พวกกองทะลวงฟันอะไรต่างๆ พวกที่เป็นกองหน้าเนี่ยนะ

00:02:43.180 --> 00:02:46.960
เตรียมตัวไว้ให้พร้อมค่ะ 
ทันทีฝั่งตรงข้ามแพนิคมองอะไรไม่เห็นนี่นะคะ

00:02:47.040 --> 00:02:52.020
ให้กองทหารของตัวเองเนี่ย บุกเข้าไปหาฝ่ายตรงข้าม
แล้วก็ฆ่าทิ้งให้หมดเลยนะคะ

00:02:52.020 --> 00:02:53.300
เรียกได้ว่าโกงสุดๆ

00:02:53.360 --> 00:02:55.360
นึกสภาพเหมือนเราตีหัวคนตาบอดอะ

00:02:55.360 --> 00:02:57.040
เฮ้ย ยังไงก็โกงอะ เก็ตปะ

00:02:57.040 --> 00:03:03.760
ยกเว้นคนตาบอดมันจะเป็น เหมือนกับฝึกมวยจีนมาแบบว่าหลับตาฉันก็แบบฟังเสียงเอา แล้วก็แบบ อะไรได้ยังงี้นะคะ

00:03:03.820 --> 00:03:06.700
ซึ่งก็ไม่เกี่ยวอันนี้ดูหนังจีนเยอะไปน่ะนะ

00:03:06.700 --> 00:03:07.880
กลับเข้าเรื่องต่อค่ะ

00:03:07.960 --> 00:03:11.540
ฝั่งทศกัณฐ์เนี่ยสั่งให้ยกฉัตรขึ้น ถามว่าทศกัณฐ์ทำยังไงคะ

00:03:11.660 --> 00:03:13.920
แน่นอนทศกัณฐ์ชิลล์ ทศกัณฐ์แบบ

00:03:14.000 --> 00:03:18.860
โอ้ว ชิลล์แล้วฉันไม่ต้องออกแรงอะไรมาก 
เดี๋ยวทหารก็เข้าไปไล่ฆ่าฝั่งตรงข้ามหมด

00:03:19.100 --> 00:03:21.460
ดังนั้นในเมื่อเราเห็นฝั่งตรงข้ามได้หมด

00:03:21.460 --> 00:03:22.700
ไปเที่ยวดีกว่า

00:03:22.820 --> 00:03:28.520
มาๆๆ นางมณโฑ นางอัคคี ที่รักของพี่ทั้งสอง 
เราขึ้นไปอยู่บนฉัตรกันไหม

00:03:28.520 --> 00:03:31.660
ไปอยู่บนที่สูงไงแล้วก็ดูคนเขาไล่ฆ่ากันสนุกจะตาย

00:03:31.920 --> 00:03:33.920
เราไปชมกองทัพฝั่งตรงข้ามกันเถอะจ้ะ

00:03:34.180 --> 00:03:36.520
คือเหมือนแบบมองการแข่งขันอะไรสักอย่าง

00:03:36.600 --> 00:03:43.340
คงนึกสภาพเหมือนไปดูบอลอะ อยู่บนที่นั่งแล้วก็
ดูเขาไล่ฆ่ากันอยู่ข้างล่าง ก็ไม่รู้เพลิดเพลินจำเริญใจยังไงนะ

00:03:43.420 --> 00:03:47.820
เพราะปกติพวกสาวๆ ในวรรณคดีนี่ก็เห็นเลือดทีก็ ว้ายๆๆ ที

00:03:47.900 --> 00:03:51.860
แต่ว่าอันนี้มันก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นการเพลิดเพลินยังไง
กับการเห็นคนฆ่ากันนะคะ

00:03:51.920 --> 00:03:58.120
อย่างไรก็ตาม ทศกัณฐ์ก็จัดการนะคะ เหมือนจัดวันปิกนิกขึ้น
เป็นแบบปิกนิกใหญ่ทำนองนั้น

00:03:58.280 --> 00:04:04.900
แล้วก็ชวนนางมณโฑกับนางอัคคีขึ้นไปนั่งบนฉัตรค่ะ
แล้วแน่นอนว่าทศกัณฐ์ไปแบบนี้ไม่ได้ไปกันแค่ 3 คนนะคะ

00:04:04.900 --> 00:04:11.580
เพราะว่าเหล่าสนมกำนัลมากมายก่ายกองของทศกัณฐ์เนี่ยก็แห่กันตามขึ้นไปบนฉัตรด้วย เรียกได้ว่าเหมือนแบบว่า เปิดฟลอร์อะ

00:04:11.580 --> 00:04:13.600
เป็นแบบว่าให้นึกภาพในหัวนะ

00:04:13.640 --> 00:04:16.280
เป็นอารมณ์เหมือนชายหาดอะค่ะ นั่งอยู่บนฉัตรแล้วก็แบบว่า

00:04:16.440 --> 00:04:20.020
ใส่แว่นดำมองกันลงไป อารมณ์นั้นเลย 
มองลงไปที่กองทัพพระราม

00:04:20.120 --> 00:04:23.680
ถามว่ามองลงไปเกิดอะไรขึ้นนะคะ คนอื่นมองคิดยังไม่รู้

00:04:23.700 --> 00:04:25.700
แต่เรารู้ว่านางมณโฑคิดยังไงค่ะ

00:04:25.720 --> 00:04:29.280
นางมณโฑอยู่บนฉัตร 
มองลงไปข้างล่างที่กองทัพของพระรามนะคะ

00:04:29.380 --> 00:04:36.120
นางมณโฑเห็นพระรามเห็นพระลักษมณ์เห็นสุครีพเห็นหนุมานเห็นองคตเห็นแต่ละคน นางมณโฑกลัวมาก นางมณโฑแบบ

00:04:36.640 --> 00:04:44.020
โอ้ย ทศกัณฐ์ ท่าน ท่านพี่จะบ้าเหรอ นี่เราจะไปรบกับเขา
จริงๆ เหรอ เห็นชัดๆ แล้วนี่มันกองทัพพระนารายณ์อวตาร

00:04:44.140 --> 00:04:46.720
เหล่าลิงนี่ก็แบบเทวดาลงมาทั้งนั้นเลย

00:04:46.860 --> 00:04:49.140
เราแพ้แน่ๆ เราไม่ควรจะทำแบบนี้

00:04:49.220 --> 00:04:52.520
ยอมแพ้ตอนนี้ยังทันไหม ส่งนางสีดาคืนเขาไปเถอะ

00:04:52.640 --> 00:04:56.040
คือนางมณโฑนี่เป็นคนที่มีสติที่สุดในกรุงลงกาน่ะนะ บอกเลย

00:04:56.080 --> 00:04:59.200
อย่างไรก็ตามค่ะ ทศกัณฐ์ก็หันไปตอบมณโฑค่ะ ประมาณว่า

00:04:59.260 --> 00:05:06.840
มณโฑน้องรัก จะไปกลัวอะไร เขาเก่งกล้าสามารถแล้วยังไง จะไปเชื่อเหรอว่าเป็นพระนารายณ์อวตาร โอ้ย ไร้สาระ

00:05:06.900 --> 00:05:11.120
นี่ พี่นี่ พี่ทศกัณฐ์แห่งกรุงลงกา พี่เก่งกว่าเขาตั้งหลายเท่า

00:05:11.220 --> 00:05:14.320
ยักษ์ของเรานี่ก็เก่งทั้งนั้น แล้วดูตอนนี้ฝั่งนั้นก็มองไม่เห็น

00:05:14.380 --> 00:05:19.100
เดี๋ยวยักษ์ของฝ่ายเรานะ ลงไปตรงนั้น 
แล้วก็ฉีกลิงกินเป็นอาหารหมดแล้วล่ะ

00:05:19.120 --> 00:05:22.320
ไม่ต้องไปกลัวหรอกน้อง นั่งดูอยู่ตรงนี้ชิลล์ๆ เถอะ

00:05:22.340 --> 00:05:24.480
น่ะ ฝั่งทศกัณฐ์คิดแบบนี้นะคะ

00:05:24.480 --> 00:05:25.960
ตัดภาพไปที่ฝั่งพระรามค่ะ

00:05:26.020 --> 00:05:29.180
แน่นอนนะคะ เหล่าลิงทั้งหลาย อยู่ดีๆ โลกก็มืด วึบ เข้าไป

00:05:29.220 --> 00:05:34.220
แตกตื่นกันกลลาโหล วิ่งพล่านกันไปหมดเลย 
วิ่งพล่านๆๆ พล่านไปพล่านมา

00:05:34.220 --> 00:05:37.400
ปรากฏว่าพระรามนะคะ เห็นเหล่าลิงวิ่งพล่าน พระรามก็แบบ

00:05:37.480 --> 00:05:41.500
เออ เกิดอะไรขึ้นสุริยุปราคาก็ไม่ใช่ กลางคืนก็ไม่ใช่

00:05:41.820 --> 00:05:44.020
แหม่ะ อยู่ดีๆ ก็ท้องฟ้ามืดสนิท

00:05:44.060 --> 00:05:46.060
เอ่อ แต่จิรงๆ แล้วมีประสบการณ์นะ คือ

00:05:46.200 --> 00:05:48.200
ครั้งก่อนๆ ตอนยักษ์มันบุกเข้ามาเนี่ย

00:05:48.300 --> 00:05:54.840
ไม่ใช่ยักษ์ทศกัณฐ์นะ แต่เป็นยักษ์ตอนพิราพ ตอนรามสูร ตอนนู่นตอนนี่ เออทุกตอนเนี่ย ฟ้าก็มืดไม่ใช่เหรอ

00:05:55.140 --> 00:06:00.940
แน่ๆๆ มุกเดิม ใช้ไม่ได้ จะต้องมาสะกดทงสะกดทัพเราทำให้เรามองไม่เห็น แน่ๆ เลย

00:06:00.980 --> 00:06:03.520
ไม่เป็นไรรอบนี้เรามีพิเภก เราไม่ต้องเดาเองแล้ว

00:06:03.600 --> 00:06:10.020
พิเภกเกิดอะไรขึ้นกับกองทัพเราเหรอ 
ทำไมอยู่ดีๆ กองทัพเราก็มืดสนิทแบบนี้ เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ

00:06:10.260 --> 00:06:18.640
นะ ถามว่าฉัตรเป็นของคู่กรุงลงกาอยู่มาตั้งแต่ตั้งกรุง
พิเภกเป็นเจ้าชายกรุงลงกาคิดว่าจะรู้จักฉัตรนี้ไหม

00:06:18.820 --> 00:06:22.600
คือไม่ต้องขนาดพิเภกแบบ 
ไม่ต้องมีความรู้ความสามารถด้านโหรด้านอะไรเลย

00:06:22.600 --> 00:06:25.880
ไม่ต้องหยิบกระดานขึ้นมาคำนวณขีดเขียนอะไรต่างๆ พิเภกแบบ

00:06:26.120 --> 00:06:31.080
อ๋อ ท่านง่ายมาก ข้าจะเล่าให้ฟัง
คือท้าวธาดาพรหมเนี่ยให้ฉัตรไว้อันหนึ่งเป็นฉัตรวิเศษ

00:06:31.180 --> 00:06:33.180
นะ ยกขึ้นมาฟ้ามันก็มืดแบบนี้แหละ

00:06:33.300 --> 00:06:36.180
ท่านก็แค่ให้ใครสักคนไปหักฉัตรทิ้งแค่นี้

00:06:36.180 --> 00:06:37.600
ฟ้าก็สว่างเหมือนเดิมแล้ว

00:06:37.660 --> 00:06:41.760
คือพิเภก นี่สมบัติประจำตระกูลแกนะ จำได้ไหม 
คือจริงๆ แค่แบบว่า

00:06:41.760 --> 00:06:45.080
แนะนำให้ไปถอนฉัตร ขโมยฉัตรมาอะไรอย่างงี้ก็ได้รึเปล่า

00:06:45.220 --> 00:06:50.200
คือเรียกได้ว่าหลังจากจบศึกกรุงลงกาเนี่ยนะ 
สมบัติประจำกรุงลงกาแทบจะเหลือซากอะไรเลย

00:06:50.200 --> 00:06:55.720
เพราะว่าพิเภกแนะนำให้ฝั่งพระรามเนี่ย
ไปถล่ม ทำลายทิ้งแทบจะหมดเลยนะคะ

00:06:55.780 --> 00:06:59.220
อย่างไรก็ดีค่ะ พิเภกให้คำแนะนำไปแล้ว พระรามทำตามไหม

00:06:59.360 --> 00:07:03.940
ทำตามนะคะ พระรามก็เลยหันไปถามเหล่าลิงว่า
เอาล่ะฝูงลิงทั้งหลายของข้า

00:07:04.100 --> 00:07:07.080
ได้ยินพิเภกบอกแล้วใช่ไหม เจ้าจะต้องมีคนหนึ่งไปหักฉัตร

00:07:07.220 --> 00:07:09.520
ใครจะอาสาจ้ะ ยกมือขึ้นเลยนะ

00:07:09.700 --> 00:07:14.260
ซึ่งคนที่ยกมือขึ้นมาในวันนี้นะคะ ก็คือสุครีพนั่นเอง
สุครีพยกมือบอกว่า

00:07:14.300 --> 00:07:17.900
ผม ผมอาสาเอง ผมขอไปหักฉัตรของทศกัณฐ์นะครับ

00:07:18.080 --> 00:07:23.460
คราวก่อนนั้น หนุมานก็แสดงฝีมือไปเผากรุงลงกา
มาเรียบร้อยแล้ว ไปถวายแหวน ไปอะไรต่างๆ

00:07:23.480 --> 00:07:27.560
ส่วนองคตนี่ก็ได้ไปสื่อสาร ฆ่า 4 เสนาทิ้งไปแล้วอะไรไปแล้ว

00:07:27.660 --> 00:07:31.520
ผมเนี่ย ทั้งที่เป็นลิงผู้ใหญ่ที่สุด ยังไม่ได้แสดงฝีมืออะไรเลย

00:07:31.700 --> 00:07:35.960
งานนี้ไว้ใจผม ผมขอไปจัดการหักฉัตรของทศกัณฐ์เอง

00:07:35.960 --> 00:07:37.380
ถามว่าพระรามอนุญาตไหม

00:07:37.440 --> 00:07:42.340
ก็ why not มันไม่มีอะไรที่พระรามจะขัดสุครีพไง
สุครัพก็เป็นลิงผู้ใหญ่ แล้วก็เป็นลิงที่เก่งนะคะ

00:07:42.400 --> 00:07:47.120
ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยอนุญาตให้สุครีพ
ไปหักฉัตรทศกัณฐ์นะคะ

00:07:47.260 --> 00:07:50.760
สุครีพพอได้รับคำสั่งปุ๊บ ก็สะบัดก้นออกไปจากกองทัพ ฟึ่บ

00:07:50.860 --> 00:07:56.860
ไปถึงก็คิดไปคิดมา อืม ถ้าจะเราจะบุกเข้าไปโต้งๆ เนี่ยนะ 
เราก็ต้องต่อสู้กับทหารมากมาย

00:07:56.860 --> 00:07:58.800
กว่าจะไปถึงทศกัณฐ์ เดี๋ยวมันเอิกเกริก

00:07:59.000 --> 00:08:01.520
คือเราไม่ใช่หนุมาน เราไม่ชอบฆ่าทิ้งทั้งกองทัพ

00:08:01.540 --> 00:08:04.260
ดังนั้นเอางี้ดีกว่า เราไปแบบไม่ให้ใครรู้

00:08:04.260 --> 00:08:05.660
ดังนั้นนะคะ สุครีพก็เลย

00:08:05.760 --> 00:08:08.880
เนรมิตตัวเองเนี่ยให้ใหญ่มาก ใหญ่แบบใหญ่ บึ้ม! เข้าไป

00:08:08.920 --> 00:08:14.040
นึกสภาพอะไรที่ใหญ่มากๆ แล้วเรามองจาก
บริเวณที่ใกล้มากๆ เนี่ย เราจะมองไม่เห็นใช่ไหม

00:08:14.140 --> 00:08:19.760
เหมือนแบบว่า เราไปยืนอยู่ที่ตีนภูเขามองขึ้นไป 
เราจะไม่เห็นว่าภูเขาทั้งลูกมันเป็นยังไง อะไรทำนองนั้นค่ะ

00:08:19.820 --> 00:08:25.840
สุครีพเนี่ยตัวใหญ่มากๆ แล้วเนรมิตกายเข้าไป
เดาว่าเหล่ายักษ์ก็คงเห็นแค่อะไรแดงๆ ผ่านไปอะ

00:08:25.840 --> 00:08:27.200
ก็คือดูไม่เห็นว่าเป็นลิง

00:08:27.200 --> 00:08:28.400
ทำนองนั้นเลย

00:08:28.400 --> 00:08:30.140
แล้วประกอบกับสุครีพเนี่ย

00:08:30.240 --> 00:08:35.940
กำบังกายเข้าไปด้วยก็ใช้มนตร์ใช้อะไรต่างๆ บังร่างเข้าไป
ก็ไม่มียักษ์ตนไหนเห็นสุครีพเลยนะคะ

00:08:36.040 --> 00:08:38.560
ยกเว้น พระเสื้อเมืองของกรุงลงกาค่ะ

00:08:38.660 --> 00:08:42.340
คือสมัยก่อนเราจะรู้ใช่ไหมว่า เมืองต่างๆ เนี่ย
จะมีพระเสื้อเมือง พระทรงเมือง

00:08:42.560 --> 00:08:48.980
เป็นเหมือนแบบ สิ่งมีชีวิตวิเศษที่ค่อยดูแลเมืองต่างๆ 
เป็นแบบว่าเทวดารักษาเมืองทำนองนั้นเถอะ

00:08:48.980 --> 00:08:50.460
ถ้าเป็นแบบเมืองปกติอะนะ

00:08:50.580 --> 00:08:54.820
ทีนี้ค่ะพระเสื้อเมืองของกรุงลงกาเนี่ย เห็นสุครีพ
แบบเป็นลิง ตัวใหญ่ยักษ์ บึ้ม!

00:08:54.900 --> 00:08:58.220
และแน่นอนพระเสื้อเมืองเนี่ยนะคะ มีประสบการณ์กับลิงต่างๆ แล้ว

00:08:58.360 --> 00:09:01.060
พระเสื้อเมืองปกติก็จะออกมาต่อสู้อะไรให้ใช่ไหม

00:09:01.280 --> 00:09:06.300
แต่รอบนี้พระเสื้อเมืองแบบ ไม่สู้จ้า ฉันมีประสบการณ์แล้ว 
ฉันไม่สู้อะไรกับลิงพวกนี้หรอก

00:09:06.300 --> 00:09:07.200
ไปดีกว่า

00:09:07.240 --> 00:09:10.860
ว่าแล้วนะคะ พระเสื้อเมืองของกรุงลงกาก็เผ่นออกนอกเมืองไปซะอย่างงั้นเลย

00:09:11.100 --> 00:09:14.800
ถ้าใครเคยอ่านขุนช้างขุนแผน 
จะรู้ว่าการที่พระเสื้อเมืองเผ่นเนี่ย เป็นเรื่องใหญ่มากนะ

00:09:14.800 --> 00:09:18.880
เพราะว่าตอนที่ขุนแผนทำสงครามแบบว่า
เอาพวกผีป่าไปบุกเมืองอะไรอย่างงี้

00:09:18.880 --> 00:09:20.740
พระเสื้อเมืองพระทรงเมืองอะไรออกมาสู้เลยนะ

00:09:20.740 --> 00:09:22.640
จนกระทั่งพระเสื้อเมืองพระทรงเมืองแพ้

00:09:22.760 --> 00:09:24.760
ขุนแผนถึงได้บุกเมืองจริงๆ เก็ตปะ

00:09:24.920 --> 00:09:29.360
ดังนั้นพระเสื้อเมืองไปแล้วก็แปลว่าตอนนี้ใช้แบบฝีมือล้วนๆ ประมาณนั้นเลยนะคะ

00:09:29.460 --> 00:09:32.700
สุครีพค่ะ พระเสื้อเมืองไม่อยู่ แล้วก็บุกเข้าไป เรื่อยๆๆๆ

00:09:32.780 --> 00:09:35.820
บุกไปจนถึงหน้าฉัตรของทศกัณฐ์นะคะ ซึ่งอยู่กลางเมือง

00:09:35.980 --> 00:09:42.980
สุครีพก็คลายที่กำบังตัวออกนะคะ เพื่อให้ทศกัณฐ์เห็นตัวอารมณ์แบบ จ๊ะเอ๋ ทศกัณฐ์ สวัสดี ฉันมาแล้วจ้า สุครีพเอง เย้

00:09:42.980 --> 00:09:43.500
นะคะ

00:09:43.600 --> 00:09:46.340
ซึ่งถามว่าทศกัณฐ์แล้วทศกัณฐ์ทำยังไง ทศกัณฐ์แบบ

00:09:46.360 --> 00:09:48.360
อุ๊ต๊ะ นี่มันสุครีพนี่นา

00:09:48.460 --> 00:09:52.340
สุครีพนะคะ ก็เริ่มด่ากับทศกัณฐ์ตามสเต็ปก่อนเลยประมาณว่า

00:09:52.420 --> 00:09:59.540
แหม่ะ ไอ้ทศกัณฐ์ไอ้ขี้ขลาดเจ้านี่มากำบังร่างขนาดนี้
พระนารายณ์สั่งให้ข้ามาจัดการฆ่าเจ้าในวันนี้นี่แหละ

00:09:59.560 --> 00:10:05.360
ฝั่งทศกัณฐ์นะคะ โกรธปรี๊ด ไม่รู้โกรธทำไมทุกรอบนะ
แต่ก็โกรธปรี๊ดไว้ก่อน ด่ากลับต่างๆ นานา ประมาณว่า

00:10:05.560 --> 00:10:10.460
แหม่มาบอกว่าเป็นพระนารงพระนารายณ์ 
ฆ่าได้ก็ฆ่าได้แต่พาลีเท่านั้นแหละ ฆ่าข้าไม่ได้หรอก

00:10:10.460 --> 00:10:13.260
สุครีพก็มีความด่ากลับต่างๆ นานา ประมาณว่า

00:10:13.320 --> 00:10:18.960
แหม่ ทศกัณฐ์ยังจะกล้ามาพูดถึงพาลีอีกเหรอ
ได้ๆๆ เดี๋ยวเราเห็นดีกัน

00:10:19.080 --> 00:10:21.980
ว่าแล้วนะคะ สุครีพก็จัดการกระทืบเท้าอย่างรุนแรง

00:10:22.060 --> 00:10:26.420
ปึ้งๆๆ นะคะ จนกระทั่งฉัตรของทศกัณฐ์เนี่ยสั่น แป็กๆๆ

00:10:26.420 --> 00:10:29.680
ประมาณว่ากรุงลงกาเนี่ย แทบจะถล่มลงไปตรงนั้นเลยนะ

00:10:29.800 --> 00:10:32.100
ถามว่าเอฟเฟกนี้เกิดอะไรกับทศกัณฐ์ไหม

00:10:32.260 --> 00:10:35.880
ไม่เกิดค่ะ แต่สิ่งที่เกิดคือ
จำได้ไหมว่าทศกัณฐ์ไม่ได้อยู่บนฉัตรคนเดียว

00:10:35.940 --> 00:10:40.080
และคนที่ทศกัณฐ์พามาด้วย ไม่ใช่เหล่าทหารนะคะ 
แต่เป็นสาวๆ เต็มไปหมดเลย

00:10:40.080 --> 00:10:43.160
แน่นอนว่าเหล่าสนมกำนัลต่างๆ แพนิคค่ะ

00:10:43.220 --> 00:10:48.080
วิ่งกันวุ่นวาย บางคนก็วิ่งหนีตกฉัตรบ้างอะไรบ้าง
วิ่งไปอยู่ตรงนู่นหลบตรงนี้

00:10:48.080 --> 00:10:51.420
หลายคนก็วิ่งเข้ามากอดทศกัณฐ์มะรุมมะตุ้มเต็มไปหมด

00:10:51.580 --> 00:10:54.820
คือประมาณว่ากลัวไงก็เลยกอดทศกัณฐ์ 
แล้วถามว่าทศกัณฐ์กำลังจะทำอะไร

00:10:54.960 --> 00:10:56.960
ทศกัณฐ์กำลังจะสู้กับสุครีพ

00:10:56.960 --> 00:10:57.600
โอ้

00:10:57.600 --> 00:10:59.580
โดยที่มีสาวๆ กอดอยู่เต็มตัวนะคะ

00:10:59.580 --> 00:11:02.240
ทศกัณฐ์ค่ะ ตอนนี้จะสู้ก็สู้ได้ไม่เต็มที่

00:11:02.260 --> 00:11:04.680
เพราะว่าพะวงหน้าพะวงหลังไง คือแบบ

00:11:04.720 --> 00:11:10.080
มือหนึ่งก็กลัวนางมณโฑตกฉัตรไปกับชาวบ้านเขา อีกมือหนึ่งก็กลัวนางอัคคีจะตกฉัตรไปกับชาวบ้านเขา

00:11:10.120 --> 00:11:15.200
มือหนึ่งก็อุ้มนางมณโฑเอาไว้ อีกมือก็อุ้มนางอัคคีเอาไว้
โชคดีนะที่มี 20 มือ

00:11:15.260 --> 00:11:19.120
อีก 17 มือที่เหลือค่ะ ก็อุ้มเหล่านางกำนัลที่มากอดตัวเองเอาไว้

00:11:19.260 --> 00:11:22.380
เหลืออีกมือหนึ่งถือพระขรรค์อันเล็กจิ๋ว พระขรรค์สุรกานต์เนี่ยนะ

00:11:22.480 --> 00:11:26.900
แล้วก็ต่อสู้กับสุครีพ อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามานะ เราอุ้มเมียอยู่

00:11:26.900 --> 00:11:27.980
ทำนองนี้นะคะ

00:11:28.040 --> 00:11:30.400
สุครีพก็สู้กับทศกัณฐ์ไปสู้กับทศกัณฐ์มา

00:11:30.500 --> 00:11:33.100
ชิลล์มาก มีความสุข ทศกัณฐ์นี่แบบว่า

00:11:33.100 --> 00:11:34.480
อุ้มสาวเต็มตัวอะ

00:11:34.600 --> 00:11:39.320
จะเอาตรงนี้รับก็แบบ อุ๊ย สุครีพมาโดนสาวตรงนี้ 
จะเอาตรงนี้รับก็แบบ อุ๊ยเดี๋ยวสาวคนนั้นจะโดน

00:11:39.440 --> 00:11:42.600
จะทำยังไงดีอะ สู้ไปก็สู้ได้ไม่เต็มความสามารถนะคะ

00:11:42.640 --> 00:11:44.940
ฝั่งสุครีพนี่เพลินมาก สุครีพแบบ

00:11:45.020 --> 00:11:52.060
แอ้ จะสู้กับทศกัณฐ์ สู้ไปสู้มาแวะแกล้งจะทำเป็นลวนลาม
นางมณโฑนิดนึงดีกว่า ทศกัณฐ์จะได้พะวง ยื่นมือไปยังงี้

00:11:52.100 --> 00:11:55.040
ทศกัณฐ์ก็แบบ เฮ้ยๆ หลบไปหลบมานะคะ

00:11:55.040 --> 00:11:56.600
หลบไปหลบมาก็แบบ

00:11:56.680 --> 00:12:02.140
สู้ได้ไม่เต็มที่สุดๆ สุดท้ายนะคะสุครีพก็เลย 
ถีบทศกัณฐ์ได้อั่กเข้าไปหนึ่งที

00:12:02.140 --> 00:12:03.580
ทศกัณฐ์ก็เหมือนจะแพ้

00:12:03.640 --> 00:12:06.300
สู้ก็หนีไปหลบไปพาสาวหนีไป

00:12:06.400 --> 00:12:13.980
สุดท้าย พอไม่มีเวลาพะวงกับฉัตร สุครีพก็เลยเหาะขึ้นไปนะคะ แล้วก็จัดการหักฉัตรของทศกัณฐ์ทิ้ง ปั่ก เข้าไปค่ะ

00:12:14.020 --> 00:12:17.260
สำเร็จจากการหักฉัตรแน่นอนว่าเกิดเอฟเฟกต่างๆ มากมาย

00:12:17.400 --> 00:12:21.480
เอฟเฟกแรกนะคะคือโลกที่มืดมิดอยู่นี่ก็กลับสว่างไสวเหมือนเดิม ฟริ้ง

00:12:21.540 --> 00:12:25.000
เอฟเฟกที่ 2 ที่เกิดขึ้นคือ จำได้ไหมค่ะว่าตอนนี้ตัวละครต่างๆ ทั้งหลาย

00:12:25.000 --> 00:12:27.900
สาวๆ ของทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ นางมณโฑ นางอัคคีอยู่ที่ไหน

00:12:27.900 --> 00:12:29.260
ไม่ได้อยู่บนพื้น

00:12:29.400 --> 00:12:31.960
อยู่บนฉัตรคนประเภทไหนขึ้นไปนั่งเล่นบนฉัตร

00:12:31.960 --> 00:12:32.460
นะ

00:12:32.460 --> 00:12:33.840
ฉันซึ่งแปลว่าร่มเนี่ย

00:12:33.840 --> 00:12:35.520
ร่มแบบหลายๆ ชั้นนี่นะคะ

00:12:35.800 --> 00:12:38.220
ขึ้นไปนั่งเล่นอยู่บนนั้น สุครีพหักฉัตร

00:12:38.340 --> 00:12:44.780
ฉัตรหักลงมา ทศกัณฐ์ นางมณโฑ สนมกำนัลต่างๆ 
ตกฉัตรลงมากลิ้งอยู่บนพื้น เละตุ้มเป๊ะไปหมดค่ะ

00:12:44.980 --> 00:12:50.140
ขณะที่ทศกัณฐ์กำลังกลิ้งอยู่บนพื้นเนี่ยนะคะ 
สุครีพก็เหาะลงมาหาทศกัณฐ์แล้วก็

00:12:50.140 --> 00:12:53.640
เอาเท้าของตัวเองเนี่ยนะคะ เท้าขวาคีบมงกุฎของทศกัณฐ์

00:12:53.920 --> 00:12:59.120
นึกสภาพหัวอยู่นี่ เอานิ้วเท้า นิ้วโป้งกับนิ้วชี้เนี่ยนะ 
คีบปลายมงกุฎแล้วก็ดึงมงกุฎของออกจากหัว

00:12:59.280 --> 00:13:05.680
ปั่ก ขึ้นมา แล้วก็บอกว่า นี่จริงๆ ข้าจะฆ่าเจ้าก็ได้นะ
แต่มันเกินคำสั่งพระราม เดี๋ยวพระรามจะว่าข้าเอา

00:13:05.940 --> 00:13:09.740
เอาเป็นว่าข้าแค่เอามงกุฎของเจ้าไปถวายพระราม
ก็พอแล้วแล้วกันเนาะ

00:13:09.980 --> 00:13:14.180
ว่าแล้วนะคะ สุครีพก็เหาะกลับไปหาพระรามอย่างมีความสุขค่ะ

00:13:14.300 --> 00:13:17.300
ทิ้งให้ทศกัณฐ์เจ็บแค้นเคืองโกรธ ประมาณว่าแบบ

00:13:17.360 --> 00:13:23.120
อะไร นี่มงกุฎของฉัน นี่ฉันประจำตระกูลของฉันโดนหักทิ้งไป
แล้วมงกุฎ มงกุฎของฉัน

00:13:23.380 --> 00:13:27.360
โดนมันเอาเท้าคีบไปจากหัว โอ้โห้ โดนหยามเกียรติสุดขีดเลยนะคะ

00:13:27.460 --> 00:13:33.600
แน่นอนว่าหลังจากโดนแบบนี้กลับไป 
ทศกัณฐ์ก็จะต้องคิดวิธีแก้แค้นที่เจ็บขึ้นไปหนักกว่าเดิมค่ะ

00:13:33.600 --> 00:13:35.580
คราวที่แล้วโดนฆ่า 4 เสนา

00:13:35.700 --> 00:13:37.760
ถึงขั้นยกฉัตร คราวนี้โดนหักฉัตร

00:13:38.040 --> 00:13:42.520
มารอดูกันสัปดาห์หน้านะคะ 
ว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงขึ้นแบบไหนค่ะ

00:13:42.520 --> 00:13:43.840
สำหรับวันนี้วิวคิดว่า

00:13:43.920 --> 00:13:47.360
คลิปวีดีโอก็ยาวพอสมควรแล้ว 
แล้วก็จะตัดจบแต่เพียงเท่านี้นะคะ

00:13:47.360 --> 00:13:49.200
ถ้าใครชื่นชอบคลิปวีดีโอนี้อย่าลืม

00:13:49.360 --> 00:13:52.300
กด like เป็นกำลังใจ
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

00:13:52.440 --> 00:13:54.440
แล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้านะคะ บ๊าย บาย

00:13:54.440 --> 00:13:55.480
สวัสดีค่ะ

00:13:55.500 --> 00:13:58.300
เอาจริงทศกัณฐ์เนี่ยสมควรเจ็บแค้นเคืองโกรธมากๆ เลยนะ

00:13:58.300 --> 00:14:00.920
เพราะลิงทุกตัวเนี่ยที่มาก็พูดตรงกันหมดเลยว่า

00:14:01.060 --> 00:14:06.540
ฉันฆ่าแกก็ได้นะ ง่ายๆ ฉันถล่มเมืองของแกง่ายๆ นะ
แต่เดี๋ยวมันจะเกินคำสั่ง คือแบบ

00:14:06.640 --> 00:14:12.360
เหมือนแบบฉันไม่มีค่าไม่มีอะไรให้ถึงขั้นที่แกจะรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสเดียวที่แกจะฆ่าฉันได้เลยเหรอ

00:14:12.520 --> 00:14:14.640
คือคิดจะฆ่าเมื่อไหร่ก็ได้ คือแบบ

00:14:15.040 --> 00:14:18.520
โอ้โห้ สมควรแล้วนะคะ ที่ทศกัณฐ์จะเกลียดแก๊งนี้มากๆ นะ

00:14:18.660 --> 00:14:23.080
โดยเฉพาะพิเภกที่แบบเอาสมบัติประจำตระกูลมาแฉให้หมดเลยว่ามีอะไร อะไรยังไงน่ะนะ

00:14:23.080 --> 00:14:23.580
นะ

00:14:23.680 --> 00:14:26.700
ก็เดี๋ยวมาดูกันสัปดาห์หน้านะคะ ว่าทศกัณฐ์จะแก้แค้นยังไงค่ะ

00:14:26.700 --> 00:14:28.060
สำหรับวันนี้ลาไปก่อนเนาะ

00:14:28.060 --> 00:14:29.000
บ๊าย บาย

00:14:29.000 --> 00:14:29.860
สวัสดีค่ะ